บทที่ 189 ออกมา
ในด้านล่างของลาวาใบหน้าของฉื่อหยานก็เต็มไปด้วยความตกใจ
ด้วยคำพูดของเปลวเหมันเยือกแข็งที่พูดขึ้นมาทำให้ความคิดของเขากระจ่างขึ้น และมันยังทำให้เขาตระหนักเป็นครั้งแรกว่า แหวนสายโลหิตนี่จะต้องไม่ใช่สิ่งของธรรมดาแน่นอน !
ขนาดเปลวไฟนภา เช่นเปลวเหมันเยือกแข็งยังตกตะลึงและ นอกจากนี้ขนาดมันเองที่อยู่ในแหวนสายโลหิต ถ้าขนาดเปลสเหมันเยือกแข็งที่อยู่ภายในแหวนยังสัมพัสไม่ได้ถึงจิตสำนึกของแหวน นั่นก็แสดงว่าแหวนวงนี้ต้องมีบางอย่างและไม่ธรรมดาแน่นอน
เมื่อรู้สึกได้ถึงแกนเพลิง แหวนสายโลหิตก็ปิดผนึกตัวตนและอำนาจของเปลวเหมันเยือกแข็ง มันดูดซับพลังไฟเข้ามา และสร้างเป็นพื้นที่ที่เหมือนกับหยกผลึกไฟเพื่อเตรียมพน้อมให้แกนเพลิงเข้ามา
ถ้าใครบอกว่าแหวนวงนี้ไม่มีจิตสำนึก ฉื่อหยานจะไม่เชื่อแน่นอน
” แหวนวงนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ แหวนอาคมทั่วไปจะสร้างพื้นที่สำหรับใช้เก็บสิ่งของเท่านั้น พวกมันไม่สามารถเก็บจิตวิญญานหรือสิ่งมีชีวิตได้ แต่แหวนของเจ้า มันแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง ดูเหมือนว่านอกจากจะสามารถเก็บสิ่งของได้แล้ว มันยังสามารถเก็บสิ่งมีชีวิตเช่นข้าได้อีกด้วย แม้ข้าจะไม่สามารถรู้จิตวิญญานของมันได้ , แต่ตัวตนของแหวนนี่จะต้องไม่ธรรมดาแน่นอน” .
ฉื่อหยานรู้สึกได้อย่างชัดเจน ว่าตัวตนของเปลวเหมันเยือกแข็งที่อยู่ในแหวนสายโลหิตหายไป
ดูเหมือนว่าแหวนสายโลหิตจะปิดผนึกตัวตนของเปลวเหมันเยือกแข็งไว้อย่างสมบูรณ์ , ทำให้อำนาจของเปลวเหมันเยือกแข็งไม่เล็ดรอดออกมาได้ นอกจากพูดคุยกับฉื่อหยานแล้ว เปลวเหมันเยือกแข็งก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
ในเวลาเดียวกัน
ฉื่อหยาน ที่อยู่น้ำแข็งที่หนาแน่น ก็เริ่มรู้สึกถึงพลังไฟรอบๆตัวเขาค่อยๆร้อนขึ้นเรื่อยๆ
” ข้าไม่สามารถถ่ายทอดพลังไปที่น้ำแข็งได้อีกแล้ว อย่างมากมันจะคงทนอยู่ได้อีกหนึ่งถึงสองวัน จากนั้นมันก็จะละลายไปอย่างสมบูรณ์ เจ้าต้องรีบสื่อสารกับแกนเพลิงและให้มันเข้ามาอยู่ในแหวนสายโลหิตโดยเร็ว ไม่เช่นนั้น หากน้ำแข็งละลาย เจ้าจะต้องไปทันที ถึงแม้ว่าร่างกายของเจ้าจะมีพลังไฟอยู่ก็ตาม แต่เจ้าก็ไม่สามารถรอดไปได้ภายใต้บ่อลาวานี่ ”
เปลวเหมันเยือกแข็งดูเหมือนจะตื่นตระหนกเล็กน้อย มันรีบชี้แจ้งสถานการณ์ตอนนี้ให้ฉื่อหยานรู้
