ตอนที่ 894 ดอกไม้ที่งดงาม
ไอซ์โกะฟุคุดะเหลือบมองหยางโป ” จำสัญญาของคุณไว้ให้ดี ! “
หยางโปพยักหน้าเมื่อเห็นไอซ์โกะฟุคุดะหยิบกุญแจออกมาจากเอวของ ชินโกะแล้วสาวเท้าก้าวยาวๆเดินเข้าไปในห้อง
บ้านหลังนี้ถ้ามองจากภายนอกดูไม่ใหญ่โตมากนัก แต่เมื่อเดินเข้าไปจริงๆก็จะพบว่าภายในบ้านมีขนาดไม่เล็กเลยทีเดียว มีห้องด้านข้างอยู่ทางด้านทิศตะวันออกและทิศตะวันตกเรียงขนาบกัน
ไอซ์โกะฟุคุดะหยิบกุญแจเปิดห้องทางปีกตะวันออก จากนั้นก็ชี้เข้าไปด้านใน ” ที่นี่ ! “
หยางโปรีบเดินตามเข้าไปในห้องทางปีกตะวันออก หยางโปตกใจมากเพราะห้องทางปีกตะวันออกที่ดูจากภายนอกแล้วไม่โดดเด่นสะดุดตา ด้านในกลับกลายเป็นเหมือนพิพิธภัณฑ์ เพราะได้ใช้กระจกที่อุณหภูมิคงที่ปกปิดโบราณวัตถุที่แปลกและล้ำค่าเอาไว้ !
ที่นี่มีเครื่องลายครามจีน งาช้างแกะสลักของแอฟริกัน มีเครื่องปั้นดินเผาบาบิโลนและภาพวาดพู่กันของยุโรป แม้ว่าจะมีปริมาณไม่มาก แต่ทั้งหมดก็เป็นของล้ำค่าที่ยอดเยี่ยมมาก !
หยางโปเดินไปรอบๆ และเงยหน้าขึ้นมองไอซ์โกะฟุคุดะ ” นี่เป็นข้าวของที่พระมิยามะเก็บสะสมไว้ทั้งหมดใช่ไหม ? “
ไอซ์โกะฟุคุดะจ้องมองไปที่ด้านในไม่วางตาและเอ่ยปากพูดออกมาว่า ” แต่ก่อนกุญแจชุดนี้ฉันเป็นคนดูแลและเก็บรักษาไว้ แต่ต่อมามิยามะไม่ไว้ใจฉัน “
หยางโปกลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจ จึงพูดอย่างรวดเร็วว่า “ ไอซ์โกะคุณสามารถมั่นใจได้เลยว่า
แค่สามารถนำกุญแจชุดนี้ออกมาได้ ไม่ต้องพูดถึงหนึ่งล้านดอลลาร์เลย ต่อให้เป็นเงิน 10 ล้านดอลลาร์ ผมก็จะเตรียมไว้ให้คุณอย่างดี ! ”
ไอซ์โกะฟุคุดะมองไปที่หยางโปและส่ายหัวเล็กน้อย “ นี่เป็นของสะสม มากว่า 20 ปีของมิยามะ เขาใช้เงินส่วนใหญ่ซื้อสมบัติในคลังนี้มา ! ”
หยางโปเกิดอาการลังเลใจเล็กน้อย ” ผมต้องการหาคนมาช่วย “
ไอซ์โกะฟุคุดะพยักหน้า
หยางโปหยิบโทรศัพท์ออกมา ถ้าพูดกันด้วยเหตุผล เรื่องแบบนี้ เขาจะไม่มีวันยอมปล่อยให้คนอื่นมายุ่ง แต่สิ่งของเหล่านี้มันมีค่ามากเกินไปในแง่มุมความสามารถของเขามันเป็นไปไม่ได้ที่จะนำมันออกไปได้ทั้งหมด จึงทำได้แค่ขอร้องให้อู่อีช่วยเหลือ
หยางโปจึงต่อสายโทรหา อู่อีและพูดคุยกันสั้นๆ เกี่ยวกับเรื่องทางนี้และขอให้เธอส่งคนมาให้
อู่อีไม่ได้ถามอะไรมาก หลังจากขอที่อยู่อย่างชัดเจน ก็พูดออกมมาตรงๆว่า ” ฉันจะพาคนไปที่เกิดเหตุเดี๋ยวนี้ “
ไอซ์โกะฟุคุดะไม่สนใจ เธอพาหยางโปไปที่ห้องทางทิศตะวันออกต่อ ห้องทางทิศตะวันออกดูค่อนข้างว่างเปล่า ด้านในมีเพียงโต๊ะทำงานและชั้นหนังสืออย่างละตัว หยางโปคิดว่าคงไม่มีอะไรอยู่ที่นี่ จึงหันตัวและเดินออกไป
ไอซ์โกะฟุคุดะกลับยืนอยู่หน้าชั้นหนังสืออย่างไม่ลังเลจากนั้นก็ได้หยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา
หยางโปตกใจมาก หรือว่าจะมีอุโมงค์ลับอยู่ด้านหลังชั้นหนังสือ ?
