ตอนที่ 155 : เจียงเฉินเป็นใครกันแน่?
หลิงหยุนรับสายแล้วคิดว่าเป็นลูกน้องของเขาที่โทรมารายงานเรื่องของเจียงเฉิน “แกคงไม่ได้มารายงานฉันว่าไอ้เจียงเฉินนั่นเรียนจบมาจากหลานเซียงแล้วก็ขับรถตตี้ใช้ไหม?”
“หลานเชียง ขับรถตตี้?”
อีกฝ่ายงง
หลิงหยุนเพิ่งจะตระหนักว่าเขาเข้าใจผิดเขาเลยพูดออกมาอย่างเขินอาย “เกิดอะไรขึ้นหรอ?”
“ผมโทรมาจากบริษัทบัญชีบางยันในสหรัฐอเมริกา!”
น้ําเสียงของเขาฟังดูตึงเคลียดมาก!
“อะไรนะ! บริษัทบัญชีบางยัน!”
หลิงหยุนเริ่มประหม่า
แน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนแปลกหน้าสําหรับชื่อนี้ ตอนที่เขาอคฤหาสน์ในลอสแองเจลิสในประเทศสหรัฐอเมริกาเขาก็ได้จ้างบริษัทบัญชีนี้เพื่อปลอมแปลงเอกสารและช่วยให้เขาประหยัดเงินไปได้ถึง 20 ล้านเหรียญ!!
“มีบางอย่างเกิดขึ้นงั้นหรอ?”
หัวใจของหลิงหยุนเต้นกระหน่ําแต่เขาก็ไม่ตื่นตระหนกมากเกินไปเพราะยังไงซะทางบริษัทก็สาบานกับเขาไว้แล้วว่า จะไม่มีปัญหาตามมาอย่างแน่นอน!
“ใช่มีบางอย่างเกิดขึ้น!”
ปลายสายพูดออกมาอย่างประหม่า “ก่อนหน้านี้มีคนส่งแฟกซ์มาให้เราโดยไม่เปิดเผยตัวตน ในเอกสารมีข้อมูลเรื่องการหลีกเลี่ยงภาษีของคุณเต็มไปหมดแถมยังมีหลักฐานด้วย!และผมก็ได้ทําการตรวจสอบแล้วและพวกมันเป็นของจ ริงทั้งหมด!”
“อะไรนะ?!”
หลิงหยุนส่ายหัวอย่างรวดเร็ว!
การหลีกเลี่ยงภาษีในสหรัฐนั้นถ้าหากถูกตรวจพบผลที่ตามมานั้นร้ายแรงมาก!
คนอเมริกามักจะมีคําพูดว่า มันไม่สําคัญหรอกว่าคุณจะไปทําให้รัฐบาลขุ่นเคืองรึเปล่าแต่ถ้าไปทําให้สรรพากรขุ่นเคืองคุณได้ตายแน่!
ในสหรัฐนั้นมีการจัดเก็บภาษีที่เข้มงวดมากและพวกเขายังมีอํานาจในการจับกุมและดําเนินคดีได้โดยตรงซึ่งโทษของมันก็รุนแรงมาก!
แม้ว่าจะจบเรื่องโดยการจ่ายค่าปรับได้แต่จํานวนค่าปรับนั้นจะมากกว่าตัวจํานวนเงินภาษีที่จะต้องจ่ายซะอีกซึ่งอาจจะมากถึงสิบเท่าหรือร้อยเท่าเลยก็ได้
นอกจากนี้สรรพากรก็ยังมีกองกําลังของตัวเองที่พร้อมส่งออกมาเพื่อจับกุมคนอยู่ตลอดเวลา!
“เป็นไปได้ยังไง?!”
หลิงหยุนคํารามออกมา “นายไม่ได้บอกยังไงว่าเราจะไม่มีวันโดนจับได้เ”
ปลายสายพูดออกมา “พวกเราทํางานนี้มาก็หลายครั้งแต่เราไม่เคยโดนจับได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเขารู้เรื่องแล้วหาหลักฐานพวกนี้มาได้ยังไง!”
“แล้วข้างในเขียนไว้อีกไหม?”
“พวกเขาส่งข้อความมาข้างหลังครับ”
ชายที่ปลายสายพูดออกมาพร้อมกับตัวของเขาที่สั่น “ถ้าคุณไม่ขอโทษคนที่คุณไปทําผิดต่อเขาในวันนี้และทําการจ่ายค่าชดเชยอาชญากรรมที่คุณก่อจะถูกส่งไปให้สรรพากรของประเทศสหรัญอเมริกาและผลที่จะตามมาคุณก็คงจะรู้ดี!”
“วันนี้คนที่ฉันทําผิดด้วย?”
หลิงหยุนตกใจจนตัวสั่นและเขาก็นึกถึงคนๆหนึ่งได้ทันที
วันนี้เขาไม่ได้ทําผิดต่อใครเลยเว้นแต่เจียงเฉินเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น!
“ผลที่ตามมาจะมีอะไรบ้าง?” หลิงหยุนที่ตกตะลึงอยู่ก็เงียบไปซักพัก่อนจะพูดออกมา
“ผลที่ตามมานั้นร้ายแรงมาก!”
ปลายสายพูดออกมาอย่างยากลําบาก “ถ้าเราถูกพวกเขาจับได้ว่าหลีกเลี่ยงภาษีเกินกว่า 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐพวกเราจะต้องถูกจําคุกถึง 15 ปี!”
“15 ปี?!”
หลิงหยุนร้องออกมาด้วยความตกใจ “การฆ่าคนในประเทศสหรัฐยังมีโทษไม่ร้ายแรงเท่านี้เลยไม่ใช่รึยังไง?”
“ใช่แล้วการหลีกเลี่ยงภาษีในประเทศนี้โทษร้ายแรงกว่าฆ่าคนมาก!”
“ถ้าฉันไม่ไปประเทศสหรัฐฉันก็ไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหม?”หลิงหยุนพูดออกมาด้วยความโมโห
“ถ้าคุณไม่เดินทางออกจากประเทศก็ไม่เป็นไรแต่ถ้าเดินทางออกมาแล้วไปเข้าประเทศที่มีสัญญาส่งตัวผู้ร้ายข้ามแดนกับประเทศสหรัฐเมื่อไหร่คุณจะโดนจับแล้วเข้าสู่กระบวนการส่งตัวผู้ร้ายข้ามแดนกลับไปยังประเทศสหรัฐอเม ริกาทันที!”
ปลายสายพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “คุณหลิงผมขอแนะนําให้คุณยอมก้มหัวให้เขาดีกว่าเคลียกันให้จบด้วยดีไม่งั้นหลังจากนี้เราลําบากแน่!”
“ฉันไม่สน!”
หลิงหยุนพูดออกมาอย่างดื้อรั้น “ต่อให้ทั้งชีวิตนี้ฉันจะไม่สามารถกลับไปเหยียบอเมริกาเหนือได้แต่ฉันก็จะไม่มีวันยอมก้มหัวขอโทษเจ้าเจียงเฉินนั่น!”
พูดจบก็กดวางสายทันที!
เขาพยายามบังคับให้ตัวเองใจเย็น!
เฉินซื่อหยุที่เห็นอาการของลูกพี่ลูกน้องตัวเองเธอก็เริ่มรู้สึกกลัว!
เพราะอย่างไรก็ตามลูกพี่ลูกน้องของเธอนั้นมีทรัพย์สินมากมายอยู่ในสหรัฐอเมริกา
ถ้าเจียงเฉินทําการรายงานไปที่กรมสรรพากรของที่นั่นจริงๆหลิงหยุนคงจะต้องเศร้าสลดแน่!
ทรัพย์สินของเขาในประเทศสหรัฐอเมริกาถ้าไม่โดนระงับไว้ก็คงไม่พ้นโดนยึดแน่!
มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่!
เฉินซื่อหยุอย่างลําบาก “ถ้ามันไม่ไหวจริงๆ…”
“ไม่!”
หลิงหยุนพูดอย่างเย็นชา “ขอโทษงั้นหรอ? มันไม่มีทางที่ฉันจะขอโทษมัน! ต่อให้ฉันต้องโดนยกทรัพย์สินทั้งหมดในประเทศสหรัฐอเมริกาและไม่ได้ไปเหยียบที่น นตลอดชีวิต!ฉันก็จะไม่มีวันยอมขอโทษไอ้เจียงเฉินนั่น!”
ไม่นานโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง!
ลางสังหรณ์ไม่ดีของเขาก็โผล่มาอีกแล้ว!
เมื่อมองไปก็ปรากฏว่าเป็นเลขาของเขาในบริษัทในประเทศจีน
“ประธานคะตอนนี้มันไม่ดีแล้ว กรมสรรพากรมาที่บริษัทของเราแล้วแจ้งว่าพวกเขาเข้ามาทําการตรวจสอบเรื่องภาษีของเรา! ตอนนี้พวกเขากําลังทําการยึกข้อมูลทาง การเงินทั้งหมดของเราค่ะ!”
น้ําเสียงของเลขาฟังดูร้อนรนและประหม่ามาก!
เอี้ยคะ
Rolls Royce ของหลิงหยุนเบลคอีกครั้ง!
เฉินชื่อหมูตกใจจนนี่ราดออกมา!
แต่ตอนนี้หลิงหยุนไม่มีเวลามาสนใจเธอแล้ว!
เขาตื่นตระหนก!
ธุรกิจของเขาในประเทศสหรัฐอเมริกาเขานั้นยอมละทิ้งมันได้แต่นั่นไม่ใช่กับธุรกิจในจีนของเขาเพราะมันเป็น รากฐานของเขา!
เขาเองก็คิดไม่ถึงว่าเจียงเฉินจะมีความสามารถมากพอที่จะดึงกรมสรรพากรมาตรวจสอบภาษีของเขาได้!
และแน่นอนว่าขนาดในสหรัฐเขายังกล้าหลบเลี่ยงภาแล้วในประเทศจีนของเขาจะไปเหลืออะไร!
ถ้ากรมสรรพากรจับได้บริษัทของเขาต้องขาดทุนหนักแน่!
เจียงเฉินคนนี้เป็นใครกันแน่?
หลิงหยุนรู้จักคนๆนี้เป็นครั้งแรก!
ตอนแรกเขาก็ไม่แคร์แต่ตอนนี้เขากลัวมาก!
หลิงหยุนกลับรถทันที!
“ลูกพี่ลูกน้องนายจะทําอะไร?”
“ย้อนกลับไป!”
“จะกลับไปเพื่ออะไร?”
“กลับไปขอโทษเขา!”
“ได้ยังไงกัน?! ฉันไม่มีวันยอมหรอกนะ!”
หลิงหยุนโกรธจัดจนเอาหลังมือของเขาตบหน้าเธอ!
“ยังไม่สํานึกอีกรึยังไง! มันเป็นความผิดของเธอทั้งหมด!”
เฉินซื่อหยุเอามือปิดใบบหน้าของเธอ ที่กําลังร้อนและเจ็บปวดนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นการแส ดงออกที่น่ากลัวขนาดนี้ของหลิงหยุนเธอตื่นตระหนกจนพย กหน้าโดยไม่รู้ตัว
ในเวลานี้เองงานแต่งก็กําลังดําเนินไปตามขั้นตอน
เจ้าบ่าวเจ้าสาวเดินเข้ามาในงาน
แต่บรรดาแขกในงานตอนนี้กลับกําลังพูดคุยเรื่องระหว่างเจียงเฉินกับหลิงหยุนกัน!
