พอมุกดาพูดจบ เมธพรก็ตื่นเต้นขึ้นมากกว่าเดิม ตอนที่อยู่ที่มหาลัยนั้น เมธพรชอบผู้ชายอีกคนหนึ่ง อยากอวดให้ผู้ชายคนนั้นเห็น ก็เลยไปขอร้องให้มุกดาแกล้งแพ้
แต่ว่าสุดท้ายแล้วผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้ชอบเธอ แถมมุกดายังมีแฟนสุดหล่ออย่างธีรเมท ในใจของเธอรู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก คิดค้นวิธีจะได้นอนกับธีรเมธ ให้เขาหมอบราบคาบอยู่ใต้ชายกระโปรงของเธอ
ตอนนี้ความสัมพันธ์ของ 2 คนได้หยุดชะงักลงอย่างสมบูรณ์ แล้วเธอก็รู้ระดับของตัวเองดี
แต่ว่าเธอก็หันไปมองมุกดา ต่อให้แพ้เธอก็ไม่มีวันปล่อยให้มุกดาอยู่อย่างสงบสุขหรอก
บอลลูกแรกของมุกดาทำคะแนนได้ 8 ยังค่อนข้างสงบได้อยู่ แต่ว่าหลังจากนั้นมันก็น้อยลงเรื่อยๆ เธอรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมากกว่าเดิม เธอหันไปมองมุกดาที่กำลังมองเธอด้วยสายตาอย่างเย็นชาอยู่ไม่ไกล เมธพรก็ตัดสินใจว่าจะไม่ให้ได้อยู่ดีๆ เธอเสแสร้งทำเป็นลมขณะจะโยนบอล แล้วลูกโบว์ลิ่งก็ลอยไปหามุกดา
ตอนนั้นทุกคนตกใจมาก มีเพียงแค่ธินิดาเท่านั้นที่รู้ความคิดของเมธพร แถมยังเสแสร้งทำเป็นเข้าไปพยุงเมธพรอีก
โบว์ลิ่งลูกนั้นกลับกระแทกเข้ากับโบว์ลิ่งลูกนึงแล้วก็ลอยไปทางอื่น ตอนนั้นมุกดาตกใจเป็นอย่างมาก เธอเอาแต่ยืนค้างแข็งอยู่กับที่
“มุก ไม่เป็นไรใช่ไหม?”ประวีร์รีบวิ่งเข้ามา เขาเห็นภาพเหตุการณ์เมื่อกี้นี้ แล้วก็เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนั้นจงใจแกล้งทำเป็นล้มเพราะตั้งใจจะให้ลูกบอลชนมุกดา
“พี่ประวีร์? ฉันไม่ได้เป็นอะไรค่ะ” ตอนนี้มุกดาก็ได้สติกลับมา มองดูใบหน้าที่หล่อเหลาของประวีร์ แล้วบางทีก็รู้สึกใจสั่นบ้าง
“ประวีร์ นายก็มาเล่นโบว์ลิ่งเหมือนกันเหรอ? ” พอธินิดาเห็นประวีร์ ก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาทันที
พอเมธพรเห็นประวีร์ในตอนนี้ ในใจของเธอก็เริ่มรู้สึกอิจฉาขึ้นมาอีกครั้ง ทำไมผู้ชายแต่ละคนที่คบกับมุกดาต้องยอดเยี่ยมขนาดนั้นด้วย?
ประวีร์ยังคงจับมือของมุกดา เขาเห็นว่าสีหน้าของมุกดาดูดีขึ้นมาเล็กน้อย ถึงได้สบายใจขึ้น
เมธพรก็เดินเข้ามา “น้ำผึ้ง ท่านนี้คือ? “เมธพรไม่รู้จักประวีร์
“อ้อ ท่านนี้คือเพื่อนของฉันเอง ประวีร์” ธินิดาอยากจะปวดต่อหน้าเมธพร แต่ว่าตอนนี้พวกเขากำลังเฉยเมยต่อคนอื่นที่พวกเขามาด้วย
คุณนายเจนนี่ก็เดินเข้ามา เมื่อกี้เธอตกใจเป็นอย่างมาก ตอนนี้พอเห็นประวีร์จับมือของมุกดา เธอก็ไปแกะมือของประวีร์ออก แล้วตัวเองก็จับมือของมุกได้แทนเพื่อที่จะตรวจสอบว่าเธอเป็นยังไงบ้าง
“มุก คุณไม่ได้บาดเจ็บอะไรใช่ไหม?” คุณนายเจนนี่แอบซ่อนความกังวลไว้ในใจ
“เปล่าค่ะ ขอบคุณที่พวกคุณเป็นห่วงนะคะ ฉันสบายดีมาก” มุกดามองคุณนายเจนนี่แล้วตอบ คุณนายเจนนี่ท่านนี้ดีต่อเธอมากเลย แต่ว่าเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร
คุณนายโรสกับคุณยูริสก็เดินเข้ามาปลอบมุกดาเหมือนกัน
ธินิดาอาศัยโอกาสนี้ อยากจะพูดคุยกับประวีร์
แต่ว่าสายตาของประวีร์ก็หยุดอยู่ที่มุกดาเพียงเท่านั้น ไม่ได้มองเธอเลยแม้แต่นิดเดียว
เมธพรเห็นว่าขนาดธินิดาที่ทั้งสวยและใจกว้างอย่างนี้ ประวีร์ยังไม่เห็นอยู่ในสายตาเลย เธอก็เลยไม่กล้าไปด้านหน้าอยากรู้จักวางตัว
“มุก เมื่อกี้ฉันตกใจแทบแย่ โชคดีที่เธอไม่ได้เป็นอะไร” ธินิดาก็พุ่งเข้าไปหามุกดา แล้วก็เสแสร้งทำเป็นพูดยังเป็นห่วง
“มุก ขอโทษด้วยนะ เมื่อกี้ฉันลื่น” เมธพรเห็นว่าทุกคนต่างเป็นห่วงมุกดา แต่ไม่มีใครเป็นห่วงที่เธอเลือกล้มเลย เธอก็รู้สึกยิ่งอิจฉามุกดาขึ้นไปอีก
ทำไมมุกดาถึงได้ทำให้คนอื่นดีกับเธอได้ถึงขนาดนั้นกัน? จิ้งจกก็คือจิ้งจอก
เพราะเห็นว่ามุกดาไม่ได้เป็นอะไรแล้ว ทุกคนก็ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นในเกมเมื่อกี้อีกต่อไป
“เอาแบบนี้แล้วกันค่ะ เดี๋ยวจะเลี้ยงข้าวทุกคนเอง ถือว่าเป็นการทดแทน” ธินิดาเห็นว่าทุกคนดูอารมณ์ไม่ดีเท่าไหร่แล้ว ก็เลยเสนอความคิดเห็น ถ้าเกิดว่าวันนี้เธอเชิญคนพวกนี้ไปได้ ต่อไปชื่อเสียงในวงการของเธอต้องไม่เบาอย่างแน่นอน
“ช่างมันเถอะ พวกเราแยกย้ายกันเถอะ วันนี้ก็ไม่มีอารมณ์จะเล่นต่อไปแล้ว” สีหน้าของคุณนายเจนนี่ดูหมดความอดทนอย่างเห็นได้ชัด
เมื่อกี้ลูกสาวเกือบจะได้รับบาดเจ็บ เธอยังคงไม่รู้สึกดีขึ้น
“น้าโรส เมื่อกี้เมย์เองก็ไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นฉันเลยจะชวนทุกคนไปทานข้าว ถือว่าเป็นการชดใช้” เจตนาที่แท้จริงของธินิดา เพราะว่าเมื่อวานเธอไม่สามารถคุยให้คุณนายโรสมาร่วมงานด้วยได้ เธอก็เลยตามมาที่นี่ เพราะว่าอยากจะคุยกับคุณนายโรสต่อ
“วันนี้คุณนายเจนนี่เป็นคนเชิญพวกเรามา ในเมื่อเธอบอกว่าไม่ต้องก็ไม่ต้องแล้วกัน น้ำผึ้ง เธอพาเพื่อนของเธอกลับไปก่อนเถอะ ต่อไปพวกเราค่อยคุยกันใหม่ ประธานประวีร์ ไปทานข้าวด้วยกันไหมคะ?”คุณนายโรสก็รู้จักประวีร์ เธอเป็นเพื่อนกับพ่อประวีร์มานานแล้ว
