เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ ตอนที่ 194 : นายคิดว่านายชนะแต่ที่จริงแล้วนายต่างหากที่แพ้!
ตอนที่ 194 : นายคิดว่านายชนะแต่ที่จริงแล้วนายต่างหากที่แพ้!
สายตาของทุกคนในห้องโถงจับจ้องไปที่เจียงเฉิน
จ้าวฉีซางตะโกนอย่างกระตือรือร้น “ขอแสดงความยินดีกับคุณเจียงสําหรับ[เฟยชุ่ยเว่ยจินเฟิงปู่เหยา]ขอเชิญคุณเจียงขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ!”
เจียงเฉินเดินขึ้นไปบนเวทีและรับเครื่องประดับมาจากมือของจ้าวฉีซาง
จ้าวฉีซาง “คุณเจียง คุณอยากจะพูดอะไรสักหน่อยไหมครับ?”
เจียงเฉินพยักหน้าแล้วมองไปที่ฉู่หลิงเหยา “สาเหตุที่วันนี้ผมยอมประมูล [เฟยชุ่ยเว่ยจินเฟิงปู่เหยา] ด้วยราคาที่สูงลิ่วก็เป็นเพราะแฟนสาวของผม ฉู่หลิงเหยา!”
สายตาของทุกคนในห้องโถงหันไปมองที่เทพธิดาสาวสวยฉู่หลิงเหยาทันที!
ดวงตาของหวางเฉียนเต็มไปด้วยความอึดอัด!
“ตอนที่ผู้ประมูลนํา [เฟยชุ่ยเว่ยจินเฟิงปู่เหยา] ออกมาผมก็เห็นดวงตาของเธอที่เป็นประกาย และผมก็รู้ได้ทันทีว่าเธอนั้นชอบปูเหยาชิ้นนี้มาก เธอนั้นเป็นนักเปียโนแต่เธอนั้นก็สนใจวัตถุโบราณที่เป็นวัฒนธรรมของจีนมากเช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้นในใจของเธอนั้นน้ําหนักความสําคัญของผมนั้นยังมีมากกว่า (เฟยชุ่ยเว่ยจินเฟิงปู่เหยา) ชิ้นนี้อยู่มาก…”
เจียงเฉินและฉู่หลิงเหยาจ้องมองกันอย่างเสน่หา “และในเวลานั้นเอง ผมก็ตัดสินใจเข้าร่วมการประมูล [เฟยซุ่ยเว่ยจินเฟิงปู่เหยา] ชิ้นนี้เพื่อตอบสนองความรู้สึกของเธอที่มีต่อผม ไม่ว่าจะด้วยราคาเท่าไหร่ก็ตาม ไม่ว่าจะ 100 ล้านหรือ 200 ล้านหรือจะมากกว่านั้นก็ตาม ตราบใดที่เธอนั้นชอบมันผมก็ยินดีที่จะมอบให้เธอเพราะความรักนั้นไม่อาจวัดค่าได้ด้วยเงิน!”
ในเวลานี้เองสายตาของคนมากมายเต็มไปด้วยประกายแสง
ซึ่งเป็นคู่รักที่ดีจริงๆ!
ความรู้สึกที่บริสุทธิ์แบบนี้นับว่าหายากมากแล้วในยุคสมัยนี้
หวางเฉียนกระอักเลือดออกมาด้วยความโกรธ!
หลิวหลานที่เห็นก็เสียใจ เธอนั้นเป็นคู่นัดบอดของเจียงเฉิน เจียงเฉินควรจะเป็นแฟนของเธอ!!
