เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ – ตอนที่ 368 : ใบหน้าของนายจะมีค่าสักแค่ไหนกัน?

ตอนที่ 368 : ใบหน้าของนายจะมีค่าสักแค่ไหนกัน?

ลีฮวาเจียนประธานของไชน์นิ่งสตาร์ใช้เวลาอยู่ในห้องผู้ป่วยไอซียุถึงหนึ่งวันเต็มๆก่อนจะฟื้นขึ้นมา

“ฮุนฮยอกอยู่ที่ไหน? ตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง?” ลีฮวาเจียนถามออกมา

ผู้ช่วยก้มหน้าตอบ “ท่านประธานครับตอนนี้ ท่านรองประธานยังคงรักษาตัวอยู่ในโรงพบาบาลของประเทศจีนครับ”

ลีฮวาเจียนโกรธมาก “ฉันรับเรื่องนี้ไม่ได้! กล้าดียังไงถึงทําให้ตัวเองกลายเป็นตัวตลกในสายตาชาวจีน!”

“ท่านประธาน ตอนนี้คนในประเทศเกาหลีไม่น้อยเลยที่กําลังโจมตีไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปของเราผมไม่ทราบว่าท่านประธานจะให้จัดการยังไงดีครับ” ผู้ช่วยถามออกมาด้วยความกังวล

ลีฮวาเจียนตอบอย่างไม่ใส่ใจ “เรื่องในประเทศของเราไม่เป็นไร เพราะถึงยังไงสื่อส่วนใหญ่ในประเทศของเราก็อยู่ในกํามือของเราอยู่แล้ว ยังไงพวกเขาก็ไม่สามารถสร้างกระแสได้แล้ว สถานการณ์ในประเทศจีนล่ะเป็นยังไงบ้าง?”

ผู้ช่วยตอบ “เรื่องของท่านรองประธานในตอนนี้กําลังเป็นข่าวอยู่ในประเทสจีนครับ เว็บไซต์ข่าวส่วนใหญ่กําลังพูดถึงประเด็นนี้กันครับ”

ลีฮวาเจียนพูด “ฉันจําได้ว่าในประเทศจีนคนที่คุมเว็บไซต์ข่าวอยู่น่าจะเป็นจาหล่า และฉันก็ได้ยินมาว่าถ้าใช้เงินมากพอเราก็สามารถขอให้เขาลบข่าวออกไปได้ ดังนั้นรีบติดต่อหาเขาและขอให้เขาลบข่าวนี้ออกไปไม่ว่าจะต้องใช้เงินเท่าไหร่ก็ให้เขาไป”

ผู้ช่วย “แต่ท่านประธานครับ ถ้าเว็บไซต์ข่าวของทางนั้นปฏิเสธล่ะครับ?”

ลีฮวาเจียนเยาะเย้ยและพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง “ฮ่าๆ ด้วยอิทธิพลของไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปของเรามีหรอที่พวกมันจะกล้าไม่เชื่อฟัง?”

เมื่อผู้ช่วยได้ยินเขาก็พยักหน้าทันที เขานั้นรู้ดีว่าบริษัทใหญ่อย่างไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปนั้นคงจะไม่มีบริษัทไหนในประเทศจีนที่จะกล้าเผชิญหน้ากับไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปของพวกเรา

“ท่านประธานผมจะรีบจัดการให้เดี๋ยวนี้ครับ”

ผู้ช่วยโค้งคํานับแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้เจียงเฉินกับซเสียวเสี่ยวกําลังออกมาทานอาหารเย็นกับเพื่อนร่วมชั้นของซูเสี่ยวเสี่ยวและสามีของเธอ

รูปลักษณะของเพื่อนร่วมชั้นหญิงนั้นก็ไม่ได้ธรรมดาแถมสามีของเธอก็หล่อไม่น้อยเลย

แต่แน่นอนว่าพวกเขายังห่างจากเจียงเฉินมาก

พวกเขาคุยกันอย่างเพลิดเพลินทั้งเรื่องตั้งแต่สมัยมัธยมจนไปถึงมหาลัย

แต่หลังจากคุยกันไปได้สักพักก็เริ่มมีบางอย่างปกติและบรรยากาศก็เริ่มรุนแรงขึ้น

ทั้งซูเสี่ยวเสี่ยวและเพื่อนร่วมชั้นของเธอเริ่มอารมณ์เสีย

ในฐานะที่พวกเธอนั้นเป็นผู้หญิงมันก็คงเป็นเรื่องปกติที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการเปรียบเทียบกันได้

เพื่อนร่วมชั้นหญิงมองไปที่สามีของเธอและพูดว่า “ดูสามีของฉันส์เขาแข็งแรงมากเลยนะ!”

