ตอนที่ 437 : เจียงเฉินนายมั่นใจได้ยังไง?
ตอนที่เจียงเฉินกําลังจะพูดกบสาวชาเขียวทั้งสองคน–
ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงร้องที่เต็มไปด้วยความแปลกใจ
“โอ้ปป้าเจียงเฉิน?”
เจียงเฉินหันกลับมา
เจ้าของเสียงก็คือ–
เจ้าหญิงน้อยแห่งไชน์นิ่งสตาร์!
ลีฮวอน!
ลีฮวอนปรากฏตัวขึ้นที่ตรงหน้าร้านของเจียงเฉินพร้อมกับพิธีกรรายการโทรทัศน์และช่างภาพสองสามคนที่ดูเหมือนจะเป็นชาวเกาหลี
ลีฮวอนรู้สึกตื่นเต้น
เธอเข้าไปในอ้อมแขนของเจียงเฉินทันที
“โอ้ปป้า! ฉนคิดถึงโอปป้ามากเลย!”
เจียงเฉิน: “…”
หยาซิน ” ”
หลิวหลาน: ” ”
ใบหน้าของคนหลายร้อยคนตกตะลึง
เกิดอะไรขึ้น?
ทําไมถึงมีสาวงามชาวเกาหลีที่สวยงามขนาดนี้เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเจียงเฉิน?
เจียงเฉินล้มละลายไปแล้วไม่ใช่หรอ? ไม่ใช่ว่าเขากําลังสวมชุดยามรักษาความปลอดภัยที่ต่ําต้อยที่สุดแล้วตั้งแผงขายของกลางตลาดกลางคืนเพื่อขายแพนเค้กผลไม้ไม่ใช่หรอ?
แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงที่มีสาวสวยจากประเทศเกาหลีมาอยู่ในอ้อมแขนของเขา?
หยาซึนและหลิวหลานตกตะลึง
“เธอมาได้ยังไง”
เจียงเฉินก็มีความสุขมากที่ได้เห็นแฟนสาวของเขามา
“มันเป็นแบบนี้”
ลีฮวอนพูดออกมาอย่างตื่นเต้น “ที่ประเทศเกาหลีของฉันมีรายการบันเทิงที่ชื่อว่า “โลกแห่งอาหาร”! โอ้ปป้าคงรู้ว่าประเทศของเรารายการวาไรตี้พวกนี้มันพัฒนาไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้วใช่ ไหม”
เจียงเฉินพยักหน้า
ในประเทศเกาหลีรายการวาไรตี้พวกนี้หยุดพัฒนาแล้วจริงๆ
ลีฮวอนพูดอย่างตื่นเต้น “รายการโลกแห่งอาหารนี้ พวกเขาต้องการเดินทางไปทั่วโลกเพื่อลิ้มรสของดีจากทั่วทุกมุมโลก และส่งเสริมสิ่งดีๆเหล่านี้ให้กับชาวเกาหลี เราจะทําการเลือกว่าอาหารของประเทศไหนจะได้รับการยกย่องว่าเป็นอาหารที่ดีที่สุดในโลก”
เจียงเฉินพยักหน้า
“และทางรายการพวกเขาก็ขอให้ฉันเป็นแขกรับเชิญในรายการและขอให้ฉันพูดถึงอาหารที่ดีที่สุดที่ฉันเคยทานมา”
ลีฮวอนเลิกคิ้วและพูดออกมาว่า “ดังนั้นฉันก็เลยบอกไปว่า อาหารในประเทศจีนนั้นดีที่สุด!”
เจียงเฉินยิ้มออกมา
หลังจากที่ลีฮวอนมาที่ประเทศจีนเธอก็อยู่เคียงข้างเขามาตลอดและแน่นอนว่าเธอนั้นก็ได้กินอาหารอร่อยๆมากมายในประเทศจีน
และเจ้าหญิงน้อยแห่งบริษัทไชน์นิ่งสตาร์ก็หลงรักอาหารจีนในทันที
“แต่ง”
ลีฮวอนขมวดคิ้ว “แขกรับเชิญของรายการและผู้กํากับพวกเขากลับไม่เห็นด้วย”
“พวกเขาบอกว่าต้องเป็นกิมจิของเกาหลีถึงจะเป็นอาหารที่อร่อยที่สุดในโลก”
เมื่อเจียงเฉินได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ตกตะลึง
กิมจิอร่อยที่สุดในโลก?
