ตอนที่ 106 : สิ่งฉันกลัวที่สุดคือความเงียบงันในอากาศ!
เฉินฉื่อจ้งตื่นเต้นเป็นอย่างมากเขาถามออกมา “คุณซุนขอผมดูองุ่นนั้นหน่อยได้ไหมครับ?”
ซุนหรูพยักหน้า
เฉินฉื่อจ้งค่อยๆใช้มือของเขายกมันขึ้นมาก่อนจะเริ่มอธิบายออกมาอย่างเป็นมืออาชีพ
“ดูสิ องุ่นแต่ละลูกน่าจะหนักประมาณ 30 กรัมทั้งลูกของมันมีสีแดงอมน้ำตาลและมัยังมีเส้นใยที่คล้ายกับเส้นเลือกอยู่ไปทั่วเปลือกของมัน และเนื้อของมันยังใสมาก นี่มันองุ่นทิบทิมแห่งโรมันส์คุณภาพที่ดีที่สุด!”
เฉินฉื่อจ้งพูดต่อ “ของแบบนี้น่ากลัวว่าจะต้องมาจากการประมูลเท่านั้น มันเป็นสิ่งที่บรรดาคนรวยทั้งโลกต่างอยากลิ้มลองแถมยังต้องจองคิวเข้าประมูลอย่างน้อยครึ่งปีด้วย และหลังจากที่ประมูลได้มันก็จะถูกจัดส่งขึ้นเครื่อในเวลาไม่เกิน 1 ชั่วโมงเพื่อรับประกันความสดใหม่!”
“เมื่อประมาณ 8 ปีก่อนผมเคยได้เข้าร่วมการวิจัยทางการแพทย์แล้วผมก็โชคดีได้พบกับทายาทของซาซากิสองคนพวกลองให้ผมชิมพวกมันดูรสชาติขอมันผมสาบานได้เลยว่าต่อให้ผ่านไปอีกกี่สิบปีผมก็ไม่มีวันลืม!”
หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่เฉินฉื่อจ้งพูด แพทย์และพยาบาลในห้องต่างก็พากันตกตะลึงไปตามๆกัน
“ประธานเจียงสุดยอดเกินไปแล้ว เขาทําได้ทุกอย่างเลยจริงๆ!”
“พระเจ้า ประธานเจียงกล้าให้ของขวัญเป็นพวงแบบนี้เลยหรอ!”
“…”
เฉินฉื่อจ้งอดใจวางมันลงไม่ได้จริงๆ เขาพูดออกมา “คุณโชคดีมากเลยจริงๆที่ได้เป็นครอบครัวเดียวกันกับประธานเจียง”
แซ่เจียงงั้นหรอ…หรือจะเป็นเจียงเฉิน?!
ซุนหรูเริ่มตระหนักอะไรบางอย่างได้ “คุณเจียง…ที่ว่าเขาคือเจียงเฉินใช้ไหมคะ?”
เฉินฉื่อจ้งยิ้มและพยักหน้า “ครับ อย่างที่คุณคิดเลย คุณเจียงเขาเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับที่สามของโรงพยาบาลของพวกเราครับ! และผมมาที่นี่ก็เพราะเขาอยากให้ผมดูและพวกคุณเป็นพิเศษ”
“นี่…”
ซุนหรูเบิกตากว้างเธอปิดปากตัวเองด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
พระเจ้า!
เธอคาดไม่ถึงเลยว่าลูกเขยของเธอจะเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับที่สามของโรงพยาบาลหมิงเต๋อ!
ผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับที่สามหรอ?!
มูลค่ามันต้องไม่ต่ำกว่าหลายพันล้านแน่ๆ!
ดวงตาของซูเสี่ยวเสี่ยวเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
ขอพูดอะไรหน่อยนะ พี่เจียงเฉินเขานะทรงพลังมากแต่พวกเธอกลับไม่เชื่อเอง
แล้วตอนนี้ละ เชื่อกันรึยัง? ฮิฮิ
ใบหน้าของสองแม่ลูกเขียวคล้ำจากความอับอาย!
คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าลูกเขยของอีกฝ่ายจะเป็นถึงผู้ถือหุ้นอันดับสามของโรงพยาบาลหมิงเต๋อ!
แม้แต่ผู้อำนวยการเฉินฉื่อจ้งก็ยังต้องเคารพ!
และที่มากไปกว่านั้น ผลไม้ที่ให้เป็นของขวัญยังเป็นของระดับโลกที่สุดแสนจะหายาก!
ลอยยิ้มบนใบหน้าของเธอนั้นหายไปนานแล้วเหลือเพียงแต่ร่างกายที่แข็งทื่อ!
“เอ่อ… ผู้อํานวยการเฉินองุ่นทับทิมแห่งโรมันส์มันควรจะหายากกว่านี้หน่อนไหมคะ?”
