ธินิดาหมุนหนึ่งรอบตรงหน้ามุกดา ชี้ไปยังทิวทัศน์โดยรอบให้เธอดู
เวลานี้ฟ้าสว่างแล้ว ภาพทิวทัศน์ทุกอย่างรอบตัวสะท้อนเข้าไปในรูม่านตาอย่างกระจ่างชัดเจน
มุกดาเวลานี้จึงพบว่าที่แท้ทิวทัศน์ที่นี่สวยมากจริงๆ หมอกบางๆในยามเช้าตรู่ปกคลุมหมุนวนรอบภูเขา ทำให้ภูเขาที่เขียวขจีนั้นมีความลึกลับบางอย่าง
รอบๆรายล้อมไปด้วยต้นไม้เขียวขจี ภูเขามีรูปลักษณ์แตกต่างกันในแต่ละแบบ มีบางลูกเหมือนคน บางลูกเหมือนสัตว์ บวกกับการตกแต่งด้วยต้นไม้เขียวขจี เห็นเหมือนอะไรก็เป็นอย่างนั้น
แม้ว่าทิวทิศนะสวยงาม แต่ต้นไม้รอบๆมีมากเกินไป แต่กลับไม่มีดอกไม้อะไรเลย ในทางกลับกันให้ความรู้สึกเย็นเยือกวังเวง น่ากลัว
“ทิวทัศน์ที่นี่สวยงามที่สุด แต่ก็เป็นสถานที่ที่น่ากลัวที่สุด มุกดา เธอคงไม่รู้เลยสินะว่าที่นี่เคยมีคนตายมามากเท่าไหร่แล้ว คนที่ตายแล้วก็ถูกฝังไว้ใต้ต้นไม้ ดังนั้นต้นไม้ที่นี่ถึงได้เติบโตได้ดีที่สุด เธอลองดูสิว่าต้นไม้เหล่านี้ทั้งสูงทั้งใหญ่” ธินิดากำลังแนะนำสภาพของที่นี่ให้มุกดาฟัง
เธอคิดจะใช้คำข่มขู่ ให้มุกดาเกิดความหวาดกลัว ให้มุกดาขอร้องเธอ แต่เธอจะไม่มีทางปล่อยมุกดาไป
ทว่าความจริงกลับทำให้เธอผิดหวังเล็กน้อย เพราะบนใบหน้ามุกดานั้นไม่ได้มีท่าทางหวาดกลัวอะไรเลย มุกดาคนนี้แสดงได้เหมือนมากเลยนะ เธอเตรียมจะใส่ไฟเพิ่มอีก
“ที่นี่อากาศเย็นมากตลอดทั้งปี เพราะที่นี่วังเวงน่ากลัวมากไง เธอลองคิดดูว่าที่นี่มีวิญญาณมากมายแค่ไหน แล้วมันจะไม่น่ากลัวได้ยังไงกันต่อไปเธอนะมุกดา ก็ต้องอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนพวกเขา ดีแค่ไหนกัน ที่จะมีผู้หญิงสวยขนาดนี้มาเพิ่มอีกคน พวกวิญญาณหิวโหยที่นี่คงดีใจมากเลย ฮ่าๆๆๆ!” ธินิดาพูดจบก็หัวเราะออกมา เธอรู้สึกมีความสุขมากเหลือเกิน
“ฉันว่าสถานที่แห่งนี้ก็ไม่เลวนะ ทิวทัศน์สวยงาม บรรยากาศเหมาะสม ธินิดา คุณไม่รู้สึกว่าความร้อนรนกระวนกระวายใจของคุณมันมากเกินไป เหมาะจะอยู่ที่นี่มากกว่าฉันเหรอ” มุกดาพูดกับธินิดา
ธินิดาได้ยินคำพูดของมุกดาแล้ว สีหน้าเธอก็เปลี่ยนไปทันที มุกดานี่ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ เธอจะให้หล่อนได้ลิ้มรสแห่งการถูกทารุณดูสักครั้ง
“มุกดา ฉันว่าเธอรนหาที่ตาย! มานี้ ผลักผู้หญิงคนนี้ให้ตกลงไป!” ธินิดาโกรธแล้ว เธอสั่งให้คนผลักมุกดาตกลงไปในหุบเหว
