ตอนที่ 357 เฟิงหรูชิงตกตะลึง (2)
ไม่มีผู้ใดสามารถแย่งนางไปได้
ใครก็ไม่ได้!
หลังจากถังลั่วปลอบหรงเยียนนอนเรียบร้อยก็นำหญ้าวิเศษระดับห้าลงจากหลังเขา
เพิ่งจะเดินเข้ามาในจวนใบหน้าโดดเด่นงดงามของหญิงสาวก็ปรากฏขึ้นในสายตาเขา
ใบหน้านางแฝงด้วยรอยยิ้มบาง สองมือลูบผมงามของถังอิ่นแผ่วเบา
ถังอิ่นเหมือนกับภรรยาน้อยๆ วางศีรษะไว้บนตักหญิงสาว สายตาที่นางมองหญิงสาวส่องประกายราวกับดวงดาว
ถังลั่วใจกระตุก พัฒนาการเช่นนี้สำหรับเขาแล้วมันละเอียดอ่อนยากที่จะเข้าใจ
ถังอิ่นเป็นความหวังของตระกูลถัง นางไม่เพียงแต่จะเป็นคู่หมั้นของหนานเสียน ยิ่งเพราะร่างกายที่พิเศษของนางด้วย ฐานะในตระกูลถังจึงสูงกว่าถังอวี้ลูกสาวเขาเสียอีก
หากนางต้องการช่วยเฟิงหูชิงแล้วเขาอยากลงมือกับเฟิงหรูชิง ก็จำต้องชั่งน้ำหนักเสียหน่อย
“ท่านมาทำไมกัน?”
ถังอิ่นกำลังเพลิดเพลินกับการที่เฟิงหรูชิงลูบผมให้ จู่ๆ ก็เห็นถังลั่วยืนอยู่หน้าประตูจวน สายตาไม่พอใจพร้อมทำเสียงหึ๊
ไม่พอใจการรบกวนของเขา
ใจถังลั่วโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที ทว่าใบหน้ากลับมีรอยยิ้มอ่อนโยนดังเดิม
“อิ่นเอ๋อร์ หญ้าวิเศษระดับห้าที่พวกเจ้าต้องการข้านำมาให้พวกเจ้าแล้ว”
ดวงตาถังอิ่นเป็นประกายรีบผละออกจากตักเฟิงหรูชิง
ในที่สุดก็มีหญ้าวิเศษระดับห้าแล้ว? พวกนางสามารถไปจากตระกูลถังไปอยู่ด้วยกันสองคนแล้ว?
“ไหนหญ้าวิเศษระดับห้าล่ะ?” ถังอิ่นยื่นมือไปทางถังลั่ว น้ำเสียงไร้ซึ่งความเกรงใจ
เมื่อก่อนนางชอบตระกูลถังมากเท่าไหร่ ตอนนี้นางก็รังเกียจมากเท่านั้น
ในที่สุดสีหน้าถังลั่วก็แสดงต่อไปไม่ไหว มุมปากของเขากระตุกอยู่สองสามครั้ง จึงจะไม่ให้สีหน้าตัวเองดำทมิฬลงได้
อย่างไรเสียถังลั่วสามารถอยู่จนถึงตำแหน่งผู้นำตระกูลได้เขาไม่ใช่คนโง่เขลา หากเขาไม่นำหญ้าวิเศษระดับห้าให้ถังอิ่น อย่าว่าแต่ถังอิ่นจะออกจากบ้านไปจริงๆ เลย ตระกูลถังเองก็จะไม่สงบสุข
นอกเสียจาก อวี้เอ๋อร์จะนำหญ้าวิเศษระดับห้ากลับมา
แต่เรื่องนี้ก็รับปากกับจวนเฟิงอวิ๋นไปแล้ว หากนำกลับมาตระกูลถังจะพลอยผิดใจกับจวนเฟิงอวิ๋นไปด้วย
ดังนั้นหลังจากเขาคิดทบทวนดูแล้วก็นำเอาหญ้าวิเศษระดับห้าที่หรงเยียนให้ส่งให้ถังอิ่น
ถังอิ่นรับหญ้าวิเศษระดับห้ามายิ้มร่าวิ่งไปตรงหน้าเฟิงหรูชิง “เสี่ยวชิง เจ้ารีบดูเร็วเข้าว่าหญ้าวิเศษระดับห้านี่เป็นของจริงหรือของปลอม? หากเขานำของปลอมมาหลอกพวกเราข้าจะระบายความโกรธแทนเจ้า!”
ถังลั่ว “…”
เขาไม่ชอบเฟิงหรูชิงเพียงใด ในฐานะผู้นำตระกูลถังจะเป็นคนประเภทที่จะนำของปลอมมาหลอกคนอื่นหรือ?