ซูเสี่ยวเสี่ยวดึงแขนของเจียงเฉิน “สามีของฉันก็หล่อมากเลยนะ”

เพื่อนร่วมชั้นหญิง “สามีของฉันเก่งมากเขาสามารถต่อสู้ห้าต่อหนึ่งได้สบายๆ

ซูเสี่ยวเสี่ยว “แต่สามีของฉันมีซิกแพค!”

“สามีของฉันให้เงินฉันหนึ่งหมื่นหยวนต่อเดือน!”

“สามีของฉันซื้อบ้านให้ฉัน!”

“สามีของฉันได้เงินเดือนเพิ่มทุกเดือน!”

“สามีของฉันให้ค่าขนมฉันเดือนละล้าน!”

เชือดเฉือนกันไปมา!

เจียงเฉิน “…”

สามีของเพื่อนร่วมชั้นหญิง “…”

มองหน้ากัน…

เพื่อนร่วมชั้นหญิงพบว่าตัวเองกําลังเสียเปลียบ!

เธอรีบตะโกนออกมาว่า “สามีของฉันเชื่อฟังฉันมากจนสามารถกินอได้ใ”

ซูเสี่ยวเสี่ยว “สามีของฉันก็สามาร…อื้มมมมม…”

ขณะที่ซูเสียวเสียวกําลังจะพูดออกมาการแสดงออกของเจียงเฉินก็เปลี่ยนไปทันทีและเขาก็รีบปิดปากของเธอ

ฉันจะไม่ยอมกินอเด็ดขาด!

ซูเสี่ยวเสี่ยวก็เพิ่งจะรู้ตัวกินอ?

เหงื่อตกลง

ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดกับเพื่อนร่วมชั้นของเธอ “ถ้าเธอทําให้สามีของเธอกินได้จริงๆฉันจะให้คําละหนึ่งพันหยวนเลย!”

ดวงตาของสามีเพื่อนร่วมชั้นเป็นประกาย “หนึ่งพันหยวน?”

เพื่อนร่วมชั้นหญิงตื่นเต้นขึ้นมาทันที “แน่ใจนะว่าคําละพันหยวน?”

เจียงเฉินกับซูเสี่ยวเสี่ยว “???” ตกตะลึง!

ตาค้าง!

อะไรกัน?!

อย่าบอกนะว่าจะกินอจริงๆ?!

ในเวลานี้เพื่อนร่วมชั้นหญิงก็พูดกับสามีของเธอว่า “หนึ่งพันหยวนนี้ฉันจะให้นายเก็บไว้แปดร้อยและอีกสองร้อยฉันจะเก็บเอาไว้เงินแปดร้อยนั้นนายเอาไปใช้ส่วนตัวได้เลยฉันไม่สน!”

สามีของเธอเคลื่อนไหวทันทีหยิบช้อนและเตรียมตัว “ออยู่ที่ไหน ฉันจะกิน!”

เจียงเฉินเข้าใจได้ทันที!

พระเจ้า!

สรุปแล้วเขาเป็นผู้ชายที่ถูกควบคุมการเงินอย่างเข้มงวด!

น่าสงสารจริงๆ!

เพื่อเงินส่วนตัวถึงกับต้องยอมกิน!

สุดยอด!!

ทันใดนั้นก็มีโทรศัพท์เข้ามา

ผู้โทร : จางเป่ย

“คุณจางมีอะไรหรอครับ?”

