เนตรเซียนทะลุสมบัติ – ตอนที่ 952 เรื่องภายใน

　　โจวซินที่ยืนอยู่ด้านข้าง เดินไปมาอย่างร้อนใจ เขาหันไปมองหยางโปและเห็นว่าเขาวางชิปโป๊กเกอร์ลงด้านข้างอย่างไม่เป็นเดือดเป็นร้อน และโยนชิปลงไปบนโต๊ะพนัน ดูทำตามอำเภอใจมาก !
เห็นได้ชัดว่าโจวซินทำหน้าไม่ถูก เขาคิดมาตลอดว่าแค่อาศัยสถานะของเขา แม้ว่าหยางโปจะไม่เต็มใจ แต่ก็คงแสร้งทำเป็นไม่สนใจเงินห้าสิบล้าน และคงเอาเงินให้อย่างว่านอนสอนง่าย
ใครจะคาดคิดได้ว่าหยางโปจะทำแบบนี้ นี่มันไม่ใช่ตบหน้าเขาชัดๆอย่างนั้นเหรอ ?
ในสายตาของโจวซินแล้ว เขาฝึกบำเพ็ญเพียรอย่างถูกต้อง มีภูมิหลังทางอำนาจของครอบครัวสำนัก คนอย่างหยางโปที่เลือกฝึกฝนอย่างป่าเถื่อนไม่มีทางเทียบติดได้ ไหนเลยจะคาดคิดไม่ถึงว่าหยางโปจะทำแบบนี้ !
ปาเกอทำเสียงเยาะเย้ย และนั่งลงรอดูสถานการณ์
เมื่อต้องมาเผชิญหน้ากับการพนันประเภทนี้ หยางโปมักจะรู้สึกว่ากำลังรังแกเด็กอยู่
เขาแข็งแกร่งเกินไป มองแค่แวบเดียวก็สามารถมองเห็นตัวเลขบนโต๊ะออกแล้ว เขาเพียงแค่ลงเดิมพันก็สามารถเอาชนะได้แล้ว
หยางโปไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่เหมือนกัน ดังนั้นจึงทุ่มลงไปหนักมาก เกมแรก ก็ทุ่มไปถึงสามแสนเพื่อทดสอบดูก่อน แต่ก็เอาชนะมาได้สามแสนเช่นกัน เกมที่สองหยางโปวางเงินเดิมพันไปเลย
หนึ่งล้านบนไพ่ นี่เป็นเงินชดเชยถึงห้าเท่าเลยก็ว่าได้ !
ความใจกว้างของหยางโป ทำให้หน้าผากของเจ้ามือเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เขาเหลือบมองหยางโปจากนั้นก็ก้มลงมองมือของตัวเองอีกครั้ง แต่ในที่สุดก็ต้องเปิดไพ่ออก
“ ตองสาม ! ” เจ้ามืออุทานออกมา
หยางโปมองเจ้ามือโยนชิปลงตรงหน้าตัวเอง แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไร
ถัดมาอีกหลายรอบ หยางโปก็ยังคงรักษาความได้เปรียบดั้งเดิม แต่รับรองว่าได้เงินทุกรอบแน่นอนแค่เขาควบคุมจังหวะได้ดี ทุกรอบก็ชนะได้เงินเป็นล้าน
ไม่นานก็มีชิปวางกองอยู่ตรงหน้าหยางโปประมาณยี่สิบถึงสามสิบล้านได้ ถึงกับมีคนสังเกตเห็นและเริ่มเดิมพันชิปตาม
เจ้ามือหน้าซีด เหงื่อเต็มหน้า ทุกครั้งที่จะเปิดไพ่ เจ้ามือก็ดูเป็นกังวลและตื่นเต้นไปซะหมด
แต่ยังไงซะ สถานการณ์แบบนี้ก็ยืนหยัดอยู่ต่อได้ไม่นาน ปาเกอก็เดินเขามาเอง ปาเกอไปยืนอยู่ข้างหลังเจ้ามือและตบไปที่ไหล่เขาเบาๆ ” แกมานี่ เดี๋ยวฉันเอง ! ”
เจ้ามือรีบก้าวหลบ และเอนตัวพิงโต๊ะเกมอย่างอ่อนแรง หยางโปทำให้เขารู้สึกกดดันมาก
ทำให้เขาแบกรับมันไว้ไม่ไหว ตอนนี้ปาเกอออกหน้าเอง เมื่อสักครูมันทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายไปบ้าง
ปาเกอมีสีหน้าท่าทีที่เคร่งขรึม เขาเห็นเหตุการณ์ในจุดเกิดเหตุนานแล้วและถึงกับส่งคนไปตรวจสอบดูกล้องวงจรปิดตรงโต๊ะพนัน แต่เห็นแค่ว่าหยางโปไม่ได้มีท่าทีพิรุธว่าโกง ! เขาถึงได้ออกหน้าด้วยตัวเอง !
