บทที่ 367 สมบัติลับวิญญานพระเจ้า
งูเหลือมทองม่วงแปดตัวก็งอหัว และแกว่งหาง , เลื้อยออกมาจากหน้าผา ด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อและดวง ตาที่น่ากลัวก็แวบขึ้นในตาของฉื่อหยาน
ฉื่อหยานสูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชาและยังคงยืนอยู่กับที่รอให้งูเหลือมทองม่วงเข้าสมา
ถ้าเขาเป็นคนเดียวที่สู้กับงูเหลือมทองม่วงทั้งแปดตัวนี้ เขาไม่แน่ใจว่าเขาจะฆ่าพวกมันทั้งหมดได้ อย่างไรก็ตาม หากร่วมมือกับอีกห้าคน ไม่ต้องคิดอะไรให้ซับซ้อน สถานการณ์มันต่างออกไปอย่างแน่นอน
และมันก็ใช่
ร่างของอายหยาเป็นเหมือนหอกที่พุ่งออกไปพร้อมกับแรงกดดัน นางพุ่งผ่านเขาไปทันที แต่ก็ไม่ได้หยุด แต่นางยังคงพุ่งต่อไป ไปยังจุดที่งูเหลือมรวมกันอยู่
ร่างเพรียวของนางก็เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่ในอากาศ ให้คนอื่นรู้สึกว่าพวกเขาไม่สามารถจับต้องนางได้
กลุ่มก้อนสายฟ้าสีน้ำเงินเข้มก็พุ่งออกมาจากนิ้วมือของนาง เป็นแสงที่แหลมคมและส่องประกายไปมา , และทรงพลังเป็นอย่างมาก
แสงสีน้ำเงินเข้มขดไปมาในอากาศ และครอบคลุมงูเหลือมทั้งหมดในพริบตา
เสียงใสตะโกนดังก้องอย่างเย็นชา เอวโค้ง พุ่งผ่านไปในอากาศ และยืนอยู่ตรงข้ามกลุ่มของงูเหลือมทองม่วง
” ใบมีดแยกส่วน ! ” หลังจากที่นางตะโฏนออกมา กลุ่มก้อนแสงที่เหมือนน้ำแข็งก็พุ่งเข้าไปยังกลุ่มของงูเหลือมทองม่วง
งูเหลือมทองม่วงสองตัวที่อยู่ด้านหน้าก็ถูกเฉือนและแยกออก ก่อนที่พวกมันได้จะพ่นพิษออกมา
ภายใต้ การควบคุมของนิ้วทั้งห้าสองผลึกปีศาจโปร่งใสทันที ก็ลอยเข้ามาในฝ่ามือของนางแล้วหายเข้าไปในแหวน
ข้างหลังของนาง ทั้ง 4 คน กลุ่มของพี่น้องลั่วหลัน และ ไชอี้ ก็กังวลเมื่อเห็นผลึกอสูรหายไปสองก้อน พวกเขาจึงใช้พลังทั้งหมดของพวกเขาพุ่งผ่านไป กลุ่มก้อนประกายแสงสีชมพูก็เข้ามาใกล้ฉื่อหยาน , พุ่งออกไปต่อสู้กับงูเหลือมทองม่วง
ไชอี้ นั้นเหมือนกับนางฟ้า เสื้อผ้าของนางพริ้วไหวในขณะที่สร้อยข้อมือตรงแขนอ่อนของนางก็เกิดเสียงเล็กหวัดหวิวพร้อมกับปรากฏแสงที่น่ากลัวเจิดจ้าออกมา
ในขณะที่บินไปยังงูเหลือมทองม่วงสร้อยข้อมือก็เกิดการเปลี่ยนแปลง จากข้างใน ปรากฏคมเสี้ยวยาวหนึ่งเมตร พุ่งไปที่งูเหลือมทองม่วงอย่างรุนแรง
แววตาของบอคประกายขึ้นด้วยความโกรธ คมเสี้ยวดาบยาวหนึ่งเมตรออกมาจากแขนของเขา และทันทีที่ก็กลายเป็นมังกรยักษ์ยาวสามลอยเมตรลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า มันคำรามออกมาและกลืนกินงูเหลือมทองม่วง
เส้นไหมที่เย็กยะเยือกภายในท้องของมังกรก็ปกคลุมงูเหลือมทองม่วงและบดพวกมันในไม่กี่วินาที