เฟิงหรูชิงยกมือขึ้นนำเอาหญ้าวิเศษระดับห้ามาไว้ในมือ ตาที่หรี่ลงฉายแสงบางอย่าง
“นี่เป็นหญ้าวิเศษระดับห้าจริง”
ได้หญ้าวิเศษระดับห้ามาแล้ว เหลือแค่เพียงน้ำตาหงส์ก็จะทำอาหารบำรุงสุขภาพวิเศษให้เสด็จพ่อได้
หลายเดือนมานี้นางกังวลใจมาตลอด ในที่สุดก็วางใจได้เสียที
“ในเมื่อได้หญ้าวิเศษระดับห้ามาแล้ว เสี่ยวชิง พวกเรากลับบ้านกันเถอะ”
ถังอิ่นพอคิดว่าจะได้กลับจวนองค์หญิงเร็วๆ นางก็ยิ่งดีใจเข้าไปอีก ดวงตาคู่ชาญฉลาดใสดั่งสายน้ำแฝงด้วยรอยยิ้ม
ถังลั่ว “…”
ถังอิ่นข้อศอกหักออกด้านนอก[1]มากเกินไปแล้ว
อย่างไรเสียนางก็เติบโตมาในตระกูลถังแต่กลับบอกว่าจะกลับบ้านอื่น?
ในตอนนี้เองหญิงรับใช้คนหนึ่งก็รีบร้อนเข้า รีบเข้าไปพูดบางอย่างที่ข้างหูถังลั่ว
ถังลั่วตกตะลึงก่อนที่ดวงตาคู่นั้นจะเย็นชาลง ยกมุมปากขึ้นหัวเราะเยาะ
“อิ่นเอ๋อร์ เจ้าไร้เดียงสาเกินไปจริงๆ ไม่เข้าใจความน่ากลัวของใจคน” แววตาที่ถังลั่วมองเฟิงหรูชิงเย็นชายิ่งขึ้นแล้วยังแฝงด้วยความเยาะเย้ยดูถูก “เจ้ารู้หรือไม่ เหตุใดผู้หญิงคนนี้จึงต้องการเข้าใกล้เจ้า?”
ถังอิ่นมองถังลั่วด้วยความประหลาดใจ “ท่านคงจะได้ไม่คิดว่าเสี่ยวชิงจะคิดร้ายกับตระกูลถัง?”
……………………
ตอนที่ 358 เฟิงหรูชิงตกตะลึง (3)
ถังลั่วยิ้มเย็น มองไปยังเฟิงหรูชิงอย่างถือตัว
“แม่นาง บังเอิญเหลือเกิน เมื่อไม่นานมานี้ศิษย์คนหนึ่งของตระกูลถังเราได้ช่วยหญิงสาวคนหนึ่งของแคว้นหลิวอวิ๋นเอาไว้ มิเช่นนั้นเกรงว่าหลานสาวของข้าคงจะถูกปิดอยู่ในกลอง[2] ไม่สู้เจ้าบอกถังอิ่นเลยจะดีกว่า จุดมุ่งหมายของเจ้า”
“จุดมุ่งหมาย?” เฟิงหรูชิงรู้สึกกะทันหัน “ข้าคิดว่าจุดมุ่งหมายของข้าชัดเจนแล้วเสียอีก”
ถังลั่ว “…”
ที่แท้หญิงสาวผู้นี้ก็แสดงจุดมุ่งหมายออกมาแล้ว ถังอิ่นเจ้าเด็กโง่ก็ยังจะส่งให้ไป?
เฟิงหรูชิงหันหน้าไปมองถังอิ่น “ข้าควรจะตรงไปตรงมากับเจ้าจริงๆ ตอนแรกข้ายอมรับเจ้าก็เพื่อหญ้าวิเศษระดับห้า”
“…” ถังอิ่นน้อยใจจนแทบร้องไห้ “ไม่มีหญ้าวิเศษระดับห้าเจ้าก็จะไม่รักข้าแล้วใช่หรือไม่?”
