บทที่ 350 ทางของข้า
” นายท่าน . . . . . . . ” สาวสวยยืนอยู่ตรงหน้าปากทางเข้าถ้ำด้วยใบหน้าที่ซับซ้อน นางเรียกออกมาเบาๆ
ด้วยระดับการบ่มเพาะของนาง นางสามารถรู้ได้ทันทีว่ามี สามศพอยู่ในถ้ำเพียง และยังรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกนาง
ชายผู้ท่อนบนเปลือยนั้นแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไป ร่างกายของเขาหนักเหมือนเหล็ก และเต็มไปด้วยพลังที่ทุกคนต่างก็ต้องการ
” ท่านมาทำอะไรที่นี่ ? ใบหน้าของ ฉื่อหยาน ก็มืดมนในขณะที่จิตสำนึกวิญญานแผ่ออกมาครอบคลุมเกาะร้าง หลังจากที่ตระหนักว่ามีเพียงยู่โหลวคนเดีบว ใบหน้าเขาก็ผ่อนคลายเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงระมัดระวังและกล่าวว่า ” เผ่าปีกของเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าอสูรแล้ว เมื่อตอนที่เผ่าอสูรบุกไปยังเกาะมังกรเหมัน บางทีพวกเขาคงไม่ได้ทำให้พวกท่านลำบากใช่ไหม ? “
ยู่โหลว เผยรอยยิ้มและพยักหน้า ” เราไม่ได้มีปัญหากับเผ่าอสูร “
” เจ้าหาที่นี่เจอได้ยังไง ? “
” มันไม่ได้เป็นข้า คนที่พบมัน มันกลุ่มของอีเทียนโหมวทั้งสามคนที่อยู่บน เกาะมังกรเหมันไม่ไกลไปจากที่นี่ อี้เทียนโหมวและ กลุ่มของเขา ใช้จิตสำนึกวิญญานของพวกเขาตามหาท่าน พวกเขามีความสามารถในการรวมวิญญาณ ดังนั้นเพียงแคเวลาสั้นๆ ทันทีที่ท่านโผล่มาที่นี่ พวกเขาก็สัมพัสถึงท่านได้ .
” งั้นเจ้ามาที่นี่ทำไม ? “
” นายท่าน . . . . . . . “
” ท่านยังเรียกข้าว่านายท่านอีกรึ ?
” คำสาบานของเราไม่ใช่จะพังลงง่ายๆ ” .
ฉื่อหยานก็เงียบ ดวงตาของเขาส่องประกายที่ดูประชดออกมา
” เฮ้อ . . . . . . . ” จักพรรดินีเผ่าปีกขาว ยู่โหลว ก็ถอนหายใจออกมาเล็กน้อยแลกล่าวอย่างเศร้าๆว่า ” หลังจากที่ท่านจากไป บางอย่างก็เกิดขึ้นบนเกาะมังกรเหมัน เมื่อชาวเผ่าอสูรครอบครองเกาะ เราก็ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเรา ปรากฎว่าสองเผ่าพันธุ์ของเรานั้นเกี่ยวข้องกับเผ่าอสูรเป็นอย่างมาก
ๆ ฉื่อหยาน ขมวดคิ้วมองนาง
” พวกเขาเป็นเหมือน . . . . . . . ” ยู่โหลว ถอนหายใจอีกครั้ง ” หลายคนในเผ่าได้แสดงความจงรักภักดี ต่อเผ่าอสูรหลังจากที่พวกเขารู้จักตัวตนของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อราชาอสูรโปวชุนปรากฏและใช้กลิ่นอายอสูรปกคลุมทั่วทั้งเกาะมังกรเหมัน ผ่านการดูดซับกลิ่นอายอสูร พวกเราหลายคนก็ได้ตระหนักว่ากลิ่นอายนั้นมันเสริมสร้างร่างกายของพวกเรา
เราสามารถปรับตัวได้ดีกับกลิ่นอายอสูรและมันทำให้พวกเราแข็งแกร่งขึ้น “
” โปวชุนเข้ามาในทะเลไม่มีสิ้นสุดแล้วรึ “
” เขาใช้ร่างกระดูกขาวเข้ามา อย่างไรก็ตาม แม้ว่าตี่ฉานและข้าจะร่วมมือกัน เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้ คาวมแข็งแกร่งของโปวชุนทำให้เผ่าพันธ์ทั้งสองเราหวาดกลัว . หลังจากที่เขาได้เปิดเผยตัวตนของเราและปลดปล่อยกลิ่นอายอสูราปกคลุมเกาะมังกรเหมัน เผ่าพันธ์ทั้งสองของเราก็ได้ประโยชน์จากมันเป็นอย่างมาก ดังนั้น สถานการณ์ บนเกาะจึงเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว “
ฉื่อหยานสีหน้ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
” แม้ว่าตี่ฉานและข้าเป็นประมุขและเผ่าปีกดำและเผ่าปีกขาว เราก็ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ หลังจากที่รู้ถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของตน คนในเผ่าของเราก็เริ่มเห็นแก่ตัวและเริ่มเกลียดชังมนุษยชาติ มันยากมากสำหรับพวกเราที่จะยับยั้งพวกเขา . ” ยู่โหลว ก็กล่าวพูดอย่างหดหู่
” ท่านและตี่ฉานได้รับผลประโยชน์ใด ๆจากกลิ่นอายอสูรหรือไม่ ?” หน้าฉื่อหยานกลายเป็นบึ้งตรึง , เขาสำราจและก็ยิ้มเยาะเย้ย ” ทำไมข้ารู้สึกว่าท่านแข็งแกร่งกว่าก่อน ? “
ยู่โหลว พยักหน้าฝืนยิ้มและกล่าวว่า ” ใช่แล้ว ตี่ฉาน และข้าไม่สามารถต้านทานความลุ่มหลงนี้ได้ ดังนั้นความแข็งแกร่งของเราจึงเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก โดยดูดซับกลิ่นอายอสูรเพื่อปรับร่างกายของเรา เราเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้เป็นอย่างมาก “
” แล้วท่านมาทำอะไรที่นี่ ?” ฉื่อหยานก็พูดอย่างเรียบเฉย
” ข้ามาที่นี่เพื่อบอกท่านว่า ท่านไม่ควรกลับไปที่เกาะมังกรเหมัน ร่างกระดูกขาวของราชาอสูรโปวชุนอยู่บนเกาะ ท่านไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เมื่อท่านปรากฏตัว เขาจะฆ่าท่านทันที ” ยู่โหลว แนะนำ ฉื่อหยาน ที่มีใบหน้าหนักอึ้ง ” นายท่านมีพรสวรรค์ที่ไร้ขีดกำจัด ข้าคิดว่าความสำเร็จของท่านในอนาคตจะต้องเหนือกว่าชิหยานและโปวชุน . ก่อนที่ท่านจะมีความแข็งแกร่งเช่นนั้น ท่านควร . . . . . . . เราทุกต่างก็รู้ความสามารถของโปวชุนและชิหยานดี “
ฉื่อหยาน ขมวดคิ้วแต่ไม่ได้พูดอะไร
” ไปจากทะเลไม่มีที่สิ้นสุดเถอะ ที่นี่วุ่ยวายเกินไป ผู้คนจะพบท่านไม่นานก็เร็ว ” ยู่โหลว มองเขา และพูด ” ความจริงที่ว่าเราได้ติดตามรับใช้ท่านก่อนหน้านี้นั้นเราทำด้วยความจริงใจของเรา แต่หลังจากเผ่าอสูรบุกมาที่เกาะมังกรเหมัน เราก็อยากจะหาโอกาสพาคนของเราและออกจากที่นั่น แต่น่าเสียดายที่เราได้ประเมินพลังของราชาอสูนโปวชุนต่ำไป . ในปัจจุบัน ทุกเผ่าต้องทำตามคำสั่งของเขา .อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้. “
หลังจากหยุดพูดสั้นๆ ยู่โหลว ก็กล่าวต่อว่า ” อย่างไรก็ตาม เราไม่สามารถละทิ้งผู้คนของเราได้”
ฉื่อหยาน ตะลึงแล้วพยักหน้า หลังจากนั้นไม่นาน ใบหน้าของเขาก็กลับมาสงบในขณะที่เขพูดอย่างเรียบเฉย “ท่านไปเถอะ ข้าขอบเจ้าในความตั้งใจดีของท่าน จากนี้ไป ,หวังว่าท่านและเผ่าอสูรจะเข้ากันได้ดี บางทีมันอาจเป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับท่าน ข้าเข้าใจ “
” นายท่าน ได้โปรดไปจากทะเลไม่มีสิ้นสุด สะพานวิญญานเกือบจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว เมื่อถึงตอนนั้นเมื่อสามภพสามารถเชื่อมต่อกันได้ , นักรบในทะเลไม่มีสิ้นสุดจะต้องถูกกำจัดด้วยน้ำมิอของเผ่าอสูรเป็นแน่ “
” ข้าจะไป แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ” ฉื่อหยาน ครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วยิ้มบางๆ ” ข้ายังฆ่าไม่เพียงพอ .”
ยู่โหลว ก็ตกใจ และ มอง ฉื่อหยาน อย่างสับสน , ด้วยความรู้สึก ความตั้งใจอันชั่วร้ายของเขา นางก็เลื่อนสายตาไปที่สามศพในถ้ำด้วยความตกตะลึงชั่วขณะ sลังจากผ่านไปสักพัก ยู่โหลว ก็พูดว่า “นายท่าน ความต้องการฆ่าของท่านนั้นมากเกินไป ดูเหมือนท่านจะสนุกกับการฆ่า ราวกับว่าท่านได้ถูกควบคุมโดยปีศาจ . . . . . . . “
ฉื่อหยาน ยังสงบ ส่ายศีรษะเล็กน้อย หัวเราะและกล่าวว่า ” มันเป็นสิ่งเลวร้ายของท่าน แต่มันเป็นวิธีที่ดีต่อใจข้า ” .
ยู่โหลว ตกใจมาก ตาของนางเต็มไปด้วยและสงสัย ร่างกายของนางค่อยๆบินขึ้น กลายเป็นจุดสีขาว และหายไปในขอบฟ้า
สิบนาทีต่อมา
ยู่โหลว ก็หยุดในช่วงกลางของกลุ่มเมฆสีขาว
ด้วยเหอซิงเหมิน ที่อยู่ในมือข้างหนึ่งของตี่ฉานถือ ตี่ฉานก็ก้มลงมองเกาะร้างด้านล่างด้วยใบหน้าที่เย็นชา
” ข้าบอกเค้าทุกอย่างแล้ว .” ยู่โหลว ถอนหายใจออกมา ” ด้วยทัศนคติของเขา เมื่อเราพูดแล้ว เขาจะไม่ไปยังเกาะมังกรเหมันแน่อน แต่เขาจะยังคงไม่ไปจากทะเลไม่มีสิ้นึสด”
ตี่ฉานพยักหน้า ” ข้ารู้ว่าเขาจะทำเช่นนั้น “
ยู่โหลว ประหลาดใจ
ตี่ฉานไม่ได้อธิบายอะไรเลย ขยับดวงตาของเขาที่มีต่อเหอซิงเหมิน ที่มีดวงตาอับเฉา และกล่าวว่า ” เขาอยู่บนเกาะร้าง ข้าจะปล่อยเจ้าไปในตอนนี้ เจ้าต้องเลือกทางของเจ้าเอง . “
” ปล่อยข้าลงบนเกาะร้าง ” เหอซิงเหมิน ครุ่นคิดสักพัก แล้วสายตาของนางก็กลายเป็นมุ่งมั่น
” สาวน้อย มันไม่ง่ายเลยสำหรับเรา เลยที่จะปกป้องชีวิตของเจ้า และเจ้าก็อยากไปอยู่กับเขาตอนนี้รึ” ยู่โหลว ถามด้วยความสงสัย ” ในปัจจุบัน มนุษย์และเผ่าอสูรในทะเลไม่มีที่สิ้นสุดกำลังตามล่าเขาอยู่ การไปกับเขาก็ต่างจากการแสวงหาความตาย “
เหอซิงเหมิน พยักหน้า
ตี่ฉานขมวดคิ้วเข้าหากัน และไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาพาเหอซิงเหมิน ลงเกาะแล้วบินออกไปพร้อมกับยู่โหลว .
