เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ – ตอนที่ 436 : เปิดใช้งานกิจกรรมที่ซ่อนอยู่! และรางวัลใหม่!

ตอนที่ 436 : เปิดใช้งานกิจกรรมที่ซ่อนอยู่! และรางวัลใหม่!

โทรออก

“หืม?”

“อี้ตํากรุ๊ป?”

“ฉันเจียงเฉินเอง!”

“ฉันเพิ่งจะพบกับผู้รับเหมาก่อสร้างที่พวกนายมอบหมายให้ก่อสร้างอาคารของเรา ชื่ออะไรนะกรีนทาวน์กรุ๊ป บุคคลระดับผู้บริหารของที่นี่ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่”

เจียงเฉินพูดอย่างเฉยเมย “ในไซต์ก่อสร้าง ผู้ที่คอยรับผิดชอบที่นี่ก็คือหม่าอู่ประธานบริษัทกรีนทาวน์และน้องสะใภ้ของเขา! และน้องสะใภ้ของเขาคนนี้ไม่เพียงแต่จะหักค่าจ้างยามรักษาความปลอดภัยและคนงานไปเข้ากระเป๋าตัวเองเขายังไม่ยอมยามรักษาความปลอดภัยและคนงานดื่มน้ําฟรีหากต้องการที่จะดื่มน้ําพวกเขาก็จะต้องไปซื้อจากเขาเท่านั้นโดยเขาขายน้ําขวดละ 5 หยวน!”

บอสคู่ ” ”

ตกตะลึง!

เพราะ–

กรีนทาวน์กรุ๊ปของเขานั้นเป็นเพียงแค่บริษัทรับเหมาก่อสร้างแต่ผู้ที่เป็นเจ้าของโครงการนี้ จริงๆแล้วก็คืออี้ตํากรุ๊ป!

อี้ตํากรุ๊ปเป็นเจ้าของและผู้พัฒนา!

ส่วนบริษัทกรีนทาวน์ของเขาเป็นผู้สร้าง

ดังนั้นแล้วบริษัทอี้ตกปในตอนนี้นั้นก็ไม่ต่างจากพ่อของเขาที่เขาจะต้องคอยเอาใจ

แต่ว่าเจียงเฉินคนนี้ไปรู้จักกับผู้บริหารของอี้ตํากรุ๊ปได้ยังไงกัน?

หลิวเหนิงไม่เชื่อและเขาก็เยาะเย้ยออกมา “พี่เขยอย่าไปฟังเขา! คนหนุ่มสาวสมัยนี้ทุกคนชอบแกล้งทํากันจะตายไป! ถ้ายามรักษาความปลอดภัยคนนี้รู้จักกับผู้บริหารระดับสูงของกรุ๊ปแล้วคนแบบเขาจะลดตัวลงมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน คนระดับนั้นจะยอมเป็นยามรักษาความปลอดภัยที่มีรายได้วันละ 150 หยวนไปทําไม ฮ่าๆๆๆ ไร้สาระ ”

ก่อนที่เขาจะพูดจบเจียงเฉินก็พูดกับอีกฝ่ายอย่างเฉยเมย “เอาล่ะตอนนี้ในนามของผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของอี้ตํากรุ๊ป ฉันจะแจ้งให้พวกนายทราบว่าฉันต้องกรที่จะเปลี่ยนบริษัทรับเหมาทันที! และบริษัทกรีนทาวน์กรุ๊ปจะไม่มีสิทธิทํางานในโครงการของเราอีกต่อไป!”

“อะไรนะ?”

บอสอู่และหลิวเหนิงตกตะลึง! ผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับหนึ่งของอี้ตํากรุ๊ป?

คือ…ยมรักษาควมปลอดภัยตัวน้อย?

คนที่ถือหุ้นมกที่สุดของอี้ตํากรุ๊ป?

ถ้าอย่างนั้นแล้วจํานวนทรัย์สินทั้งหมดเขาก็

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่ามันจะถึงแสนล้านไหม?

ทั่วทั้งสถานที่เต็มไปด้วยความเงียบ

บรรยกาศเต็มไปด้วยความอึดอัด

ในเวลานี้เองโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เมื่อบอสอี้เห็นมันใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมากทันทีและเขาก็รีบรับมันทันที

“คุณหวัง?”

ทันใดนั้นเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธก็ดังออกมา

“นายทําอะไรลงไป?”