ฝ่ายหญิงอ้วนยังไม่ยอมแพ้เธอพยายามหาเหตุผลในการมาหนุนตัวเอง “ในเรื่องของราคาฉันไม่คิดว่ามันจะมากกว่าเชอร์ลี่ของฉันมากหรอกใช่ไหมคะ? มันก็เป็นผลไม้เหมือนกันแถมของฉันอาจจะแพงกว่าด้วยซ้ำกล่องละตั้ง 500 หยวนเลยนะคะ!”
“ไม่ต่างหรอ?”
เฉินฉื่อจ้งพูดไม่ออก เขายิ้มออกมา “ไม่ต่างกันได้ยังไง? ถ้าคุณจะซื้อองุ่นชนิดนี้คุณก็ต้องใช้เงินถึง 2000 หยวนแล้ว”
“ฮ่าฮ่าฮ่า แค่ 2000 หยวนเองหรอมันแพงกว่าของฉันแค่ 4 เท่าเอง!”
หญิงอ้วนหัวเราะออกมา เธอก็คิดว่ามันจะหายากแต่สุดท้ายก็ไม่ได้แพงเท่าไหร่!
เฉินฉื่อจ้งกลอกตาไปมาก่อนจะพูดออกมา “ที่ผมหมายถึงคือ 2000 ต่อลูก ไม่ใช่พวง!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า อีก…”
หญิงอ้วนหยุดหัสเราะไปในทันที เธออับายจนตัวแข็งทื่อ
ลูกละ 2000?
แล้วทั้งพวงมีกี่ลูก 20 หรอ?
งั้นก็เท่ากับว่าพวงหนึ่งขายตั้ง 50,000 หยวน?!
สิ่งที่เธอกลัวที่สุดในตอนนี้คือความเงียบในอากาศ
ซุนหรู ซูเสี่ยวเสี่ยว “…”
หยาบาลกับหมอ “…”
สองแม่ลูก “…”
คนทั้งห้องพากันตกตะลึง!
นี่มันบ้าไปแล้ว องุ่นลูกละ 2000 กัดคําเดียวเงินก็หายไป 2000 แล้ว!
แถมยังไม่มีขายตามตลาดด้วย?!
สองแม่ลูกรู้สึกราวกับว่าพวกเธอตกลงไปในท่อระบายน้ำ
กล่องหนึ่งมีแค่หนึ่งปอนด์ราคา 500 เทียบกับองุ่นพวงละ 50,000?
พระเจ้านี่มันจะแตกต่างเกินไปแล้ว!
ใบหน้าของสองแม่ลูกบิดเบี้ยวราวกับโดนทุบตีมา
ลูกเขยของพวกเขาเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับที่สาม เขาคือคนรวยของจริง!
แถมผลไม้ที่เอามาให้ก็ยังเป็นเกรดประมูล
คนแบบนี้ไม่สวควรไปยั่วยุอย่างเด็ดขาด!
แต่ตอนนี้พวกเธอดันเดินไปชนกับตอเข้าให้แล้ว!
ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ของหญิงด้วนก็ดังขึ้น
“ว่าไง น้องสาวมีอะไรหรอ?”
เรื่องนี้ถือว่าบังเอิญมากเพราะ น้องสาวที่เธอพูดถึงก็คือจางหยาคนที่คิดเข้ามาจีบเจียงเฉินนั่นเอง เมื่อวันก่อนประวัติอันดํามีดของเธอนั้นโดนแฟนหนุ่มของเธอเปิดโปงออกมาจนหมดและวันนี้หุ้นของบริษัทเธอดิ่งลงจนไม่อาจจะดิ่งลงไปได้มากกว่านี้แล้ว!”
“พี่หนูทนไม่ไหวแล้ว บริษัทของหนูต้องปิดตัวลงแล้ว!”
“อะไรนะ?!”
หญิงอ้วนตกตะลึงจนตาถลนออกมา!
เธอนั้นคอยพึ่งเงินจากบริษัทของน้องสาวมาโดยตลอดแต่ตอนนี้บริษัทของน้องสาวเธอล้มละลายแล้ว?
ข่าวนี้ราวกับสายฟ้าที่ฟาดลงมาที่ตัวของเธอเต็มๆ!
กระอักเลือด!
“อั๊ก~~~”
หยิงอ้วนรู้สึกหายใจไม่ออกตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีขาว โรคความดันโลหิตกําเริบแล้วเธอก็เป็นลมไปในทันที!
เฉินฉื่อจ้งออกคําสั่งทํานที่ “รออะไรกัน พาเธอไปเร็วเข้า!”
หมอและพยาบาลเริ่มวุ่นวายกันทันที พวกเขารีบพาตัวเธอไปส่งที่ห้องฉุกเฉินเพื่อทําการรักษาทันที!
“แม่~~ อย่าตายนะ!!”
ลูกสาวของหญิงอ้วนร้องไห้ออกมาก่อนจะรีบตามออกไป!
