บทที่ 331 ใช้เครื่องผ่าวัวเพื่อแล่ไก่
ฉื่อหยานสีหน้าก็จริงจังและเคร่งขรึม ในขณะที่เขาเพ้งจิตสำนึกวิญญานของเขาไปที่แขนเขา เขาสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในแขน
เส้นไหมสีเขียวรับหมื่นค่อยๆบิดๆไปมาบนแขนของเขาราวกับว่าพวกมันต้องการทำลายเส้นใยกล้ามเนื้อของเขาและฉีกแขนของเขาออกเป็นชิ้นๆ
ภายในเส้นไหมสีเขียวแต่ละเส้น , เต็มไปด้วยพลังชั่วร้ายเหมือนกับสัตว์ขนาดเล็กที่กัดกร่อนร่างกายฉื่อหยาน , กินเลือดเนื้อของเขา เปลี่ยนแขนของเขาให้เป็นกระดูกสีขาวส่องประกาย
พลังเหล่านี้มาจากประมุขนิกายซากศพ ชิงหมิง
ที่ด้านข้างของภูเขาแสงศักดิ์สิทธิ์ , ฉื่อหยาน ใช้ประโยชน์จากเปลวไฟนภาทั้งสาม และพลังวิญญานของกลุ่มอีเทียนโหมว ในขณะที่เขาอยู่ในสภาพไร้ซึ่งพลังปรารลึกลับ ชิงหมิงก็สังเกตุเห็นและซุ่มโจมตีเขา
เพราะวิญญานของชิงหมิงวิญญาณถูกควบคุมด้วยวิญญานของกลุ่มอีเทียนโหมว ดังนั้น เขาจึงได้สูญเสียความสามารถในการควบคุมร่างกายของเขาและ ฉื่อหยานก็เกือบจะโจมตีชิงหมิงอย่างรุนแรงได้สำเร็จ
อย่างไรก็ตาม จักพรรดินีแห่งท้องฟ้าและกษัตริย์ปฐพีก็ได้ปรากฏตัวขึ้นแลขัดขวางช่วยชิงหมิงไว้ทัน หลีกเลี่ยงอันตรายและการบาดเจ็บ ฉื่อหยาน อย่างจริงจัง ในเวลาเดียวกัน ถ้าเขาไม่ได้มีปฏิกิริยารวดเร็ว ชิงหมิงก็คงทำลายเขาไปแล้ว
ในนักรบระดับพระเจ้า ชิงหมิงอาจอ่อนแอที่สุด ไม่ว่าวิญญาน วิชาต่อสู้ หรือ พลังปราณลึกลับ เขาอยู่ในอันดับต่ำสุด เหตุผลคือว่าพลังของเขาส่วยใหญ่มาจากวิญญาณศพ เขาเสียเวลาหลายปีในการเชื่อมต่อกับศพราชันย์ และฝึกฝนเคล็ดวิชาควบคุมศพ ดังนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ในระดับพระเจ้า เขาก็นับได้ว่าอ่อนแอที่สุด
หากไม่มีศพราชันย์ ด้วยพลังของชิงหมิงคนเดียวเขาไม่มีทางเทียบได้กับนักรบระดับพระเจ้าคนอื่นๆ
อย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นเช่นนั้น ช่องว่างระหว่างเขาและ ฉื่อหยานก็ยังกว้างมากอยู่ดีและที่ ฉื่อหยาน ยังไม่ถูกเขาจัดการ ก็เพราะกลุ่มของอีเทียนโหมวทั้งสามคน ถ้าพวกเขาไม่ใช้วิญญาณของตนเพื่อควบคุมชิงหมิงไว้ รวมทั้งถ้าไม่มีเปลวไฟกลืนกินเก้าวิญญานกดดันอยู่ ชิงหมิงคงจะฆ่าฉื่อหยานไปแล้ว .
