ตอนที่ 367 : ไปให้สุดแล้วหยุดที่กลับมา!
“เลิกสนใจผู้หญิงชาเขียวแบบนั้นได้แล้ว!”
เจียงเฉินโบกมือเพื่อแสดงออกว่าเขานั้นไม่ต้องการช่วย
ช่วยผู้หญิงชาเขียวแบบนั้น? เพื่ออะไรกัน?
ในเวลานี้หนิงเหมิงก็วิ่งเข้ามาหาเสี่ยวถั่ว “เสี่ยวถั่ว! นายช่วยฉันหน่อยได้ไหม? คนรวยรุ่นที่สองคนนั้นกําลังนอกใจฉัน ทํากับฉันเป็นเพียงแค่ของเล่น…อ่าใช่ นายเป็นคนที่รักฉันจริงดังนั้น นายต้องสั่งสอนบทเรียนให้จอมเจ้าชู้นั่น!”
เสี่ยวกั๋วมองดูด้วยความงง “แต่ผมไม่ได้รวยเหมือนเขาและไม่สามารถเอาชนะเขาได้อย่างแน่นอน ผมจะทํายังไงดี?”
“ขอแค่นายร่วมมือแสดงกับฉันก็พอ! แค่กระตุ้นเขาก็พอ!”
หนึ่งเหมิงในตอนนี้ไม่หลงเหลือความดีอยู่อีกเธอพูดออกมาอย่างเฉียบขาด “ครั้งก่อนที่นายกระตุ้นเขาสําเร็จ เขาก็เปลี่ยนใจและหันกลับมาชอบฉันทันที ดังนั้นเรามาทําแบบนั้นอีกครั้งก็พอ!”
เสี่ยวกั๋วตกตะลึง
เข้าใจความคิดของเธอได้ทันที!
ฉันคิดว่าเธอเป็นเทพธิดาแต่เธอกลับคิดว่าฉันเป็นคนโง?
เสี่ยวกั๋วรู้สึกราวกับเขานั้นโดนหนึ่งเหมิงเหยียบและบดขยี้ความพยายามที่ผ่านมาของเขาทั้งหมด!
เสี่ยวกั๋วหันไปมองเจียงเฉินด้วยความชื่นชม สิ่งที่พี่เฉินพูดก่อนหน้านี้นั้นถูกต้อง เขาเคยเตือน ฉันมาแล้วว่าหนิงเหมิงกําลังเอาเปรียบฉันและมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ!
เสี่ยวกั๋วหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม “หนิงเหมิง! ผมต้องขอโทษจริงๆผมคงไม่สามารถช่วยคุณได้ เพราะผมเองก็ยังมีศักด์ศรีอยู่!”
“นายพูดเรื่องอะไรของนาย?!”
หนิงเหมิงหน้าซีด!
ใบหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไปทันที “ฉันคิดว่านายเป็นเพื่อนแต่นายกล้าปฏิเสธฉันตอนที่ฉันกําลังมีปัญหาเนี่ยนะ?!”
เสี่ยวกั๋วรู้สึกอึดอัดอยู่ครู่หนึ่งแต่ในที่สุดเขาก็ทําใจและเพิกเฉยต่อค่าขอร้องของเธอได้
เจียงเฉินมองไปที่เสี่ยวกั๋วด้วยแววตาชื่นชม
ยอดเยี่ยม!
หญิงสาวแค่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชาก่อนจะหันหน้าออกไปแล้วพูดว่า “ออกมาได้แล้ว! ฉันยอมแพ้แล้ว!”
ยอมแพ้?
“อะไรกัน?”
ทั้งเจียงเฉินและเสี่ยวกั๋วต่างก็คาดไม่ถึง
มีคนแอบซุ่มอยู่งั้นเหรอ?
พระเจ้า!
ด้านหลังต้นไม่ใหญ่คนรวยรุ่นที่สองเดินออกมาและพูดอย่างหยิ่งยโสว่า “เป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน? ฉันอุตส่าห์พันแปลว่าแกจะต้องถูกหลอกอีกครั้งแต่ผลลัพธ์กลับออกมาในแบบที่คาดไม่ถึง!”
“ฮืม!”
หนิงเหมิงมองไปที่เสี่ยวกั๋วอย่างเย็นชาและพูดว่า “ใครจะรู้ว่าไอ้เจ้าบ้านนี้จะสามารถอดทนต่อการทดสอบของฉันได้ขนาดนี้? เสียเวลาจริงๆ!”