เจียงเฉินยังคงพูดต่อไป “นอกจากนี้ บางทีมันอาจจะเป็นความบังเอิญ สมบัติชิ้นนี้มีชื่อว่าเฟยชุ่ยเว่ยจินเฟิงปู่เหยา] และชื่อของเธอก็มีตัวอักษรเหยาอยู่ด้วย ผมก็เลยคิดว่ามันคงจะเป็นพรหมลิขิตแน่ๆ วันนี้ผมก็เลยจะขอใช้ของขวัญชิ้นเล็กๆนี้เป็นของขวัญ สําหรับตอบแทนหัวใจของหลิงเหยา และผมจะขอเข้าไปคีย์ตัวที่ 89 บนเปียโนของคุณจะได้ไหม?”
ฉู่หลิงเหยาเอามือปิดปาก น้ําตาของเธอไหลออกมาะ
ว้าว-
เดิมที่เปียโนนั้นมีเพียง 88 คีย์ที่ 89 นั้นเรียกได้ว่าเป็นการสารภาพรักที่สวยงามที่สุดของนักเปียโนและยังสื่อถึง ความรักที่จะไม่มีวันแตกหัก!]
บรรดาหญิงสาวหลายๆคนในงานต่างพากันอ่อนไหวไปกับคําสารภาพรักของเจียงเฉินบางคนถึงกับน้ําตาไหลออกมา
ช่างเป็นความรักที่บริสุทธิ์และสวยงามอะไรขนาดนี้
หลิวหลานยังคงเต็มไปด้วยความโกรธและความหึงหวง “เธอควรเป็นของฉัน!”
ฉู่หลิงเหยาน้ําตาซึมและแล้วสิ่งที่เธอต้องการรู้มาตลอดในที่สุด เธอนั้นก็ได้รับคําตอบนั้นแล้ว คําตอบที่สําคัญต่อหัวใจของเธอ
ถ้าไม่ใช่เพราะสถานการณ์ในตอนนี้ฉู่หลิงเหยาคงวิ่งเข้าไปในอ้อมกอดของเจียงเฉินและร้องไห้ออกมาแล้ว!
เจียงเฉินเดินกลับไปยังที่นั่งแล้วค่อยๆส่ง [เฟยชุ่ยเว่ยจินเฟิงปู่เหยา] ให้ฉู่หลิงเหยาและเช็ดน้ําตาของเธอออกเบาๆ
“เด็กโง่ ยังจะร้องไห้อยู่อีกหรอ?” เจียงเฉินยิ้ม
“ฮือออออออออออออออออออออออ
ฉู่หลิงเหยาร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจเธอกอดตอของเจียงเฉินไว้และหัวเราะออกมา “เจียงเฉิน ก่อนหน้านี้ฉันก็คิดว่านายไม่ได้ชอบฉัน ฮืออออ –ขอบคุณนะ…” OT TO –
เจียงเฉินลูบหัวของเธอด้วยความรักและสูดกลิ่นหอมจางๆจากร่างกายของเธอ
ปล่อยให้เธอนั้นอยู่ในอ้อมกอดของเขาและระบายอารมณ์ออกมา
หวางเฉียนมองไปที่ฉู่หลิงเหยาและหลิวหลานที่อยู่ข้างๆเขา ความแตกต่างระหว่างทั้งสองนั้นชัดเจนมาจนทําให้เขานั้นอยากจะเตะผู้หญิงข้างๆเขาให้ตายทันที!
จ้าวฉีซางเริ่มการประมูลรอบใหม่
ของประมูลชิ้นแรกถูกขายออกไปแล้วและของชิ้นที่สองนั้นจะต้องล้ําค่ากว่าชิ้นแรกอย่างแน่นอน!
“รายการต่อไปก็เป็นของจักรพรรดินีพระองค์แรกของจักรพรรดิคังซีเช่นกัน! เป็นชุดประจําตําแหน่งของเธอซึ่งมีทั้ง มงกุฎราชสํานัก เสื้อคลุม ต่างหู และอื่นๆอีกซึ่งทั้งหมดถูกเก็บเอาไว้อย่างดี!”
คนในงานพากันตกตะลึง!
“จักรพรรดินีอีกแล้วหรอ?”