ปาเกอลูบหัวล้านของตัวเองไปมา ” คุณแซ่อะไร ? ก่อนหน้านี้ประมาทไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าคุณผู้ชายจะเก่งมากแบบนี้ ! ”
หลูตงซิงยืนอยู่ข้างๆถึงได้ยิ้มและเอ่ยออกมาว่า ” เขาเคยชนะมาแล้วสามพันล้านที่ฮ่องกง
อยู่ที่มาเก๊าราชาพนันยังถือว่าเขาเป็นพี่น้องด้วยเลย แถมพวกเขายังทำธุรกิจร่วมกันอีกด้วยนะ ”
ปาเกอถึงกับชะงักไปครู่หนึ่ง เขาดูไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ “ ฉันจะเป็นคนเขย่าเอง ! ”
พอพูดจบ ปาเกอก็วางลูกเต๋าสามลูกลงตรงหน้า จากนั้นเขาก็หันไปมองหน้าหยางโป
” ลูกเต๋าสามลูกนี้ถ้าคุณเดาได้ว่าเป็นตัวเลขอะไร ห้าสิบล้านก็ถือว่าจบกัน !.ไอลีนโนเวล ”
หยางโปเหลือบมองอีกฝ่าย ไม่ใช่ว่าเขาไม่สามารถเอาชนะได้มากกว่านี้ แต่ตอนนี้หลังจากที่เขาเชี่ยวชาญในพลังอย่างแท้จริงแล้ว กลับกันเขาไม่อยากที่จะต่อสู้ด้วยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาก็ไม่ได้ขาดแคลนเงินทองอะไร จึงเต็มใจที่จะแก้ปัญหาให้จบโดยเร็วที่สุด ” ถ้าอย่างนั้นก็ดี ! ”
ปาเกอมีสีหน้าท่าทีเคร่งเครียด เขาวางลูกเต๋าสามลูกลงไปในถ้วยลูกเต๋าแล้วใช้มือเขย่าไปสองครั้ง จากนั้นถึงได้เริ่มกวัดแกว่งไปมา
ตรงโต๊ะพนันเงียบกริบ ท่าทีเมื่อสักครู่ของหยางโป ทำเอาทุกคนตกใจมากที่หลูตงซิงพูดมามันทำให้ทุกคนรู้สึกสงสัย แต่เมื่อเห็นการกระทำของหยางโป หลายคนก็ยังเต็มใจที่จะเชื่อ
เสียงของลูกเต๋านั้นคมชัดมาก ปาเกอจงใจแกว่งไปแกว่งมาอย่างรวดเร็ว ตาของเขาจับจ้องไปที่
หยางโปเขม็ง อยากจะดูจริงๆว่าหยางโปจะโกงยังไง แต่เขากลับเห็นหยางโปเหมือนจะไม่ขยับเขยื้อนเลย มีเพียงแค่ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แต่ยิ่งหยางโปแสดงทีท่าแบบนี้ ก็ยิ่งทำให้เขาตกใจมากขึ้นเท่านั้น
หลังจากนั้นไม่นาน ปาเกอก็วางถ้วยลูกเต๋าลงตรงหน้า เขามองไปที่หยางโปและผายมือส่งซิกให้
หยางโปก้มมองแวบเดียว “ สี่สามหนึ่ง ! ”
ปาเกอมีสีหน้าที่เคร่งขรึม เขาเองก็ส่ายไปมาอย่างไม่เป็นจังหวะ ถึงกับเดาไม่ออกว่าข้างในนั้นมีสภาพเป็นยังไง เขาวางมือลงบนถ้วยลูกเต๋าด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างประหม่า
โจวซินที่ยืนอยู่ข้างๆจับจ้องถ้วยลูกเต๋าตาไม่กระพริบ แต่กลับอดไม่ได้ที่จะหันไปมองหยางโปด้วยความรู้สึกที่ประหลาดใจเป็นอย่างมาก !
มือของปาเกอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ สีหน้าดูค่อนข้างตึงเครียด เขาอยากจะผ่านช่วงเวลานี้ไปเร็วๆ มันทรมานมากจริงๆ !
“ เหล่าปา ! ”
จู่ๆก็มีเสียงตะโกนดังออกมาจากในบ่อน ปาเกอรีบเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วมือก็คลายตามออกมาเช่นกัน “ เต๋าเกอ ! ”
หยางโปหันกลับไปมอง ก็เห็นชายวัยกลางคนวัยสี่สิบกว่าคนหนึ่ง เขาสวมชุดกีฬาสีดำ
มีบอดี้การ์ดตามหลังมาด้วยหลายคน
เมื่อเต๋าเกอเห็นหยางโปมองมา ก็รีบเผยรอยยิ้มออกมาทันที “ อี้โป พวกเราคนกันเอง เพราะไม่ยอมประนีประนอมกัน จึงต้องมาปะทะกันให้เกิดความเสียหาย ! ”
หยางโปหยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขามองหน้าอีกฝ่าย “ คุณคือ ? ”
“ ผมคือหวังเต๋าไง ! ” เต๋าเกอหัวเราะดังออกมา “ ถ้าคุณไม่รู้จักผมก็เป็นเรื่องปกติ ผมกับพ่อของคุณเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ! ”
หยางโปจ้องมองอีกฝ่าย และพยักหน้าให้ เขาก็ไม่เคยไปทำความรู้จักกับกลุ่มเพื่อนของ
ชุยซื่อหยวนมาก่อน แต่คิดว่าอีกฝ่ายคงไม่ได้โกหกเขา
เต๋าเกอหัวเราะ และหันไปโบกมือให้รอบตัว “ เอาล่ะๆ แยกย้ายกันเถอะ อี้โป ไปกันเถอะ
ในเมื่อมาถึงหยูหางแล้ว ผมก็ต้องขอเลี้ยงข้าว ไม่อย่างนั้นพ่อของคุณต้องด่าผมแน่ๆ ! ”
หยางโปหันชี้ไปทางด้านหลัง “ แล้วบ่อนคาสิโนล่ะ ? ”
เต๋าเกอหัวเราะและตอบว่า “ อี้โป นี่คุณจะตบหน้าผมหรือไง ? ทุกอย่างเป็นความเข้าใจผิดกันนะ เข้าใจผิดกันไปหมด ถ้ารู้ว่าเขาเป็นคนของคุณ เรื่องนี้คงจบไปนานแล้ว ไหนเลยจะมีเรื่องที่ต้องมาปะทะกันแบบนี้ ? ”
หยางโปพยักหน้า “ ถ้าอย่างนั้น ก็ต้องรบกวนคุณแล้ว ”
เต๋าเกอฉีกยิ้มให้ทันที “ ไม่รบกวนเลย พวกเราไปกันเถอะ ! ”
บรรยากาศที่เกิดเหตุเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนรู้สึกโล่งใจไปทันที และแม้แต่คนที่จะมารับชมละครดีๆก็ยังเสียอารมณ์ไปตามๆกัน ปาเกอหันมองไปทางหยางโป และคนอื่นๆก็เดินจากไป จากนั้นก็ก้มลงมองโต๊ะพนันอีกครั้ง เขารู้สึกอยากรู้อยากเห็นจึงเปิดถ้วยลูกเต๋า
“ สี่สามหนึ่ง เล็ก ! ”
ปาเกอเบิกตาโต เขาจ้องมองไปที่ลูกเต๋าสามลูก มองดูตัวเลขที่คุ้นเคยทั้งสามนี้ คิดไม่ถึงว่าหยางโปจะเดาถูกจริงๆ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เมื่อสักครู่ถ้ามันถูกเปิดออกมาจริงๆ เงินห้าสิบล้านก็จะถูกยกเลิกหักลบกลบหนี้กันไปจริงๆ !