หึหึ
พวกคนเกาหลีกลุ่มนี้มีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับคําว่าอร่อยรึเปล่า?
ของดอง?
นั่นมันก็แค่กะหล่ําปลีไม่ใช่เหรอ?
ของแบบนั้นก็มีวางขายในประเทศจีนเหมือนกัน
ในพื้นที่เสฉวนของจีนยังเต็มไปด้วยผักดองซึ่งอร่อยมากและนั่นก็รวมถึงกิมจิด้วย!
โกรธไหมล่ะ?
ประเทศเกาหลีของพวกนายรู้ตัวรึเปล่าว่าพวกนายได้ขโมยสิ่งดีๆของพวกเราไปเกือบทั้งหมด และหลังจากที่พวกนายได้ขโมยไปพวกนายก็เอาไปเผยแพร่และบอกทั่วโลกว่ามันเป็นของพวกนาย!
อยากได้หน้าขนาดนั้นเลยหรอ?
เจียงเฉินขมวดคิ้ว
ลีฮวอนพูดว่า “ฉันทะเลาะกับพวกเขา ฉันบอกพวกเขาว่าอาหารที่ประเทศจีนก็อร่อยเหมือนกัน แต่พวกเขากลับยืนยันว่าไม่มีอาหารจานไหนในประเทศจีนที่อร่อยใน พวกเราทะเลาะกันจนมาที่ประเทศจีน ตอนแรกฉันต้องการพาพวกเขาไปกิน อาหารจามร้านที่นายเคยพาฉันไปให้พวกเขา ได้เห็นอาหารจีนอย่างอาหารหลักทั้ง 8 อย่างที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานที่ตลาดกลางคืนแห่งนี้ และพอเดินเข้ามา ฉันก็คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอโอปป้า”
เจียงเฉินพยักหน้า
ผู้กํากับรายการที่เป็นสาวงามที่ผ่านการศัลยกรรมพลาสติกมาจากเกาหลีก็ลุกขึ้นมาและเห็นว่า ลีชีวอนนั้นเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเจียงเฉิน เธอก็ขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจ “เจ้าหญิงน้อยคุณเป็นคนสูงศักดิ์นะ คุณจะมากอดกับคนจีนได้อย่างไร? เร็วเข้าปล่อยเขาเร็ว!”
กล้องที่ด้านหลังก็เริ่มโฟกัสไปที่เจียงเฉิน
ลีฮวอนพูดเสียงดัง “นี่คือแฟนของฉันแล้วมันจะทําไม?”
“อะไรนะ?”
ผู้กํากับและพิธีกรชาวเกาหลีตกตะลึง!
เจ้าหญิงตัวน้อยที่น่าภาคภูมิใจของบริษัทไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ป เจ้าหญิงน้อยแสนสวยที่มี ทรัพย์สินกว่าหลายแสนล้านกลับมาตกหลุมรักชายชาวจีนจริงหรือ?
แถมยังเป็นพ่อค้าร้านแผงลอยในตลาดกลางคืนในประเทศจีน?
มันทําให้กรามของพวกเขาตกลงพื้น!
มันเป็นไปได้อย่างไรกัน?
พิธีกรพูดอย่างโกรธเคือง “เจ้าหญิงน้อย! คุณทําแบบนี้ไม่ได้นะ! เราเป็นชาวเกาหลีนะคุณจะหาผู้ชายชาวจีนมาเป็นแฟนได้อย่างไร นี่มันเป็นความอัปยศต่อประเทศเกาหลีของเรานะ!”
ลีฮวอนพูดอย่างไม่พอใจ “มันเป็นอิสระของฉันที่จะหาผู้ชายจากประเทศไหนก็ได้! พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาแสดงความคิดเห็นอะไรทั้งนั้น นอกจากนี้ พวกคุณก็มาที่นี่เพื่ออาหารไม่ใช่หรอ? พวกเรากําลังถกเถียงกันอยู่ว่าอาหารจีนกับอาหารเกาหลีแบบไหนดีกว่ากันไม่ใช่หรอ? ดังนั้นอย่ามานอกเรื่อง!”
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร”
ผู้กํากับที่รู้ว่าตนไม่สามารถโน้มน้าวลีฮวอนได้ ดังนั้นเธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากให้ความสําคัญกับรายการเพื่อแบล็คเมล์อาหารจีนแทน!