“บริษัทกรีนทาวน์ของนาย ใหสัญญากับฉันก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่หรอว่าว่านายจะไม่ยอมให้มีปัญหาเรื่องของคุณภาพและการบริหารจัดการ! แล้วนี่มันคืออะไร”

“ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของเราถึงกับต้องส่งข้อความมาทางวีแชทเป็นการส่วนตัว ว่าพวกนายทําอะไรลงไปบ้างกดขี่ยามรักษาความปลอดภัยและคนงานไปแค่ไหน!”

“บริษัทอี้ตกปของเราให้ประโยชน์กับพวกนายไปมากมายแล้วพวกนายทําแบบนี้ได้ยังไงกัน?!”

“พวกนายออกไปจากไซต์ก่อสร้างเดี๋ยวนี้เลยนะ!”

“ฉันไม่สนแลวว่าตอนนี้นายจะทําไปได้เท่าไหร่แล้ว แต่ตอนนี้นายจะต้องออกไปทันที! แล้วเราจะหาคนมาด่าเนินการก่อสร้างต่อไปเอง!”

“ทุกวันนี้ยังมีวิศวกรที่มีความสามารถอยู่อีกมากมาย!”

“นายกล้าที่จะทําให้ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของเราคุณเจียงขุ่นเคืองนายคงจะไม่รู้วิธีสะกดคําว่าตายสินะ!”

หลังจากนั้นก็ตัดสายไป

บอสคู่ “ประธานหวัง ฟังคําอธิบายของผมก่อน!”

บอสอีโกรธมากจนหน้าเปลี่ยนเป็นสีม่วง

ยามรักษาความปลอดภัยและคนงานนับไม่ถ้วนตะลึง!

เจียงเฉินที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา

ปรากฏว่าเขาเป็น

ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของอี้ตํากรุ๊ป!

ผู้พัฒนาอาคารพาณิชย์แห่งนี้! ใบหน้าของบอสคู่แดงและทันใดนั้นเขาก็เหวี่ยงแขนและตบ

หน้าของหลิวเหนิงจนหันไปสามรอบ!

“ไอ้สารเลว! ยังไม่ขอโทษคุณเจียงอีกหรอ?” หลิวเหนิงเวียนหัวเลือดกําเดาไหลออกมาเขารีบไปคุกเข่าลงที่หน้าเจียงเฉิน! “คุณเจียง ผม วันนี้ผมกินอ็มากเกินไป!

เจียงเฉินยิ้มออกมาเบาๆแล้วหันหน้าและจากไป

“เลิกงานได้แล้ว”

“คุณเจียง คุณเจียง” บอสพยยามไล่ตามและกรีดร้องออกมา “คุณเจียง ผมมีเรื่องอยากจะปรึกษา–”

เจียงเฉินเดินเร็วมาก

บอสอเตะหลิวเหนิง “บ้าเอ๊ย! เพราะแกเป็นคนทําเรื่องทั้งหมดเลย!”

“โครงการของฉัน”

บอสคู่ร้องไห้ออกมาราวกับเด็กที่ตัวหนัก 200 จิน

“ทุกคน กลับบ้านได้และพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องมาทํางานนะ”

หัวหน้าโจวเกาหัวของเขา

เจียงเฉินนั้นประสบความสําเร็จในการปกป้องสิทธิของพวกเขา เราควรมีความสุขกันแต่ง

พรุ่งนี้พวกเรากลับไม่มีงานแล้ว–

ทําไมถึงรู้สึกแปลกๆ?

ยามรักษาความปลอดภัยพากันหัวเราะคิกคัก

พี่เฉินตบหน้าก็เท่ดีนะ แต่ครั้งหน้าใช้แรงน้อยลงหน่อยนะ! เพราะครั้งนี้งานของพี่น้องถูกพี่ทําลายหมดแล้ว!

แต่ก็ขอบคุณ!

เจียงเฉินฮัมเพลงเล็กน้อยและเมื่อเขาออกมาจากไซต์ก่อสร้าง ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านทันที

เขาได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ

“เปิดใช้งานกิจกรรมที่ซ่อนอยู่! ลงชื่อเข้าใช้สําเร็จ”

“คุณจะได้รับรางวัลทักษะพิเศษ – [มาสเตอร์เชฟ]!”

