เศรษฐีผู้ร่ำรวย เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง – ตอนที่ 114 : ขอโทษสำหรับเรื่องที่ผ่านมา

หลังจากหลินฟานได้ยินเสียงเตือนในใจ เขาก็ผงะไปครู่หนึ่ง
จากนั้นมุมปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มบางๆ
ได้ช่วยคุณปู่จัดงานวันเกิดและยังทำภารกิจลับสำเร็จอีก
ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!
…………
หลังจากชาวบ้านเริ่มกิมดื่มกันแล้ว พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดคุยกันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“อย่างที่คิดไว้ เหล้าเหมาไถรสชาติดีจริงๆ!”
“ใช่เลย! ปากของฉันยังเต็มไปด้วยกลิ่นหอมอยู่เลย!”
“รสชาติอาหารของจานนี้อร่อยเกินไปแล้ว!”
“โดยเฉพาะเนื้อนี่ มันนุ่มมาก! ฉันไม่เคยกินเนื้อที่นุ่มขนาดนี้มาก่อน!”
“เครื่องดื่มก็อร่อยเหมือนกัน!”
พวกเขาทุกคนต่างก็ประหลาดใจขณะที่ได้รับประทานอาหาร
อันที่จริงไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาเป็นเช่นนี้
เพราะเนื้อเป็นเนื้อวากิวที่ราคาหลายพันหยวน และเครื่องดื่ม MK ก็ราคาขวดละหลายร้อยหยวน…
งานเลี้ยงกินเวลานานกว่าสองชั่วโมงก่อนที่ผู้คนจะค่อยๆกลับไป
ฉินเว่ยหมิง ผู้ว่าการจังหวัดเจียงเป่ย โจวกั๋วเถา ซงจื้อเฟิงและผู้บริหารคนอื่นๆเองก็ไม่ได้อยู่นานนัก และเริ่มขับรถจากไปทีละคน
โดยปกติ หลังจากที่แขกออกจากงานแล้ว ครอบครัวเจ้าภาพจะต้องไปล้างจาน ทำความสะอาดโต๊ะและเก้าอี้ แล้วส่งคืนให้ชาวบ้าน
เพราะท้ายที่สุดนี่ก็เป็นงานของเจ้าภาพ
แต่วันนี้มันแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
“พี่หลิน อย่าเหนื่อยเลย พักผ่อนเยอะๆ”
“เดี๋ยวผมทำเอง เดี๋ยวผมทำให้นะ”
“ผู้เฒ่าหลิน นั่งดื่มชาให้สบายๆเถอะ”
หลินลี่เฉียง จางกุ้ยตาน หลินเถาและต้าเหว่ยสัวนั้นถูกชาวบ้านบังคับให้นั่งพัก
เหล่าชาวบ้านเร่งล้างจาน เช็ดโต๊ะและเก้าอี้กันยุ่งไปหมด
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา บ้านของหลินลี่เฉียงก็กลับมาสะอาดสะอ้านอีกครั้ง ถ้าไม่นับเรื่องตัวอักษรวันเกิดตามผนังและโคมไฟสีแดง ก็แทบจะไม่มีใครรู้เลยว่าที่นี่เพิ่งมีการจัดงานเลี้ยงวันเกิด
เมื่อหลินลี่เฉียงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นึกถึงฉากที่ผู้ว่าของจังหวัดเจียงเป่ยและฉินเว่ยหมิง รวมทั้งโจวกั๋วเถามาอวยพรให้กับตัวเอง เรื่องนี้ทำให้เขายิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้
เขาเข้าใจดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะหลินฟานทั้งหมด
หลินลี่เฉียงจึงตบไหล่ของหลินฟานและพูด “เสี่ยวฟาน เยี่ยมมาก!”
ทั้งครอบครัวหลินอยู่คุยกันสักพัก บรรยากาศนั้นผ่อนคลายและสนุกสนานมาก
หลินเถาและต้าเหว่ยสัวเสนอให้หลินลี่เฉียงและจางกุ้ยตานมาอาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านของพวกเขา
หลินฟานเองก็เสนอให้ซื้อบ้านพักตากอากาศในเมืองและอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัว
แต่หลินลี่เฉียงและจางกุ้ยตานก็ปฏิเสธข้อเสนอทั้งหมด
เพราะพวกเขาอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านชานวูมาเกือบทั้งชีวิต และไม่ต้องการที่จะย้ายไปอยู่ที่อื่น
เมื่อท้องฟ้าค่อยๆมืดลงอย่างช้าๆ หลินฟานก็พาหลินเถา ต้าเหว่ยสัว หลินเสี่ยวเหยาขึ้นรถพร้อมกับนำทางรถบรรทุกและมุ่งหน้าออกไป
หลังจากที่หลินฟานและคนอื่นๆ ออกเดินทางไปได้สักพัก
“ตึก ตึก!”
มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาที่หน้าบ้านของหลินลี่เฉียง
หวางย่าผิงที่มีผิวสีซีดได้เดินเข้ามาอย่างช้าๆ เขาก้มลงและพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้งว่า “พี่หลิน ผมขอโทษสำหรับเรื่องที่ผ่าน…”
…………
ในขณะนั้นเอง หลินฟานก็ส่งพ่อกับแม่และน้องสาวของเขากลับถึงบ้านแล้ว
หลินเสี่ยวเหยาดูเหมือนจะคิดอะไรได้บางอย่างและรีบถามออกมา “พี่ชาย เรื่องที่พี่พูดครั้งสุดท้ายว่าพี่เป็นคนที่ตอบปริศนาของโจวและการคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่ได้นั้นใช่เรื่องจริงหรือเปล่า?”
“ใช่สิ” หลินฟานตอบอย่างสบายๆ
หลินเสี่ยวเหยาอ้าปากกว้างและพูด “นี่มันยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว!”
“อะไรกัน? พี่คือพี่ชายที่สุดยอดที่สุดของน้องเลยนะ!” หลินฟานยิ้มและบีบใบหน้าที่น่ารักของหลินเสี่ยวเหยา
หลังจากหยุดไปสักพัก เขาก็พูดต่อ “แต่เธออย่าลืมกินข้าวให้มากกว่านี้ด้วยล่ะ!”
“พี่ชาย!” หลินเสี่ยวเหยาประท้วง
หลินเถาถาม “ปริศนาอะไร?”
“พ่อ มันคือปริศนาของโจวและการคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่! ทั้งสองข้อเป็นปัญหาทางคณิตศาสตร์ของระดับโลก!” หลินเสี่ยวเหยาพูดอย่างตื่นเต้นราวกับว่าเธอนั้นเป็นคนที่ตอบปัญหาทั้งสองข้อนี้ได้เอง
หลินเถาและต้าเหว่ยสัวหันมามองหน้ากันและกันด้วยความประหลาดใจ
แต่ผ่านไปไม่นานความสงบก็กลับคืนมา
เพราะยังไงวันนี้หลินฟานก็สามารถเชิญคนใหญ่คนโตมากมายให้มาร่วมงานได้
กับแค่โจทย์เลขสองข้อได้รับการแก้ไขแล้วเท่านั้นเอง เรื่องนี้…ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหนิ! ใช่ไหม?
หลินฟานมองดูเวลาและพูด “พ่อกับแม่ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมจะกลับไปที่เจียงเป่ยก่อนนะ”
เนื่องจากเขาได้ให้สัญญากับชูหยุนเยว่ไว้ว่าเขาจะไปดูการปรับปรุงขั้นสุดท้ายของชุดน้ำหอมเหลียนซิน รวมถึงวิดิโอโปรโมตด้วย
ซึ่งงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ก็จบลงไปแล้ว และหลินฟานเองก็ไม่อยากผิดสัญญา
“โอเค เดินทางปลอยภัยนะลูก” ต้าเหว่ยสัวพูด
หลินฟานพยักหน้า ก่อนจะขับรถบิ๊กจีออกไป
…………
โรงแรมเจียงเป่ย
เนื่องจากพ่อครัวทั้งสามนั้นไม่ได้แวะไปที่ใหนเลย นั่นจึงทำให้พวกเขามาถึงเจียงเป่ยเร็วกว่าหลินฟานก้าวหนึ่ง
และขณะที่พวกเขากำลังเดินเข้าไปในครัว ผู้จัดการทั่วไปจางซานเฟิงก็บังเอิญเห็นเชฟทั้งสามคนเข้าพอดี
ดังนั้นเขาจึงถามว่า “กลับมาแล้วหรอ แล้วงานเลี้ยงวันเกิดของปู่หลินล่ะ?”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เชฟทั้งสามก็ตื่นเต้นมากและพูด”ผู้ว่าจากจังหวัดเจียงเป่ย และจังหวัดชิงซี ก็มาร่วมงานฉลองวันเกิดของพวกเขาด้วย!”
