บทที่ 461 งานเลี้ยงเผ่าทะเล
“มนุษย์ เจ้ากลับยังสถานที่ที่เจ้าจากมาสะ เราป้อมปราการหินเงินไม่ต้อนรับมนุษย์ ” ชนเผ่าฉลามเงินก็สูดลมหายใจเข้า เขายืนอยู่หน้าประตูป้อมปราการ คนจากตระกูลฉลามเงินมีครีบปลาฉลามอยู่บนหลังของพวกเขา นี่เป็นสัญลักษณ์ของชนเผ่าฉลามเงิน หากไม่มีครีบนี้ พวกเขาก็ดูไม่ต่างไปจากมนุษย์ ผู้คนกล่าวว่า ชนเผ่าฉลามเงินนั้นกลายมาจากฉลาม นั่นจึงทำให้พวกเขามีครีบ , และก็นั่นก็เป็นสัญลักษณ์ของพวกเขา ในมหาสมุทร เผ่าฉลามเงินนั้นเกือบจะแข็งแกร่งเทียบได้กับชนเผ่ามังกรสมุทรดำที่เป็นเผ่าที่แข็งแกร่งที่สุดใต้ท้องทะเล
ชนเผ่าฉลามเงินมักจะคิดว่าพวกเขาอยู่เหนือทุกสิ่ง เว้นแต่พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับเผ่ามังกรสมุทรดำ , พวกเขามักจะหยิ่งหยองกับชนเผ่าทะเลอื่นๆ แม้แต่ตอนนี้ก็ไม่เว้น พวกเขากำลังพูดกับฉื่อหยานอย่างดูถูก
ฉื่อหยานมาที่นี่มาหาหยินหุ้ยเพื่อถามบางสิ่งบางอย่างที่เกี่ยวกับสุสานมังกรยอดโบราณลึกลับ เผ่าฉลามเงินนั้นอาศัยอยู่ระแวกนี้และเขาก็เป็นประมุขของเผ่า หยินหุ้ยจะต้องรู้เกี่ยวกับที่ตั้งของสุสานมังกรยอดโบราณลึกลับแน่นอน เมื่อเทียบกับการค้นหาอย่างไม่มีเบาะแส การถามคนที่รู้สมควรดีที่สุด
” ข้ามาจากเมืองใต้บาดาล เป็นสมาชิกตระกูลหยาง ข้าได้ยินว่าผู้อาวุโส ได้เข้าสู่ระดับวิญญานข้าเลยมาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับเขา โปรดรายงานให้หยินหุ้ยประมุขของพวกเจ้ารู้ และให้ข้าพบเขา ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะให้โอกาสข้าได้ร่วมแสดงความยินดี”
ฉื่อหยานรอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา เขายื่นกระเป๋าเล็กๆที่เก็บผลึกคริสตัลระดับสูงไว้สิบชิ้นออกไป หญิงสาวเผ่าหอยหยกไม่สามารถทนดูเขาติดสินบนองค์รักษ์ได้นางจึงพูดดูถูก” มันเป็นความจริงสินะที่มนุษย์ใช้เงินเพื่อซื้อทุกสิ่ง เจ้าเล่ห์ยิ่งนัก “
องค์รักษ์ของเผ่าฉลามเงินก็ประเมินค่าของเงิน และลักษณะของเขาก็เปลี่ยนเป็นมิตรมากขึ้น อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็มีใบ้หน้าเช่นเดิม ” . มนุษย์ เจ้าล้อข้าเล่นรึไง ? ต่อให้เจ้าเจ้าเป็นสมาชิกของตระกูลหยาง เจ้าไม่มีสิทธิที่จะพบกับประมุขของข้า แต่ในเมื่อเจ้ารู้มารยาม ข้าจะให้เจ้าเข้าไปแล้วกัน ”
แล้วเขาก้าวเท้าไปด้านข้างเพื่อเปิดทางให้ฉื่อหยานเข้าไปในป้อมปราการ
ดูเหมือนผลึกพลังปราณลึกลับจะสามารถใช้ผ่านทางได้ องค์รักษ์เผ่าฉลามเงินรับสิยบนไป และทันทีก็เปิดทางให้กับเขา
” คนชั่ว “
เมื่อฉื่อหยานเพิ่งผ่านประตู หญิงสาวจากเผ่าหอยหนกก็สาปแช่ง ” มนุษย์ทุกคนล้วนเจ้าเล่ห์ เจ้าไม่อึดอีดใจบ้ารึที่เป็นคนชั่ว !
