เนตรเซียนทะลุสมบัติ – ตอนที่ 891 พระมิยามะ

ตอนที่ 891 พระมิยามะ

หญิงสาวล้มลงบนพื้นโดยที่ไม่มีลางบอกล่วงหน้า ดูเหมือนอาการป่วยหนักกำเริบ หยางโปถึงกับเอามือไปวางไว้นอกรถ ยื่นมือจะไปเปิดประตูรถเพื่อที่จะออกไปดู

หลังจากลังเลอยู่สักพัก หยางโปก็เห็นพระอาจารย์มิยามะยืนอยู่ในห้องถัดไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นมาบนใบหน้า

จากนั้นก็เห็นพระอาจารย์มิยามะเดินมาจากห้องด้านข้าง และเห็นผู้หญิงคนนั้นเป็นลมล้มลงอยู่บนพื้น  พระอาจารย์มิยามะแสยะยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย เขาค่อยๆย่างกรายเข้าไป เข้าไปใกล้อย่างช้าๆ

อ้าปากและพูดว่า ” สาวน้อยคนสวย เธออยากมีลูกใช่ไหม ? สามีของเธอมันเป็นคนไร้น้ำยา

เขาให้สิ่งนี้แก่เธอไม่ได้ ก็ให้ฉันช่วยเธอเถอะนะ ! “

ในขณะที่พูด  พระอาจารย์มิยามะก็เดินเข้าไปหาผู้หญิง  และเข้าไปยืนอยู่ข้างๆ  จากนั้นเขาก็กางกรงเล็บยื่นมือเข้าไปหา !

หยางโปที่นั่งอยู่ในรถ รู้สึกตกตะลึงมากเมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ แม้ว่าเขาจะเดาเรื่องนี้เอาไว้แล้ว

แต่เขาก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาได้ !

หยางโปหันกลับมา พูดกับลัวย่าวหัวว่า ” เร็วเข้ารีบปลุก ไอซ์โกะฟุคุดะให้ตื่นขึ้นมาเร็ว ! “
ลัวย่าวหัวรู้สึกสงสัย แต่เขาก็เลือกที่จะเชื่อใจหยางโปอย่างไม่มีข้อแม้ ยื่นมือไปเขย่าปลุก

ไอซ์โกะฟุคุดะทันที “ รีบตื่นเร็วเข้า ข้างนอกไฟไหม้แล้ว ! ”

เสียงคำรามต่ำของลัวย่าวหัวดูเหมือนจะได้ผล ไอซ์โกะฟุคุดะค่อยๆลืมตาขึ้นเธอเงยหน้ามองทั้งสองคน อย่างงัวเงีย ดูเหมือนจะยังไม่รู้สึกตัว

“ พระในวัดนันเซ็นจิชื่ออะไร ? ” หยางโปถามด้วยเสียงอันดัง
ไอซ์โกะฟุคุดะถึงกับผงะเพราะความตกใจ เธอจึงตอบโดยไม่รู้ตัวว่า ” พระอาจารย์มิยามะ ! “

หยางโปจ้องหน้าเธอ ” คุณแน่ใจใช่ไหม ? “

ไอซ์โกะฟุคุดะถึงได้รู้สึกตัว  จากนั้นเธอก็มองไปที่หยางโปอย่างระแวดระวัง

” คุณคิดที่จะทำอะไร ? “

หยางโปชี้ไปด้านนอกและเอ่ยออกมาว่า “ สิ่งที่คุณประสบพบเจอมา ผมรู้สึกเห็นใจมาก เมื่อสักครู่มีผู้หญิงอายุประมาณคุณเดินเข้าไปในวัดนันเซ็นจิ ผมไม่รู้ว่ามีใครอยู่ในวัดนันเซ็นจิอีกหรือเปล่า ถ้าเขาเป็นคนชั่วอย่างที่คุณพูดถึงจริงๆ  เกรงว่าตอนนี้เธอจะตกอยู่ในอันตราย คุณคิดว่าควรจะช่วยเธอออกมาไหม ? ”

ไอซ์โกะฟุคุดะมองออกไปข้างนอก ก็เห็นกำแพงที่คุ้นเคยและเห็นตรอกเล็กๆ ที่เธอเดินผ่านมาหลายสิบปี เธอหันมองมาทางหยางโป “ คุณพูดจริงใช่ไหม ? ”

