“คุณเมย์ คุณเก่งจริงๆ ผมชอบคุณมากเลย คุณไปประเทศฝรั่งเศสกับผมได้ไหม?” คุณทอมใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว และมองเมธพรด้วยดวงตาสีฟ้าของเขา
เมธพรสวมกระโปรงที่มีความยับเล็กน้อย แต่ว่าเธอก็จำใจต้องใส่มัน เพราะวันนี้เธอไม่ได้เอาชุดมาเปลี่ยนด้วย
“คุณไม่ต้องใส่ชุดนี้แล้วล่ะ เดี๋ยวผมไปซื้อชุดใหม่มาให้คุณเดี๋ยวนี้เลย” ทอมถอดเสื้อผ้าเมธพรอีกครั้ง มองดูหุ่นนาฬิกาทรายของเธอ เขาก็จูบลงไปอย่างตื่นเต้น
“คุณทอม คุณว่าจะร่วมงานกับว่องประเสริฐการกรุ๊ปยังนับไหมคะ?” ในตอนนี้เองเมธพรยังคิดเรื่องที่จะช่วยธีรเมทอยู่
“นับสิ เดี๋ยวเธอออกไปแล้ว ก็ให้ธีรเมทเอาสัญญาร่วมงานมาให้ฉันดูก่อนนะ” คุณทอมประทับใจในตัวเมธพรมาก ผู้หญิงจีนมีน้อยคนที่จะมีความคิดเปิดกว้าง
“ค่ะๆๆ” เมธพรเห็นว่าตัวเองทำสำเร็จแล้ว ธีรเมทของเธอก็จะได้มอบความรักให้กับเธออีกครั้ง
“เมย์ เธอไม่อยากกลับไปกับฉันจริงๆเหรอ?” เมธพรได้เสื้อผ้าแล้ว ทอมช่วยเมธพรใส่เสื้อผ้า แม้จะดูไม่หรูหราอลังการมาก แต่พอชุดนี้พออยู่บนตัวเมธพรแล้วก็ดูเซ็กซี่มาก
“ขอบคุณค่ะ คุณทอม ดิฉันอยากจะอยู่ประเทศไปก่อนค่ะ ต่อไปถ้ามีโอกาส ดิฉันจะลองพิจารณาดูอีกทีนะคะ” เมธพรปฏิเสธความหวังดีของคุณทอม
ตอนนี้เธออยากจะไปเจอธีรเมทจนตัวสั่นแล้ว และเอาข่าวดีนี้ไปบอกเขา
ทอมมองดูแผ่นหลังที่จากไปของเมธพร เขายังคงหวนลิ้มรสนั้นอยู่ เขาชอบผู้หญิงคนนี้มากจริงๆ แต่ว่าไม่ต้องรีบไป เธอจะมาหาตัวเองช้าๆแน่นอน
“ธีร์ ธีร์” เมธพรใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว ก็รีบมาหาธีรเมททันที
งานเลี้ยงเริ่มมานานแล้วก็ยังไม่เจอเมธพรสักที ธีรเมทก็รู้ได้เลยว่าเธอจะต้องไปกับทอมแล้วแน่นอน
แต่ไม่เป็นไร ถ้าเธอจะใช้วิธีนี้เอาโครงการนี้มาได้ก็ไม่เลวเลย ยังไงเขาก็ไม่คิดจะแต่งงานกับเมธพรอยู่แล้ว ถ้าหลอกใช้ได้ก็ใช้ไปก่อนแล้วกัน
เขาหาวิธีเข้าใกล้มุกดา แต่รอบข้างมุกดามีแต่คนใหญ่คนโต เขาไม่มีโอกาสเลยด้วยซ้ำ ในตอนนี้เองเมธพรก็กลับมาแล้ว ใบหน้าที่ดูสดใสของเธอนั้น ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเธอไปทำอะไรมา
“ทำไมเหรอเมย์?” ธีรเมททำท่าเหมือนรักเมธพรมาก