อยู่ในบ่อลาวา , รอบๆตัวเขาเต็มไปด้วยลาวาที่หนาแน่น ที่เขาอยู่รอดมาได้ถึงตอนนี้ เพราะเปลวเหมันเยือกแข็งถ่ายทอดพลังและสร้างเป็นน้ำแข็งปกคุลมร่างของอย่างแน่นหนาทำให้เขาปลอดภัยและเมื่อน้ำแข็งหายไป ร่างของเขาก็จะถูกเผาไหม้โดยลาวา
ฉื่อหยานนั้นยังไม่อยากตาย
เมื่อเขาได้รับข้อความจากเปลวเหมันเยือกแข็ง เขาก็ไม่กล้าที่จะลังเล ฉื่อหยานทันทีที่ก็แผ่พลังวิญญานของเขาค่อยๆเข้าหาแกนเพลิงที่อยู่ในหยกผลึกไฟ
เมื่อพลัววิญญานของเขาสัมพัสกับหยกผลึกไฟ แกนเพลิงที่อยู่ภายในก็ตื่นตัวอีกครั้ง แต่ว่าตอนนี้ เมื่อฉื่อหยาน ส่งพลังวิญญานไปที่หยกผลึกไฟ แกนเพลิงก็ไม่เคลื่อรไหวเลยเห็นได้ว่ามันกำลังหวาดกลัวตัวตนเปลวเหมันเยือกแข็งก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัด
แกนเพลิงไม่ออกมา และน้ำแข็งน้ำที่ครอบคลุมร่างกายของเขาก็ค่อยๆ ละลาย มากขึ้นและพลังไฟที่หนาแน่นก็เริ่มแทรกเข้ามาที่ร่างเขามากขึ้นเรื่อยๆ
ฉื่อหยานเริ่มรู้สึกกังวล ” มันไม่ยอมฟังข้าเลย มีทางอื่นอีกหรือไม่ ”
” ไม่ นอกจากมันจะออกมาจากหยกผลึกไฟด้วยตัวเองแล้ว ก็ไม่มีวิธีอื่นเลย เราสมควรออกไปจากที่นี่ก่อน ครั้งต่อไปเมื่อเจ้ารู้เรื่องของแหวนมากขึ้น ตอนนั้นเราจะกลับมาอีกครั้งและจึงค่อยเก็บรวบรวมมัน ตัดสินใจสะก่อนที่จะสายเกินไป หากน้ำแข็งละลาย มันจะเป็นเรื่องยากมากที่เจ้าจะพ้นเหนือลาวาทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่ ”
เปลวเหมันเยือกแข็งยังคิดวิธีอื่นไม่ออก มันชักชวนให้ฉื่อหยานจากไปให้เร็วที่สุด
ใยหน้าของฉื่อหยาน ก็เต็มไปด้วยความกังวล เขาคิดตัดสินใจทันทีและไม่ลังเล
แหวนสายโลหิตนั้นมีจิตสำนึก แม้ว่ามันจะไม่เปิดเผยตัวตนของมัน แต่มันเหมือนว่าจะรู้ความคิดของเขา มันได้สร้างพื้นที่ภายในแหวนขึ้นมาและยังสร้างให้คล้ายกับหยกผลึกไฟเพื่อเตรียมให้แกนเพลิงเข้ามาอยู่อีกด้วย .
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ไม่ใช่ว่าแหวนสายโลหิตสามารถทำอะไรบางอย่างได้หลอกรึ ?
ฉื่อหยานก็ไม่แน่ใจ แต่เขาตัดสินใจที่จะใช้โอกาสนี้ทดลอง
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ถอดแหวนสายโลหิตออกจากนิ้วของเขา และก็โยนเข้าไปที่แกนเพลิง
ในเวลาเดียวกัน ฉื่อหยานทันทีก็ส่งพลังวิญญานออกไป และสื่อสารกับแกนเพลิง
ชักจูงมันให้เขามาในแหวนสายโลหิต
ภายในลาวาแหวนสายโลหิตก็พุ่งไปที่แกนเพลิงในหยกผลึกไฟ และครึ่งนึงของแหวนสายโลหิตก็ส่องแสงออกมาพร้อมกับผิวของมันถูกปกคลุมได้ด้วยไฟ
เปลวไฟลุกลามไปทั่วแหวนสายโลหิตอย่างแปลกประหลาด . . . . . . .
