[TL.ขอเปลี่ยนคำเรียกที่ฉื่อหยานใช้เรียนพวก หัวหน้าเผ่า เป็น ท่าน นะครับ ก่อนหน้านี้แปลผิดนึกว่าเรียกเป็นเจ้า ]
บทที่ 283 จุดสูงสุดของระดับปฐพี
น้ำแข็งและหิมะพัดผ่านอย่างบ้าคลั่งและลมหนาวก็แทรกเข้าไปถึงกระดูก ถัดจากก้อนภูเขาน้ำแข็ง ร่างกายที่เปลือยเปล่าครึ่งหนึ่งของฉื่อหยานที่สั่นสะท้านก็ตระหง่านอยู่
หลังจากยืนอยู่ท่ามกลางหิมะและน้ำแข็งเป็นเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืน ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า ขณะเดียวกันเขาก็ควบคุมลมหายใจและความเข้าใจ , ฉื่อหยานตอนนี้สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้เป็นจำนวนมาก
การแปรผันที่เกิดขึ้นนั้น มีขนาดเล็กกว่าปีกผีเสื้อหลายเท่านัก ‘ ลึกลงไปใต้ดิน คนทั่วไปไม่อาจจะรู้จักหรือสัมพัสได้ถึงชีวิตของพวกมันเลย
อย่างไรก็ตาม ขณะที่ฉื่อหยานข่มขืนกับการฝึกบ่มเพาะมาหลายปี กลิ่นอายวิญญานของเขาก็ได้อยู่เหนือกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้น หลังจากพยายามส่งจิตสำนึกวิญญานออกไปเป็นเวลานาน เขาก็รับรู้และสัมพัสได้ถึงหัวใจของพื้นโลก
แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็ก และ ยากที่จะแยกแยะ เขาก็สัมพัสถึงมันได้ด้วยความหยายามที่ทำมาเป็นเวลานาน
สัมพัสเล็กๆนี่เคลื่อนไหวถูกส่งไปยังห้วงจิตสำนึกของเขาผ่านปลายเท้า ฉื่อหยานก็วิเคราะห์และเข้าใจมัน มหัศจรรย์นัก ! มันเป็นเหมือนกับยาวิเศษ แม้แต่วิญญานหลักที่อยู่ในห้วงจิตสำนึก ก็กลายเป็นบริสุทธิ์และหนาแน่นกันมากขึ้น . วิญญานหลักสัมพัสได้ถึงเสียงที่ส่งมาและการเคลื่อนไหวที่บางเบาจากใจห้วงจิตสำนึก
เส้นสายวิญญานโดยสัญชาตญาณมันก็หลอมรวมเข้าไปที่พลังปราณลึกลับบนหน้าท้องของเขา จิตสำนึกวิญญานก็เช่นกัน
หลังจากการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในห้วงจิตสำนึก มันก็เชื่อมต่อกับเสียงการเคลื่อนไหวของพื้นโลก แสงส่องประกายที่แด่เดิมสว่างเจิดจ้า ก็กลายเป็นชัดเจนและละเอียดอ่อนมากขึ้น
ในขณะที่จิตสำนึกวิญญานเข้าไปยังแสงที่ส่องประกาย ที่ดวงตาของฉื่อหยาน[ตาที่สาม] มันก็ดูดซับพลังปราณลึกลับทั้งหมด และการเปลี่ยนแปลงเล็กๆก็เริ่มเห็นชัดขึ้นภายในร่าง
ประกายแสงโลก !
