บทที่ 337 กอดอกและดูเฉยๆ
ตระกูลกู่ ที่ภูเขาพันดาบ
กลุ่ม กู่เฉา ยู่ชิง , ฉาวจื่อหลาน , ถังหยวรหนาน และม่านกู่ก็ถูกย้ายกลางภูเขา พวกเขาแต่ละคนต่างก็มีสีหน้าที่แตกต่างกันไป
นักรบมากมายจากตระกูลกู่บนเกาะกำลังขี่เรืออยู่หลาย แบกสิ่งของจำนวนมาก มุ่งหน้าไปทิศตะวันออก
บนเกาะเล็กอื่นๆใกล้กับเกาะตระกูลกู่ คนจำนวนกำลังเตรียมอพยพ
หลังจากหนีจาก เกาะสุริยัน , พวกเขาทั้งหมดรวมตัวกัน ณ สถานที่แห่งนี้ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการพูดคุยเพื่อหาแนวทางแก้ไข ในขณะที่คนอื่นกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมอพยพ
เมื่อ กู่เฉา กลับมา ทันทีที่เขาเริ่มจัดการประชุมนักรบระดับสูง และตระกูลกู่ก็ขนย้ายสิ่งของด้วยความเร็วสูงสุด และสั่งให้คนของเขาอพยพไปยังเกาะดินแดนทะเลสาปเทวาศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในทะเลทมิฬ
ฉาวจื่อหลาน ขมวดคิ้วของนางในขณะที่นางผลึกหยกหกเหลี่ยมขึ้นมาบนมือด้วยใบหน้าจริงจัง ราวกับว่านางกำลังสื่อสารกับตระกูลฉาวผ่านผลึกนั่น
ทั้งสี่คน กู่เฉา ยู่ชิง , ถังหยวนหนาน และหม่านกู่ก็หยุดเรื่องระหว่างพวกเขา และมองไปที่นาง
หลังจากนั้นนาน ฉาวจื่อหลาน ก็เก็บคริสตัลลงด้วยใบหน้าเศร้า ภายใต้สายตาของผู้อื่นนางก็ค่อย ๆ กล่าวว่า ” ข้าได้แจ้งให้ตระกูลของข้ารู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นบนเกาะสุริยันแล้ว , แต่ข้าก็ยังไม่ได้รับการตอบรับเลย ท่านปู่ของข้ายังคงมีเก็บตัวฝึกบ่มเพาะอยู่ แต่เขาจะได้รับข่าวในไม่ช้า “
” ราชาอสูรชิหยาน ได้ยืดร่างของราชาชูร่าเสี่ยวฮานยี่และปรากฏตัวในทะเลไม่มีสิ้นสุด เขามีระดับการบ่มเพาะที่นภาที่สามระดับพระเจ้า ช่างเป็นพลังที่สั่นสะเทือนโลกนัก ถ้าทั้งสองคน ฉาวเชียวเต้าและหยางอี้เทียนไม่ลงมือใดๆ ข้าเกรงในทะเลกว้างใหญ่นี้ไม่มีใครสามารถหยุดพวกมันได้แล้ว ” ถังหยวนหนาน ส่ายหัวเล็กน้อยและพูด ” จักพรรดิหยางเทียนผู้เป็นวีรบุรุษก่อนหน้านี้ ถ้าเค้ายังอยู่ในทะเลกว้างใหญ่ บางทีเขาอาจจะต่อสู้กับราชาอสูรชิหยานไปแล้ว แต่ว่า . . . . . . . “
ได้ยินคำเหล่านี้ ใบหน้าของ กู่เฉา และคนอื่นก็แปลกไป และ พวกเขาก็ได้แต่เงียบ .
