“ฮัลโหล คุณนายเจนนี่ อยู่ตรงนี้นี่เอง?” คุณนายโรสดื่มกับเพื่อนทั้งงานมาแล้ว แล้วก็เริ่มตามหาเพื่อนของตน ไม่คิดว่าเพื่อนของตนจะนั่งอยู่กับมุกดาด้วย
เธอรู้สึกสนใจมุกดามากเป็นพิเศษ คุณนายเจนนี่ไม่ใช่คนนิสัยดีอะไร ถ้าอยากใช้หล่อนเป็นสะพานเชื่อมติดต่อสานสัมพันธ์กับคนอื่นละก็ หล่อนจะต้องโกรธแน่ แต่ตอนนี้กลับคุยกับมุกดาอย่างมีความสุขเลย
“โรส มานั่งสิ ท่านนี้ฉันอยากจะแนะนำให้เธอรู้จัก เมื่อกี้ฉันเห็นพวกเธอคุยกันอยู่ด้วย” คุณนายเจนนี่เรียกโรสมานั่งตรงข้ามตัวเอง
“คุณนายโรส เดี๋ยวดิฉันไปเอาอาหารมาให้นะคะ คุณดื่มน้ำไปเยอะขนาดนั้น ท้องคงว่างมากแน่เลย” มุกดาลุกขึ้น เตรียมไปเอาอาหารมาให้คุณนายโรส
“เธอรู้เหรอว่าฉันชอบกินอะไร?” โรสมองดูอาหารบนจานของธาราวดี แล้วถามมุกดา
“งั้นคุณนายโรสบอกดิฉันได้ไหมคะ เดี๋ยวดิฉันไปเอามาให้ค่ะ” มุกดาแม้จะรู้ว่าโรสชอบอะไร แต่ตอนนี้เธอจะทำตัวอวดดีไม่ได้ จะต้องฟังคำแนะนำของคุณนายโรสอย่างถ่อมตัว
“งั้นฉันไม่บอกดีกว่า ทดสอบเธอหน่อยสิ ทดสอบดูว่าเธอจะรู้ว่าฉันชอบกินอะไรไหม? ถ้าทำให้ฉันพอใจ ฉันก็จะลองคิดทบทวนเรื่องการร่วมงานกับบริษัทฮอนดากรุ๊ป” มุกดายังไม่ได้พูดอะไรเลย คุณนายโรสก็เอ่ยปากพูดเรื่องนี้ก่อน
มุกดากลับรู้สึกกดดันมากขึ้น หวังว่าข้อมูลที่ชลธีให้มาจะถูกต้องนะ ถ้าไม่ถูกละก็ เรื่องนี้คงได้จบแน่
เธอทำตามข้อมูลที่ชลธีให้มา จัดอาหารที่โรสชอบกิน โรสชอบกินปลา กินปลาทุกชนิดที่กินได้ แต่หล่อนพิถีพิถันเรื่องการกินปลามาก หล่อนจะกินแค่ท้องปลาเท่านั้น
โรสไม่ชอบกินเนื้อหมู จะกินแค่เนื้อวัวส่วนเนื้อวัวก็จะต้องนุ่มและลื่นไหล ยังมีผักอีก เรื่องนี้ไม่ยากเลย หล่อนกินผักทุกชนิด
มุกดาจัดอาหารเสร็จก็ยกอาหารมาเสิร์ฟทันที
“คุณนายโรส นี่ค่ะ หวังว่าคุณจะพอใจนะคะ” มุกดาวางจานอาหารไว้ตรงหน้าคุณนายโรสอย่างเคารพ
“มุกดา เธอมั่นใจเกินไปแล้วไหม? เลือกอะไรมาเนี่ย คุณนายโรสไม่ชอบทานเค้กนะ” มีคนโผล่ออกมาจากด้านหลังของมุกดา หล่อนทักทายคุณนายโรสอย่างสนิทสนม
“น้าโรส สวัสดีค่ะ พวกเราไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ” ธินิดาคล้องแขนอุไรภัสร์ไว้แล้วเดินมา
