บทที่ 316 เรื่องที่ซ่อนอยู่
” แม้แต่นักรบระดับพระเจ้าก็ไม่สามารถข้ามหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ ” ฉื่อหยาน ก็สะดุ้ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เขามองเยว่จางเฟิงและหลินหยาฉีอยู่ด้านข้างด้วยความสับสน
เซี่ยเสินชวน มองเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานในมือของเขา ด้วยสีหน้าระวัง ราวกับว่าเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานนี้หนักเป็นอย่างมาก
หลินหยาฉีไม่ได้สนใจอะไรนัก นางยืนอยู่ตรงนั้น มองอย่างเรียบๆ จากด้านตะวันออกไปตะวันตก และดูเหมือนจะไม่ได้สนใจการสนทนาที่เกิดขึ้น
เยว่จางเฟิงเผยรอยยิ้มที่เสียมารยาทออกมา แต่ดวงตาของเขาดูเหมือนจะประกอบไปด้วยความหมายบางอย่างแฝงอยู่
” เจ้าข้ามหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬมาจริงๆรึ ? ” เซี่ยเสินชวน คิดสักพักก่อนที่จะถามอีกครั้งด้วยสีหน้าเศร้าหมองมากขึ้น
เยว่จางเฟิงพยักหน้าและยิ้ม
” แล้วเจ้าสามารถข้ามหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬมาได้อย่าง ? ” เห็นได้ชัดว่า เซี่ยเสินชวน ไม่เชื่อเขาเลย แม้แต่นักรบระดับพระเจ้าก็ไม่สามารถทำได้ แล้วเขาจะทำเช่นนั้นได้อย่างไร
” หึหึ ข้าคงบอกท่านไม่ได้หลอก ” เยว่จางเฟิงเผยยิ้มกว้าง และกล่าวว่า ” เรื่องนี้ อาจารย์ของเรามีเคล็ดลับบางอย่าง มันเกือบเป็นไปไม่ได้สำหรับคนธรรมดาที่จะอยู่รอดหลังจากเข้าหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ อย่างไรก็ตาม เรานั้นมีความพิเศษเล็กน้อย นอกจากนี้ อาจารย์ของเราเองก็อาศัยอยู่นั้นตลอดทั้งปี เขาก็ไม่กลัว ความผิดปกติของที่นั่นเลย “
” อาจารย์ของเจ้าอยู่ภายในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬตลอดทั้งปี ? ” เซี่ยเสินชวน ช่วยไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจ
หน้าของหลินหยาฉียังคงแสดงออกอย่างเฉยเมย . นางรู้สึกว่า เซี่ยเสินชวน นั้นแสดงออกประหลาดใจมากเกินไป
” นั่นเป็นเรื่องจริง ” เยว่จางเฟิงพยักหน้า ” อาจารย์ของเราอยู่ที่นั่น และเราทั้งสองต่างก็ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู๋ที่นั่นเช่นกัน “
ฉื่อหยานขมวดคิ้วของเขา จู่ๆ เขาก็สงสัยว่า เจ้าคนนี้มีเจตนาแอบแฝงอะไรถึงมาคบหากับเขา
” ทำไมเจ้าถึงมาที่ทะเลไม่มีสิ้นสุดกัน ” เซี่ยเสินชวน ถาม
” ก็มันน่าเบื่อนี่ ข้าแค่อยากออกมาหาความสนุกก็เท่านั้น ” เยว่จางเฟิงตอบอย่างสบายๆ เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนสงสัยในตัวเขามากขึ้น, เขาก็ยิ้มอย่างเก้ๆกังๆ และ กล่าวว่า “ข้าได้มาทะเลไม่มีที่สิ้นสุดเพื่อหาสิ่งที่ดี”
” หาบางอย่าง ? ” ฉื่อหยาน เหลือบมองอย่างเย็นชาและถามว่า ” หาอะไรรึ ? “
” หึหึ ” เยว่จางเฟิงก็หัวเราะโดยไม่มีการตอบกลับ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ต้องการตอบ
ฉื่อหยานกระแอมอย่างเย็นชาและไม่รู้จะถามอะไร
” ท่านยังต้องการเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานหรือไม่? ” เยว่จางเฟิงดูร้อนรน ” ถ้าท่านไม่ต้องการก็ส่งมันคืนมาให้ข้า มันไม่ใช่สิ่งที่หาได้ง่ายๆ ข้าเองยังรู้สึกเสียใจเล็กน้อยเลย “