“ครบชุดขนาดนี้มันจะล้ําค่าขนาดไหนกัน?!”
“ชุดของจักรพรรดินี! มันสามารใช้เป็นมรดกสืบทอดของตระกูลได้เลยนะถ้าสามารถเอามันกลับไปได้!”
“สมบบัติหายากอีกแล้ว!”
ปีก ปีก ปีก!
ในเวลานี้เองจ้างฉีซางก็นกค้อนขึ้นมาและเรียกความสนใจของทุกคน “ทุกคนย่อมรู้ว่าฮ่องเต้นั้นจะสวมเสื้อคลุมมังกร ส่วนฮ่องเฮานั้นจะเป็นผู้สวมเสื้อคลุมหงส์เพลิง ในช่วงเวลานั้นฮองเฮาพระองค์แรกของจักรพรรดิคังซีคือผู้ที่สวมชุดตัวนี้! และมันก็ยังคงถูกเก็บรักษามาได้อย่างสมบูรณ์จนมาถึงทุกวันนี้มันมีค่าและหายากมาก!”
เจียงเฉินพูด “เหยาเหยา เสื้อคลุมตัวนี้จะเป็นของใครไม่ได้นอกจากเธอแล้ว ฉันรู้ว่าเธอชอบมันมากเดี๋ยวพอได้มาเธอก็ลองเอาไปใส่แล้วก็เดี๋ยวฉันจะถ่ายรูปให้เอาไว้ดูในอนาคต!”
ฉู่หลิงเหยา “??”
นี่ฉันพูดอย่างงั้นไปหรอ ชุดนี้มันดูน่าเกลียดจะตายไป!
น่าเกลียดมาก! —
ในเวลานี้เอง เธอนั้นก็เห็นว่าเจียงเฉินขยิบตาให้เธอแบบครั้งก่อนที่ร้านอาหารฝรั่งเศษเธอนั้นก็เข้าใจได้ทันทีว่าเจียงเฉินจะต้องมีแผนอะไรแน่ๆ!
ฉู่หลิงเหยาเม้มปากและแกล้งอ้อนกับเจียงเฉินทันที “ใช่ ฉันชอบชุดนี้มากเลย เจียงเฉินถ้านายเอามาให้ฉันได้ฉันจะตอบแทนนายอย่างดีเลย ”
หวางเฉียนที่อยู่แถวหน้าก็แอบฟังทั้งสองมาโดยตลอด
ตอบแทนอย่างดี?!
เขาตื่นเต้นขึ้นมาทันที!
เทพธิดาหลิงเหยานั้นสนใจชุดๆนี้มากมากกว่าปูเหยาอันนั้นอีก!
“ฉันยังมีโอกาศ!”
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็สังเกตเห็นปฏิกริยาจากอีกฝ่ายเขาหันไปยิ้มให้กับเทพธิดาหลิงเหยา “ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่เธอชอบ เจียงเฉินคนนี้ก็จะประมูลมาให้เอง”
หวางเฉียนหัวเราะออกมาทันทีที่ได้ยินแบบนี้
แกคิดว่าฉันเป็นสัตว์กินหญ้ารียังไง?!
“ฉันหวางเฉียนตัดสินใจแล้ว! ฉันจะต้องประมูลมันมาให้ได้! ฉันจะประมูลมันมาแล้วมอบให้ฉู่หลิงเหยา แล้วทําให้เธอบาดหมางกับแกแล้วบอกเลิกกับแกซะ…”
หวางเฉียนนึกถึงแผนที่สมบูรณ์แบบของตัวเอง!
“เจียงเฉิน แกตั้งตารอดูเถอะ!”
ปีก ปีก ปีก–
จ้าวฉีซางทุบค้อนอีกครั้ง
“เอาล่ะ การประมูลจะเริ่มขึ้นแล้ว เนื่องจากมูลค่าของมันนั้นสูงมากดังนั้นราคาเริ่มต้นจะอยู่ที่ 12 ล้านและการประมูลแต่ละครั้งก็จะต้องขึ้นครั้งละไม่ต่ํากว่า 500,000 หยวน!”