ปีนั้น กองกำลังในทะเลไม่มีที่สิ้นสุดมากมายได้ดำเนินการวางแผนเพื่อจัดการกับตระกูลหยาง พวกเขายังได้เชิญถังหยวนหนาน เข้าร่วม แต่เขาก็ได้ปฏิเสธไป เพราะเขาขอบคุณตระกูลหยาง ที่ช่วยป้องกันไม่ให้เผ่าอสูรที่แข็งแกร่งบุกมาได้
เมื่อถังหยวนหนาน ได้ยินว่าจักพรรดิหยางเทียนถูกจับและคุมขังเขา ทันทีเขาก็รู้ได้ถึงสิ่งเลวร้ายที่จะเกิดขึ้น ไม่เพียง แต่เขาไม่เห็นด้วย แต่เขายังชักชวนผู้คนให้ไปช่วยจักพรรดิหยางเทียนออกมาจากดินแดนสี่อสูร
แม้ว่าถังหยวนหนาน จะมองการณ์ไกล แต่ทุกคนก็ไม่เห็นด้วยกับเขา ด้วยผู้นำ กู่เฉา ยู่ชิง และคนอื่นๆที่จ้องจะกำจัดตระกูลหยาง
พวกเขาคิดว่าการที่จักรพรรดิหยางเทียน อยู่ภายใต้การคุมขังนี้ เป็นเป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิตของพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงได้เข้าร่วมกองกำลังเพื่อบุกทะเลเคียร่าอย่างต่อเนื่อง ซึ่งได้นำไปสู่หายนะไม่รู้จบในทะเลทุกวันนี้
ใบหน้าของ กู่เฉา และ ยู่ชิง เห็นได้ชัดว่าอับอายหลังจากที่ได้ยินถังหยวนหนานพูด เพราะพวกเขาคือตัวตั้งตัวตีที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม แม้จะรู้สึกละอายนิดๆที่หัวใจ แต่พวกเขาก็ยังไม่อยากที่จะยอมรับความผิดของตน
” ชิหยาน เพิ่งยึดร่างของเสี่ยวฮานยี่ได้ไม่นาน และการอยู่ในสภาพนั้นก็มีเวลาไม่นานนัก พวกมันอาจจะจากไปในเร็วๆนี้. ” กู่เฉา ครุ่นคิดสักพัก แล้วพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว ” เสี่ยวฮานยี่ มีระดับการบ่มเพาะที่ระดับนภา ซึ่งร่างกายไม่สามารถทนต่อ พลังของชิหยาน ยิ่งวันเวลาผ่านไปเท่าใด ร่างกายก็จะได้รับความเสียหายมากขึ้น เต็มที่ไม่เกินสิบวันหรือครึ่งเดือน ร่างของเสี่ยวฮานยี่ จะต้องแตกสลายและหมดสิ้นพลังแน่นอน .
ยู่ชิง พยักหน้า
ถังหยวนหนาน หัวเราะแบบเยาะเย้ยพวกเขา , ” สิบวันหรือครึ่งเดือน ฮ่า ฮ่า ฮ่า ให้เต็มที่ไม่เกินเจ็ดวัน ทะเลเหิงลั่วที่ไร้กองกำลังช่วยเหลือ ทรัพย์สมบัติของพรรความเทพ และตระกูลกู่ ตระกูลตงฟาง , ที่สะสมนับพันๆ ปี คงหายไปแล้ว “
” ทำไมฉาวเชียวเต้าและหยางอี้เทียน ยังไม่มา ? “ยู่ชิง ขมวดคิ้วของนาง และ คำรามออกมา ” ทั้งสองเห็นคนจายมากมาย แต่กลับไม่ทำอะไรเลย พวกเขาจะรอจนกว่าเผ่าอสูรจะกำจัดผู้คนในทะเลเหิงลั่วหมดก่อนหรือไง พวกเขาถึงจะลงมือ ?
