ตอนที่ 80 : ฉันต้องแบ่งให้ด้วยหรอ?
อู๋เหลียงเหลียงตกตะลึง!
พ่อ นี่พ่อโง่เปล่าเนี่ย?
อู๋เหลียงเหลียงอยากจะบ้าตาย เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกลัวๆ “พ่อ!! พ่อคิดผิดแล้ว! เขาเพิ่งจะบอกไม่ใช่รึไงว่าเขาชื่อเจียงฉิน แล้วคนที่เราพยายายามติดต่อเขาก็คือคุณเจียง…”
อู๋จุนตกตะลึงจนร่างกายแข็งค้างไปทั้งตัว
ใจเขาสั่น!
ทันใดนั้น เขาก็รับรู้ได้ถึงเหงื่อเย็นๆที่ค่อยๆไหลซึมออกมา จากหลังของเขา
ไม่..
เขาคือเจ้าของอาคารคนใหม่ คุณเจียง ใช่ไหม?
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ทําไมล่ะไม่ด่าฉันต่อแล้วหรอ?”
ตอนนี้อู๋จุนตระหนักได้แล้วว่าเขาดันเจอตอยักษ์เข้าให้แล้ว
เขาหันไปมองที่ลูกชายด้วยความตกตะลึง ก่อนจะใช้หลังมือของเขาตบหน้าลูกชายทันที “แกลูกขยะ! ไม่ใช่ว่าแกบอกว่าเขาเป็นแค่ตํารวจอาชญากรรมไง?”
อู๋เหลียงเหลียงที่โดนตบก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา!
ผู้คนที่เห็นเหตุการณ์เงียบ!
ตกตะลึง
พวกเขาที่กําลังแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันก็ต้องตกตะลึงอีกครั้ง บางคนถึงกับอ้าปากค้างเป็นรูปตัว ๐ ด้วยซ้ำ!
บ้าไปแล้ว!
เหตุการณ์มันจะพลิกกลับเร็วเกินไปแล้ว!
นี่ไม่ได้หมายความว่าเบื้อหลังของชายคนนั้นต้องน่ากลัวมากแน่ๆใช่ไหม?
ไม่เพียงแค่เป็นตํารวจอาชญากรรม แต่เขายังเป็นเจ้าของอาคารทั้งหลังบนถนนศูนย์กลางการเงินด้วย?
ไม่ใช่ว่านั่นมีมูลค่ากว่าหมื่นล้านเลยหรอ!
พระเจ้า…
อู่จุนมีเหงื่อเย็นๆไหลออกมาทั่วทั้งตัวของเขา ถ้าเรื่องนี้ไปถึงหูพี่เขยเขาล่ะก็ การที่เขามีเรื่องกับคุณเจียงที่เป็นเจ้าของอาคารและทําให้บริษัทต้องย้ายออกจากอาคารนั้น!
ถ้าคํานวณมูลค่าความเสียหายแล้วมันก็จะมากถึง 100 ล้าน!
เขาคงไม่สามารถรับผิดชอบมันได้แน่!
ทันใดนั้น สายตาของเขาก็ว่าเปล่า เขากดไหล่ของอู๋เหลียงเหลียงลงทันที
ทั้งคู่ลงไปคุกเขาบนพื้น!
ผู้คนรอบๆต่างส่งเสียงตกตะลึงออกมา!
ทั้งพ่อทั้งลูกที่เมื่อกี้ยังทําตัวหยิ่งผยองตอนนี้ยังถึงกับต้องคุกเข่า?
ไม่ต่างจากสุนัขเลยแม้แต่น้อย!
ดวงตาที่สวยงามของหลินซีหลานเบิกกว้าง เธอรู้ว่าเจียงเฉินนั้นทั้งรวยและยังแข็งแกร่งมาก
แต่ไม่คิดว่าเขาจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้!
เขาที่เป็นตํารวจ
และตอนนี้ก็เป็นเจ้าของอาคารทั้งหลงบนถนนศูนย์กลางทางการเงินอีก?
อู๋จุนคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับร่างกายของเขาที่สั่นไหว ตอนนี้เขาเหมือนกับนักโทษที่โดนตัดสินประหารชีวิตไปแล้ว เพราะก่อนหน้านี้เจียงเฉินก็ได้บอกเขาไปแล้วว่าเขาสามารถจบปัญหาทั้งหมดได้ด้วยการตบหน้าตัวเอง 10 ครั้ง
แต่ตอนนี้ทมุกอย่างเปลี่ยนไป!
เขาพยายามบังคับให้ตัวเองยิ้มออกมา “คุณเจียง! เป็นแผมเองที่ทําผิด ผมไม่มีตาผมไปทําให้คุณขุ่นเคือง คุณช่วยวางมือแล้วต่อสัญญาเช่ากับบริษัทของเราได้ไหมครับ? ไม่งั้นให้ผมแบ่ง…ไม่ ไม่ ให้ผมตบหน้าตัวเองจนกว่าคุณจะพอใจเป็นยังไงครับ?”
อู๋จุนพูดติดๆขัดๆเพราะเขาไม่ต้องการให้พี่เขยของเขารู้เรื่องนี้ไม่ว่ายังไงก็ตาม
เพราะถ้าพี่เขยของเขาได้รู้เขาได้ตายแน่!
บรรดาคนที่ดูอยู่ต่างหัวเราะออกมา!
“ฮ่าฮ่าฮ่าดูเขาสิ”
“เมื่อกี้ยังหยิ่งอยู่เลยไม่ใช่หรอ? แถมยังรังแกผู้หญิงอยู่เลยไม่ใช่หรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า ”
อู๋จุนไม่ได้ให้ความสนใจกับคนรอบข้างมากนัก ตราบใดที่เจียงเฉินยังไม่ยินยอมปล่อยเขาไป
ทั้งพ่อลูกพากันตบหน้าของตัวเองและพวกเขาจะตบจนกว่าเจียงเฉินจะพอใจ
“เพี้ย-!”
“ผมมันเป็นแค่ขยะ!”
แล้วก็ตบหน้าฝั่งซ้าย
“ผมมันไม่ใช่คน!”
แล้วก็ตบหน้าฝั่งขวา!
“ผมมันเห็นแก่ตัว!”
แล้วก็ตบอีกครั้ง
ทั้งสองพ่อลูกพากันตบหน้าไปกว่า 20 ที่และตอนนี้ใบหน้าของพวกเขาก็เริ่มบวมเป่ง!
ทุกคนที่เห็นต่างก็พูดไม่ออก!
สองพ่อลูกนี่อึดจริงๆ!
โหดแบบยกกําลังเลย!
เมื่อเห็นแบบนี้ เจียงเฉินก็ไม่ทยต่อไป “โอเค หยุดได้แล้ว”
ดวงตาของอู๋จุนเต็มไปด้วยความหวดกลัว “มีอะไรหรอ ครับคุณเจียง ผมยังลงโทษตัวเองเบาไปหรอกครับ จะให้ผมทาน้ำมันพริกลงบนหน้าผมด้วยไหมครับ?”
พนีกงานเสิร์ฟที่อยู่ใกล้ได้ยินเขาก็รีบไปหยิบน้ำมันพริกมาทันที
“นี่ครับ น้ำมันพริกที่คุณลูกค้าอยากได้”
อู๋จุนกับลูกชายมองหน้ากัน เพื่อเงินเดือนปีละล้านหยวน…มีแต่ต้องทําเท่านั้น!
เขาเทน้ำมันพริกลงบนมือก่อนจะเริ่มตบหน้าตัวเองต่ออีกครั้ง!
ทันใดนั้นใบหน้าของทั้งคู่ก็แดงอย่างกับหัวหมู!
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา
พวกนายเนี่ยนะ….
เขาก็บอกให้หยุดได้แล้วไม่ใช่รึไง
จะทําให้มันยุ่งยากไปอีกทําไมกัน?
ลูกค้าในร้านที่เห็นสองพ่อลูกต่างกันออกมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า! อาหารเย็นมื้อนี้มีละครให้ดูด้วยสนุกจริงๆ!”
“สมควรโดนแล้ว! กล้าลังแกกับผู้หญิงกับเด็ก!”
“ฮ่าฮ่า ครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ได้เห็นปากคนบวมจนเป็นไส้กรอก ฉันต้องโพสต์ลงโลกออนไลน์แล้วฉันไม่ยอมเห็นคนเดียวแน่!”
“…”
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะหยุดพวกเขาอีกรอบ “หยุดได้แล้ว ฉันพอใจแล้ว”
อู๋จุนพูดออกมา “คุณเจียง ผม..”
เจียงเฉินโบกมือ “ไม่ต้องแล้ว ฉันต้องการให้พวกนายตบหน้าแค่ 10 ครั้งเท่านั้น”
อะไรนะ?
แค่นั้นเองหรอ?
แล้วที่พวกเขาตบกันไปตั้งกว่า 40 ที…แถมยังทาน้ำมันพริกลงไปอีกล่ะ?
อู๋จุนถามออกมาอย่างกล้าๆกลัวๆ “งั้นแล้วเรื่องสัญญาเช่าล่ะครับ?”
“การต่อสัญญาเช่า ค่อยว่ากันทีหลัง ก่อนอื่น”
ก่อนที่เจียงเฉินจะพูดจบ อู๋จุนก็ก้มหัวไปอีกครั้ง
คุณเจียงยังไม่ให้อภัยเขาสินะ
เขาดูสิ้นหวังก่อนจะโบกมือไปมาอย่างควบคุมไม่ได้
หลินซีหลานดึงชายเสื้อของเจียงเฉินก่อนจะกระซิบกับเขา “นี่สองคนนี้เขาเป็นคนไม่ดีนะ เจียงเฉินเรากลับกันเถอะ”
ตอนแรกเจียงเฉินอยากจะบอกว่าเขาจะให้เงินทั้งคู่ซักหน่อยแล้วก็จบๆเรื่องนี้ไปซีกที แต่สุดท้าย
ทั้งคู่ดูเหมือนจะเป็นสูยเสียจิตใจของตัวเองไปแล้ว
เจียงเฉินก็ไม่อยากจะสนใจทั้งคู่มากนัก ดังนั้นเขาจึงกลับไปทานอาหารต่อกับหลินซีหลาน
ทิ้งไว้เพียงสองพ่อลูกที่คุกเขาและตบหน้าตัวเองต่อไป
พวกเขาจะยังไปมีกระจิตกระใจจะกินอะไรได้อีก? โชคยังดีที่ใบหน้าของพวกเขาบวมจนกลายเป็นหัวหมูไปแล้วดังนั้นพวกเขาจึงไม่เจ็บมากเท่าไหร่
บนโต๊ะอาหาร
ดวงตาที่สวยงามของหลินซีหลานจับจ้องมาที่เจียงเฉินและถามว่า “เจียงเฉิน ดูเหมือนนายจะมีความลับเยอะมากเลยนะ?”
“หือ?”
เจียงเฉินเลิกคิ้วของเขา
หลินซีหลายยิ้มหวานออกมา “ฮิฮิ ขอบคุณสําหรับวันนี้นะ แต่ต่อให้ฉันจะชดใช้ให้พวกเขา ฉันก็ไม่ใช้เงิน 200,000 ที่นายให้มาหรอกนะ?”
เจียงเฉินคิดก่อนจะรู้สึกว่ามันน่าขําไม่น้อย “ใช้ๆมันไปเถอะ เธอจะไปสนใจมันทําไม?”
ปากของหลินซีหลานยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย “ได้ยังไงล่ะ! นายให้ฉันมานะ ฉันก็ต้องเก็บมันไว้สิ”
เมื่อวานก่อนเธอนั้นลองหาข้อมูลในโลกออนไลน์แล้วเธอก็พบว่าความหมายของเลย 520 คือ ฉันรักคุณ และ 20 ก็หมายถึงฉันรักคุณเหมือนกัน
ตัวเลขที่มีความหมายแบบนี้เธอจะไปใช้ได้ยังไง!
เธอจะไม่ยอมใช้มันแม้แต่สตางค์เดียว!
เจียงเฉินนั้นก็ไม่ได้รู้ถึงความคิดของเธอแม้แต่น้อย ทั้งสองพูดคุยกันไปมาเปลี่ยนหัวข้อกันคุยไปเรื่อย
และมันก็น่าสนใจมากจริงๆเวลาฟังเธอเล่าเกี่ยวกับการสืบสวนคดีในกรมตํารวจอาชญากรรม!
หลังจากผ่านไปซักพัก ใบหน้าของอู๋จุนและลูกชายก็บวมเป่งจนใหญ่กว่าหมู พวกเขาเดินไปขอโทษเด็กชายก่อนที่จะกลับมาหาเจียงเฉินเพื่อขอโทษ
เจียงเฉินพูดออกมา “โอเค เรื่องการต่อสัญญาฉันตกลง เรื่องนั้นจบไปแต่ยังมีอีกเรื่องพวกนายจะต้องชดใช้ให้แฟนของฉัน 1,500,000 หยวน!”
อู๋จุนตกตะลึง!
1.5 ล้าน!
สําหรับเขานั่นมันเงินเดือนตั้งครึ่งปีเลยนะ!
แต่ตราบใดก็ตามที่จะทําให้พี่เขยของเขาไม่รู้เรื่องในวันนี้เขาก็ต้องยอม!
“ครับครับ! 1.5 ล้าน! ผมจะจ่ายเดี๋ยวนี้เลยครับ!”
อู๋จุนตอบตกลง
เจียงเฉินมองไปที่หลินซีหลาน “รออะไรอยู่ล่ะ? เอาเลขบัญชีธนาคารของเธอให้พวกเขาไปสิ”
หลินซีหลานตกตะลึง “ให้ฉันหรอ?”
อู๋จนร้องไห้อยู่ในใจ “ยัยแก่ รีบๆเอาเลขบัญชีธนาคารมาเร็วๆ! เดี๋ยวคุณเจียงเขาก็ได้ปฏิเสธฉันอีกหรอก เร็วเข้า!”
แขกในร้านที่เห็นก็ต่างขําออกมา เป็นครั้งแรกเลยที่พวกเขาได้เห็นคนยอมจ่ายเงินเยอะขนาดนี้ได้ง่ายๆ!
อยากจะขําจริงๆ!
(โอนเงิน 1,500,000.00 หยวน)
อู่จุนทําการโอนเงินก่อนจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก “คุณเจียงผมจัดการตามที่คุณบอกแล้วนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะนําสัญญาต่อการเช่ามาให้”
“โอเค”
เจียงเฉินพยักหน้า
ทั้งพ่อและลูกรีบถอนตัวออกไปทันทีด้วยความสุข หินก้อนใหญ่ในใจพวกเขาถูกยกออกไปแล้ว!