ฉื่อหยานไม่สนใจนาง ยกคิ้วของเขาและเดินผ่านนางเข้าไปยังป้อมปราการ
สมาชิกของชนเผ่าที่หายากในทะเลเช่น เผ่าหอยทะเล, เผ่านาค , และเผ่าเขี้ยวดาบทั้งหมดก็อาศัยอยู่ภายในป้อมปราการหินเงิน สมาชิกหลายจากชนเผ่าทะเลมากมายนี้มีระดับการบ่มเพาะต่ำ พวกเขาล้วนอยู่แต่ในระดับก่อตั้งและมนุษย์ และ พวกเขากำลังชุมนุมกันอย่างอิสระที่มุมหนึ่งในป้อมปราการเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาต่างๆในมหาสมุทร หรือความลับของเผ่าพันธุ์ของตนเอง
ฉื่อหยานก็หัวเราะลั่น
หลังจากฟังอย่างตั้งใจ สักพัก เขาก็พบว่า จุดที่น่าสนใจของการสนทนาคือ เหล่าชนเผ่าทะเลได้มารวมกันและพูดถึงเหตุการณ์ที่เมื่องใต้บาดาลและพูดชื่อของเขา เมื่อชนเผ่าทะเลพูดถึงเขา ใบหน้าของเขาก็แข็งตรึงราวกับพวกเขาได้รู้ว่ามีปีศาจโหดเหี้ยมมนุษย์อีกคนได้ปรากฏตัวขึ้นมาแล้ว เขาจะต้องเป็นคนที่ชื่นชอบการฆ่าชนเผ่าทะเล และเขาก็ได้ยุยงให้ชนเผ่าทะเลต่อสู้กันเอง
ชนเผ่าทะเลเหล่านั้นพูดถึงเขาว่าเขาชั่วร้าย โหดเหี้ยม
หลังจากนั้น ฉื่อหยานก็ยิ้มส่ายหน้าอย่างหน่ายใจ ชนเผ่าทะเลไม่เคยมีทัศนคติที่ดีต่อมนุษย์อยู่แล้วเช่นเดียวที่พวกเขามองตระกูลหยางเช่นนั้น ก็เพราะเราได้ไปทำร้ายคนชนเผ่าทะเลและมันเป็นเรื่องธรรมชาติ
แม้ว่าชื่อเสียงของตระกูลแมงป่องน้ำจะไม่ค่อยดี แต่พวกเขาก็เป็นหนึ่งในเผ่าทะเล ฉื่อหยานได้ทำร้ายเปาเหวิน และ เปาเค่อ ในสายตาของพวกเขา ฉื่อหยานก็นับได้ว่าเป็นศัตร฿ ไม่ว่าความจริงจะเป็นเช่นไร พวกเขาก็ถือว่าเผ่าแมงป่องน้ำเป็นเหยื่อ
เขาไม่สามารถเปลี่ยนทัศนคติของชนเผ่าทะเลที่มีต่อเขาได้ เขายังคงปฏิบัตกับทุกคนเช่นเดิมอย่างไม่มีเปลี่ยนแปลง แม้ว่าจะอยู่ในทะเลไม่มีสิ้นสุด , ดินแดนใต้พิภพ หรือ ดินแดนอสูร ต่อให้พวกเขาจะมองมนุษย์เช่นไร เขาก็ยังคงมองพวกเขาไม่ต่างจากมนุษย์
เพียงพลังของเขาคนเดียวไม่อาจเปลี่ยนแปลงความคิดของนักรบชนเผ่าอื่นๆได้
รวมทุกเชื้อชาติให้อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขและทำให้ทุกคนรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
ฉื่อหยาส่ายหน้าและเลิกคิดเกี่ยวกับมัน หลังจากเดินรอบป้อมปราการหินเงิน เขารู้ว่างานเลี้ยงอาวุโสถูกจัดขึ้นอยู่ข้างใต้
ภายในสถานที่กว้างงรอบหนึ่งร้อยเอเคอร์ในพื้นนี้มีอาคารหินรูปไข่อยู่มากมาย อาคารเหล่านั้นมีรูปร่างประหลาด ซึ่งมีการตกแต่งด้วยภาพวาดของสัตว์อสูรทะเล .