“ธีร์ นายเอาสัญญาโครงการของนายมาสิ ฉันพานายเอาไปให้คุณทอมดูก่อน” เมธพรจับมือธีรเมทไว้และเดินไปข้างหน้าทันที
ร่องรอยบนตัวของเธอทำให้ธีรเมทรู้สึกรังเกียจ ตอนผ่านงานแต่งวันที่สองเหมือนกับร่องรอยที่เห็นบนตัวของมุกดา เขารู้สึกไม่พอใจมาก
มุกดาเป็นคนยังไงเขารู้ดี แต่ผู้หญิงที่ใสสะอาดขนาดนั้นถูกคนกระทำแบบนั้นแล้ว เขากลับยังไม่ได้ลิ้มรสเลยด้วยซ้ำ
แต่ว่าเมธพรที่อยู่ตรงหน้าในตอนนี้ กลับทำให้เขารู้สึกรังเกียจ แต่ธีรเมทก็ไม่ได้แสดงมันออกมา แกล้งทำเหมือนตนเป็นคนโง่ รอเขาได้เข้าประชุมคณะกรรมการว่องประเสริฐการกรุ๊ปเมื่อไหร่ ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่มีค่าอีกต่อไป
ตามเมธพรมาจนถึงตรงหน้าคุณทอม คุณทอมมองดูธีรเมทอย่างดูถูก ผู้ชายที่ต้องพึ่งร่างกายของผู้หญิงเพื่อได้ตำแหน่ง เขารู้สึกขยาดมาก
แต่เขาตกลงเมธพรไว้แล้ว ก็ต้องทำตามสัญญาให้ได้ ว่องประเสริฐการกรุ๊ปไม่ใช่บริษัทเล็กๆ ก็พิจารณาเรื่องการลงทุนได้
ธีรเมทยื่นสัญญาโครงการของตนให้คุณทอม
คุณทอมเห็นแล้ว เขาก็รีบเซ็นชื่อของตนเองลงไปทันที
“สัญญาฉันก็เซ็นแล้ว แต่ฉันมีคำขอหนึ่ง ก็คือว่าฉันอยู่ประเทศจีนในห้าวันนี้ให้เมธพรมาอยู่เป็นเพื่อนกับฉัน ต่อไปพวกเราก็จะมีโครงการอื่นๆรอให้ร่วมงานเช่นกัน” ทอมรู้สึกสนใจในตัวเมธพรมาก
เมธพรเห็นคุณทอมพูดแบบนี้ออกมา เธอก็รู้สึกรับไม่ไหวแล้ว เมื่อกี้ที่ทำไป เธอสามารถอธิบายให้ธีรเมทฟังได้ แต่ตอนนี้คุณทอมกลับพูดมันออกมาอย่างเปิดเผย เธอก็มองธีรเมทอย่างกังวล
“ถ้าเมย์ไม่มีข้อแม้อะไรละก็ ผมก็ไม่มีเหมือนกันครับ ถ้าได้อยู่เป็นเพื่อนกับคุณทอม น่าจะเป็นความโชคดีของเมย์เขานะครับ” ธีรเมทตอบตกลงอ้อมๆ
ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะมีประโยชน์ขนาดนี้ ตอนแรกวันนี้ธีรเมทคิดว่าอาจจะต้องลงแรงมากๆถึงจะได้ร่วมงานกับนักลงทุนชาวต่างชาติพวกนี้
ไม่คิดว่าแค่เมธพรคนเดียวก็จัดการทอมได้แล้ว ยังบอกว่าต่อไปจะมีโครงการอื่นรอให้ร่วมงานกันอีก ดีจริงๆเลย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปละก็ ไม่นานธีรเมทก็จะได้เข้าประชุมคณะกรรมการสักที
“ธีร์ ฉัน……” เมธพรรู้สึกกลัวทอมนิดๆ ชาวต่างชาติคนนี้โลภเกินไป โลภจนเธอแทบรับไม่ไหว
