กล่องดนตรี* นี้มีความหมายเป็นพิเศษต่อแม่ของเธอ
มันอยู่ที่นั่นมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว ดูเหมือนว่ามันจะถูกทิ้งไว้ให้แม่ของเขาจากปู่ที่เสียไป
เมื่อเขาเปิดลิ้นชักเล็กๆของกล่องดนตรี USB แฟลชไดรฟ์ก็หล่นออกมา
เจี่ยนหยู่เจี๋ยหยิบ USB ไดรฟ์ขึ้นมาดูด้วยความอยากรู้
ในยามนั้นเมื่อเจี่ยนหยู่เจี๋ยมีความสงสัยเกี่ยวกับ USB แฟลชไดรฟ์ ดังนั้นเขาจึงเสียบมันเข้าไปในเครื่องคอมพิวเตอร์อีกเครื่องที่อยู่ข้างตัว
หลังจากเปิดดูแล้ว เขาก็พบว่ามันมีวิดีโอเพียงหนึ่งไฟล์ในนั้น
ทันทีที่วิดีโอเปิดขึ้น เจี่ยนหยู่เจี๋ยก็ต้องตกตะลึง
คนที่อยู่ในวิดีโอนั้นก็คือเจี่ยนอีหลิงกับเจี่ยนหยุ่นน่าว
พวกเขาทะเลาะกันอยู่ด้านบนบันใด พอที่จะพูดได้อย่างนั้น….
ฉากนั้นพลันมาถึงจุดที่เจี่ยนหยุ่นน่าวตกลงจากบันได
เจี่ยนหยู่เจี๋ยเห็นชัดเจนว่าเจี่ยนหยุ่นน่าวนั้นตกลงจากบันไดด้วยตัวเอง โดยมีเจี่ยนอีหลิงพยายามที่จะดึงเขาแต่ก็ไม่มีเวลาพอที่จะจับตัวเขาได้ทัน
เจี่ยนหยู่เจี๋ยตกใจเป็นอย่างมากขณะที่มองไปยังหน้าจอคอมพิวเตอร์จนไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรดี
“แกทำอะไรน่ะ”
เหอเยี่ยนเดินมาและเห็นว่าสิ่งที่เจี่ยนหยู่เจี๋ยกำลังดูอยู่คือวิดีโอกล้องวงจรปิดที่เธอเก็บซ่อนไว้ เธอรีบตรงเข้ามาและถอด USB แฟลชไดรฟ์ออกจากคอมพิวเตอร์
“ใครอนุญาตให้แกขยับของๆฉัน”
เหอเยี่ยนตะโกนใส่เจี่ยนหยู่เจี๋ยอย่างโกรธเคือง
เหตุผลที่ทำไมเหอเยี่ยนยังเก็บวิดีโอไว้ก็เพื่อเอาไว้ข่มขู่เจี่ยนหยุ่นน่าวในอนาคต
หากเหตุการณ์นี้สร้างความเสียหายให้กับเจี่ยนอีหลิงได้มากเท่าไหร่ เมื่อตอนที่เธอแสดงวิดีโอในมือเธอนี้ให้กับเจี่ยนหยุ่นน่าวในอนาคต เจี่ยนหยุ่นน่าวก็จะต้องรู้สึกผิดมากขึ้นเท่านั้น
แต่เจี่ยนหยุ่นน่าวกลับเห็นเหตุการณ์นี้เสียก่อนแล้ว
“แม่ วิดีโอนี้สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเจี่ยนอีหลิง เอาวิดีโอนี้มาให้ผม ผมจะเอาไปแสดงให้กับลุงกับพวกพี่ๆ ผมต้องการให้พวกเขารู้ว่าน้องสาวอีหลิงนั้นบริสุทธิ์”
สีหน้าของเจี่ยนหยู่เจี๋ยนั้นปะปนไปด้วยความตื่นเต้นและความกระวนกระวาย
เหอเยี่ยนบีบ USB แฟลชไดรฟ์ในมือของตนเองไว้แน่นแล้วทำตนเองให้เยือกเย็นลง