ซุนหรูในตอนนี้ก็ได้รู้แล้วว่าลูกเขยของเธอนั้นเป็นถึงผู้ถือหุ้นของโรงพยาบาลหมิงเต๋อ
“ผู้อํานวนการ เดี๋ยวฉันจะแบ่งให้คุณเอาไปกินนะคะ ไม่ต้องเกรงใจ!”
ซุนหรูรีบหยิบองุ่นทับทิมโรมันส์สองลูกขึ้นมาก่อนจะส่งให้เฉินฉื่อจ้งทันที
“ขอบคุณมากครับ ในเมื่อคุณเป็นคนในครอบครัวของประธานเจียงถ้าต้องการอะไรก็โทรบอกผมได้เลยนะครับ!”
เฉินฉื่อจ้งยิ้มอย่างมีความสุข
เมื่อเขาออกไปจากห้องพักเขาก็อดไม่ได้ที่จะเอาองุ่นในมือขึ้นมากิน
รสชาติระเบิดออกมา
หวาน
ความสุขทะลักออกมาจากตัวองุ่น!
ในชีวิตนี้ เขาต้องขอบคุณประธานเจียงจริงๆ ไม่งั้นเขาคงไม่มีทางได้มีโอกาศกินองุ่นทับทิมแห่งโรมันส์อีกแน่!
อืม~อร่อยมาก! อร่อยจนต้องร้องไห้ออกมาเลย~o(T~ To) ~
ถ้าได้กินซักลูกก่อนเข้าทําการผ่าตัดล่ะก็ อัตราความสําเร็จในการผ่าตัดจะเพิ่มขึ้น 15% ทันที!
หลังจากที่ทุกคนออกไปจากห้องพัก
พ่อของซูเสี่ยวเสี่ยวก็ตื่นขึ้นมาทันที่ซึ่งพลาดโอกาศในการดูฉากตบหน้ากันไปเพียงไม่นาน
ซุนหรูที่เห็นก็รีบเอาองุ่นไปล้างก่อนจะเอามาให้สามีของตัวเองกินทันที “อาไห่รีบกินเร็วเข้า ลูกเขยของนายซื้อมาฝากลูกละตั้ง 2000 เลยนะ!”
“องุ่น 2000? ลูกเขย?”
ซูยี่ไห่มึนงง?
นี่เขาพลาดอะไรไป? ทําไมถึงตื่นมาที่นี่ แล้วองุ่นราคา 2000 มันคืออะไร?
แล้วไหนจะเรื่องลูกเขยอีก?-
ซุนหรูยิ้ม “อาไห่ คุณได้ยินถูกแล้ว องุ่นราคา 2000 หยวนเนี่ยเป็นลูกเขยของเราที่ซื้อมาให้ แถมเขายังเป็นถึงผู้ถือหุ้นอันดับสามของโรงพยาบาลหมิงเต๋อด้วย!”
“ถามจริง? ผู้ถือหุ้นอันดับสามของโรงพยาบาล?!”
ซูยี่ไห่ไม่อยากจะเชื่อ!
“คิดว่าฉันโกหกหรอ?”
ซุนหรูหันไปหาลูกสาวของเธอ “เสี่ยวเสี่ยว อธิบายให้พ่อของลูกฟังสิ เขายังไม่ยอมเชื่อแม่!”
ซูเสี่ยวเสี่ยวปิดหน้าต่างแชมในโทรศัพท์ของเธอที่กําลังส่งข้อความคุยกับเจียงเฉินอยู่ลงไปก่อนจะเริ่มอธิบาย “พ่อคะ มันเป็นเรื่องจริงค่ะพี่เจียงเฉินเขา…เอ่อ เดี๋ยวนะคะ”
ซูเสี่ยวเสี่ยวจ้องไปที่ข้อความในโทรศัพท์ที่เพิ่งจะแจ้งเตือนขึ้นมา เธอกดเข้าไปในทันที!
[บัญชีธนาคารของคุณได้รับเงินเข้าเป็นจํานวน 1,000,000.00 หยวน!]
ซูเสี่ยวเสี่ยวตกใจเล็กน้อย “พ่อคะแม่คะ เจียงเฉินเขาโอนเงินให้หนู 1 ล้านแล้วเขาก็บอกว่าเป็นค่าลั่อั่งเปาของหนู!”
“1 ล้าน!”
ซูยี่ไห่ตกตะลึงจนสงสัยว่าตัวเองกําลังฝันอยู่!
นี่ฉันตื่นขึ้นมาบนโลกใบนี้ได้ยังไงกัน ทําไมโลกนี้ถึงดีกับฉันแบบนี้?
ซุนหรูใจเย็นมาก เธอรู้ได้ทันทีว่าความลําบากในชีวิตของครอบครัวของเธอกําลังจะหายไปแล้ว!
เหลือไว้เพียงชีวิตที่สวยงาม
เธอเพิ่งจะพูดออกไปว่า เจียงเฉินนั้นเหมือนกับมังกรและนกฟินิกซ์ท่ามกลางผู้คน!
ลูกสาวลูกทําให้แม่ภูมิใจจริงๆ!
แม่รักลูกมาก!
