ตอนที่ฟิลลิปไปดึงมุกดานั้น กลับถูกมุกดาหลบเลี่ยงอย่างชาญฉลาด หน้าเขาเย็นเยือกทันที แต่ก็ยังไม่ได้แสดงท่าทางออกมา
มุกดาถูกลูซี่ส่งอยู่ตรงข้ามกับฟิลลิป ทั้งสองยืนเผชิญหน้ากัน สายตาแทะโลมของฟิลลิปทำให้มุกดารู้สึกไม่สบายอย่างมาก แต่เพื่อครอบครัว เธอก็ทำได้แค่อดทน
บาทหลวงที่สวมชุดนักบวชกล่าวอะไรเยอะแยะมากมาย พูดว่าอะไรบ้าง มุกดาเองก็ไม่ได้ฟังให้กระจ่างชัด
มุกดาก้มหน้าก้มตาตลอดเวลา เธอไม่อยากเห็นฟิลลิป และก็ไม่อยากฟังเสียงของบาทหลวงคนนั้นด้วย เอาตัวเองไปอยู่ในซอกหลืบที่ว่างเปล่า
“ผมเต็มใจ” เสียงสูงวัยที่ทรงพลังของฟิลลิปดึงมุกดาให้กลับมาที่โลกของความเป็นจริง
มือที่แก่ชราของฟิลลิปกุมมือเล็กที่ขาวนุ่มของมุกดาเอาไว้ ทำให้มุกดาตกใจเล็กน้อย จิตใต้สำนึกคิดจะสะบัดมือเขาออก
แต่มือของฟิลลิปแข็งแรงมาก เขาจับมือมุกดาเอาไว้แน่นมาก
“ที่รัก คืนวันนี้พวกเราก็จะเป็นสามีภรรยากันแล้ว คุณก็อย่ากลัวเลย ทุกสิ่งทุกอย่างของคุณจะเป็นของผม” ดวงสีเขียวของฟิลลิปเสมือนกับหมาป่าที่หิวโหยจับจ้องอยู่ที่มุกดาอย่างนั้น
ตอนนี้บาทหลวงก็ถามมุกดาอีก ถามเธอว่าเต็มใจหรือไม่ แต่มุกดากลับไม่ตอบอะไร
“ที่รัก บาทหลวงกำลังถามคุณอยู่นะ รีบตอบสิ” ฟิลลิปเร่งรัดมุกดา
มุกดามองมือของตนเองและมือของฟิลลิป เธอมาที่อเมริกาแล้ว จะต่อต้านขัดขืนอย่างไรก็ไร้ประโยชน์ เอกสารที่เธอต้องการฟิลลิปบอกว่าจำเป็นต้องแต่งงานก่อน เขาจึงจะให้เธอ
“ที่รัก รีบตอบเร็ว” ฟิลลิปบีบมือของมุกดาแรงขึ้นอีกนิด
ทั้งงานต่างไม่มีใครพูดอะไร ทุกคนต่างเฝ้ารอการมาถึงของวินาทีที่ควรจะเป็นวินาทีแห่งความศักดิ์สิทธิ์นี้ในตอนแรก
มุกดาเงยหน้าขึ้นมา เธอมองฟิลลิป แล้วก็มองไปยังแขกที่นั่งอยู่อีก ทั้งโบสถ์นั้นมีคนนั่งอยู่เต็ม ด้านหลังเธอยังมีลูซี่ที่ประกบแน่นอยู่ด้วย เวลานี้ เธอทำได้เพียงแค่ตอบว่าตนเองเต็มใจ
สูดลมหายใจลึกๆ มุกดาเผยอริมฝีปากเบาๆ เพื่อจะพูดคำว่าฉันเต็มใจสามคำนั้นออกมา
ตอนนี้เอง ประตูโบสถ์ก็ถูกเปิดออก ร่างสูงใหญ่ปรากฏตรงประตู ด้านหลังยังมียศัสวินตามมารวมถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจอีกมากมาย
“เธอไม่เต็มใจ!” เสียงชลธีแข็งกร้าวดังมาจากประตู ฟิลลิปดึงมุกดามาอยู่ข้างหลังตนเองทันที
“ว้าย!” ตำรวจเข้ามาเป็นแถวยาวเหยียด ทำให้แขกเหรื่อเหล่านั้นตื่นตกใจขึ้นมา มีสุภาพสตรีมากมายร้องออกมา ตำรวจล้อมโบสถ์เอาไว้อย่างรวดเร็ว
“พวกคุณจะทำอะไร” เวลานี้ฟิลลิปตื่นตระหนกมาก เขาก็ไม่รู้ว่าชลธีกับยศัสวินจะพาตำรวจมาทำไม
“พวกเราไม่ทำอะไร แต่ว่าคุณฟิลลิป คุณเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฉ้อโกงระหว่างประเทศ พวกเราแจ้งความแล้ว ปัญหาทุกอย่าง คุณก็ไปสอบถามที่สถานีตำรวจเอาเองเถอะ” ชลธีเดินไป แต่ฟิลลิปกลับผลักตัวมุกดามาที่ด้านหน้าตนเองทันที ในมือเขาไม่รู้ว่ามีมีดเล่มหนึ่งโผล่มาตอนไหน เขาใช้มีดเล่มนั้นจี้ไปที่คอของมุกดา
ตอนที่มองเห็นชลธีและพ่อของตนเองปรากฏตัวขึ้นภายในโบสถ์พร้อมกัน มุกดาก็อึ้งตะลึงไปเลย เธอคิดไม่ถึงว่าจะได้พบคนที่ตนเองอยากเจอที่สุดในสถานที่แห่งนี้
ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกฟิลลิปนำตัวมาใช้ประโยชน์แล้ว ตอนนี้เธอสัมผัสได้ถึงใบมีดที่เย็นเฉียบแนบติดแน่นกับคอของตนเองสามารถทิ่มแทงลำคอของตนเองได้ตลอดเวลา
“มุกดา คุณไม่ต้องกลัว ผมจะช่วยคุณออกไป” ชลธีเห็นมุกดาถูกฟิลลิปจับเป็นตัวประกัน หัวใจเขาก็เจ็บปวดมาก ในดวงตามีแต่ความโกรธ
“ฮ่าๆๆ พวกแกอย่าโง่ไปหน่อยเลย คิดไม่ถึงว่าพวกแกจะเก่งขนาดนี้ ภายในช่วงเวลาสั้นๆก็สามารถหาหลักฐานของฉันได้ แต่ไม่เป็นไร ยังไงบริษัทฉันก็ต้องปิดตัวลงอยู่แล้วในไม่ช้า ฉันก็จะไม่เหลืออะไรแล้ว คิดจะให้พวกแกตายไปพร้อมกับฉันพอดี!” ฟิลลิปลากมุกดาถอยหลังไปสองสามก้าว เขาต้องการตำแหน่งที่ปลอดภัย
“ชลธี คุณมาที่นี่หมายความว่าอะไร หมายความว่าโจนส์กรุ๊ปไม่มีปัญหาอะไรแล้วใช่มั้ย” เวลานี้มุกดาต้องการคำตอบที่ชัดเจนแน่นอน
“อืม ไม่มีอะไรแล้ว ฟิลลิปใช้วิธีการหลอกลวง ทำให้โจนส์กรุ๊ปถูกหลอก ตอนนี้พวกเรามีหลักฐานการกระทำผิดของเขาแล้ว จึงมาจับกุมเขา” ชลธีอธิบายให้มุกดาฟัง ภายในหัวสมองเขาคิดแผนการรับมืออย่างรวดเร็ว
เมื่อได้ยินว่าโจนส์กรุ๊ปไม่เป็นไรแล้ว มุกดาก็สบายใจ เธอไม่มีอะไรต้องกังวลมากแล้ว
“ฟิลลิป คุณอย่าทำอะไรลูกสาวผม คุณเอาผมไปเป็นตัวประกัน ปล่อยตัวลูกสาวผมมา” ยศัสวินเดินมา อาการบาดเจ็บที่เอวเขายังไม่หายเป็นปกติดี บวกกับช่วงนี้เขากับชลธุย่งมากในการตามหาหลักฐานเพื่อเอาผิดฟิลลิป เวลาเขาเดินจึงกะเผลกเล็กน้อย
