ตอนที่ 218 : เบบี้น้อยใจแล้ว ดูเหมือนจะไม่พอใจมากด้วย–
กองถ่ายได้รับการติดต่อจากโรงแรมแอตแลนติสอย่างรวดเร็ว
จากนั้นพวกเขาก็พากันไปที่โรงแรมแอตแลนติสอย่างรวดเร็ว เพื่อเริ่มการถ่ายทํา
“ว้าว- วิวที่นี่ดูสวยและหรูมาก!”
“ที– มุมนี้ก็สวยเหมือนกัน อลังการมาก!”
“ใช่- องค์ประกอบของฉากมันสมบูรณ์แบบเลย!”
“พระเจ้า– ทุกที่มองไปตรงไหนก็สวย!”
ผู้กํากับ ผู้ช่วยผู้กํากับและช่างภาพแทบจะเป็นบ้าไปทันที!
ภูมิทัศน์และการออกแบบของโรงแรมแอตแลนติสนั้นจัดว่าสมบูรณ์แบบทุกๆฉากนั้นมีแต่ความสมบูรณ์แบบทั้งนั้น
ละครที่เกี่ยวกับประธานเผด็จการต้องการฉากแบบไหน?
แบบนี้แหละ!
หน้าตาของตัวละคร และฉากที่สวยงาม!
เรื่องนี้มันสําคัญกว่าโครงเรื่อง!
ในเวลาช่วงบ่ายนั้นมีการถ่ายทําเยอะมาก คู่พระนางต้องทําการถ่ายฉากมากมาย
มีฉากใกล้ชิดอยู่บ้างแต่เจียงเฉินก็ผ่านไปได้อย่างสบายๆ
ส่วนลู่อี้หังนั้นไม่สามารถทําอะไรได้
ลู่อี้หังเองก็ไม่กล้าขัดขืนเขานั้นได้แต่นั่งตัวสั่น : คนใหญ่คนโตคนนี้ฉันแตะต้องไม่ได้ ไม่งั้นฉันได้ตายแน่!
“โอ้ะ”
ระหว่างการถ่ายทําผู้กํากับจางก็ติดไอเดียขึ้นมา!
เขาอดใจไม่ไหวที่จะเข้าไปหาผู้ช่วยผู้กํากับและคนเขียนบททันที
“ฉันต้องการเพิ่มเอกลักษณ์ให้กับนักแสดงของเรา-จากแค่ประธานเผด็จการมันไม่พอแล้ว ให้เขาเป็นเจ้าของโรงแรมไปด้วยเลย!”
“ทันทีที่พระเอกมาถึงโรงแรม ก็จะต้องมีพนักงานหลายร้อยคนของโรงแรมมาทักทายเขาอยู่ทางเข้า แล้วพนักงานหญิงก็จะตื่นเต้นจนกรี๊ดออกมา ฉากนั้นจะต้องงดงามมากแน่ๆ!”
ผู้กํากับจางรู้สึกตื่นเต้นมากในขณะที่เขาพูดออกมา
ผู้ช่วยผู้กํากับและคนเขียนบทก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเรื่องนี้
ตบต้นขา!
คนเขียนบท “เป็นความคิดที่ดีครับ!”
ผู้ช่วยผู้กํากับ “ไอเดียนี้เจ๋งมาก! มันเหนือกว่าแค่ประธานบริษัท เกมที่เราเขียนเอาไว้ตอนแรกตั้งเยอะ!”
ผู้กํากับจาง “นั่นสินะ!”
“เดี๋ยวก่อน…” ผู้ช่วยผู้กํากับนึกถึงปัญหาอะไรบางอย่างขึ้นมา ได้เขาหมดคิวถามออกมาทันที “แล้วเราจะไปหานักแสดงกลุ่มนี้จากที่ไหนกัน?”
ท้ายที่สุดแล้ว เมืองซานย่านั้นก็ไม่ใช่เมืองแห่งภาพยนตร์และโทรทัศน์ เพราะหากเป็นที่นั่นเพียงพวกเขากวักมือก็จะมีกลุ่มนักแสดงมารวมตัวกันแล้ว ที่เมืองซานย่านั้นไม่มีอะไรแบบนี้ให้พวกเขา…
ผู้กํากับจางมีความคิด “ไม่สิ! กลุ่มนักแสดงเรามีอยู่แล้ว… นั่นก็คือพนักงานจริงของโรงแรมแห่งนี้นี่แหละ! เพราะยังไงซะเราก็ไปขอที่ผู้จัดการใหญ่ได้!”