เสี่ยวกั๋วโกรธจนปอดแทบระเบิดเขาชี้ไปที่คนรวยรุ่นที่สองและพูดออกมาเสียงดังว่า “นี่พวกเธอหลอกฉันงั้นเหรอ?! พวกเธอถึงกลับกล้าเล่นกับความรู้สึกของคน?!”
“แล้วยังไง?”
หนิงเหมิงพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง “แล้วนายล่ะคิดว่าเทพธิดาแบบฉันจะลดตัวลงไปคบกับคน ทําธุระแบบนายงั้นหรอ? เป็นแค่คางคกแต่อยากจะลิ้มรสเนื้อหงส์!”
เสี่ยวกั๋วโกรธจนไม่รู้จะพูดอะไรออกมา
ขอบคุณ!
ขอบคุณพี่เฉินที่เตือนฉัน!
ถ้าไม่อย่างนั้นฉันก็คงหมกมุ่นอยู่กับเธอและถูกเธอหลอกต่อไป
“เห้อ คนแรกไม่เป็นไปตามแผน แต่ฉันก็ยังมีคนที่สองอยู่นะ อยากไปลองหน่อยไหม?”
“ก็ดีนะ”
คนรวยรุ่นที่สองยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย
เสี่ยวกั๋วโกรธจนเกินกว่าที่จะพูดอะไรออกมาได้
“แก! แก!”
เสี่ยวกั๋วชี้ไปที่ใบหน้าของคนรวยรุ่นที่สอง
“หืม? แกไม่พอใจฉันอย่างงั้นเหรอ?”
คนรวยรุ่นที่สองเยาะเย้ยออกมาก่อนจะเข้ามากลั่นแกล้งเสี่ยวกั๋ว “คนอย่างแกน่ะจะทําอะไรฉันได้บ้าง?”
เสี่ยวกั๋วดูสิ้นหวัง
และในเวลานี้เองชายหนุ่มรูปงามก็เดินเข้ามา
เจียงเฉิน
ถ้าหากเสี่ยวถั่วยังคงทําเหมือนกับก่อนหน้านี้เจียงฉันก็คงจะไม่สนใจ! แต่ตอนนี้มันไม่ใช่!
ตอนนี้เสี่ยวกั๋วนั้นได้ตื่นขึ้นมาแล้ว! แต่เขากลับยังถูกรังแก!
ในฐานะที่เขานั้นเป็นพี่ชายเขาจะยอมให้น้องชายของตัวเองโดนแกลังได้ยังไงกัน
เจียงเฉินยืนขึ้น “นายคิดว่าตัวเองวิเศษขนาดนั้นเลยเหรอถึงได้แกล้งคนอื่นไปทั่วแบบนี้?”
“หืม?”
คนรวยรุ่นที่สองเยาะเย้ยแล้วมองเจียงเฉินขึ้นลง “อะไรนะ? ฉันเนี่ยนะรังแกน้องชายของแก? แกเป็นพี่ชายสินะ คงจะไม่พอใจใช่ไหมล่ะ? จะต่อสู้กับฉันงั้นหรอ?”
เขาชี้ไปที่เจียงเฉินก่อนจะพูดกับหนิงเหมิงที่อยู่ข้างๆเขา “ฮ่าๆๆๆ ดูสิคนทําธุระก็ยังคงเป็นคนทําธุระอยู่วันยังค่า!”
เจียงเฉินที่สวมชุดคนทําธุระอยู่นั้นก็ถูกจดจําได้อย่างรวดเร็ว
หนิงเหมิงก็หัวเราะออกมา “ใช่แล้วคนแบบเดียวกันมักจะอยู่ด้วยกันและคนแบบเสี่ยวกั๋วก็คือ พวกขยะ!”
เสี่ยวกั๋วที่เห็นว่าเจียงเฉินนั้นถูกทั้งสองดูถูกเพราะออกมาช่วยเขาเขาก็ระเบิดความโกรธออกมาทันที “พวกแกต่อว่าฉันได้ แต่อย่ามาต่อว่าพี่เฉินของฉัน! ฉันจะสู้กับพวกแกเอง!”
เจียงเฉินพูดออกมาด้วยความสงบ “ไม่ต้องห่วงให้พวกเขาดูถูกต่อไป ฉันจะรอดูว่าคนแบบนี้จะมีอะไรดีบ้าง”
คนรวยรุ่นที่สองชี้ไปที่รถ BMW ของตัวเองก่อนจะพูดออกมาด้วยความเย่อหยิ่งว่า “ฉันมีทรัพย์สินให้รอสืบทอดมากมายหลายร้อยล้าน นอกจากรถ BMW คันนี้แล้วฉันก็ยังมี Mercedes benz และ LADA อีก! และที่สําคัญฉันยังมีรถ Mercedse Benz รุ่นลิมิเต็ดราคาคันละกว่าหนึ่งล้านหยวน!”