“วันนี้ผมคงไปไม่ได้แล้วครับ เดี๋ยววันหน้าถ้ากลับไปที่ฝรั่งเศสแล้วผมจะเชิญคุณนายโรสกับคุณยูริสไปทานข้าวด้วยกันนะครับ” สำนักงานใหญ่ของบริษัทสตรอมแมน ของครอบครัวประวีร์อยู่ที่ฝรั่งเศส
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ งั้นตามใจคุณแล้วกัน พวกเราไปก่อนนะ” คุณนายโรสและคุณนายเจนนี่ จูงมือมุกดาเดินออกไป
“วีร์ งั้นเลี้ยงข้าวพวกเราแทนดีกว่า ยังไงตอนนี้ก็เป็นเวลาอาหารเที่ยงแล้ว พวกเราไม่ได้เจอกันตั้งนาน ไปทานข้าวด้วยกันโอเคไหม?”ธินิดามองไปที่ประวีร์ด้วยสายตาที่โหยหา หวังว่าเขาจะไม่ปฏิเสธตัวเอง
“ก็ได้” วันนี้ประวีร์ยังเห็นแก่หน้าของธินิดา ก็เลยไม่ได้ปฏิเสธเธอ
คำว่าก็ได้ของเขา ทำให้ธินิดาตื่นเต้นจนไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้จะเอามือไปวางไว้ที่ไหน แต่ไหนแต่ไรมาประวีร์ไม่เคยตอบรับคำขอของธินิดาเลย ถึงแม้ว่าธินิดาจะรู้จักรสนิยมของประวีร์ดี แต่ว่าก็ไม่มีโอกาสได้เอาอกเอาใจเขาเลย
“ถ้าอย่างงั้นพวกเราไปกันเถอะ ไปที่ภัตตาคารรอยัลแล้วกัน อาหารของที่นั่นค่อนข้างจะถูกปากนาย” ธินิดารีบโทรหาภัตตาคารรอยัลในทันที
“มุก สัญญาที่คุณร่างมาฉันกับคุณยูริสอ่านเรียบร้อยแล้วนะ พวกเราพอใจกับเนื้อหาในสัญญามาก วันมะรืนพวกเราไม่ได้มีธุระอะไร ก็มาจัดการเรื่องพวกนี้กันเถอะ” ตอนกินข้าวอยู่นั้นคุณนายโรสก็กระตือรือร้นกับมุกดาเป็นอย่างมาก
ตอนแรกมุกดานึกว่าต้องรอสักช่วงเวลาหนึ่ง คุณนายโรสถึงจะให้คำตอบกับตัวเอง แต่ไม่คิดเลยว่าเธอจะให้คำตอบเร็วขนาดนี้ หรือเพราะว่าเห็นแก่ที่วันนี้เธอเกือบจะได้รับบาดเจ็บ คุณนายโรสก็เลยอยากจะเซอร์ไพรส์ตัวเองก่อน ให้ตัวเองหายกลัว
“ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวถึงเวลาฉันจะไปรับพวกคุณ ไปทักเซ็นสัญญากันที่บริษัทฮอนดากรุ๊ป” ถึงแม้ว่าในใจจะรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก แต่ว่าใบหน้าของมุกดายังคงยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนปกติ
“ธรวาวดี เธอลองดูสิว่าสาวน้อยคนนี้มีสไตล์เหมือนกับเธอหรือเปล่า ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าพวกเธอสองคนคล้ายกันมาก เหมือนกับเธอตอนสมัยวัยรุ่นไปเลย แม้แต่ใบหน้าของพวกเธอสองคนก็ยังคล้ายกัน！”คุณนายโรสมองหน้ามุกดากับคุณนายเจนนี่ แล้วก็ถอนหายใจออกมา
มุกดากับคุณนายเจนนี่สบตากัน ในใจของคุณนายเจนนี่รู้สึกตื่นเต้น เธอกลับมุกดาหน้าตาเหมือนกันมากเลยเหรอ?
” โรส เธอรู้สึกว่าฉันกับมุกดาคล้ายกันตรงไหนเหรอ?”คุณนายเจนนี่ถามคุณนายโรสอย่างไม่เข้าใจ