ใช่แล้ว
รายการของพวกเขามีไว้สําหรับแบล็คเมล์อาหารจีน!
ดูถูกอาหารและวัฒนธรรมของคนจีนให้ผู้ชมชาวเกาหลีเข้าใจผิดคิดว่าประเทศเกาหลีนั้นเป็นประเทศที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานที่สุดและมีวัฒนธรรมอาหารที่ล้ําลึกที่สุดในเอเชียตะวันออก
และในประเทศจีน มีแต่คนหยาบคายและอาหารก็ไม่อร่อย “เอาล่ะ พวกเรามาสัมภาษณ์กัน คนจีนคิดอย่างไรเกี่ยวกับอาหารของทั้งสองประเทศ”
เธอชี้ไมโครโฟนไปที่หลิวหลาน “คุณผู้หญิงคนนี้ คุณคิดว่าเป็นประเทศเกาหลีมีอาหารที่ดีกว่าของประเทศจีนไหม ”
หลิวหลานโพล่งออกมาทันทีโดยไม่ทันได้คิด “อาหารของประเทศจีนห่วยแตกทั้งหมด! มันจะไปดีกว่าของเกาหลีได้อย่างไร กันมันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วว่าอาหารของเกาหลีนั้นดีกว่ามาก!”
พิธีกรประหลาดใจ “จริงหรอคะ คุณก็คิดเหมือนกันใช่ไหมคะ”
“ใช่แล้ว!”
หลิวหลานเป็นผู้หญิงเลวจอมเจ้าเล่ห์เธอนั้นชอบชาวต่างชาติมาก ในเวลานี้เธอก็ชี้ไปที่แผงขายแพนเค้กผลไม้ของเจียงเฉิน แล้วพูดออกมาอย่างเย็นชา “พวกคุณคิดว่าอาหารแบบนี้จะไปแข่งขันกับอาหารที่ได้รับการยอมรับจากทั่วโลกได้ยังไง?”
“ฮิฮิ”
หยาซินที่อยู่ด้านข้างก็พูดแทรกออกมาว่า “ใช่แล้ว! อาหารของเกาหลี ไม่ว่าจะเป็นปิ้งย่างหรือรามยอน พวกมันก็เป็นอาหารอันโอชะ ฉันชอบมันมากอาหารของประเทศจีนเทียบไม่ได้เลย!”
“ฮิฮิฮิ…”
ผู้กํากับและพิธีกรจากประเทศเกาหลีพากันดีใจ
จู่ๆก็มีคนจีนที่หลงใหลในอาหารจากต่างประเทศและชอบอาหารจากเกาหลีของพวกเราโผล่ออกมาอย่างไม่คาดคิด! เกาหลีจงเจริญ!
เกาหลียิ่งใหญ่ที่สุด!
“ได้ยินไหมครับคุณผู้ชม”
พิธีกรพูดออกมาอย่างตื่นเต้น “แม้แต่คนจีนยังบอกว่าอาหารของประเทศเกาหลีของพวกเราเป็นอาหารที่สามารถบดขยี้อาหารจีนได้อย่างง่ายดาย! เกาหลีของพวกเราเป็นประเทศแห่งอาหาร!”
“หึหึ!”
เจียงเฉินหัวเราะเยาะออกมา
เจียงเฉินนั้นไม่ได้คาดหวังเลยว่าหยาซินและหลิวหลานจะพูดอะไรดีๆออกมา
มันคงจะเป็นเรื่องเพ้อฝันที่จะคาดหวังให้ผู้หญิงไร้สมองเหล่านี้พูดอะไรดีๆออกมา
เจียงเฉินพูดออกมาอย่างเฉยเมย “อาหารของจีนมีประวัติศาสตร์กว่า 5,000 ปีและมี ประวัติศาสตร์อันยาวนาน เมื่ออาหารและวัฒนธรรมของเราได้รับการบูรณาการอย่างลึกซึ้งเพื่อสร้างอารยธรรม ประเทศเกาหลีของพวกคุณยังคงเป็นประเทศเล็กๆด้วยซ้ํา ผมไม่รู้ด้วยซ้ําว่ามัน เรียกว่าอารยธรรมได้รึเปล่าและผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเรากําลังพูดถึงวัฒนธรรมอาหารประเภทไหน?”