โลกนี้มีพื้นที่มากมายที่สองแสงออกมาเหมือนกับผลึกคริสตัล แสงนับไม่ถ้วนเหล่านั้นแตกเป็นกิ่งก้านเหมือนต้นไม้หยกที่อยู่บนท้องฟ้า ซึ่งเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์และพลังปราณลึกลับจำนวนมาก
โดยใช้ตาที่สามของเขา ฉื่อหยานสามารถมองเห็นทุกอย่างได้ชัดเจนราวกับว่ามันอยู่ในมือของเขา กลิ่นอายพลังปราณลึกลับจากพื้นโลกค่อยๆปรากฏขึ้นในหัวใจของเขา และจากนั้นก็ถูกส่งเข้าไปยังห้วงจิตสำนึกของเขา
ฉื่อหยาน ไม่เคยคิดเลยว่าการกลิ่นอายพลังปราณลึกลับในร่างของเขาจะน่าอัศจรรย์เช่นนี้ เขาได้ใช้พลังปราณลึกลับทุกครั้งที่มีปัญหา แต่เขาไม่เคยรู้เลยว่าสถานที่ปล่อยพลังปราณลึกลับออกมานั้นงดงามและสวยงามแค่ไหน
จิตสำนึก และหัวใจของเขาหลอมรวมเข้ากับมัน ตอนนี้เขารู้สึกได้แม้กระทั้งความรู้สึกที่อยู่ลึกลงไปในหัวใจ มันช่างเป็นปรากฏการณ์มหัศจรรย์ที่น่าทึ่งนัก
กิ้งก้านมากมายงอกออกมาจากลำต้นของต้นไม้โบราณโปร่งใส่ พลังปราณลึกลับบริสุทธิ์ อัดแน่นอยู่ในกิ้งก้านแต่ละแขนง เปล่งประกายออกมาอย่างน่าอัศจรรย์
อย่างไรก็ตาม ลำต้นที่โปร่งใสไม่มีใบไม้หรือผลใดๆแม้แต่รากเองก็มีขนาดเล็กเป็นอย่างมาก
มันดูเหมือนจะเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของต้นไม้เท่านั้น นี่ยังคงไม่ใช่รูปร่างที่แท้จริงของมัน
“โฮ๊กกกกกก โฮ๊กกกกกกกกก”
มีการเคลื่อนไหวเล็กๆเกิดขึ้นในห้วงจิตสำนึกของเขา ความเคลื่อนไหวเหล่านี้เป็นเหมือนกับเสียงการเคลื่อนไหวของพื้นโลก มันไหลวนกลับมายังลำต้นไม่โปร่งใสและ กิ่งไม้ก็โบกสะบัดเป็นคลื่น . ฉื่อหยานสัมพัสได้ถึงเสียงที่บางเบา
เสียงการเคลื่อนไหวนี้ทำให้กิ้งก้านของต้นไม้โบราณแต่ละก้านส่องแสงประกายออกมา . เส้นสายพลังปราณลึกลับที่หนาแน่นหลายเส้นกลายเป็นแสงสดใสลอยอย่าอิสระไปทั่วต้นไม้ที่ส่องประกายภายในร่างฉื่อหยาน
เขาโคจรพลังปราณลึกลับโดยใช้จิตสำนึก
ในขณะที่จิตสำนึกวิญญานของเขาหลอมรวมเข้ากับพลังปราณลึกลับจำนวนมากมันก็กลายเป็นเส้นแสงลอยไปทั่วลำต้นของต้นไม้โบราณ และพุ่งออกมาจากลำต้น
หลังจากนั้น ฉื่อหยานทันทีก็ตระหนักได้ว่าพลังปราณลึกลับที่บริสิทธิ์ก็ได้แพร่กระจายออกมาอย่างหนาแน่นเป็นกลิ่นอายพลังปราณลึกลับ
ลำต้นของต้นไม้โบราณก็ได้ส่งแสงเรืองรองออกมา ลำต้นที่โปร่งใสในตอนแรกตอนนี้กิ้งก้านก็แหว่งไปมาเล็กน้อยและส่องแสงจำนวนมากออกมาจากต้นไม่โบรษร ซึ่งทำลากลิ่นอายพลังปรารลึกลับเหล่านั้น และพวกมันก็กลับไปเป็นพลังปราณลึกลับดังเดิม และกลายเป็นพลังของเขาเพื่อใช้ต่อสู้
ทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน หลังจากทำความเข้าใจในเวลาสั้นๆ ฉื่อหยานรู้ถึงภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกลิ่นอายพลังปราณลึกลับ เขาได้รู้ถึงสถานที่ที่พลังปราณลึกลับหลบซ่อนอยู่ มันเป็นเหมือนกับรูปแบบที่เป็นกลไกและกระตุ้นพวกมัน . . . . . . .
มันสามารถเข้าใจได้ง่ายๆ เพราะเขาไม่ได้เตรียมตัวรับมือกับมัน เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรงและคลื่นเสียงการเคลื่อนไหวจากพื้นโลกถูกส่งขึ้นมา การเคลื่อนไหวภายในห้วงจิตสำนึกของเขาได้เชื่อมโยงกับการเคลื่อนไหวของต้นไม้โบราณ
วิญญานหลักเปลี่ยนแปลงไปอย่างมีนัยสำคัญ . . . . . . .
เขาได้เข้าสู่นภาที่สามของระดับปฐพีแล้ว มันง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ ตอนนี้เขาสามารถสัมพัสได้ถึงเสียงการเคลื่อนไหวของพื้นโลกผ่านปลายเท้าของเขา
ยืดแขนของเขาออกและแบมือออไป ฉื่อหยานก็กระตุ้นพลังปราณลึกลับและกลั่นให้มันกลายเป็นผนึกแห่งชีวิต
ผนึกเจ็ดอันปรากฏขึ้นด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิมสองเท่า ด้วยแรงกดดันที่รุงแรงมันดูเหมือนจะสามารถทำลายภูเขาได้ทั้งลูก ผนึกแห่งชีวิตส่งเสียงออกมาและพุ่งออกไป , ประทะเข้ากับภูเขาหิมะ
” ตูม ตูม ตูม “
เสียงระเบิดสั่นสะท้านทันทีก็ดังมาจากยอดเขา เสาน้ำแข็งที่ดูเหมืนกับดาบที่แหลมคม ก็ถูกบดเป็นชิ้นๆ เศษซากก้อนน้ำแข็งเล็กๆกระจายไปทั่วทุกหนแห่งภายใต้แสงดวงจันทร์หนาวเย็นที่สาดส่องลงมาที่เชิงเขา
ฉื่อหยานยืนอยู่ตัวคนเดียวด้วยกางเกงสีฟ้าขาสั้น เขาก้มหน้าลงคิดอย่างอย่างเงียบๆ ภายใต้แสงจันทร์ที่หนาวเย็นท่ามกลางภูเขาน้ำแข็งที่ว่างเปล่า
ยู่โหลวและตี่ฉานยืนอยู่ห่างไปเกือบพันเมตร มองไปทางเขาด้วยใบหน้าจริงจัง พวกเขาไม่ได้พูดอะไรเพราะกลัวจะรบกวนเขา
หลังจากนั้นไม่นานเมื่อดวงจันทร์ค่อยๆเคลื่อนตัวและหายไป ฉื่อหยานก็ใส่เสื้อผ่าสีฟ้าของเขา แล้วจงใจเดินไปที่ภูเขาหิมะที่ถูกทำลาย มือของเขาข้างหนึ่งวางอยู่ปลายยอดเสาน้ำแข็งและสัมพัสถึงมันอย่างเงียบๆ
” อะไรหนะ ? ” ยู่โหลก็ตะโกนออกมาเล็กน้อยก่อนจะโยนก้อนหิมะส่องแสงที่นางพึ่งสร้างขึ้นทิ้งไป” นายท่านดูเหมือนจะค้นพบบางสิ่งบางอย่าง เราควรไปตรงนั้นหรือไม่ ? “
ตี่ฉานพยักหน้าและค่อยๆกางปีกสีดำยาวห้านิ้วถึงหกนิ้วออก มันแกว่งไปมา ทำให้ตี่ฉานดูคล้ายกับปีศาจจากนรก สีหน้าของเขาดูเย็นชาและโหดร้าย
ปากยู่โหลวเผยรอยยิ้มบางๆจากมุมปาก ปีกขาวราวหิมะของนางยังไม่กางออก หลังจากร่างที่ทรงเสน่ห์ของนางขยับเล็กน้อย นางก็ค่อยๆหายไปจากภูเขาหิมะ เมื่อนางปรากฏตัวอีกที นางก็ปรากฏตัวอยู่ที่ด้านข้างฉื่อหยาน นางก้มหัวและค่อยๆเดินไปใกล้ฉื่อหยานและถามเขา ” นายท่าน ท่านพบอะไรรึ? “
ตี่ฉานที่อยู่ห่างออกมาจากฉื่อหยาน ก็มองฉื่อหยานที่อยู่ยอดเสาน้ำแข็ง . ฉื่อหยานหลับตาดูเหมือนเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่
เขาไม่ได้ยกศีรษะของเขา และยังอยู่ท่าปัจจุเช่นเดิม ฉื่อหยาน , หลับตาแน่น ส่งกจิตสำนึกของเปลวเหมันเยือกแข็งที่อยู่ในแหวนสายโลหิตเข้าไปยังเสาน้ำแข็ง . จิตสำนึกไหลไปตามเสาน้ำแข็งและเข้าไปยังส่วนลึกที่สุดภายในภูเขามังกรเหมัน
เปลวเหมันเยือกแข็งเป็นเปลวไฟนภาที่มีพลังความเย็นตามธรรชาติ อย่างไรก็ตาม ในโลกที่น่าอัศจรรย์แห่งนี้ สิ่งมีชีวิตที่มีลักษณะประกอบด้วยพลังความเย็นไม่ได้มีเพียงเปลวเหมันเยือกแข็งเท่านั้น นอกจากมนุษย์และคนเผ่าต่างๆแล่ว , โลกนี้ยังมีสิ้งลึกลับและสิ่งมีชีวิตประหลาดที่แข็งแกร่งเท่ากับเปลวเหมันเยือกแข็งอยู่อีก