เฟิงหรูชิงเงียบไปสักพักก่อนจะพยักหน้าอย่างจริงใจ
แรกเริ่มเป็นเช่นนั้นจริง ต่อมานางก็ได้พบว่าเด็กสาวผู้นี้บริสุทธิ์ไร้ความคิดใดๆ ง่ายมากที่จะทำให้คนชอบ
ถังอิ่นกัดริมฝีปากแฝงความอดกลั้น “ช่างเถอะช่างเถอะ ไม่ว่าเจ้าจะทำเพื่ออะไร ใครใช้ให้ข้าชอบเจ้าเช่นนี้เล่า เจ้าอย่าว่าแต่หญ้าวิเศษระดับห้าเลย แค่เจ้าเอ่ยปากไม่ว่าของอะไรของข้าก็ยกให้เจ้าได้หมด”
ถังลั่วตาโตอ้าปากค้าง
“แม่นางเฟิง เจ้ายังไม่พูดความจริงอีก?” เขาเรียกสติกลับมานัยน์ตาเย็นยะเยือก
เฟิงหรูชิงยักไหล่ “สมัยนี้พูดความจริงแล้วคนมักไม่เชื่อ หรือว่าท่านจะให้ข้าบอกเสี่ยวอิ่นว่าข้ายอมรักนางเพราะรักอย่างนั้นหรือ? เรื่องเสียสติเช่นนั้นข้าทำไม่ได้”
“เจ้า…” ถังลั่วตะโกนด้วยความโกรธ “เฟิงหรูชิง เหตุใดเจ้าไม่บอกอิ่นเอ๋อร์ว่าเจ้าเข้าใกล้นางเพราะคุณชายหนานเสียน”
เฟิงหรูชิง “…”
ถังอิ่น “…”
เห็นแววตาสงสัยของเฟิงหรูชิงมองมาร่างถังอิ่นก็แข็งทื่อ
ความลับนี้ที่ถูกนางเก็บซ่อนเอาไว้อย่างยากลำบาก ความลับนี้ที่เพียงพอจะทำให้เฟิงหรูชิงไม่รักนางอีก ถูกเปิดเผยต่อหน้าต่อตานางเช่นนี้
“ข้ารู้จักคนที่ชื่อว่าหนานเสียนจริง…” เฟิงหรูชิงละสายตากลับมา “แต่ว่าเขาเป็นกั๋วซือของข้า ไม่ทราบว่ากับหนานเสียนที่ท่านพูดเป็นคนเดียวกันหรือไม่?”
ถังลั่วหัวเราะเสียงเย็น “กั๋วซือ? คุณชายหนานเสียนเป็นถึงฐานะอะไร? เขาจะไปเป็นแค่กั๋วซือเล็กๆ หรือ? อิ่นเอ๋อร์ ข้าเพิ่งได้รับข่าวมา ผู้หญิงคนนี้อยู่ที่แคว้นหลิวอวิ๋นตามพัวพันคุณชายหนานเสียนไม่เลิกรา”
“ตอนนี้นางติดต่อกับเจ้า ก็เพียงเพราะรู้ว่าเจ้าเป็นคู่หมั้นของคุณชายหนานเสียน ถึงได้จงใจเข้าใกล้เจ้า” แววตาถังลั่วเย็นยะเยือกขึ้นอีก
อิ่นเอ๋อร์ไม่เข้าใกล้เฟิงหรูชิงอีกไม่ได้
ดังนั้น ไม่ว่าเรื่องนี้จริงหรือไม่จริงเขาก็จะทำให้มันเป็นเรื่องจริง และก็จะทำให้เฟิงหรูชิงแก้ตัวไม่ขึ้น ได้ชื่อว่าแย่งสามีคนอื่น!
“ท่านผู้นำตระกูล ท่านพูดจริงหรือไม่?”
ผู้เฒ่าทั้งหลายได้รับข้อความรีบพากันมา ก็ได้ยินคำถามด้วยความโกรธของถังลั่วเข้า
สีหน้าผู้เฒ่าถังอีดูไม่ค่อยดีนัก
เขาเคารพเฟิงหรูชิงก็เพื่ออิ่นเอ๋อร์ แต่เขาไม่ยอมให้ผู้ใดมาทำให้อิ่นเอ๋อร์ต้องเจ็บปวด
“แม่นางเฟิง”
แต่ผู้เฒ่าถังอีไม่ได้เชื่อคำถังลั่วโดยสิ้นเชิง เขามองไปยังเฟิงหรูชิงแล้วเอ่ยถามที่ละคำ “ที่ท่านผู้นำตระกูลพูดมาทั้งหมด จริงหรือไม่?”
เฟิงหรูชิงครุ่นคิด
ดูเหมือนนางจะ…เคยพัวพันกั๋วซือจริง
“หากหนานเสียนที่พวกท่านพูดกับหนานเสียนที่ข้ารู้จักเป็นคนเดียวกัน เช่นนั้นก็คงจะใช่แล้ว” เดิมทีถังลั่วเตรียมตัวแล้วว่าเฟิงหรูชิงจะไม่ยอมรับ ใครจะรู้ว่านางผู้นี้จะยอมรับต่อหน้าทุกคน!
เขาตกตะลึงค้างไป ไม่รู้ว่าทำอย่างไรต่อไปชั่วขณะ
………………………..
[1] ข้อศอกหักออกด้านนอก หมายถึง เห็นคนอื่นดีกว่าคนในครอบครัว
[2] ถูกปิดอยู่ในกลอง หมายถึง ถูกคนอื่นหลอก ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย
