บทที่ 392 มอบพื้นที่ตรงนั้นมาให้ข้า !
“อะไรนะ ? ” ฉื่อหยาน ก็ตกใจและถามทันทีว่า ” ทำไมรึ ? “
” สถานที่นี้มีพลังที่สามารถฟื้นฟูพวกเราได้ ” แกนเพลิงและเปลวเหมันเยือกแข็งส่ง ข้อความออกมาพร้อมกัน
ร่องรอยของความสุขแว้บไปทั่วใบหน้าของ ฉื่อหยาน เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ และรีบติดต่อกับแหวนสายโลหิตและแสดงความตั้งใจของเขา
แหวนสายโลหิตส่องประกายแสงสีรุ้งออกมาห สองลูกไฟใหญ่ก็ลอยออกมา
หลังจากที่ออกจากแหวนสายโลหิตเปลวเหมันเยือกแข็ง และแกนเพลิงทันทีก็กระจายออกไปที่ภูเขาที่มีรูปนกสีแดง และ ภูเขาที่มีรูปเต่าสีดำ ตามลำดับ สองเปลวไฟเป็นเปลวไฟนภามันจึงพุ่งไปได้อย่างรวดเร็วดั่งสายฟ้าฟาด
ในชั่วพริบตาเดียว พวกมันก็มาถึงภูเขาที่เป็นรูปนกสีแดงและภูเขาที่เป็นรูปเต่าสีดำ จากนั้นก็ตรงเข้าไปในภูเขาทั้งสองลูก .
ในเมืองโบราณ พายุทอร์นาโด น้ำแข็ง และ สายฟ้า ดูเหมือนจะไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเปลวเหมันเยือกแข็ง และแกนเพลิง ฉื่อหยานไม่เห็นพวกมันเจอกับอุปสรรคใดๆเลย
เห็นเปลวเหมันเยือกแข็งและแกนเพลิงหายไปในเขาที่เป็นรูปนกสีแดงและภูเขาที่เป็นรูปเต่าสีดำ ฉื่อหยาน ก็ทั้งดีใจและตกใจ เขาจำได้ลางๆว่าภูเขาที่มีรูปนกสีแดงนั้นปลดปล่อยเปลวไฟออกมา ส่วนภูเขาที่มีรูปเต่าสีดำนั้นปลดปล่อยน้ำแข็งออกมา ดูเหมือนจะสามารถเติมพลังชองเหล่าเปลวไฟนภาได้
เมื่อรู้ว่าภูเขาเหล่านี้มีประโยชน์มากสำเปลวไฟทั้งสอง ฉื่อหยาน ก็ดีใจมาก และรู้สึกว่า การเดินทางมายังหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬนั้นเป็นความคิดที่ถูกต้องแล้ว
ซ่อนอยู่ใน หลุมแรงโน้มถ่วง ฉื่อหยานก็ไปยังศูนย์กลางของเมืองโบราณอย่างไร้กังวล ขณะที่มองสถานที่นั้นจากที่ไกลๆ เขายังคงเก็บศพของนักรบที่ตายระหว่างทางที่เขาไปยังศูนย์กลางของเมืองด้วยการดูดเข้าหลุมแรงโน้มถ่วง
ข้างทะเลสาบสีเงิน
ประกายแสงจากดาบก็ส่องประกายอยู่ตลอดเวลา การต่อสู้ที่โหดร้ายยังคงดำเนินอยู่ พลังของนักรบที่เข้ามาในดินแดนเล้นลับได้นั้นต่างก็ไม่อ่อนแอ แน่นอนพวกเขาต้องมีสมบัติลับป้องกันตัว และมีวิชาลึกลับที่สามารถปกป้องตัวเองได้
เพื่อพื้นที่ในทะเลสาปสีเงิน นักรบที่อยู่ด้านนอกทะเลสาปก็โจมตีอย่างต่อเนื่อง
ด้วยทะเลสาบที่เป็นศูนย์กลาง นักรบต่างก็งัดสมบัติลับและวิชาต่อสู้ต่างๆออกมาประทะกันเพื่อความอยู่รอด
ในเวลานี้ มีอยู่เก้ากลุ่มที่อยู่ในทมะเลสาป
กลุ่มทั้งเก้าเหล่านี้ต่างก็มีคนอยู่ประมาณเจ็ดสิบถึงแปดสิบคน แต่ละกลุ่มค่อนข้างที่จะอยู่ห่างกัน แรงกดดันจากนักรบทั้งเก้ากลุ่มนี้นี้ก็ระเบิดออกในขณะที่สมบัติลับของพวกเขาปรากฏส่องแสงประกาย พวกเขาทั้งหมดมองไปยังด้านนอกพื้นที่ทะเลสาปอย่างเย็นชา
มี 3 กลุ่มที่อยู่ตรงกลางทะเลสาป แต่ละกลุ่มต่างก็มีนักรบสองคนที่อยู่ในนภาที่สามระดับนภา คนเหล่านี้ไม่ได้ปกปิดความแข็งแกร่งของพวกเขาเลยในเวลาเช่นนี้ พวกเขาปลดปล่อยพลังอันยิ่งใหญ่ของพวกเขาทั้งหมดออกมา พวกเขาใช้พลังของพวกเขาเพื่อเตือนผู้ที่กำลังเข้ามาแย้งพื้นที่ในทะเลสาป
สามกลุ่มที่อยู่ตรงกลางของทะเลสาบเป็นกลุ่มที่มีอำนาจมากที่สุดในเมืองโบราณทั้งหมด ทั้งสามกลุ่มรวมตัวกันแน่นอยู่ที่ศูนย์กลางของทะเลสาบโดยปลดปล่อยแรงกดดันที่รุนแรงออกมา พวกเขาหยิบสมบัติลับของพวกเขาและมองคนที่อยู่รอบๆอย่างเย็นชา
อีกหกกลุ่มอยู่ขอบๆทะเลสาป แต่ละกลุ่มเหล่านี้ต่างก็มีนักรบนภาที่สองระดับนภา และพวกเขาแต่ละคนก็ถือสมบัติลับเช่นกัน
ในบรรดากลุ่มทั้งหก มีสามกลุ่มกำลังเผชิญหน้ากับการโจมตีจากนักรบที่อยู่นอกทะเลสาป ทั้งสามกลุ่มมีเพียงนักรบในนภาที่สองระดับนภาเพียงคนเดียว ดังนั้น ความแข็งแกร่งของพวกเขาจึงนับได้ว่าค่อนข้างอ่อนแอ
เมื่อนักรบนอกทะเลสาบทั้งหมดเห็นตำแหน่งของกลุ่มทั้งสามพวกเขาก็ต้องการที่จะแย่งชิงมัน
นักรบของทั้งสามกลุ่มที่อยู่ในทะเลสาบก็ซัดการโจมตีออกไปอย่างรุนแรง การใช้อำนาจที่แข็งแกร่งของพวกเขาเพื่อที่จะฆ่านักรบที่บุกเข้ามา
ส่วนอีก 3 กลุ่ม ซึ่งค่อนข้างแข็งแกร่งพวกเขามีนักรบนภาที่สามระดับนภาอยู่ พวกเขาสงบอยู่ในศูนย์กลางของทะเลสาบ พวกเขาลึกขึ้นและมองไปรอบๆอย่างระมัดระวังเท่านั้น
ในหมู่พวกเขาเป็นคนจากวังสวรรค์ หนิงหลี่และหนิงเซอทั้งสองเป็นนักรบระดับนภา และนักรบอีกห้าคนที่มาจากวังสวรรค์เช่นกัน พวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ด้วยกันในขณะที่เผยยิ้มเยาะเย็นบนใบหน้าของพวกเขา สมบัติลับในมือแวบด้วยพลังที่น่ากลัว และดูเหมือนกำลังปลดปล่อยพลังที่รุนแรงออกมาเวลาใดก็ได้
กลุ่มอายหยา ไชอี้ ชิเสี่ยว และคนอื่น ๆอยู่ในพื้นที่รอบนอกของทะเลสาบ และก็ไม่กล้าที่จะบุกเข้าไปในพื้นที่แห่งนั้นราวกับว่าพวกเขากลัวที่จะเข้าไปเกี่ยวข้องกับการต่อสู้ที่โหดร้าย
อยู่ติดกับทะเลสาบ กว่าสิบศพมีเลือดไหลออกมา พวกเขาถูกฆ่าตายในการต่อสู้
รอบๆทะเลสาบ การต่อสู้ที่โหดร้ายก็เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง กลุ่มบางกลุ่มก็สามารถฆ่านักรบที่อยู่ในทะเลสาป และได้เข้าไปข้างในได้
กลุ่มใหม่เหล่านี้ เมื่อเข้าไปในทะเลสาปทันทีก็ต้องเผชิญกับกลุ่มอื่นที่อยากเข้ามาแทนตำแหน่งของพวเขา จากสิ่งที่เกิดขึ้น ความตายเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างง่ายดาย
หนิงเซอ เห็นได้ชัดเห็นไชอี้ อายหยา อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานี้ หนิงเซอ และคนอื่นกลับไม่ได้ออกมาจากทะเลสาบเพื่อจัดการกับพวกเขา พวกเขาแค่มองอย่างเย็นชามาที่เด็กสาวราวกับเป็นสัตว์ป่าที่ต้องการจะฉีกประชากพวกนางเป็นชิ้นๆ
” ทำไมฉื่อหยานยังไม่มากัน ? ” ซั่วฉือดูการต่อสู้ในทะเลสาป และแอบ เดาะลิ้นของนาง ในขณะที่สายตาของนางแสดงร่องรอยของความหวาดกลัว ” คนพวกนี้บ้าไปหมดแล้ว ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ นักรบเหล่านี้จะฆ่ากันเองจนตายไปมากกว่าครึ่ง ไม่ได้เพราะสัตว์อสูรแน่ๆ ” .
” ถ้าฉื่อหยานแสดงออกอย่างมั่นใจเช่นนั้น จะต้องไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาแน่นอน ซั่วฉือ ไม่ต้องเป็นกังวลไป เด็กนั่นไม่ใช่คนธรรมดา ” ชิเสี่ยวยกมุมปากของเขาและกล่าวว่า ” ในเวลาเพียงไม่กี่ปี เขากลับเข้าสู่นภาที่สามระดับรู้แจ้งได้ ข้าไม่รู้ว่าเขาฝึกบ่มเพาะอย่างรวดเร็วเช่นนั้นได้อย่างไร เฮ้อ ข้าคิดเสมอว่าเจ้านั้นมีพรสวรรค์ แต่พอมาเทียบกับเด็กนี่ เข้าค้อนข้างห่างไกลกว่ามาก . “
” ซั่่วฉือ เจ้าเองก็ต้องพยายามให้ดีที่สุดเช่นกัน ” ซั่วชู จ้องนาง
” บูม “
นักรบก็กระเด็นออกมา โดยนักรบระดับสูงในทะเลสาบ ร่างของเขาก็ระเบิดออก เลือดกระเซ็นไปทั่ว
ชิ เสี่ยว ยกคิ้วของเขาแล้วตวัดขึ้นแขนของเขา กลุ่มควันสีขาวลอย เช็ดคราบเลือดและกำจัดก้อนเนื้อที่กระเด็น
” ไม่ดีเลย ที่นี่มีคนแข็งแกร่งกว่าในสมาคมการค้าของเรา ในสมาคมการค้านับว่าปลอดภัยอย่างมาก ตั้งแต่เรามาที่นี่ เราได้สูญเสียผู้คนมากเกินไป ถ้าเราถูกโจมตีและถูกฆ่าตายที่นี่ มันก็ช่างน่าเศร้าไม่นัก ” ซั่วชูถอนหายใจอย่างเศร้า ซั่วฉือก็พยักหน้า ” ถ้าพวกเราไม่มาที่นี่ เราก็จะไม่ต้องสูญเสียคนมากมาย “
หลังจากฟังสิ่งที่นางพูด ชิเสี่ยวก็ถอนหายใจ .
” ฉื่อหยาน มาแล้ว ! ” อายหยาก็ร้องออกมา
ไชอี้และ ชิเสี่ยว ๆก็รีบหันไปมองเขา
มีพายุทอร์นาโดสีเทามหึมาค่อยๆเข้ามาจากระยะไกล หลายสิบศพที่ลอยอยู่ในพายุทอร์นาโด ก็หมุนไปมาในพายุ ทอร์นาโด
หลังพายุสีเทาสัตว์อสูรรับสิบวิ่งเข้าพร้อมกับเห่าหอน แม้ว่าพวกมันจะคำรามออกมาเสียงดัง . . แต่ก็ไม่กล้าข้ามผ่านพายุมา
ในพายุทอร์นาโด ฉื่อหยาน แสดงสีหน้าไร้อารมณ์ เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย และเย็นชาขณะมองสัตว์อสูรที่อยู่รอบตัวเค้า แต่เขาไม่ได้รู้สึกกลัวเลย
” เร็วเข้า ! คนที่มีพลังแข็งแกร่งกำลังมา ดูเหมือนว่าพวกเราจะมีโอกาสน้อยลงทุกทีที่จะแย่งจุดนี้ “
” ใครกัน ? ดูเหมือนว่าข้าไม่เคยเจอเขามาก่อน เขาเป็นหนึ่งในเจ็ดกลุ่มโบราณ ?
” ไร้สาระ ! ถ้าเขาไม่ได้เป็นหนึ่งในกลุ่มเจ็ดโบราณ ทำไมเขาถึงได้แข็งแกร่งเช่นนั้น ?
นักรบรอบทะเลสาบก็สังเกตเห็นฉื่อหยาน ที่ซ่อนตัวอยู่ในพายุทอร์นาโด เห็นหลายสิบศพที่ลอยอยู่ในพายุทอร์นาโด และสัตว์อสูรหลายตัวที่อยู่อยู่ข้างนอกหลุมแรงโน้มถ่วง โดยไม่กล้าที่จะข้ามผ่ามา นักรบเหล่านั้นทั้งหมดก็แสดงสีหน้าตกใจแลพูดโวยวายขึ้น
ไม่มีใครสามารถตำหนิพวกเขาได้เพราะนี่เป็นความกลัว ศพคนและสัตว์อสูรที่รอบๆและในพายุพิสูจน์ให้เห็ฯถึงทุกสิ่ง
ถึงแม้ว่า ฉื่อหยานจะดูเหมือนกับอยู่ในนภาที่สามระดับรู้แจ้ง แต่แรงกดดันที่เขาปลดปล่อยออกมานั้นทำให้ผู้อื่นหวาดกลัว
ในพายุทอร์นาโดสีเทาซึ่งอยู่ห่างไปหนึ่งร้อยเมตร พลังที่อยู่ภายในก็บิดหมุนไปอย่างปั่นป่วน
ทุกคนสามารถเห็นได้ว่าหลุมแรงโน้มถ่วงทรวพลังแค่ไหน เห็นฉื่อหยานมาในทิศทางของพวกเขา เหล่านักรบที่อยู่นอกทะเลสาบก็ลังเลก่อนจะรีบก้าวออกไป พวกเขาไม่กล้าที่จะขวางทาง
แม้แต่กลุ่มทั้งสามที่แข็งแกน่งมากที่สุดในศูนย์ของทะเลสาบก็สังเกตเห็นเขา นักรบนภาที่สามระดับนภาทั้งหมดต่างก็มองไปที่เขา
ใบหน้าของหนิงเซอ ก็เปลี่ยนไป มองฉื่อหยานที่กำลังมา เขารีบบอกคนรอบข้างว่า ” นั่นมันหนิ ” .
เมื่อได้ยินตำพูดของเขา สายตาของนักรบจากวังสวรรค์ ผู้ที่อยู่ในนภาที่สองระดับนภาก็สว่างขึ้นในขณะที่จ้องฉื่อหยาน
” บัดซบ ดูเหมือนว่าเราต้องสูญเสียพื้นที่อีกครั้งแล้วรึ เจ้าสารเลวนี้มีพลังแข็งแกร่งมาก หนึ่งในกลุ่มทั้งหกที่อยู่รอบนอกจะต้องมีสักกลุ่มที่โชคร้ายแน่ .
“ใช่ เวลานี้มันช่างโชคร้ายจริง ๆ ถ้าเราไม่สามารถอยู่ในทะเลสาปได้ เราก็จะถูกสัตว์อสูรกัดกินไม่ใช่รึ ? “
” รอโอกาสก่อน ตราบใดที่เรายังมีชีวิตเราก็ยังมีความหวัง เราต้องปล่อยให้เขาผ่านไปได้อย่างราบรื่น เว้นเสียแต่ว่าเจ้าจะอยากตาย . ” พวกเขาทั้งหมดแสดงใบหน้าก้าวร้าวและกล้าหาญ ในสถานการณ์ที่โหดร้ายนี้ พวกเขาจะทำทุกอย่างเพื่อตัวของพวกเขาเอง
” ฉื่อหยาน , เราอยู่นี่ ” ซั่วฉือโบกมือมือของนาง ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความสุข
ในหลุมแรงโน้มถ่วง ฉื่อหยาน แสยะยิ้ม และควบคุมหลุมแรงโน้มถ่วงไปยังกลุ่มของซั่วฉือ
เห็นเขาเข้าไปใกล้กับกลุ่มซั่วฉืิอ นักรบรอบๆก็สาปแช่งทันทีและหาทางหลบเลี่ยงพายุที่เข้ามา
นักรบทุกคนใน 3 กลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุดก็มองฉื่อหยาน ที่กำลังเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเข้ามาใกล้ๆ พวกเขาก็มองไปที่ฉื่อหยานอย่างรวดเร็วและทันทีที่พวกเขาแสดงร่องรอยของความหวาดกลัวบนใบหน้าของพวกเขา
ด้วยระยะห่างเพียงสั้นๆ พวกเขาเห็นพายุหลุมแรงโน้มถ่วงและหายนะที่เกิดขึ้นจากจุดนั้น ซึ่งตามเส้นทางที่มันผ่านนั้นมีสภาพแย่ม่กๆ พวกเขาไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะออกจากหลุมแรงโน้มถ่วงและปลอดภัยหลังจากประทะกับมันหรือไม่
หนึ่งร้อยเมตร ทอร์นาโดสีเทาที่ปกคลุมฉื่อหยาน และหลายสิบศพ ก็ค่อยๆ เคลื่อนที่ไปข้างหน้า ทันทีที่สัตว์อสูรด้านหลังทอร์นาโดเห็นนักรบรวมตัวกัน พวกมันก็ไม่สนความเป็นความตายและรีบวิ่งไปที่นักรบ
สัตว์อสูรหลายสิบตัวนี้ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวแท้จริง สิ่งที่น่ากลัวจริงๆคือสัตว์อสูรจำนวนมหาศาลที่กำลังมาจากเส้นทางด้านหลัง
สถานการณ์ยิ่งอันตรายมากขึ้น
หลังจากฉื่อหยานมาถึง เขาก็ออกมาจากหลุมแรงโน้มถ่วงและยืนอยู่ด้านนอกทะเลสาบเล็กๆ จู่ๆ เขาก็ขมวดคิ้วของเขามองกลุ่มนักรบทั้งเก้าในทะเลสาป
หลังจากมองผ่านฉื่อหยานอย่างรวดเร็ว, ใบหน้าของนักรบจากกลุ่มทั้งเก้าก็เปลี่ยนไป พวกเขาทั้งหมดตื่นตัวในขณะที่จ้องมองเขา
” พวกเจ้า “
ฉื่อหยานชี้ไปที่พวกเขาแล้วสแยะยิ้ม เขาชี้ไปที่กลุ่มของหนิงเซอและนักรบจากวังสวรรค์ และกล่าวว่า ” พวกเจ้าออกมา และมอบพื้นที่ตรงนั้นให้เราซะ . . . ” ใบหน้าของหนิงเซอก็กลายเป็นเย็นชา
ใบหน้าของชายวัยกลางคน ที่อยู่ในนภาที่สองระดับนภาก็เปลี่ยนไป
” อายหยา ไชอี้ พวกมันคือเป้าหมายของเรา ” ฉื่อหยาน ชี้ไปที่กลุ่มของหนิงเซอและพูดอย่างเย็นชา ” เราไม่มีเวลามากนัก ฆ่าพวกมันซะ หลังจากนั้นเราก็จะได้พักผ่อนกันชั่วครู่” อายหยา ไชอี้ ชิเสี่ยว และคนอื่นๆ ก็พยักหน้า
__________________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 28 แล้ว มีถึงตอนที่ 1309 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