“นายพูดอะไรออกมาน่ะ?”
พิธีกรและผู้กํากับชาวเกาหลีต่างก็กระโดดขึ้นด้วยความโกรธจัด
เจียงเฉินพูดออกมา “ใช่แล้ว พวกเรามาพูดถึงเรื่องอาหารกันดีกว่าคุณรู้จักอะไรอีกนอกจากกิมจิ อ้อใช่ ผมลืมไปว่าประเทศของพวกคุณมันแห้งแล้งมากจนปลูกอะไรไม่ขึ้นนอกจากกะหล่ําปลี แล้วพวกคุณจะไปกินอะไรได้อีก??”
“นาย นาย!”
คนเกาหลีจํานวนมากพากันโกรธจนปอดจะระเบิด เจียงเฉินหัวเราะออกมา “สําหรับประเทศของผม ผมจะไม่ขอพูดอะไรมาก เพราะผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรเกี่ยวกับอาหารหลักทั้งแปด แต่ผมมีแพนเค้กผลไม้บนแผงขายของผมที่พวกคุณไม่มีทางหาเจอได้ในประเทศเกาหลีของพวกคุณดังนั้นหากพวกคุณต้องการที่จะท้าชิงก็เข้ามาเลย!”
เจียงเฉินมองไปทางผู้กํากับชาวเกาหลีอย่างภาคภูมิใจ
“อะไรกัน?”
ผู้กํากับจากประเทศเกาหลีแทบจะบ้า!
จะใช้แพนเค้กกอบกู้ประเทศนายเนี่ยนะ?
แพนเค้กผลไม้เป็นอาหารแบบไหนกัน?
“นาย!”
หลิวหลานและหยาซินโกรธจัด..
พวกเธอวิตกกังวล
ไม่ใช่ว่าเจียงเฉินควรจะรู้สึกเจียมเนื้อเจียมตัวเพราะเพิ่งจะล้มละลายมาหรอแต่ทําไมพวกเธอถึงมองไม่เห็นความรู้สึกนั้นจากเขาเลย
ทําไมเจียงเฉินถึงได้มั่นใจในตัวเองได้ขนาดนี้?
นี่เขาไม่แคร์ประเทศเกาหลีที่สูงส่งเลยหรอ?
กับแพนเค้กผลไม้ นายกล้าที่จะเอามันออกไปต่อสู้กับอาหารของต่างชาติด้วย?
เจียงเฉินไม่พูดกับสองสาวชาเขียวแม้แต่น้อยเขาเพียงเพิกเฉยต่อพวกเธอและมองไปที่เจ้าหญิงน้อยลีฮวอนและพูดว่า “เป็นยังไงบ้าง หิวไหม”
“โอ้ปป้าจะทําให้ฉันเหรอ โอเค โอเค!”
ลีฮวอนปรบมือของเธอและหัวเราะออกมา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยประกาย: “ฉันชอบกินสิ่งที่โอปป้าของฉันทํามากที่สุด”
“เฮ้-เฮ”
เจียงเฉินขี้เกียจเกินกว่าที่จะไปทําให้คนอื่นแต่ถ้าสําหรับเจ้าหญิงน้อยที่เขาชื่นชอบแล้วก็สบายมาก
ทักษะมาสเตอร์เชฟทํางาน!
เจียงเฉินรีบเทน้ํามันลงในกระทะตักแป้งมาหนึ่งช้อนแล้วเทลงไปอย่างรวดเร็ว
ตีไข่สองฟอง
แล้วใส่กุ้ยช่าย งา…
ราดด้วยซอสสูตรพิเศษ
ใส่ผลไม้ของเขา
แล้ว–
กลิ่นก็ลอยออกมา
กลิ่นหอมอบอวลไปทั่ว
ลอยอยู่ในอากาศ…
คนข้างๆ ก็อดไม่ได้ที่จะสูดกลิ่น
เพียงชิ้นเดียวก็สามารถสร้างเสียงน้ําลายไหลได้จํานวนมาก
“พระเจ้า หอมจังเลย”
“ทําไมมันน่าอร่อยจัง”
“มันเป็นกลิ่นหอมของแพนเค้กผลไม่ใช่ไหม?”
“ฉันเคยกินแพนเค้กผลไม้มาก่อน แต่ฉันไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลย”
“แม่คะ หนูอิ่มแล้วแต่หนได้กลิ่นนี่ มันทําให้หนูอยากกินแพนเค้กผลไม้!”