มีผู้ชายมาจากด้านหลังสองคน พวกเขามาจับมุกดาเอาไว้ขวาคนซ้ายคน เอาตัวมุกดามาข้างๆหน้าผา
“ให้เธอดูวิวที่หน้าผาก่อน ว่าที่นี่ก็สวยมาก” ธินิดาให้คนกดศีรษะของมุกดาลงไป มุกดามองดู หุบเหวนั้นลึกมาพอตัวจริงๆ แทบจะมองไม่เห็นก้นเหวเลย นี่ถ้าตกลงไป ก็คงเหลือแต่กระดูก
“เป็นยังไงบ้าง ชอบมั้ย ฉันว่าเธอน่าจะชอบมากนะ มุกดา เธอขอร้องฉันสิ เธอขอร้องฉันก็จะไม่ให้คนผลักเธอลงไป” ธินิดาพูดกับมุกดาด้วยท่าทางที่เหนือกว่า
มุกดาไม่มองธินิดาด้วยซ้ำ ผู้หญิงคนนี้ต้องการให้ตนเองยอมก้มหัวให้ แต่เธอช่างไร้เดียงสาเกินไป ต่อให้ตนเองยอมก้มหัวให้ ก็จะไม่ยอมก้มหัวให้เธอ เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร
“ธินิดาฉันคิดว่าเธอคิดมากไปแล้ว ฉันจะยอมก้มหัวให้เธอได้ยังไง เธอเป็นใคร เธอคิดว่าเอาฉันมาที่นี่ ฟิลลิปจะปล่อยเธอไว้เหรอ การลงมือของฟิลลิปเธอเองก็น่าจะรู้ดีไม่ใช่เหรอ เธออยู่กับเขามานานหลายปีขนาดนั้น ฉันเป็นผู้หญิงที่เขาอยากแต่งงานด้วยให้ได้ เธอลองคิดพิจารณาดูนะว่า ถ้าวันนี้ฉันตายไป ฉันคิดว่าเธอก็คงมีชีวิตอยู่ไม่ถึงพรุ่งนี้ ดีจริงๆ ยังมีคนตามฉันไปด้วย หนทางสู่ยมโลกของพวกเราไม่เดียวดายเลย” มุกดาพูดกับธินิดา สีหน้าเธอไม่มีความหวาดกลัวเลยสักนิดเดียว ในทางกลับกันยังมองธินิดาอย่างดูถูก
ธินิดาได้ยินคำพูดของมุกดา ก็มองไปที่คนพวกนั้นอีก คนพวกนั้นล้วนเป็นคนของฟิลลิป มีเพียงสองสามคนที่เป็นคนใกล้ชิดสนิทสนมของตนเอง ถ้าให้ฟิลลิปรู้ว่าตนเองพามุกดามาที่นี่ ต้องไม่ปล่อยตนเองแน่นอน คนเหล่านี้ก็คือพยาน
“ฮ่าๆๆๆ มุกดา ฉันแค่ล้อเธอเล่นเท่านั้นเอง จะเป็นคุณนายของคุณฟิลลิปของพวกเรา ก็ต้องผ่านการทดสอบความกล้าก่อนอันดับแรก เธอผ่านการทดสอบแล้ว งั้นพวกเรากลับไปที่โบสถ์ต่อตอนนี้เลย” แม้ว่าปากธินิดาจะพูดแบบนี้ แต่ภายในใจเธอนั้นไม่เต็มใจอย่างมาก ทว่าเธอมีวิธีที่จะทำให้มุกดามีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน
“ใช่เหรอ ที่แท้ที่พาฉันมาที่นี่เป็นความคิดของฟิลลิปเหรอ ลำบากเธอจริงๆเลย” มุกดาไม่เคยกลัวเลยสักนิดตั้งแต่ต้นจนจบ
“แน่นอนว่าเป็นความคิดของคุณฟิลลิป มาๆ ขึ้นรถกันเถอะ พวกเรายังต้องรีบไปให้ทันเวลา พิธีแต่งงานของคุณฟิลลิปใกล้จะเริ่มแล้ว” ธินิดาเหลือบมองเวลา ยังมีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมง น่าจะพอ เธอก็บอกให้ทุกคนขึ้นรถ ขับไปที่โบสถ์เลย