” ก็ไม่ใช่ว่าไม่เจออะไร ” หลังจากนั้น ฉื่อหยานขมวดคิ้วของเขาในขณะที่ยกศีรษะของเขา มองยู่โหลวและตี่ฉาน ที่กำลังสงสัยเป็นอย่างมาก เขาจึงอธิบาย ” เปลวเหมันเยือกแข็งที่มีคุณสมบัติพลังความเย็นอยู่ในร่างของข้า เมื่อข้าส่งจิตสำนึกเข้าไปในภูเขามังกรเหมันผ่านจิตสำนึกที่บางเบาของเปลวเหมันเยือกแข็ง จิตสำนึกของข้าก็สัมพัสได้ถึงสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่คล้ายกัน ” .
ตี่ฉานและยู่โหลวสีหน้าตกใจเป็นอย่างมาก
” ปรมจารย์ตี่ฉานท่านช้วย เรียก อีเทียนโหมว หยาเมิง และ คาป้า มาที่นี่ วิญญานของเผ่าเสียงอสูรนั้นดีกว่าเผ่าปีกของพวกท่าน ข้ามีเรื่องตะให้พวกเขาช่วย ข้าหวังว่าพวกเขาจะค้นพบบางสิ่งได้ . ” หลังจากคิดสักพัก ฉื่อหยานก็ล่าวอย่างจริงจัง ” เราสามารถอยู่บนเกาะมังกรเหมันสักพัก ในช่วงเวลานี้ , เราต้องเข้าใจรายละเอียดของเกาะมังกรเหมันให้เป็นอย่างดีว่ามีสิ่งใดอยู่เบื้องลึกหรือไม่ มิเช่นนั้น สิ่งที่ไม่อาจคาดเดาอาจจะเกิดขึ้นได้”
” ท่านเรียกชื่อของข้าเฉยๆก็ได้ ” ตี่ฉานก้มหัวลงเล็กน้อยและเดินไปข้างหลัง
” ท่านไม่ต้องเกรงใจเขาหลอก” ยู่โหลวยิ้มและถอยหลังไปไม่กี่ก้าว แล้วกล่าวว่า ” ข้ารู้ดีว่า ตี่ฉาน เมื่อเขาตัดสินใจแล้ว เขาจะไม่มีวันเสียใจ แม้ว่าการตัดสินใจนั้นจะผิด เขาจะยังทำต่อไปจนจบ “
นางหยุดแล้วพูดต่อ ” ดังนั้น เขาได้สาบานที่จะยกท่านให้เป็นนายเหนือหัวแล้ว เขาจะไม่เปลี่ยนแปลงแน่นอน ไม่ว่าในอนาคตเขาจะผิดหวังกับท่านเพียงใดก็ตาม หากท่านยังไม่ตาย เขาก็จะไม่มีวันผิดคำสาบานของเขาแน่นอน เขาจะคิดว่ามันเป็ยโชคร้ายแทน แต่เขาจะไม่ผิดคำพูดแน่ ท่านไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้ “
ฉื่อหยานแววตาก็ส่องประกลายประหลาดออกมา ทันทีเขาก็ขมวดคิ้ว ” ยังไงข้าก็ยังให้ความเคารพพวกท่าน ถึงแม้ว่าพวกท่านจะยกให้ข้าเป็นนายเหนือหัว และเรียกข้าว่านายท่าน แต่ตี่ฉานและอีเทียนโหมวต่างก็ยังถือว่าเป็นผู้อาวุโสกว่าข้า ยังไงข้อนี้ก็ไม่เปลี่ยนแปลง และในอนาคตข้าก็จะไม่เปลี่ยนแปลงมันด้วย แม้ว่าจะผ่านไปกี่ข้าก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง “
ยู่โหลวดวงตาสวยงามมก็สว่างขึ้น นางค่อยๆพยักหน้าและพูดด้วยเสียงต่ำๆ ” ข้าเลือกไม่ผิดจริงๆ โชคดีนักที่ข้าได้ติดตามนายท่าน . “
ฉื่อหยานส่ายหัวแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้ข้าต้องขอรบกวนท่านแล้ว ไม่ว่าจะด้วยโชคดีหรืออย่างไร ข้าก็จะทำให้ดีที่สุด และหวังมั่นใจว่าในอนาคตข้าจะไม่ทำให้พวกท่านผิดหวัง ” .
หลังจากที่พูด , ฉื่อหยาน ก็ดึงมือที่วางอยู่บนเสาน้ำแข็งกลับมา , ปิดตาของเขาและส่งจิตสำนึกไปหาเปลวเหมันเยือกแข็ง ” เป็นยังไงบ้าง ? “
” ใต้ภูเขา มีชกลิ่นอายวิญญานบางสิ่งที่คล้ายกับข้ามาก แต่มันก็ซ่อนลึกอยู่ภายใน ถ้ามันมีจริง มันคงหลับลึกมาก กลิ่นอายวิญญาณทั้งหมดของมันถูกซ่อนอยู่ มันเป็นเรื่องยากมากที่จะตรวจพบ ต่อให้ข้าสามารถออกไปจากแหวนบ้านี่ได้ ข้าเองก็ไม่สามารถระบุตรงตำแหน่งที่แน่นอนของมันได้ . . . . . . . “คำตอบของเปลวเหมันเยือกแข็งทำให้ฉื่อหยานขมวดคิ้วแน่น เขาพูดด้วยสีหน้าตกใจ ” ถ้าเจ้าว่าอย่างนั้น ก็แปลว่ามีสิ่งประหลาดที่ในภูเขามังกรเหมันจริงๆสินะ ? “
” บางทีหละนะ . . . . . . . ” เปลวเหมันเยือกแข็งลังเลสักพัก จากนั้นก็กล่าวต่อว่า ” มีความเป็นไปได้อีกอย่างก็คือ เจ้าสิ่งนั้นได้จากไปแล้ว แต่กลิ่นวิญญานของมันยังคงอยู่ “
” หวือหวือหวือ “
สานลมเย็นยะเยือกพัดผ่าน และร่างของยางสิ่งก็ปรากฏ ตี่ฉาน และผู้นำของเผ่าเสียงอสูรทั้งสามก็รวมตัวกันปรากฏอยู่ที่ด้านหน้าฉื่อหยาน
หลังจากได้รับคำสั่ง อีเทียนโหมวก็เคลื่อนไหวร่างกายของเขามาอย่างรวดเร็วและพูดด้วยความเคารพ ” ยินดีด้วยนายท่าน ที่ท่านก้าวเข้าสู่จุดสูงสุดของระดับปฐพี พรสวรรค์และความแข็งแกร่งของท่านช่างมากมายนัก อีกสองถึงสามปี ท่านจะต้องก้าวเข้าสู่ระดับรู้แจ้งแน่นอน”
คาป้า และหยาเมิงตกใจเล็กน้อย พวกเขาจ้องฉื่อหยานสักพักก่อนจะกล่าวคำยินดี
ฉื่อหยานโบกมืออย่างสงบเพื่อหยุดการพูดยกยอของพวกเขา เขาชี้ไปที่ปลายเสาน้ำแข็งที่ส่องแสงแล้วรีบเดินตรงไปที่จุดนั้น ” บนเกาะมังกรเหมันมีสิ่งแปลกประหลาดอยู่ ตามที่เปลวเหมันเยือกแข็งในร่างของข้าบอก มีสิ่งมีชีวิตที่มีลักษณะคล้ายกับมันอยู่บนเกาะนี้ ความสามารถในสัมพัสถึงสิ่งมีชีวิตของพวกท่านทั้งสามนับได้ว่าแข็งแกร่งที่สุด ดังนั้น ท่านช่วยใช้ความสามารถของพวกท่านค้นหามันได้หรือ “
” ขอรับ” อีเทียนโหมวและอีกสองคนร่างกายของพวกเขาก็เคลื่อนไหวและจากนั้นทันทีพวกเขาก็นั่งไขว้ขา ปิดตาของพวกเขาและเริ่มสัมพัสถึงมัน .
––––––––––––––––––––––––
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 21 แล้ว มีถึงตอนที่ 950 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