พวกเขาต่างก็ถกเถียงกันว่าระหว่างเจียงเฉินกับหลิงหยุนคนไหนแข็งแกร่งกว่ากัน?
แต่ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกอย่างเสียงดัง
เจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็ถูกมองข้ามโดยไม่รู้ตัวสายตาของคนทั้งงานมองไปที่ประตูที่เกิดเสียงดัง
หลิงหยุน!
เขากลับมาแล้ว!
ทุกคนในงานพากันต่างแตกตื่น!
เวลาชี้ขาดมาถึงแล้วหรอ?
ทันใดนั้นฉากที่น่าตกใจก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน!
หลิงหยุนเดินตรงมาหาเจียงเฉินก่อนจะหยุดตรงหน้าเขา!
คุกเข่าลง!
ก่อนจะก้มหัวโค้งคํานับ!
หลิงหยุน “ผมขอโทษครับ คุณเจียง! ผมผิดไปแล้ว!ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะนะครับ!”
ทุกคนในงานตกตะลึง!
ทําไมหลิงหยุนที่มีทรัพย์สินกว่าหมื่นล้านถึงได้ยอมง่ายๆแบบนี้กัน?
“ยอมแพ้แล้วหรอ ตอนแรกยังทําตัวหยิ่งอยู่เลยไม่ใช่รีไง?”
เจียงเฉินยิ้มออกมาอย่างสนุกสนาน
ใบหน้าของหลิงหยุนแดง…จากความอับอาย “ผมผิดที่ผมหยิ่งเกินไป!”
เสี่ยวลี่และภรรยาของเขา สองพี่น้องตระกูลลู่ พี่น้องคนส่งพัสดุต่างเดินเข้ามายืนอยู่ข้างหลังเจียงเฉิน!
เจียงเฉินจ้องมองด้วยความเย็นชา “ตอนนั้นลูกพี่ลูกน้องของนายเยาะเย้ยเจ้าบ่าวอย่างเปิดเผยและยังดูถูก แขกจากฝ่ายเจ้าบ่าวด้วยและนายก็ยังมาปกป้องเธอโดย การอ้างว่ามันเป็นสิทธิเสรีภาพของเธอในการพูดไม่มีใครมีสิทธิ์เข้าไปยุ่งและนายก็ยังเรียกร้องความยุติธรรมด้วยการพยายามให้ลู่เว่ยตบหน้าตัวเองนั้นมันสมควรแล้วหรอ?”
เจียงเฉินมองหลิงหยุนที่กําลังคุกเข้าอย่างเย็นชา
หลิงหยุนพยักหน้า “ไม่ครับๆมันไม่สมควร! ผมจะทําให้มันถูกต้องเดี๋ยวนี้!”
หลิงหยุนหันไปมองที่เฉินชื่อหยูอย่างเย็นชาก่อนจะดุใส่เธอ“รีบไปขอโทษทุกคนเดี๋ยวนี้!”
เฉินซื่อหยุที่เป็นคนหยิ่งยโสเมื่อได้ยินก็ร้องออกมาทันที “ฉันไม่ขอโทษฉันโดนพวกมันทุบตีทําไมฉันต้องขอโทษด้วย!”
หลิงหยุนโกรธจัดเขาจ้องมองหน้าเธอเขม็งก่อนจะตบหน้าของเธอ!
“ลูกพี่ลูกน้อง..อย่าตีฉัน…ฉัน…ฉัน..ฉันขอโทษ!”
เฉินซื่อหยูกลัวจนนี่ราดออกมา!
จากนั้นเธอก็คลานไปหาเสี่ยวลี่และญาติของเขาและบรรดาเพื่อนร่วมงานของเจียงเฉินแล้วขอโทษทีละคน!
เจียงเฉินยิ้มอย่างเหยียดยามแล้วมองไปที่หลิงหยุน“เรื่องลูกพี่ลูกน้องของนายจบไปแล้วที่นี่มาเรื่องของนายดีกว่า!”