“ธินิดา สวัสดีจ้ะหลานรัก ไม่ได้เจอหนูมานานเลย ขาหนูเป็นยังไงบ้างจ๊ะ?” คุณนายโรสเห็นธินิดาแล้วก็ดีใจมาก
ทั้งสองโอบกอดกันอย่างสนิทสนม จากนั้นก็สบตาอีกฝ่ายไว้
“หลานรัก ทำไมยิ่งโตยิ่งสวยนะ หุ่นยังดีมากอีกด้วย น่าอิจฉาจริงๆเลย” คุณนายโรสเอ่ยชมธินิดาที่สวยวันสวยคืน
วันนี้ธินิดาก็ใส่ชุดราตรีสีขาวเหมือนกัน มีลวดลายขนนกสีขาวเยอะมาก มองไปแล้วเหมือนนางฟ้าเดินดินเลย ไม่ใช่สไตล์เดียวกับมุกดาเลยด้วย
มุกดานุ่มนวล ธินิดาทำตัวเป็นจุดเด่น มุกดาสง่าหรูหรา ธินิดามีความเป็นนางฟ้า ทั้งสองเป็นจุดเด่นของงานนี้เลยก็ว่าได้
อุไรภัสร์เห็นน้องสาวกำลังคุยกับคนรู้จัก เขาก็ไปคุยเรื่องธุรกิจกับเพื่อนทันที
โอกาสในวันนี้สำหรับนักธุรกิจแล้ว อยากจะคว้าไว้ทั้งนั้น ที่คว้าไว้ได้ก็เป็นโอกาสและเงินทองทั้งนั้น
“น้าโรส เดี๋ยวหนูไปเปลี่ยนให้อีกจานนะคะ?” ธินิดาพูดกับโรส
“ไม่ต้องหรอก ตอนนี้น้ากินเค้กได้แล้วล่ะ และน้ายังชอบกินมูสเค้กแบบนี้มากเลยด้วย น้าเจนนี่นั่นแหละที่ชวนน้ากิน จนตอนนี้น้าก็ชอบกินเค้กแบบนี้ไปด้วยเลย” โรสไม่ได้ให้ธินิดาไปเปลี่ยนอาหารให้ตนเอง อาหารที่มุกดาจัดมาให้นั้นเธอรู้สึกพอใจมาก
ธินิดามองมุกดา รอยยิ้มบนใบหน้าก็ตึงทันที โลกนี้เปลี่ยนเร็วจังเลยนะ เธอยังจำได้ว่าคุณนายโรสไม่ชอบกินของหวาน แต่ตอนนี้กลับชอบกินของหวาน ทำให้ตนรู้สึกเสียหน้ามาก
“งั้นน้าโรส คุณนายเจนนี่ หนูไปเอาอาหารก่อนนะคะ ทุกคนยังต้องการอะไรอีกไหมคะ?” ธินิดาก็ข่มอารมณ์ไว้ เธอจะเป็นผู้หญิงที่ใครเห็นใครก็ต้องเอ็นดู
“ไม่แล้วล่ะ เธอเอาของตัวเองมาเลย เป็นเด็กดีจริงๆเลยนะ” คุณนายโรสรู้สึกชอบธินิดามาก โรสชอบบัลเลต์ ธินิดาก็เต้นได้ไม่เลวเลย ดังนั้นโรสก็เลยยิ่งชอบธินิดาเข้าไปอีก
แต่ว่าตอนนี้น่าเสียดายจัง ขาธินิดามีปัญหา บัลเลต์เลยกลายเป็นอดีตของเธอไปแล้ว
ประวีร์มองมุกดาจากที่ไกลๆอยู่ตลอด เขาดื่มไวน์แดงคนเดียวเงียบๆ
ชลธีคิดจะทำอะไรกันแน่ ถึงให้ตำแหน่งรองประธานกับมุกดา ดูไม่ออกเลยว่าเขาคิดอะไรอยู่