สองพี่น้องลั่วหลั่นก็ หัวเราะขณะที่ทั้งคู่ยืนอยู่บน งูเหลือมทองสีม่วง , กดปากของพวกมันไว้ ป้องกันไม่ให้พวกมันเคลื่อนไหว พลังอันยิ่งใหญ่ออกมาจากร่างกายของพวกเขาและขาของพวกเขาก็กระทืบงูเหลือมทองม่วงอย่างต่อเนื่อง . ในตอนนั้น , งูก็กลายเป็นกองเลือด เลือดและเนื้อกระจายออกมา
ฉื่อหยาน ยืนอยู่ที่ด้านข้าง มองคนทั้งห้าสังการงูเหลือมทองม่วงด้วยสีหน้ามุ่ย
อย่างรวดเร็วพวกเขาก็เก็บเกี่ยวผลึกอสูรได้ครบทั้งแปดอัน อายหยาผู้ที่รวดเร็วที่สุดเก็บได้ สามอัน ไชอี้สอง บอคหนึ่ง และพี่น้องลั่วหลี่อีกหนึ่ง
งูเหลือมทองม่วงแปดตัวถูกฆ่าตายและผลึกอสูรของพวกมันก็ถูกเก็บเข้าไปในแหวน . แม้จะได้พบงูเหลือมทองม่วงครั้งแรก ฉื่อหยาน ก็ไม่ได้แสดงอะไรออกมา เขายืนนิ่งมองพวกเขาเก็บเกี่ยวผลึกอสูร
ฉื่อหยานไม่ได้รู้สึกผิดหวังมากนัก
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้อะไรเลยในการเก็บเกี่ยวครั้งนี้ แต่เขาก็ได้สังเกตุห้าคนเหล่านี้อย่างรอบคอบและรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับความสามารถของพวกเขา
ในหมู่พวกเขา อายหยานับได้ว่าแข็งแกร่งที่สุด นางคนเดียวได้ฆ่างูเหลือมทองม่วงไปสามตัว ไชอี้ อันดับ 2 ; 2 พี่น้องลั่วหลี่อันดับสาม ; บอคอ่อนแอที่สุด และเขาต้องใช้สมบัติลับของเขาถึงจะฆ่างูเหลือมทองม่วงได้
เคล็ดวิชาของอายหยานั้นลึกลับเป็นอย่างมาก ;นางลงมืออย่างรวดเร็วและ แม่นยำ และโหดร้าย ไชอี้ สมบัติลับของนางนั้นไม่สามารถคาดเดาอะไรได้ สองพี่น้องลั่วหลั่นมีพละกำลังที่น่ากลัว นอกจากนี้พวกเขายังสวมถุงมือที่ดูเหมือนจะช่วยเพิ่มความแข็งแรงของพวกเขา
เขายืนเฉย และแอบสังเกตพวกเขา ฉื่อหยาน ก็ได้มีความเข้าใจเกี่ยวกับวิธีการและการลงมือของพวกเขา
ส่วนศพของงูเหลือมทองม่วงก็ถูกดึงลงไปในทะเลหมอกภายใต้อิทธิพลของแรงโน้มถ่วง และหายไปในไม่ช้า
พวกเขาทั้งห้าเก็บผลึกอสูรอย่างระมัดระวังและพอใจมากกับการเก็บเกี่ยวของพวกเขา เป็น ฉื่อหยาน ที่ไม่ได้อะไรเลย พวกเขาต่างก็บอกว่า ครั้งหน้าฉื่อหยานต้องลงมือให้ทัน
ฉื่อหยาน ยิ้มและพยักหน้า ท่าทางของเขาดูเหมือนจะถ่อมตัวเชื่อฟังคำแนะนำของพวกเขา
หลังจากนั้น พวกเขาห้าคนก็แยกกันไปอีกครั้งเหมือนก่อนแล้วใช้ผลึกอสูรเพื่อฟื้นฟูพลังปราณลึกลับของพวกเขา พวกเขาทั้งสี่อยู่ด้านข้างภูเขา ส่วน อายหยาอยู่อีกด้าน ในขณะที่ ไชอี้ กำลังนั่งสมาธิ , บอคก็เดินไปหาฉื่อหยานที่กำลงจะเดินจากไป
” ข้าได้ดูถูกเจ้าก่อนหน้านี้ เพราะข้าไม่คิดว่าเจ้าคู่ควร อย่างไรก็ตาม หลังจากความร่วมมือนี้ ข้าได้รู้แล้วว่าเจ้าสามารถช่วยพวกเราได้ ” บอคพูดด้วยรอยยิ้มที่ ดูเหมือนเขาต้องการจะทำลายความไม่พอใจระหว่างเขา ฉื่อหยานก็ยิ้ม .มองไปที่บอค พยักหน้าและกล่าวว่า ” ข้าหวังว่าเราจะร่วมมือกันได้.”
” เรายินดีที่จะทำงานร่วมกับเจ้า ” บอคจ้องมองและพูดด้วยเสียงเบาๆ “อย่างน้อย ข้าและพี่สาวจะให้ความร่วมมืออย่างดร ส่วนคนอื่นข้าไม่แน่ใจ “
หลังจากพูดบอคก็ช่วยไม่ได้ที่จะหันไปมองภูเขาอีกด้่านที่อายหยานั่งอยู่ และพูดต่อด้วยเสียงต่ำ ” อย่างที่เจ้ารู้ อายหยานั้นไม่ได้มีเจตนาดีเลยเมื่อนางให้เศษชิ้นส่วนผลึกอสูนแก่เจ้า นางต้องการใช้มันเพื่อยั่วให้ข้าฆ่าเจ้า” เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ บอคก็ฝืนยิ้มอย่างเขินอาย ” เจ้าก็รู้ว่าผลึกอสูรสำคัญเพียงใดในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ ถ้าเราต้องการที่จะอยู่รอดในที่นี้ เราต้องพึ่งพาผลึกอสูณ ก่อนหน้านี้ ข้าคิดว่าเจ้าไม่สามารถทำอะไรได้ ไม่สมควรได้รับเศษชิ้นส่วนผลึกอสูร ข้าก็ช่วยไม่ได้ที่จะ . . . . . . . ” บอคบอกคำพูดที่ไชอี้บอกเขา เพียงแค่ปรับเปลี่ยนการแสดงออกต่อฉื่อหยานเล็กน้อย
หลังจากอธิบายเรื่องสักพัก เขาก็ขบฟันของเขาและพูดด้วยเสียงที่แปลก ” ในหมู่พวกเรา อายหยาเป็นคนที่น่ากลัวที่สุด นางได้ใช้วิธีต่าง ๆเพื่อที่จะฆ่าคนที่เข้ามาที่นี่กับเรา ฉื่อหยาน , เจ้าต้องระวังอายหยาให้มาก อย่าได้ถูกนางฆ่า ข้ามาที่นี่เพื่อเตือนเจ้า ถ้าเจ้ายังมีชีวิตอยู่ ข้าจะได้ไม่ต้องเป็นผู้เบิกทาง และดังนั้นข้าจึงหวังว่าเจ้าจะมีชีวิตอยู่ได้นานที่สุด เข้าใจมั้ย ? “
ฉื่อหยาน แสยะยิ้มอย่างเย็นชาในใจของเขา แต่เขาก็ยังแสดงสีหน้าสำนึกบุณคุณและบอกว่า ” ขอบคุณเจ้าที่เตือนข้า”
” เอ่อ . . . ดีแล้วที่เจ้าเข้าใจ ” บอค เผยยิ้ม พยักหน้า แล้วกลับไปหา ไชอี้ หลังจากนั้น เขก็าเริ่มที่จะเรียกคืนความแข็งแรงของเขาในขณะที่ ไชอี้ กำลังปกป้องเขา
” ฉื่อหยาน , เจ้าสามารถหนีจากพวกงูเหลือมทองม่วงที่ล้อมอยู่ได้อย่างรวดเร็ว ปฏิกิริยาของเจ้าช่างน่ากลัวนัก ถ้าเป็นข้า ข้าคงจะโดนพิษไปแล้ว ” ลั่วหลี่ที่อยู่ไม่ไลจาก ฉื่อหยาน , ก็หัวเราะและพูดขึ้นว่า ” พิษของงูจะทำให้สมองของเจ้าเป็นอัมพาต เมื่อเจ้าถูกปกคลุมด้วยพิษความแข็งแกร่งของเจ้าก็จะหายไป ของเหลวภายในท้องของงูเหลือมทองม่วงนั้นน่ากลัวยิ่งนัก สิ่งมีชีวิตใด ๆ ที่ถูกกลืนเข้าไปในท้องของพวกมัน จะต้องตกตายภายในเวลาไม่นาน “
ฉื่อหยาน ตะลึง เขาไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ยิ้มกลับ
” เจ้าอยากดื่มไหม ? “ลั่วหลี่ยกขวดสุราในมือของเขาและไม่รอ ฉื่อหยาน ตอบกลับ เขาก็หยิบชามที่ปราณีตซึ่งเต็มไปด้วยสุราขึ้นมา แล้วกล่าวว่า ” เจ้านั้นเป็นวีรบุรุษ ข้าแน่ใจว่า เจ้าต้องชอบดื่ม เรามาดื่มด้วยกันและเป็นสหายที่ดีต่อกันเถอะ . “
” ขอบคุณพี่ลั่วหลี่ ” ฉื่อหยาน เดินไปด้วยรอยยิ้มขนาดใหญ่ราวกับว่าเขาผ่อนคลายและไม่ได้ระวังอะไร จากนั้นเขาก็นั่งด้านหน้าของลั่วหลี่หยิบสุรา และยกหัวเขากลืนดื่มไวน์ลงไป
ไกลออกไปจากตรงนั้นลั่วหลันนั่งหลับตาสมาธิ อยู่คิ้วหยาบของเขาสั่นเทาเล็กน้อย ดูท่าทางจะระวังบางอย่าง แต่แล้วผ่อนคลาย
” ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตอนนี้เจ้าเป็นสหายของเราแล้ว ” ลั่วหลี่ ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาราวกับเขาตื่นเต้นมาก ” อันตรายมีอยู่ทุกที่ในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ เราสามารถฆ่ตายได้ตลอดเวลา ดังนั้น ถ้าเราสามารถเพลิดเพลินกับอะไรเล็กๆน้อยได้ มันก็นับว่าดีแล้ว จริงไหม ?
ฉื่อหยาน พยักหน้า
” เจ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหมอกเหล็กพิษทมิฬเลยรึ “? ลั่วหลี่ ถาม
ฉื่อหยาน ตกใจเล็กน้อย และ ก็กล่าวว่า ” ข้าตั้งใจเข้ามาที่นี่ แต่ข้าก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ข้าคงต้องรบกวนให้พี่ชายสอนสั่งแล้ว”
” ข้าไม่กล้าชี้แนะเจ้าหลอก แต่ข้าสามารถบอกเจ้าได้ว่าทำไมเรามาอยู่ที่นี่ . . . ” ลั่วหลี่ ชายตามองไปยัง ไชอี้ และลดเสียงของเขา ” มันมีข่าวลือว่ามีสองสิ่งที่ผิดปกติ ข้างในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ อย่างแรกคือสมบัติลับระดับศักดิ์สิทธิ์ บางทีแม้แต่สมบัติระดับพระเจ้าก็มี และอีกหนึ่งคือวิญญานพระเจ้าบริสุทธิ์ “
” สมบัติระดับพระเจ้า ? วิญญานพระเจ้าบริสุทธิ์ ? “ฉื่อหยานก็ตะลึงแล้วถามอีกครั้ง
“ใช่แล้ว ” ลั่วหลี่ ยืนยันด้วยการพยักหน้า ” สมบัติลับระดับศักดิ์สิทธิ์นั้นมีน้อยมาก แม้แต่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มันไม่ใช่ว่าก็สามารถมีมันได้ ส่วยสมบัติระดับพระเต้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า เพราะเราไม่มีช่างตีดาบ และนักเล่นแร่แปรธาตุระดับพระเจ้าในดินแกนศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้น สมบัติลับระดับพระเจ้าต่ำสุดและเม็ดยาระดับพะรเจ้าสามารถทำให้คนบ้าคลั่งได้ ข้าคิดว่าเจ้าเองก็น่าจะเข้าใจจุดนี้ ” .
ฉื่อหยาน ก็ตกตะลึง และพยักหน้า
” สำหรับวิญญานพระเจ้าบริสุทธิ์ รู้ไหมว่ามันมีค่าแค่ไหนหรือมันคืออะไร ?” ลั่วหลี่ มองเขาแล้วถาม
” รบกวนช่วยบอกข้าที ” ฉื่อหยาน ถามอย่างนอบน้อม
________________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 27 แล้ว มีถึงตอนที่ 1258 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