“ไม่เป็นไรหรอก คุณทอมมีความเป็นสุภาพบุรุษมาก เขาต้องดูแลเธอได้ดีแน่ เมย์ พาคุณทอมไปสำรวจดูรอบๆพระนครสิ จะได้เห็นบรรยากาศของประเทศจีนว่าเป็นยังไง” ธีรเมทถือสัญญาที่ทอมเซ็นชื่อแล้ว ด้วยจิตใจที่เบิกบาน
………
“มุก คุณนายโรส คุณนายเจนนี่ ธินิดาทุกคนอยู่ที่นี่กันหมดเลยเหรอ เดี๋ยวผมไปเอาเครื่องดื่มมาให้นะครับ” ชลธีเดินเข้ามา เขาพูดคุยกับนักลงทุนชาวต่างชาติได้พอประมาณแล้ว ดังนั้นก็เลยอารมณ์ดีมาก
“ประธานชลธี สวัสดีค่ะ รองประธานของคุณไม่เลวเลยนะคะ ฉันชอบมาก” คุณนายโรสรู้สึกชลธีดี เธอชมมุกดาต่อหน้าชลธี
“ผมก็ชอบมากครับ ดูท่าแล้วความชอบของผมกับคุณนายโรสน่าจะคล้ายกัน เป็นเกียรติมากเลยครับ” ชลธีพูดตลกขบขัน ทำให้บรรยากาศผ่อนคลายลงไปมาก
เขาไปเอาน้ำผลไม้มาให้คุณผู้หญิงทั้งสี่คน ของทุกคนล้วนแล้วแต่แตกต่างกัน
“ประธานชลธีรอบคอบจริงๆนะคะ จำที่ทุกคนชอบดื่มได้หมดเลย” คุณนายโรสมองดูชลธี เธอยังไม่รู้ว่าชลธีกับมุกดาเป็นสามีภรรยากัน
“ก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วครับ ผมจะต้องดูแลพวกคุณ ก็ต้องดูแลให้ถูกใจสิครับ คุณนายโรส นี่คือน้ำกีวีของคุณครับ คุณนายเจนนี่ นี่คือน้ำส้มของคุณครับ แล้วก็นี่คือน้ำแครอทของเธอนะมุก น้ำผึ้งนี่คือน้ำแตงกวาของเธอ” ชลธีส่งน้ำทุกแก้วให้ถึงมือคุณผู้หญิงทุกคน
“ประธานชลธี ขอบคุณสำหรับการต้อนรับค่ะ แต่ครั้งนี้ฉันมาเหมือนจะไม่เจอโครงการที่เหมาะสมอะไรเลยค่ะ ดังนั้นต้องขออภัยด้วยนะคะ” คุณนายโรสระวังตัวมาก จนถึงตอนนี้เธอยังไม่ได้เซ็นสัญญากับบริษัทไหนเลย
แต่บริษัทฮอนดากรุ๊ปแปลกมาก รองประธานคนนี้ดูแลอาหารการกินของตน พูดคุยเป็นเพื่อนกับตน แต่กลับไม่ได้พูดถึงเรื่องการร่วมงานเลย ทำให้ตนรู้สึกแปลกใจมาก
“อ้อ งั้นไม่เป็นไรครับ คุณนายโรส งั้นครั้งหน้าถ้าเรามีโครงการที่น่าสนใจ พวกเราค่อยร่วมงานกันก็ได้ครับ” ชลธีก็ไม่ได้พูดอะไร เขาก็ไม่รู้ว่ามุกดาจะทำอะไรกันแน่เหมือนกัน
หรือว่าโครงการในมือมุกดาคุณนายโรสไม่ชอบ?
“ค่ะ งั้นพวกเราค่อยร่วมงานกันในครั้งถัดไปนะคะ” คุณนายโรสมองดูมุกดา ก็ยังเห็นมุกดายิ้มให้กับตนอยู่
“คุณนายโรส คุณไม่รีบกลับประเทศ ในระหว่างที่อยู่ประเทศจีน ดิฉันพาคุณไปเที่ยวชมวัฒนธรรมชาที่ลึกซึ้งของประเทศจีน ดีไหมคะ?” มุกดาเชื้อเชิญคุณนายโรสอย่างมีมารยาท