ตอนนี้พลังของชิงหมิงที่หลงเหลืออยู่กำลังที่อยู่ในร่างกายของเขา ทำให้ฉื่อหยานรู้สึกเจ็บปวดจนพูดไม่ออก
มันแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก มันแทรกซึมเข้าไปตามเส้นใยกล้ามเนื้อของเขาและเริ่มแพร่กระจายไปทั่วทั้งแขนของเขาแทะเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา ฉื่อหยาน ร่างก็สั่นสะท้าน เขาอยากหาคนช่วยนำมาออกมา
เขาจะเรียกเปลวเหมันเยือกแข็ง แต่ทันทีเขาก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติบนแขนข้างขวาของเขา
คลื่นแสงสีแดงที่สวยงามออกมาจากแขนข้างขวาของเขา ชั่วพริบตา เม็ดเลือดทั่วทั้งแขนขวาของเขาเหมือนกับกำลังฟื้นฟูและสั่นสะท้าน
หลังจากนั้น ร่างของ ฉื่อหยานก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง และด้วยแรงสั่นนี้ แขนข้างขวาของเขาก็เกิดแรงดึงดูดขึ้นมหาศาล มันเหมือนกับว่าเส้นใยกล้ามเนื้อของเขาแต่ละเส้นกลายเป็นน้ำวนในทะเล มันดูดพลังงานทั้งหมดบนแขนซ้ายของเขาและนำไปหล่อเลี้ยงแขนขวา
แสงสีม่วงแดงส่องประกายออกมา
ภายใต้การสังเกตุของ ฉื่อหยาน, คลื่นแสงสีม่วงแดงที่ส่องประกายออกมานั้นดูหรูหราเป็นอย่างมาก และพลังงานสีเขียวก็พลันหายไป มันหลอมและผสม เข้ากับกล้ามเนื้อของ ฉื่อหยาน , และกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา
การกลายพันธุ์ก็เริ่มหยุดลงอย่างช้าๆ
แสงสีม่วงแดงนั้นหายไปอย่างรวดเร็ว ฉื่อหยาน ของแขนขวาที่แต่เดิมเป็นสีของผิวหนัง ตอนนี้มันก็กลายเป็นสีม่วงแดงอย่างสมบูรณ์
ทันใดนั้นที่แสงสีม่วงแดงก็ค่อย ๆกระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ฉื่อหยาน ของแขนขวาของเขาก็กลายเป็นเหมือนกับหยกที่มีสีม่วงแดงส่องประกายระยิบระยับ
เขากำมือของเขาเป็นหมัดไปมา และพลังแปลกประหลาดก็ไหลออกมาอย่างรุนแรงและรวมตัวกันอยู่ที่กลางฝ่ามือของเขาในพริบตา
ฉื่อหยานสีหน้ากลายเป็นมั่นใจเขายิ้มและแบกำปั้นออกมาทันที
วงกลมแสงสีม่วงแดงก็ระเบิดออกมาอย่างรุนแรง
ทันทีที่แสงกระจายออกมา เสียงแปลกประหลาดก็ดังขึ้นในอากาศ แสงนี้กระจายครอบคลุมบ้านหินทั้งห้าหลัง
พร้อมกับเสียงที่ดังก้อง . ภายใต้การจ้องมองของหบายคน บ้านหินสูงหลายสิบเมตรก็พังทลายลง และเศษหินกระจัดกระจายไปทั่ว
ด้วยแสงสีม่วงแดงมหาศาลนี้ เกิดเป็นพลังต้านท้านกวาดข้ามไปมาเหมือนพายุเฮอริเคนหลังจากที่บ้านหินถูกทำลาย พลังนี่ก็ได้พังบ้านหินสองชั้น และในที่สุดก็กลายเป็นจุดแสงสีม่วงแดงขนาดเท่าแสงตะเกียง และหายไปในความว่างเปล่า
ใบหน้าของทุกคนตกตะลึง มองเขาอย่างไร้จุดหมาย .
ฉื่อหยาน ฝืนยิ้ม เขาพยายามใช้พลังทั้งหมดยกแขนขวาของเขาขึ้นแล้วกล่าวว่า ” พลังนี้ไม่เลว ” .
ทุกคนพยักหน้ามองเขาด้วยหัวใจที่หวาดหวั่น
มันไม่ใช่แค่ ‘ ไม่เลว ‘ แล้ว
หมัดนี้ทรงพลังเป็นอย่างมากมันได้ปลดปล่อยพลังที่น่าสะพรึงกลัวและทำลายบ้านหินสิบหลายสิบเมตร , นักรบทั่วไปมีกำลังพอที่จะทำเช่นนี้รึ ?
โดยไร้พลังปราณลึกลับ และอาศัยกำลังของแขน พลังจากแขนข้างขวาของเขาอย่างเดียวยังสร้างสิ่งทีน่ากลัวเช่นนี้ได้ มันไม่ได้น้อยไปกว่าการโจมตีเต็มกำลังก่อนหน้านี้เลย
ดังนั้น แม้ว่า ฉื่อหยาน จะไม่สามารถรวบรวมพลังปราณลึกลับได้อีกครั้ง เขาก็ไม่ได้นับว่าอ่อนแอกว่าคนอื่น .