คนเขียนบท “ใช้แล้ว ผู้จัดการโรงแรมไม่น่าจะปฏิเสธแน่นอน เพราะท้ายที่สุดแล้ว พระเอกของเราก็คือคุณเจียง…”
รองผู้กํากับเฉา “งั้นก็โทรหาเขากันเลย!”
ผู้กํากับจางรีบโทรหาผู้จัดการซอสทันที
และแน่นอนว่าผู้จัดการซอสนั้นไม่ปฏิเสธเลย แต่ทางนั้นกลับเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง
แต่ในไม่ช้าพนักงานโรงแรมกว่า 400 คนก็ถูกส่งมาและเข้าแถวเรียงกันที่ทางเข้าโรงแรม
[แอคชั่น!!]
ฉากแรกนั้น พวกเขาใช้เลนส์กว้างเพื่อที่จะถ่ายภาพสะท้อนของตึกของโรงแรมหรูอย่างโรงแรมแอตแลนติส
หลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มซูมเข้าไป
คู่พระนางอย่างเจียงเฉินและหานซูหยานก็ปรากฏตัว
และพนักงานโรงแรมมากกว่า 400 คนก็โค้งคํานับพร้อมกัน “ยินดีต้อนรับเจ้านาย!”
จากนั้นก็มีเสียงกรีดร้องของพนักงานหญิงและแขกสุภาพสตรีหลายคน… ทั้งๆที่เจียงเฉินนั้นยังไม่ได้ทําอะไรเลย
“สมบูรณ์แบบ!”
ผู้กํากับจางโม่วที่อยู่ข้างหลังกล้องรู้สึกมีความสุขขึ้นมาทันที
เขามั่นใจว่าฉากนี้ต้องกลายเป็นหนึ่งในชาติที่โด่งดังที่สุดของเรื่องอย่างแน่นอน!
“ฮ่าๆ การถ่ายทําเนี่ยมันสนุกจริงๆ”
หลันหน่วนหยานมองไปที่เจียงเฉินและหานซูหยานที่กําลังถ่ายทําอยู่และพูดออกมา
แต่ว่า –
หลันหน่วนหยานพูดออกมาเบาๆ “ทําไมตาของเธอถึงมองแต่เขา! ดวงตาของเธอไม่ละจากเขาเลย!”
ก่อนหน้านี้เวลาที่หลันหน่วนหยานเจอกับผู้หญิงแบบนี้เธอนั้นจะมั่นใจในตัวเองแบบสุดๆ!
แต่หานซูหยานคนนี้เป็นนักแสดงจากโรงเรียนการแสดงของเมืองหลวง รูปร่างและหน้าตาของเธอนั้นจัดว่าสุดยอด มันทําให้หลันหน่วนหยานรู้สึกว่าเธอนั้นอยู่ในวิกฤต
“มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไง?”
เจียงเฉินเหงื่อตกเขารีบอธิบายออกมาอย่างรวดเร็ว “ฉันก็แค่เจอเธอตอนถ่ายทําเท่านั้นฉันยังไม่รู้จักเธอดีเลย”
“งั้นหรอ?”
ทนายสาวหลันหน่วนหยานรู้สึกหึงเธอเอนตัวพิงในอ้อมกอดของเจียงเฉิน “คนอื่นจะยังไงฉันไม่รู้ แต่ฉันหลันหน่วนหยานหึงแล้ว! นายทําตัวใกล้ชิดกับเธอมากเกินไปแล้วนะแล้วก็บทละครมันจะหวานเกินไปแล้ว หวานจนฉันอยากจะเข้าไปเล่นแทนด้วยซ้ํา ”
เทพธิดาหลันหน่วนหยานออดอ้อนออกมา : เบบี๋น้อยใจแล้ว ดูเหมือนจะไม่พอใจมากด้วย!
