เลขาบนเตียง – ตอนที่ 12

EP12: เลขาบนเตียง

เช้าวันต่อมา ภาคแวะไปรับหล่อนที่บ้าน เพื่อมาทำงานพร้อมกัน แม้ว่าหล่อนจะปฏิเสธ แต่เขาก็บังคับจนหล่อนยอมขึ้นรถมาด้วยจนได้

ซึ่งภาคไม่ได้มุ่งหน้าตรงไปยังที่ทำงานอย่างที่ควรจะเป็น ขับรถพาหล่อนเข้าไปในสวนสาธารณะในจุดที่ลับสายตาผู้คน จากนั้นก็จัดการเสพสุขกับร่างสาวอีกครั้งและอีกครั้งจนรถทั้งคันไหวโยก

“อ๊า… พะ… พอ… พอก่อนค่ะบอส… อ๊า…”

เมื่อเขาทำท่าจะสอดใส่เข้ามาหาอีก หล่อนจึงต้องรีบห้าม

“เรา… เราไปทำงานกันเถอะค่ะ”

“แต่ผมยังไม่อิ่มนี่นา”

“คนอื่นอาจจะผ่านมาเห็นนะคะ บอส… ได้โปรดเถอะค่ะ… พาแก้วไปทำงาน… อ๊ะ… อู๊ยยยย”

เขายอมอ่อนข้อตามความต้องการของหล่อน แต่ก่อนแยกจากก็งับหัวนมสีสวยแรงๆ จนหล่อนร้องเสียว จากนั้นเขาก็รูดซิป และขยับเบาะให้พร้อมสำหรับขับขี่

“ผมพอก็ได้ แต่ผมจะเริ่มใหม่ที่ห้องทำงาน”

“บอส…”

“คุณเป็นเลขาบนเตียงของผมแล้ว ดังนั้นต้องทำหน้าที่ให้เยี่ยมยอดเหมือนกับเลขาหน้าห้องนะ แก้ว”

พวงแก้มนวลแดงก่ำ หล่อนเสหลบสายตาคมกริบ ก่อนที่มือใหญ่จะยื่นแว่นหนาคืนมาให้

“ใส่แว่นซะ ผมไม่ต้องการให้ใครเห็นดวงตาสวยๆ ของคุณ”

“เอ่อ…”

“เพราะผมหวง”

“บอส…”

หัวใจของหล่อนพองฟู ก่อนจะเสหลบสายตาคมกริบลงมองมือเล็กของตนเอง ก้อนเนื้อในอกเต้นระส่ำ

“เรา… ไปทำงานกันเถอะค่ะ นี่ก็จะสายแล้ว”

“ก็ได้ แต่วันนี้เราคงไม่ค่อยได้ทำงานกันสักเท่าไหร่หรอก ผมรับประกันได้เลย”

“…”

หล่อนมองเขา แต่เขามองไปยังท้องถนนเสียแล้ว ก่อนที่รถคันงามจะแล่นออกจากสวนสาธารณะ ตลอดทางหล่อนนั่งเงียบ

นี่หล่อนไม่ได้ฝันไปใช่ไหม…

ชีวิตของหล่อนกำลังตกอยู่ในบ่วงสวาทของภาค… ภาคผู้ชายที่หล่อนแอบรักมาตลอดชีวิต

หล่อนควรจะทำยังไงดี ควรจะหยุด… หรือว่าควรจะปล่อยให้มันดำเนินต่อไปจนกว่าจะสุดทาง

กนกแก้วเต็มไปด้วยความสับสน หล่อนปรายตามองเสี้ยวหน้าคมสันของภาค อยากจะตัดใจยุติเรื่องทุกอย่าง แต่หัวใจก็อ่อนแรงเหลือเกิน มันร่ำร้องบอกว่ารักภาค… รักเขาจนไม่อาจจะเดินจากไปได้

“บอส… เอ่อ… คิดว่าความสัมพันธ์ลับๆ ของเราจะอยู่นานแค่ไหน… คะ…”

คนที่ขับรถเอียงหน้ามามองหล่อนเล็กน้อย และระบายยิ้มกว้าง

“ผมไม่แน่ใจ แต่น่าจะยังอีกยาวไกล”