หยางโปพยักหน้า “ ตอนนี้ผมยังไม่รู้แน่ชัดว่าสถานการณ์ข้างในเป็นยังไง  ผมแค่อยากถามคุณว่า คืนนี้มีใครอยู่ในวัดนันเซ็นจิอีกบ้าง ” หลังจากที่ไอซ์โกะฟุคุดะลังเลอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็มองออกไปด้านนอก “ ในวัดนันเซ็นจิ ทุกคืนมีเพียง พระอาจารย์มิยามะอยู่เท่านั้น ”

ดูเหมือนหยางโปเพิ่งจะรู้ข่าวนี้ เขาจึงมีสีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ
ลัวย่าวหัวอดไม่ได้ที่จะถามว่า ” ตอนเช้าที่นี่มีแม่ชีอยู่มากมายไม่ใช่เหรอ ? ทำไมถึงมีเขาที่เป็นพระอยุ่เพียงรูปเดียว ? “

ไอซ์โกะฟุคุดะยิ้มเย้ยหยัน  ” ถ้าคนอื่นไม่ออกไปเขาจะยังมีเวลาได้ทำในสิ่งที่อยากทำเหรอ ? “
” เขาทำอะไร ? ” หยางโปถามต่อ

ไอซ์โกะฟุคุดะหัวเราะ ” ทำในสิ่งที่พวกคุณคิดอยากจะทำ ! “
” ชายโสดหญิงโสดอยู่กันสองต่อสอง ? ” ลัวย่าวหัวรู้สึกตกตะลึง
หยางโปขมวดคิ้ว “ คุณก็เป็นเหมือนกันใช่ไหม ? ”

” ฉัน ? ” เมื่อไอซ์โกะฟุคุดะพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา  จู่ๆเธอก็พูดออกมาอย่างโกรธเคืองว่า

” เริ่มแรกเขานั้นแหละที่พาฉันไปถึงที่ๆมีไผ่สีม่วง ! ต่อมาไอ้สัตว์เดรัจฉานก็ได้ขืนใจฉันที่นั่น ! “

หยางโปหันไปมองหน้าไอซ์โกะฟุคุดะ แม้ว่าจะคาดเดาไว้นานแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่า เหตุผลจะเป็นแบบนี้ !

หยางโปเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นว่าในวัดนันเซ็นจิ พระอาจารย์มิยามะได้ถอดเสื้อผ้าของผู้หญิงคนนั้นออกหมดแล้ว และกำลังจะลงมือทำเรื่องไม่ดี !

” พวกเราเข้าไปกันตอนนี้เลย ” หยางโปกล่าว
” เข้าไป ? ” ลัวย่าวหัวชำเลืองมองหยางโป ” ตอนนี้ไม่ควรโทรหาตำรวจก่อนหรอกเหรอ ? “

” ถ้าช้ากว่านี้ ผู้หญิงที่อยู่ข้างในจะถูกขืนใจเอาได้ ! ” ในระหว่างที่พูดกันอยู่นั้นหยางโปก็เดินลงจากรถแล้ว

ลัวย่าวหัวยังคงนั่งอยู่ในรถและโทรศัพท์ไปแจ้งความ ” นายจะหุนหันพลันแล่นไม่ได้โทรหาตำรวจดีกว่า ! “

เมื่อหยางโปลงจากรถ ก็มีบอดี้การ์ดสองคนเดินตามลงมา หยางโปจึงเอ่ยปากพูดขึ้นว่า “ ดันฉันขึ้นหน่อย  ฉันจะปีนขึ้นไปบนกำแพง ”

บอดี้การ์ดคนหนึ่งรีบก้าวไปข้างหน้าทันที งอขาขวาลงและนั่งตัวตรง  มือทั้งสองข้างเหยียดตรงไปวางอยู่ตรงหน้า

หยางโปก้าวไปข้างหน้า ยกเท้าข้างหนึ่งวางบนขาขวาของบอดี้การ์ด เท้าอีกข้างหนึ่งก้าวไปวางบนมือบอดี้การ์ด จากนั้นบอดี้การ์ดก็ใช้แรงยกมือขึ้น  หยางโปสัมผัสได้ถึงแรงผลัก เขาจึงออกแรงเล็กน้อยปีนขึ้นไปบนกำแพง !

เมื่อเท้าทั้งสองข้างของหยางโปเหยียบอยู่บนกำแพง จึงปีนขึ้นไปอยู่บนกำแพงอย่างรวดเร็วและง่ายดาย !

เวลานี้ลัวย่าวหัวยังคงถือโทรศัพท์มือถือกำลังโทรแจ้งความอยู่ เขาตกใจมากเมื่อเห็นฉากนี้และถึงกับลืมโทรศัพท์ในมือไปเลย !