เจียงเฉินหัวเราะก็ไม่ได้ร้องไห้ก็ไม่ออก
ตราบใดที่พวกเธอยังเป็นผู้หญิง เมื่อเป็นเรื่องความรู้สึกก็มักจะเป็นแบบนี้ พวกเธอนั้นจะอ่อนไหวง่ายมาก
หานซูหยานก็แค่เล่นละครกันเท่านั้นเอง แต่มันกลับทําให้เทพธิดาผู้ใจกว้างและอ่อนโยนรู้สึกอันตรายขึ้นมาขนาดนี้เลยหรอ?
เอ่อ…
เจียงเฉินยิ้มและลูบหัวของหลันหน่วนหยานก่อนจะพูดออกมาเบาๆ “โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ละครก็ถ่ายทําจนใกล้จบแล้ว ผมก็แค่ถูกดึงตัวเข้ามาเท่านั้นหลังจากนี้จะไม่ไปถ่ายละครอีกแล้ว”
“นายไม่ได้อยากเป็นดาราหรอ?” หลันหน่วนหยานลืมตาขึ้นด้วยความประหลาดใจ
“ดาราอะไรกัน…” เจียงเฉินยิ้ม “ฉันไม่ได้สนใจหรอก วงการบันเทิงมันวุ่นวายเกินไปเพราะงั้นฉันของเลือกอยู่แบบเงียบๆ เป็นคนธรรมดาๆดีกว่า”
“อืมมม”
เมื่อได้ฟังเจียงเฉินแล้วหลันหน่วนหยานก็ยิ้มออกมา
ก็ตามที่เจียงเฉินพูดละครนั้นก็ต้องถ่ายทําต่อไป และตัวเขานั้นก็มีสตั้นท์แมนอยู่แล้ว ก็ให้สตั้นท์แมนของเขาแสดงแทนไป!
ส่วนที่เหลือก็ใช้การตัดต่อเอา!
ให้ AI เป็นผู้เปลี่ยนใบหน้า!
แม้ว่าผู้กํากับและรองผู้กํากับ หานซูหยานจะไม่อยากแยกทางกับเจียงเฉิน แต่พวกเขาก็ได้แต่มองไปที่โรงแรมแอตแลนติสของเจียงเฉิน และตระหนักในใจว่าเขาคือเจ้าของที่แท้จริงของมัน!!
คนๆนี้ด้วยเวลาเพียงแค่หนึ่งนาทีก็คงสามารถหาเงินได้เป็นล้านๆ!
คนใหญ่คนโตขนาดนี้คงไม่มีเวลามาถ่ายได้ตลอดหรอกจริงไหม?
(เจียงเฉิน : ใช่ เพราะฉันจะไปขับตี้ตี้)
ดังนั้นแม้ทีมงานจะไม่เต็มใจแต่พวกเขานั้นก็ได้แต่ทําใจและจากเจียงเฉิน และโรงแรมเพื่อไปทําการถ่ายทําต่อ
หานซุหยานมองไปที่เจียงเฉินในดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ….
เธอนั้นรู้สึกได้ว่าหลันหน่วนหยานนั้นที่อยู่ข้างๆเจียงเฉินนั้นกําลังดึงเธอ
แต่หานซูหยานก็แอบสู้กลับ
สูดอากาศหายใจ!
แม้ว่าเธอจะเป็นเทพธิดาแต่ฉันหานซูหยานก็สวยไม่แพ้กัน!
ฉันจะต้องไล่ตามเจียงเฉินให้ได้!
เธอนั้นตัดสินใจที่จะแอบหาจังหวะขอให้เจียงเฉินออกไปกับเธอเพียงลําพัง!
“หือ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผู้ช่วยผู้กํากับจะพูดว่าเจียงเฉินขับตี้ตี้นิ?”
ดวงตาของหานซูหยานเป็นประกายทันที “นี่แหละโอกาศของฉัน!”
วันถัดมา
เจียงเฉินพาหลันหน่วนหยานไปนั่งเรือยอทช์เล่นเพื่อพักผ่อนไปกับทะเล
เมื่อพูดถึงเรือยอทซ์นั้นก็จะมีการแบ่งประเภทออกเป็น 4 แบบ
มีทั้ง เรือยอทช์กีฬา เรือยอทช์พักผ่อน เรือยอทช์เพื่อธุรกิจ และซูเปอร์ยอทช์!