ความคิดก็แว้บในหัวของ ฉื่อหยาน
” ถ่ายทอดพลังเข้ามาในร่างกายของเขา เท่าที่คิดว่าร่างของข้าสามารถทนได้ และข้าจะตรวจสอบดูว่าข้าสามารถใช้พลังปราณลึกลีบได้หรือไม่ “
ฉื่อหยาน ส่งข้อความไปหาเปลวเหมันเยือกแข็ง
” เข้าใจแล้ว ” เปลวเหมันเยือกแข็งทันทีก็ตอบสนอง
หลังจากผ่านไปสิบห้านาที พลังความเย็นจากแหวนสายโลหิต ที่มือซ้ายของเขาก็ไหลเข้ามา
พลังความเย็นของเปลวเหมันเยือกแข็งไหลเหมือนกับสายน้ำที่เย็นยะเยียบ ซึ่งมันไหลพล่านเหมือนเขื่อนแตก , มันไหลอย่างบ้าคลั่งเข้าไปในร่างกายของเขา
แขนซ้ายของเขาถูกแช่แข็งอย่างรวดเร็วและความหนาวเย็นที่เย็นซานไปถึงกระดูกก็กระจายออกมาอย่างเงียบๆ
ภายใต้การจ้องมองของทุกคน ฉื่อหยาน แสยะยิ้ม อีกครั้ง พลันก้มลงไปและค่อยๆกดแขนขวาลงบนพื้นดิน
พื้นดินถูกแช่แข็งในเวลาเพียงชั่วพริบตา หมอกโปร่งใสลอยออกมาจากแขนซ้ายของเขา โดยมีแขนซ้ายเป็นศูนย์กลาง , หมอกโปร่งใสที่แววววาวก็แทรกซึมเข้าไปในพื้นดินและกระจายออกไปด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง
” แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก”
ที่ใดก็ตามที่การหมอกนี่ไหลผ่านพื้นดินทันทีก็จะกลายเป็นน้ำแข็งหนา . พื้นน้ำแข็งยาวห้าเมตรปรากฏขึ้นและยังคงขยายวงกว้างออกไป .
หลังจากที่หมองนี่ไหลผ่าน , พืชและต้นไม้ทั้งหมดก็กลายเป็นเหมือนเครื่องประดับที่สวยงามที่ถูกจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์น้ำแข็ง
แม้ต้นไม้โบราณสองต้นก็กลายเป็นแสนมหัศจรรย์ , เป็นเหมือนกับต้นคริสมาสต์
หมอกยังคงกระจายไปข้างหน้า อีกหลายสิบเมตร บ้านหินสูงกลายเป็นเป้าหมายต่อไปของมัน
ชั่วพริบตาบ้านหินก็ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง
ทุกคนหรี่ตาลงและลดลงขากรรไกรของพวกเขาลง
ฉื่อหยานก็หมอบบนพื้นดินในขณะที่แสงระยิบระยับมากมายกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าจากมือซ้ายของเขา
เขาดึงแขนซ้ายของเขาขึ้นในขณะที่แขนข้างขวาของเขากำเป็นหมัดอย่างรวดเร็วเขาก็ชกลงไปที่พื้น
โดยมีเท้าของเขาเป็นศูนย์กลางโลกที่ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งหนาก็ถูกพังทลายเป็นเสี่ยงๆ
พื้นดินแตกออก , พืชและต้นไม้ ที่ลายเป็นน้ำแข็ก็งแตกกระจายเต็มท้องฟ้า ต้นไม้โบราณสองต้นก็ระเบิดออก และบ้านก็ถล่มลงเป็นเศษซากน้ำแข็ง
จะให้พูดความจริงก็คือ ฉื่อหยานได้แช่แข็งทุกอย่างราวกับว่ากำลังวางกับดักเพือทำลายฝั่งตรงข้าง
อากาศหนาวเย็นไปถึงกระดูกกระจายออกไปทั่ว จากที่ที่เขายืนอยู่
ข้ารับใช้หญิงในคฤหาสน์หลายคน ทนไม่ได้ ถึงแม้ว่าพวกนางจะได้อยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตร พวกนางก็ยังรู้สึกหนาว ถ้ามันยังคงเป็นแบบนี้ พวกนางจะต้องแข็งตายแน่นอน .