ฉาวจื่อหลาน เผยรอยยิ้มเบี้ยวๆโค้งหัวของนางลงขณะที่นางไม่รู้ว่าปู่ของนางกำลังคิดอะไรอยู่ นางแค่รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เป็น ยู่ชิง ที่ไม่มองฉาวจื่อหลานเลยขณะ นางพูด นางสูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชา ในขณะที่ตาของนางหดลงเล็กน้อยอย่างไม่เป็นมิตร
” อ๊ะ ! ” ในตอนนั้นเองถังหยวนหนาน พลันมองไปที่ท้องฟ้า ชี้ไปในทิศทางหนึ่ง และอุทานด้วยความกลัว ” นั่นเกิดอะไรขึ้น ? “
ทุกคนด้วยสัญชาตญานก็ยกศีรษะขึ้น เงยหน้าขึ้นมองไปยังทิศทางที่ถังหยวนหนานชี้
ในทิศทางนั้นกลิ่นอายอสูรสีดำก็ปรากฏขึ้น เหมือนกับผ้าที่ดำที่ครอบคลุมท้องฟ้าและผินดิน . ในกลิ่นอายอสูรที่หนาแน่น ,พลังที่น่ากลัวก็ทะลักออกไม่ไม่หยุด แม้จะอยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ ผู้คนก็ยังรู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่แปลกประหลาด
” นั่นเป็นเกาะที่เป็นหนึ่งในเกราะของตระกูลกู่ มันเป็นเพราะกลิ่นอายธรรมชาติที่นั่นบางเบา และไม่เหมาะสำหรับการบ่มเพราะ เราจึงไม่ได้ส่งผู้ใดไปเฝ้า”
กู่เฉา ตะลึงชั่วครู่ ในขณะที่ตาของเขาเป็นประกายด้แสงแปลก ๆแล้วบอกว่า ” แต่ลึกเข้าไปในก้อนเมฆที่อยู่ใกล้เกาะนั่น เราได้เก็บเนตรศักดิสิทธิ์ไว้”
หลังจากพูด กู่เฉา ก็ไม่ลังเล ดาบเทพก็พุ่งออกมาจากด้านข้างของเขา และกลายเป็นประกายแสง ประกายแสงดาบนับพันรวมกันกลายเป็นรูปแบบบางอย่าง
ในเสียงที่ดังก้อง ก้อนผลึกขนาดใหญ่ก็ลอยออกมาจากยอดดาบนับพันที่กำลังลอยขึ้นไปและพุ่งไปด้านหน้าของทุกคนด้วยดาบเทพ
กู่เฉา หลับตาลงไม่พูดอะไร ขณะที่มือของเขาเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง เกิดเป็นลำแสงพระเจ้าแหลมคมแทงเข้าไปในผลึก
ภายในผลึก ดาบเทพสามเล่มก็ส่องแสงประหลาดและลอยออกไมารอบๆรวดเร็วเหมือนกับมังกรบินและหงส์ร่ายรำ ขณะที่มันกำลังปรากฏภาพบางอย่าง
ในกลุ่มก้อนแสงสีเงิน จุดแสงมากมายหดตัวลงและปรากฏเป็นภาพที่ชัดเจนภายใต้สายตาทุกคน
” ฉื่อหยาน ! ” ถังหยวนหนาน ฉาวจื่อหลาน ไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสงสัย
กู่เฉา ยู่ชิง เองก็ยังมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยบนใบหน้า พวกเขาไม่ได้มองฉากที่ปรากฏในคริสตัล แต่กำลังมองไปที่แรงกดดันบ้าคลั่งที่อยู่บนท้องฟ้าซึ่งเหนือเกาะ เกาะแห่งนั้นถูกปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายธรรมชาติที่หนาแน่นบนเกาะ
” หม่าฉีต้วน ” ถังหยวนหนาน สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นกลัวในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขาไม่สามารถช่วย ได้ที่จะอุทานออกมาเสียงดัง
” หม่าฉีต้วน กับเขางั้นรึ . . . . . . . ช่างน่าเศร้านัก . . . . . . . ” กู่เฉา ส่ายหัวอย่างหมดหวัง เขาคิดแล้วว่าฉื่อหยานต้องตายอย่างแน่นอน
เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้ถึงความเกลียดชังระหว่าง ฉื่อหยาน และหม่าฉีต้วน . ปีนั้น ด้วยการสนับสนุนของ กู่ลี และกู่เจียงเกอ พ่อลูกคู่นี้ได้ติดต่อกับหมาฉีต้วนที่สระรวมวิญญาน อย่างไรก็ตาม , ฉื่อหยาน ก็ได้ใช้สมบัติลับบางอย่าง และได้ทำลายวิญญานของเขา
หลังจากเหตุการณ์นั้น โม่ต้วนหุน ก็จับกู่เจียงเกอที่หักหลังตระกูลกู่ เพื่อให้ตระกูลกู่ตอบแทนด้วยความเจ็บปวด
หลังจากกู่เจียงเกอ กลับมา เขาก็ได้บอกกับทุกคน เกี่ยวกับรายละเอียด ตอนนั้น กู่เฉา ก็ได้รู้ถึงความเกลียดชังของ ฉื่อหยาน และหม่าฉีต้วน .
ตอนนี้ เมื่อเห็นหม่าฉีต้วน จ้องไปที่ ฉื่อหยาน , แม้ว่า กู่เฉา จะตกใจ เขาก็เข้าใจเหตุผลดี
เผ่าอสูรมักจะแก้แค้นคนที่พวกเขาเกลียดชังเสมอ หม่าฉีต้วน จำกลิ่นอายของ ฉื่อหยาน ได้ในปีนั้น และคราวนี้ เขาได้เข้ามาในทะเลไม่มีที่สิ้นสุดและเจอกับ ฉื่อหยาน เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการจะฆ่าฉื่อหยานอย่างโหดเหี้ยม เพื่อปลดปล่อยึวามแค้นเปลวไฟแห่งโกรธมหึมาในหัวใจของเขา
” เป็นไปได้ยังไง ? ” ใบหน้าที่สวยงามของฉาวจื่อหลาน ก็กระวนกระวาย ในขณะที่สายตาของนางแสดงออกอย่างเหลือเชื่อ นางส่ายหน้าแล้วพึมพำด้วยเสียงต่ำ ” เขาไม่สามารถรวบรวมพลังปราณลึกลับในร่างกายของเขาได้และน่าจะถูกฆ่าตายบนเกาะสุริยันไปแล้วหนิ . ทำไมเขาถึงสามารถหนีมาได้ไกลขาดนี้ และทำให้เกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ขึ้นได้กัน ! “
” เขาและหม่าฉีต้วน ดูเหมือนจะได้ต่อสู้กันมาเป็นเวลานานแล้ว ” ถังหยวนหนาน เองก็ยังไม่แน่ใจ เขางุนงงอย่างมากเมื่อ มองฉากภายในผลึก แสงจากดวงตาของเขาส่องไปทั่วเหมือนกับดาบที่แหลมคม ” แต่ข้าก็ยังไม่อยากจะเชื่อ เกาะนั้นปรากฏร่องรอยการต่อสู้อย่างชัดเจน เกาะถูกแบ่งออกเป็นสองซีก และมีก้อนน้ำแข็งแตกกระจายอยู่มากมายซึ้งเกิดจากเปลวเหมันเยือกแข็ง ” ถังหยวนหนาน เหยียดมือของเขาออกขณะที่พูด
” นี่ . . . . . . . มันเป็นไปได้อย่างไร ?” ยู่ชิง ส่ายหน้า ตาของนางส่องประกายความประหลาดใจ นางเอาแต่ส่ายหัวและกล่าวว่า ” เด็กนั่นมีระดับการบ่มเพาะเพียงระดับปฐพี . ในขณะที่ หม่าฉีต้วน อยู่ในนภาแรกของระดับพระเจ้า นอกจากนี้ เผ่าอสูง เก่งกาจด้านการต่อสู้มากถ้าเราเผชิญหน้ากับหม่าฉีต้วน ข้ากลัวว่าเราเองก็มีโอกาสแพ้มากกว่าชนะ ฉื่อหยานทำเช่นไรถึงอยู่รอดมาได้ขนาดนี้ ! “
ไม่ว่าจะเป็นถังหยวนหนาน กู่เฉา , หรือฉาวจื่อหลาน พวกเขาทั้งหมดดวงตาต่างก็เปิดกว้าง จ้องมองฉากภายในผลึก
” เจ้าคิดว่าเราควรทำยังไง ?” ถังหยวนหนาน ตะลึงไม่กี่วินาทีแล้วเขาก็ได้สติกลับมาและกล่าวว่า ” เกาะอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ข้าคิดว่าถ้าเรารีบ เรายังสามารถช่วยเขาได้ บางทีเขาอาจจะเป็นความหวังของทะเลไม่มีสิ้นสุดในอนาคต”
กู่เฉา และ ยู่ชิง สีหน้าก็แปลกไป
” ว่าไง ? ” ถังหยวนหนานสีหน้าก็มืดมน . เขาถามว่า ” พวกเจ้าไม่คิดงั้นรึ ? “
” ดูอีกหน่อย ถ้าเขาไม่สามารถทนได้แล้ว ตอนนั้นเราไปช่วยเขาก็คงยังไม่สายเกินไป . ” กู่เฉา ขมวดคิ้วของเขา และพูดอย่างเย็นชา ” ข้ารู้สึกว่ามันเป็นกับดัก บางที ชิหยาน ปรมจารย์อสูรและอสูรตัวอื่นๆทั้งหมดอาจจะมาที่นี่ด้วย และเขาก็แกล้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อที่จะให้เราจะไปช่วยเขา แล้วมันก็จะง่ายสำหรับพวกเขา ที่จะจับพวกเราทั้งหมด .
ยู่ชิง พยักหน้าเห็นด้วย ” แม้ว่าเราอยู่ในระดับพระเจ้าและมีสมบัติเคลื่อนย้าย มันก็ยังคงมีขีดจำกัด ถ้าเราติดกับดัก ภายใต้ความแข็งแกร่ง ชิหยาน ปรมจารย์อสูรและอสูรตัวอื่นๆ เราก็แทบจะไม่สามารถหนีได้ บางที ชิหยาน อาจจะใช้เทพอสูรวายุมากักขังเราก็ได้ เช่นเดียวกับจักพรรดิหยางเทียน”
ถังหยวนหนาน สีหน้าก็เปลี่ยนไป แม้ว่าหัวใจของเขาจะต้องการที่จะช่วยฉื่อหยาน เขาก็ค่อนข้างลังเล ฟังจากคำพูดสองคนนั้น ก็มีเหตุผล เขาเองก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่า ฉื่อหยาน ที่อยู่ในระดับปฐพีจะ สามารถอยู่รอดได้ภายใต้น้ำมือของหม่าฉีต้วน
” ฉื่อหยานไม่สามารถรวบรวมพลังปราณลึกลับได้ ข้ารู้เมื่อตอนที่อยุ่เกาะสุริยัน การที่เขามาอยู่ที่นี่ช่างแปลกระ ” ดวงตาของฉาวจื่อหลานก็กลายเป็นซับซ้อน ราวกับว่านางไม่อยากจะเชื่อ ว่าฉื่อหยานจะสามารถทนต่อพลังที่น่ากลัวเช่นนั้นได้
นางเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของนางไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อง
1 วันก่อน , นางมีความคิดริเริ่มที่จะถอยห่างจาก ฉื่อหยาน , ตัดใจจากเขาและกำจัดความรักที่นางรู้กับฉื่อหยานออกไป
นางไม่อยากจะยอมรับว่าตัวนางนั้นตัดสินใจผิด
_________________________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 24 แล้ว มีถึงตอนที่ 1114 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