คิดไม่ถึงว่าพอ ไอซ์โกะฟุคุดะหยิบหนังสือขึ้นมา ก็โยนมันลงบนโต๊ะอย่างแรง ” ไอ้สัตว์นรก ! ไอ้สัตว์เดรัจฉาน ! “
หยางโปจึงเดินเข้าไปดู นี่มันเป็นสมุดบันทึกที่จดรหัสผ่านไว้ แต่ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ
ไอซ์โกะฟุคุดะหยิบมันขึ้นมาดูอีกครั้ง จากนั้นจึงทำการเปิดรหัสอย่างรวดเร็ว พลิกหน้าหนังสือออก และนำไปวางไว้บนโต๊ะ ” คุณดูสิเขาทำอะไรมาบ้าง ? “
หยางโปรู้สึกค่อนข้างแปลกใจ จึงก้าวไปข้างหน้าและพลิกหนังสือออกมาหน้าหนึ่ง ทันใดนั้นก็มีเส้นผมเส้นหนึ่งร่วงหล่นตกลงมาต่อหน้า จากนั้นเขาก็เห็นโน้ตเขียนระบุไว้บนบันทึกว่า ” วันที่3 เดือนกันยายน วันที่ท้องฟ้าสดใสและปลอดโปร่ง คุณฮุ่ยจื่อรูปร่างสมส่วนดีเยี่ยม สาเหตุเพราะสามีมีบุตรยาก จึงมาทำการรักษา นี่เป็นการหว่านเมล็ดครั้งที่สองหวังว่ายังจะมีครั้งที่สาม “
หยางโปเห็นว่ามีเส้นผมสีดำบนโฟลเดอร์ของสมุดบันทึกอยู่เส้นหนึ่ง ดูคดงอ เขาจึงดูด้วยความสงสัย
” คุณรู้ไหมว่านี่คืออะไร ? ” ไอซ์โกะฟุคุดะดูค่อนข้างหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด ” ทุกครั้งที่มิยามะทำเรื่องเลวร้ายก็มักจะเก็บเส้น…ของผู้หญิงไว้ทุกครั้ง เขามีสมุดบันทึกแบบนี้อยู่สองเล่ม ! “
หยางโปตกใจมาก รีบโยนสมุดบันทึกในมือทันที “ เขายังมีงานอดิเรกแบบนี้อยู่อีกเหรอ ? ”
ไอซ์โกะฟุคุดะยังคงโกรธมาก “ นึกย้อนกลับไปเมื่อครั้งที่เขาขืนใจฉัน หลายปีที่ฉันทำดีกับเขา
ช่วยหาผู้หญิงมาให้เขา ช่วยเขาดูแลบ้าน คิดไม่ถึงว่าเขาจะยังทรยศฉัน ! ”
เมื่อหยางโปฟังที่ไอซ์โกะฟุคุดะพูด ก็รู้สึกแปลกใจปนสงสัยอยู่ไม่น้อย เขาเดาไว้ก่อนหน้านี้ว่าความเกลียดชังของ ไอซ์โกะฟุคุดะคงเกิดมาจากความรัก ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าทำไม !
แต่ หยางโปก็ยังคงรังเกียจความอุบาทของพระมิยามะอยู่ดี ไม่คาดคิดมาก่อนว่าเขาจะทำเรื่องแบบนี้ได้ !
ไอซ์โกะฟุคุดะระบายความในใจออกมา และดึงหนังสือเล่มหนึ่งออกมาจากใต้ชั้นหนังสือ จึงเผยให้เห็นตู้เซฟที่อยู่ด้านใน เธอกดรหัสเปิดตู้เซฟทันที มีทองคำแท่งซ่อนอยู่ข้างในกองหนึ่ง !