กลุ่มของอีเทียนโหมว ก็ตาลอยและจากนั้นก็รีบต้านท้านความหนาวเย็น ถึงแม้ว่ามันจะไม่แข็งแกร่งมากก็ตาม
ฉื่อหยาน หดแขนข้างขวาของเขา อยู่ๆก็มีความคิดบางอย่างและทำให้เขาสื่อสารกับเปลวเหมันเยือกแข็ง
เขายังขาดประสบการณ์ในการใช้เปวไฟนภา เขาสามารถปลดปล่อยพวกมันออกมาได้ แต่ก็ต้องพบกับปัญหามากมายในการควบคุมและเรียกพวกมัน ในตอนนี้ เขายังไม่อาจทดสอบได้ เขาทำได้เพียงแต่พึ่งเปลวเหมันเยือกแข็ง
จากความคาดหวังของทุกคน เยว่จางเฟิงก็ตะโกน ” ต้านทาน ! “
เปลวไฟนับไม่ถ้วนก็ปรากฏออกมาจากร่างกายของเยว่จางเฟิง มันบินอยู่ในท้องฟ้าด้วยความเร็วที่ตาเปล่าแทบจะมองไม่เห็น และครอบคลุมรอบๆสามร้อยเมตร ป้องกันพลังความเย็นของเปลวเหมันเยือกแข็งที่แพร่กระจายออกมา
” ชี่… ชี่.. “
เปลวเหมันเยือกแข็งพลังความเย็นประทะเข้ากับเปลวไฟสีแดงที่ลอยอยู่ในอากาศ เกิดเป็นไอน้ำลอยขึ้นมาพร้อมกับเสียงชี่ และเพียงเวลาสั้นๆ พลังก็ถูกลบล้างไป
ฉื่อหยาน ค่อยๆถอนหานใจโล่งอกออกมา เขาร้องออกมาและวิ่งข้างนอกอย่างรวดเร็ว เขารีบไปหาหญิงสาวที่อยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตร
หญิงสาวคนนี้นางคิดว่านางจะตายไปแล้ว ใบหน้าของนางตอนนี้เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและดวงตาที่เศร้าหมอง อย่างไรก็ตาม ทันทีที่นางเห็นวงเปลวไฟป้องกันความเย็น
แต่ก่อนที่นางจะมีปฏิกิริยาใดๆ นางก็เห็น ฉื่อหยาน มายืนอยู่ตรงหน้านางด้วยสีหน้าเป็นห่วง นางจึงรู้สึกอบอุ่นอยู่ในหัวใจ
เขา . . . เขาทำให้หัวใจของข้าเต้นรัว และเขาเป็นคนมุ่งมาหาข้าเอง เขาคงจะมีใจให้ข้า
หญิงสาวคนนี้ก็แอบหวัง เผยพอใจออกมาบนรอยยิ้มบนใบหน้าของนางราวกับว่าต่อให้ฉื่อหยานฆ่านาง นางก็ไม่ว่าอะไร
” ลินดา เจ้ามาทำอะไรที่นี่ ? ” ฉื่อหยานก็เขย่าร่างของนางแสดงสีหน้าที่เป็นกังวล และถามเบาๆ ” เจ้าเป็นไรหรือไม่ ? “
หญิงสาวที่มีผมยาวก็เผยรอยยิ้ม ขณะที่ดวงตาก็เต็มไปด้วยความสุข นางตอบว่า “ข้าเป็นศิษย์ของพรรคสามเทพ มีแขกมากมายมาที่เกาะสุริยัน ข้าถูกส่งมาที่นี่เพื่อต้อนรับแจก เพราะข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ที่นี่ ดังนั้นข้าจึงขอมาที่นี่
ยิ่งนางพูด ใบหน้าของนางกลายเป็นสีแดงพร้อมกับความเขินอายเล็กน้อย
ฉื่อหยานรู้สึกซาบซึ้ง เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ในขณะนั้นเอง ก็เกิดเสียงระเบิดดังก้องมากมายจากท้องฟ้า
ฉื่อหยาน ด้วยสัญชาตญาน เขาก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก
เรือกระดูกขนาดใหญ่ก็โผล่ออกมาจากกลุ่มเมฆสีดำที่เหมือนกับหมึกบนท้องฟ้า เรือกระดูกขาวราวกับหิมะ มันทำจากกระดูกของมนุษย์ . เรือที่ลอยอยู่ในหมู่เมฆอย่างรวดเร็ว , มันโดดเด่นเป็นอย่างมากด้วยแสงแดดจากบนฟ้า
ร่างมากมายเคลื่อนไหวไปมาอยู่บนเรือห่างออกไปพันเมตร เป็นเผ่าอสูรมากมายที่มีลักษณะดุร้ายโหดเหี้ยม , ดวงตา และใบหน้าของพวกมันเต็มไปด้วยความกระหายเลือด พร้อมกับมองลงมาที่เกาะสุริยัน
_________________________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 24 แล้ว มีถึงตอนที่ 1100 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