เมื่อฉื่อหยานมาที่นี่ เขาก็มองไปรอบๆ และทำให้ร่างกายของเขาเปลี่ยนรูปร่างเป็นมีครีบ ออกมาจากด้านหลังของเขา เมื่อเขาเข้ามายังป้อมปราการ ถ้าเขายังใช้ลักษณะของมนุษย์ , มันคงยากสำหรับเขาที่จะไปยังสถานที่ต่างๆได้อย่างง่ายดาย ถ้าเพียงแต่เขามีลักษณะเดียวกับชนเผ่าฉลามเงินและแฝงตัวเข้าไป นั้นจะทำให้เขาสามารถไปยังที่ต่างๆได้อย่างสบาย
หลังจากจิตวิญญานกายาแข็งได้อยู่ในจุดสูงสุด เขาสามารถควบคุมร่างกายของเขาได้อย่างลึกลับ , เขาเพียงรสั่นไหว ความคิด เขาก็สามารถกลายเป็นบุคคลอื่นได้อย่างง่ายดาย
เพียงแค่ครีบงอกออกมาจากหลังของเขามันไม่มีผลอะไรต่อเขาเลย หลังจากที่เขาได้เปลี่ยนลักษณะของคนเป็เผน่าฉลามเงิน ก็ไม่มีใครจ้องเขาอย่างประหลาดระหวางทางอีก
เหล่าชนเผ่าที่หายาก เช่น หอยทะเล เผ่านาค ก็ยังแสดงความเคารพต่อเขา เมื่อเห็นเขาเดินไปยังเรือนของอาวุโสเผ่าฉลามเงิน ส่วนองค์รักษ์ก็เพียงแค่จ้องมองเขา และเมื่อเขาพบว่า ฉื่อหยานมีระดับการบ่มเพาะระดับนภา เขาไม่ได้พูดอะไรและปล่อยให้เขาไป
ฉื่อหยานเดินไปลานกว้างเพื่อไปยังงารเลี้ยงของผู้อาวุโส
มันเป็นฉากที่มีชีวิตชีวาการเฉลิมฉลองการเต้นรำและเสียงเพลง
สมาชิกหญิงของเผ่าหอยหยกและหอยทะเลที่คล้ายหอยทากก็กำลังเต้นอยู่บนเวทีที่ทำจากประการัง
หอยหยกและหอยทะเล นับได้ว่าเป็นเผาที่มีระดับพละงต่ำ แต่หญิงสาวนั้นเต้นเก่งเป็นอย่างมาก การเคลื่อนไหวของพวกนาง มีเสน่ห์พอที่จะสั่นคลอนจิตใจของคน หญิงสาวที่ดูสูงศักดิ์สิบคนก็อยู่บนเวที พวกนางมาจากเผ่าหอยหยกและหอยทะเล พวกนางเต้นรำและยิ้มในชุดผ้าไหม พวกนางอยู่เวทีที่มีโต๊ะคริสตัลตั้งอยู่รอบๆ โต๊ะคริสตัลเหล่านั้นมีสีแตกต่างกันและมีเอกลักษณ์ พวกมันเปล่งประกายส่องแสงสวยงาม
ยอดนักรบของชนเผ่าทะเลต่างก็นั่งอยู่ที่โต๊ะคริสตัล ดื่มสุราและเพลิดเพลินกับอาหารรสเลิศจากมหาสมุทร พวกเขายังหัวเราะออกมาและจ้องมองการแสดงบนเวทีในขณะที่สนทนากับคนอื่น ๆ บรรยากาศครึกครื้นเป็นอย่างมาก
อยู่ตรงกลาง , ด้านหน้าของพวกเขาทั้งหมดมีโต๊ะคริสตัลยักษ์อยู่ตัวหนึ่ง มีชนเผ่าฉลามเงินสูงอายุนั่งอยู่ ใบหน้าของเขามีแผลเป็น เขาดื่มสุราและพูดกับหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่รินสุราให้กับคนเผ่าฉลามเงินวัยกลางคนที่นั่งอยู่ข้างๆเขา ชายแก่มี ครีบฉลามอยู่บนหลังของเขา แม้ว่าเขาจะนั่งอยู่ในที่นั่งของเขากลิ่นอายที่เหมือนกับแรงดันคล้ายกับภูเขาทั้งลูกยังคงถูกปลดปล่อยออกมา
ประมุขของเผ่าฉลามสีเงิน หยินหุ้ย !
มองแวบแรก ฉื่อหยาน ก็รู้ได้ทันทีว่าคนๆนั้นคือ หยินหุ้ย
ชายชราที่มีเครายาวเผ่าฉลามเงินเป็นเจ้าภาพของงานเลี้ยงในวันนี้ – อาวุโส กู่ . ผู้หญิงนั่งอยู่ข้างๆเขา บางทีอาจจะเป็นบุตรสาวของเขา นางยังยิ้มและรินสุราให้หยินหุ้ย
หยินหุ้ย ไม่ได้ปฏิเสธนาง เขาแค่ยิ้มและดื่ม บางครั้ง เขาให้นางชื่นชมความงามของไข่มุกเผ่าฉลามเงิน
มีโต๊ะคริสจัลประมาณสิบตัวเรียงอยู่ด้านหลังโต๊ะของผู้อาวุโสกู่และหยินหุ้ย เป็นที่นั่งของเผ่าทะเลที่แข็งแกร่ง
มีสมาชิกของมังกรสมุทรดำ เผ่าเงือกและเผ่าแมงป่องน้ำอยู่ ระดับการบ่มเพาะของคนเหล่านั้นอยู่ในระดับรู้แจ้ง ส่วนนักรบคนอื่นที่อยู่ในระดับนภาได้ดื่มกันจนหนักและพูดยินดีกับอาวุโสกู่และหุ้ยหยินอยู่ตลอดเวลา ช่างเป็นบรรยากาศที่อบอุ่นและสามัคคีเป็นอย่างมาก
ฉื่อหยาน ยืนอยู่หลังเวที ห่างจากศูนย์กลางของงานเลี้ยง เขาขมวดคิ้วมอง หยินหุ้ยเขากำลังคิดอยู่ว่าจะหาข้ออ้างแบบไหนที่เขาจะถามที่ตั้งของสุสานมังกรยอดโบราณลึกลับได้ ทันใดนั้น กลิ่นอายที่คุ้นเคยก็ปรากฏที่ด้านหลังของหยินหุ้ยและอาวุโสกู่ ทำให้รู่ม่านตาของเขาหดลง
จ้องมองอย่างตั้งใจ เขาก็พบหกคนที่สวมใส่ชุดคลุม ครอบคลุมร่างกายของพวกเขายืนอยู่ข้างหลังหยินหุ้ยและอาวุโส . เห็นได้ชัดว่า กลิ่นอายของทั้งสองนั้นเขาคุ้นเคยเป็นอย่างมาก
ฉาวจื่อหลาย กับ พานโจว !
ฉื่อหยาน ก็ตกตะลึง
เมื่อเขาอยู่กับเผ่าเสียงอสูร เขาได้ปลูกฝัเมล็ดวิญญาณเมล็ดไว้ในสมองของฉาวจื่อหลานและพานโจว ถึงแม้ว่าเขาจะได้เอามันออกมาแล้ส เขาก็ยังคงคุ้นเคยกับวิญญาณของพวกเขา บ้างครั้งเขาก็สามารถตรวจสอบการดำรงอยู่ของพวกเขาได้
หญิงและชาวที่สวมผ้าคลุมหน้านั้นคือฉาวจื่อหลานและพานโจว
นางเป็นรุ่นเยาว์ที่โดดเด่นทีั่สุดในตระกูลฉาวและเขาอีกคนก็ทายาทในอนาคตดินแดนเพิ้งหลายศักดิ์สิทธิ์ สองรุ่นเยาว์ที่โดดเด่นของกองกำลังใหญ่ในทะเลไม่มีสิ้นสุดปรากฏที่ดินแดนของเผ่าฉลามเงิน ที่บ้านของผู้อาุวโส
เกิดอะไรขึ้น ?
หน้าฉื่อหยานก็กลายเป็นมืดมน ความสงสัยอยู่เต็มหัวใจของเขา ในขณะที่เขามองฉาวจื่อหลานและพานโจวอย่างเย็นชา เค้าเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขาอย่างเงียบๆ
หลังจากนั้น หน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเบ้าตาของเขากลายเป็นลึกมากขึ้น ที่ทำให้เขาดูดุร้ายและอันตรายมากขึ้น
ทั้งฉาวจื่อหลานและพานโจวต่างก็รู้จักเขา ถ้าสองคนนั่นเห็นเขา พวกเขาจะรู้ได้ถึงตัวตนของเขาทันที
สำหรับตอนนี้ เขาไม่อยากเปิดเผยตัว เขาต้องการที่จะซ่อนและสังเกตว่าฉาวจื่อหลานและพานโจวเหตุใดถึงได้มาที่นี่
” เฮ้ ! “
หยินหุ้ยที่พูดกับอาวุโสกู่อยู่เมื่อได้ยิน เขาก็หันหน้ามามองเขาที่เปลี่ยนร่างให้มีเขาแหลมเหมือนกับสายฟ้า หยินหุ้ยทันทีก็มองเขาจากระยะไกลอย่างเย็นชา เขาสวมรอยยิ้มที่หนาวเย็น แต่ก็ยังโบกมือไปที่ฉื่อหยาน
ฉื่อหยานตอนนี้ร่างของเขากลายเป็นคล้ำลง
” ข้าไม่คิดเลยว่าสหายจากแดนไกลจะมาด้วย ฮ่าๆ เจ้าช่างมีน้ำใจจริงๆ ” หยินหุ้ยยิ้มตาของเขาก็ส่องประกายเหมือนกับไฟฉาย เขาจ้องมองผ่านเหล่าชนเผ่าทะเลที่แข็งแกร่งมาที่เขา หยินหุ้ยนั้นรู้แน่นอนว่านั่นคือเขาที่ปลอมตัวมา
_________________________
ปล. ตอนนี้กลุ่มลับถึงกลุ่ม 30 แล้ว มีถึงตอนที่ 1384 แล้วจ้า ท่านใดสนใจ กดอ่านรายละเอียดที่นี่เลย > กดตรงนี้ <
