เทพเจ้าล่าสังหาร – บทที่ 399 ยื่นมือช่วย

บทที่ 399 ยื่นมือช่วย

 

ท่ามกลางทุกคน ซั่วชูที่อยู่เพียงนภาที่สามระดับรู้แจ้งและเขาก็พึ่งบรรลุเข้าสู่ระดับนี้ เขาไม่สามารถแม้แต่จะเปรียบเทียบได้กับลั่วหลันและลั่วหลี่ที่อ่อนแอที่สุด

ภายใต้การรุกรานของหายนะเหล่านี้ , ซั่วชูต้องพยายามอย่างมาก เสื้อผ้าที่ขาดรุ่งมีแสงสีฟ้าส่องประกายออกมา ภายใต้ผลกระทบขอหายนะทั้งสี่ พวกมันเป็นเหมือนกับสัญญานแห่งการทำลานล้าง ด้วยระดับการบ่มเพาะของเขา มันเป็นเรื่องยากสำหรับซั่วชูที่จะเอาชีวิตรอดจากหายนะเหล่านี้

ฉื่อหยานรีบยืนมือข้างหนึ่งไปที่ซั่วชูและ ตะโกนออกมาพร้อมกับโยนเขาออกไป

พลังแปลกประหลาดก็ไหลออกมาจาก . ฉื่อหยาน พลังนี้ดูราวกับว่าไม่มีสิ้นสุด ถึงแม้ว่าซั่วชูจะถูกปกคลุมด้วยหายทั้งสี่ , ฉื่อหยานก็ยังสามารถโยนเขามาอยู่กลางทะเลสาบได้

ที่ศูนย์ของทะเลสาบ นักรบกลุ่มอื่นๆก็ขึ้นไปบนสะบาน ทันทีที่ซั่วชูลอยมาที่ศูนย์กลางทะเลสาบทันทีเขาก็ตามนักรบเหล่านั้นขึ้นไปอย่างไม่ลังเล

ชิเสี่ยวที่อยู่ในนภาที่สองระดับนภา ภายใต้พลังของหายนะเหล่านั้น เขายังคงรับมือได้เล็กน้อย และค่อยๆเดินไปที่สะพานศพ

หลังจากเหลือบมองอย่างรวดเร็ว เมื่อฉื่อหยานเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในอันตรายแล้ว เขาก็วางใจ

ฉื่อหยานก็ตัดสินใจแล้วว่าถึงแม้เขาไม่ต้องช่วยชิเสี่ยว ชิเสี่ยวก็ไม่เป็นไร ขณะที่ร่างของเขากำลังพุ่งออกไป เขาก็มุ่งไปยังสองพี่น้อง ลั่วหลันและลั่วหลี่

เห็นฉื่อหยานมา สองพี่น้องก็กลายเป็นตื่นเต้นในขณะที่สายตาของพวกเขาทันทีก็เปล่งประกาย

แม้ว่าสองพี่น้องจะเป็นนักรบจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่ระดับการบ่มเพาะของพวกเขานั้นต่ำเกินไป และไม่มีสมบัติลับมากมายนัก ดังนั้น เมื่อพวกเขาพบกับปัญหา เช่นเผชิญกับหายนะครั้งนี้พวกเขาจึงไม่สามารถทำอะไรได้ เมื่อเห็นฉื่อหยานมา สองคนนั้นก็รู้สึกขอบคุณเขาอย่างใจจริง

ในเวลานี้ สองพี่น้องก็ได้ตระหนักว่า ฉื่อหยานดีกว่าอายหยาเป็นอย่างมาก ด้วยความจริงที่ว่าเขาไม่ทิ้งพวกพ้องในกลุ่มของเขา นี่ทำให้หัวใจของพวกเขารู้สึกปลาบปลื้ม

” ไป ” ฉื่อหยาน ตะโกนออกมา มือทั้งสองของเขาสั่น และพลังที่รุนแรง ทันทีก็ออกมาจากแขนของเขา

มือแต่ละข้างของฉื่อหยานจับพวกเขาแต่ละคนไว้ ทันทีที่เขาเปิดใช้บ้าคลั่งนภาที่สอง เขาก็รู้สึกว่าร่างกายทั้งหมดของเขาก็มีพลังที่สามารถเปรียบเทียบกับนักรบในนภาที่สามระดับนภา