“คุณจะได้รับทักษะการทําอาหารสูงเป็นสองเท่าของเชฟที่เก่งที่สุดในโลกในขณะนี้”

“คุณสามารถปรุงอาหารชั้นเยี่ยมที่ไว้ใช้สําหรับเสิร์ฟในงานเลี้ยงต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ คุณจะมีความเชี่ยวชาญในการปรุงอาหารชั้นยอดและล้ําค่าของโลก ไม่ว่าจะเป็นอาหารหลัก 8 ชนิด พาสต้าจากอิตาลีหรือจะเป็นไก่เกาหลี”

“ไม่ว่าจะเป็นวัตถุดิบชนิดไหนเมื่อมันมาอยู่ในมือของคุณมันจะกลายเป็นอาหารอันโอชะทันที”

“???”

เจียงเฉินตกตะลึง

ทักษะการทําอาหาร?

สูงกว่าเชฟอันดับหนึ่งของโลกสองเท่า?

ฉัน?

เจียงเฉินไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะได้เป็นผู้ชายที่ทําอาหารเก่งที่สุดในโลกได้

เจียงเฉิน : ฉันไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดีแต่

ก็ไม่เป็นไร

ทักษะที่ดีมีไว้ก็ไม่เสียหาย

และถ้าลองคิดให้ดีเนื่องจากตอนนี้เขาเป็นยามรักษาความปลอดภัย แต่เขากลับมีทักษะ [ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้] [เทพเจ้าแห่งการขับขี่ [ปรมาจารย์การเต้น] และตอนนี้ก็มี [ทักษะมาสเตอร์เชฟ]!

และในวันข้างหน้ามันจะต้องเพิ่มมากกว่านี้แน่

เจียงเฉินตบหัวตัวเองและคิด

ก่อนหน้านี้ตอนที่ฉันต้องไปตั้งร้านแผงลอยฉันก็ไม่รู้ว่าจะขายอะไรดีไม่ใช่หรอ?

ตอนนี้

ปัญหาก็ได้รับการแก้ไขแล้วไม่ใช่หรอ?

มุมปากของเจียงเฉินค่อยๆยกยิ้มขึ้นมา

วันต่อมา

เจียงเฉินก็ได้รับโทรศัพท์จากหัวหน้าโจวอีกครั้ง

“เจียงเฉิน วันนี้งานของเราคือการไปที่ตลาดนัดกลางคืนและตั้งร้านแผงลอยนะ!”

เจียงเฉินถามออกมา “ทําไมไม่ไปที่ไซต์ก่อสร้างเมื่อวานนี้ล่ะ?”

หัวหน้าโจว “ไอ้เจ้าบ้า! นายจําไม่ได้แล้วเหรอ?”

เจียงเฉิน “…..”

ฉันลืมไปจริงๆ

“ขอโทษที่หัวหน้า ผมลืมไปว่าผมทําให้พี่น้องทุกคนตกงาน”

เจียงเฉินพูดออกมาด้วยความเสียใจ “ลืมมันไปเถอะ ยังไงซะทํางานที่นั่นก็คงไม่ดีซักเท่าไหร่”

หัวหน้าโจวพูดออกมา “ถ้าหากฉันต้องกลับไปทํางานกับคนอย่างหลิวเหนิง ฉันขอยอมลาออกดีกว่า แต่ยังไงก็ตามวันนี้ทุกคนต้องไปที่ตลาดกลางคืนเพื่อตั้งร้านแผงลอย!”

เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

งานรักษาความปลอดภัยทุกวันนี้มันเป็นแบบไหนกัน?

สุดท้ายก็ทํามันทุกอย่าง!

เจียงเฉินผลักรถเข็นขายแพนเค้กผลไม้เดินตรงไปที่ตลาดกลางคืน

ใช่แล้ว!

เขากําลังจะขายแพนเค้กผลไม้จริงๆ!

ทันทีที่เจียงเฉินปรากฏตัวเขาก็กระตุ้นความสนใจของยามรักษาความปลอดภัยทุกคนอย่างรวดเร็ว

“พระเจ้า พี่เฉิน วันนี้พี่เอาแบบนี้เลยเหรอ?”

“พี่จะทําแบบนี้จริงๆเหรอ? ขายแพนเค้กผลไม้เนี่ยนะ? พี่จริงจังใช่ไหม?”

“ฮ่าๆๆ พี่เฉิน พี่จะขายมันจริงเหรอ?” เจียงเฉินยิ้มออกมา “งั้นพวกนายก็รอดูก็แล้วกัน”

เจียงเฉินยิ้มและเดินจากไปและเริ่มเตรียมการ

แพนเค้กผลไม้ที่เขากําลังจะทํานั้นไม่ใช่เพียงแค่แพนเค้กผลไม้ธรรมดา มันจะเป็นแพนเค้กที่อร่อยมากจนใครๆก็อยากกลืนลิ้นของตัวเองตามลงไปด้วย

ในขณะที่เจียงเฉินเพิ่งจะเริ่มตั้งบูธคนรู้จักของเขาก็มาถึง!

หญิงสาวที่เคยนัดบอดกับเขา สาวชาเขียวหลิวหลาน! และเพื่อนร่วมชั้นของเจียงเฉินหยาซิน!

สองสาวชาเขียวจับมือกันมาเที่ยวตลาดกลางคืน!

ก่อนหน้านี้เพื่อที่จะแย่งชิงตัวของเจียงเฉินสาวชาเขียวทั้งสองคนนั้นได้สะบั้นความสัมพันธ์ของกันและกันเพื่อให้ต่อสู้กันอย่างดุเดือด

เจียงเฉิน “…”

รีบปิดใบหน้าของตัวเอง

วันนี้ฉันยังไม่อยากเป็นข่าวนะ!

ท่าไมฉันถึงต้องมาเจอกับสาวชาเขียวสองคนนี้ทุกที่ที่ฉันไปด้วย?

ใบหน้าของสองสาวชาเขียวในตอนนี้เต็มไปด้วยความเป็นมิตรพวกเธอดูไม่เหมือนกับสุนัขจิ้งจอกที่พร้อมจะต่อสู้กันจนอีกฝ่ายตายกันไปข้างเพื่อแย่งชิงสิ่งที่ตัวเองต้องการ

“หลิวหลาน ช่วงหลังมานี้เธอใช้เครื่องสําอางค์อะไรเธอดูสวยขึ้นมากเลยนะ! ดูขาวขึ้นมาก ด้วย!”

หยาซินพูดออกมาเสียงดัง

(คิดในใจ : ฮัม! ดูสิหน้าเหลืองจะตายไป!]

หลิวหลานยิ้ม “เครื่องสําอางที่ไหนกัน ฉันยังด้อยกว่าเธอมากอยู่นะหยาซิน ช่วงนี้เธอดูสวยขึ้น มากเลยจริงๆ ไม่รู้ว่าเทอไปใช้ยาอะไรมาช่วยบอกฉันหน่อยสิ”

(คิดในใจ : น่าเกลียด! กล้าดียังไงถึงมาเปรียบเทียบกับฉันคนนี้?!]

สาวชาเขียวทั้งสองคนพยายามที่จะทําให้อีกฝ่ายนั้นต้องอับอาย

“สิ้ม! เจียงเฉิน เจ้าคนตัวเหม็นเจียงเฉินไม่รู้ว่าตอนนี้เขากําลังทําอะไรอยู่?!”

หยาซินแกล้งทําเป็นพูดออกมาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

(คิดในใจ : เจียงเฉินนายกล้าดียังไงถึงปฏิเสธฉัน! ฉันเกลียดนาย!] “เขาทําอะไรอยู่น่ะเหรอ?”

หลิวหลานพูดออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ว่า “ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะมาปรากฏตัวต่อหน้าฉันและซื้อรถสปอร์ตให้กับฉันฉันก็จะไม่ต้องการเขาอยู่ดี! ยิ้ม! ในชีวิตนี้ของฉันฉันเกลียดเจียงเฉินมากที่สุด!”

(คิดในใจ : แย่จริง! EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq ให้ตายเถอะ!] เมื่อได้ยินสาวชาเขียวทั้งสองคนพูดถึงตัวเอง เจียงเฉิน “…..” ตัวสั่น

ทันใดนั้นดวงตาที่เฉียบแหลมของหยาซิน ก็สังเกตุเห็นเจียงเฉินที่กําลังตั้งร้านแผงลอยขายแพนเค้กผลไม้อยู่!

“ตรงนั้น!”

หยาซินชี้ไปที่เจียงเฉิน!

หลิวหลานก็สังเกตุเห็นเจียงเฉินพอดี! ทั้งสองมองหน้ากัน ในสายตาของพวกเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลายทั้งโล่งอกและไม่พอใจ!