ไอซ์โกะฟุคุดะหันมามองหน้าหยางโป “ พระมิยามะทำเงินได้มากมายในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ส่วนใหญ่ก็ถูกเขาเผาผลาญไปโดยเปล่าประโยชน์ ”
หยางโปรู้สึกว่าตัวเองตกใจเป็นอย่างมาก “ นี่มันเยอะมาก ถ้าวันนี้เอาของพวกนี้ไปแลกเปลี่ยนเป็นเงิน มันคงเพียงพอให้คุณไปใช้ชีวิตอยู่ที่สหรัฐอเมริกาได้อย่างแน่นอน คุณเชื่อใจได้
ตอนที่คุณติดต่อผมไป ผมจะเอาส่วนแบ่งที่คุณควรจะได้ให้แน่นอน ! ”
ไอซ์โกะฟุคุดะเงยหน้าขึ้นมอง หยางโป “ ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงเชื่อใจคุณ แต่ฉันคิดว่าคุณน่าเชื่อถือมาก ถ้ามิยามะเข้าไปอยู่ในคุก เขาจะไม่มีทางปล่อยฉันไปแน่ ดังนั้นอาจเป็นไปได้ที่ฉันจะออกไปจากนี้ไม่ได้อีก ”
หยางโปนิ่งอึ้งไปสักพัก และค่อนข้างสงสัย “ หมายความว่ายังไง ? ”
ไอซ์โกะฟุคุดะมองหน้าหยางโป ” คุณอย่าถามมากความ รีบย้ายทุกอย่างออกไปเร็วเข้า ! “
พอพูดจบ ไอซ์โกะฟุคุดะก็หันหลังเดินออกไป
หยางโปรีบตามไปถึงแค่นอกประตู ก็เห็นว่าไอซ์โกะฟุคุดะเข้าไปในห้องหลักแล้ว เขาจึงไม่สนใจและติดต่อหาอู่อีอีกครั้ง
เนื่องจากระยะทางค่อนข้างไกล อู่อีจึงต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงถึงจะมาถึงที่นี่
เมื่อเป็นอย่างนั้นเธอจึงสั่งให้คนจากสมาคมทานิกาวะที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นให้มาก่อนล่วงหน้า
เมื่อหยางโปเห็นคนมา ก็สั่งให้พวกเขาขนย้ายข้าวของทั้งหมดไปใส่ในรถ โชคดีที่ของพวกนี้มีมูลค่ามาก แต่มีจำนวนไม่ใหญ่มาก รอจนอู่อีมาถึง พวกเขาก็เกือบจะบรรจุของเสร็จหมดแล้ว
อู่อีมองหน้าหยางโปด้วยสงสัย ” พวกคุณยังไม่ไปกันอีกเหรอ ? “
หยางโปพยักหน้า “ ก็เพราะหญ้ามงคลพันปีนะสิ ? ”
อู่อีเบิกตาโต “ คุณเชื่อจริงๆเหรอ ? นี่มันเป็นเพียงตำนานเท่านั้น มันก็แค่ข่าวลือที่ได้ยินมาของท่านประธานเท่านั้น คุณเชื่อจริงๆเหรอ ? ”
หยางโปถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียว ” อะไรนะ ? ข่าวลือที่ได้ยินมา ? “
อู่อีอ้าปากรู้ว่ามีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง จึงรีบเปลี่ยนหัวข้อคุย “ ข้าวของพวกนี้มาจากไหนกัน ? ”
เมื่อหยางโปเห็นท่าทีแบบนี้ของอู่อี ก็พอจะเข้าใจแล้วว่าต่อไปเขายังจะต้องรบกวน
สมาคมอินากาวะอยู่ เมื่อเป็นแบบนี้เขาจึงไม่ได้เซ้าซี้ “ ช่วยผมขนของทั้งหมดนี้ออกไปก็พอแล้ว ”
พอพูดจบ หยางโปก็เดินไปทางห้องโถงใหญ่
เมื่อเข้ามาในห้องโถงใหญ่ หยางโปก็เห็นว่า ไอซ์โกะฟุคุดะนั่งอยู่บนโซฟา แลดูค่อนข้างเศร้าโศก
” ตอนนี้ไปกันได้แล้ว ” หยางโปกล่าว
ไอซ์โกะฟุคุดะดูเหมือนจะไม่ได้ยินหลังจากนั้นไม่นานเธอก็เงยหน้าขึ้นและมองมาทางหยางโป
“ ฉันโทรหาตำรวจแล้ว ”
หยางโปตะลึงนิ่งอึ้ง ” แจ้งความ ? “
ไอซ์โกะฟุคุดะพยักหน้า ” ฉันคิดว่าฉันควรจะอยู่ที่นี่ดีกว่าฉันอยากอยู่เป็นเพื่อนมิยามะ และไปอยู่เป็นเพื่อนเขา “
หยางโปมองหน้าไอซ์โกะฟุคุดะ ” นี่หมายความว่ายังไง ? “
ไอซ์โกะฟุคุดะเงยหน้าขึ้นมอง ” คุณดูสิ ข้างนอกดวงดาวสวยงามมากใช่ไหม ? ดอกไม้ที่แปลงดอกไม้ข้างนอกก็สวยมากใช่ไหม ? “
หยางโปรู้สึกไม่ค่อยเข้าใจ เขาจึงหันหน้ามองออกไปด้านนอก เวลานี้เป็นฤดูใบไม้ผลิอากาศหนาวเย็น แต่ดอกไม้ในสวนกลับเต็มไปด้วยดอกไม้สด ดอกไม้พวกนั้นสวยงามราวกับไฟ !
เมื่อมองเข้าไปใกล้ๆ หยางโปถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขาตกใจและนิ่งอึ้งไปเลยทีเดียว !