แต่ไม่มีทางชั่วนิรันดร์

กนกแก้วต่อให้ตัวเองในอกแผ่วเบาอย่างเจ็บช้ำ ก่อนจะฝืนยิ้มออกมา

“คุณถามทำไมหรือ”

“ปละ… เปล่าค่ะ ไม่มีอะไรค่ะ”

“ถ้าคุณเกรงว่าจะเสียโอกาสล่ะก็ ผมก็อยากจะบอกว่าคุณจะไม่มีทางขาดทุนแน่นอน ผมไม่ใช่คนใจแคบหรือว่าขี้เหนียว คุณก็รู้นี่”

นี่มันคือธุรกิจชัดๆ

“ค่ะ… บอส…”

“เอาเป็นว่าคุณนั่งคิดดีกว่าว่าหลังจากเราเข้าไปในห้องทำงานของผมแล้ว เราจะมีอะไรกันตรงไหนก่อนดี โต๊ะทำงานของผม หรือว่าโซฟา หรือว่าคุณชอบที่พื้นก็ได้นะ ผมได้ทุกที่…”

หล่อนอดสูยิ่งนัก แต่… แต่ก็จำต้องสะกดกลั้นเอาไว้สุดกำลัง

อย่างน้อยๆ ตอนนี้ก็ได้อยู่กับเขา ได้อยู่ใกล้ๆ กับชายที่รัก หล่อนได้มากกว่าที่ฝันเอาไว้แล้ว

“แก้ว… ตามใจบอสค่ะ”

“โอเค… งั้นผมจะจัดการคุณบนโต๊ะทำงานก่อน แล้วหลังจากนั้นค่อยคิดต่อ โอ้… ผมแข็งขึ้นมาแล้ว อยากจะจอดรถข้างทางและเสียบคุณแรงๆ เหลือเกิน”

แววตาที่เขามองมาเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย และมือใหญ่ก็ยื่นมาวางบนต้นขาอวบ แม้จะมีกระโปรงขวางกั้นอยู่แต่ไอร้อนจากอุ้งมือหนาก็ทำให้หล่อนสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง

“บอส… อา…”

“ก็คุณร้อนแรงติดง่ายแบบนี้ไง ผมถึงนิสัยเสียแบบนี้ อืมมม ผม… แทบรอให้ถึงห้องทำงานไม่ไหวแล้ว…”

รถคันงามถูกเร่งความเร็วจนแทบหมดไมล์ มือใหญ่ที่ลูบไล้ต้นขาอวบ ตอนนี้ไล้ลึกเข้าไปกอบกุมเนินฉ่ำ นิ้วแข็งแรงไสลึกผ่านกางเกงชั้นในเข้าไป และหยอกเย้ากับความเปียกแฉะ

“คุณแฉะแล้ว แก้ว… อืมมม…”

“อ๊า… บอส… ซี๊ดดด อย่าแหย่รูแก้วแบบนี้สิคะ อ๊า… อื้อ…”

สุดท้ายแล้วภาคก็ไม่อาจจะบังคับรถให้ขับไปถึงที่ทำงานได้สำเร็จ เขาหักเลี้ยวเข้าโรงแรมม่านรูดที่ใกล้ที่สุด ก่อนจะลากหล่อนเข้าไปขย่มข้างใน

เสียงครวญครางของสองหนุ่มสาวดังกระหึ่ม คลอเคลียกับเสียงเตียงโยกไหวยาวนาน

“อ๊า… ซี๊ดดด บอส… บอสขา… อา…”

“โอ้ว… แก้ว… แก้วจ๋า… รูแก้วกระเด้ามันส์มันที่สุด โอ้ว… โอ้ว… รัดดุ้นแน่นด้วย อืมมมม โอ้ว…”

บั้นท้ายแข็งแรงทรงพลังซอยถี่ยิบ กระแทกกระทั้นถี่ระรัว เอ็นชายปักลึกเข้าไปภายในรูสาว ความเสียวซ่านมากมายโอบรัดรุนแรง

“โอ้ว… โอ้ว… เสียววว โอ้ว…”