ปรากฏว่าก่อนหน้านี้ตอนที่พวกเธอนั้นพยายามที่จะไล่ตามเจียงเฉินอย่างบ้าคลั่งแต่สุดท้ายมันก็เปล่าประโยชน์

แต่ในฐานะที่พวกเธอนั้นเป็นสาวชาเขียวอาวุโสพวกเธอจะปล่อยให้เจียงเฉินนี้ไปได้ง่ายๆได้ยังไงกัน?

ดังนั้นเพื่อผลประโยชน์ที่พวกเธอจะได้จากเจียงเฉินหญิงสาวทั้งสองคนนั้นยินดีที่จะเปลี่ยนจากเพื่อนสนิทของตัวเองให้กลายเป็นศัตรูเพื่อที่จะแย่งชิงเขามา

แต่ในท้ายที่สุดแล้ว หลังจากที่พวกเธอไล่ตามเจียงเฉินยู่นานแต่ก็เปล่าประโยชน์ พวกเธอสองคนก็กลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้งอย่างน่าอัศจรรย์!

และในเวลานี้หญิงสาวทั้งสองคนก็สังเกตเจียงเฉินพร้อมกัน! เจียงเฉินในตอนนี้กําลังตั้งร้านขายแพนเค้กผลไม้

ในดวงตาของหญิงสาวทั้งสองคนนั้นเต็มไปด้วยประกาย

“เจียงเฉิน นายเก่งมากนักไม่ใช่หรือยังไง? นายขับรถซูเปอร์คาร์เพื่อส่งพัสดุเนี่ยนะ? แล้วตอนนี้เป็นยังไงไหนซูเปอร์คาร์ของนายล่ะ?”

ในที่สุดหยาซินก็ระบายความขุ่นเคืองออกมาบนใบหน้าของเธอ

“ล้มละลายไปแล้วงั้นเหรอ หึหึ

หลิวหลานยังจําได้ดีว่าครั้งก่อนนั้นเจียงฉันทําอะไรไว้กับเธอดังนั้นเธอจึงเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง “น่าเสียดายที่ทุกวันนี้การทําธุรกิจใหม่ได้ง่ายเลย ถ้าหากว่านายไม่มีความสามารถขนาดนั้น ไม่ว่ายังไงนายก็ต้องกลับมาเป็นคนจนอยู่ดี จนสุดท้ายในตอนนี้นายก็ลดตัวกลายมาเป็นพ่อค้าแผงลอยขายเค้กผลไม้แล้วสินะ?”

หยาซินพูดออกมา “ให้ฉันซื้อสักชุดเอาใหม่ถือว่าช่วยเพื่อนร่วมชั้นเก่า?”

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและเตรียมที่จะถ่ายวิดีโอของเจียงเฉินที่ทําแพนเค้กผลไม้และส่งไปยังกลุ่มเพื่อนร่วมชั้น

เธอต้องการทําให้เจียงเฉินอับอาย

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทําไมพวกเธอถึงเกลียดเจียงเฉินกันได้มากขนาดนี้ นั่นก็เพราะว่าเจียงเฉินนั้นเคยสร้างความเสียหายอย่างหนักให้กับพวกเธอมาก่อนและมันก็ทําให้พวกเธอนั้นเกลียดเจียงเฉินจนสามารถที่จะแช่งให้เขาไปตายได้

ดังนั้นเมื่อพวกเธอเห็นจียงฉันมาตั้งร้านแผงลอยและสวมชุดของยานรักษาความปลอดภัย พวกเธอก็ได้แต่คิดว่าเจียงเฉินนั้นทําธุรกิจจนล้มละลาย ก็เลยต้องมาตั้งร้านแผงลอยเพื่อหาเงินประทังชีวิต ดังนั้นพวกเธอจึงรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากที่จะได้ตบหน้าของเขา