แต่แค่ปาเกอเงยหน้าขึ้นมอง เถ้าแก่ก็รีบเข้ามาต้อนรับด้วยตัวเอง ดูเหมือนว่าคนผู้นี้จะมีที่มาที่ไปไม่ธรรมดาซะแล้ว
หวังเต๋าเจ้าของบ่อนคาสิโนมาด้วยตัวเอง ทำให้โจวซินรู้สึกมีหน้ามีตามาก แต่อีกฝ่ายกลับเอาแต่คุยกับหยางโป นี่ทำให้เขาไม่ค่อยชอบใจนัก
ทั้งกลุ่มพากันเดินออกไปและนั่งลงที่หน้าโต๊ะอาหารในโรงแรม ในที่สุดโจวซินก็มีโอกาสที่จะเอ่ยปากพูด “ เต๋าเกอ ลูกน้องพวกนี้ของคุณไม่ค่อยมีศีลธรรมสักเท่าไหร่ เมื่อวานโกงเอาจนผมต้องเสียเงินไปห้าสิบล้าน ไม่อย่างนั้นหยางโปก็คงไม่ต้องมาถึงที่นี่ ”
เต๋าเกอรีบเอ่ยปากพูดทันที “ เรื่องเมื่อวาน ผมตรวจสอบมาอย่างละเอียดแล้วเหมือนกัน
มีคนอยู่เบื้องหลังจริงๆ ”
หยางโปขมวดคิ้ว และเงยหน้าขึ้นมองหวังเต๋า

　　โจวซินที่ยืนอยู่ด้านข้าง เดินไปมาอย่างร้อนใจ เขาหันไปมองหยางโปและเห็นว่าเขาวางชิปโป๊กเกอร์ลงด้านข้างอย่างไม่เป็นเดือดเป็นร้อน และโยนชิปลงไปบนโต๊ะพนัน ดูทำตามอำเภอใจมาก !
เห็นได้ชัดว่าโจวซินทำหน้าไม่ถูก เขาคิดมาตลอดว่าแค่อาศัยสถานะของเขา แม้ว่าหยางโปจะไม่เต็มใจ แต่ก็คงแสร้งทำเป็นไม่สนใจเงินห้าสิบล้าน และคงเอาเงินให้อย่างว่านอนสอนง่าย
ใครจะคาดคิดได้ว่าหยางโปจะทำแบบนี้ นี่มันไม่ใช่ตบหน้าเขาชัดๆอย่างนั้นเหรอ ?
ในสายตาของโจวซินแล้ว เขาฝึกบำเพ็ญเพียรอย่างถูกต้อง มีภูมิหลังทางอำนาจของครอบครัวสำนัก คนอย่างหยางโปที่เลือกฝึกฝนอย่างป่าเถื่อนไม่มีทางเทียบติดได้ ไหนเลยจะคาดคิดไม่ถึงว่าหยางโปจะทำแบบนี้ !
ปาเกอทำเสียงเยาะเย้ย และนั่งลงรอดูสถานการณ์
เมื่อต้องมาเผชิญหน้ากับการพนันประเภทนี้ หยางโปมักจะรู้สึกว่ากำลังรังแกเด็กอยู่
เขาแข็งแกร่งเกินไป มองแค่แวบเดียวก็สามารถมองเห็นตัวเลขบนโต๊ะออกแล้ว เขาเพียงแค่ลงเดิมพันก็สามารถเอาชนะได้แล้ว
หยางโปไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่เหมือนกัน ดังนั้นจึงทุ่มลงไปหนักมาก เกมแรก ก็ทุ่มไปถึงสามแสนเพื่อทดสอบดูก่อน แต่ก็เอาชนะมาได้สามแสนเช่นกัน เกมที่สองหยางโปวางเงินเดิมพันไปเลย
หนึ่งล้านบนไพ่ นี่เป็นเงินชดเชยถึงห้าเท่าเลยก็ว่าได้ !
ความใจกว้างของหยางโป ทำให้หน้าผากของเจ้ามือเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เขาเหลือบมองหยางโปจากนั้นก็ก้มลงมองมือของตัวเองอีกครั้ง แต่ในที่สุดก็ต้องเปิดไพ่ออก
“ ตองสาม ! ” เจ้ามืออุทานออกมา
หยางโปมองเจ้ามือโยนชิปลงตรงหน้าตัวเอง แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไร
ถัดมาอีกหลายรอบ หยางโปก็ยังคงรักษาความได้เปรียบดั้งเดิม แต่รับรองว่าได้เงินทุกรอบแน่นอนแค่เขาควบคุมจังหวะได้ดี ทุกรอบก็ชนะได้เงินเป็นล้าน
ไม่นานก็มีชิปวางกองอยู่ตรงหน้าหยางโปประมาณยี่สิบถึงสามสิบล้านได้ ถึงกับมีคนสังเกตเห็นและเริ่มเดิมพันชิปตาม
เจ้ามือหน้าซีด เหงื่อเต็มหน้า ทุกครั้งที่จะเปิดไพ่ เจ้ามือก็ดูเป็นกังวลและตื่นเต้นไปซะหมด
แต่ยังไงซะ สถานการณ์แบบนี้ก็ยืนหยัดอยู่ต่อได้ไม่นาน ปาเกอก็เดินเขามาเอง ปาเกอไปยืนอยู่ข้างหลังเจ้ามือและตบไปที่ไหล่เขาเบาๆ ” แกมานี่ เดี๋ยวฉันเอง ! ”
เจ้ามือรีบก้าวหลบ และเอนตัวพิงโต๊ะเกมอย่างอ่อนแรง หยางโปทำให้เขารู้สึกกดดันมาก
ทำให้เขาแบกรับมันไว้ไม่ไหว ตอนนี้ปาเกอออกหน้าเอง เมื่อสักครูมันทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายไปบ้าง
ปาเกอมีสีหน้าท่าทีที่เคร่งขรึม เขาเห็นเหตุการณ์ในจุดเกิดเหตุนานแล้วและถึงกับส่งคนไปตรวจสอบดูกล้องวงจรปิดตรงโต๊ะพนัน แต่เห็นแค่ว่าหยางโปไม่ได้มีท่าทีพิรุธว่าโกง ! เขาถึงได้ออกหน้าด้วยตัวเอง !