เรือยอทช์พักผ่อนนั้นจะมีขนาดอยู่ที่ 35 ถึง 60 ฟุต เป็นเรือยอทช์ขนาดกลางเหมาะสําหรับคน 2-6 คนที่จะออกไปเที่ยวทะเลในวันหยุดมักจะมีห้องนอน 2-3 ห้องและก็จะมีห้องครัว ห้องนั่งเล่น การออกแบบภายในนั้นก็ใส่ใจเป็นพิเศษให้บรรยากาศที่อบอุ่น
เรือยอทช์สําหรับธุรกิจ: เป็นเรือยอทช์ขนาดใหญ่กว่า 60 ฟุต ตกแต่งระดับไฮเอนด์ มักจะมีห้องนอน 3-5 ห้อง ซึ่งสามารถรองรับแขกได้ 6-15 คนสําหรับการพักผ่อน การสื่อสาร การประชุมและอุปกรณ์สํานักงาน
ซูปเปอร์ยอทช์นั้นจะมีขนาดกว่า 110 ฟุต
เจียงเฉินที่เป็นเจ้าของโรงแรมแอตแลนติสหากเขาต้องการซูปเปอร์ยอชท์ก็สามารถเอาออกมาได้
เพียงแต่ว่าเจียงเฉินนั้นไม่ชอบทําตัวเด่นเขากับหลันหน่วนหยานไม่ต้องการให้มีคนมารบกวนดังนั้น เรือยอทซ์สําหรับพักผ่อนขนาด 5-6 คนก็นับว่าเพียงพอแล้ว หากจะนั่งเรือซูปเปอร์ยอชท์เขาก็จะต้องใช้ลูกเรือกว่าสิบคนเพื่อแล่นเรือและมันก็ยากที่จะทําให้คนไม่สนใจ
เจียงเฉินกับหลันหน่วนหยานแล่นเรือไปตามทะเลอย่างเงียบๆ เพลิดเพลินกับแสงแดดและความอบอุ่น ลมทะเลที่อ่อนโยนและคลื่นเบาๆ นกนางนวลที่โบยบินอย่างอิสระ
ทะเลกับท้องฟ้าก็เป็นสีเดียวกัน…
“ว้าว!”
หลันหน่วนหยานพิงไหล่ของเจียงเฉินและพูดออกมาเบาๆ “ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าทะเลจะสวยงามขนาดนี้ ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าฉันจะมีความสุขได้ขนาดนี้เมื่อได้อยู่กับนาย”
เจียงเฉินยิ้ม “ จากนี้ไปพวกเราก็จะมีความสุขตลอดไป”
จากนั้นเขาก็หยิบขวดขวดหนึ่งออกมาะ
ครีมกันแดด
“แดดค่อนข้างแรง สาวงามคนนี้จะรับบริการพิเศษหน่อยไหมครับ?”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “มีทั้งบริการทาครีมแล้วก็นวดแบบพิเศษด้วยนะ”
ใบหน้าของหลันหน่วนหยานเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที
เจ้าหมอนี่มีเจตนาไม่ดีแน่!
แ
ตะ
ในสถานการณ์แบบนี้มีหรือที่เทพธิดาคนนี้จะปฏิเสธ?
หลันหน่วนหยานพูดออกมาอย่างเขินอาย “ทาครีมกันแดดได้ แต่อย่ามั่วชั่วนะ”
แม้ว่าบนเรือจะมีกันแค่สองคนและทั้งสองก็มาอยู่ที่ๆไม่มีคน แต่หลันหน่วนหยานก็ยังอายอยู่ดี
“ไม่ต้องกังวล”
เจียงเฉินพอย่างชอบธรรม “นิสัยของฉันเธอยังมีรู้อีกหรอ? ผมเนี่ยเป็นเหมือนกับหลิวซินหัวที่กลับมาเกิดเชียวนะ ดังนั้น นั่งนิ่งๆ แล้วก็ไม่ต้องทําอะไรวุ่นวายก็พอแล้ว!”
หลันหน่วนหยานกลอกตาใส่เขา
อะไรกัน?
ในช่วงไม่กี่วันมานี้เหมือนกับว่านายทํากับฉันน้อยลง?
เจียงเฉินทาครีมกันแดดลงบนหลังสวยๆของหลันหน่วนหยาน
วันเวลาเงียบสงบทะเลสีฟ้าท้องฟ้าสีคราม!
