บทที่ 358 ความสุขและความเสียใจที่เกิดขึ้นพร้อมกัน
แถวหมู่เกาะวายุเมฆา
มันเป็นเกาะตั้งอยู่ในพื้นที่ทะเลเหิงลั่วที่วุ่นวายระหว่างทะเลเหิงลั่วและทะเลทมิฬ ซึ่งตอนนี้กลายเป็นสถานที่ชุมนุมของคนธรรมดาจากทะเลเหิงลั่ว ภายใต้การจัดการของพรรคสามเทพ ตระกูลกู่ และ ตระกูลตงฟาง
กลิ่นอายธรรมชาติ บนเกาะนี้มีอยู่เล็กน้อย ไม่เหมาะแก่การฝึกบ่มเพาะสำหรับนักรบ ขณะเดียวกัน ทะเลเหิงลั่วเกิดการต่อสู้อยู่บ่อยครั้ง เป็นเผ่าอสูรที่ตามล่าและไล่ฆ่าคนธรรมดาปุถุชน ผู้อาวุโสของสามกองกำลังและผู้คนรวมกันอยู่ที่นี่
สถานที่นี้แออัดและอึกทึก และเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่สถานที่รื่นรมย์
คนประมาณหนึ่งล้านคนต้องมาอาศัยอยู่บนเกาะเล็กๆ พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในบ้านไม้ที่เรียบง่ายหรือเต็นท์ภายในภูเขาที่แห้งแล้ง
เพื่อความอยู่รอด คนทั่วไปย่อมจะไม่คิดอะไรมาก สิ่งที่พวกเขาปรารถนาคือออกไปจากสถานที่ที่มีเผ่าอสูรอยู่
เป็นตลาดเล็กๆ บนเกาะที่มีอาหารประเภทต่างๆขายทุกวัน เช่น ธัญพืช ข้าว ข้าวสาลี และบางทีก็พบน้ำที่นำมาขาย
ในตลาด มีหอโคมแดงชื่อ เรือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ ธุรกิจนี้ไม่ค่อยดีนัก ไม่เป็นที่สนใจของคนธรรมดา เพราะเงินของพวกเขานั้นมีน้อย เงินของพวกเขาล้วนถูกใช้ซื้ออาหารและปัจจัยอื่น ๆสำหรับใช้ชีวิตประจำวัน
อย่างไรก็ตาม ในช่วงสองวัน เรือนสายลมฤดูใบไม้ผลิได้ต้อนรับแขกพิเศษที่ใช้เวลามากอย่างไม่เห็นแก่ตัว เขาทุ่มเงินจ่ายให้สาวๆอย่างไม่อั้น แล้วก็เพลิดเพลินไปกับตัณหาที่ไม่หมดสิ้น
ใบหน้าของเถ้าแก่เนี้ยเรือนสายลมฤดูในใบไม้ผลิก็เต็มไปด้วยความสุข นางถือถุงหนักไปด้วยเหรียญคริสตัล และรู้สึกมีความสุข คิดกับตัวเองว่านางจะตอบสนองทุกความต้องการของผู้เข้าพักคนนี้
ผู้หญิงหลายคนที่มีลักษณะโดยทั่วไปจะไม่ถูกส่งเข้าไปในห้อง ส่วนผู้หญิงที่ออกจากห้องทั้งหมดต่างแสดงความตื่นเต้นและความพึงพอใจบนใบหน้าของพวกนาง อย่างไรก็ตาม ทุกคนต่างก็เดินกะโผลกกะเผลกออกจากห้องแม้ว่าก่อนหน้านี้พวกนางจะเดินเข้าไปในห้องด้วยสภาพปกติก็ตาม
เถ้าแก่เนี้ย หยุนเจี๋ยยืนอยู่ตรงหน้าห้องพร้อมกับถุงของเหรียญในมือของนาง และแอบดูภายในห้องตลอดเวลา
หลังจากนั้นไม่นาน ผู้หญิงที่อายุประมาณยี่สิบปี ก็ก้าวออกมา ด้วยหน้าอกที่เปล่าเปลือยของนาง นางโงนเงนออกมาจากห้องด้วยใบหน้าที่แดง เพียงแค่ไม่กี่ก้าว นางปล่อยเสียงกรีดร้อง ‘ อา ‘ และรีบยืดมือของนางจับราวที่อยู่ใกล้ๆ