ปาเกอลูบหัวล้านของตัวเองไปมา ” คุณแซ่อะไร ? ก่อนหน้านี้ประมาทไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าคุณผู้ชายจะเก่งมากแบบนี้ ! ”
หลูตงซิงยืนอยู่ข้างๆถึงได้ยิ้มและเอ่ยออกมาว่า ” เขาเคยชนะมาแล้วสามพันล้านที่ฮ่องกง
อยู่ที่มาเก๊าราชาพนันยังถือว่าเขาเป็นพี่น้องด้วยเลย แถมพวกเขายังทำธุรกิจร่วมกันอีกด้วยนะ ”
ปาเกอถึงกับชะงักไปครู่หนึ่ง เขาดูไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ “ ฉันจะเป็นคนเขย่าเอง ! ”
พอพูดจบ ปาเกอก็วางลูกเต๋าสามลูกลงตรงหน้า จากนั้นเขาก็หันไปมองหน้าหยางโป
” ลูกเต๋าสามลูกนี้ถ้าคุณเดาได้ว่าเป็นตัวเลขอะไร ห้าสิบล้านก็ถือว่าจบกัน !.ไอลีนโนเวล ”
หยางโปเหลือบมองอีกฝ่าย ไม่ใช่ว่าเขาไม่สามารถเอาชนะได้มากกว่านี้ แต่ตอนนี้หลังจากที่เขาเชี่ยวชาญในพลังอย่างแท้จริงแล้ว กลับกันเขาไม่อยากที่จะต่อสู้ด้วยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาก็ไม่ได้ขาดแคลนเงินทองอะไร จึงเต็มใจที่จะแก้ปัญหาให้จบโดยเร็วที่สุด ” ถ้าอย่างนั้นก็ดี ! ”
ปาเกอมีสีหน้าท่าทีเคร่งเครียด เขาวางลูกเต๋าสามลูกลงไปในถ้วยลูกเต๋าแล้วใช้มือเขย่าไปสองครั้ง จากนั้นถึงได้เริ่มกวัดแกว่งไปมา
ตรงโต๊ะพนันเงียบกริบ ท่าทีเมื่อสักครู่ของหยางโป ทำเอาทุกคนตกใจมากที่หลูตงซิงพูดมามันทำให้ทุกคนรู้สึกสงสัย แต่เมื่อเห็นการกระทำของหยางโป หลายคนก็ยังเต็มใจที่จะเชื่อ
เสียงของลูกเต๋านั้นคมชัดมาก ปาเกอจงใจแกว่งไปแกว่งมาอย่างรวดเร็ว ตาของเขาจับจ้องไปที่
หยางโปเขม็ง อยากจะดูจริงๆว่าหยางโปจะโกงยังไง แต่เขากลับเห็นหยางโปเหมือนจะไม่ขยับเขยื้อนเลย มีเพียงแค่ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แต่ยิ่งหยางโปแสดงทีท่าแบบนี้ ก็ยิ่งทำให้เขาตกใจมากขึ้นเท่านั้น
หลังจากนั้นไม่นาน ปาเกอก็วางถ้วยลูกเต๋าลงตรงหน้า เขามองไปที่หยางโปและผายมือส่งซิกให้
หยางโปก้มมองแวบเดียว “ สี่สามหนึ่ง ! ”
ปาเกอมีสีหน้าที่เคร่งขรึม เขาเองก็ส่ายไปมาอย่างไม่เป็นจังหวะ ถึงกับเดาไม่ออกว่าข้างในนั้นมีสภาพเป็นยังไง เขาวางมือลงบนถ้วยลูกเต๋าด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างประหม่า
โจวซินที่ยืนอยู่ข้างๆจับจ้องถ้วยลูกเต๋าตาไม่กระพริบ แต่กลับอดไม่ได้ที่จะหันไปมองหยางโปด้วยความรู้สึกที่ประหลาดใจเป็นอย่างมาก !
มือของปาเกอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ สีหน้าดูค่อนข้างตึงเครียด เขาอยากจะผ่านช่วงเวลานี้ไปเร็วๆ มันทรมานมากจริงๆ !
“ เหล่าปา ! ”
จู่ๆก็มีเสียงตะโกนดังออกมาจากในบ่อน ปาเกอรีบเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วมือก็คลายตามออกมาเช่นกัน “ เต๋าเกอ ! ”
หยางโปหันกลับไปมอง ก็เห็นชายวัยกลางคนวัยสี่สิบกว่าคนหนึ่ง เขาสวมชุดกีฬาสีดำ
มีบอดี้การ์ดตามหลังมาด้วยหลายคน
เมื่อเต๋าเกอเห็นหยางโปมองมา ก็รีบเผยรอยยิ้มออกมาทันที “ อี้โป พวกเราคนกันเอง เพราะไม่ยอมประนีประนอมกัน จึงต้องมาปะทะกันให้เกิดความเสียหาย ! ”
หยางโปหยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขามองหน้าอีกฝ่าย “ คุณคือ ? ”
“ ผมคือหวังเต๋าไง ! ” เต๋าเกอหัวเราะดังออกมา “ ถ้าคุณไม่รู้จักผมก็เป็นเรื่องปกติ ผมกับพ่อของคุณเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ! ”
หยางโปจ้องมองอีกฝ่าย และพยักหน้าให้ เขาก็ไม่เคยไปทำความรู้จักกับกลุ่มเพื่อนของ
ชุยซื่อหยวนมาก่อน แต่คิดว่าอีกฝ่ายคงไม่ได้โกหกเขา
เต๋าเกอหัวเราะ และหันไปโบกมือให้รอบตัว “ เอาล่ะๆ แยกย้ายกันเถอะ อี้โป ไปกันเถอะ
ในเมื่อมาถึงหยูหางแล้ว ผมก็ต้องขอเลี้ยงข้าว ไม่อย่างนั้นพ่อของคุณต้องด่าผมแน่ๆ ! ”
หยางโปหันชี้ไปทางด้านหลัง “ แล้วบ่อนคาสิโนล่ะ ? ”
เต๋าเกอหัวเราะและตอบว่า “ อี้โป นี่คุณจะตบหน้าผมหรือไง ? ทุกอย่างเป็นความเข้าใจผิดกันนะ เข้าใจผิดกันไปหมด ถ้ารู้ว่าเขาเป็นคนของคุณ เรื่องนี้คงจบไปนานแล้ว ไหนเลยจะมีเรื่องที่ต้องมาปะทะกันแบบนี้ ? ”
หยางโปพยักหน้า “ ถ้าอย่างนั้น ก็ต้องรบกวนคุณแล้ว ”
เต๋าเกอฉีกยิ้มให้ทันที “ ไม่รบกวนเลย พวกเราไปกันเถอะ ! ”
บรรยากาศที่เกิดเหตุเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนรู้สึกโล่งใจไปทันที และแม้แต่คนที่จะมารับชมละครดีๆก็ยังเสียอารมณ์ไปตามๆกัน ปาเกอหันมองไปทางหยางโป และคนอื่นๆก็เดินจากไป จากนั้นก็ก้มลงมองโต๊ะพนันอีกครั้ง เขารู้สึกอยากรู้อยากเห็นจึงเปิดถ้วยลูกเต๋า
“ สี่สามหนึ่ง เล็ก ! ”
ปาเกอเบิกตาโต เขาจ้องมองไปที่ลูกเต๋าสามลูก มองดูตัวเลขที่คุ้นเคยทั้งสามนี้ คิดไม่ถึงว่าหยางโปจะเดาถูกจริงๆ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เมื่อสักครู่ถ้ามันถูกเปิดออกมาจริงๆ เงินห้าสิบล้านก็จะถูกยกเลิกหักลบกลบหนี้กันไปจริงๆ !
แต่แค่ปาเกอเงยหน้าขึ้นมอง เถ้าแก่ก็รีบเข้ามาต้อนรับด้วยตัวเอง ดูเหมือนว่าคนผู้นี้จะมีที่มาที่ไปไม่ธรรมดาซะแล้ว
หวังเต๋าเจ้าของบ่อนคาสิโนมาด้วยตัวเอง ทำให้โจวซินรู้สึกมีหน้ามีตามาก แต่อีกฝ่ายกลับเอาแต่คุยกับหยางโป นี่ทำให้เขาไม่ค่อยชอบใจนัก
ทั้งกลุ่มพากันเดินออกไปและนั่งลงที่หน้าโต๊ะอาหารในโรงแรม ในที่สุดโจวซินก็มีโอกาสที่จะเอ่ยปากพูด “ เต๋าเกอ ลูกน้องพวกนี้ของคุณไม่ค่อยมีศีลธรรมสักเท่าไหร่ เมื่อวานโกงเอาจนผมต้องเสียเงินไปห้าสิบล้าน ไม่อย่างนั้นหยางโปก็คงไม่ต้องมาถึงที่นี่ ”
เต๋าเกอรีบเอ่ยปากพูดทันที “ เรื่องเมื่อวาน ผมตรวจสอบมาอย่างละเอียดแล้วเหมือนกัน
มีคนอยู่เบื้องหลังจริงๆ ”
หยางโปขมวดคิ้ว และเงยหน้าขึ้นมองหวังเต๋า