เซี่ยเสินชวน เก็บมือของเขากลับไป การแสดงออกของเขา ดูเหมือนเขาจะไม่ยอมปล่อยสิ่งที่อยู่ในมือ เขา ขบฟัน และกล่าวอย่างแค้นใจ ” ข้าต้องการมัน บอกมาเจ้าต้องการอะไร ? “
” ต้องการ ? ” เยว่จางเฟิงลังเลสักพักด้วยสายตาแปลกๆ ก่อนที่จะระเบิดหัวเราะออกมา และกล่าวว่า ” ตอนนี้อย่าคุยเรื่องข้อแลกเปลี่ยนเลย รอจนกระทั่ง เซี่ยจิงโห ฟื้นขึ้นมาก่อนตอนนั้นเราค่อยคุยกันก็ได้ มันไร้ประโยชน์ที่จะพูดตอนนี้ ตอนนี้ท่านยังไม่อาจตัดสินใจได้ “
เซี่ยเสินชวนโกรธ ใบหน้าของเขาดูไม่ดี
” ข้าจะบอกความจริงให้ฟัง ” เยว่จางเฟิงไม่สนใจเขา แทน เขายิ้มและโบกมือไปที่ฉื่อหยานขณะพูด ” เอาละ ข้าจะไม่กวนเจ้าแล้ว รอจนกว่าการประชุมบนเกาะจะสิ้นสุดลง แลข้าจะมาหาเจ้า ข้ามาที่นี่เพื่อมอบเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิยญานให้ นอกจากนี้ก็ไม่มีอะไร “
ภายใต้ดวงตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจของฉื่อหยานและเซี่ยเสินชวน เยว่จางเฟิงก็ยืดแขนดึงหลินหยาฉีและเดินออกไปโดยไม่สนใจว่านางจะเห็นด้วยหรือไม่
หลังจากออกมาจากสายตา หยินหยาฉีก็เปิดดวงตาครึ่งรูปดวงจันทร์ ในขณะทีนางพูดขึ้นอย่างสงบ ” เยวาน้อย, ทำไมเจ้าถึงให้เม็ดยาเส้นวิญญานจิตวิญญานกับตาเฒ่านั่น ? ตาเฒ่านั่นเป็นนักรบระดับนภา เขามีค่าเท่าไหร่กัน ? หลายคนต่างก็รู้ว่าเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานนั้นมีค่ามากเพียงใด . ถ้าอาจารย์รู้ว่าเจ้าได้มอบมันให้คนอื่น เจ้าลำบากแน่ๆ “
เยว่จางเฟิงกระแอมออกมาอย่างเย็นชา และกล่าวว่า ” ท่านคิดว่าข้าเต็มใจทำงั้นรึ ในความเป็นจริง อาจารย์เป็นคนบอกข้าให้มอบเม็ดยานี่แก่หัวหน้าตระกูลเซี่ยเอง . บางที อาจารย์อาจจะกลั่นเม็ดยานี่เม็ดนี้ขึ้นมาเพื่ออดีตหัวหน้าตระกูลเซี่ย เซี่ยจิงโหก็เป็นได้ “
หลินหยาฉีก็งุนงง นางส่ายหน้าและพูดว่า ” ทำไมกัน ? ตามที่เจ้าพูด เซี่ยจิงโหเป็นเพียงนักรบในนภาแรกของระดับพระเจ้าและมักจะสติฟั่นเฟืองบ่อบๆ ทำไมอาจารย์ถึงได้สนใจเขากัน ? “
” เซี่ยจิงโหวเคยข้ามหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬและเป็นหนึ่งในนักรบระดับสูงไม่กี่คนที่ปลอดภัยออกมาจากมัน อาจารย์เคยเจอเขาในที่หมอกแม่เหล็กพิษทมิฬในปีนั้น มิฉะนั้น เซี่ยเสินชวน คงไม่รู้เกี่ยวกับหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬเช่นนี้ ซึ่งนี่ได้พิสูจน์แล้วว่าเซี่ยจิงโหได้บอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ” เยว่จางเฟิงพูดอย่างจริงจัง
” เขาข้ามหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ ? ” หลินหยาฉี ดวงตาสดใส นางดูเหมือนกับว่าข้าต้องทำอะไรสักอย่างแล้วตะโกนว่า ” อ้า ใช่แล้ว อาจการวิกลจริตของเซี่ยจิงโหเกิดจากการเข้าไปในพื้นที่ภายในที่หมอกแม่เหล็กพิษทมิฬนี่เอง ? ! “
” ในที่สุดเจ้าก็คิดออกแล้วสินะ ” เยว่จางเฟิงยิ้มและกล่าวว่า
” นั่นคือเหตุผลเองสินะ ” หยินหยาฉีเข้าใจและพยักหน้า ” ไม่สงสัยเลยว่าทำไมอาจารย์ถึงได้มอบเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานให้กับเขา ถ้าเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานสามารถรักษาเขาได้ ท่านก็จะบรรลุเข้าสู่ระดับใหม่ทันที .
