บทที่ 509 เจี่ยนอี้เหิงตามหาฉินหยูฝานที่บาร์
เจี่ยนอี้เหิงออกจากอพาร์ตเมนต์และขับรถไปที่บาร์
ทันทีที่เขาเข้าไปในบาร์ เขาก็ได้รับความสนใจจากผู้คนมากมาย ในสายตาของพวกเขา เขาเป็นเด็กสาวที่ร้อนแรงและเซ็กซี่ที่มีใบหน้าดึงดูดใจ
ที่บาร์ ฉินหยูฝานกําลังดื่มอยู่คนเดียว ทันใดนั้น ผู้หญิงที่ผอมเพรียวและสง่างามก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆเธอ ผู้หญิงคนนั้นเริ่มทักทายเธอ
“สาวสวยคนนี้ เธอช่วยซื้อครั้งให้ฉันหน่อยได้ไหม”
นี่เป็นเสียงของหญิงสาว เสียงของหญิงคนนี้แจ่มชัดและเป็นผู้ใหญ่
“ขอผ่าน” ฉินหยูฝานตอบ เธอหันหน้าหนี้และจดจ่ออยู่กับเครื่องดื่มของตัวเอง
เธอไม่แม้แต่จะเหลียวมองอีกฝ่าย
เธอมาที่บาร์แห่งนี้เกือบทุกคืนในสัปดาห์ที่ผ่านมา เธอนั่งอยู่ที่นั่นคนเดียวขณะที่จิบเครื่องดื่ม ฉินหยูฝานไม่สนใจทุกคนที่เข้าใกล้
อย่างไรก็ตาม คนที่พยายามจะพูดคุยกับเธอมักจะเป็นผู้ชาย นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้หญิงคนหนึ่งพยายามคุยกับเธอ
แม้ว่าจะเป็นผู้หญิง แต่ฉินหยูฝานก็ยังเฉยเมย เธอเย็นชาและแยกตัวออกห่างจากทุกคน
โดยทั่วไปแล้วเมื่อมีคนเจอสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาจะเดินจากไป
มีชายหล่อหญิงสวยมากมายในบาร์ ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดคุยกับคนที่ไม่สนใจตั้งแต่แรก
อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเธอนั้นแตกต่างจากคนอื่น หญิงคนนั้นนั่งลงและสั่งเครื่องดื่มให้กับตัวเอง
มือที่เรียวสวยเนียนละเอียดของเธอค่อยๆหมุนแก้ววิสกี้ ขณะที่ก้อนน้ําแข็งชนกับแก้ว ก็เกิดเสียงดังกรุ๊งกริ้ง
“เธอมีอะไรในใจหรือเปล่า? ให้ฉันเดานะ คงจะมีความขัดแย้งที่บ้านใช่ไหม? เธอเข้าไม่ได้กับคนที่เธอรักละสิ?”
ฉินหยูฝานหันไปมองเจี่ยนอี้เหิงให้ชัดๆ
“รู้จักฉันงั้นเหรอ?” ฉินหยูฝานถาม
“ใครจะไม่รู้จักคุณหนูของตระกูลฉิน”
” ว่าแล้ว”
ฉินหยูฝานตอบก่อนหันกลับไปดื่ม
“ว่าแต่มิสฉินมีอะไรกวนใจเธอเหรอ? ทําไมเธอไม่บอกฉันล่ะ ฉันเป็นคนแปลกหน้าที่สามารถฟังความในใจของเธอได้ บางทีฉันอาจสามารถให้คําแนะนําแก่เธอได้ด้วยนะ”
“ไม่จําเป็น ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอ” ฉินหยูฝานตอบด้วยสีหน้าเฉยเมย
“อืม ถ้าอย่างนั้นทําไมเธอไม่ให้ฉันทํานายเธอดูล่ะ? ถ้ามิสฉันคิดว่าฉันถูกเธอก็จ่ายค่าเครื่องดื่มพวกนี้ให้ ถ้าเธอคิดว่าฉันไม่ถูก ฉันจะจ่ายค่าเครื่องดื่มพวกนี้ให้แทน”
คําพูดเหล่านี้ทําให้เกิดความอยากรู้ขึ้นในฉินหยูผ่าน
“บอกฉันมาสิ” ฉินหยูฝานกล่าว เดิมทีเธอดื่มคนเดียว เธอก็ไม่มีอะไรทําอยู่แล้ว ดังนั้น เธอจึงอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการทําอะไร
“แสดงฝามือของเธอให้ฉันดูสิ” เจี่ยนอี้เหิงกล่าว
ฉินหยูฝานแบฝ่ามือขวาไว้ตรงหน้าเจี่ยนอี้เหิง
“มิสฉิน ครึ่งแรกของชีวิตเธอราบรื่นมาก แต่ว่า ครึ่งหลังของชีวิตเธอจะค่อนข้างขรุขระ จะมีความขัดแย้งมากมายทั้งที่บ้าน และในชีวิตรักของเธอเช่นกัน”
“อืม ในเมื่อเธอรู้ว่าฉันเป็นใคร ไม่ใช่ว่าเธอก็ควรรู้เรื่องเหล่านี้ด้วยอยู่แล้วเหรอ?”
ผู้หญิงคนนี้พยายามหลอกเธอด้วยคําพูดพวกนั้นเหรอ?
ทุกคนที่รู้เรื่องฉินกรุ๊ปต่างก็รู้ว่าตระกูลฉินเพิ่งพาเด็กนอกสมรสกลับมา สิ่งนี้ทําให้เกิดความขัดแย้งมากมายในตระกูลฉิน
“มิสฉิน ได้โปรดอย่ารีบร้อน” เจี่ยนอี้เหิงกล่าว จากนั้นเขาพูดต่อ “ตามฝ่ามือขวาของเธอ คนที่เธอห่วงใยจะตายไปทีละคน เธอจะไม่สามารถได้รับสิ่งที่เธอต้องการในชีวิต นอกจากนี้ อีกไม่นานเธอจะถูกคุมขังภายในบ้านเช่นเดียวกัน จริงแล้ว เธอจะมีแต่คนที่เธอไม่เชื่อถือห้อมล้อม ในที่สุด เมื่ออายุยี่สิบเจ็ดปีเธอจะกรีดข้อมือในห้องน้ํา”
“เธอกําลังพยายามทําให้ฉันกลัวงั้นเหรอ? เธอไปสร้างเรื่องที่ดีกว่านี้ก่อนดีไหม”
ปฏิกิริยาแรกของฉันหยุฝานก็คือการปฏิเสธคําทํานายดังกล่าว
อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างปั่นป่วนอยู่ในใจเธอ
“มิสฉิน เธอไม่รู้สึกถึงความหายนะและโชคร้ายที่ค่อยๆเข้าใกล้เธอจริงๆเหรอ?”
“เฮอะ หายนะและโชคร้ายอะไรกัน? ฉันจะไม่มีวันทําให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น”
ฉินหยูฝานไม่อยากคุยเรื่องแบบนี้กับคนที่เธอไม่รู้จัก
“อืม จะเป็นยังไง ถ้าฉันมีวิธีที่จะช่วยให้เธอหลุดพ้นจากหายนะแบบนั้นได้” เจี่ยนอี้เหิงถามอีกครั้ง
บทที่ 510 ความฝัน เจี่ยนอี้เหิงขอแสดงความนับถือ
“ฮ่าฮ่า” ฉินหยูฝานหัวเราะเบาๆ รอยยิ้มของเธอเต็มไปด้วยความเหยียดหยามและความหยิ่งยะโส “เธอกําลังพยายามหลอกลวงฉันงั้นเหรอ? ตอนแรก เธอพูดคําฉันกลัว แล้วหลังจากที่ทําให้ฉันกลัวแล้ว เธอก็บอกฉันว่าเธอกําลังจะขายวิธีที่จะหลุดพ้นจากหายนะให้ฉันงั้นเหรอ? เธอต้องการเงินจากฉันเท่าไหร่”
“ฉันไม่ต้องการเงิน แต่ฉันต้องการบุญคุณ”
“ไม่” ฉินหยูผ่านตอบ
เธอไม่จําเป็นต้องพึ่งพาคนอื่น นั่นหมายความว่าเธอจะไม่พึ่งพาผู้หญิงที่ไม่ทราบที่มา
แม้แต่พ่อเธอเองก็ยังสามารถเป็นศัตรูได้ ดังนั้นจะมีความหมายอะไรกับการไว้วางใจคนอื่นตั้งแต่แรก?