“เจ้าของบริษัทไชน์นิ่งสตาร์เพิ่งโทรมาหาผมและต้องการให้เราลบข่าวที่กําลังเป็นที่นิยมของไชน์นิ่งสตาร์ออกให้หมดครับและเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับคุณเจียงด้วย ผมเลยโทรมาถามก่อนว่าคุณเจียงคิดยังไง?”
เจียงเฉินหัวเราะ “ไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปให้เงินมาเท่าไหร่ล่ะ?”

จางเปีย “ตอนแรกพวกเขาไม่ได้เสนอเงินมาครับ พวกเขาถือว่ามันเป็นการไว้หน้าของพวกเขา….”

พรูด~~

เจียงเฉินพ่นชาที่จบอยู่ออกมา

ช่างหน้าแกเถอะพวกไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ป!

จะให้ยกเล็กข่าวเพื่อไว้หน้า?

จางเป๋ย “พอผมตอบไปว่าไม่เห็นด้วยพวกเขาก็เสนอเงินมาให้หนึ่งล้านครับ”

เจียงเฉิน “หนึ่งล้าน? คิดว่าพวกเราอยู่ในประเทศเล็กๆของพวกเขารียังไง?”

ไชน์นิ่งสตาร์กร็ปหยิ่งยโสเกินไปแล้วพวกเขาลืมไปแล้วรึยังไงว่าที่นี่ประเทศจีน!

ต้องขอบคุณความพยายามของไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปที่ทําให้จาหล่าและเว็บไซต์หลักๆพากันถอดข่าวออกไป

แต่อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่กับโต่วอินที่ไม่ได้ถอดข่าวนี้ออกและมันก็ได้กลายเป็นแหล่งข่าวเดียวที่ยังมีข่าวนี้อยู่มันจึงทําให้โต่วอินยิ่งได้รับความนิยมเป็นพิเศษ

และในตอนที่ข่าวนี้ถูกส่งกลับมาที่เกาหลีประธานของไชน์นิ่งสตาร์ก็โกรธจัด

“เกิดอะไรขึ้น?! ทําไมบนโต่วอินถึงยังมีการพูดถึงเรื่องนี้อยู่?! ทําไมข่าวนี้ถึงไม่ถูกถอดออกไป?!”

ผู้ช่วยเช็ดเหงื่อด้วยความตื่นตระหนก “ท่านประธานครับ ผมได้เจรจากับประธานของโต่วอิน แล้วแต่ว่าพวกเขาปฏิเสธ”

“บ้าเอ๊ย! ทําไมโต่วอินถึงกล้าไม่ไว้หน้าของไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปไปตรวจสอบข้อมูลแล้วนํามาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

“ได้ครับท่านประธาน!”

ครึ่งชั่วโมงต่อมาข้อมูลของโต่วอินก็มาถึงลีฮวาเจียน

เมื่อได้เห็นข้อมูลแล้วเขาก็ต้องตกตะลึง!

ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมโต่วอินถึงกล้าขนาดนี้

ด้วยผู้ใช้งานกว่าสองพันล้านคนทั่วโลกและมีมูลค่าบริษัทกว่าหนึ่งแสนล้านดอลลาร์!

“คิดไม่ถึงเลยว่าพวกมันจะกล้าได้ถึงขนาดนี้”

แต่ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งแค่ไหนเมื่ออยู่ต่อหน้าไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปแล้วพวกมันก็ไม่ต่างจากเศษขยะ!

ในเวลานี้ผู้ช่วยก็แอบแนะนําว่า“ท่านประธานครับหรือว่าเราจะฟ้องพวกเขาดี?”

ลีฮวาเจียนหันไปมอง “เจ้าโง่! ถ้าแกฟ้องร้องมันยิ่งทําให้เรื่องแย่ลงไม่ใช่หรือยังไง! แกต้องการให้คนทั้งโลกรู้เรื่องอื้อฉาวของไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ปหรือยังไง?!”