ในภาพความทรงจำของประวีร์ มุกดาเป็นหญิงสาวที่น่ารักและสวยมากคนหนึ่ง ไม่มีความรู้เรื่องธุรกิจเลย แต่ตอนนี้กลับเป็นรองประธานในบริษัทฮอนดากรุ๊ป ทำให้ประวีร์ต้องสงสัยในวัตถุประสงค์ของชลธี
มุกดากำลังพูดคุยกับคุณนายโรสและธาราวดี ไม่ทันสังเกตว่าประวีร์มองตนเองอยู่
ธินิดาหยิบของกินมาน้อยมาก เธอไม่กล้ากินเหมือนมุกดาหรอกนะ ไม่งั้นได้อ้วนตายแน่ บวกกับการที่ฝึกเต้นมานานหลายปี เป็นนิสัยการกินที่บ่มเพาะสะสมมานาน
เธอยกจานเดินมาทางที่นั่งของคุณนายโรส เห็นประวีร์มองมาข้างหน้านั้นพอดี
ธินิดาใจเต้นตึกตักด้วยความตื่นเต้น ประวีร์? เขาก็มาที่นี่เหรอ? เพื่อตนเหรอ?
ดังนั้นธินิดาเลยยกจานตนเองเดินเข้าไปหาเขา มองดูใบหน้าอันหล่อเหลาของประวีร์ ทำเอาเธอประหม่าจนพูดติดอ้าง: “ประวีร์ นาย นายมาทำอะไรที่นี่เหรอ?”
“ธินิดา?” ประวีร์เห็นเธอแล้วก็รู้สึกแปลกใจ
“อืม คือฉัน คือว่าฉัน พวกเราเจอกันอีกแล้วนะ เวลาผ่านไปตั้งครึ่งปีแล้ว นายสบายดีไหม?” ธินิดาถามประวีร์
ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่เธอคะนึงหาตลอดเวลา คนน่ะมักจะชอบสองจิตสองใจ ตอนที่ชลธีรักธินิดามากๆ เธอกลับไปชอบประวีร์ที่เย็นชากับตนเองตลอดเวลา
ชลธีไม่ชอบเธอแล้ว เธอก็รู้สึกเสียดาย แล้วกลับไปจะแย่งชลธีกลับคืนมาอีกครั้งให้ได้
พอผ่านการเปรียบเทียบมาแล้ว ธินิดารู้สึกว่าชลธีเหมาะสมกับตนเองมากกว่า เพราะชลธีในเมื่อก่อนรักและตามใจตนเองมาก ตอนนี้แม้จะดูเหมือนไม่ชอบตนเองแล้ว นั่นต้องเป็นการแก้แค้นจากเขาเป็นแน่ ธินิดามั่นใจในข้อนี้ดี
“ก็ยังสบายดี” ประวีร์ไม่ชอบธินิดา แต่ก็ไม่ถึงขั้นเกลียด แต่ว่าผู้หญิงคนนี้เลยตามจีบตนเองมาก่อน เขาก็ฟังจากคนอื่นๆเล่ามา เพราะเขาไม่เคยสนใจเธอมาก่อน
“ประวีร์ นายกลับมาเมื่อไหร่เหรอ? ทำไมไม่บอกฉันเลยล่ะ? ยังไงพวกเราก็ยังเป็นเพื่อนกันในประเทศฝรั่งเศส นายจะกลับพวกเราก็ไปส่งนายได้นะ” ธินิดาขยับเข้าไปตรงหน้าประวีร์ มองเขาด้วยสายตาน้อยอกน้อยใจ
ประวีร์เป็นเทพบุตรในดวงใจของเธอ ตั้งแต่เรียนเธอก็แอบชอบเขามาตลอด แต่เขามักจะเย็นชาอยู่เสมอ แล้วยังไม่เคยยิ้มให้ตนเองอีกด้วย ไม่รู้ว่าผู้ชายแบบนี้ชอบผู้หญิงแบบไหนกันนะ