แต่ใครจะไปรู้

มุมปากของเจียงเฉินกลับยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

Status: Ongoing
บทนำ ติ้ง! เจียงเฉินได้ส่งพัสดุและได้รับโอกาศสัมผัสกับประสบการณ์จากระบบลงชื่อ! ได้รับรางวัลเป็น Lamborghini Poison “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ รับรางวัลเงินสด 1000 ล้าน!!!” “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ คุณได้รับหุ้น 30% ตามรายการต่อไปนี้!!!” “ติ้ง…….” …… เจียงเฉินไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าเขาจะได้พบกับประสบการณ์แบบนี้!!! เรื่องย่อ “ผมเจียงเฉินผมเป็นคนที่ดูดีเกินไปจนมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของผม“ “สองเดือนก่อนผมเป็นผู้อํานวยการของบริษัท ที่มีรายได้ต่อเดือนมากกว่า 10,000 หยวน แต่ประธานสาวที่มีความงามที่โดดเด่นของ บริษัทของเราและลูกสาวของเธอตกหลุมรักฉันด้วยกัน“ “เพื่อป้องกันไม่ให้ความสัมพันธ์พังทลายลงระหว่างทั้งสองผมจึงเลือกที่จะลาออกอย่างเด็ดเดี่ยว“ “ตอนนี้ผมมีงานที่ยิ่งใหญ่ต้องทำ…” ลิฟต์มาถึงแล้ว ชั้น 7 เจียงเฉินมองไปที่พัสดุและเคาะประตูห้องหมายเลข 0702 เคาะประตู “เฮ้ มีใครอยู่บ้านไหมครับ“ “คุณเป็นใคร” มีเสียงหวานใสดังออกมา ฟังดูแล้วเป็นเสียงของผู้หญิงที่มีความอบอุ่นและถ้าจะให้คาดเดาจากประสบการณ์ของเขา เสียงนั่นก็ควรจะเป็นเสียงของเด็กสาว “พัสดุส่งด่วนครับคุณ ซู เสี่ยวเสี่ยว ช่วยออกมารับพัสดุด้วยครับ” เจียงเฉินกล่าวว่า ‎“รอฉันก่อนเหลืออีกแค่ 10 คนฉันจะกินไก่เร็ว ๆ นี้!” เสียงประหม่าดังออกมาจากห้อง‎ ‎“งั้นผมจะรอคุณสักครู่ ถ้าคุณยังไม่ออกมา ผมจะทิ้งพัสดุไว้หน้าประตูนะ” เจียงเฉินพิงกําแพงและเล่นกับโทรศัพท์ของเขาในขณะที่‎รอเจ้าของเสียงออกมารับพัสดุ ‎ไม่ถึงสิบห้าวินาที ‎ประตูก็ถูกเปิดออกมา ‎สาวสวยสวมเสื้อยืดสีขาวหลวม ๆ ออกมาด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารักมาก ด้วยคะแนนที่สมบูรณ์แบบ 100 คะแนนสมควรมีคะแนนอย่างน้อย 95 คะแนน‎ ‎“ซู เสี่ยวเสี่ยวใช่ไหม? เพียงเซ็นชื่อที่นี่ ” เจียงเฉิน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นๆ และส่งพัสดุออกไป‎ ‎“ฮึ เพราะนายเลยที่มาเร่งฉันคนนี้จนฉันต้องตาย!” ซูเสี่ยวเสี่ยว เซ็นชื่อและพึมพำอย่างเจ็บปวดเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้ามาเล่นในแรงค์สูงระดับนี้“‎ ‎“มันก็แค่เกมไม่ใช่เหรอ? ” เจียงเฉินช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกเล็กน้อย‎ ‎ซูเสี่ยวเซี่ยวเงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเฉินหล่อเหลาภายใต้หมวกเบสบอลสีดําทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงการเต้นของหัวใจอย่างรวดเร็ว‎ ‎หล่อขนาดนี้เลยเหรอ?‎ ‎อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนทำให้ฉันคนนี้แพ้ ไม่ว่าจะหล่อแค่ไหน ฉันคนนี้ก็จะไม่มีวันให้อภัย! ‎”ก็แน่สินายมันเป็นคนส่งพัสดุที่ต้องคอยส่งพัสดุทั้งวันจะเอาเวลาที่ไหนไปเล่นเกมส์กัน”ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดออกมา “นี่คิดอย่างงั้นได้ไง คิดว่าคนส่งของแบบผมไม่มีเวลามาเล่นเกมส์งั้นหรอ ผมจะบอกอะไรให้นะ ไม่เพียงแค่ผมจะเคยเล่นเกมส์นี้แต่ผมยังเล่นเก่งมากด้วย”เจียงเฉินพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่แสดงถึงความตั้งใจ “จริงหรอ งั้นก็ลองโชว์มาหน่อยสิ”เธอตาของเธอเป็นประกายก่อนจะส่งคำเชิญไปให้เจียงเฉิน ฮิฮิ อย่างน้อยน้องชายหน้าหล่อคนนี้ก็ไม่เลวเลย “ตกลง” เจียงเฉินไม่พูดมากและตอบตกลงอย่างตรงไปตรงมา ซูเสี่ยวเสี่ยวนำเจียงเฉินเข้ามาในห้อง ให้เขาไปนั่งที่เก้าอี้เกมมิ่ง และกดเริ่มเกม ในตอนนี้นิ้วที่เรียวยาวของ เจียงเฉินควบคุมเมาส์และตัวละครในคอมพิวเตอร์ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยมในทันที! สาวสวยซูเสี่ยวเสี่ยวที่เห็นก็ตกตะลึงจนค้างไป สายตาของเธอตอนนี้กำลังจ้องสลับระหว่างตัวของเจียงเฉินกับหน้าจอ โอ้พระเจ้า! เขาจะเก่งเกินไปแล้ว เขาสามารถไปเป็นนักแข่งมืออาชีพได้เลยนะเนี่ย!!! เละเทะไปหมดแล้ว!!! ไม่นะ กวางน้อยของฉันกำลังถูกฆ่าแล้ว!!! เธอในตอนนี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมากตั้งแต่วินาทีที่เจียงเฉินแตะพื้นเขาก็ไล่ฆ่าแบบไม่เลืกหน้า สามสิบนาทีต่อมาเขาก็สามารถฆ่าผู้เล่นคนสุดท้ายและเขาก็กลายเป็นที่หนึ่ง บนหน้าจอก็แสดงข้อความขึ้นมา “โชคดีและโชคดีคืนนี้กินไก่” ซูเสี่ยวเสี่ยวมองเจียงเฉินด้วยดวงตาที่มีประกายดาวอยู่ในตาของเธอ o(〃‘▽‘〃)o ในช่วงเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง ซูเสี่ยวเสี่ยวก็พบว่าเธอนั้นถูกน้องชายแสนหล่อคนนี้ตกเข้าแล้ว ไม่เพียงแค่เขาหล่อเท่านั้นแต่ยังเล่นเกมเก่งอีกด้วย ซูเสี่ยวเสี่ยวกลอกตาของเธอและยิ้มออกมาอย่างเขินอายและถามออกมาว่า “น้องชาย นายอยากได้อะไรไหม” เจียงเฉินถอดหูฟังออกและถามออกไปอย่างสงสัยว่า “อะไรหรอ” ซูเสี่ยวเสี่ยวยื่นมือไปทางเจียงเฉินก่อนจะก้มหัวและพูดอย่างเขินอายว่า “ฉัน…ถคุณต้องการมัน?” เจียงเฉินเหลือบมองก่อนจะโบกมือ “ผมขอโทษ ผมขอโทษสำหรับอา..” ซูเสี่ยวเสี่ยว “???” เจียงเฉินลุกขึ้นและเตรียมที่จะออกไป และทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ “ยังไงก็ตาม คราวหน้าอย่าให้ใครก็ตามเข้ามาในห้องง่ายๆอีกนะ บางทีคนที่พาเข้ามาครั้งหน้าอาจจะเป็นหมาป่าที่หื่นกระหายก็ได้นะ” หลังจากพูดจบ เจียงเฉินก็เดินออกจากห้องไปอย่างเท่ๆ ซูเสี่ยวเสี่ยวก็ตกใจ ก่อนจะทำการดึงเสื้อของเธอไปด้านหลังเผยให้เห็นรูปร่างที่โค้งเว้าอย่างงดงาม ปกติแล้วคนส่วนใหญ่ก็คิดว่าขนาด 36D ก็ใหญ่มากแล้ว แต่ฉันต้องโทษเจ้าเสื้อตัวนี้เลยจริงๆมันปิดรูปร่างที่ฉันคนนี้ไปซะหมดเลย “น้องชายไปไหนแล้ว เอ๋ น้องชาย ให้พี่ได้อธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ!” ซูเสี่ยวเสี่ยววิ่งตามออกไปอย่าร้อนรน และก็พบว่าลิฟทต์นั้นลงไปแล้ว เธอจึงรีบกดปุ่มเรียกลิฟต์ทันทีเพื่อที่จะขอช่องทางการติดต่อของน้องชายคนนี้ …. ในตอนที่เจียงเฉินเพิ่งเข้ามาในลิฟต์ ก็เกิดเสียงดัง ติ้ง ติ้งขึ้นมาในใจเขาเหมือนกับเสียงของซอฟต์แวร์บางอย่าง [ติ้ง…อีเว้นท์พิเศษถูกเปิดใช้งานและทำการลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว] [ติ้ง…แจ้งเตือน : รถยนต์ของคุณกำลังจอดรออยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกชุมชน กุญแจรถยนต์ของคุณถูกส่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของคุณแล้ว กรุณาตรวจสอบ] ว้าว! เจียงเฉินตกตะลึง,มันคือเรื่องจริง เขานั้นมาส่งของในครั้งนี้ก็เพื่อเปิดอีเวนท์พิเศษ สิ่งนี้คือระบบที่เขามักอ่านเจอในนิยายใช่ไหม ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาหันมาสนใจเรื่องกุญแจ เจียงเฉินเอามือไปสัมผัสที่กระเป๋ากางเกงและพบว่ามันมีบางอย่างอยู่ภายในจริงๆ เขาเอาออกมาดู มันมีรูปร่างเหมือนกุญแจรถทั่วๆไป แต่บนโลโก้ของมันมีกระทิงที่ดูดุดันและก้าวร้าวปรากฏอยู่ และแน่นอนว่ามันเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของแลมโบกินี่ “กุญแจรถยนต์มูลค่า 80 ล้านทำไมมันดูธรรมดาจังเนี่ย!” เจียงเฉินยังคงมีความรู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย แต่เขาก็เอาโทรศัพท์ของเขามาค้นหารูปกุญแจของรถ Lamborghini Poison ดูและปรากฏว่ามันเป็นแบบเดียวกับอันที่อยู่ในมือของเขาจริงๆด้วย พูดตามแนวคิดการออกแบบของมันคือ รถหรูมีความเรียบง่าย เจียงเฉินก็เลยลองขับรถสามล้อไปดูที่นอกชุมชนด้วยความสงสัยทันที ณ เวลานี้บริเวณด้านนอกชุมชนก็มีกลุ่มคนจำนวนมากกำลังมุงถ่ายอะไรบางอย่างกันอย่างบ้าคลั่งอยู่ “ว้าว! มันเท่อะไรอย่างนี้!” “รถสปอร์ตสีเทาเงินคันนี้ดูเรียบๆ มีเกียรติ และหรูหรามันเป็นรถ Lamborghini รุ่นไหนกัน” “ฉันเจอแล้วๆ! มันคือ Lamborghini Poison ตัวท็อปทั้งโลกนี้มีเพียงแค่ 3 คันเท่านั้น เป็นที่รู้กันว่ามันเป็นรถสปอร์ตที่ดูเท่ที่สุด และราคามันอยู่ที่ประมาณ 80 ล้าน!” “โอ้พระเจ้า ราคามากกว่า 80 ร้านหยวนฉันไม่สามารถทำใจซื้อมันได้จริงๆ” “ทุกคนรีบดึงลูกของตัวเองออกไปเร็วอย่าให้พวกเขาไปแตะมัน” “เมื่อกี้ฉันถ่ายรูปมันลงไปในโมเมนต์ มีเพียงแค่ 3 คนในโลกช่างดูเท่อะไรขนาดนี้” “80 ล้านใครกันที่รวยถึงขนาดนั้น ทรัพย์สินของคนคนนั้นต้องไม่ต่ำกว่าพันล้านแน่ๆ หรืออาจจะถึงหมื่นล้านเลยก็ได้ มันมีคนที่รวยได้ขนาดนั้นในชุมชนเราจริงๆหรอ” “แน่นอนว่าถ้ามี ฉันคนนี้จะไปเคาะประตูและเอาของไปให้เขาทุกวันเพื่อสร้างความสัมพันธ์เลยล่ะ” “จะไปกับฉันเลยไหมล่ะ” และในขณะนั้นเองทุกคนก็เห็นคนส่งพัสดุขับรถสามล้อเข้ามา “เฮ้ ระวังๆหน่อย!” “เวรเอ้ย น้องชายอย่ามาทางนี้ ตรงนี้มีรถยนต์มูลค่า 80 ล้านหยวนจอดอยู่ถ้านายทำมันเป็นรอยนายได้ตายแน่” “ใช่ๆ อย่าหาว่าพวกข้าไม่เตือนนะ” ฮึ! เจียงเฉินไม่สนใจก่อนจะจอดรถของเขาตรงช่องที่ยังว่างอยู่ซึ่งมันตรงข้ามกับรถ Lamborghini พอดี

Recommended Series

Comment

Options

not work with dark mode
Reset