ในตอนนี้ คนเดียวที่ฉินหยูฝานไว้วางใจคือตัวเธอเอง
“โอเค ไม่เป็นไร หากเธอเชื่อฉันเมื่อไรก็ตามในอนาคต โปรดติดต่อฉันนะ”
หลังจากพูดอย่างนั้นแล้ว เจี่ยนอี้เหิงก็ยืนนามบัตรไปทางฉินหยูฝาน
ฉันหยุฝานหันหน้าเหลือบมองไปที่นามบัตร
ไม่มีชื่อบนนามบัตร อย่างไรก็ตาม มีหมายเลขติดต่ออยู่บนนั้น
จากนั้นเธอก็เหลือบมองไปที่เจี่ยนอี้เหิง
เจียนอี้เหิงแสดงสีหน้ามั่นใจและเยือกเย็น ราวกับว่าเขารู้ว่าเธอจะติดต่อเขาไม่ช้าก็เร็ว
เจี่ยนอี้เหิงดีดนิ้วให้บาร์เทนเดอร์ เขาจ่ายเงินตามออเดอร์ของทั้งสองคน
จากนั้นเขาก็หันมาพูดกับฉินหยูฝานว่า “วันนี้ฉันจะจ่ายค่าเครื่องดื่ม หากเธอพบว่าฉันพูดถูกในสักวันหนึ่ง โปรดอย่าลืมจ่ายค่าเครื่องดื่มของฉันในอนาคตด้วยน้าา”
หลังจากพูดอย่างนั้นแล้วเจี่ยนอี้เหิงก็ออกจากบาร์
ฉินหยูฝานมองดูนามบัตรบนโต๊ะเป็นเวลานาน ในที่สุดเธอก็หยิบบัตรขึ้นมาแล้วเก็บมันไว้
เธอไม่รู้ว่าทําไมถึงต้องทําอย่างนั้น เป็นไปได้มากกว่าที่ผู้หญิงเมื่อกี้นี้จะเป็นนักต้มตุ้น
ในตอนกลางคืน เจี่ยนอี้หลิงฝันอีกครั้ง
คราวนี้เธอฝันถึงหลุมศพ
มันเป็นหลุมฝังศพของเธอ
จํายหวินเชิ่งไม่รักษาสัญญา เขาไม่ได้โปรยขี้เถ้าเธอลงทะเล แต่เขาหาสถานที่ซึ่งมีฮวงจุ้ยดี และฝังศพเธอที่นั่น
มีป้ายหลุมศพและคําจารึกอยู่บนนั้น สุดท้ายก็มีรูปเธอบนศิลาหน้าหลุมศพ
ในความฝัน เจี่ยนอี้หลิงกําลังมองดูทุกสิ่งรอบตัว ราวกับว่าเธอถูกแขวนไว้อยู่กลางอากาศ
มีคนมาไหว้เธอ
บุคคลนั้นแต่งกายด้วยชุดดํา เขาถือช่อดอกเบญจมาศสีขาวไว้ในมือ
หลังจากที่เขาถอดแว่นกันแดดออก เจี่ยนอี้หลิงก็เห็นเจี่ยนอี้หลิงอยู่ตรงหน้า เจียนอี้เพิ่งมีสีหน้าเคร่งขรึม
ทันทีที่เขาเห็นป้ายหลุมศพ เจี่ยนอี้เหิงก็ยืนนิ่งข็งอยู่กับที่ไม่ได้สติเป็นเวลานาน
แม้ว่าเขาจะได้ข่าวการตายมาก่อนที่เขาจะมาที่นี่ แต่เมื่อเขาได้มาเห็นหลุมฝังศพจริงๆ ความรู้สึกก็แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
นิ้วของเจียนอี้เพิ่งแตะเบาๆที่หลุมฝังศพ เขาค่อยๆลูบไปบนรูปบนหลุมศพ
หลังจากผ่านไปนาน เขาก็วางดอกไม้ลง พึมพํากับตัวเอง
“ขอโทษด้วย อี้หลิง ฉันล้มเหลวในการปกป้องเธอ เธอต้องจากโลกนี้ไปเพียงลําพัง ฉันจะจําไว้ว่าฉันเป็นหนี้เธอในชาติหน้า หากมีชาติหน้า โปรดอย่าลืมมารับหนี้นี้จากฉันด้วย”
“เจี้ยนหยุ่นน่าวคลั่งหลังจากเหอเยี่ยนแสดงวิดีโอให้เขาดู เขาหมดสภาพไปอย่างสมบูรณ์ แม่เธอก็ยับยั้งตัวเองไม่ได้เช่นเดียวกันหลังจากดูวิดีโอ เธอล้มป่วย”
“เจี้ยนหยู่โปก็ถูกจับด้วย เขาแทงเหอเยี่ยนด้วยมีด อาา เขาเป็นคนฉลาดและมีไหวพริบเช่น แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังทําสิ่งที่โง่เขลา เมื่อฉันไปเยี่ยมเขาในคุก ฉันถามเขาว่าทําไมเขาถึงเลือกวิธีแก้ปัญหาที่โง่เขลาเช่นนี้ เธอรู้ไหมว่าเขาพูดอะไรกับฉัน เขาบอกว่ามันไม่สําคัญแล้วตอนนี้ ไม่มีอะไรสําคัญเหลืออีกต่อไปแล้ว”
“เหอเยี่ยนยังไม่ตาย มีดไม่ได้กระทบกระเทือนกับชีวิตของเธอแต่อย่างใด โรงพยาบาลช่วยชีวิตเธอไว้ได้ อย่างไรก็ตาม เธอได้ยุติการแต่งงานกับลุงรอง และเธอยังได้รับทรัพย์สินของครอบครัวครึ่งหนึ่ง”
“และฉันเดาว่า มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้ สิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้ทําลายตระกูลเจี้ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ทุกคนที่เป็นคนภายนอกตระกูลเชื่อว่าสาเหตุของการล่มสลายของตระกูลเจี้ยนนั้นเป็นเพราะพวกเขามัวแต่เอาใจและประคบประหงมเจี่ยนอี้หลิงมาโดยตลอด