มีผู้คนมากมายอยู่รอบๆตัว พวกเขาทั้งหมดถูกดึงดูดด้วยกลิ่นหอมของแพนเค้กผลไม้ของเจียงเฉิน!
หัวหน้าโจวและจู่โง่จที่ตั้งแผงอยู่ข้างๆ พวกเขาก็ตกตะลึง
พระเจ้า เจียงเฉินทําแพนเค้กเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
ไม่!
มันต้องอร่อยมากแน่ๆ!
ทนไม่ไหวแล้ว!
ผู้คนหลายร้อยคนรวมตัวกันรอบบูธของเจียงเฉินและพวกเขาก็จ้องมองไปที่แพนเค้กที่อยู่ต่อหน้าต่อตาของทุกคน
กลืนน้ําลาย
อึก
เสียงร้องครวญครางถูกเปล่งออกมาจากท้องของพวกเขา
แม้แต่คนที่มาจากประเทศเกาหลีก็ไม่ได้รับการยกเว้น!
ท้องของคนที่อยู่รอบๆพากันส่งเสียงออกมาดังสนั่น
จนผู้ชมชาวเกาหลีที่กําลังรับชมอยู่หน้าทีวีก็ยังได้ยินเสียงแล้วพวกเขาก็ต้องสาปแช่งออกมาด้วยความโกรธ
“ไม่นะ!”
“นี่ฉันกําลังถูกล่อลวงด้วยของอร่อยงั้นหรอ?!”
“อย่าปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนั้นสิ ความภาคภูมิใจของชาวเกาหลีของเราไปอยู่ไหนแล้ว?!”
ลีฮวอนจ้องมองพร้อมกับน้ําลายที่ไหลออกมาะ
(s)! “โอ้ปป้า หอมจัง น่ากินจัง อยากกิน!”
เจียงเฉิงที่ทําแพนเค้กเสร็จก็ยื่นมันให้กับลีฮวอน “กินสิ”
ลีฮวอนมีใบหน้าที่มีความสุขและเธอก็จูบเจียงเฉินหนึ่งที่
“ขอบคุณโอ้ปป้า!” หลังจากนั้นเธอก็เริ่มนําแพนเค้กเข้าปากของเธอ
กัด–
และทันใดนั้นดวงตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความตกตะลึง “อร่อยมากเลย!”
ตอนนี้ลีชีวอนไม่สนใจภาพลักษณ์ของเธออีกต่อไป เธอเคี้ยวแพนเค้กผลไม้ในปากของเธอ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจและตะโกนบอกเจียงเฉินว่า “โอ้ปป้า มันอร่อยจริงๆ!”
“น่าแปลกใจจริงๆ!” ดวงตาของลีชีวอนเป็นประกาย
ในตอนแรกผู้กํากับและพิธีกรรายการชาวเกาหลีนั้นอยากจะพูดออกมา แต่เมื่อได้เห็นการกินที่เต็มไปด้วยความเอร็ดอร่อยของลีฮวอน คําพูดของพวกเขานั้นก็ถูกกลืนกลับหายไปทันที
“อึก”
เสียงท้องร้องดังออกมา
“จ๊อก จ๊อก—
กลืนน้ําลาย!
คําเตือน มันหอมมากเกินไป!
“เจ้าหญิงน้อยขอพวกเราทานหน่อยได้ไหม?”
พิธีกรนักชิมคนหนึ่งพูดออกมาพร้อมกับน้ําลายที่ไหล
“ไม่มีทาง!”
ลีชีวอนปฏิเสธอย่างเด็ดขาด!
พวกคุณกําลังล้อเล่นอะไรกัน
อาหารที่อร่อยขนาดนี้ โอ้ปป้าทํามาเพื่อฉันทําไมฉันต้องแบ่งให้พวกคุณด้วย?
“ก็บอกว่าขอชิมหน่อยไง!”
พิธีกรนักชิมรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาเลยคว้าแพนเค้กอย่างไร้ยางอายและยัดเข้าปากของเขา!
“คุณ! นี่มันมากเกินไปแล้วนะ!”
“อร่อยเกินไปแล้ว!”
พิธีกรนักชิมอาหารเบิกตากว้าง!
ต่อมรับรสไหนเปล่าเขาแทบจะระเบิดออกมาทันที!