“ ท่านี้หล่อมากจริงๆ ! ” ลัวย่าวหัวยกนิ้วหัวแม่มือให้ เขารู้ว่าหยางโปเคยเข้าร่วมการฝึก แต่เขาไม่คาดฝันมาก่อนว่าหยางโปจะเคลื่อนไหวได้รวดเร็วขนาดนี้

ลัวย่าวหัวรีบแจ้งชื่อและตำแหน่งของเขา จากนั้นถึงได้วางสาย และหันหน้าไปมอง ไอซ์โกะฟุคุดะ

” เห็นไหม ? ท่าทางเมื่อสักครู่เขาดูหล่อมาก แต่ผมทำไม่ได้ คุณพอมีทางเปิดประตูได้หรือเปล่า ? ”

” ใช้กุญแจเปิดสิ ! ” ไอซ์โกะฟุคุดะกล่าว
พอพูดจบ เธอก็เดินโซเซไปข้างหน้า

หยางโปเดินตรงไปที่อารามของพระอาจารย์มิยามะอยู่ ในเวลานี้ภายในวัดเงียบสงบ เขาถึงกับได้ยินเสียงร้องครวญครางของพระมิยามะดังแผ่วออกมา ! ” สาวน้อย พวกเราถึงจะเป็นคู่ที่สวรรค์ประทานลงมาให้ เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป ! “

” สาวน้อย  เจ้าไม่ต้องกังวลไป  หลังจากผ่านเวลานี้ไปแล้ว เธอจะท้องลูกของเราอย่างแน่นอน

เมื่อถึงเวลานั้นหวังว่าเธอจะไม่ดีใจจนมากเกินไปนะ ! “

” ปัง ! ปัง ! ปัง ! “

ในระหว่างที่พระมิยามะกำลังมีความสุขและสองมือกำลังสัมผัสกับผิวที่ขาวเนียนราวหิมะอยู่นั้น  แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตู ดังขึ้น หยางโปยืนอยู่ด้านนอกประตูอารามจ้องมองดูสภาพภายในอารามและเคาะประตูอยู่หลายครั้ง จากนั้นเขาถึงได้ถีบประตูใหญ่ของอารามออก !

เมื่อพระมิยามะหันกลับมามอง และเห็นว่าคนที่มาคือหยางโป ก็อดไม่ได้ที่จะจ้องหน้าหยางโป

ขึ้นลงอย่าพินิจพิเคราะห์ “ คุณเป็นใคร ? ” หยางโปจ้องหน้าพระมิยามะเขม็ง เมื่อเห็นว่าเขาถอดจีวรออกหมดแล้ว และดูสีหน้าชั่วร้ายเอามากๆ !

” ผมเป็นสามีของเธอ ! ” หยางโปเหลือบมองผู้หญิงที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล  เขาใช้สูทไปคลุมตัวให้ผู้หญิงคนนั้นและเขาก็หันกลับมามองมิยามะอีกครั้ง

มิยามะจ้องมองหยางโปอย่างพินิจพิเคราะห์ ถึงได้ส่ายหน้าและพูดว่า “ แกพูดจาไร้สาระ แกไม่มีทางเป็นสามีของเธอได้ ! ” หยางโปจ้องมองมิยามะตาเขม็ง “ แกมันไม่ใช่พระอาจารย์ ทุกอย่างที่แกสร้างเป็นเรื่องล้วงโลกขึ้นมาเองทั้งนั้น ! ”

“ แกมาพูดเรื่องนี้เอาตอนนี้มันก็สายไปแล้ว ! แกไม่มีทางรู้หรอกว่าต่อจากนี้มันจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาบ้าง ! ”

พูดจบ มิยามะก็สาวเท้าก้าวมาด้านหน้าสองก้าว ” แกไม่ใช่อยากจะมาหาเรื่องหรอกเหรอ ?

นี่เป็นโอกาสที่หายากเลยนะ ! “

หยางโปมองหน้ามิยามะ เขาดูออกว่า ในเสื้อมิยามะยังสวมชุดเกราะป้องกันตัวเอาไว้อีกชั้น

นี่น่าจะเป็นเหตุผลที่ไอซ์โกะฟุคุดะบอกกว่าฟันแทงไม่เข้า !

เมื่อหยางโปเห็นท่าทางที่น่าหมั่นไส้ของมิยามะ เขาก็ใช้เท้าถีบเข้าไปทันที !