ผู้ช่วยก้มหน้าและไม่กล้าพูดอะไรออกมา

ลีฮวาเจียนขมวดคิ้ว

“หรือว่าเราจะต้องยอมทําใจ เพราะว่าเรานั้นไม่มีอิทธิพลหลงเหลืออยู่ในประเทศจีนเลย พวกเราคงทําได้แต่รอให้ข่าวเงียบหายไปเอง”

“ปล่อยไปตามนั้นไม่ได้”

อย่างไรก็ตามลีฮวาเจียนคงจะลืมไปว่าโต่วอินนั้นมีผู้ใช้งานถึงสองพันล้านคนอยู่ทั่วทั้งโลก

เมื่อลองคํานวณดูแล้วประเทศจีนและมีผู้ใช้งานอยู่หกร้อยล้านคนในขณะที่โต่วอินมีผู้ใช้งานถึงสองพันล้านคนทั่วโลก ด้วยจํานวนผู้ใช้งานที่มากขนาดนี้ในไม่ช้าก็เร็วเรื่องนี้จะต้องถูกแพร่กระจายไปทั่วโลกอย่างแน่นอน

ทางฝั่งประเทศจีนเจียงเฉินก็พบว่าข่าวของลีฮุนฮยอกบนเว่ยป๋อและเว็บข่าวอื่นๆนั้นได้ถูกลบออกไปแล้ว

ขมวดคิ้ว

เรื่องแบบนี้มันไม่ควรหายไปง่ายๆแบบนี้สิ

ดูเหมือนว่ามีคนต้องการที่จะลบมันออกไป

ในเวลากลางวัน

เจียงเฉินเดินออกมาจากชุมชน

คลื่นความร้อนแผ่ลงมา

อากาศค่อนข้างแจ่มใส

ในเวลานี้หลันหน่วนหยานก็เพิ่งจะเลิกงานแล้วออกมาทานข้าวกับจียงเฉิน

“สามีฝากร่มหน่อยนะ ฉันขอไปเข้าห้องน้ําก่อน….”

หลันหน่วนหยานส่งร่มกันแดดให้กับเจียงเฉินก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ํา
“ได้จะที่รักษ”

เจียงเฉินถือร่มและรออยู่ข้างถนน

ในเวลานี้เองก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินผ่านมาและเห็นร่มที่เจียงเฉินถืออยู่

เขาอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเจียงเฉิน

“เป็นผู้ชายแท้ๆแต่กลับใช้ร่มที่มีลวดลายแบบนี้ อย่าบอกนะว่าเป็นสาว ฮ่าๆๆ….”

และในเวลานี้เองหลันหน่วนหยานก็เดินกลับมาจากการเข้าห้องน้ํา

“ที่รัก~~~”

“เพื่อนของคุณหรอ?”

“ไม่รู้สิสุนัขที่ไหนก็ไม่รู้…”

“อะไรนะ?”