หลันหน่วนหยานหลับตาลงอย่างมีความสุข และหวังว่าเวลานั้นจะหยุดอยู่ตรงนี้ไม่ไหลต่อไปและไร้การรบกวน
แตะ
สิ่งที่อยากกับสิ่งที่เป็นจริงกลับสวนทางกัน!
เรือยอทช์ธุรกิจลํานี้แม้จะไม่สุดยอดเท่ากับซูปเปอร์ยอทช์ แต่มันก็ค่อนข้างน่าประทับใจเลยที่เดียว
นี่คือเรือยอทช์แบบสั่งทําของพอร์ช ภายในมีอุปกรณ์ตกแต่งที่หรูหรามาก ราคาของมันนั้นอยู่ที่ 100 ล้านหยวน!
และในเวลานี้ก็มีคนที่กําลังจัดปาร์ตี้บนเรืออยู่กันกว่า 10 คน!
เสียงดนตรีที่ถูกส่งออกมาจากลําโพงนั้นดังมาก
หยิ่งยโส รุนแรง!
แม้แต่นกนางนวลที่บินอยู่รอบๆก็ทนกับเสียงที่ดังขนาดนี้ไม่ไหวจนต้องบินหนีไป
“ พวกมนุษย์โง่มาอีกแล้ว!”
“โอ๊ย เสียงดังมากเลยถ้าจะเบิดดังขนาดนี้ไปตายเถอะ!”
บนเรือยอทช์นั้นเต็มไปด้วยสาวสวยและชายหนุ่มหน้าตาขี้เหร่
ผู้หญิงบนเรือก็ล้วนแล้วแต่เป็นนางแบบสาวที่ออกมาหารายได้พิเศษนอกเวลาทํางาน
ส่วนผู้ชายนั้นก็เป็นลูกหลานคนรวยที่น่ารังเกียจ!
“ฮ่าๆๆๆ!”
คุณชายหลินนั้นเป็นลูกของมหาเศรษฐีคนหนึ่งในแถบทะเลจีนใต้ เขานั้นเป็นคนที่มีผิวสีคล้ํา เขานั้นกําลังดื่มวิสกี้อย่างหยิ่งยโสและโอ้อวดกับคุณชายอีกคนหนึ่ง “คุณชายซุน! นายเป็นนายน้อยจากเมืองหลวง! ครั้งนี้ฉันถึงขั้นยอมนําเรือยอทช์อันล้ําค่าของพ่อของฉันที่มีราคาลําละ 100 ล้านออกมาเพื่อสร้างความบันเทิงให้นายเชียวนะ ฉันอยากจะรู้มากเลยว่านายพอใจรึเปล่า?”
บนเรือนั้นมีคุณชายอีกคนหนึ่งที่มาจากเมืองหลวงเขานั้นมีชื่อว่าซูนฮ่าว เขานั้นพอใจกับปาร์ตี้บนเรือยอชน์ลํานี้มาก และมันก็รวมถึงกลุ่มสาวๆบนเรือด้วย เขาพูดออกมา “ไม่เลวเลย ไม่เลวเลยจริงๆ!”
“คุณชายซุนเป็นนายน้อยมาจากเมืองหลวง! ขอแค่มีความสุขกับการมาที่นี่ก็ดีแล้ว!”
“คุณชายหลินยอมลําบากมากเลยนะคะเพื่อที่จะให้ความบันเทิงกับคุณชาย!”
“พวกเราเองก็ยังไม่เคยขึ้นเรือยอทช์ราคา 100 ล้านหยวนเลยนะคะ เพราะพ่อของคุณชายหลินมักจะคอยดูมันอยู่อย่างใกล้ชิดตลอด!”
นายน้อยหลินดึงซุนฮ่าวมาแล้วหัวเราะออกมา “นายน้อยซุน ทริปครั้งนี้ไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ?!”
ซุนฮ่าวพยักหน้า “ใช่ ยังไงซะนี่มันก็เรือยอทช์ส่วนตัวสุดหรู มันทั้งน่าสนุก น่าตื่นเต้นและยังสะดวกสบายมาก!”
ทั้งสองยิ้มออกมา
ที่แท้กลุ่มนายน้อยจากเมืองหลวงและลูกหลานของคนรวยในแถบทะเลจีนใต้ร่วมมือกันเปิดปาร์ตี้บนเรือยอทช์สุดหรู!
ซุนฮ่าวเองก็เป็นพวกเสเพลเขานั้นเคยเห็นอะไรมากมายในเมืองหลวง แต่ครั้งนี้เมื่อมาทะเลจียใต้เขาเองก็ไม่คิดว่าตัวเองนั้น จะได้เปิดประสบการณ์และได้รับการต้อนรับแบบนี้
ซุนฮาวโอ้อวดออกมาเขายกแก้วเหล้าของเขาขึ้นมา “ต่อไปน้องชายดื่มเลย ดื่ม!”
“ดื่ม!”
หลินเส้าเองก็พยายามประจบประแจงเช่นกัน ครอบครัวของซุนอ้าวนั้นมีอํานาจมากมายและมันอาจทําให้เขานั้นได้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ไม่มากก็น้อย
บนเรือยอทช์นั้นมีสาวงามกี่คนกัน?
ทั้งสองเริ่มเปลี่ยนหัวข้อคุย
“สาวสวยเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นสาวสวยชั้นยอดกันทั้งนั้น!”
นายน้อยหลินเริ่มสายหัวไปมาก่อนจะพูดออกมา “ในเมื่อพี่ชายมาถึงที่นี่แล้ว งั้นสาวๆเหล่านี้ผมยกให้!”
ซุนฮาวยิ้มออกมา
พวกผู้หญิงกลุ่มนี้ล้วนแล้วแต่เป็นสาวสวยระดับหายากจริงๆ
เอ๊ะ!
ดวงตาของซุนฮาวหยุดกระทันหัน
ในเวลานี้เองเรือยอทช์ธุรกิจของพวกเขานั้นมาอยู่จุดเดียวกับเรือยอทช์ของเจียงเฉินพอดี
เรือยอทช์ธุรกิจนั้นจะมีขนาดเรือที่ใหญ่และสูงกว่าเรือยอทช์ เพื่อการพักผ่อนอย่างเห็นได้ชัด
ซุนฮ่าวจึงสามารถมองทั่วทั้งเรือของเจียงเฉินได้อย่างชัดเจน
สาวงาม!
สิ่งที่เขานั้นเห็นก็คือหลันหน่วนหยาน!
น้ําลายสอ! ()
ในเวลานี้เองเจียงเฉินกับหลันหน่วนหยานก็เห็นเรือยอทช์ธุรกิจแล่นมาใกล้เรือของพวกเขา
“น่ารําคาญจริงๆ!”
หลันหน่วนหยานสามารถสัมผัสได้ถึงสายตาที่จ้องมองมาอย่างเป็นอันตรายจากเรือยอทช์ธุรกิจ และเธอก็ขมวดคิ้วออกมา
เจียงเฉินพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา
ในเวลานี้เองบนเรือยอทช์ธุรกิจหลินเส้าก็สังเกตุเห็นเจียงเฉินกับหลันหน่วนหยาน
ตกตะลึง!
“ฉันแพ้งั้นหรอ”
“สาวคนนั้นสวยมาก!”
“แม่เจ้า!”
ซุนฮาวพูดออกมาด้วยใบหน้าที่โง่งม “เมื่อเทียบกับเธอแล้ว ผู้หญิงบนเรือยอทช์ของพวกเราน่าเกลียดมาก!”
อึก
เหล่านางแบบหญิงที่อยู่ข้างๆพากันกระอักเลือดออกมา
เมื่อกี้ยังบอกว่าสวยระดับหายาก แต่ตอนนี้กลับบอกว่าพวกเราน่าเกลียด?
สมองตัวเองยังดีอยู่ไหม?
แต่เมืองพวกเธอมองออกไป “…”
พวกเธอก็เห็นช่องว่างได้อย่างชัดเจน!
ถ้าจะบอกว่าคะแนนความสวยของพวกเธอนั้นอยู่ราวๆ 80 คะแนนนั้น หลันหน่วนหยานก็คงจะเกิน 100 คะแนนแน่ๆ!
ทั้งสองไม่อาจจะเทียบกันได้
“ไปให้พ้น!”
ซุนฮาวรีบลุกขึ้นและขับไล่นางแบบออกไปอย่างร้อนรน ตอนนี้ เขานั้นรู้สึกว่าพวกเธอนั้นก็แค่ผู้หญิงธรรมดาไม่มีอะไรให้เขาสนใจแม้แต่น้อย!
Related