ฉื่อหยาน ก็ตะลึง ดวงตาของเขาก็ส่องประกาย
แหวนสายโลหิตดูเหมือนว่ามันจะรู้ความคิดของเขา
แหวนสายโลหิตพุ่งไปที่ด้านหน้าแกนเพลิงด้วยตัวเอง และปล่อยกลิ่นอายที่แกนเพลิงชื่นชอบออกมา
แกนเพลิงไม่สามารถรู้สึกได้ถึงตัวตนของเปลวเหมันเยือกแข็งที่อยู่ในแหวน แต่รู้สึกได้ถึงเพียงพลังไฟที่มีนชื่นชอบที่สุด และด้วยการชักชวนของฉื่อหยาน แน่นอนว่ามันต้องหวั่นไหว และเข้ามาในแหวนสายโลหิตด้วยตัวเอง
มีประกายแสงส่องอยู่ในใจของเขา
ฉื่อหยานตั้งสมาธิและมุ่งไปที่การพูดคุยกับแกนเพลิง เขายังคงชักชวนให้มันเข้าไปในแหวนสายโลหิต และเขาก็ได้ปล่อยความคิดที่เป็นมิตรและความรู้สึกที่จริงใจออกไป
แหวนสายโลหิตลอยอยู่ข้างบนหยกผลึกไฟ
” เพ้ง ! ”
กลุ่มของเปลวไฟปรากฏอยู่ด้านบนของหยกผลึกไฟและแหวนสายโลหิต ในเปลวไฟนั้น ดูเหมือนว่าจะเป็นจิตสำนึกของแกนเพลิง และมันก็ร้อนเป็นอย่างมาก
ภายในหยกผลึกไฟ เป็นก้อนแกนเพลิงที่มีขนาดเท่ากับกำปั้น มันขยับเปลี่ยนแปลงรูปร่างไปมา ดูเหมือนมันยังไม่ออกมาจากหยกผลึกไฟสะทีเดียว แต่มันเพียงแค่ส่งพลังออกมาเล็กๆเท่านั้น , เพื่อตรวจสอบแหวนสายโลหิต , และต้องการที่จะเห็นสิ่งที่อยู่ภายในแหวนสายโลหิต , และตัดสินใจว่าจะเข้าไปอยู่ดีหรือไม่ ?
ฉื่อหยานสัมพัสไปที่แกนเพลิงอย่างระมัดระวัง
โดยไม่เคลื่อนไหวพลังวิญญานของเขา ฉื่อหยานเพียงรออย่างเงียบ ๆ และ เฝ้ารอการตัดสินใจของแกนเพลิง
พลังไฟของแกนเพลิงแทรกเข้าไปในแหวนสายโลหิต และแอบตรวจสอบแหวนสายโลหิต มันต้องการจะดูว่าแหวนวงปลดภัยและ เป็นสถานที่พักผ่อนที่มันพอใจหรือไม่
ภายใต้น้ำแข็งที่ปกคลุมร่างของเขาอย่างหนาแน่น , เขาก็รู้สึกร้อนขึ้นเรื่อยๆ
มีร่องรอยของเหงื่ออยู่บนหน้าผากของฉื่อหยาน เขารู้สึกกังวลเล็กน้อยในจิตใจ เวลาผ่านไปอย่างเงียบๆ ทุกๆ วินาทีที่ผ่านไป น้ำแข็งก็ละลายลงเรื่อยๆ ถ้ามันละลายมากจนเกินไป มันคงยากสำหรับเขาที่จะออกจากบ่อลาวาทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่
หลังจากผ่านไปไม่รู้ว่านานเท่าใด ร่างกายทั้งหมดของฉื่อหยานก็เต็มไปด้วยเหงื่อ แกนเพลิงก็เริ่มขยับ
แกนเพลิงที่อยู่ในหยกผลึกไฟ ก็ลอยขึ้นเหมือนควันและค่อยๆออกมาจากภายในหยกผลึกไฟ ด้วยการที่มันไว้ใจฉื่อหยาน แกนเพลิงก็พัวพันไปรอบๆแหวนสายโลหิต
แกนเพลิงที่มีขนาดเท่ากำปั้น ด้วยการเฝ้าดูของฉื่อหยาน มันก็ค่อยๆมีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ
ฉื่อหยานเห็นอย่างชัดเจนว่า กลุ่มก้อนแหลวไฟค่อยๆลอยเข้าไปในแหวนสายโลหิค และแกนเพลิงที่อยู่ในหยกผลึกไฟก็มีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ
ใบหน้าของฉื่อหยาน ก็เต็มไปด้วยความสุข โดยไม่กระพริบตา เขาก็จ้องไปที่แกนเพลิง
ไม่นาน แกนเพลิงที่มีขนาดเท่ากำปั้นก็เข้าในแหวนสายโลหิตอย่างสมบูรณ์
หลังจากที่แกนเพลิงหายไป แหวนสายโลหิตก็ส่องแสงสีแดงสดใสออกมา
แหวนสายโลหิตก็เคลื่อนไหว
แสงสีแดงกระจายเป็นละรอกคลื่นวงกลมออกมา และแหวนสายโลหิตก็ลอยห่างออกมาจากหยกผลึกไฟด้วยตัวของมันเอง มันลอยผ่านลาวาเข้ามาที่ฉื่อหยาน
ฉื่อหยาน ไม่ลังเล เขาก็เอื้อมมือของเขาคว้าออกไปและจับแหวนสายโลหิตด้วยมือข้างหนึ่งแล้วสวมมันกลับเข้าไปที่นิ้่วของเขา
เขาส่งจิตสำนึกเข้าไปในแหวนสายโลหิต
ภายในแหวนสายโลหิต มีผลึกแปลกประหลาดห่อหุ้มเปลวเหมันเยือกแข็งและปิดผนึกตัวตนและอำนาจของมันอย่างสมบูรณ์
ในอีกพื้นที่หนึ่งทีคล้ายกับหยกผลึกไฟก็มีแกนเพลิงที่อยู่ภายในพร้อมกับเปลวไฟที่ลุกอยู่ภายในเงียบๆ ภายในหยกผลึกไฟที่อยู่ในแหวน กลุ่มก้อนเปลวไฟก็ปลิวไปมา และก็เปลี่ยนเป็นรูปแบบต่าง ๆ
เปลวเหมันเยือก และแกนเพลิง ก็อยู่ภายในแหวนสายโลหิต พวกมันแยกกันอยู่คนละพื้นที่และแยกออกจากกันอย่างชัดเจน . โดยที่พวกมันไม่สามารถสัมพัสได้ถึงตัวตนของกันและกัน
ฉื่อหยานเพ้งสมาธิเข้าไปและทันทีที่เขาก็รู้สึกได้ว่า ถึงเปลวเหมันเยือกแข็งที่กำลังตื่นเต้น และ แกนเพลิที่กำลังมีความสุข
เปลวไฟนภาทั้งสองอยู่ด้วยกันภายในแหวนสายโลหิต แต่ดวงต่างก็ส่งจิตสำนึกของตัวเองออกมา แต่ดูเหมือนว่าพวกมันจะสัมพัสถึงกันไม่ได้
นี่มันวิเศษจริงๆ !
เปลวเหมันเยือกและแกนเพลิง หนึ่งตัวตนคือสุดยอดพลังธาตุน้ำแข็ง และอีกตัวตนก็คือสุดยอดพลังธาตูไฟ เมื่อเปลวไฟทั้งสองนี้อยู่ด้วยกัน เมื่อพลังของพวกมันรบกวนกันและกัน พวกมันก็จะถอนพลังกลับมาด้วยตัวเอง
เปลวเหมันเยือกแข็งโดยรวมแล้วแข็งแกร่งกว่า และ จิตสำนึกของแกนเพลิงเองก็ยังไม่สมบูรณ์ ถ้ามันถูกรบกวนโดยเปวเหมันเยือกแข็ง นั่นจะเป็นอันตรายต่อการวิวัฒนาการของมันอย่างมาก
ดังนั้นแหวนสายโลหิตจึงแยกพวกมันทั้งสองให้อยู่ในพื้นที่ของตัวและแยกจิตสำนึกและอำนาจของเปลวเหมันเยือกแข็งกับแกนเพลิงออกจากกัน ถึงแม้ว่าพวกมันทั้งสองอยู่ภายในแหวนสายโลหิต แต่พลังของมันทั้งสองก็ถูกปิดกั้น ไม่ใช่แค่พลังของทั้งสองฝ่ายจะไม่ก้าวก่ายกันเท่านั้น แม้แต่จิตสำนึกของพวกมันก็ถูกแยกออกจากกัน , และพวกมันก็ไม่สามารถสัมผัสถึงตัวตนของกันและกันได้
” มันเข้ามาแล้วรึ ? ” เปลวเหมันเยือกแข็งส่งข้อความ
” ใช่ มันเข้ามาแล้ว ”
” นี่เจ้าไม่ได้ดูตัวเองเลยรึ ? เจ้ารีบออกไปจากที่นี่ได้แล้ว ”
” ตกลง ข้าจะขึ้นไปเดี๋ยวนี้แหละ ”
. . . . . . .
” ซู่ ! ”
ฉื่อหยานก็โผล่หัวของเขาออกมาจากบ่อลาวา ร่างกายทั้งหมดของเขากลายเป็นสีแดง และมีเพียงชั้นแสงหมอกสีขาวอยู่รอบๆตัวเขาเท่านั้น
ในหมอกสีขาวนั้น มีพลังความเย็นอยู่ภายใน พลังความเย็นกระจายออกมาและป้องกันความร้อนจากลาวาซึ่งนั่นทำให้ร่างกายของฉื่อหยานไม่ถูกเผา
เมื่อเขามาถึงพื้นผิวของบ่อลาวา , ฉื่อหยานก็ตั้งสมาธิและทำสมองให้ว่างเปล่า
พลังไฟของลาวานั้นลดลงเป็นอย่างมาก . ฉื่อหยานรู้สึกว่ามันอ่อนแอลงเมื่อมันเจอกับพลังของเปลวเหมันเยือกแข็ง ดังนั้น ร่างกายของเขาจึงสามารถทนกับมันได้
แน่นอน ฉื่อหยาน ไม่ต้องการเสียเวลาใด ๆ เขาไม่รอให้หมอกขาวหายไปหมด ทันที่ เขาเริ่มปีนผนังหินสีแดงขึ้นไป
ด้วยการใช้ดาบฆ่ามังกร
เขาแทงมันลงไปที่ผนังหินสีแดงเพื่อไต่ขึ้น ฉื่อหยานทิ่มดาบฆ่ามังกรไปที่ผนังอย่างต่อเนื่อง และเขาก็เปิดใช้งานจิตวิญญานกายาแข็ง ร่างกายของเขาผิวหนังและกล้ามเนื้อสัมพัสเข้ากับผนังสีแดง เขารู้สึกเจ็บมือเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น นอกจากนั้นเขาก็ไม่รู้สึกอะไรเลย ถึงแม้ว่าผิวหนังและกล้ามเนื้อของเขาจะสัมพัสเข้าไปผนังสีแดงที่ร้อนเหมือนเหล็กร้อน
ร่างกายของเขาถูกหล่อหลอมด้วยเปลวไฟปฐพี จึงทำให้มันเคยชินกับความร้อน และ หลังจากจิตวิญญานกายาแข็งเข้าสู่ขั้นที่สาม พลังป้องกันร่างกายของเขาเองก็เพิ่มขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง ทำให้เขาสามารถทนต่อพื้นที่ที่มีความร้อนสูงเช่นที่นี่ได้
ในไม่ช้า ด้วยความช่วยเหลือของดาบฆ่ามังกร ,ฉื่อหยานก็ค่อยๆ ปีนขึ้นมาที่ปล่องภูเขาไฟของภูเขาไฟเหมื่นปี
ดวงจันทร์กลม , ปรากฏขึ้นสูงบนท้องฟ้าพร้อมกับดาวที่ส่องแสงระยิบระยับ
ภายใต้แสงจันทร์ที่ส่องสว่าง ฉื่อหยานก็ปรากฏตัวขึ้นจากปล่องภูเขาไฟ พร้อมกับร่างกายทั้งหมดของเขาที่กลายเป็นงสีแดง เขาเปิดปากขึ้นและตะโกนออกไป : ” ท่านโม่ ท่านอยู่ที่นี่หรือไม่ ? ”
” วูช วูช วูช ”
เสียงบินของค้าวคาวโลหิตครามก็ค่อยๆดังขึ้น
ไม่นาน , เป็นนักรบที่อยู่ในนภาแรกของระดับปฐพี ก็ขี่ค้างคาวโลหิตครามระดับหกมา
” คุณชายหยาน นี่ก็ผ่านมาครึ่งปีแล้ว มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้นในเคียร่าทะเล ดังนั้นอาจารย์โม่จึงกลับไปที่เกาะอมตะก่อน แล้วเขาก็ให้ข้าอยู่รอท่านที่นี่ . ” นักรบชูร่าก็โค้งเคารพ
การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ?
ฉื่อหยาน ก็ตกตะลึง เขาขมวดคิ้ว และรีบขึ้นขี่ค้างคาวโลหิตครามด้วย ใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยความสับสน
––––––––––––––––––––––––
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 12 แล้ว มีถึงตอนที่ 494 แล้วจ้า ท่านใดสนใจเข้าร่วมกลุ่มอ่านเงือนไขได้ที่โพสปักหมุดของเพจเลยครับ
ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ
