บทที่ 444 ครอบคลุม
หยางจั่วตะลึงก็มองฉื่อหยานด้วยสายตาที่เหลือเชื่อ และกล่าวว่า ” เด็กน้อย เจ้าไม่ได้พูดเล่นใช่หรือไม่ ? “
หยางมู่ และคนอื่นก็มองด้วยความแปลกใจและตกตะลึงจนพูดไม่ออก . พวกเขาทั้งหมดรู้ว่า ฉื่อหยานมีระดับการบ่มเพาะที่ระดับนภา และฉื่อหยานก็ยอมรับแล้ว
ด้วยระดับการบ่มเพาะระดับนภา ร่วมกับพลังของแมลงอสูร มันเกินพอที่จะจัดการกับนักรบเช่นจิ่วหลันซิน แต่ถ้าเป็นกับเปาเหวิน ดูเหมือนเขาจะประเมินความแข็งแกร่งของตนมากไป
ระดับนภาและระดับพระเจ้านั้น แตกต่างกันเป้นอย่างมาก ช่องว่างของมันแทบจะไม่สามารถจะวัดได้
มันง่ายมากสำหรับนักรบระดับพระเจ้าที่จัดการกับนักรบระดับพระเจ้าหรือแม้กระทั่งฆ่าก็สามารถทำได้ง่ายๆ ถ้านักรบระดับนภาต้องเผชิญหน้ากับนักรบระดับพระเจ้า เป็นไปได้มากสุดเขาจะต้องอยู่บนจุดสูงสุดของระดับนภา นั่นอ่จจะสามารถสร้างบาดแผลให้ได้บ้าง
แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับนักรบนภาแรกระดับนภาที่จะเผชิญหน้ากับนักรบระดับพระเจ้า
มันไม่ใช่ว่าหยางจั่วและคนของเขาไม่มั่นใจในฉื่อหยาน พวกเขาไม่เชื่อว่าฉื่อหยานจะสามารถชนะเปาเหวินในตอนนี้ได้ เช่นนั้น ก็ไม่ต้องพูดถึงประมุขเผ่าแมงป่องทะเลเลย
” ข้าไม่ล้อเล่นกับเรื่องเช่นนี้ ” ฉื่อหยานยิ้มและพูดให้ความั่นแก่หยางจั่วและคนอื่นๆ” ท่านลุง ท่านไม่ต้องกังวล ที่ข้าพูดเช่นนี้เพราะข้ามีวิธีรับมืออยู่แล้ว จิ่วหลันซินจะต้องตายในวันนี้ มันไม่เป็นไรถ้าเปาเหวินจะปรากฏตัว หากเขาปรากฏตัว ข้าจะฆ่าเขาด้วย “
ทันทีที่ฉื่อหยาน พูดจบ สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไป
ที่ชั้นบน ฉื่อหยาน ยิ้มอย่างอ่อนโยนและแสดงออกอย่างผ่อนคลาย . ดูเหมือนเขาไม่สนใจชื่อเสียงของเปาเหวินและจ้องมองไปที่จิ่วหลันซินอย่างเงียบๆ
นักรบในเมืองมีล้อมรอบจิ่วหลันซินก็กังวล พวกเขายังคงลังเล ภายใต้คำขู่ของจิ่วหลันซิน ไม่มีใครกล้าที่จะโจมตีก่อนเลย ชื่อเสียงของนักรบระดับพระเจ้า เปาเหวิน เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาหวาดกลัว
ฉื่อหยานไม่กังวล แต่ยืนอยู่ด้านบนอย่างมั่นคง หลังจากรอสักพัก เมื่อเห็นว่านักรบเหล่านั้นไม่กล้าที่จะลงมือทำ เขา ก็ตะโกนราวกัยสายฟ้า ” เร็วเข้า เหตุใดจิ่วหลันซินถึงยังไม่ตาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า หรือว่าพวกเจ้าต้องการจะตายก่อนนาง”
ทุกคนที่อยู่ตรงนั่นต่างก็รู้สึกเย็นยะเยือกไปถึงขั้วหัวใจ
” ข้าให้เวลาพวกเจ้า ถ้าพวกเจ้าลงมือ จิ่วหลันซินจะต้องตายแน่นอน ข้าจะรออีกหน่อย มาดูกันว่าพวกเจ้าจะลงมือหรือไม่ ” ฉื่อหยานยิ้ม” แม้เปาเหวินจะแข็งแกร่งแต่ เขาก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ ถ้าเจ้ากลัวเขา หลังจากฆ่าจิ่วหลันซิน พวกเจ้าสามารถออกไปจากเมืองใต้บาดาลได้ ข้าไม่คิดว่าเปาเหวินจะกล้าไล่พวกเจ้าไปถึงทะเลไม่มีสิ้นสุดแน่นอน”
” เจ้าสารเลว อย่าได้มาขู่ข้า ” จิ่วหลันซินมองไปที่เขาด้วยใบหน้าเย็นชา ” ถ้าเจ้ากล้าทำอะไรข้า เปาเหวินจะไม่ยกโทษให้เจ้าแน่ ถ้าเจ้าเป็นห่วงตระกูลหยาง, เจ้าควรปล่อยข้าซะ ข้าจะบอกอะไรให้เจ้ารู้ เปาเหวินนั้นอยู่ใกล้ๆกับเมืองใต้บาดาล ข้าได้ส่ง ข้อความไปแล้ว เขาจะมาที่นี่ในไม่ช้า ถ้าเจ้าเชื่อฟัง ข้าแน่ใจว่าพวกเจ้าทุกคนจะปลอดภับ”
ใบหน้าของหยางจั่วก็เปลี่ยนไป
คนในตระกูลหยางคนอื่นก็หวาดกลัวและพวกเขาก็มองไปรอบๆเมืองใต้บาดาลอย่างกังวล พวกเขารู้สึกว่าเปาเหวินได้ซ่อนตัวอยู่ และสามารถปรากฏตัวเวลาใดก็ได้
พวกเขารู้ว่าเปาเหวินเป็นคนชั่วร้ายและโหดเหี้ยม และทันทีที่เขามาที่นี่ ถ้าเกิดเขาไม่พอใจ เขาจะต้องฆ่าทุกคนอย่างแน่นอน สถานการณ์ของตระกูลหยางตอนนี้ไม่ได้ดีเหมือนก่อน ถ้าพวกเขามีจักพรรดิหยางเทียนอยู่ที่นี่ด้วย พวกเขาคงไม่กลัวเปาเหวิน อย่างไรก็ตาม เมื่อมีข่าวาจักพรรดิหยางเทียนถูกกักขังอยู่ในดินแดนสี่อสูรได้ถูกกระจายออกไปทั่วทั้งทะเลไม่มีที่สิ้นสุด แม้แต่พวกชนเผ่าใต้ทะเล ก็รับรู้ ถ้าเปาเหวินยังกลัวตระกูลหยาง เขาคงไม่สนับสนุนจิ่วหลันซินเช่นนี้แน่
เห็นได้ชัดว่า พวกเขากำลังระวังนักรบระดับพระเจ้าที่สามารถเปิดท้องฟ้าสวรรค์และผลิกแผ่นดินโลกให้กลับหัวได้อยู่ พวกเขามองไปรอบๆ
” โอ้ ? ” ฉื่อหยานหัวเราะลั่น เขามองไปรอบ ๆและพูดออกมาดังๆว่า ” เปาเหวินเจ้าอยู่ไหน ? ถ้าเจ้าอยู่ที่นี่ก็แสดงตัวออกมาซะ ถ้าเจ้ามาช้ากว่านี้ เจ้าเตรียมรับศพหญิงสาวคนนี้ได้เลย ” ทุกคนตกใจกลัว เพราะความยโสของเขา
ชายผู้นี้อยู่เพียงระดับนภา และภายใต้ความสนใจของนักรบคนอื่นๆ เค้ากลับกล้าเรียกเปาเหวินด้วยชื่อของเขา และยังพูดเช่นนี้อีก แม้ว่าพลังของเขาจะไม่ยิ่งใหญ่เท่าเปาเหวิน แต่ด้วยการกระทำเช่นนี้ก็ทำให้ทุกคนชื่นชมเขา
” ฉื่อหยาน อย่าทำอะไรสะเพร่า ถ้าเจ้าทำอย่างนั้น ตระกูลแมงป่องน้ำจะไม่ปล่อยเราไปแน่ เรารู้จักเผ่าแมงป่องทะเลดี ; พวกเขานั้นอาฆาตแค้นเป็นอย่างมาก เจ้ายั่วยุเขาเช่นนี้ ตระกูลหยางไม่ได้รับประโยชน์อะไรเลย ฟังข้านะ ปล่อยมันไปเถอะ ปล่อยผู้หญิงคนนั้นไป มันจะดัสุดสำหรับเจ้า . ” เสียงใสเย็นชาก็ดังมาจากด้านหลังฝูงชน เฟยหยาของเผ่าเงือกก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเผ่าเงือกอีกห้าคน
ไกลออกไปนักรบจากชนเผ่าทะเลบางส่วนก็ค่อยๆปรากฏตัวขึ้นพวกเขามีลักษณะที่แตกต่างกันออกไป
ชาวเผ่าทะเลที่ทำธุรกิจในเมืองใต้บาดาลแห่งนี้ต่างก็รู้ว่า วันนี้ตระกูลหยางจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขึ้น แต่พวกเขาไม่มีท่าทีจะสนใจ พวกเขาคิดว่า ตระกูลหยางจะจะต้องหายไปจากเมืองในวันนี้แน่นอน พวกเขาเฝ้ารอให้สถานการณ์สงบลงก่อนจากนั้นค่อยเข้ามาเก็บเกี่ยวทรัพยากรของตระกูลหยาง
อย่างไรก็ตาม ฉื่อหยานกลับส่งเสียงตะโกนออกมาจากอาคารคระกูลหยาง ด้วยหยามหยิ่งพยองนี้ทำให้ชาวเผ่าทะเลที่แอบอยู่ต่างก็รู้สึกประหลาดใจ พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดจึงปรากฏตัวและเข้ามาดูใกล้ๆ และตระหนักว่าสถานการณ์ตอนนี้ไม่ได้เป็นดั่งที่พวกเขาคิด .
ศพของหมิงไห่ , ฟู่ฮาว และหยานเฟิงปรากฏอยู่อย่างสะดุดตากลางฝูงชน เหล่ายอดฝีมือเผ่าทะเลต่างก็เข้ามาดูใกล้ๆ และลักษณะของพวกเขาทันทีก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว . พวกเขามองไปที่ฉื่อหยานที่อยู่ บนอาคารด้วยดวงตาที่หลี่ลงและความประหลาดใจ .
” เจ้าเด็กนั่นเป็นคนฆ่าหมิงไห่และคนอื่นๆรึ ? มันเป็นไปไม่ได้ เขายังหนุ่มนัก เขาจะสามารถฆ่าพวกเขาทั้งสามคนได้อย่างไร? เกิดอะไรขึ้น ?” ชนเผ่าทะเลมากกว่าสิบคนก็กำลังสับสน และกำลังประมวลสิ่งที่เกิดขึ้น
” ข้าไม่ต้องการให้เผ่าเงือกเข้ามายุ่งเรื่องของข้า ” ฉื่อหยานหัวเราะออกมาเสี่ยงดังและตะโกนออกมา ” ข้าจะอยู่ที่นี่ในวันนี้เพื่อดูว่าเผ่าทะเลเผ่าไหนบ้างที่คิดจะเอาเปรียบตระกูลหยาง ข้าจะกำจัดพวกชั่วนี้เอง”
” เจ้าหยิ่งหยองเกินไปแล้ส . “
” นี่เจ้ากล้าดูหมิ่นเผ่าทะเลของเรารึ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นจักพรรดิ์หยางเทียนรึไง ? ดูเหมือนเจ้าจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วสินะ “
” แม้ว่าจักพรรดิหยางเทียนจะมีอำนาจ แต่เขาก็ยังต้องสุภาพ เมื่อเผชิญหน้ากับเรา และสิ่งที่เจ้าแสดงออกอย่างยโสโอหังนี่คืออะไร ? “
” เจ้าอยากตายงั้นรึ ? “
” เจ้าบ้า ออกไปจากเมืองใต้บาดาลซะ ที่นี่ไม่ต้อนรับเจ้า ” .
” ออกไปจากเมืองใต้บาดาลซะ ! “
ตอนนี้เหล่าชนเผ่าทะเลก็เต็มไปด้วยความเดือดดาล เขาด่าและตะโกนไปที่ ฉื่อหยาน
ฉื่อหยานแสยะยิ้มและคำรามออกมา ” . พวกเจ้าไม่มีสิทธิ์จะพูดกับข้า ข้าขี้เกียจจะสนใจพวกเจ้า . “
เมื่อตระกูลหยางยังทรงอำนาจอยู่ เขาได้ทำหลายอย่างเพื่อเผ่าทะเล ทรัพยากรทั้งหมดที่อยู่บนพื้นดินทั้งหมดที่พวกเขาได้รับล้วนมาจากตระกูลหยาง
อาจกล่าวได้ว่าการมีอยู่ของตระกูลหยางนั้นเป็นประโยชน์ต่อเผ่าทะเล และพวกเขาก็ได้รับผลประโยชน์มากมาย
ตอนนี้ เมื่อตระกูลหยางได้ตกต่ำลง เผ่าทะเลกลับไม่สำนึกบุญคุณ และกลายเป็นหุ่นเชิดของจิ่วหลันซิน ฉกฉวยทรัพยากรของตระกูลหยาง พวกเขาแสดงออกอย่างเปดิเผย พยายามที่จะครอบครองตระกูลหยาง นี่ทำให้ฉื่อหยานเกลียดพวกเขา และทำให้เขามีทัศนคติที่ไม่เป็นมิตรกับเผ่าทะเล
เขาพบว่ามันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรเลย ไม่ว่าจะออกจากเมืองใต้บาดาล หรือทำลายเมืองทั้งหมดได้ถ้าเขาโกรธหรืออยากทำ เขาสามารถพาตระกูลหยางไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์เพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวายในทะเลไม่มีสิ้นสุดได้
ดังนั้น เขาจึงไม่กลัวที่จะหันหลังให้กับพวกชนเผ่าทะเล นั่นคือเหตุผลที่เขาหยิ่งและอวดดี .
” ฉื่อหยาน เจ้าหยิ่งหยองเกินไปแล้ว สิ่งที่เจ้าทำมันมีแต่จะทำให้สถานการณ์แย่ลง ” เฟยหยาด้วยสีหน้าที่เย็นชานางก็เอื่อมมือไปจับ และหยุดยื้อเขาไว้
” เวลากำลังจะหมดแล้ว ถ้าจิ่วหลันซิงยังไม่ตาย พวกเจ้าจะต้องตาย” ใบหน้าของฉื่อหยานมืดมน ตอนที่เขาพูด
” ใครกันที่กล้าฆ่าแม่นางเปาเหวิน ” ? เสียก็ดังขึ้นมาจากตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองใต้บาดาล . ร่างสีเทาก็บินมาจากก้อนเมฆอย่างรวดเร็ว หมอกเหนือเมืองใต้บาดาลอย่างรวดเร็วก็หดลงและกลางหมอกนั้นก็ปรากฏร่างเงาสีเทา
บรรยากาศที่ดุร้ายและเยือกเย็นก็ห่อหุ้มเมืองใต้บาดาลทั้งหมด วิญญานของทุกคนสั่น . พวกเขารู้สึกราวกับว่าถูกจ้องโดยตาของแมงป่อง
ทันทีที่เสียงนั้นหายไป เหล่านักรบที่กำลังจะลงมือสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันทีและพวกเขาก็รีบออกห่างจากจิ่วหลันซิน
จิ่วหลันซินที่ตกอยู่ในความหวาดกลัว ทันทีก็ตกใจและผ่อนคลายทันทีที่นางได้ยินเสียงนั้น . นางยิ้มและมองไปยังร่างนั้นแล้วนางก็ตะโกน อย่างอ่อนโยน ” ข้าอยู่นี่ “
” ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้าไม่คิดเลยว่าพวกตระกุลหยางจะมีเด็กที่จองหองเช่นนี้ น่าสนใจจริงๆ ! เงาที่อยู่ในหมอกสก็แสยะยิ้มและปลดปล่อยกลิ่นอายเย็นชาออกมา พลังวิญญานที่รุนแรงก็ปกคลุมอาคารตระกูลหยางทั้งหมด
หยางจั่วและนักรบตระกูลหยางสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที พวกเขาอุทานออกมาด้วยความตกใจ
” ท่านผู้นำเปาเหวิน เด็กคนนี้ช่างชั่วร้ายนัก เขาเหยียดหยามเผ่าทะเลของเรา เขาสมควรตายพันครั้ง ” .
” ฆ่าเจ้าเด็กนี้ แล้วทำให้พวกมันรู้ว่าใครกันแน่ที่ครองใต้ทะเล”
” ฆ่ามัน ! ! ! ฆ่ามัร ! ทันทีที่พวกชนเผ่าทะเลเห็นเปาเหวิน จากเผ่าแมงป่องทะเล พวกเขาตื่นเต้นและตะโกนออกมาดังๆ
” ฮ่า ฮ่า ฮ่า พวกเจ้ามั่นใจได้ ข้ามาที่นี่ก็เพื่อฆ่าเจ้าเด็กนี่ “
เปาเหวินหัวเราะออกมาเสียงดังและพูดดูถูกฉื่อหยาน แล้วหัวเราะเยาะเขา . ” มันเป็นเรื่องที่คิดไม่ถึงจริงๆที่ตระกูลหยางจะมีต้นกล้าดีเช่นนี้ แต่น่าเสียดายที่เขาจะถูกทำลายด้วยมือของข้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า การได้ทำลายอนาคตของตระกูลหยางที่กำลังเฟื่องฟูนั้นทำให้ข้ายินดียิ่งนัก “
_________________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 29 แล้ว มีถึงตอนที่ 1372 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
