“ คุณพ่อคะ เดี๋ยวหมอกมานะ หมอกต้องไปขอบคุณ ผู้ที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเราในครั้งนี้ ”
เสียงหวานเอ่ยพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า หลังจากที่จัดการเช็ดเนื้อเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า ป้อนอาหารและยาให้บิดาผู้นอนเป็นผู้ป่วยติดเตียงเรียบร้อย
ใบหน้าที่เคยเต็มอิ่ม ร่างกายอวบท้วมวันนี้ซูบลงถนัดตา ดวงตาดุกร้าวทรงอำนาจ วันนี้แห้งผากโรยรา ริมฝีปากข้างหนึ่งที่บิดเบี้ยว เกิดจากอาการเส้นโลหิตในสมองแตกนั้นพยายามยกยิ้ม ทว่าน้ำตากลับเอ่อคลอ
เงินตรา อำนาจ อิทธิพล ทุกสิ่งอย่างที่เคยมี วันนี้กลับสูญสิ้น แม้บ้านที่เคยอยู่ มีบริวารคนรับใช้มากมาย บัดนี้กลับกลายเป็นของคนอื่น เขาและลูกสาวคนเดียวต้องถูกย้ายจากคฤหาสน์หลังใหญ่มาอยู่ในเรือนคนรับใช้
อดสูนัก !
เสี่ยอิทธิ มองตามร่างบอบบางที่ห่างออกไปก่อนค่อยเอ่ยคำพูดหนึ่งออกมาอย่างแสนยากเย็น พร้อมน้ำตาที่รินไหลราวทำนบแตก
“ อ้อ… อ๋อ… โอ้ด… ”
พ่อขอโทษ…
***
“ คุณอัคคีอยู่ที่สระว่ายน้ำค่ะคุณหนู ” อดีตคนรับใช้ในบ้านร่างตุ้ยนุ้ย ซึ่งตอนนี้ก็ยังทำหน้าที่เดิมเพียงแต่เปลี่ยนเจ้านายใหม่ ทว่ายังคงพินอบพิเทาให้นายเก่าของตนเช่นเคยดั่งที่เป็นมา
“ พี่ส้มคะ ตอนนี้หมอกไม่ได้เป็นเจ้านายพี่แล้ว ไม่ต้องเรียกคุณหนูหรอกค่ะ เรียกชื่อหมอกเฉย ๆ ก็พอ ” อวัศยาเอ่ยอย่างจริงใจพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า อีกฝ่ายส่ายศีรษะดิก
“ ไม่ได้หรอกค่ะคุณหนู ส้มชินแล้ว อีกอย่างมันก็ตะขิดตะขวงใจและปากยังไงไม่รู้ ”
“ พี่ส้มก็หัดใหม่สิคะ อีกอย่างนะ ถ้าเจ้านายใหม่เขามาได้ยินว่าพี่ส้มเรียกหมอกแบบนี้เขาจะตำหนิเอาได้ จะหาว่าหมอกจมไม่ลงอีก ”
“ ส้มจะพยายามนะคะ ”
“ เขาเป็นยังไงบ้างคะ คุณอัคคีน่ะ ” อวัศยาเอ่ยถามเพื่อเป็นข้อมูลคร่าว ๆ ในการเข้าพบเจออีกฝ่ายก่อน ภาพที่เธอวาดไว้คือเขาจะต้องเป็นนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ใจดี ผู้ที่ยื่นมือเข้ามาขอซื้อบ้านซึ่งเป็นสมบัติชิ้นสุดท้าย ก่อนธนาคารจะยึดไปหลังจากบิดาล้มละลาย เขาอนุญาตให้เธอและบิดาอาศัยอยู่ในบ้านได้ แค่ต้องย้ายไปอยู่เรือนคนใช้ คนงานในบ้านเขาก็ยังว่าจ้างเหมือนเดิม
ความรู้สึกมันย่ำแย่ จากเคยเป็นนายกลับกลายเป็นบ่าว แต่แค่นี้ก็ดีถม แค่มีที่ซุกหัวนอนให้พ่อที่เป็นอัมพาต และตัวเธอที่กำลังไปต่อปริญญาโทที่อังกฤษ ทว่าก็มาเกิดเรื่องเสียก่อน
เธอซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่งที่เขามีน้ำใจให้ความเมตตา ผู้ชายที่ชื่อว่า อัคคี คนนั้น
“ คร่าว ๆ ก็… ดีนะคะ แต่คุณหนูต้องเห็นเอง ส้มไม่รู้จะพูดยังไง ” สาวใช้ร่างท้วมกล่าวด้วยใบหน้าพิกล อวัศยาเลิกคิ้ว
“ ยังไงเหรอคะพี่ส้ม ”
“ ก็… แปลก ๆ ”
“ แปลก ? แต่หมอกก็ว่าน่าจะแปลกอยู่นั่นแหละถ้าไม่อย่างนั้นคงไม่ให้พี่ส้มไปเรียกหมอกมาตอนที่กำลัง ว่ายน้ำอยู่หรอก ” หญิงสาวเอ่ยกลั้วหัวเราะ ส้มก้มหน้างุด
“ คุณหนูระวังตัวด้วยนะคะ ”
“ เอาน่าพี่ส้ม อย่าคิดมากสิคะ อย่างไรเสียเขาก็มีบุญคุณกับหมอก กับคุณพ่อ กับทุกคนในบ้าน ที่เขาเรียกมาตอนนี้ก็อาจจะเป็นเพราะเป็นเวลารีแล็กซ์ เวลาอื่นเขาคงจะยุ่งกับงาน กับธุรกิจ หรืออะไรก็แล้วแต่ ”
“ ถ้าอย่างนั้นส้มไปเตรียมของว่างก่อนนะคะ ส่งคุณหนูแค่นี้ ” อีกฝ่ายบอกก่อนเดินเลี่ยงไปอีกทาง อวัศยาพยักหน้าที่มีรอยยิ้มประดับบาง ๆ แล้วเปิดประตูจากตัวบ้านไปสู่สระว่ายน้ำขนาดใหญ่อีกฝั่งทันที
เสียงหัวเราะ เสียงสายน้ำ เสียงหัวเราะคิกคักลอยมากระทบหู ในสระว่ายน้ำมีหญิงสาวเซ็กซี่ในชุดบิกินี่สองคนว่ายเล่นไปมา อวัศยามองหา ‘ คุณอัคคี ’ คนนั้นว่าเขาอยู่ไหนไม่ยาก เพราะในสระมีผู้ชายเพียงหนึ่งเดียว
เขานั่งอยู่ที่บันไดลงสระขั้นที่หนึ่ง ในหน้าแหงนเริด สองแขนท้าวบนพื้น มีศีรษะของหญิงสาวผมสั้นบ๊อบเทในชุดบิกินี่ซุกอยู่ตรงหว่างขา เคลื่อนไหวขึ้นลงเป็นจังหวะ
อวัศยาไม่ใช่สาวไร้เดียงสาแม้ว่าจะยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง เพราะความหวงเนื้อหวงตัวที่มารดาพร่ำสอนก่อนจะจากไปเมื่อสิบปีก่อน ทว่าการที่เธอไปเรียนเมืองนอกก็ได้พบสิ่งเหล่านี้มาบ่อยครั้งจากสังคมชาติตะวันตกที่เปิดเผยเรื่องเซ็กส์
หัวใจของหญิงสาวเต้นไม่เป็นส่ำ บ้าน่า พวกเขาคงจะไม่มาทำรักกลางสระน้ำโล่งโจ้งกลางวันแสก ๆ ขณะที่มีคนอื่นในสระด้วย แถมยังให้คนรับใช้ไปเชิญแขกอย่างเธอมาพบ
“ อาาาา วีด้า คุณกำลังจะทำให้ผมแตก ” เสียงทุ้มที่ครวญกระเส่าขึ้นกะทันหันนั่นเป็นข้อการันตีได้เป็นอย่างดีว่าสิ่งที่เธอคิดไม่ผิดแน่ !
บ้าสิ้นดี และที่สำคัญ ชื่อนั้น วีด้า เจ้าหล่อนก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงของคุณพ่อ ไม่สิ ตอนนี้ก็เป็นแค่อดีต แต่มันก็ไม่ควรไม่ใช่เหรอที่เธอจะมาทำบัดสีกับผู้ชายคนอื่นในสถานที่ที่เคยเป็นของคุณพ่อแบบนี้
หลายความรู้สึกประดังประเด ขณะที่หญิงสาวกำลังหันรีหันขวางทำตัวไม่ถูก ว่าจะเดินเข้าไปหาหรือจะกลับออกไปก่อนดี ทว่าเสียงทุ้มลึกเอ่ยขึ้นดังกระทบมาถึงหู ทำให้ขาต้องหยุดชะงัก