หวางเฉียนไม่สามารถอดทนรอได้อีกต่อไป!
เขาตะโกนออกมาอย่างเสียงดัง!
“50 ล้าน!”
ว้าว—
กลุ่มคนในงานตกอยู่ในความโกลาหลทันที!
เหล่าเศรษฐีและคนดังพากันสับสนไปหมด
ราคาพุ่งสูงเกินไป
พวกเขาไม่สามารถรับมันได้!
พวกเขาพากันจ้องมองไปที่หวางเฉียนด้วยความคับข้องใจ!
เจียงเฉินยิ้ม: “65 ล้าน!”
หวางเฉียนก็ยังคงมุ่งมั่นที่จะชนะ: “80 ล้าน!”
เจียงเฉินทําเป็นลังเลเล็กน้อย: “90 ล้าน!”
หวางเฉียนที่เห็นความลังเลของเจียงเฉินเขาก็ดีใจและพูดออก มา “100 ล้าน!”
เจียงเฉินยังคงทําเป็นลังเลและในเวลานี้หวางเฉียนก็เห็นฉู่หลิงเหยากําลังอ้อนวอนเจียงเฉินก่อนที่เจียงเฉินจะกัดฟันแล้วพูดออก มา “110 ล้าน!”
หวางเฉียนหัวเราะในใจเขานั้นคิดไปเองแล้วว่าเจียงเฉินนั้นใกล้ ถึงขีดจํากัดแล้วไม่อย่างนั้นเขาจะลังเลต่อหน้าแฟนสาวของตัวเองขนาดนี้ได้ยังไง?
“120 ล้าน!”
ใบหน้าของเจียงเฉินดูน่าเกลียดเขากัดฟันพูดออกมา “130 ล้าน!”
หวางเฉียนพูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจ “140 ล้าน!”
เขาเชิดหน้าขึ้นในเวลานี้เขารู้สึกว่าตัวเองนั้นโดดเด่นกว่าใครทั้ง
เจียงเฉินแกล้งทําเป็นลังเลก่อนจะถอนหายใจออกมา “ฉันไม่ต้องการสู้แล้ว”
(เจียงเฉิน : นายคิดว่านายจะชนะแล้วงั้นหรอ แต่จริงๆแล้วนายต่างหากล่ะที่แพ้!)
จ้าวฉีซางตะโกนอย่างกระตือรือร้น “ขอแสดงความยินดีกับคุณ หวางเฉียนที่ประมูล [ชุดหงส์ของจักรพรรดินีเสี่ยวเฉิงเหริน] ได้ ขอเชิญมาบนเวทีด้วยครับ!”
หวางเฉียนหัวเราะและเดินขึ้นไปบนเวที
เวลานี้หลิวหลานเองก็เดินตามเขาไปด้วยความตกตะลึงเธอตะโกนในใจ : มันเป็นของฉัน มันเป็นของฉันแน่ๆ!
เธอนั้นคิดไปเองว่าหวางเฉียนนั้นจะต้องมอบชุดคลุมหงส์อันล้ําค่าให้กับเธอที่เป็นแฟนสาว!
เธอตื่นเต้นมาก!
นี่เป็นวัตถุโบราณที่มีมูลค่าหลัก 100 ล้าน!
ฉันกําลังจะได้โบยบินแล้ว!
หวางเฉียน “???”
เขาหันไปมองที่หลิวหลาน
ยัยน่าเกลียดนี่จะตามมาทําไม?