“โจนส์ คุณฝันหวานเกินไปแล้วนะ คนที่ผมต้องการมีเพียงเธอ ผมรักเธอ ผมจะคืนเธอให้คุณได้ยังไง ผมไม่มีทางไปติดคุก ผมมีแค่ความตายเป็นทางเลือกเดียว แต่ก็ดีมาก ที่บนเส้นทางแห่งความตาย ผมได้ตายไปพร้อมกับคนที่ผมรัก ไม่มีอะไรต้องเสียใจแล้ว” ฟิลลิปกอดมุกดาไว้แน่น ร่างกายที่อ่อนเยาว์นั้นทำให้เขารู้สึกได้ถึงความกระปรี้กระเปร่า เขาตายก็ไม่เสียดาย
“แกมันชั่วช้าสารเลว แกปล่อยลูกสาวฉันนะ” ยศัสวินเดินไปข้างหน้าสองสามก้าว
“อย่าเข้ามา ไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอเดี๋ยวนี้!” ฟิลลิปเอามีดจี้ไปที่คอของมุกดาแน่น บาดเข้าไปที่ผิวของมุกดาแล้ว เลือดสีแดงไหลออกมา
“ฟิลลิป คุณถูกล้อมไว้หมดแล้ว คนของคุณก็ถูกพวกเราควบคุมตัวไว้หมดแล้ว ตอนนี้คุณปล่อยตัวประกัน ตามพวกเรากลับไปที่สถานีตำรวจเถอะ!” ตำรวจเองก็ควบคุมตัวลูกน้องของฟิลลิปไว้แล้ว เวลานี้จึงมาพูดกับฟิลลิป
“พวกแกเห็นฉันเป็นคนโง่หรือ ถ้าฉันปล่อยเธอ ฉันก็กลายเป็นเหมือนรังผึ้งที่พวกแกกรูกันเข้ามาจับ ฉันยังไม่อยากตายตอนนี้ ฉันจะไปจากที่นี่ พวกแกเตรียมรถให้ฉันหนึ่งคัน เงินหนึ่งแสน ฉันจะไปจากที่นี่ ถ้าภายในสิบนาทีไม่เตรียมของพวกนี้ให้ฉัน พวกแกก็รอรับศพเธอแล้วกัน ฮ่าๆๆ!” ดวงตาสีเขียวคู่นั้นของฟิลลิปกวาดตามองไปรอบๆ เขารู้ว่าคนพวกนี้ต้องการจะช่วยมุกดา ถ้าเป็นแบบนี้ โอกาสที่เขาจะชนะก็ยิ่งมีมากขึ้น
“พ่อ ชล พวกคุณไม่ต้องสนใจฉัน จับตัวฟิลลิปไปเลย อย่าให้เขาไปทำร้ายใครอีก ฉันไม่เป็นไร” มุกดาพูดกับชลธี
“คุณหุบปาก คุณอยากตายใช่มั้ย อย่างนั้นไม่ได้ คุณเป็นภรรยาผม ผมยังไม่เข้าหอกับคุณเลย คุณจะตายได้ยังไง” ฟิลลิปโกรธ มือของเขาสั่นเทา เลือดที่คอของมุกดาก็ยิ่งไหลมากขึ้น
ถ้าไม่ใช่ว่าฟิลลิปกอดเธอแน่นเกินไป มุกดาคิดจะช่วยเหลือตัวเอง แต่ฟิลลิปเจ้าเล่ห์มาก ด้วยท่าที่กอดเธอจากด้านหลัง ทำให้มุกดาไม่มีโอกาสต่อสู้ขัดขืนได้เลย
“ลูซี่ อีกเดี๋ยวพอพวกเขาเตรียมของเรียบร้อยแล้ว เธอก็เอาของไป พวกเราไปด้วยกัน!” ฟิลลิปพูดกับลูซี่ที่อยู่ข้างๆตนเอง
“ค่ะ” ลูซี่ตอบรับพลางเดินไปที่ด้านหลังของฟิลลิป ฟิลลิปอบรมเลี้ยงดูลูซี่ด้วยความตั้งใจ เป็นบอดี้การ์ดที่เขาภาคภูมิใจที่สุด
“อ้า!””เฮือก” เสียงดังขึ้นสองครั้ง ฟิลลิปก็ค่อยๆล้มลงไปกองอยู่ที่พื้น