“ยิ่งกว่านั้น! นายพลเสือฉินก็มาร่วมงานด้วย!”
“วันนี้ได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ!”
เมื่อได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด จางซานเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
แม้ว่าเขาจะเคยเห็นหลินฟานกินอาหารร่วมกับคนใหญ่คนโตเหล่านั้น แต่เขาก็ไม่คิดเลยว่าคนใหญ่คนโตเหล่านี้จะเดินทางมาเพื่อฉลองวันเกิดด้วยตัวเอง!
นี่……
นี่มัน……
ตัวตนของหลินฟานคือใครกันแน่?
…………
ในทางกลับกัน ในที่สุดหลินฟานก็ขับรถมาถึงอาคารเฟยหยางในเจียงเป่ย
หลินฟานเคยมาที่บริษัทฮัวจือดีหลายครั้งแล้ว พนักงานหลายคนรู้ว่าเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับประธานชูหยุนเยว่
ดังนั้น เมื่อพนักงานทุกคนเห็นหลินฟาน พวกเขาจึงรีบทักทายหลินฟานด้วยความกระตือรือร้น
หลินฟานเองก็ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
และไม่นานเขาก็ถึงมาที่ห้องจัย
ชูหยุนเยว่ยังคงทำงานและทดสอบกลิ่นต่างๆอย่างจริงจัง
แต่เมื่อชูหยุนเยว่หันไปเห็นหลินฟาน ดวงตาที่สวยงามของเธอก็สว่างขึ้นทันที เธอพูดอย่างมีความสุขว่า “หลินฟาน นายมาถึงแล้วหรอ มาดูผลิตภัณฑ์น้ำหอมเหลียนซินของเราสิ”
ขณะพูด เธอก็หยิบถาดขึ้นมา
ที่ด้านบนของถาด มีน้ำหอมเจ็ดสีให้เลือก ได้แก่ สีเหลือง สีแดง สีเขียว สีฟ้า สีม่วง สีขาวและสีเทา
หลินฟานเปิดฝาขวดทีละอันแล้วดมเล็กน้อย
ชูหยุนเยว่อดไม่ได้ที่จะประหม่าเล็กน้อยและถาม “กลิ่นเป็นยังไงบ้าง?”
เธอดูเหมือนกับเด็กที่กำลังรอครูตรวจการบ้าน ทั้งคาดหวังและประหม่า
แต่หลินฟานไม่ได้ตอบกลับทันที เขาหันไปมองที่หน้าจอคอมพิวเตอร์
ซึ่งในจอ มีเด็กสาวแสนหวานกำลังวิ่งอย่างไร้เดียงสาท่ามกลางดอกไม้และมีผีเสื้อหลากสีสันบินอยู่ข้างหลังเธอ
และเมื่อเด็กสาวหยุดวิ่ง ผีเสื้อก็ค่อยๆพ่นละอองเกสรเข้าหาเธอ
สีของเกสรนั้นเหมือนกับซีรีส์น้ำหอมเหลียนซิน
ชูหยุนเยว่อธิบาย “นี่คือวิดีโอโปรโมตน้ำหอมเหลียนซินของเรา”
หลินฟานพยักหน้าและพูด “กลิ่นของน้ำหอมนั้นดีมาก วิดีโอโปรโมตเองก็ดีมากเช่นกัน ด้วยคุณภาพแบบนี้ก็พอจะเทียบเคียงกับแบรนด์อย่างเกอร์แลงและเบอร์เบอรี่ได้แล้ว”
“เยี่ยมเลย!” ชูหยุนเยว่พูดอย่างตื่นเต้น
เธอเชื่อคำพูดของหลินฟานอย่างสนิทใจ ราวกับว่าสิ่งที่หลินฟานพูดออกมาทุกอย่างจะต้องเป็นความจริงอย่างแน่นอน!