อย่างไรก็ตาม ตรงนี้เป็นพื้นที่สาธารณะมันไม่ใช่เรื่องดีที่จะหักหน้าของเธอตรงนี้
หวางเฉียนกับหลิวหลานเดินขึ้นไปบนเวทีประมูล
จ้าวฉีซางให้คนไปนําบัตรของหวางเฉียนมาเพื่อทําการโอนเงินทันทีและหลีกเลี่ยงการบ่ายเบี่ยง เพราะยังไงก็ตามนี่เป็นคําสั่งที่เขานั้นได้รับมาจากเถ้าแก่เจียงของเขาและเขานั้นจะต้องทํามันโดยไม่มีข้อผิดพลาด!
ในเวลานี้เอง เขานั้นก็ได้ประกาศออกไปอีกครั้ง “ต่อไป ผมขอเชิญรองผู้อํานวยการของพิพิธภัณฑ์ปักกิ่งขึ้นมาบนเวทีเพื่อขอบคุณคุณหวางเฉียนสําหรับการบริจาคและความใจกว้างเขา!”
หวางเฉียนรู้สึกดีเป็นอย่างมาก
รองผู้อํานวยการของพิพิธภัณฑ์ขึ้นมาขอบคุณเขาด้วยตัวเอง?
รองผู้อํานวยการของพิพิธภัณฑ์ก็ควรเป็นคนสําคัญคนหนึ่งใช่ไหม?
นี่เป็นเกียรติและรางวัลที่ผู้บริจาคจะได้?
ฉันจะขอเป็นเพื่อนกับรองผู้อํานวยการของพิพิธภัณฑ์ทีหลังดี
ไหม?
หวางเฉียนตัวลอยเขานั้นรู้สึกว่ากระดูกของตัวเองนั้นเบาลงไปสองสามเท่า!
เขาเหลือบมองไปที่เจียงเฉินอย่างดูถูกและหัวเราะออกมา
เสียงของจ้าวฉีซางยังคงดําเนินต่อไป “รองผู้อํานวยการของพิพิธภัณฑ์ คุณเจียงเฉิน เชิญขึ้นมาบนเวทีได้เลย!”
เจียงเฉินยืนขึ้น
ทักทายกับคนเล็กน้อย
หวางเฉียนตกตะลึง “???”
รองผู้อํานวยการของพิพิธภัณฑ์?
เจียงเฉิน?
บ้าเอ๊ย!
ในเวลานี้เองด้านล่างก็เริ่มพูดคุยกัน
“เขาเป็นรองผู้อํานวยการของพิพิธภัณฑ์?”
“เขาไม่ใช่คนขับติ์ตี้หรอกหรอ?”
“บ้าไปแล้ว! ที่แท้เขาเป็นคนใหญ่คนโต!”
เจียงเฉินค่อยๆเดินขึ้นไปบนเวที
หลังจากที่รับไมโครโฟนมาแล้วเขาก็เริ่มกล่าวขอบคุณอย่างอบอุ่น “ขอบคุณคุณหวางเฉียนที่ให้การสนับสนุนเพื่อการกุศลได้อย่างดีเยี่ยมจริงๆนะครับ ในนามของเด็กกําพร้าผมขอขอบคุณการบริจาคทั้ง 140 ล้านหยวนของคุณ
มุมปากของหวางเฉียนค่อยๆกระตุกยิ่งเขาฟังมากเท่าไหร่ เขาก็รู้ถึงสิ่งผิดพลาดมากขึ้นเท่านั้น
นี่มันการหลอกลวง!
นี่มันแผนของมันชัดๆ!
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็ยื่นไมโครโฟนออกไป “คุณหวางเฉียน ขอแสดงความยินดีกับการประมูลในวันนี้ด้วย ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยครับ”
เขาต้องเข้าใจสิ่งหนึ่งก่อน ไม่ว่าจะเป็นแผนที่ถูกวางมาหรือไม่ เขาก็ไม่สามารถถอนตัวได้แล้ว เพราะถ้าเขาถอนตัวเขาก็จะกลายเป็นตัวตลกในโลกธุรกิจในทันทีดังนั้นไม่เพียงแต่ไม่สามารถถอนตัว เขานั้นได้แต่เดินต่อไปเท่านั้น
แม้ว่าจะเจ็บใจก็ตาม!
140 ล้าน!
เจียงเฉินยิ้ม “คุณหวางเฉียน? ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยครับ”
หวางเฉียนหันไปมองเจียงเฉินด้วยความเกลียดชังเขาได้แต่กัดฟันและเก็บความเกลียดชังเอาไว้ในใจแม้ว่าตัวเองอยากจะใช้มีดแทงเจียงเฉินให้ตายไปเลยก็ตาม
เป็นแผนการแล้วยังไง!
ในเมื่อหลิงเหยาชอบชุดนี้มากงั้นฉันก็จะขอมอบให้เธอเลยก็แล้วกัน!
หวางเฉียนรับไมโครโฟนมาเปิดมันก่อนจะเริ่มพูดออกมา
“อย่างแรกเลย ที่ผมเข้าร่วมการประมูลในครั้งนี้ ก็เพราะผมต้องการบริจาคเงินเล็กๆน้อยๆให้กับบรรดาเด็กกําพร้าและช่วยให้พวกเขาให้มีชีวิตที่ดีขึ้น…”
เขาพยายามพูดออกเพื่อเชิดชูศีลธรรมของตัวเอง!
หวางเฉียนหันไปมองฉู่หลิงเหยาใบหน้าของตื่นเต้น “อย่างที่สอง ผมประมูลของชิ้นนี้มาก็เพื่อรอยยิ้มของสาวสวย…”
ฉู่หลิงเหยาไม่ขยับ
อย่างไรก็ตามหลิวหลานนนั้นกลับเป็นคนขยับแทน!
ในเวลานี้เธอนั้นยืนเชิดหน้าอย่างภาคภูมิใจ!
ใช่แล้ว คนๆนั้นก็คือฉันเอง!
หวางเฉียนซื้อเสื้อคลุมหงส์เพลิงตัวนี้ด้วยราคา 140 ล้าน เพื่อให้ฉันโดยเฉพาะแน่ๆ!
แชะ! แชะ! แชะ! แชะ!
กล้องของนักข่าวจับภาพหลิวหลานอย่างต่อเนื่อง
หลิวหลานรู้สึกราวกับว่าเธอนั้นอยู่เหนือกว่าคนทั้งโลก!
หวางเฉียน “???”
เขามองไปที่หลิวหลานอย่างเย็นชา
ผู้หญิงคนนี้โงยังไงกัน? คิดว่าฉันพูดถึงเธอร์ยังไง?
เรื่องตลกแล้ว!
หวางเฉียนหัวเราะแล้วจ้องมองไปที่หลิวหลานก่อนจะยิ้มให้ฉู่หลิงเหยาก่อนจะพูดออกมา “และสาวสวยคนนั้นก็คือ…”
ขณะที่พูดเขาก็ยื่นมือออกมาแล้วชี้ไปตําแหน่งที่ฉู่หลิงเหยานั่งอยู่
หวางเฉียนเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น “เธอคนนั้นชื่อฉู่หลิงเหยา หลังจากที่ผมได้เห็นเธอเป็นครั้งแรกผมก็ตกหลุมรักเธอทันที! และผมก็รู้มาว่าเธอนั้นชอบพวกของโบราณดังนั้น (ชุดหงส์เพลิงของจักรพรรดินีเสี่ยวเฉิงเหริน) ชุดนี้ผมก็จะขอมอบเป็นของขวัญ ให้เธอ!”
เศรษฐี “??? ของขวัญนั้นไม่ใช่สําหรับแฟนสาของเขาหรอ”
นักข่าว “??? ของขวัญนั้นไม่ใช่สําหรับแฟนสาของเขาหรอ”
หลิวหลาน “ “??? ของขวัญนั้นไม่ใช่ของฉัน?”