” เสี่ยวเต้าฮัว เป็นยังไงบ้าง ? เขายังต้องการอีกรึป่าว ” ? หยุนเจี้ยวิ่งไปข้างหน้าเพื่อสนับสนุนเด็กสาวที่แขนขาเป็นเหน็บ แล้วนางก็ถามด้วยความประหลาดใจ
หญิงสาวเอียงอายพยักหน้าด้วยใบหน้าที่หน้าแดง ตาแฉะ . นางยังกล่าวว่า ” เจ้าชายไม่ใช่มนุษย์ . . . . . . . “
” เขาช่างเป็นคนใจกว้างนัก เขาใช้เวลาอยู่ยาวนานนัก ” หยุนเจี้ย หัวเราะ และก็ช่วยพยุงหญิงสาวคนอื่นที่ออกมาจากห้อง ในเวลาเดียวกัน นางก็เข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว แล้วนางก็เห็นห้าสาวกำลังหลับลึกและพึมพำด้วยเสียงต่ำ ” หญิงสาวไม่พอ ไปบอกฮงยิ่งว่าข้าให้ส่งหญิงสาวมามากกว่านี้ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ในอีกหนึ่งวันและหนึ่งคืนหญิงสาวจะหมดแน่”
” หยุนเจี้ย รูปลักษณ์เจ้าชายเป็นเช่นไรบ้าง ?” เสี่ยวเต้าฮัว ถามด้วยใบหน้าแดงของนางพิงกับหน้าต่างที่นาง หาวเบาๆ . . . ” มันก็ 2 วันแล้ว แต่เขายังไม่พักผ่อนเลย พี่น้องของเราผลัดกันเข้าไปให้บริการเขา แต่เขากลับไม่แม้แต่จะก้าวออกมา ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ข้าคงไม่สามารถทนได้อีกต่อไป หยุนเจี้ย เจ้าเรียกคนอื่นเถอะ ข้าต้องพักผ่อนในวันพรุ่งนี้ เขาทำให้ร่างกายของข้าเหนื่อยล้า และ ข้าก็ไม่มีกำลังจะทำมันอีกแล้ว” .
ในขณะที่พูด นางแอบนางกัดฟันแล้ว พลันหัวเราะคิกคัก . ไม่มีใครรู้ว่านางกำลังคิดอะไรดีอยู่ๆ
หยุนเจี้ยสาปแช่งภายใต้ลมหายใจของนาง แต่ใบหน้านางเต็มไปด้วยความเมตตาและความอ่อนโยน ” ถ้า ฮงยิ่ง หาคนมาได้ทันในพรุ้งนี้ ข้าจะไม่รบกวนเจ้า แต่ถ้าเขามาสายเจ้าจะต้องทำมันอีก เราไม่สามารถหยุดได้ ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะทำลายเรือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิของรา “
เสี่ยวเต้าฮัว ประหลาดใจในขณะที่ตาของนางสว่างเหมือนดวงดาว แล้วนางก็พูดด้วยใบหน้าที่พร่ามัว” เขาเป็นผู้ชายที่สามารถทำให้คนรักและเกลียดเขาในเวลาเดียวกัน ถ้าเขาจ้องมองหรือสนใจ ข้าก็จะทิ้งทุกอย่างและตามเขาไป “
” หืม… ” หยุนเจี้ยแสยะยิ้ม และกล่าวว่า ” ข้ามั่นใจว่า ด้วยความแข็งแรงของเขา เจ้าจะอยู่รอดไม่เกิน 1 เดือน เขาจะฆ่าเจ้าบนเตียง เจ้าไม่คิดงั้นรึ ? “
หลังจากได้ฟังถ้อยคำเหล่านี้ หญิงสาวตกใจคิดสักครู่ก่อนสั่นศีรษะ แล้วบังคับยิ้มอย่างน่าสงสาร
ต่อมา หยุนเจี้ยก็เดินไปช่วยหญิงสาวที่ร่างสั่นสะท้านและพานางเข้าไปในห้องพัก
กลางคืน นางได้จัด หญิงสาวทรงเสน่ห์เจ็ดคนจากหอนางโลมอื่นมาที่นี่ เพื่อที่จะให้บริการแขกคนเดียว
ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน มีเพียงแต่เสียงที่กวนหัวใจดังออกมาจากห้องราวกับมีสัตว์ประหลาดกำลังห่ำหั่นกันอย่างต่อเนื่องภายใน
อีกวันก็ผ่านไป และในห้องก็เริ่มเงียบลง
” อย่าให้ใครมารบกวนข้า มิฉะนั้น เจ้าจะเจอดีแน่ ” เสียงก็ดังออกมาจากห้อง
หญิงสาวคนสุดท้ายก็เดินซวนเซออกมาจากห้อง นางร้อง ‘ อ๊า ‘ ออกมา และอยู่ๆก็เป็นลมหมดแรง
สามวันผ่านไป เพียงพริบตา
ตลอดระยะเวลา 3 วัน แขกคนนี้ไม่ได้เรียกร้องอะไร เขาไม่เรียกหญิงสาวคนไหนไปหาเขา มีเพียงอาหารและน้ำดื่มเท่านั้นที่ถูกส่งเข้าไปในห้องที่เขาอยู่
หยุนเจี้ยก็แอบกลัว แต่ไม่กล้าเข้าไปดูเขา
หลังจากสามวันผ่านมา หญิงสาวก็ค่อยๆ คืนความแข็งแรงของพวกนาง มันน่าแปลกใจที่ว่าผิวของพวกนางกลายเป็นเรียบเนียนและปราศจากรอยย่นของหญิงอายุสามสิบปี ใบหน้าของพวกนางดูเปล่งปลั่ง และมีสุขภาพดี
ส่วนหญิงสาวที่ร่างกายอ่อนแอก็ยอมรับว่าร่างกายของพวกนางดีขึ้นมาก ไม่อ่อนแอเหมือนก่อน
หญิงสาวทั้งหมดรวมตัวกัน สั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้นจากผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นกับพวกนาง พวกนางทั้งหมดรู้สึกเด็กลงหลายปี ใบหน้ากลายเป็นไร้ซึ่่งริ้วรอย ผิวของพวกนางดูมีน้ำมีนวล และความแข็งแรงของพวกนางก็มีมากกว่าเดิม
การค้นพบเหล่านี้ทำให้พวกนางประหลาดใจอย่างมาก พวกนางกลายเป็นรู้สึกขอบคุณแขกที่ได้ทรมานพวกนางอย่างทารุณไม่กี่วันก่อน พวกนางรวมตัวกันในด้านหน้าของห้องพักของแขก เพื่อดูว่าเขาต้องการอะไร
หลังจากรู้ว่าผู้หญิงเหล่านั้นมีการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพบางอย่าง หยุนเจี้ยก็แอบประหลาดใจ คลื่นแห่งความรักก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง หลังจากสงบมานานหลายปี
นางรอต่อมาอีกวัน แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงโวยวายจากในห้อง นางไม่รออีกต่อไป หรือแคร์ว่าแขกจะบอกไว้ว่าอย่างไร นางผลักเปิดประตูห้องและเดินเข้าไป
ห้องว่างเปล่ามีเพียงกระเป๋าหนักที่เต็มไปด้วยเหรียญคริสตัล ตั้งบนโต๊ะ
หลังจากได้ยินเรื่อง หญิงอื่น ๆก็เข้าห้อง แล้วกล่าวว่าเขาเป็นคนหลบหนี พวกเนางอายและโกรธในเวลาเดียวกัน โทษว่าเป็นความผิดของเขา
. . .
บนเรือที่มีไฟเล็กๆ
ชายหนุ่มแข็งแรงใบหน้าเคร่งขรึม นั่งบนเรือไม้ที่ยาวสามเมตร เขายังมองตรงไปข้างหน้าด้วยสายตาที่เย็นชาของเขา
มีเพียงเรือและฝีพายในเรือ แต่มันก็เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วมากในทะเล ราวกับเป็นปลาที่แหวกว่ายอยู่ในน้ำ
ผู้ชายคนนี้คือ ฉื่อหยาน .
ในระหว่างการต่อสู้บนเกาะวายุเมฆา เขาได้ยืมพลังของรูปแบบชีวิตทั้งสามและใช้ดาบลึกลับฆ่านักรบที่มีระดับการบ่มเพาะสูงนับสิบคนในขณะที่เขาถูกล้อมด้วยนักรบระดับพระเจ้าสามคน ชิงหมิง ราชินีนภา และกษัตริย์ปฐพี และเขาก็ได้ดูดซับพลังจากนักรบที่ตกตาย
ด้วยจำนวนกลิ่นอายพลังที่มหาศาล มันเป็นไปไม่ได้ เลยที่เขาจะทนต่อการกลั่นพลังของจิตวิญญานลึกลับ , เขาได้รับผลกระทบและกลายเป็นบ้าคลั่งอย่างรุนแรง
อย่างไม่เต็มใจ เขาจำเป็นต้องไปที่หอโตมแดงสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิเพื่อระบายความปรารถนาทางเพศ เป็นเวลา 3 วัน 3 คืน เขาได้ปลดปล่อยกิเลสทั้งหมดในร่างกายของเขา เขาจึงสามารถควบคุมสมดุลจิตใจของเขาและได้เสร็จสิ้นกระบวนการกลายพันธุ์
ในเวลานี้ สามร้อยหกสิบเก้าจุดชีพจรและมากกว่าหกพันล้านเส้นใยกล้ามเนื้อในร่างกายของเขาก็ได้กลายเป็นเสร็จสิ้น
หลังจากการกลายพันธุ์ได้สำเร็จ เขาก็รู้สึกได้ถึงความสมบูรณ์และความสมดุลของร่างกายของเขา
ก่อนหน้านี้ เมื่อตอนที่ยังกลายพันธ์ไม่สมบูรณ์ เขามักจะรู้สึกเวียนหัวเหมือนเมาค้างตลอด ขาทั้งสองของเขาไม่สามารถทนรับน้ำหนักร่างกายส่วนบนที่น่ากลัวของเขาได้และทำให้กระดูกของเขามักจะเกิดเสียงร้าวทุกครั้งที่ก้าวเดิน ราวกับว่ามันจะแตกหักตอนไหนก็ได้
หลังจากการกลายพันธุ์เสร็จ เขาก็ตระหนักได้ว่า น้ำหนักของร่างกายของเขาอาจจะเทียบกับภูเขาสูงหลายร้อยเมตนและหนักเป็นหมื่นตัน
อย่างไรก็ตาม เขากลับไม่ได้รู้สึกผิดปกติอะไร เขาแค่รู้สึกว่าภายในเส้นใยกล้ามเนื้อของเขาแต่ละส่วน และจุดชีพจรเต็มไปด้วยพลังมหาศาล
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้พลังปราณลึกลับหรือจิตวิญญานต่อสู้ เขาเชื่อว่าเขาสามารถกำหราบนักรบในนภาที่สองของระดับรู้แจ้งได้
ด้วยพลังภายในร่างกายของเขา ทำให้เขาประหลาดใจมาก การกลายพันธุ์ของจิตวิญญานกายาแข็งช่างแข็งแกร่งจริงๆ
เมื่อเขาใช้แรงของเขา ร่างกายของเขาก็พลันส่องแสงโทนสีม่วง ขณะที่ยังมีพลังจากสามร้อยหกสิบเก้าจุดชีพจรและหกพันล้านเส้นใยกล้ามเนื้อก็ระเบิดออกมา
นี่มันคือพลังจริง ๆ ของเขา มันไม่ได้มาจากพลังจากสิ่งภายนอกอีกต่อไป
พลังจากสิ่งอื่นที่เกิดจากการรวมกันของ เปลวเหมันเยือกแข็ง แกนเพลิง และ จิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ จะถูกใช้ทุกครั้งในการต่อสู้ แต่หลังจากการกลายพันธ์สมบูรณ์ พวกมันก็แยกออกจากกัน ซึ่งนี้ทำให้เขารู้สึกหดหู่เล็กน้อย
ในเวลานี้ เปลวเหมันเยือกแข็ง จิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ และแกนเพลิงก็กลับมาที่แหวนสายโลหิต ในสภาพที่อ่อนล้า พวกมันได้เข้าสู่สภาวะพักฟื้นระยะยาว โดยไม่มีทางที่จะสื่อสารกับพวกมันได้เลย
นั่นทำให้เขารู้สึกแย่เล็กน้อย แต่เขาก็ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เขาคิดกับตัวเองว่า เมื่อระดับการบ่มเพาะของเขาถึงระดับหนึ่งแล้ว เขาอาจจะสามารถพูดคุยกับพวกมันอีกครั้งก็เป็นได้
เรือเคลื่อนไหวอย่างเรียบง่ายบนท้องทะเล ฉื่อหยานกำลังไปยังเกาะในทะเลทมิฬในวันนี้ เขาถามไปรอบๆและก็ได้รู้ว่ามีบางคนจากตระกูลเซี่ยอยู่ที่นั่น
หลังจากคิดสักพัก เขาก็กระโดดขึ้นมาจากเรือ แล้วลงมาบนเกาะ เขาซ่อนตัวอยู่ในภูเขาและตามหาคนที่เขาต้องการจะพบ
__________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 26 แล้ว มีถึงตอนที่ 1222 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
