เทพเจ้าล่าสังหาร – บทที่ 397 เลวทราม

บทที่ 397 เลวทราม

 

” สาวน้อย ในเมื่อเจ้าเรียกร้องหาความตาย ข้าจะทำให้ตามที่ต้องการ “

ในศูนย์ของทะเลสาบชายที่มีแผลเป็นใบหน้าซึ่งเป็นนักรบในนภาที่สามระดับนภาสีหน้าก็มืดมนในขณะที่เขาพุ่งออกไป

ฝ่ามือใหญ่ซึ่งเกิดจากการควบแน่นของพลังปราณลึกลับก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ครอบคลุมอายหยา ที่กลางฝ่ามือก็เกิดแรงดูดที่รุนแรง

นักรบนภาที่สามระดับนภาอีกคนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้วยกัน ใบหน้าก็เปิดเผยร่องรอยเหยียดหยาม เขาค่อยๆเดินไปพร้อมกับมือซ้ายของเขาที่ยื่นออกมาจากแขนเสื้อของเขา ด้วยความเร็วที่เหมือนกับสายฟ้าแลบ เขาก็เริ่มปล่อยกระแสไฟซึ่งกลั่นตัวเป็นงูคริสตัลขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนกับมีชีวิตพุ่งไปที่กลุ่มของฉื่อหบาน ด้วยความพยายามที่จะแยกพวกเขาออกจากกัน

สะพานศพบนท้องฟ้าในที่สุดก็ตกลงมา

ใบหน้าของกลุ่มฉื่อหยานเปลี่ยนไปทันที พวกเขาใจจดใจตามที่อายหยาบอกและสนใจไปยังนักรบเหล่านี้ เมื่อเห็นนักรบ และงูคริสตัลพุ่งมา ฉื่อหยานและไชอี้ก็ไม่ลังเล และทันทีก็เริ่มป้องกัน

” ฉื่อหยาน ดูแลฉือเอ๋อให้ข้าด้วย . “

ชิเสี่ยวก็ตะโกนเสียงดัง และลูกบอลสีเทาก็ลอยออกมาจากมือของเขา เกิดเป็นหมอกหนา แพร่กระจายอย่างรวดเร็วปกคลุมไปทั่วทันที หมอกควันสีเทารวมตัวกันป้องกันงูหคริสตัลที่พุ่งเข้ามา

ใบหน้าของไชอี้ก็เย็นชา . นางลูบไปที่แหวนบนมือของนาง แหวนก็ลอยไปในอากาศด้วยแสงไฟเจิดจ้า ซัดคมเสี้ยวที่แหลมคมไปที่งูคริสตัล

ซั่วชู ลั่วหลี่ และ ลั่วหลันก็อยู่นิ่งขณะที่มีใบหน้าเคร่งขรึม พวกเขาไม่กล้าที่จะผ่อนคลาย

งูคริสตัล ร่างของมันบิดไปมาและส่ายหัวไปมา มันมีขนาดยาวสิบเมตร ; ลวดลายที่คดเคี้ยวบนร่างกายของมันสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน เมื่องูคริสตัลนี้บินไป มันก็ส่องประกายไฟออกมา

แสงคริสตัลเป็นเหมือนกับดาบที่สามารถทิ่มแทงได้ทุกสิ่ง มันทำลายหมอกกั้นที่ชิเสี่ยวสร้างขึ้นและประทะกับรกับแหวนที่ออกมาจากนิ้วของไชอี้

ขอบแหวนนั้นเป็นเหมือนกับดาบจำนวนมาก เมื่อแหวนประทะเข้ากับแสงคริสตัล ,พวกมันก็เปลี่ยนไป และมันก็ระเบิดออกไปทุกทิศทาง

ใบหน้าของไชอี้ก็ ซีดเซี่ยว นางได้รับผลกระทบจากการประทะ ทั้งร่างกายของนางสั่นสะท้านขณะที่ถอยไปสามเก้าพร้อมกับดวงตาที่กลายเป็นมืดมัว

ในเวลาเดียวกัน

กลุ่มนักรบอีกสองกลุ่มในทะเลสาบก็ยังคงต่อสู้กันเองและเริ่มคว้าโอกาสที่จะปีนขึ้นไปบนสะพานศพ

อายหยาปลดปล่อยตราประทับภูเขาและแม่น้ำ แสงสีม่วงกระพริบอยู่ตลอดเวลาตรงหว่างคิ้วของนาง กลุ่มก้อนแสงสีเมืิองและตราประทับภูเขาและแม่น้ำก็เชื่อมต่อกัน , แสงสีม่วงขยายกว้างและครอบคลุมเป็นลำธารในทะเลสาบทั้งหมดเพียงเวลาสั้นๆ

แรงกดดันที่รุนแรงจากลำธารสีม่วงก็กดดันคนที่อยู่ใต้มัน นักรบในทะเลสาบทั้งหมดก็กลายเป็นปั่นป่วน และผลกระทบภายใต้ความแรงกดดันนี้ก็รุนแรงเป็นอย่างมาก ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายมัน

ฉื่อหยาน เองก็ไม่มีข้อยกเว้น

ลำธารส่งผลอย่างมากต่อห้วงจิตสำนึก ความปั่นป่วนจากตราประทับภูเขาและแม่น้ำผนึกก็กระจายออกมาและแพร่กระจายไปทั่วลำธารสีม่วง ส่งผลต่อนักรบในทะเลสาบ

นักรบทั้งหมดในทะเลสาบอยู่ภายใต้อิทธิพลของตราประทับภูเขาและแม่น้ำ ทำให้ห้วงจิตสำนึกของพวกเขาปั่นป่วน เพียงเวลาสั้นพวกเขาก็กลายเป็นปั่นป่วน สายตาของพวกเขาดูมึนงง.

อายหยาก็บินหนีไป

นางเร็วเหมือนสา่ยฟ้าฟาด ในขณะที่ทุกคนยังอยู่ในอาการสับสน นางเป็นคนแรกที่สามารถเข้าใกล้บันไดหิน ก่อนคนอื่น นางขึ้นไปบนบันไดและรีบปีนขึ้นไปบนสะพานศพที่เชื่อมต่อกับจุดบรรจบ

ห้าปีศาจในห้วงจิตสำนึกของฉื่อหยานก็ตื่นขึ้น

ในห้วงความเป็นความตาย ฉื่อหยานทันทีก็เรียกคืนสติของเขาและเห็นอายหยาที่กำลังปีนขึ้นไปไปบนสะพานศพซึ่งสูงไปยังจุดบรรจบเป็นคนแรก

” บัดซบ ! ” ฉื่อหยานไม่สามารถช่วยได้ที่จะก่นด่าออกมา

อายหยาได้วางแผนทุกอย่างไว้แล้ว

นางไม่ได้ตั้งใจให้คนอื่นขึ้นไปอยู่แล้วแม่แต่คนในกลุ่มหรือฉื่อหยาน นางจงใจปลดปล่อยคราประทับภูเขาและแม่น้ำเพื่อให้คนอื่นๆสนใจและให้ชิเสี่ยวและไชอี้รับมือกับการโจมตี เพื่อยื้อให้ตนมีเวลามี่จะเตรียมพร้อมปลดปล่อยตราประทับภูเขาและแม่น้ำ

เมื่อมือใหญ่พุ่งออกมาจากนักรบที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้า ทันทีตราประทับภูเขาและแม่น้ำก็ทำงานแล้ว ดังนั้นจึง พลังของมือนั้นจึงได้สูญสลายไป

 

ในตอนนี้เอง เมื่อสายตาของทุกคนกลายเป็นสับสบ อายหยา ก็ฉวยโอกาส และปลดปล่อยพลังที่ยิ่งใหญ่ของคราประทับภูเขาและแม่น้ำซึ่งปั่นป่วนไปยังห้วงจิตสำนึกของทุกตน นางจึงใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ปีนบันไดขึ้นไปเป็นคนแรก

อายหยา ชัดเจน ว่านางไม่คิดถึงคนอื่นๆแม่แต่คนในกลุ่มหรือฉื่อหยาน ในช่วงไม่กี่วัน นางอาจจะอยู่กับกลุ่มของฉื่อหยาน แต่นางก็แค่รอจังหวะดีๆ นางใช้ฉื่อหยาน ดึงดูดความสนใจของนักรบอื่น ๆ และยืมพลังของคนเหล่านั้นจัดการกับฉื่อหยาน แล้วเมื่อเป็นเช่นนั้น นางจึงได้ฉวยโอกาสขึ้นไปยังสะพานศพ

นางทำมัน

อายหยารีบปีนหินบันได ด้านล่างของภูเขาและแม่น้ำ ตรา กระแสสีม่วงเกิดขึ้นทันทีและย่อลงในเกราะป้องกันหนัก

ภายใต้ท้องฟ้า ภูเขาและแม่น้ำ ซีลรูปแบบที่สีม่วงแม่น้ำซึ่งกลายเป็นอุปสรรคใหม่ที่มีจำนวนมากของไฟสีม่วง เมื่อนางรีบวิ่งไปที่ศพ สะพานไฟสีม่วงรวบรวมกับโบราณ ศพที่ด้านล่างของสะพาน

และนางก็เป็นคนทำมันจริงๆ

” หญิงสาวคนนี้ช่างเลวทรามนัก ! “

นักรบนภาที่สามระดับนภาที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้าก็สาปแช่งนาง เมื่อมือใหญ่คว้าไปที่ศพโบราณที่อยู่ใกล้กับทุกคน ทุกคนก็ถูกตบไป แต่มันก็ไม่สามารถทำอะไรได้ต่อและถูกบดขยี้โดยตราประทับภูเขาและแม่น้ำ

” ข้านึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะมีความคิดเช่นนั้น เด็กน้อยอย่างพวกเจ้าช่างเจ้าเล่ห์นัก ” นักรบที่เรียกงูคริสตัลโจมตีฉื่อหยาน ชิเสี่ยวและไชอี้ ก็มองมาด้วยแววตาเย็นชา” ผู้หญิงคนนั้นได้ไปก่อนแล้ว แล้วพวกเจ้าก็เฝ้าที่นี่ไว้สินะ เจ้าคิดดีแล้วรึที่ทำเช่นนี้ “

ในทะเลสาบขนาดเล็ก นักรบก็พยายามทำลายม่านพลังสีม่วงที่มาจากตราประทับภูเขาและแม่น้ำ ; คนอื่น ๆก็มองฉื่อหยาน ด้วยความไม่เป็นมิตร

” นางผู้หญิงชั่วช้า”

” เจ้ามัน…. .

” * * * * * “

ไชอี้ ลั่วหลี่ และลั่วหลัน ขบฟันแน่นในขณะที่ใบหน้าของพวกเขาแปลกไปอย่างมาก

อายหยา ได้ใช้ประโยชน์จากพวกเขาโดยไม่ห่วงชีวิตของพวกเขา นางฉวยโอกาส และรีบวิ่งไปที่สะทาน และปล่อยให้พวกเขาตกเป็นเป่าหมายของกลุ่มนักรบอื่นๆ

นักรบรอบๆไม่สามารถทําลายแสงสีม่วงที่มาจากตราประทับภูเขาและแม่น้ำได้ ดังนั้น ความโกรธของพวกเขาจึงเติบโตขึ้น ในขณะที่สายตาของพวกเขาส่องประกายโหดเหี้ยมและไม่พอใจออกมา ราวกับว่าจะกลืนกินพวกเขาทั้งเป็น กลุ่มของไชอี้ทั้งสามคนก็สาบแช่ง บรรพบุรุษของอายหยา

ชิเสี่ยวและซั่วชูสีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมาก พวกเขาค่อยๆขยับไปข้างๆซั่วฉื่อในขณะที่ดวงตาของเขาจริงจังอย่างมาก