เขาคำรามหน้าตาบิดเบี้ยวทรมาน ความเสียวมากมายกำลังเข่นฆ่าอย่างไม่ปรานี

“โอ้ว… ไม่ไหวแล้ว… ฟิตอะไรแบบนี้ โอ้ว… โอ้ว…”

ภาคกระเด้าไม่หยุด เอ็นปักล้ำลึกก่อนจะชักถอนออกมาจนหมดและตะกุยกระซวกเข้าไปใหม่จนมิดด้ามเอ็น

“โอ้ว… โอ้ว… จะแตกแล้ว แก้ว… โอ้ว…”

“อ๊า… กรี๊ดดดด อ๊ายยยยยย”

เขาแค่จะแตก แต่คนที่ถูกเอ็นใหญ่เสียบแรงๆ อย่างหล่อนแตกระเบิดเสียก่อน

หล่อนสั่นเทาไปทั้งตัว กระตุกเกร็งราวกับถูกจับเขย่า หน้าหวานบิดเบี้ยวด้วยความเสียวทรมาน หล่อนกรีดร้องไม่หยุด สองขาตวัดรอบรัดร่างทรงพลังที่กำลังกระเด้าเอาไว้แน่น และเผยอร่อนรอรับเอ็นอย่างแสนกระตือรือร้น

“โอ้ว… แม่คุณ… ร่านอะไรแบบนี้ โอ้ว… โอ้ว… ดุ้นจะขาดอยู่แล้ว…”

เขากัดฟัน พยายามที่จะยื้อความสุขเอาไว้ แต่กลีบสาวที่รัดรูดอยู่กับดุ้นชายมันช่างทรงอานุภาพเหลือเกิน มันทั้งดูดทั้งตอด ยิ่งเขากระเด้าแรงเท่าไหร่ มันก็ยิ่งดูดเอ็นของเขาแรงเท่านั้น

“โอ้ว… โอ้ว… ไม่ไหวแล้ว…”

แล้วภาคก็กระเด้าเข้าใส่รูสาวอีกเพียงไม่กี่ครั้ง น้ำเสียวมากมายก็พุ่งทะลัก

“โอ้ว… อ๊ากกกก แตกแล้ว… อ๊ากกกกกก”

เขาสั่นเกร็งไปทั้งตัว ความเสียวมากมายกัดกินไปทั้งจิตวิญญาณ

เมื่อหยาดหยดสุดท้ายของหยาดเสียวดำดิ่งเข้าไปในกายสาว เขาก็ซวนซบลงไปบนเนื้อตัวอวบอัดของกนกแก้วอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง แต่ไม่ยอมถอดถอนดุ้นออกไปไหนยังคงปักค้างคาอยู่ในร่องแคบ

“ถ้าผมรู้ว่าคุณจะวิเศษแบบนี้ ผมคงลากคุณขึ้นเตียงนานแล้วล่ะ”

“แต่… บอสไม่ยุ่งกับพนักงานของตัวเองนะคะ”

“ยกเว้นคุณไง”

เขาอมยิ้ม และชะโงกตัวเหนือร่างอรชรอีกครั้ง หญิงสาวเบิกตากว้างโตเมื่อดุ้นชายเริ่มเคลื่อนไหว

“อ๊ะ… อ๊า… บอส… เรา… เราต้องไปทำงานนะคะ นี่ก็สายมากแล้ว… อู๊ยยยย อ๊า…”

“ไม่เป็นไร… เข้าสายสักหน่อย คงไม่มีใครกล้าว่าเจ้าของบริษัทหรอก อืมมม ทำไมรูคุณดูดดุ้นดีแบบนี้ล่ะ แก้ว โอ้ว… โอ้ว… ผมเสียววว โอ้ว…”

หล่อนกับภาคเริงสวาทกันในโรงแรมอยู่เกือบครึ่งวัน ก่อนจะพากันเข้าไปทำงาน แต่เอาจริงๆ นะ วันนั้นทั้งวัน หล่อนแทบไม่ได้นั่งที่โต๊ะทำงานเลย เพราะภาคเรียกหล่อนเข้าไปในห้องทำงานของเขาแทบจะทุกสิบนาที และก็คงไม่ต้องบอกใช่ไหมว่าภาคเรียกหล่อนเข้าไปทำอะไรในนั้น