เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ – ตอนที่ 240 : ทรัพย์สินของเจียงเฉินทะลุสี่แสนล้านแล้ว!

ตอนที่ 240 : ทรัพย์สินของเจียงเฉินทะลุสี่แสนล้านแล้ว!

 

……

 

เจียงเฉินหันไปมอง

 

หลินซีหลานนําทีมตํารวจเดินเข้ามา

 

เมื่อเธอเห็นเจียงเฉินสายตาของเธอก็ดูอ่อนโยนลงทันที

 

เธอเข้าไปหาเจียงเฉินแล้วถามออกมา “เจียงเฉิน มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่?”

 

เจียงเฉินอธิบายออกมาสั้นๆ

 

“อะไรนะ?!”

 

หลินซีหลานที่ได้ฟังเรื่องที่เหล่าลูกชายและลูกสาวทั้งสามคนทําตัวอกตัญญก่อนที่พ่อของพวกเขาจะเสียชีวิต และหลังจากที่พ่อของพวกเขาเสียชีวิต พวกเขาก็รีบวิ่งกลับมาเพื่อรับมรดกแต่เท่านั้นยังไม่พอพวกเขายังทําตัวโอ้อวดอีก!

 

หลินซีหลานและตํารวจคนอื่นๆเดินเข้าไปหาทั้งสามคนทันที

 

ทั้งสามก็ยังคงตะโกนออกมา “พวกคุณคือตํารวจใช้ไหม? สองคนนั้นทุบตีพวกเรา พวกคุณต้องจับเขาเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผลที่ตามมาจะร้ายแรงจนพวกคุณรับไม่ได้แน่!”

 

หลินซีหลานพูดออกมาอย่างเย็นชา “จะคนจีนหรือคนประเทศไหน เมื่ออยู่บนแผ่นดินจีนก็ต้องใช้กฎหมายจีนเท่านั้น! เพราะนั่นคือกฎหมายของประเทศเรา! ต่อให้พวกคุณมาจากประเทศมหาอํานาจพวกคุณก็ไม่มีสิทธิ์ทํารัยคนอื่นก่อน!”

 

ผู้หญิงกรีดร้องออกมา “แม้ว่าพวกเขาจะทุบตีฉันก่อนน่ะหรอ?”

 

“ไม่ใช่!”

 

กลุ่มคนที่ยืนดูอยู่ก็ออกมาให้การ “ผู้หญิงคนนี้เป็นฝ่ายไปทุบตีนางพยาบาลก่อน! หลังจากนั้นทั้งสามก็ยังพยายามเข้ามาทุบตีน้องชายคนนี้ด้วย! แต่พวกเขาคงคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายโดนน้องชายทุบตีแทน!”

 

“ได้ยินแล้วใช่ไหม”

 

หลินซีหลานพูดออกมาด้วยน้ําเสียงเย็นชา “พวกเขาไม่ได้ทําอะไรพวกคุณก่อนเลย แต่เป็นคุณที่เข้าไปทําร้ายพวกเขาก่อน!”

 

“ไม่พวกคุณนั่นแหละที่ไม่เข้าใจ!”

 

ผู้หญิงพูดออกมา “ประเทศของพวกเรามีกฎหมายคุ้มครองอยู่ ถ้าใครก็ตามรู้สึกว่าตัวเองกําลังดูถูก ก็จะสามารถโจมตีคนอื่นก่อนได้ ”

 

ใบหน้าสวยของหลินซีหลานเต็มไปด้วยความโกรธ “ที่นี่คือแผ่นดินจีน ไม่ใช่แผ่นดินของพวกคุณ คุณคิดจริงๆหรอว่าพวกคุณมีอํานาจมากขนาดนั้น?”

 

“เอาเถอะ ยังไงซะเรื่องนี้ก็เป็นฝ่ายคุณที่ผิด!”

 

หลินซีหลานพูดกับทั้งสาม “พวกคุณก่อเรื่องทะเลาะวิวาทและก่อให้เกิดปัญหา ตามกฎหมายแล้ว พวกคุณจะต้องถูกจับเป็นเวลา 5 วัน!”

 

“อะไรนะ พวกนายแกกล้า?!”

 

ผู้หญิงกรีดร้องออกมา

 

หลินซีหลานกลอกตาและพูดออกมาด้วยความรังเกียจ “พวกคุณคิดว่าการที่พวกคุณไม่ใช่คนจีนอีกต่อไปแล้วมันจะทําให้พวกคุณยิ่งใหญ่กว่าคนจีนงั้นหรอ? เลิกฝันได้แล้ว!”

 

“เอาตัวไป!”

 

หลินซีหลานโบกมืออย่างเย็นชา!

 

ตํารวจอาชญากรรมสามคนเดินเข้าไปก่อนจะใส่กุญแจมือ

 

“พวกคุณจะถูกจับกุมเป็นเวลา 5 วัน!”

 

ทั้งสามถูกใส่กุญแจมือและนําตัวออกไป

 

“เดี๋ยวก่อนสิ! ปล่อยฉัน!”

 

ผู้หญิงหันกลับมามองไปที่เจียงเฉิน “ฉันจะให้อํานาจของฉันจัดการแกแน่! ฉันจะทําให้แกต้องอับอาย! เรื่องสื่อสังคมพวกเราเก่งที่สุด แกรอฉันได้เลย!”

 

เจียงเฉินยักไหล่

 

คนแบบนี้เขาจําเป็นต้องกลัวด้วยหรอ?

 

พวกคุณมีอะไรเทียบกับฉันได้บ้าง?

 

…..

 

…..

 

5 วันต่อมา

 

ในที่สุดทั้งสามก็ได้ออกมาจากคุก

 

อับอายมาก!

 

ผู้หญิงกัดฟันด้วยความโกรธจนอยากจะฆ่าเจียงเฉินให้ตาย

 

“เจียงเฉิน ฉันจะแก้แค้นแกแน่!”

 

“แต่จะแก้แคนยังไงดี?”

 

พี่ชายคนโตพูดออกมาอย่างท้อแท้

 

“ฉันรู้จักคนใหญ่คนโตอยู่! พวกเราเป็นคนใหญ่คนโตและพวกเขาจะต้องยอมช่วยเราแน่!”

 

หญิงสาวเยาะเย้ยออกมา “พวกคนใหญ่คนโตพวกนั้นมักจะชอบเรื่องคนดังกับเรื่องสิทธิมนุษยชนทุกวัน ถ้าพวกเขาได้ยินว่าเพื่อนร่วมชาติของพวกเขาถูกทําร้ายในประเทศจีน พวกเขาจะต้องสนับสนุนเราแน่ และถ้าพวกเราทําให้เรื่องนี้ดังมากพอบางที่ศาลอาจจะยกมรดกกลับมาให้พวกเราก็ได้!”

 

“ฉลากมาก!”

 

ดวงตาของชายทั้งสองเป็นประกาย

 

คนทั้งสามต่างก็ได้รับการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในประเทศสหรัฐอเมริกาดังนั้น ระดับความคิดของพวกเขาจึงไม่เลวเลย พวกเขาเริ่มติดต่อกับเหล่าคนใหญ่คนโตและเล่าเรื่องออกไปพร้อมกับเติมแต่งเข้าไปด้วย

 

เมื่อพวกเขาพูดออกไปเหล่าคนใหญ่คนโตต่างก็โมโหขึ้นมาทันที

 

พวกเขาเริ่มทําการต่อว่าผ่านเว่ยป๋อกันทันที

 

แน่นอนว่าพวกเขาก็ไม่ได้โง่จนถึงขั้นเอาเรื่องความขัดแย้งระหว่างประเทศเข้ามาร่วมด้วย พวกเขาเพียงแต่บอกว่าเจียงเฉินและพยาบาลเซินหยู่ถึงสมคบคิดกันฆ่าชายชราและยึดทรัพย์สินของเขาในเมืองหลวง

 

หลังจากนั้นพวกเขาก็ใช้เงินเพื่อทําการปั่นกระแสเรื่องนี้ออกไป

 

และในไม่ช้าข้อความหัวข้อนี้ก็โผล่ออกมาเป็นจํานวนมากบนโลกอินเทอร์เน็ต

 

[ตกตะลึง! ชายวัย 80 ปีถูกฆ่าชิงทรัพย์และฆาตกรก็คือพยาบาลในโรงพยาบาล]

 

[ความจริงเบื้องหลังการเสียชีวิตของชายชราคืออะไรกันแน่?]

 

[ลูกชายคนรองตกตะลึงหลังจากได้ยินข่าวร้ายและกลับมาที่จีนเพราะพ่อของเขาไม่เพียงเสียชีวิตแต่บ้านยังถูกยึด! หลังจากนั้น…]

 

[…]

 

ในเวลาเพียงไม่นานหัวข้อแบบนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ต

 

….

 

….

 

ในเวลานี้เจียงเฉินก็กําลังนั่งดูข้อมูลของบริษัท [ByteDance] ที่เขาเพิ่งจะได้รับมาเป็นรางวัล

 

ในตอนแรกเจียงเฉินนั้นไม่ได้สนใจอะไรมากนักกับรางวัลของระบบชิ้นนี้

 

แต่!

 

หลังจากที่เขาตรวจสอบข้อมูลแล้วความแข็งแกร่งของบริษัท [ByteDace] ก็ทําให้เขาต้องตกตะลึง!

 

บริษัท ByteDance นั้นไม่ต่างจากดาวรุ่งของอินเทอร์เน็ตจีน

 

นี่เป็นสถานที่ๆคนธรรมดาทั่วไปจํานวนมากทํางานในฐานะนักเขียนและเผยแพร่ข่าว! ปริมารของข่าวสารที่ออกจากที่นี่ต่อวันมีมากถึงหลักแสนถึงหลักล้านข่าว! และแน่นอนว่าดเวยปริมาณ ขนาดนี้ก็ย่อมต้องดึงดูดคนได้อย่างมหาศาล!

 

ด้วยปริมาณของผู้เสพข่าวที่มากการจะเขียนข่าวให้คนได้อ่านก็สามารถลดความลําบากได้ไม่น้อยเลย

 

นอกจากนี้บริษัทนี้ยังมีระบบอัลกอริธึมที่ทําการคัดกรองข่าวที่ผู้ใช้สนใจและผลักดันออกมาได้อย่างแม่นยํา!

 

หลังจากก่อตั้งมาไม่ถึงปีมันก็สามารถไต่เต้าขึ้นมาได้อย่างต่อเนื่องจนกลายเป็นยักษ์ใหญ่ของวงการสื่อ!

 

ทั้งยังเพิ่มฟังก์ชั่นวีดีโอสั้นๆเข้าไป ระบบการสั่นแจ้งเตือน ฯลฯ และยังมีข่าวที่เกี่ยวข้องกับ การเงินประกันภัย และการต่างประเทศ

 

เนื่องจากการรับและการส่งข้อมูลมหาศาลมันจึงเป็นดั่งราชาแห่งยุคของอินเทอร์เน็ต

 

ราคามูลค่าในตลอดของมันเท่าไหร่น่ะหรอ?

 

กว่าเจ็ดหมื่นห้าพันล้าน!

 

และหน่วยก็เป็นดอลลาร์ไม่ใช่หยวน!

 

และนอกจากนี้รายได้ของครึ่งปีแรกของ Byte Dance นั้นมีมากถึงเจ็ดหมื่นล้านหยวนเพิ่มขึ้นจากปีที่แล้วถึง 280%!

 

สิ่งนี้บ่งบอกถึงอะไรน่ะหรอ?

 

มันบ่งบอกถึงสภาพทางการเงินที่ดีของบริษัท!

 

มันเป็นสิ่งที่หาได้ยากจากอุตสาหรรมอินเทอร์เน็ต

 

ถ้าหากเปิดเผยเรื่องนี้ออกสาสาธารณธเมื่อไหร่มูลค่าของมันจะต้องเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอน!

 

และตอนนี้เจียงเฉินถือหุ้นของ [ByteDance] อยู่ที่ 64%!

 

แม้ว่าบริษัทจะจัดการระดมทุนไปแล้วถึงสามรอบทําให้หุ้นถูกกระจายออกไปมากมาย แต่ระบบกลับรวบรวมมันมาให้เจียงเฉินได้ถึง 64%!

 

นี่เป็นครั้งแรกที่ทําให้เจียงเฉินนั้นต้องเงียบไปถึงสองวินาที

 

วินาทีถัดมาเจียงเฉินก็ต้องเต็มไปด้วยความสุข!

 

ถ้าตามราคาของหุ้นทั้งหมดที่เจ็ดหมื่นห้าพันล้านดอลลาร์ดังนั้นหุ้น 64% มันก็จะเท่ากับ

 

เงินหยวนกว่าสามแสนสามหมื่นล้านหยวน!

 

นี่มันเป็นรางวัลที่ยอดเยี่ยมที่สุดตั้งแต่เขาเคยได้รับมา

 

ถ้าก่อนหน้านี้การจะเรียกเจียงเฉินว่าเศรษฐีแสนล้านมันอาจจะยังคลุมเคลืออยู่เล็กน้อยๆ

 

แต่ตอนนี้มันไม่อีกแล้ว!

 

เขานั้นได้กลายเป็นมหาเศรษฐีสี่แสนล้านแล้ว

 

เจียงเฉินพูดออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

 

“นี่ฉันเป็นเศรษฐีสี่แสนล้านแล้วหรอ?”

 

….

 

….

 

บริษัท Byte Dance กรุ๊ป

 

ในเวลานี้เองประธานจางเต็มไปด้วยความปวดหัว

 

เขาเพิ่งจะพบว่าตัวเองนั้นหลุดจากตําแหน่งผู้ถือหุ้นอันดับหนึ่งกลายมาเป็นผู้ถือหุ้นอันดับสอง

 

เนื่องจากเขานั้นเพิ่งจะได้ข่าวว่าเจียงเฉินได้ทําการซื้อหุ้น 64% จากการระดมทุนรอบที่หนึ่งสองและสามซึ่งมันมากกว่าหุ้นของเขาที่มีเพียง 21%!

 

หรือกล่าวอีกอย่างก็คือเขานั้นกลายเป็นลูกจ้างแทนไปแล้ว

 

นี่มันหุ้นที่มีมูลค่ากว่า 3 แสนล้านเลยนะ!

 

คุณเจียงมีเงินซื้อหุ้นมากขนาดนี้ในครั้งเดียวได้ยังไงกัน แต่อย่างไรก็ตามนี้มันก็มากเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นแล้ว่าทรัพยากรทางการเงินของคุณเจียงคนนี้แข็งแกร่งแค่ไหน!

 

“คิดไม่ถึงเลยว่าฉันที่เพิ่งจะเจอกับเขาไปที่งานนิทรรศการเครื่องประดับจะกลายมาเป็นเจ้านายของฉันแล้ว”

 

จางเป่ยยิ้มอย่างขมขื่น

 

ชีวิตมันน่าอัศจรรย์จริงๆ

 

ในเวลานี้เองผู้อํานวยการฝ่ายปฏิบัติการหัวข้อข่าวก็เข้ามารายงานอะไรบางอย่างกับเขา

 

“เจ้านายครับ มีข่าวร้อนที่เพิ่งปรากฏบนอินเทอร์เน็ต เป็นชายวัยแปดสิบปีที่เสียชีวิตอย่างลึกลับ ไม่เท่านั้นเขานั้นก็ไม่ได้ยกมรดกให้กับลูกชายและลูกสาวของเขาแต่กลับยกมรดกที่มีมูลค่ากว่าสิบล้านของเขาให้กับ คนนอกสองคน… และตอนนี้บนเว่ยป๋อมีข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้เต็มไปหมด ดังนั้นผมคิดว่าข่าวนี้เป็นข่าวที่น่าสนใจมากพอที่จะให้เราลงไปทํางานครับ”

 

จางเป่ยแปลกใจ

 

มีเรื่องแปลกๆแบบนี้ด้วยหรอ?

 

ยังไงก็ตาม หัวข้อข่าวแบบนี้ควรจะตามให้ไวดีกว่า

 

จางเป่ย “ในเมื่อมันเป็นข่าวร้อนน่าสนใจก็ จัดข่าวนี้ผลักดันไปให้ผู้ใช้ของเราอ่านก็แล้วกัน…”

 

“ครับ!” ผู้อํานวยการฝ่ายปฏิบัติการออกไป

 

จางเป่ยคลิกไปที่เว่ยป๋อด้วยความวงวัยก่อนเขาจะเห็น แฮชแท็กร้อนขึ้นมา #ผู้อาวุโสเสียชีวิตแต่มรดกนับสิบล้านกลับเป็นของคนนอก!

 

เขาคลิกเข้าไปดู

 

ในเนื้อหามีข่าวเขียนอยู่คร่าวๆ “ชายชราคนหนึ่งเสียชีวิตแต่หลังจากที่ลูกชายและลูกสาวกลับมาจากต่างประเทศก็พบว่าทรัพย์สินมรดกกลับถูกมอบให้คนขับตีตี้และพยาบาล จนเกิดข้อสงสัยขึ้นมาว่าเป็นไปได้ไหมที่คนขับติ์ตี้และพยาบาลสมคบคิดกันฆ่าชายชราและฝึกทรัพย์สินไป?!”

 

เมื่องจางเป่ยได้เห็นข่าวเขาก็ต้องรู้สึกโกรธขึ้นมา

 

“ฆ่าคนอายุแปดสิบปี?”

 

และนอกจากนี้ในข่าวก็ยังมีการแนบรูปภาพน่าเศร้าของลูกชายและลูกสาวที่กําลังร้องไห้พร้อมกับดวงตาที่เย็นชาของเจียงเฉินและพยาบาล

 

หลังจากที่จางเป่ยได้เห็นคนที่ในข่าวระบุว่าเป็น “ฆาตกร” เขาก็ต้องตกตะลึง

 

อะไรกัน?!

 

นี่ไม่ใช่เจ้านายของฉันหรอ?

 

หลังจากที่เห็นเจียงเฉินอยู่ในภาพจางเป่ยก็สามารถยืนยันได้ทันทีว่าข่าวนี้เป็นข่าวปลอม!

 

ฆาตกรรมบ้าอะไร?!

 

เจ้านายเป็นคนใหญ่คนโตมีทรัพย์สินเป็นแสนล้าน เขาจะฆ่าคนตายเพื่อบ้านหลังละสิบล้านไป ทําไม?

 

เรื่องตลกชัดๆ!

 

เขาเข้าไปดูที่ความคิดเห็น

 

มีการประณามด่าทออยู่มากมาย

 

“บัดซบ บนโลกนี้มีคนชั่วอย่างนี้ได้ยังไง?!”

 

“โรงพยาบาลยอมให้มีพยาบาลชั่วๆแบบนี้ได้ยังไงกัน?”

 

“ทําไมตํารวจถึงยังไม่รู้เรื่อง?!”

 

แต่ก็ยังมีคนจํานวนหนึ่งที่สงสัย

 

“พวกคุณไม่เห็นอะไรแปลกๆเลยหรอ ทําไมลูกชายและลูกสาวถึงต้องกลับมาหลังจากที่ทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้วด้วย? ความแตกต่างของเวลาแบบนี้มันสมเหตุสมผลแล้วหรอ?”

 

ไม่นานก็มีคนมาแสดงความคิดเห็นต่อ “มีอะไรไม่สมเหตุสมผล?”

 

“คนชราแต่ไร้ลูกหลารก็มีเห็นได้ทั่วไปในประเทศจีน”

 

หลังจากนั้นก็มีความคิดเห็นเข้ามาเรื่อยๆ

 

“อา….นี่มันเทพบุตรของฉันไม่ใช่หรอ?”

 

“เทพบุตรของฉันหลอกคน? แถมยังเป็นฆาตกร?”

 

“ฉันไม่เชื่อ มันจะต้องมีบางอย่างผิดปกติแน่! พระเจ้า! ยังไงฉันก็ไม่เชื่อว่าเขาจะทําแบบนั้น!”

 

“มีความเป็นไปได้อีกอย่างก็คือ ชายชรารู้สึกว่าลูกชายและลูกสาวของเขานั้นไม่เอาไหน ก็เลยไม่อยากมอบบ้านให้พวกเขาและหันไปมอบให้คนอื่นแทนนั่นก็คือเทพบุตรของพวกเรา!!”

 

เหล่าแฟนๆของเจียงเฉินเข้ามาแสดงความคิดเห็นอย่างน่าประทับใจ

 

ความคิดเห็นสุดท้ายตรงใจจางเปยมากๆและเขาคิดว่านี่แหละคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ!

 

แต่ต่อไปเขาจะต้องทํายังไง?

 

แล้วฉันจะคิดหาตัวเลือกไปทําไม?

 

สู้เพื่อเจ้านายใหม่ของตัวเองดีกว่า!

 

ฉันจะต้องยึดมั่นในตัวตนของเจ้านายของฉันและหยัดยืนต่อสู้กับศัตรู!

 

จางเป่ยโทรหาผู้อํานวยการฝ่ายปฏิบัติการ “ฉันเจอจุดสําคัญของข่าวที่นายเพิ่งจะเอามารายงานฉัน ตอนนี้มันไม่ง่ายขนาดนั้นแล้ว!!”

 

ผู้อํานวยการฝ่ายปฏิบัติการ “???”

 

เสียงของจางเป่ยเต็มไปด้วยความจริงจัง “สําหรับเรื่องนี้ฉันคิดว่า : ลูกชายและลูกสาวทั้งสามคนนั้นไม่ใช่คนดี ความตายจากการแก่ชราเป็นเรื่องปกติ และบางทีการมอบบ้านให้คนอื่นก็อาจจะเพราะว่าเขาชอบในความหล่อเหลา สุภาพและใจดีของชายคนนั้นก็ได้

 

ผู้อํานวยการฝ่ายปฏิบัติการ “…”

 

มีอะไรผิดปกติกับเจ้านายกัน?

 

ทําไมอยู่ๆเขาถึงยืนอยู่ข้าง ฆาตกร คนนั้น?

 

แถมยังชมเชยเขาอีก?

 

ไม่สิมันไม่ใช่การชมแล้วมันแทบจะกลายเป็นการเยินยอแล้ว!

 

มันจะต้องมีอะไรแปลกๆแน่ๆ!

 

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างขึ้นมาทันที!

 

“หรือว่าจะ…”

 

“ชายหนุ่มคนนั้นมีสถานะพิเศษ ที่แม้แต่เจ้านายก็ยังต้องก้มหัวให้?”

 

หลังจากระดมสมองของเขามาคิด ผู้อํานวยการฝ่ายปฏิบัติการก็เหมือนจะได้ข้อสรุป!

 

ผู้อํานวยการฝ่ายปฏิบัติการพูดออกมาทันที “ฮ่าฮ่าฮ่า— เจ้านายเป็นคนฉลากอยู่แล้ว หลังจากที่เจ้านายพูดออกมาผมก็รู้สึกขึ้นมาทันทีเลยว่าผู้ชายคนนั้นทั้งสง่าทั้งหล่อเหล่าทั้งมีมารยาทที่ดีด้วย ส่วนพยาบาลก็…”

 

จางเป่ยตกตะลึง

 

ผู้อํานวยการฝ่ายปฏิบัติการที่มีคิวหนาตาโตกลับประจบออกมาแบบไม่คาดคิด!

 

“เจ้านาย ผมมีวิธีการทําให้เรื่องทั้งหมดไปในทางที่มันควรจะไป!”

 

“โอเค งั้นลงมือเลย!”

 

…..

 

ด้วยความแข็งแกร่งของบริษัท หลังจากที่พวกเขาลงมือไปไม่นานความจริงก็ถูกขุดขึ้นมา!

 

จากนั้นหัวข้อข่าวของวันนี้ก็เปลี่ยนไป!

 

ในเวลาเพียงครึ่งชั่วโมง บทความนับพันที่สนับสนุนเจียงเฉินและพยาบาลก็กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ต!

 

[คืนความยุติธรรม! พวกลูกชายลูกสาวทั้งสามคนนั้นไม่ได้กลับมาประเทศจีนเป็นสิบปีแล้ว! แถมชายชราคนนั้นก็ต้องสิ้นใจไปด้วยความสิ้นหวัง]

 

[โลกที่ช่างสมบูรณ์แบบและสวยงาม น้องชายคนขับติ์ตี้และพยายาลได้รับมรดกจากผู้อาวุโสท่านหนึ่งกว่าสิบล้านหยวน!]

 

[ตกตะลึง! พวกลูกชายและลูกสาวทั้งสามคนเป็นพวกอกตัญญเป็นพวกผิวเหลืองแต่หัวใจขาว!]

 

[ทําไมชายชราวัยแปดสิบปีต้องมาตายด้วยความสิ้นหวัง? เพราะลูกอกตัญญู!]

 

[คําแถลงของตํารวจ : ชายวัยแปดสิบปีที่เสียชีวิตนั้นมีสาเหตุการเสียชีวิตมาจากสาเหตุทางธรรมชาติและพินับกรรมทุกอย่างก็ถูกต้องตามกฎหมาย]

 

และยังมีคริปวิดิโอที่สามพี่น้องทุบตีคนในโรงพยาบาลและโอ้อวดถูกปล่อยออกมาด้วย

 

สถานการณ์ตอนนี้ก็ได้กลับกันโดยสิ้นเชิง!

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพฤติกรรมของทั้งสามที่ไปคุกเข่าเลียเท้าประเทศอื่นและดูถูกประเทศจีน มันเป็นสิ่งที่กระตุ้นความโกรธของคนจีนจํานวนนับไม่ถ้วน!

 

และในเวลาไม่นานเหล่าคนใหญ่คนโตที่สนับสนุนทั้งสามก็รีบลบสิ่งที่พวกเขาเคยทําไว้ก่อนหน้านี้ออกเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบที่กําลังจะเกิดขึ้น

 

……..

 

ทางด้านของเจียงเฉินก็ได้เห็นข่าวนี้เช่นเดียวกัน

 

“ขอบคุณครับ” เจียงเฉินส่งข้อความไปหาจางเป่ย

 

“ด้วยความยินดีครับ เจ้านาย” จางเป่ยตอบกลับทันที

 

เจียงเฉิน “???”

 

เจ้านาย?

 

ผ่านไปซักพักเจียงเฉินก็นึกขึ้นได้ถ้าเขาไม่ได้เห็นข่าวเขาก็คงลืมไปว่าตอนนี้ตัวเองเป็นเจ้าของบริษัทข่าวทางอินเทอร์เน็ตไปแล้ว

 

ในเมื่อเป็นแบบนี้เขาก็จะไม่ต้องเกรงใจอีกต่อไป

 

เจียงเฉิน “ช่วยผมรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับคนใหญ่คนโตที่เข้ามาโจมตีผมแล้วส่งเรื่องให้บริษทกฏหมายเทียนกวนฟ้องพวกเขาที่ครับ…”

 

จางเป่ย “ไม่มีปัญหาครับเจ้านาย!”

 

หลังจากออกคําสั่งไปแล้ว เจียงเฉินก็คิดถึงบ้านสองหลังที่ได้รับเป็นมรดกมาจากชายชราและ เขานั้นก็ไม่มีความจําเป็นที่จะต้องเก็บมันเอาไว้อยู่แล้ว แต่ถึงอย่างไรก็ตามมันก็ไม่ได้แย่นักดังนั้น เขาจึงคิดจะโอนไปให้มูลนิธิของตัวเองเพื่อขายออกไปและเมื่อขายออกไปแล้วก็จําให้นําเงินตรงนั้นไปช่วยคนไร้บ้าน

 

เจียงเฉินโทรหาหลิวเต๋ออันและสั่งการทันที

 

หลิวเต๋ออัน “โอเคครับเถ้าแก่ ผมจะจัดการให้ทันทีครับ”

 

…..

 

จากนั้นเจียงเฉินก็โทรหาเว่ยหยงเซียงประธานโรงพยาบาลหมิงเต๋อกรุ๊ป

 

หมิงเต๋อกรุ๊ปนั้นเป็นกิจการร่วมระหว่างจีน-สหรัญอเมริกา ในช่วงแรกๆของการก่อตั้งหมิงเต๋อกรุ๊ปนั้นจะเน้นไปที่การบริการแก่ทูตและชาวต่างชาติดังนั้นพวกเขาจึงรู้เรื่องเกี่ยวกับบริษัทข้ามชาติที่ตั้งอยู่ในประเทศจีนดีที่สุด!

 

จากนั้นเจียงเฉินก็โทรหาหลิงหยุนที่ค่อนข้างคุ้นเคยกับประเทศสหรัฐอเมริกา

 

เจียงเฉินพูดอย่างไม่อ้อมค้อม “พวกคุณช่วยผมหาข้อมูลของสามคนนี้ให้หน่อย ถ้าสามารถหาที่ทํางานของพวกเขาได้ด้วยก็ดี แต่ใช้การหาแบบลับๆจะดีที่สุด…”

 

เว่ยหยงเซียง “ฮ่าฮ่าฮ่า คุณเจียงวางใจได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะส่งข้อมูลให้คุณภายในครึ่งวันแน่นอน!”

 

หลิงหยุน “ได้ครับ เดี๋ยวผมช่วยพี่เฉินเอง!”

 

สามชั่วโมงต่อมาเว่ยหยงเซียงก็ตอบกลับมา “ได้มาแล้วสอง! ยังเหลืออีกหนึ่ง…และดูเหมือนว่าจะยุ่งยากนิดหน่อย!”

 

ในเวลาเดียวกันหลิงหยุนก็ตอบกลับมา “พี่เฉิน ผมได้ของอีกคนมาแล้ว! แต่อีกสองคนเหมือนว่าจะทํางานเกี่ยวกับแพทย์หรืออะไรสักอย่าง?”

 

เจียงเฉินปรบมือ “สมบูรณ์แบบ! งานเสร็จแล้ว!”

 

เว่ยหยงเซียงและหลิงหยุนตกตะลึง!

 

สามคนนี้คงไม่ตายหรอกใช่ไหม?

 

สองในสามนั้นอยู่ในวงการแพทย์และอีกคนหนึ่งก็อยู่ในวงการการเงินของหลิงหยุนและด้วยอํานาจของหลิงหยุนและเว่ยหยงเซียงที่หนุนกันและกัน

 

สามคนนั้นถ้าไม่ตายในบริษัทก็จะต้องถูกไล่ออกแน่นอน!

 

เรื่องนี้มันง่ายมาก!

 

……

 

โรงแรม

 

เหล่าลูกชายและลูกสาวทั้งสามกําลังเฝ้าดูการเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์ด้วยความโมโห และสาปแช่งออกมา

 

“ทําไมพวกคนจีนโง่ๆถึงได้รู้ความจริงเร็วขนาดนี้?”

 

“น่าเกลียด!”

 

ในตอนแรกสิ่งต่างๆก็เป็นไปตามที่พวกเขาคิด กระแสสังคมด้านลบนั้นถาโถมไปที่เจียงเฉิน และพยาบาล

 

แต่ผลลัพธ์นั้น….

 

เพียงผ่านไปไม่นาน ทิศทางของลมก็เปลี่ยนไป จากที่เจียงเฉินแลพยาบาลที่เป็นผ่านถูกโจมตีก็กลายเป็นคนดีมีศีลธรรม ส่วนพวกเขาก็กลายเป็นคนอกตัญญที่ลืมบรรพบุรุษของพวกเขา

 

พวกเขาถูกด่าสาปแช่ง!

 

ทั้งสามย่อมต้องอารมณ์เสียที่เห็นคนที่พวกเขานั้นคิดว่าโง่มาด่าพวกเขา!

 

“พวกลูกนอกคอก ลืมบรรพบุรุษของตัวเอง!”

 

“คนเหล่านี้ไม่มีวันประสบความสําเร็จหรอก!”

 

ในเวลานี้เอง….

 

ตรู๊ด–

 

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

 

ลูกชายคนโตก็ได้รับสายจากบริษัทของตัวเอง ในไม่ช้าสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

 

ฉันถูกไล่ออก! ทําไมกัน?! เพียงเพราะฉันทําให้ชาวเน็ตจีนขุ่นเคืองเลยทําให้บริษัทขยายเข้าไปในประเทศจีนไม่ได้เนี่ยนะ?!

 

ต่อมาลูกชายคนรองและลูกสาวก็ได้รับโทรศัพท์จากบริษัทของตัวเองและถูกไล่ออกตาม!

 

เหตุผลก็คือ พวกเขาทําให้ชาวเน็ตจีนไม่พอใจและส่งผลเสียต่อบริษัทในการขยายกิจการในประเทศจีน!

 

พี่น้องทั้งสามคนมองหน้ากันด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด

 

ลูกสาวกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง “กรี๊ด– มันเป็นไปได้ยังไง?! ฉันจะโดนไล่ออกได้ยังไง?!”

 

ลูกชายคนโตตกตะลึง “งานทุกวันนี้ก็หายากมาก”

 

ลูกชายคนเล็กราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง “มันจบแล้ว! สําหรับคนผิวเหลืองอย่างเรา การหางานที่นั่นก็ยากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้งานของพวกเราหายไป งานดีๆพวกเราคงหาไม่ได้อีกแล้ว!”

 

ทั้งสามรู้สึกสิ้นหวัง

 

และในตอนนี้เอง…

 

ก็อก ก็อก ก็อก—

 

มีเสียงเคาะประตู

 

เปิดประตู

 

หวางกวนเดินเข้ามาพร้อมกับผู้ช่วยของเขา “ทั้งสามครับผมคือหวางกวน ทนายความจากบริษัทกฎหมายเทียนกวนและผมมาเพื่อแจ้งเรื่องกับพวกคุณอย่างเป็นทางการว่าผมคือตัวแทนของคุณเจียงในการฟ้องพวกคุณข้อหา การใส่ร้ายผู้อื่นจนผู้อื่นต้องเสียชื่อเสียงและพวกคุณยังมีข้อหาทําร้ายร่างกายคุณเซินหยูถิงด้วย”

 

สามพี่น้องกรีดร้องออกมา!

 

“ พวกเราไม่ได้ใส่ร้ายเขา! หยุดรังแกพวกเราตามใจได้แล้ว! ไม่งั้นฉันจะให้ทนายความจากอเมริกายื่นฟ้องพวกคุณ!”

 

“นางเพศยาเซินหยูถึงนั่นปล้นบ้านของพวกเราไป นั่นก็เป็นเหตุผลที่มากพอที่ฉันจะทุบตีมันแล้ว!”

 

หวางกวนยักไหล่ด้วยรอยยิ้มดูลูก “ผมมาเพื่อแจ้งเรื่องเท่านั้น หากคุณมีหลักฐานอะไรมาหักล้างคุณสามารถเอาไปแจ้งแก่ศาลและผู้พิพากษาได้…”

 

พูดจบก็หันหลังกลับ

 

สามพี่น้องกรี๊ดลั่น!

 

ในเวลานี้เองหวางกวนก็หันกลับมาก่อนจะมองด้วยความดูถูกแล้วพูดออกมา “อ่ออีกอย่างนะ..ดูเหมือนว่าพวกคุณคงจะได้รับหนังสือเลิกจ้างจากบริษัทของพวกคุณแล้ว ผมจะบอกความจริงให้ก็ได้…นี่เป็นส่วนหนึ่งของบทเรียนที่คุณเจียงมอบให้พวกคุณ!”

 

เมื่อสามพี่น้องได้ยินก็ต้องตกตะลึง!

 

“อะไรนะ พวกแกทําให้พวกเราถูกไล่ออกหรอ?!”

 

“น่าเกลียด!”

 

“ฉันจะสู้กับพวกแก!!”

 

และหวางกวนก็เดินออกไป

 

….

 

หวางกวนเดินลงมาชั้นล่าง

 

โทรหาเจียงเฉิน

 

“คุณเจียง เรียบร้อยแล้วครับ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะโกรธไม่น้อยเลย…”

 

“เอาล่ะ ทีนี้ก็ไปจับตาดูการเคลื่อนไหวบนเว่ยป๋อของพวกเขาแล้วรวบรวมหลักฐานของพวกเขาเพิ่มเติม”

 

“ครับ! คุณเจียง!”

 

หวางกวนวางสาย

 

การหาเรื่องคนก็ไม่ใช่เรื่องที่ดียู่แล้ว โดยเฉพาะการหาเรื่องกับคุณเจียงนี่ไม่ใช่การฆ่าตัวตายยังไง?

 

และครั้งนี้หวางกวนก็ได้พบกับวิธีใหม่ของเจียงเฉินในการจัดการกับคน

 

ช่างเป็นวิธีที่สุดยอดอะไรขนาดนี้เพียงแค่โทรสายเดียวก็ทําให้คนตกงานได้

 

………

 

………

 

ผ่านไปครึ่งเดือน

 

เรื่องของเติ้งจิงเซียวก็จบลงอย่างสมบูรณ์

 

คลื่นของการจัดการของเจียงเฉินนั้นรุนแรงดุดเสือโคร่งที่กําลังล่าเหยื่อ!

 

ในข่าววันนี้ก็เต็มไปด้วยการสนทนาถึง ผู้ใช้เว่ยป๋อจํานวนมากที่พากันสนับสนุนเจียงเฉินและด่าทอสามพี่น้องอกตัญญู

 

และก็ยังมีไอดอลบางคนที่มีผู้ติดตามจํานวนมากรับเงินค่าจ้างมาจากสามพี่น้องให้ด่าเจียงเฉิน สุดท้ายพวกเขาก็ต้องเสียผู้ติดตามเป็นจํานวนมาก

 

และในชั้นศาลสามพี่น้องก็ถูกทนายความหวางกวนปิดคดีได้ในเวลาไม่นาน

 

สามพี่น้องต้องชดใช้เงินให้กับเจียงเฉินถึง 180,000 หยวนและเซินหยู่ถึง 260,000 หยวน!

 

ส่วนสาเหตุที่เซินหยู่ถึงได้รับเงินเป็นจํานวนมากก็เพราะว่าเธอนั้นได้ถูกสามพี่น้องทําร้ายมาก่อน

 

ทั้งสามพี่น้องในตอนนี้ก็มีประวัติอาชญากรรมติดตัวจากการทําร้ายร่างกายของคนอื่น พวกเขาจึงถูกจํากัดสิทธิต่างๆในประเทศจีนและการจะขอวีซ่าเพื่อกลับไปประเทศอเมริกาก็เป็นเรื่องยาก!

 

ที่สําคัญ คนทั้งสามต่างก็ถูกไล่ออกจากบริษัท โดยให้เหตุผลว่าพวกเขานั้นเลือกปฏิบัติกับคน และพฤติกรรมของพวกเขาทําให้บริษัทต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงเป็นอย่างมาก

 

“หลังจากการตรวจสอบ คุณเติ้งXX(เพศหญิง) ที่เป็นพนักงานของบริษัทเรา ได้ก่อเรื่องในประเทศจีน โดยคุณเติ้งxx ได้มีการกระทําที่อกตัญญูต่อบิดาของเธอ และยังข่มเหงและทําร้ายร่างกายชาวจีน และมีการพูดที่มีความหมายส่อไปทางการเหยียดชาติพันธ์ ซึ่งไม่สอดคล้องกับสิ่งที่พนักงานของบริษัทควรจะทํา ดังนั้นทางบริษัทจึงตัดสินใจให้เธอออกจากที่ทํางานโดยคําสั่งนั้นมีผลทันที!”

 

บริษัทของพี่ชายคนโตและคนรองต่างก็พูดออกมาในแนวเดียวกันและก็ถูกไล่ออกด้วยเหตุผลเดียวกัน

 

สุดท้ายทั้งสามก็ได้กลับไปที่อเมริกาด้วยความสิ้นหวังแ

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

Status: Ongoing
บทนำ ติ้ง! เจียงเฉินได้ส่งพัสดุและได้รับโอกาศสัมผัสกับประสบการณ์จากระบบลงชื่อ! ได้รับรางวัลเป็น Lamborghini Poison “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ รับรางวัลเงินสด 1000 ล้าน!!!” “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ คุณได้รับหุ้น 30% ตามรายการต่อไปนี้!!!” “ติ้ง…….” …… เจียงเฉินไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าเขาจะได้พบกับประสบการณ์แบบนี้!!! เรื่องย่อ “ผมเจียงเฉินผมเป็นคนที่ดูดีเกินไปจนมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของผม“ “สองเดือนก่อนผมเป็นผู้อํานวยการของบริษัท ที่มีรายได้ต่อเดือนมากกว่า 10,000 หยวน แต่ประธานสาวที่มีความงามที่โดดเด่นของ บริษัทของเราและลูกสาวของเธอตกหลุมรักฉันด้วยกัน“ “เพื่อป้องกันไม่ให้ความสัมพันธ์พังทลายลงระหว่างทั้งสองผมจึงเลือกที่จะลาออกอย่างเด็ดเดี่ยว“ “ตอนนี้ผมมีงานที่ยิ่งใหญ่ต้องทำ…” ลิฟต์มาถึงแล้ว ชั้น 7 เจียงเฉินมองไปที่พัสดุและเคาะประตูห้องหมายเลข 0702 เคาะประตู “เฮ้ มีใครอยู่บ้านไหมครับ“ “คุณเป็นใคร” มีเสียงหวานใสดังออกมา ฟังดูแล้วเป็นเสียงของผู้หญิงที่มีความอบอุ่นและถ้าจะให้คาดเดาจากประสบการณ์ของเขา เสียงนั่นก็ควรจะเป็นเสียงของเด็กสาว “พัสดุส่งด่วนครับคุณ ซู เสี่ยวเสี่ยว ช่วยออกมารับพัสดุด้วยครับ” เจียงเฉินกล่าวว่า ‎“รอฉันก่อนเหลืออีกแค่ 10 คนฉันจะกินไก่เร็ว ๆ นี้!” เสียงประหม่าดังออกมาจากห้อง‎ ‎“งั้นผมจะรอคุณสักครู่ ถ้าคุณยังไม่ออกมา ผมจะทิ้งพัสดุไว้หน้าประตูนะ” เจียงเฉินพิงกําแพงและเล่นกับโทรศัพท์ของเขาในขณะที่‎รอเจ้าของเสียงออกมารับพัสดุ ‎ไม่ถึงสิบห้าวินาที ‎ประตูก็ถูกเปิดออกมา ‎สาวสวยสวมเสื้อยืดสีขาวหลวม ๆ ออกมาด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารักมาก ด้วยคะแนนที่สมบูรณ์แบบ 100 คะแนนสมควรมีคะแนนอย่างน้อย 95 คะแนน‎ ‎“ซู เสี่ยวเสี่ยวใช่ไหม? เพียงเซ็นชื่อที่นี่ ” เจียงเฉิน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นๆ และส่งพัสดุออกไป‎ ‎“ฮึ เพราะนายเลยที่มาเร่งฉันคนนี้จนฉันต้องตาย!” ซูเสี่ยวเสี่ยว เซ็นชื่อและพึมพำอย่างเจ็บปวดเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้ามาเล่นในแรงค์สูงระดับนี้“‎ ‎“มันก็แค่เกมไม่ใช่เหรอ? ” เจียงเฉินช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกเล็กน้อย‎ ‎ซูเสี่ยวเซี่ยวเงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเฉินหล่อเหลาภายใต้หมวกเบสบอลสีดําทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงการเต้นของหัวใจอย่างรวดเร็ว‎ ‎หล่อขนาดนี้เลยเหรอ?‎ ‎อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนทำให้ฉันคนนี้แพ้ ไม่ว่าจะหล่อแค่ไหน ฉันคนนี้ก็จะไม่มีวันให้อภัย! ‎”ก็แน่สินายมันเป็นคนส่งพัสดุที่ต้องคอยส่งพัสดุทั้งวันจะเอาเวลาที่ไหนไปเล่นเกมส์กัน”ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดออกมา “นี่คิดอย่างงั้นได้ไง คิดว่าคนส่งของแบบผมไม่มีเวลามาเล่นเกมส์งั้นหรอ ผมจะบอกอะไรให้นะ ไม่เพียงแค่ผมจะเคยเล่นเกมส์นี้แต่ผมยังเล่นเก่งมากด้วย”เจียงเฉินพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่แสดงถึงความตั้งใจ “จริงหรอ งั้นก็ลองโชว์มาหน่อยสิ”เธอตาของเธอเป็นประกายก่อนจะส่งคำเชิญไปให้เจียงเฉิน ฮิฮิ อย่างน้อยน้องชายหน้าหล่อคนนี้ก็ไม่เลวเลย “ตกลง” เจียงเฉินไม่พูดมากและตอบตกลงอย่างตรงไปตรงมา ซูเสี่ยวเสี่ยวนำเจียงเฉินเข้ามาในห้อง ให้เขาไปนั่งที่เก้าอี้เกมมิ่ง และกดเริ่มเกม ในตอนนี้นิ้วที่เรียวยาวของ เจียงเฉินควบคุมเมาส์และตัวละครในคอมพิวเตอร์ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยมในทันที! สาวสวยซูเสี่ยวเสี่ยวที่เห็นก็ตกตะลึงจนค้างไป สายตาของเธอตอนนี้กำลังจ้องสลับระหว่างตัวของเจียงเฉินกับหน้าจอ โอ้พระเจ้า! เขาจะเก่งเกินไปแล้ว เขาสามารถไปเป็นนักแข่งมืออาชีพได้เลยนะเนี่ย!!! เละเทะไปหมดแล้ว!!! ไม่นะ กวางน้อยของฉันกำลังถูกฆ่าแล้ว!!! เธอในตอนนี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมากตั้งแต่วินาทีที่เจียงเฉินแตะพื้นเขาก็ไล่ฆ่าแบบไม่เลืกหน้า สามสิบนาทีต่อมาเขาก็สามารถฆ่าผู้เล่นคนสุดท้ายและเขาก็กลายเป็นที่หนึ่ง บนหน้าจอก็แสดงข้อความขึ้นมา “โชคดีและโชคดีคืนนี้กินไก่” ซูเสี่ยวเสี่ยวมองเจียงเฉินด้วยดวงตาที่มีประกายดาวอยู่ในตาของเธอ o(〃‘▽‘〃)o ในช่วงเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง ซูเสี่ยวเสี่ยวก็พบว่าเธอนั้นถูกน้องชายแสนหล่อคนนี้ตกเข้าแล้ว ไม่เพียงแค่เขาหล่อเท่านั้นแต่ยังเล่นเกมเก่งอีกด้วย ซูเสี่ยวเสี่ยวกลอกตาของเธอและยิ้มออกมาอย่างเขินอายและถามออกมาว่า “น้องชาย นายอยากได้อะไรไหม” เจียงเฉินถอดหูฟังออกและถามออกไปอย่างสงสัยว่า “อะไรหรอ” ซูเสี่ยวเสี่ยวยื่นมือไปทางเจียงเฉินก่อนจะก้มหัวและพูดอย่างเขินอายว่า “ฉัน…ถคุณต้องการมัน?” เจียงเฉินเหลือบมองก่อนจะโบกมือ “ผมขอโทษ ผมขอโทษสำหรับอา..” ซูเสี่ยวเสี่ยว “???” เจียงเฉินลุกขึ้นและเตรียมที่จะออกไป และทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ “ยังไงก็ตาม คราวหน้าอย่าให้ใครก็ตามเข้ามาในห้องง่ายๆอีกนะ บางทีคนที่พาเข้ามาครั้งหน้าอาจจะเป็นหมาป่าที่หื่นกระหายก็ได้นะ” หลังจากพูดจบ เจียงเฉินก็เดินออกจากห้องไปอย่างเท่ๆ ซูเสี่ยวเสี่ยวก็ตกใจ ก่อนจะทำการดึงเสื้อของเธอไปด้านหลังเผยให้เห็นรูปร่างที่โค้งเว้าอย่างงดงาม ปกติแล้วคนส่วนใหญ่ก็คิดว่าขนาด 36D ก็ใหญ่มากแล้ว แต่ฉันต้องโทษเจ้าเสื้อตัวนี้เลยจริงๆมันปิดรูปร่างที่ฉันคนนี้ไปซะหมดเลย “น้องชายไปไหนแล้ว เอ๋ น้องชาย ให้พี่ได้อธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ!” ซูเสี่ยวเสี่ยววิ่งตามออกไปอย่าร้อนรน และก็พบว่าลิฟทต์นั้นลงไปแล้ว เธอจึงรีบกดปุ่มเรียกลิฟต์ทันทีเพื่อที่จะขอช่องทางการติดต่อของน้องชายคนนี้ …. ในตอนที่เจียงเฉินเพิ่งเข้ามาในลิฟต์ ก็เกิดเสียงดัง ติ้ง ติ้งขึ้นมาในใจเขาเหมือนกับเสียงของซอฟต์แวร์บางอย่าง [ติ้ง…อีเว้นท์พิเศษถูกเปิดใช้งานและทำการลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว] [ติ้ง…แจ้งเตือน : รถยนต์ของคุณกำลังจอดรออยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกชุมชน กุญแจรถยนต์ของคุณถูกส่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของคุณแล้ว กรุณาตรวจสอบ] ว้าว! เจียงเฉินตกตะลึง,มันคือเรื่องจริง เขานั้นมาส่งของในครั้งนี้ก็เพื่อเปิดอีเวนท์พิเศษ สิ่งนี้คือระบบที่เขามักอ่านเจอในนิยายใช่ไหม ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาหันมาสนใจเรื่องกุญแจ เจียงเฉินเอามือไปสัมผัสที่กระเป๋ากางเกงและพบว่ามันมีบางอย่างอยู่ภายในจริงๆ เขาเอาออกมาดู มันมีรูปร่างเหมือนกุญแจรถทั่วๆไป แต่บนโลโก้ของมันมีกระทิงที่ดูดุดันและก้าวร้าวปรากฏอยู่ และแน่นอนว่ามันเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของแลมโบกินี่ “กุญแจรถยนต์มูลค่า 80 ล้านทำไมมันดูธรรมดาจังเนี่ย!” เจียงเฉินยังคงมีความรู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย แต่เขาก็เอาโทรศัพท์ของเขามาค้นหารูปกุญแจของรถ Lamborghini Poison ดูและปรากฏว่ามันเป็นแบบเดียวกับอันที่อยู่ในมือของเขาจริงๆด้วย พูดตามแนวคิดการออกแบบของมันคือ รถหรูมีความเรียบง่าย เจียงเฉินก็เลยลองขับรถสามล้อไปดูที่นอกชุมชนด้วยความสงสัยทันที ณ เวลานี้บริเวณด้านนอกชุมชนก็มีกลุ่มคนจำนวนมากกำลังมุงถ่ายอะไรบางอย่างกันอย่างบ้าคลั่งอยู่ “ว้าว! มันเท่อะไรอย่างนี้!” “รถสปอร์ตสีเทาเงินคันนี้ดูเรียบๆ มีเกียรติ และหรูหรามันเป็นรถ Lamborghini รุ่นไหนกัน” “ฉันเจอแล้วๆ! มันคือ Lamborghini Poison ตัวท็อปทั้งโลกนี้มีเพียงแค่ 3 คันเท่านั้น เป็นที่รู้กันว่ามันเป็นรถสปอร์ตที่ดูเท่ที่สุด และราคามันอยู่ที่ประมาณ 80 ล้าน!” “โอ้พระเจ้า ราคามากกว่า 80 ร้านหยวนฉันไม่สามารถทำใจซื้อมันได้จริงๆ” “ทุกคนรีบดึงลูกของตัวเองออกไปเร็วอย่าให้พวกเขาไปแตะมัน” “เมื่อกี้ฉันถ่ายรูปมันลงไปในโมเมนต์ มีเพียงแค่ 3 คนในโลกช่างดูเท่อะไรขนาดนี้” “80 ล้านใครกันที่รวยถึงขนาดนั้น ทรัพย์สินของคนคนนั้นต้องไม่ต่ำกว่าพันล้านแน่ๆ หรืออาจจะถึงหมื่นล้านเลยก็ได้ มันมีคนที่รวยได้ขนาดนั้นในชุมชนเราจริงๆหรอ” “แน่นอนว่าถ้ามี ฉันคนนี้จะไปเคาะประตูและเอาของไปให้เขาทุกวันเพื่อสร้างความสัมพันธ์เลยล่ะ” “จะไปกับฉันเลยไหมล่ะ” และในขณะนั้นเองทุกคนก็เห็นคนส่งพัสดุขับรถสามล้อเข้ามา “เฮ้ ระวังๆหน่อย!” “เวรเอ้ย น้องชายอย่ามาทางนี้ ตรงนี้มีรถยนต์มูลค่า 80 ล้านหยวนจอดอยู่ถ้านายทำมันเป็นรอยนายได้ตายแน่” “ใช่ๆ อย่าหาว่าพวกข้าไม่เตือนนะ” ฮึ! เจียงเฉินไม่สนใจก่อนจะจอดรถของเขาตรงช่องที่ยังว่างอยู่ซึ่งมันตรงข้ามกับรถ Lamborghini พอดี

Comment

Options

not work with dark mode
Reset