หน้าของคนนับร้อนเต็มไปด้วยความนงง!
จากนั้นหลิวหลานก็แสดงปฏิกริยาออกมา เธอเสียสติไปทันที
“อา— นายไม่ได้ซื้อให้ฉันงั้นหรอ?”
เธอถามหวางเฉียนทันที
หวางเฉียนมองไปที่หลิวหลานอย่างเย็นชา “มอบให้เธอหรอ? เธอเป็นอะไรกับฉันงั้นหรอ?”
หลิวหลาน “ฉันก็เป็นแฟนของนายไง! ไม่ใช่ว่านายควรมอบมันให้ฉันรึยังไง? ทําไมถึงได้ให้คนอื่นกัน?”
หวางเฉียนรู้สึกขบขัน “แกมันก็แค่ผู้หญิงชั้นต่ํา! แค่ให้เงินนิดๆหน่อยก็ยอมฉันแล้ว! ทําไมฉันต้องเอาของมูลค่ากว่า 100 ล้านให้ด้วยล่ะ? เธอมันน่าเกลียดมากเกินไป!”
เมื่อหลิวหลานได้ยินเธอก็โกรธทันที!
เธอเจ็บปวดมากเจียงเฉินนั้นก็เคยต่อว่าเธอแบบนี้มาก่อน และในวันนี้เธอนั้นก็โดนหวางเฉียนดุด่าแบบนั้นอีก
“กร็ด กรี๊ด กรี้ด – แกมันเลว ฉันจะสู้กับแก!”
เธอตบหน้าอีกฝ่ายทันทีและพยายามเข้าไปข่วนที่ใบหน้า
“อ้าก-
หวางเฉียนโดนเล็บของหญิงสาวขวนจนมีรอยเลือดปรากฏขึ้นมา 3 ขีดบนใบหน้าของเขาและสร้างความเจ็บปวดให้เขาอย่างมาก!
ก่อนที่มันจะจบลง ผมที่หล่อเหลาและมีเสน่ห์ของเขาก็ถูกดึงขี้นมา หนังศรีษะของเขาก็ชาและยังมีอาการเจ็บที่ใบหูของเขา ปรากฏว่าหลิวหลานนั้นกัดเข้าไปที่หูของหวางเฉียน!
“อ๊าก– แกมันบ้าไปแล้ว!”
หวางเฉียนกรีดร้องด้วยความอับอาย
“ใช่! ฉันมันบ้าไปแล้ว! บ้าก็เพราะแก!”
หลิวหลานตะโกรออกมาอย่างดุเดือด
ผู้คนในงานตกตะลึง!
มองดูอย่างเงียบๆ!
“พรึบ–
ทันใดนนั้นระหว่างการต่อสู้ของหวางเฉียนกับหลิวหลานทั้งคู่ก็บังเอิญไปชนกับกล่องไม่ที่บรรจุ [ชุดหงส์เพลิง] อยู่ข้างใน
กล่องไม่ล้มลงและกระแทกกับพื้นและแตกลง
ชุดคลุมหงส์เพลิงและอุปกรณ์อื่นๆกระจายไปทั่วพื้น
ต้องรู้ก่อนว่า ชุดนี้เป็นของเก่ากว่า 300 ปีภายใต้การกัดเซาะของออกซิเจนมันจะเปราะบางมากซึ่งเปราะบางกว่าปูเหยาที่เจียงเฉินประมูลมามาก!
และการแตกหักครั้งนี้จะทําให้ชิ้นส่วนไม่น้อยเลยต้องเสียหาย!
ความสมบูรณ์ของชุดนั้นถูกทําลายลงไปมากและมูลค่าของมันก็ลดลงทันที…
ผู้คนจํานวนมากพากันกุมมือว้ที่หัวใจโดยที่ไม่รู้ตัว
ชุดมูลค่า 140 ล้าน
มองดูแล้วเจ็บแทน!
Related
