หลังจบงานเลี้ยงการกุศล เจี่ยนหยู่หมินก็ส่งเจี่ยนอีหลิงกลับบ้าน
เหอเยี่ยนตามมาทัน และขึ้นไปบนรถคันเดียวกันกับพวกเขา
เนื่องจากเหอเยี่ยนมีจุดอ่อนอยู่ในมือของเจี่ยนอีหลิง เธอจึงได้แต่เจียมเนื้อเจียมตัวเมื่อเผชิญหน้ากับเจี่ยนอีหลิง
แต่วันนี้เธอต้องการที่จะถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ได้ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม
“อีหลิงบอกป้ารองหน่อยสิว่าเธอกับมิสเตอร์เหลียงพบกันได้ยังไง ทำไมมิสเตอร์เหลียงถึงให้ของขวัญชิ้นใหญ่ขนาดนี้แก่เธอ”
ยี่สิบห้าล้าน
นั่นเป็นแนวความคิดอะไรกัน
ไม่ใช่ว่าตระกูลเจี่ยนมีเงินไม่ถึง 25 ล้าน
แต่เหอเยี่ยนก็ยังไม่มีฐานะสูงพอที่จะใช้เงิน 25 ล้านเพื่อซื้อเครื่องประดับให้ตัวเอง
เหอเยี่ยนรู้ดีว่าตู้เซฟของย่าเจี่ยนมีเครื่องประดับระดับนี้มากมาย และของสะสมของเก่าของปู่เจี่ยนก็มีค่ามากมายเช่นนี้เช่นกัน
แต่ไม่มีใครที่จะบอกว่าจะให้สิ่งที่มีค่าเช่นนี้เป็นของขวัญแบบสบายๆ
แม้ว่าเจี่ยนหยู่หมินจะไม่ชอบทัศนคติของแม่ที่มัวแต่ให้ความสนใจต่อทัศนคติของมิสเตอร์เหลียงมากนัก แต่เขาก็อยากรู้ว่าเจี่ยนอีหลิงกับมิสเตอร์เหลียงพบกันได้ยังไง
เจี่ยนอีหลิงไม่สนใจเหอเยี่ยน แต่หลังจากมองดูท่าทางอยากรู้อยากเห็นของเจี่ยนหยู่หมินแล้ว เธอก็ให้คำตอบว่า
“ฉันเจอทางอินเทอร์เน็ต เพื่อน”
เหอเยี่ยนไม่เชื่อคำตอบนี้ “เป็นไปได้ยังไง มิสเตอร์เหลียงเป็นใคร เขาจะไปเจอผู้คนแบบเป็นกันเองทางอินเทอร์เน็ตได้ยังไง ทั้งยังให้ของขวัญแก่ชาวเน็ตด้วย … นี่มันไร้สาระเกินไป … “
เธอได้ยินมาจากหลายที่ว่ามีการหลอกลวงทางออนไลน์ออกอาละวาดหลายประเภทไม่ว่าจะเป็นการฉ้อโกงเงินรวมไปถึงสื่อลามก
แล้วทำไมมาถึงคราวของเจี่ยนอีหลิง กลับอยู่ในสถานะตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง
แม้ว่าเหอเยี่ยนจะไม่เชื่อ แต่สิ่งที่เจี่ยนอีหลิงกำลังบอกก็คือความจริง
เธอกับมิสเตอร์เหลียงพบกันทางอินเทอร์เน็ต
และวันนี้ก็เป็นการพบกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกระหว่างทั้งสองคน
“แม่ แม่ถามว่าเซี่ยวหลิงเจอเขาได้ยังไง แต่พอเซี่ยวหลิงตอบแม่ก็กลับไม่เชื่อ” เจี่ยนหยู่หมินขมวดคิ้ว “แม้ว่านี่จะเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากสักหน่อย แต่ก็เป็นเรื่องดีที่เซี่ยวหลิงรู้จักมิสเตอร์เหลียง และเขาก็ไม่ใช่คนที่เชื่อถือไม่ได้”
แม้ว่าเรื่องนี้จะทำให้งุนงงเป็นอันมาก แต่สถานะและตัวตนของมิสเตอร์เหลียงก็เป็นที่เปิดเผย
“ ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น” เหอเยี่ยนและเจี่ยนหยู่หมินสนใจในเรื่องที่แตกต่างกัน เธอยังต้องการถามรายละเอียดเพิ่มเติมจากเจี่ยนอีหลิงอีก
แต่สายตาที่จ้องมองของเจี่ยนอีหลิงมายังตัวเธอนั้นเริ่มเย็นชา
สิ่งนี้ทำให้เหอเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงช่วงเวลาที่เธอถูกเจี่ยนอีหลิงทุบตีอย่างรุนแรง ในเวลานั้นเจี่ยนอีหลิงก็มองเธอด้วยสายตาแบบนี้เช่นเดียวกัน
ใช่แล้ว ด้วยใบหน้าที่ดูไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์และสัตว์ ทั้งดูนุ่มนวลและอ่อนแอ แต่ความดุร้ายนั้น แม้กระทั่งเธอเองก็ยังเทียบไม่ได้
เหอเยี่ยนถูกบังคับให้กล้ำกลืนข้อสงสัยทั้งหมดของเธอเอาไว้
###
ในไม่ช้า เรื่องของงานเลี้ยงการกุศลก็ไปถึงหูของคนอื่นๆในตระกูลเจี่ยน
อารมณ์ของคนในครอบครัวเจี่ยนค่อนข้างซับซ้อน
“หยุ่นเฉิง ไปเยี่ยมมิสเตอร์เหลียงกับฉันวันพรุ่งนี้” เจี่ยนชูฉิงตัดสินใจเรื่องนี้หลังจากคิดมาเป็นเวลานาน
เดิมทีพวกเขาและมิสเตอร์เหลียงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน และไม่จำเป็นต้องไปเยี่ยมเยือนเป็นพิเศษ
แต่ตอนนี้มิสเตอร์เหลียงมอบของขวัญราคาแพงให้ลูกสาวพวกเขาต่อหน้าสาธารณชน
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาก็ควรไปเยี่ยมมิสเตอร์เหลียง เพื่อจะได้สมเหตุสมผล
สำหรับสาเหตุที่มิสเตอร์เหลียงให้ของขวัญแก่ลูกสาวพวกเขานั้น บางทีพวกเขาอาจจะได้คำตอบหลังจากที่ได้พบกับมิสเตอร์เหลียง
เจี่ยนหยุ่นเฉิงเห็นด้วย
แต่สีหน้าเขาก็ดูเคร่งเครียดอยู่บ้าง
เด็กหญิงตัวเล็กๆที่เคยสนิทสนม ซ่อนตัวอยู่ใต้ปีกของพวกเขา ตอนนี้กลับอยู่ห่างไกล พวกเขาไม่สามารถเข้าใจเธอได้อีกต่อไป และไม่ได้บอกพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องของตัวเธออีกแล้ว
กระทั่งความจริงที่ว่าเธอรู้จักมิสเตอร์เหลียง พวกเขาก็ยังต้องรู้จากคนอื่นแบบนี้