เหอซิงเหมิน ยืนอยู่คนเดียวด้วยร่างกายสง่างามของนางที่สั่นเบาๆ แล้วนางก็บินออกไปเหมือนระเบิดสายลม
ในด้านหน้าของถ้ำทางเข้า
ฉื่อหยาน ไม่ได้สนใจมองไปข้างหน้า
หลังจากนั้นไม่นาน เหอซิงเหมิน ร่างที่โดดเด่นก็ปรากฏขึ้น
ฉื่อหยาน หลี่ตาลงเล็กน้อย มองร่างงดงามที่เข้ามาใกล้ ตาของเขาก็สว่างขึ้นในขณะที่เขาแอบชมอยู่ในความคิดของเขา
ไม่รู้ตั้งแต่ เมื่อไหร่ที่เหอซิงเหมิน ได้เข้าสู่ระดับรู้แจ้ง ห้วงจิตสำนึกของนางถูกสร้างขึ้น และกลิ่นอายในร่างของนางก็แข็งแกร่งขึ้น สายลมส่งเสียวหวีดหวิวอยู่รอบๆนางของนางไม่หยุด, เกิดเป็นแรงกดดันที่น่าหวาดหวั่น
” เจ้ามาทำอะไรที่นี่ ?” ฉื่อหยาน ถอนหายใจและพูด ” เจ้าโชคดีแล้วที่รอดจากเกาะมังกรเหมัน
แล้วเจ้าจะมาที่นี่ทำไมอีก ? ข้าคิดว่าเจ้าเองก็น่าจะรู้สถานการณ์ปัจจุของข้านะ . “
” ข้ารอดมาได้เพราะและตี่ฉาน ยู่โหลว ที่เคารพเจ้า”
เหอซิงเหมิน รีบถลันไปหาฉื่อหยาน และกล่าวด้วยใบหน้าเศร้าหมอง ” ข้ารู้สถานการณ์ของเจ้าดี”
” แล้วเจ้ามาที่นี่ทำไม ? “
” ข้าไม่มีที่ไป “
ฉื่อหยาน เงียบ
” ทุกคนจะต้องตายแน่ ” เหอซิงเหมิน ส่ายหน้าอย่างหมดหวังและจับใบหน้า นางร้องว่า ” ทุกคนในตระกูลของข้าตายหมดเมื่อเผ่าอสูรบุกมาที่ทะเลเคียร่า พ่อ น้องชาย และญาติทั้งหมดถูกฆ่า เพื่อนของข้าทรยศ บ้านของเราถูกทำลาย ในทะเลกว้างใหญ่ขนาดนี้ เราไม่มีที่อยู่ เจ้าบอกข้าสิว่าข้าควรทำเช่นไร ?
เหอซิงเหมิน ร้องไห้และค่อยๆ คุกเข่าลง ไหล่ของนางสั่นเล็กน้อยขณะที่นางดูโดดเดี่ยวและสิ้นหวัง
” แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้า ? ” จ้องมองอย่างเรียบเฉย ฉื่อหยานไม่มีร่องรอยเห็นใจใดๆเลยแม้แต่น้อย เขาไม่คิดที่จะปลอบนางแม้แต่น้อย
ลินดา และ เซี่ยเสินชวน ถูกฆ่าต่อหน้าเขา ตระกูลหยางในดินแดนอสูรก็อยู่ในสถานการณ์เลวร้าย เขาไม่รู้ว่า กลุ่มหยางมู่นั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่
ทุกคนที่เกี่ยวข้อกับฉื่อหยานดูเหมือนจะมีบทสรุปที่ไม่ดีนัก ดังนั้น จิตใจแต่เดิมของเขาจึงได้เปลี่ยนไป
เมื่อเขาได้เดินทางมาถึงในทะเลกว้างใหญ่ เขาได้รับสิ่งต่างๆมากมาย แต่ก็ต้องแลกมาด้วยกานเสียสละของคนรอบข้าง ด้วยการที่พวกเขาตายไปละคน เขารู้สึกเจ็บหัวใจเป็นอย่างมาก ถ้าเขาไม่ได้มาทะเลไม่มีที่สิ้นสุด บางทีสิ่งเหล่านี้อาจจะไม่เกิดขึ้น
หลังจากผ่านอะไรมาหลายอย่าง เขารู้ว่าถ้าเขาต้องการที่จะอยู่รอดได้ในโลกนี้ เขาจะต้องแข็งแกร่งกว่าคนอื่น ๆ และต้องอยู่เหนือกว่าทุกคน นี่จะทำให้เขาสามารถควบคุมชะตากรรมของเขาและไม่ปล่อยให้คนรักของเขาถูกรังแกได้
” ข้าต้องการที่จะแก้แค้นให้กับเจ้า ” น้ำตาท่วมในดวงตาเหอซิงเหมิน แต่นางก็ยกหัวของนางก็มองเขา ดวงตาที่สวยงามของนางเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ในขณะที่นางพูดด้วยสีหน้าที่เด็ดเดี่ยว
” เจ้าไม่มีสิทธิ์ ” ฉื่อหยาน ส่านหน้าปฏิเสธ .
” เจ้าจำเรื่องของเราบนเกาะเมฆาอัคคีได้หรือไม่ ?” เหอซิงเหมิน หน้าตอนนี้ก็เต็มไปด้วยน้ำตา แต่นางก็ยังกล่าวว่า ” ตามที่ข้าได้ตกลงกับเจ้า ถ้าเจ้าช่วยพี่สาวซินหยานได้ ข้าจะให้เจ้าเห็นร่างกายข้า ข้าจะทำตามข้อตกลง “
ทันทีที่นางพูดจบ เสื้อผ้าของนางหล่นลงบนพื้น และร่างกายสมบูรณ์ของนางที่เป็นเหมือนหิมะขาวก็ถูกเปิดเผย
_________________________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 26 แล้ว มีถึงตอนที่ 1175 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