” ว่ากันว่า เขาสามารถรอดชีวิตออกมาได้และตกอยู่ในสภาพวิกลจริตเช่นนี้มานานแล้ว แต่ก็ยังไม่ตาย เขาไม่ใช่คนปกติทั่วไปแน่ . ข้าคิดว่าเขาพบบางอย่าง และถ้าเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานสามารถช่วยให้เขากลับมาเป็นปกติได้ อย่างน้อย เขาก็อาจจะบรรลุเข้าสู่นภาที่สองของระดับพระเจ้าและอาจจำอาขมมหัศจรรย์บางอย่างได้ สิ่งที่อาจารย์ต้องการก็คือสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ได้พบสินะ .
” สมควรเป็นเช่นนั้น ” .
” สองคนนั้นเป็นใครกันแน่ ? ” หลังจากที่เยว่จางเฟิงและหลินหยาฉีออกมาแล้ว เซี่ยซินหยาน ก็ขมวดคิ้วของนางในขณะที่ถามฉื่อหยานด้วยความสงสัย ” มันเป็นความจริงรึที่เจ้าพึ่งพบพวกเขา ? “
” ถูกต้องข้าพึ่งพบกับพวกเขา . “ฉื่อหยานตอบพร้อมกับรอยยิ้มที่ขมขื่น ” ข้าไม่คิดเลยว่าจะเกิดสถานการณ์เช่นนี้ขึ้น ตัวตนของทั้งสองนั้นลึกลับเป็นอย่างมาก นอกจากนี้ พวกเขาไม่ได้มาจากทะเลไม่มีที่สิ้นสุดแน่นอน “
” ข้าไม่เคยได้ยินว่า จะใครอยู่ในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬได้มาก่อน มันแปลกยิ่งนัก “
ดวงตาของเซี่ยเสินชวนก็ส่องประกายแปลกประหลาดออกมา ในขณะที่ถือเม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญาน ” เม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญาน นี่ ดูเหมือนว่าจะมีประสิทธิภาพบางอย่าง บางทีมันอาจจะสามารถรักษาอาการป่วยที่แปลกที่ของท่านทวดใหญ่เจ้าได้ก็เป็นได้ . “
ใบหน้าของเซี่ยซินหยาน ก็ตื่นเต้นมาก ” ถ้าท่านทวดหาย ตระกูลเซี่ยจะต้องกลับมารุ่งเรืองอีกครั้งแน่นอน ” .
” แน่นอน ” เซี่ยเสินชวน ตอบกลับด้วยสีหน้ามั่นใจ ” ถ้าท่านทวดของเจ้าไม่เป็นเช่นนี้ ในทะไม่มีสิ้นสุด คนอย่างกู่เฉา และยู่ชิงจะต้องเคารพต่อหน้าเขา ในห้าทะเลคนที่สามารถรับมือกับท่านทวดของเจ้าได้มีเพียงหยิบมือเดียว”
” ทำไมเขาถึงกลายเป็นเช่นนี้กัน? ” เซี่ยซินหยาน ถามด้วยความสงสัยเล็กน้อย ” ทุกครั้งที่จิตวิญญานจุติของตระกูลเซี่ย ก้านสู่ขั้นใหม่ มีความเป็นไปได้สูงที่จะสูญเสียตัวตนของตนเอง เช่นนั้น ในอนาคตก็อาจเป็นไปได้ว่ที่ข้าจะตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นสินะ “
” มันไม่เหมือนที่เจ้าคิด . ” เซี่ยเสินชวน ส่ายหน้า ” แม้ว่าการจิตวิญญานจุติ ของเรามีความเป็นไปได้ที่จะเกิดการเบี่ยงเบนขึ้น มันก็ไม่ได้ร้ายแรงอย่างที่เจ้าคิด ตั้งแต่บรรพบุรุษของเราไม่เคยมีใครตกอยู่ในสถานการ์รเช่นเดียวกับปู่ของเจ้า “
” แล้วทำไมถึงมีเพียงท่านทวดกัน ? “
” บางทีมันอาจมีอะไรเกี่ยวข้องกับหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ ” ใบหน้าของเซียเชินชวนก็จริงจังเขาพูดด้วยความไม่มมั่นใจ เขาบอกให้เซี่ยซินหยานและฉื่อหยานฟังถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ” เมื่อ 50 ปีก่อน เมื่อท่านทวดของเจ้าเพิ่งเข้าสู่ระดับพระเจ้า เขาก็อยากจะเสี่่ยงเข้าไปในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ เขาได้เข้าไปยังสถานที่แหง่นนั้นเวลาเก้าปี ก่อนจะกลับมา หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็กลายเป็นแบบนี้ ก่อนจะเข้าสู่หมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ , ท่านทวดของเจ้าก็ปกติดีทุกอย่าง ข้าคิดว่าต้องมีบางอย่างต้องเกิดขึ้นภายในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬและทำให้ท่านทวดของเจ้าเป็นเช่นนี้แน่นอน “
สีหน้าของฉื่อหยานก็จริงจัง
” งั้นก็แปลว่าพวกเขาสองคนรู้จักท่านทวดด้วยสินะ ? ” เซี่ยซินหยานก็คิดอย่างรอบคอบ
” อาจจะ ” เซี่ยเสินชวน ตอบอย่างไม่มั่นใจ ” ข้าได้ตัดสินใจที่จะให้เม็ดยาเส้นเลือดจิตวิญญานกับเขา เพราะตอนนี้เวลาในการคงสติของเขานั้นมีสั้นลง ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไป เขาคงไม่อาจจะกลับเป็นปกติได้อีกต่อไป เราต้องพยายาม แม้จะมีโอกาสเพียงน้อยนิดก็ตาม ” แสงแห่งความหวังปรากฏขึ้นในดวงตาของ
เซี่ยซินหยาน นางถอนหายใจออกมาเล็กน้อยและไม่ได้พูดอะไรต่อ
” ฉื่อหยาน , แล้วเจ้ามาหาข้ามีเรื่องอะไรรึ ? ” หลังจากคุยกันสักพัก เซี่ยเสินชวน ก็ลืมไปว่าฉื่อหยานมา ช่วยไม่ได้ที่เขาจะถามออกไป
” อยากให้ท่านออกจากเกาะทั้งสิบที่ได้มาจากตระกู่และดินแดนทะเลสาปเทวาศักดิ์สิทธิ์ สมาชิกตระกูลเซี่ยควรจะมาที่เกาะมังกรเหมัน ถ้าเราสามารถรวบรวมกองกำลังของเราได้ มันจะง่ายสำหรับเราที่จะสนับสนุนกันและกัน . ” ฉื่อหยานรีบพูดโดยไม่ต้องเสียเวลาใด ๆ นั่นเป็นสิ่งที่เขาต้องการที่จะพูดคุยกับเซี่ยเสินชวน .
ตอนนี้มีเผ่าอสูรกำลัเก็บและรวบรวมกองกำลังในทะเคียร่า พวกมันอาจจะบุกรุกโจมตีได้ตลอดเวลา
ตระกูลเซี่ยปัจจุบันอยู่ระหว่างกลางทะเลเหิงลั่วและทะเลทมิฬ ซึ่งเป็นบริเวณที่ค่อนข้างอันตราย บางทีเผ่าอสูรอาจจะไม่ได้สนใจ แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกมันลงมือ ,ตระกูลเซี่ยก็แทบจะไม่สามารถขัดขืินพวกมันได้เลย
” เกาะมังกรเหมัน”
หลังจากคิดสักพัก เซี่ยเสินชวน ก็พยักหน้าในที่สุด “ตกลง ข้าจะรีบจัดการเรื่องนี้หลังจากที่ข้ากลับไป “
” ท่านส่งข้อมูลไปตอนนี้เลยได้หรือไม่ ถ้าเป็นไปได้ ข้าอยากให้ท่านมาให้เร็วที่สุดเท่่าที่จะทำได้ ” ฉื่อหยานกล่าว
หลังจากเซี่ยเสินชวนคิดสักพัก เขาก็พูดว่า ” ได้ ข้าจะส่งข้อความไปเดี๋ยวนี้ “
ฉื่อหยานเผยรอยยิ้มเล็กน้อย เขามองเซี่ยซินหยาน , ขยิบตาให้นางและบอกว่า ” เราไปเดินเล่นกันดีหรือไม่ “
ใบหน้าของเซี่ยซินหยาน ก็เป็นสีหน้าแดง . นางเหลือบมองไปที่ปู่ของนางอย่างรวดเร็ว เมื่อนางเห็นเซี่ยเสินชวน ไม่ได้มีปฏิกิริยาใดๆ นางจึงพยักหน้าเล็กน้อยและตามฉื่อหยานไป
บนชายฝั่งของเกาะสุริยัน, สายลมทะเลพัดเบาๆ
ฉื่อหยาน และเซี่ยซินหยาน นั่งอยู่บนหินสีเขียวก้อนใหญ่
ภายใต้แสงจันทร์พร้อมกับอากาศหนาวเย็น พวกเขาสองคนจ้องมองทะเลท่ามกลางสายลมที่อ่อนโยน เพลิดเพลินกับความสงบที่มีเพียงพวกเขาสองคนในตอนนี้
ฉื่อหยานยืนมือไปจับมือของเซี่ยซินหยานเบาๆและหัวเราะคิกคัก .
ใบหน้าของเซี่ยซินหยานกลายเป้นสีแดง . นางพยายามดึงมือกลับ แต่ไม่ว่าจะกี่ครั้ง ก็ไม่สามารถดึงมือออกมาจากเขาได้ ดังนั้น นางจึงหยุดดิ้นรน และพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโบน ” เวลาช่างผ่านไปเร็วนัก นี่ก็สามปีแล้วสินะ “
” ถูกต้อง จริงๆแล้ว ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เราไม่ได้มีโอกาสพบกันเลย มันมักจะผ่านไปเร็วเสมอและ ต้องแยกจากกันหลังเจอพบเจอกันและอยู่ด้วยกันเป็นเวลสั้นๆ มันเป็นเวลาที่เนินนานนักกว่าจะได้พบกันอีกครั้ง ” ฉื่อหยานถอนหายใจออกมา ” ข้ามีความคิดมากมายเมื่อข้าเพิ่งมาถึงที่ทะเลไม่มีที่สิ้นสุด การบ่มเพาะของข้าพัฒนาขึ้นเป็นอย่างมากตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่ความสัมพันธ์ของเรากลับดูเหมือนจะไม่มีความคืบหน้าเลย ข้าว่าเราเปลี่ยนแปลงบางอย่างกันเล็กน้อยดีหรือไม่ ? “
ฉื่อหยานจ้องไปที่ร่างกายของนางด้วยแววตาที่ลุกโชร ซึ่งแสดงออกให้เห็นถึงความรู้สึกมากมายที่ซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา
ลำคอขาวราวหิมะของเซี่ยซินหยาน ก็กลายเป็นสีแดงเล็กน้อย ดวงตาของนางเขินอายและ นางก็ต่อว่าเขาด้วยน้ำเสียงต่ำ ” ทำไมในหัวของเจ้าถึงได้มีแต่เรื่องพวกนนี้กันนะ ? “
” ซินหยาน . . . . . . . ” ฉื่อหยานหัวเราะคิกคักบังคับกอดเอวของนาง , และดึงร่างกายที่ทรงเสน่ห์ของนางเข้ามาใกล้ชิดกับเขา
__________________________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 24 แล้ว มีถึงตอนที่ 1075 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