เจียงเฉิงก็ยังไม่ได้พูดอะไรออกมา ในเวลานี้เองก็มีคนรวยรุ่นที่สองที่มีกลิ่นอายไม่ธรรมดาเดินผ่านมา
“อ้าว เกิดอะไรขึ้น?”
เมื่อเจียงเฉิงได้ยินเขาก็ตกตะลึง
อ้าว?
ทําไมไม่เรียกออดี้(Audi)ไปเลยล่ะ?
เจียงเฉินหัวเราะออกมา “ถ้าฉันเดาไม่ผิดนายชื่ออ่าวเทียนสินะ”
“นายรู้ได้?”
ปรากฏว่าอ่าวเทียนนั้นเป็นพี่ชายของอ้าว!
อ่าวเทียนและอ่าวนั้นเกิดในครอบครัวที่ร่ํารวยดังนั้นพวกเขาจึงไม่ค่อยไว้หน้าใคร
แต่ก็ยังมีหนึ่งคนที่พวกเขาจะยกเว้นเอาไว้
อ่าวเทียนนั้นมีคนๆนี้เป็นไอดอลของตัวเอง!
ในตอนที่สองพี่น้องกําลังดื่มด้วยกัน
อ่าวเทียนก็โม้เรื่องตํานานของเจียงเฉินออกมา
“นายอาจจะไม่รู้ เราต่างก็เป็นกบกันบ่อถ้าพวกเขาเจอคนจริงขึ้นมาพวกเราอย่าได้ทําตัวเย่อหยิ่งต่อหน้าเขาเชียว! เข้าใจไหม? โดยเฉพาะหนุ่มหล่อรวยที่ชื่อว่าเจียงเฉิน!”
“พี่ชาย อย่าไปเอาเรื่องแบบนั้นมาทําลายศักดิ์ศรีของพวกเราสิ แล้วเจียงเฉินคนนั้นยอดเยี่ยม ขนาดนั้นเลยหรอ?”
“เทียบกับครอบครัวเราแล้วป็นยังไงบ้าง?”
“เหอะ! ฉันถึงบอกไงว่าเรามันก็แค่กบในกะลา!”
อ่าวเทียนพูดด้วยความโกรธ “ฉันบอกไปแล้วว่าเรานั้นไม่สามารถเทียบกับเขาได้! ต่อให้รวมรถของนายทั้งหมดอย่างมากก็มีมูลค่าแค่สองถึงสามล้านแต่ว่ารถ Lamborghini Poison ของเขามีมูลค่าถึงแปดสิบล้าน!”
“แปดสิบล้าน?!”
อ้าวตี้ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ “Lamborghini Poison?”
อ้าวเทียนเงยหน้าขึ้นมองด้วยความชื่นชมราวกับเด็กน้อยที่มองดวงดาวบนท้องฟ้า
“ใช่แล้ว ในเมืองหลวงน่ะต่อให้เป็นนายน้อยที่ร่ํารวยเป็นอันดับต้นๆเมื่อเจอคุณเจียงเฉินแล้ว พวกเขาก็ต้องคุกเข่าให้โดยไม่มีข้อยกเว้น!”
อ่าวเทียนพูดออกมาด้วยความชื่นชมแต่ถ้าถามว่าเขานั้นรู้จักเจียงเฉินรึเปล่าก็คงได้แต่ตอบว่า ไม่! เขานั้นเพียงแค่เตยได้ยินเรื่องราวของเจียงเฉินมาเท่านั้น
อ้าว “…”
ยังคงชื่นชมเจียงเฉิน
ดวงตาของอ่าวเทียนหันไปมองที่เสี่ยวกั๋ว
ดูแล้วก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ
ย้ายสายตาไปที่เจียงเฉิน
แล้ว…
ตกตะลึง!
เจียงเฉินดูหล่อมาก!
โดดเด่นมาก!
แม้ว่าเขานั้นไม่เคยเห็นเจียงเฉินคนที่เขาเคยได้ยินมาก่อนแต่เขานั้นก็เคยคุยกับตัวเว่ยว่าเจียงเฉินนั้นมีลักษณะเป็นยังไง
ในตอนนั้นที่เขาถามถึงลักษณะของเจียงเฉิน ถั่วเว่ยก็ตอบออกมาว่า “ลักษณะเด่นของเขามีเพียงหนึ่งอย่างเท่านั้น!”
“นั่นก็คือหล่อมาก!”
“หล่อเว่อร์!”
“หล่อจนไม่สามารถบรรยายได้!”
“ใครที่คิดว่าตัวเองหล่อเมื่อมาเจอคุณเจียงก็ต้องละอาย!”
“ถ้าหากว่าวันใดวันหนึ่งนายเจอคนที่ทําให้นายรู้สึกว่าเขานั้นเป็นคนที่หล่อที่สุดในเมืองหลวงแล้ว นั่นแหละคือเขา!”
“และอีกอย่างเขานั้นชอบทํางานทุระ ส่งพัสดุส่งอาหาร เขาเป็นคนชอบเก็บตัว…”
อ่าวเทียนมองไปที่เจียงเฉิน “…”
ผู้ชายคนนี้หล่อมากจนแทบทําให้ฉันตาบอด!
แถมเขายังเป็นคนธุระ!
ตรงกับเงื่อนไข
อย่าบอกนะว่า
เขาถามออกมาด้วยน้ําเสียงสั่นๆ “น้องชาย นี่ใครกัน?”
อ้าวตี้พูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง “พี่ไม่เห็นหรอมันก็แค่คนทําธุระไง!”
“บัดซบ! ฉันถามแกว่าแกได้ถามชื่อของเขารึเปล่า?!”
อ่าวเทียนตะโกนออกมาอย่างหงุดหงิด
อ้าวตี้ไอออกมา “แค่กๆ ผมไม่ได้ถามครับ”
“คุณแซ่อะไรหรอครับ?”
อ้าวเทียนมองไปที่อ่าวเทียนด้วยความโกรธก่อนจะหันไปถามเจียงเฉินด้วยความระมัดระวัง
เจียงเฉินพูดออกมา “ผมแซ่เจียง!”
พรูด!
อ่าวเทียนลงไปนั่งกับพื้น
อ้าวที่รีบเข้าไปช่วย
แต่สุดท้ายเขาก็ถูกอ่าวเทียนผลักออกไป
“ละ….แล้วชื่อล่ะครับ?”
“เจียงเฉิน”
อ่าวเทียนน้ําลายฟูมปากและลงไปนอนกับพื้น
“พี่!”
อ้าวที่รีบเข้าไปช่วยอ่าวเทียนก่อนจะหันกลับไปพูดกับเจียงเฉินด้วยความโกรธ “ถ้าเกิดพี่ของฉันเป็นอะไรไปแกเจอดีแน่!”
ทันใดนั้น
อ่าวเทียนก็ลืมตาขึ้นมาและตบหน้าของอ้าว!
หน้าของอ่าวตี้หันไป 360 องศาจากแรงตบ
อ้าวตี้พูดออกมาด้วยความไม่พอใจ “พี่จะมาตบหน้าผมทําไม?”
“ตบหน้าแกหรอ?”
อ่าวเทียนพูดด้วยความโกลธ “ฉันนี่แหละจะทุบตีแกให้ตาย! ไอ้เจ้าโง่! ฉันบอกแกไปกี่ครั้งแล้วว่าอย่าทําให้บอสเจียงขุ่นเคือง!!”
“เจียงเฉิน บอสเจียง?”
อ้วตี้ตั๋วสั่นสะท้านก่อนที่เขาจะเริ่มนึกขึ้นมาได้ “ขะ เขาคือจะ..เจียงเฉิน! เป็นไปไม่ได้ใช่ไหม? เขาจะเป็นแค่คนทําธุระได้ยังไงกัน?!”
“ฉันได้ยินว่าพี่ใหญ่ลั่วเว่ยบอกว่าคุณเจียงแม้จะเป็นคนใหญ่คนโตแต่เขาก็ชอบเก็บตัวใช้ชีวิตแบบติดดิน เขาจะทําอาชีพอะไรก็ได้ที่เขาอยากทําไม่ว่าจะเป็นคนทําธุระส่งพัสดุส่งอาหาร…เขาทําได้หมด!”
อ้าวเทียนแทบอยากจะฆ่าน้องชายของตัวเอง “แกยังคิดจะสร้างปัญหาให้ครอบครัวเราอีกหรอ ถ้าพ่อรู้เรื่องนี้เขาฆ่าแกแน่!”
“ไม่นะ! พี่ใหญ่! ผมผิดไปแล้ว”
อ้าวที่ถูกทุบตีก็กรีดร้องออกมาไม่หยุด
ด้านข้างหนิงเหมิงก็มองดูเหตุการณ์ด้วยความตกตะลึง!
หนุ่มหล่อที่อยู่ข้างๆเกี่ยวกั่วจริงๆแล้ว
เป็นคนรวยรุ่นที่สองที่ร่ํารวยที่สุดหรอ?
ไม่ใช่สิ เขาคือมหาเศรษฐี?
ล้อเล่นกันรึเปล่า?
โลกนี้มันจะตลกไปหน่อยไหม?
ตาบอดแล้ว!
หลังจากที่อ่าวเทียนทุบตีไปสักพักเขาก็นําอ้าวตี้มาคุกเข่าอยู่ต่อหน้าเจียงเฉิน
“คุกเข่าและขอโทษคุณเจียง!”
“ถ้าเขาไม่ยกโทษให้แกฉันฆ่าแกแน่!”
อ้าว “….”
คุกเข่า?
ร้องไห้
อ่าวเทียนเตะขาของอ่าวตให้คุกเข่าลงไป
“คุณเจียง เป็นน้องชายของผมเองที่ทําผิด ผมให้เขาคุกเข่าขอโทษคุณแล้วได้โปรดอย่าสนใจความโง่ของเขาเลยนะครับ”
อ้าว “…”
น่าสงสารมา
เสี่ยวกั๋วตกตะลึง
เขานั้นรู้ว่าเจียงเฉินนั้นยอดเยี่ยมากแต่เขาไม่รู้ว่ายอดเยี่ยมถึงขั้นไหน
เจียงเฉินเป็นคนแบบไหนกันแน่?
สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวแบบนี้คืออะไรกัน?
จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขานั้นประเมิณความยอดเยี่ยมของเจียงเฉินต่าไป!
เจียงเฉินหันไปมองที่อ้าว “ชั่งมันเถอะ”
สักพักก็หันหลังเดินจากไป
หนิงเหมิงจ้องมองไปที่อ้าวที่กําลังคุกเข่าอยู่บนพื้นและมองไปที่เจียงเฉินที่กําลังเดินจากไปดวงตาของเธอเป็นประกายเธอรีบวิ่งเข้าไปหาเสียวกั่วทันที
“เสี่ยวกั๋ว ฉันผิดไปแล้วที่ฉันทํากับนายแบบนั้นอันที่จริง ฉันมีนายอยู่ในใจตลอดนะนายยกโทษให้ฉันได้ไหมครั้งสุดท้ายนะ! ฉันขอสาบานเลยว่าฉันจะเป็นของนายคนเดียวตลอดไป”
เสี่ยวกั๋วสะบัดมือของหนิงเหมิงออกไปและพูดอย่างดูถูกว่า “ถ้าไม่ใช่ว่าพี่เฉินของฉันยอดเยี่ยมเธอก็คงไม่ทําแบบนี้กับฉันหรอกถูกไหม?”
หนิงเหมิงชะงักไปครู่หนึ่งด้วยความอับอาย
ถูกมองออกแล้ว
เสี่ยวกั๋วเยาะเย้ย “ให้ตายเถอะก่อนหน้านี้ฉันตาบอดขนาดนี้ได้ยังไงกัน!”
เมื่อคิดถึงสิ่งที่เจียงเฉินสอนเขาแล้วเสี่ยวถั่วก็รู้สึกดื่นมาะ
พี่เฉินเป็นพระเจ้าของเขาอย่างแท้จริง!
หนิงเหมิงถูกเสี่ยวกั่วทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง
หลังจากนั้นเธอก็กอดเข่าก้มหน้าร้องไห้ออกมา
ทําไมฉันถึงคิดไม่ได้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้?
แม้แต่เสี่ยวกั๋วที่เป็นแค่น้องชายของเจียงเฉินเขายังออกหน้าให้ขนาดนี้!
เพียงแค่ขยับตัวนิดหน่อยก็สามารถทําให้อ่าวเทียนกับอ้าวที่กลัวได้ขนานี้!
ใครเห็นก็รู้ได้ทันทีว่าถ้าหากเสี่ยวคิ้วสามารถเกาะต้นขาเขาไปแบบนี้ต่อไปได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็มีอนาคตที่ดีรออยู่!
ลำไส้ของเธอบิดจนเป็นสีเขียวด้วยความเสียใจ!