ฉื่อหยานเหวี่ยงแขนที่แข็งแกร่ง และสองพี่น้องก็ลอยไปยังศูนย์กลางของทะเลสาบ

ตอนนั้นเองชิเสี่ยวก็มาถึงใจกลางทะเลสาบ เขาก้าวมาและจ้องมองสองพี่น้องจากนั้นก็มุ่งไปที่สะพาน

สองพี่น้องไม่ลังเลเลย ท่ามกลางฝูงชน พวกเขารีบคว้าโอกาสมุ่งขึ้นไปบนสะพาน

เสียงกรีดร้องทรมานจากนักรบที่ยังที่อยู่ขอบทะเลสาบก็ดังขึ้น พวกเขาถูกปกคลุมด้วยหายนะทั้งสี่ แต่ก็ไม่มีใครช่วยเขาได้ ม่านพลังป้องกันและสมบัติลับของเขาไม่สามารถทนต่อพลังของหายนะทั้งสี่ได้ เมื่อพลังป้องกันหายไป หายนะทั้งสี่เหล่านี้ก็สังหารเขาจนตาย บ้างก็ถูกเผาเป็นขี้เถา หรือถูกสายฟ้าฟาดจนวิญญานแตกสลาย นอกจากนี้ยังมีคนที่ถูกฉีกกระฉากด้วยพายุและถูกแช่แข็งด้วยน้ำแข็ง

ประมาณสิบคนที่ ต้องทรมานกับการตายที่น่าเศร้าเพราะพวกเขาไม่สามารถเข้ามายังศูนย์กลางของทะเลสาบได้และปีนขึ้นไปบนซากสะพาน

ฉื่อหยานก็รีบเข้าไปใกล้ๆอย่างรวดเร็ว และตระหนักได้ว่าตราบใดที่นักรบอยู่รอบๆสะพานห้าเมตร , พวกเขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากหายนะทั้งสี่ และชิเสี่ยวก็อยู่ที่นั้น ด้วยควันที่ลอยอยู่รอบๆตัวเขาบางๆ เขาไม่จำเป็นต้องเปลืองพลังรับมือกับหายนะทั้งสี่เลย

ถอนหายใจโล่งอกเล็กน้อย ฉื่อหยานก็มุ่งไปที่ไชอี้อย่างยากลำบากตอนนี้เสื้อของไชอี้เปียกโชก และสีหน้าของนางก็ดูอึดอัด

เหงื่อปรากฏบนบนใบหน้าขาวของนาง ตาของนางเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ขณะที่นางทุ่มเทพลังทั้งหมดในร่างกายรับมือกับหายนะทั้งสี่

ลิบบิ้นนับสิบเส้นสายก็กระพือในมือของไชอี้ พวกมันแต่ละเส้นมีแสงหลากสีสันส่องประกายออกมา และครอบคลุมร่างกายทั้งหมดของนาง

ภายใต้อิทธิพลของหายนะทั้งสี่ ลิบบิ้นเหล่านี้ที่นางเรียกออกมาพวกมันก็ฉีกขาดทีละเส้น ทุกครั้งที่ลิบบิ้นถูกทำลาย หน้าของไชอี้เปลี่ยนนิดหน่อย นางแสดงสีหน้าตื่นตระหนก

ลิบบิ้นแต่ละเส้นนี้เป็นพลังที่ใช้ปกป้องตัวเองของไชอี้ เมื่อริบบิ้นเหล่านี้ถูกทำลาย ไชอี้ก็ไร้ซึ่งการป้องกันทันที ก็ถูกกลืนกินโดยหายนะทั้งสี่

ฉื่อหยานกระแอมเสียงเย็นชามองนาง ร่องรอยของความลังเลประกายในดวงตาของเขา

 

ไชอี้ อายหยา ทั้งสองนั้นยากที่จะควบคุม อายหยาได้หักหลังไปแล้ว นี้ทำให้เขาระมัดระวังมากขึ้น เขามองไชอี้เช่นเดียวกับอายหยาตลอดมา

เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นถ้าเขาช่วยไชอี้ ผู้หญิงคนนี้คิดกับเขาว่าเขาเป็นศัตรูในการคำนวน ในอนาคตของคงจะทำเหมือนอายหยา

เมื่อพวกเขาอยู่ที่ด้านล่างของทะเลสาบ เขาก็ได้เห็นร่างเปลือยเปล่าของ ไชอี้ทั้งยังละเมิดนาง ดังนั้น เขาเชื่อว่า ไฉ่อี้จะต้องเกลียดเขาเข้าไส้แน่นอน

ด้วยความเกลียดชังที่อยู่ในหัวใจ , ไชอี้จะต้องไม่ยอมแน่ๆฝนอนาคต บางทีนางอาจจะเหมือนอายหยาที่คิดจะกำจัดเขาตลอดเวลา

ด้วยความคิดนี้ ฉื่อหยานก็ไม่ด้ต้องการที่จะช่วยนาง และคิดจะปล่อยให้นางช่วยตัวเอง

” ฉื่อหยาน ! ” ไชอี้้ก็กรีดร้องออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ ” เจ้าบอกว่าก่อนที่เราจะออกจากหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ เรายังคงเป็นสหายกัน เจ้าจำคำพูดของเจ้าไม่ได้รึ ? ทำไมเจ้าไม่ช่วยข้า . ” ไช่อี้ยังคงมองเขา ใบหน้างดงามของนางเต็มไปด้วยความกังวล

ฉื่อหยานกระแอม ในที่สุดเขาก็ระเบิดพลังออกมา เดินไปหานางทีละก้าว

” แน่นอนข้าจำได้ ข้าไม่ใช่คนต่ำช้าเช่นอายหยา ถ้าข้าพูดอะไรแล้ว ข้าก็จะทำมัน . ” ยืนข้างไชอี้ เขก็ายื่นมือคว้าเอวที่ผอมบางของนาง และใช้แสงดวงดาวครอบคลุมร่างกายของนางเพื่อช่วยให้นางทนต่อหายนะทั้งสี่ได้

ถูกจับที่เอวของนาง ไช่อี้ก็มองอย่างขัดขืน ร่างกายนางเริ่มสั่นสะท้าน นางก้มศีรษะนางเบา ๆ สูดหายใจลึกๆ และพูดด้วยเสียงต่ำ ” ตอนนี้เจ้าได้ช่วยข้าไว้ ข้าจะจำเอาไว้ ครั้งสุดท้ายตอนเราอยู่ในทะเลสาบเจ้าทำได้ร้ายข้า ข้าจะคิดเสียว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น “

ฉื่อหยาน ก็แปลกใจ

กลิ่นหอมสดชื่นจากร่างกาย ไชอี้ก็แตะจมูกของเขา แขนของเขาโอบรอบเอวของนาง รู้สึกได้ถึงการสั่นสะเทือนที่น่าตื่นตาตื่นใจ หัวใจของเขาสั่น เขาก็นึกถึงฉากในทะเลสาบนั้น และไม่สามารถระงับความรู้สึกได้

” ไปเร็ว ! “

ไชอี้้ เห็นเขาตะลึงจนพูดไม่ออกกระทันหันแบบนี้ นางไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ดังนั้น นางจึงรีบตะโกน

ฉื่อหยานตื่นขึ้นมา พยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้ม ” ไม่ต้องกังวล ทะเลสาบนี้มีผลกระทบอย่างมากต่อหายนะเหล่านี้ มันสามารรป้องกันพลังของหายนะทั้งสี่ได้พอสมควร ไม่งั้นคงไม่กี่คนที่สามารถต่อต้านพวกมันได้นาน ตอนนี้ข้าได้ตัดสินใจช่วยเจ้าแล้ว เจ้าจะต้องปลอดภัยแน่นอน “

หลังจากคุยกัน เขาก็ห่อแขนของเขารอบเอวของนาง และก็ตะโกน พลังก็ระเบิดออกมา

ดั่งขุนเขาที่มั่นคงพลังที่น่ากลัวก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา ภายใต้ผลกระทบของมากมาย พลังของฉื่อหยานยังน่าหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก แม้แต่พลังของดวงดาวครอบคลุมร่างกายของเขาดูเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้น มีกลุ่มของแสงจุดดวงดาวเข้มข้นบางๆเป็นรูปแบบดวงดาว

พลังอันยิ่งใหญ่ของ เปลวไฟ , พายุ , สายฟ่า , และน้ำแข็งก็ประทะกับรูปแบบดวงดาว แต่ทันทีที่มันประทะกัน เขาก็ควบคุมรูปแบบดวงดาวที่มีจุดแสงดวงดาวมากมายพุ่งออกไป เมื่ประทะกับหายนะ จุดแสงนับไม่ถ้วนก็ระเบิดออกมา

ภายใต้โล่ดารา ฉื่อหยาน นั้นไม่เป็นไรเลย ด้วยร่างกายกำยำของเขา เขาลากไชอี้ไปที่สะพานศพทีละก้าว

ในตอนนี้เอง ชิเสี่ยว ก็ถึงสะพานศพและได้ปีนขึ้นไปด้านบน เห็นฉื่อหยานมา ชิ เสี่ยว ก็แสดงสีหน้าร่าเริง พยักหน้ากับเขาและกล่าวว่า ” ดีมากเจ้าหนุ่ม ! “

ฉื่อหยานเผยรอยยิ้ม และพาไชอี่ไปที่พื้นที่ปลอดภัย แรงกดดันจากตัวเขาก็เพิ่มสูงขึ้น และความผันผวนของพลังที่รุนแรงก็ออกมาจากร่างของเขา

เมื่อนักรบคนอื่นๆที่กำลังแย่งกันขึ้นเห็นฉื่อหยานมา พวกเขาก็รู้สึกได้ถึงพลังที่รุนแรงจากร่างกายของเขา ดวงตาของพวกเขาเปลี่ยนไป และพวกเขาทันทีก็ยอมโดยดี

” ไปกันเถอะ ” ฉื่อหยาน กระแอม เขาผ่านนักรบเหล่านั้นไปอย่างสบาย และให้ไชอี้ขึ้นไปบนสะพานเป็นคนแรก แล้วตามขึ้นไป

ภายใต้การคุ้มครองของฉื่อหยาน ไช่อี้ก็รีบปีนขึ้นไปด้านบน ขายาวๆของนางขยับขึ้นลงวูบวาบ ฉื่อหยานที่อยู่ด้านล่างของนาง เขาไม่สามารถปกป้องตัวเองจากอารมณ์ทางเพศที่รุนแรงได้

ไม่ดีแล้ว

ฉื่อหยานหนาวที่หัวใจ ทันทีเขาสัมพัสได้ถึงอารมณ์เชิงลบเหล่านี้ที่ได้เริ่มแพร่กระจายอย่างช้าๆ

ก่อนหน้านี้ เขาได้เก็บรวบรวมพลังจากศพนักรบที่พึ่งตายมามากมาย และกลิ่นอายเหล่านี้ก็มีมากกว่าแต่ก่อน และพวกมันก็ยังไหลเข้าไปในร่างกายของเขา และมันพึ่งจะเริ่มส่งผลเมื่อเขาเริ่มใช้พลังที่แท้จริง

เจ็ดร้อยยี่สิบจุดฝังเข็มในร่างกายของเขาก็เริ่มมีอารมณ์เชิงลบไหลออกมา มันมีผลต่อจิตใจของเขา เปลี่ยนเขาให้เป็นปีศาจและทำให้เขาสิ้นสติกลายเป็นใช้สัญชาตญานดิบ

 

คราวนี้ จุดชีพจรของเขาได้ดูดซับพลังเป็นจำนวนที่มากกว่าที่ผ่านมา ดังนั้น อารมณ์เชิงลบจึงรุนแรงกว่าทุกครั้งในอดีต

ในการต่อสู้ที่ยังวุ่นวายเหล่านี้ เมื่ออารมณ์เชิงลบทั้งหมดของเขาระเบิดออกมา เขาอาจจะสูญเสียการควบคุม ถ้าเขาตกอยู่ในสภาวะถูกควบคุมโดยปีศาจ บางทีเขาอาจจะไม่สามารถแยกแยะศัตรูหรือมิตรสหายได้ และจะจบลงด้วยการฆ่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่เขาเห็น

กิเลศคือความชั่วร้ายที่แย่ที่สุดของมนุษย์ และเป็นแหล่งที่มาของความชั่วร้าย

คราวนี้ เมื่อกิเลสพลุ่งพล่าน เขาก็กลัวว่าจิตใจที่เข้มแข็งของเขาจะไม่สามารถควบคุมมันได้ เขาไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้นในวินาทีต่อมา บางทีแม้แต่ซั่วชูและซั่วฉือก็อาจจะถูกเขาทำร้ายเช่นกัน

วิธีเดียวที่จะหยุดความบ้าคลั่งรุนแรง ก็คือปลดปล่อยความค้องการ เพื่อบรรเทาผลกระทบที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์ปัจจุบันนี่ เขาไม่มีเวลามากพอที่จะปลดปล่อยมัน เพราะว่ามันค่อนข้างใช้เวลา

ฉื่อหยานดวงตาที่ลุกโชนก็จ้องไปที่ไชอี้ ร่างกายที่น่าหลงใหลของนางขยับไปมา เมื่อเขามองไปที่ก้นและขาสวย กิเลศในตัวของเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น

อย่างแรก มันคือความปรารถนาที่โหดเหี้ยมที่สามารถฆ่าได้ทุกสิ่ง อีกอย่างหนึ่งก็คือ เขาจะต้องหาผู้หญิงเพื่อระบาย . ด้วยสองตัวเลือกนี้เขาอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ทางเลือกเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่เหมาะสมกับสถานการณ์ปัจจุบันเลยสักนิด ถ้าเขาตกอยู่ในสภาวะ ถูกครอบงำโดยปีศาจ เขาจะปลดปล่อยพลังความชั่วร้ายที่ไม่มีสิ้นสุดออกมา เขากลัวว่าผลสุดท้ายมันจะอยู่นอกเหนือการควบคุมของเขา

เขาไม่ได้ต้องการที่จะสิ้นสติ

ดิ้นรนภายในหัวใจของเขา เขาพยายามที่จะควบคุมตัวเอง โดยไม่มองไชอี้ ผู้ที่อยู่เหนือหัวของเขา หรือมีความคิดอะไรที่กระตุ้นความปรารถนาในจิตใจของเขา

ขบฟันของเขาแน่นและแสดงออกด้วยใบหน้าที่ดุร้าย ฉื่อหยานตามไชอี้้ไปอย่างอย่างรวดเร็วและรีบขึ้นไปยังจุดที่แม่น้ำจักรวาลสองสายบรรจบกัน

 

__________________________

ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 29 แล้ว มีถึงตอนที่ 1334 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <

ด่วน!! ตอนนี้มีโปรโมชั่นฟินๆ ให้ลูกค้า!! เข้า 7 กลุ่ม ในราคา 500 บาทเท่านั้น ตกแค่ตอนละ 1.5 รีบๆ มาใช้โปรกันนะคะ

เทพเจ้าล่าสังหาร

เทพเจ้าล่าสังหาร

เทพเจ้าล่าสังหาร
Status: Ongoing
อ่านนิยาย เทพเจ้าล่าสังหาร ฉื่อหยาน เป็นเด็กหนุ่มชื่นชอบกีฬาผาดโผน อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการผจญภัยในหลุมฟ้าบาฮามาส ฉื่อหยานบังเอิญเดินทางผ่านเวลาและพื้นที่ จนไปกลายเป็นนายน้อยของตระกูลที่มีชื่อเสียง มีชื่อว่า ฉื่อหยาน ตอนนั้นเองคุณชายน้อยฉื่อหยานได้เสียชีวิตลลงที่ข้างบ่อเลือดพอดี และในระหว่างการผจญภัยสุดยอดกีฬาผาดโผน วิญญาณของเขาได้ถูกโอนเข้ามาของร่ายกายนายน้อย ฉื่อหยาน และได้รับแหวนวิเศษที่ถูกเรียกว่า ' แหวนสายโลหิต ' แหวนที่มีพลังลึกลับซึ่งทำให้ฉื่อหยาน เป็นนักฆ่า ความต้องการฆ่าของเขานั้นไร้สิ้นสุด ทุกอย่างทำเพื่อเพิ่มพลังอำนาจของเขาอย่างรวดเร็ว แต่ทุกครั้งหลังการฆ่า ความต้องการทางเพศก็จะตามมา . . . . . . .

Comment

Options

not work with dark mode
Reset