“มุกดา เมื่อกี้เธอทำให้ฉันตกใจแทบตายจริงๆ ฉันคิดว่าธินิดาจะให้โยนเธอลงไปแล้วจริงๆ!” เมื่อครู่ลูซี่เตรียมพร้อมแล้ว ถ้าธินิดากล้าทำอะไรบ้าๆ เธอก็จะผลักธินิดาลงไปด้วย
“ไม่หรอก เธอยังไม่อยากตาย ดังนั้นก็แค่อยากจะขู่ฉัน อยากให้ฉันอ้อนวอนขอร้องก็เท่านั้น แต่ต่อไปเธอต้องแก้แค้นฉันแน่นอน ฉันระวังตัวไว้ก็ถูกแล้ว” มุกดาเช็ดเหงื่อบนศีรษะ เมื่อครู่เธอก็มองเห็นความลังเลในสายตาของธินิดา ในตอนนี้ ดังนั้นเธอจึงเสี่ยงและพูดคำเหล่านั้น คิดไม่ถึงว่าธินิดาจะกลัวฟิลลิปมากจริงๆ
แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปแล้ว เธอจะจดจำแค้นครั้งนี้เอาไว้ ธินิดาติดหนี้ฉันไว้มากมายหลายเรื่องขนาดนี้เมื่อไหร่ที่เธอควรจะได้ชดใช้เสียที
ขบวนรถยนต์เดินทางต่อ เมื่อมาถึงที่โบสถ์ ธินิดาก็มาตรงหน้าของมุกดาอีก เปิดประตูรถ ให้มุกดาลงมาอย่างเคารพนอบน้อมมาก
“มุกดา เรื่องวันนี้เธอห้ามพูดพล่ามไปทั่วนะ ไม่อย่างนั้นเธอก็ระวังตัวเอาไว้หน่อย!” หน้าของเธอนอบน้อมมาก แต่กลับข่มขู่เบาๆข้างหูของมุกดา
“เธอคิดว่าฉันแต่งงานกับฟิลลิปแล้ว ฉันยังจะกลัวเธอเหรอ” มุกดาพูดแล้วก็เดินไปข้างหน้า
ธินิดาโกรธจนกัดฟันกรอด มุกดาคนนี้ คอยดูเถอะ ตนเองจะจัดการเธอในไม่ช้า
ตอนที่เดินเข้าไปในโบสถ์ ฟิลลิปรออยู่ที่นั่นแล้ว เขามองเห็นมุกดาที่สวมชุดแต่งงานสีแดงแบบจีน ดวงตาหม่นหมองเล็กน้อย ชุดนี้ไม่ใช่ชุดที่เขาเลือกให้มุกดาใส่ แม้ว่าจะสวมใส่ได้อย่างสวยงามมาก แต่ในใจของเขากลับรู้สึกไม่สบายอย่างมาก
ลูซี่เดินเข้าไปก่อน เธอเดินไปตรงหน้าของฟิลลิป พูดอะไรบางอย่าง สีหน้าของฟิลลิปจึงดีขึ้นเล็กน้อย เขาเป็นผู้ชายบ้าอำนาจ ชอบเอาความคิดตนเองมาตัดสินทุกอย่างไม่ว่าเรื่องอะไร แม้แต่เรื่องชุดแต่งงาน เขาก็ยังต้องตัดสินใจเอง
ผู้ดำเนินพิธีพามุกดาข้าไป บทเพลงพิธีแต่งงานดังขึ้นภายในโบสถ์
บนที่นั่งมีผู้คนมาร่วมงานมากมาย ทุกคนล้วนมีรอยยิ้มที่ตกตะลึงเหมือนกันบนใบหน้า มุกดามองใบหน้าของคนแปลกหน้าเหล่านั้น ยังดีที่เธอไม่รู้จักคนพวกนี้เลย เดินผ่านทางเดินยาว มุกดาก็เดินมาถึงตรงหน้าของฟิลลิป
ฟิลลิปมองมุกดาที่งดงาม รอยยิ้มบนใบหน้าเขามีแต่ริ้วรอย
เขายื่นมือมาดึงมุกดา แต่กลับถูกมุกดาหลบเลี่ยงอย่างมีไหวพริบ