“หยู่เจี๋ย วิดีโอนี้แม่ให้แกไม่ได้ อย่าว่าแต่จะให้ลุงของแกเลย” เหอเยี่ยนลดเสียงลง สีหน้าเธอเย็นชา
“ทำไม” เจี่ยนหยู่เจี๋ยไม่เข้าใจ
“ไม่มีเหตุผล เรื่องนี้จบลงแค่นี้ แกต้องทำเหมือนกับว่าแกไม่เห็นวิดีโอนี้ในวันนี้”
“ในเมื่อวิดีโอนี้สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของน้องสาวอีหลิง ผมจะทำเป็นเหมือนกับไม่เห็นมันได้ยังไง แม่ แม่กำลังทำอะไรอยู่เหรอ”
เจี่ยนหยู่เจี๋ยไม่สามารถเข้าใจพฤติกรรมของแม่ของตัวเอง
“ไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนี้มากนัก แกเพียงแค่เชื่อฟังที่แม่พูด”
“ผมไม่ฟัง ผมขอร้องล่ะ แม่เอาวิดีโอมาให้ผม พวกเราเอาวิดีโอนี้ไปเปิดให้ลุงกับคนอื่นๆดูกัน”
“เจี่ยนหยู่เจี๋ย ฉันเป็นแม่แกนะ ทำไมแกไม่เข้าใจในสิ่งที่แม่พูด”
“ผมไม่เข้าใจ ผมไม่ต้องการเข้าใจ ทำไมแม่จึงทำอะไรประเภทนี้…. นี่จะทำให้แม่ได้ดีอะไร…. น้องสาวอีหลิงไม่เคยทำร้ายเรา อีกทั้งครอบครัวของลุงก็ไม่เคยทำร้ายเราเหมือนกัน วิดีโอนี้เห็นได้ชัดว่าสามารถช่วยพวกเขาได้จริงๆ แต่แม่กลับต้องการซ่อนมันไว้ ผมไม่เข้าใจจริงๆ….”
เจี่ยนหยู่เจี๋ยคำราม ตาของเขานั้นแดง น้ำตาคลออยู่ในเบ้าตา
นี่เป็นคร้งแรกที่เขาพูดกับแม่ของตัวเขาเองแบบนี้
ไม่ว่าเขากับแม่ของเขานั้นจะมีแผนการในอนาคตที่แตกต่างกันมากมายเพียงใดก็ตาม พวกเขาก็ไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงขนาดนี้
นี่เป็นแม่ของเขา แม่ผู้ให้กำเนิดเขา และเขาก็นับถือและรักเธอเสมอ ถึงแม้ว่าบางครั้งเธอจะใช้อำนาจหรือบางครั้งเธอจะเข้มงวดกับการกระทำของเขาก็ตาม เขาก็ไม่เคยที่จะบ่นว่าเธอ
แต่ตอนนี้สิ่งที่เธอทำนั้นไม่สามารถทำให้เขาเข้าใจและยอมรับได้
เหอเยี่ยนตะโกนด้วยเสียงดังพอกัน “ครอบครัวของลุงของแกยังไม่ทำร้ายเราในตอนนี้ แต่แกสามารถรับประกันได้ว่าจะไม่เกิดขึ้นในอนาคต ปู่ย่าของแกลำเอียงเอาอกเอาใจเจี่ยนอีหลิงมากแค่ไหน แกไม่เห็นเหรอ ไม่เพียงแต่เจี่ยนอีหลิง พวกเขายังมีตัวแหกคอกเจี่ยนหยุ่นเฉิงอีกด้วย ในอนาคตธุรกิจของตระกูลเจี่ยนต้องตกเป็นของพวกเขา และก็จะไม่มีอะไรเหลือไว้ให้เรา”
———————————–
ผู้แปล * กล่องดนตรี คึอเครื่องเล่นดนตรีโบราณ มีกลไกทำให้เกิดเสียง วิกิพีเดีย