เจียงเฉิงกอดเอวหลันหน่วนหยานพร้อมกับถือร่มเดินจากไป…

ชายหนุ่มยืนอยู่คนเดียวข้างถนน

ลมพัดผ่าน~~

อากาศเย็นลง~~

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

Status: Ongoing
บทนำ ติ้ง! เจียงเฉินได้ส่งพัสดุและได้รับโอกาศสัมผัสกับประสบการณ์จากระบบลงชื่อ! ได้รับรางวัลเป็น Lamborghini Poison “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ รับรางวัลเงินสด 1000 ล้าน!!!” “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ คุณได้รับหุ้น 30% ตามรายการต่อไปนี้!!!” “ติ้ง…….” …… เจียงเฉินไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าเขาจะได้พบกับประสบการณ์แบบนี้!!! เรื่องย่อ “ผมเจียงเฉินผมเป็นคนที่ดูดีเกินไปจนมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของผม“ “สองเดือนก่อนผมเป็นผู้อํานวยการของบริษัท ที่มีรายได้ต่อเดือนมากกว่า 10,000 หยวน แต่ประธานสาวที่มีความงามที่โดดเด่นของ บริษัทของเราและลูกสาวของเธอตกหลุมรักฉันด้วยกัน“ “เพื่อป้องกันไม่ให้ความสัมพันธ์พังทลายลงระหว่างทั้งสองผมจึงเลือกที่จะลาออกอย่างเด็ดเดี่ยว“ “ตอนนี้ผมมีงานที่ยิ่งใหญ่ต้องทำ…” ลิฟต์มาถึงแล้ว ชั้น 7 เจียงเฉินมองไปที่พัสดุและเคาะประตูห้องหมายเลข 0702 เคาะประตู “เฮ้ มีใครอยู่บ้านไหมครับ“ “คุณเป็นใคร” มีเสียงหวานใสดังออกมา ฟังดูแล้วเป็นเสียงของผู้หญิงที่มีความอบอุ่นและถ้าจะให้คาดเดาจากประสบการณ์ของเขา เสียงนั่นก็ควรจะเป็นเสียงของเด็กสาว “พัสดุส่งด่วนครับคุณ ซู เสี่ยวเสี่ยว ช่วยออกมารับพัสดุด้วยครับ” เจียงเฉินกล่าวว่า ‎“รอฉันก่อนเหลืออีกแค่ 10 คนฉันจะกินไก่เร็ว ๆ นี้!” เสียงประหม่าดังออกมาจากห้อง‎ ‎“งั้นผมจะรอคุณสักครู่ ถ้าคุณยังไม่ออกมา ผมจะทิ้งพัสดุไว้หน้าประตูนะ” เจียงเฉินพิงกําแพงและเล่นกับโทรศัพท์ของเขาในขณะที่‎รอเจ้าของเสียงออกมารับพัสดุ ‎ไม่ถึงสิบห้าวินาที ‎ประตูก็ถูกเปิดออกมา ‎สาวสวยสวมเสื้อยืดสีขาวหลวม ๆ ออกมาด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารักมาก ด้วยคะแนนที่สมบูรณ์แบบ 100 คะแนนสมควรมีคะแนนอย่างน้อย 95 คะแนน‎ ‎“ซู เสี่ยวเสี่ยวใช่ไหม? เพียงเซ็นชื่อที่นี่ ” เจียงเฉิน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นๆ และส่งพัสดุออกไป‎ ‎“ฮึ เพราะนายเลยที่มาเร่งฉันคนนี้จนฉันต้องตาย!” ซูเสี่ยวเสี่ยว เซ็นชื่อและพึมพำอย่างเจ็บปวดเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้ามาเล่นในแรงค์สูงระดับนี้“‎ ‎“มันก็แค่เกมไม่ใช่เหรอ? ” เจียงเฉินช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกเล็กน้อย‎ ‎ซูเสี่ยวเซี่ยวเงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเฉินหล่อเหลาภายใต้หมวกเบสบอลสีดําทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงการเต้นของหัวใจอย่างรวดเร็ว‎ ‎หล่อขนาดนี้เลยเหรอ?‎ ‎อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนทำให้ฉันคนนี้แพ้ ไม่ว่าจะหล่อแค่ไหน ฉันคนนี้ก็จะไม่มีวันให้อภัย! ‎”ก็แน่สินายมันเป็นคนส่งพัสดุที่ต้องคอยส่งพัสดุทั้งวันจะเอาเวลาที่ไหนไปเล่นเกมส์กัน”ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดออกมา “นี่คิดอย่างงั้นได้ไง คิดว่าคนส่งของแบบผมไม่มีเวลามาเล่นเกมส์งั้นหรอ ผมจะบอกอะไรให้นะ ไม่เพียงแค่ผมจะเคยเล่นเกมส์นี้แต่ผมยังเล่นเก่งมากด้วย”เจียงเฉินพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่แสดงถึงความตั้งใจ “จริงหรอ งั้นก็ลองโชว์มาหน่อยสิ”เธอตาของเธอเป็นประกายก่อนจะส่งคำเชิญไปให้เจียงเฉิน ฮิฮิ อย่างน้อยน้องชายหน้าหล่อคนนี้ก็ไม่เลวเลย “ตกลง” เจียงเฉินไม่พูดมากและตอบตกลงอย่างตรงไปตรงมา ซูเสี่ยวเสี่ยวนำเจียงเฉินเข้ามาในห้อง ให้เขาไปนั่งที่เก้าอี้เกมมิ่ง และกดเริ่มเกม ในตอนนี้นิ้วที่เรียวยาวของ เจียงเฉินควบคุมเมาส์และตัวละครในคอมพิวเตอร์ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยมในทันที! สาวสวยซูเสี่ยวเสี่ยวที่เห็นก็ตกตะลึงจนค้างไป สายตาของเธอตอนนี้กำลังจ้องสลับระหว่างตัวของเจียงเฉินกับหน้าจอ โอ้พระเจ้า! เขาจะเก่งเกินไปแล้ว เขาสามารถไปเป็นนักแข่งมืออาชีพได้เลยนะเนี่ย!!! เละเทะไปหมดแล้ว!!! ไม่นะ กวางน้อยของฉันกำลังถูกฆ่าแล้ว!!! เธอในตอนนี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมากตั้งแต่วินาทีที่เจียงเฉินแตะพื้นเขาก็ไล่ฆ่าแบบไม่เลืกหน้า สามสิบนาทีต่อมาเขาก็สามารถฆ่าผู้เล่นคนสุดท้ายและเขาก็กลายเป็นที่หนึ่ง บนหน้าจอก็แสดงข้อความขึ้นมา “โชคดีและโชคดีคืนนี้กินไก่” ซูเสี่ยวเสี่ยวมองเจียงเฉินด้วยดวงตาที่มีประกายดาวอยู่ในตาของเธอ o(〃‘▽‘〃)o ในช่วงเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง ซูเสี่ยวเสี่ยวก็พบว่าเธอนั้นถูกน้องชายแสนหล่อคนนี้ตกเข้าแล้ว ไม่เพียงแค่เขาหล่อเท่านั้นแต่ยังเล่นเกมเก่งอีกด้วย ซูเสี่ยวเสี่ยวกลอกตาของเธอและยิ้มออกมาอย่างเขินอายและถามออกมาว่า “น้องชาย นายอยากได้อะไรไหม” เจียงเฉินถอดหูฟังออกและถามออกไปอย่างสงสัยว่า “อะไรหรอ” ซูเสี่ยวเสี่ยวยื่นมือไปทางเจียงเฉินก่อนจะก้มหัวและพูดอย่างเขินอายว่า “ฉัน…ถคุณต้องการมัน?” เจียงเฉินเหลือบมองก่อนจะโบกมือ “ผมขอโทษ ผมขอโทษสำหรับอา..” ซูเสี่ยวเสี่ยว “???” เจียงเฉินลุกขึ้นและเตรียมที่จะออกไป และทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ “ยังไงก็ตาม คราวหน้าอย่าให้ใครก็ตามเข้ามาในห้องง่ายๆอีกนะ บางทีคนที่พาเข้ามาครั้งหน้าอาจจะเป็นหมาป่าที่หื่นกระหายก็ได้นะ” หลังจากพูดจบ เจียงเฉินก็เดินออกจากห้องไปอย่างเท่ๆ ซูเสี่ยวเสี่ยวก็ตกใจ ก่อนจะทำการดึงเสื้อของเธอไปด้านหลังเผยให้เห็นรูปร่างที่โค้งเว้าอย่างงดงาม ปกติแล้วคนส่วนใหญ่ก็คิดว่าขนาด 36D ก็ใหญ่มากแล้ว แต่ฉันต้องโทษเจ้าเสื้อตัวนี้เลยจริงๆมันปิดรูปร่างที่ฉันคนนี้ไปซะหมดเลย “น้องชายไปไหนแล้ว เอ๋ น้องชาย ให้พี่ได้อธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ!” ซูเสี่ยวเสี่ยววิ่งตามออกไปอย่าร้อนรน และก็พบว่าลิฟทต์นั้นลงไปแล้ว เธอจึงรีบกดปุ่มเรียกลิฟต์ทันทีเพื่อที่จะขอช่องทางการติดต่อของน้องชายคนนี้ …. ในตอนที่เจียงเฉินเพิ่งเข้ามาในลิฟต์ ก็เกิดเสียงดัง ติ้ง ติ้งขึ้นมาในใจเขาเหมือนกับเสียงของซอฟต์แวร์บางอย่าง [ติ้ง…อีเว้นท์พิเศษถูกเปิดใช้งานและทำการลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว] [ติ้ง…แจ้งเตือน : รถยนต์ของคุณกำลังจอดรออยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกชุมชน กุญแจรถยนต์ของคุณถูกส่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของคุณแล้ว กรุณาตรวจสอบ] ว้าว! เจียงเฉินตกตะลึง,มันคือเรื่องจริง เขานั้นมาส่งของในครั้งนี้ก็เพื่อเปิดอีเวนท์พิเศษ สิ่งนี้คือระบบที่เขามักอ่านเจอในนิยายใช่ไหม ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาหันมาสนใจเรื่องกุญแจ เจียงเฉินเอามือไปสัมผัสที่กระเป๋ากางเกงและพบว่ามันมีบางอย่างอยู่ภายในจริงๆ เขาเอาออกมาดู มันมีรูปร่างเหมือนกุญแจรถทั่วๆไป แต่บนโลโก้ของมันมีกระทิงที่ดูดุดันและก้าวร้าวปรากฏอยู่ และแน่นอนว่ามันเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของแลมโบกินี่ “กุญแจรถยนต์มูลค่า 80 ล้านทำไมมันดูธรรมดาจังเนี่ย!” เจียงเฉินยังคงมีความรู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย แต่เขาก็เอาโทรศัพท์ของเขามาค้นหารูปกุญแจของรถ Lamborghini Poison ดูและปรากฏว่ามันเป็นแบบเดียวกับอันที่อยู่ในมือของเขาจริงๆด้วย พูดตามแนวคิดการออกแบบของมันคือ รถหรูมีความเรียบง่าย เจียงเฉินก็เลยลองขับรถสามล้อไปดูที่นอกชุมชนด้วยความสงสัยทันที ณ เวลานี้บริเวณด้านนอกชุมชนก็มีกลุ่มคนจำนวนมากกำลังมุงถ่ายอะไรบางอย่างกันอย่างบ้าคลั่งอยู่ “ว้าว! มันเท่อะไรอย่างนี้!” “รถสปอร์ตสีเทาเงินคันนี้ดูเรียบๆ มีเกียรติ และหรูหรามันเป็นรถ Lamborghini รุ่นไหนกัน” “ฉันเจอแล้วๆ! มันคือ Lamborghini Poison ตัวท็อปทั้งโลกนี้มีเพียงแค่ 3 คันเท่านั้น เป็นที่รู้กันว่ามันเป็นรถสปอร์ตที่ดูเท่ที่สุด และราคามันอยู่ที่ประมาณ 80 ล้าน!” “โอ้พระเจ้า ราคามากกว่า 80 ร้านหยวนฉันไม่สามารถทำใจซื้อมันได้จริงๆ” “ทุกคนรีบดึงลูกของตัวเองออกไปเร็วอย่าให้พวกเขาไปแตะมัน” “เมื่อกี้ฉันถ่ายรูปมันลงไปในโมเมนต์ มีเพียงแค่ 3 คนในโลกช่างดูเท่อะไรขนาดนี้” “80 ล้านใครกันที่รวยถึงขนาดนั้น ทรัพย์สินของคนคนนั้นต้องไม่ต่ำกว่าพันล้านแน่ๆ หรืออาจจะถึงหมื่นล้านเลยก็ได้ มันมีคนที่รวยได้ขนาดนั้นในชุมชนเราจริงๆหรอ” “แน่นอนว่าถ้ามี ฉันคนนี้จะไปเคาะประตูและเอาของไปให้เขาทุกวันเพื่อสร้างความสัมพันธ์เลยล่ะ” “จะไปกับฉันเลยไหมล่ะ” และในขณะนั้นเองทุกคนก็เห็นคนส่งพัสดุขับรถสามล้อเข้ามา “เฮ้ ระวังๆหน่อย!” “เวรเอ้ย น้องชายอย่ามาทางนี้ ตรงนี้มีรถยนต์มูลค่า 80 ล้านหยวนจอดอยู่ถ้านายทำมันเป็นรอยนายได้ตายแน่” “ใช่ๆ อย่าหาว่าพวกข้าไม่เตือนนะ” ฮึ! เจียงเฉินไม่สนใจก่อนจะจอดรถของเขาตรงช่องที่ยังว่างอยู่ซึ่งมันตรงข้ามกับรถ Lamborghini พอดี

Comment

Options

not work with dark mode
Reset