เสียงกรีดร้องทรมานก็ดังขึ้น

เป็นนักรบระดับนภาที่อยู่ขอบทะเลสาบที่อยู่ใกล้ๆกับกลุ่มของฉื่อหยานปลิวไปตามพายุ

ในพายุที่โหมกระหน่ำ ร่างของนักรบ ถูกหักเป็นชิ้นๆ ขณะที่อวัยวะภายในทั้งหมดถูกฉีกขาดออกจากกัน ความตายของเขาแสนทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก

หายนะมาถึงแล้ว

ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก

เหล่านักรบผู้ที่อยู่ขอบทะเลสาบก็เร่งพลังของพวกเขาทั้งหมด พวกเขามุ่งไปยังศูนย์กลางของทะเลสาบในขณะที่ยังเร่งพลังของตนเองอยู่

สถานการณ์ก็กลายเป็นปั่นป่วน

นักรบในทะเลสาบขบฟันของพวกเขาและสาปแช่งอุปสรรคที่เกิดขึ้นจากตราประทับภูเขาและแม่น้ำ ภายใต้ผลกระทบนี้สมบัติลับต่างๆมากมายก็ดูเหมือนจะไม่สามารถทนต่อแสงสีม่วงได้และรอยร้าวก็เริ่มปรากฏขึ้น

แต่สมบัติลับเหล่านี้มีอำนาจพิเศษและยังถูกใช้โดยนักรบนภาที่สามระดับนภา เมื่อสมบัติลับส่องแสงประกายมุ่งไปทางตาข่ายสีม่วง และเจาะเข้าไปในศพโบราณร่างแรก แสงสีม่วงก็ส่องประกายเจิดจ้าอยู่รอบๆศพ

ถ้ายังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป อุปสรรคจากตราประทับภูเขาและแม่น้ำจะต้องถูกทำลายแน่นอนด้สร้างขึ้นจะถูกทำลาย

ภายใต้พลังที่มากมายของสมบัติลับเหล่านั้น แม้ว่าจะเป็นตราประทับภูเขาและแม่สมบัติลับระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่หากกลิ่นอายจิตวิญญานของมันหายไปมันก็กลายเป็นเพียงเศษหินธรรมดา

อายหยาก็เสี่ยงใช้สมบัติลับของนางชิ้นหนึ่งเพื่อปิดกั้นคนอื่นๆและฆ่าพวกเขาทั้งหมด ถ้าแผนของนางสำเร็จ นางก็จะได้รับสมบัติลับทั้งหมดที่อยู่บนท้องฟ้า

ถึงแม้นางจะสูญเสียตราประทับภูเขาและแม่น้ำ แต่นางก็ได้รับสมบัติลับเหล่านั้นมาแทน หากคิดแล้วนี่คุ้มค่ากว่ามาก

 

ตราประทับภูเขาและแม่น้ำของอายหยามีแก่นแท้เจตจำนงและพลังผสมอยู่ พ่อของนางเป็นนับนภาที่สองระดับพระเต้า ดังนั้น มันไม่ง่ายที่จะทำลายตราประทับภูเขาและแม่น้ำ ” ไชอี้ขบฟันแน่น ” นางร้ายกาจจริงๆ ถ้าข้ารู้ ข้าฆ่านางไปก่อนแล้ว “

ใบหน้าของลั่วหลันและลั่วหลี่ก็มืดมน.

” พวกเราถูกหลอก ” ในเวลานี้ ฉื่อหยานก็มองนักรบอื่น ๆที่อยู่ในศูนย์ของทะเลสาบ ขมวดคิ้ว และได้อธิบายว่า ” พวกเจ้าก็เห็น, ผู้หญิงคนนั้นหลอกเรา ตอนนี้ ทุกคนไม่ควรเถียงกันอีกต่อไป แต่เราควรจะหาวิธีที่จะทำลายตราประทับภูเขาและแม่น้ำ “

ฉื่อหยานเห็นนักรบเหล่านี้อยู่ในความโกรธ และมีจิตสังหรลอยออกมาจากพวกเขา เขาก็อธิบาย

ถ้านักรบเหล่านี้เริ่มทำตัวบ้าคลั่ง แม้ว่าเขาจะสามารถปกป้องตัวเองได้ แต่คนอื่นๆนั้นไม่สามารถหลบหนีได้แน่นอน ดังนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงกรณีที่นักรบเหล่านั้นจะตัดสินใจทำอะไรบ้าๆ เขาจึงตัดสินใจพูดออกไป

” ข้าจะไม่สู้กับพวกเจ้าตอนนี้ รอจนกว่าข้าจะตกอยู่ในอันตรายเสียก่อน ข้าจะจัดการกับเจ้า ” นักรบที่ใบหน้ามีแผลเป็นก็ตะโกนออกมาด้วยใบหน้าที่เย็นแล้วส่งพลังของเขาไปที่ตราประทับภูเขาและแม่น้ำ

” เตรียมรับมือกับหายนะที่กำลังเข้ามา ” ฉื่อหยานถอนหายใตออกมาเบาๆพยักหน้าให้ชิเสี่ยวและไชอี้ และใช้โล่ดารา จุดแสงดวงดาวนับไม่ถ้วนก็พลุ่งพล่านและครอบคลุมร่างกายทั้งหมดของเขา

” อะไรนะ ? โล่ดารา ?

ในทะเลสาบเล็ก ๆ ชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าเหลืองและมีเคราขรุขระก็มองฉื่อหยานด้วยความประหลาดใจขณะที่สายตาของเขาแวบขึ้นด้วยประกายแสงแปลกๆ เขาตะโกนออกมาดังๆ ว่า ” เด็กน้อย เจ้าเป็นคนของนิกายเทพเรารึ ! “

ฉื่อหยานตะลึงช่วงเวลาสั้นๆ เขาพูดอะไรไม่ออกสักพัก จากนั้นก็เอ่ยขึ้น ” อะไรนะ ?

__________________________

ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 29 แล้ว มีถึงตอนที่ 1327 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <

ด่วน!! ตอนนี้มีโปรโมชั่นฟินๆ ให้ลูกค้า!!?? เข้า 7 กลุ่ม ในราคา 500 บาทเท่านั้น ตกแค่ตอนละ 1.5 รีบๆ มาใช้โปรกันนะคะ

เทพเจ้าล่าสังหาร

เทพเจ้าล่าสังหาร

เทพเจ้าล่าสังหาร
Status: Ongoing
อ่านนิยาย เทพเจ้าล่าสังหาร ฉื่อหยาน เป็นเด็กหนุ่มชื่นชอบกีฬาผาดโผน อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการผจญภัยในหลุมฟ้าบาฮามาส ฉื่อหยานบังเอิญเดินทางผ่านเวลาและพื้นที่ จนไปกลายเป็นนายน้อยของตระกูลที่มีชื่อเสียง มีชื่อว่า ฉื่อหยาน ตอนนั้นเองคุณชายน้อยฉื่อหยานได้เสียชีวิตลลงที่ข้างบ่อเลือดพอดี และในระหว่างการผจญภัยสุดยอดกีฬาผาดโผน วิญญาณของเขาได้ถูกโอนเข้ามาของร่ายกายนายน้อย ฉื่อหยาน และได้รับแหวนวิเศษที่ถูกเรียกว่า ' แหวนสายโลหิต ' แหวนที่มีพลังลึกลับซึ่งทำให้ฉื่อหยาน เป็นนักฆ่า ความต้องการฆ่าของเขานั้นไร้สิ้นสุด ทุกอย่างทำเพื่อเพิ่มพลังอำนาจของเขาอย่างรวดเร็ว แต่ทุกครั้งหลังการฆ่า ความต้องการทางเพศก็จะตามมา . . . . . . .

Comment

Options

not work with dark mode
Reset