ธีร์ธวัชมองไปทางวรรณวิมลที่นอนอยู่บนเตียง รู้สึกจุกอยู่ในใจที่ไม่สามารถอธิบายออกได้ ตอนแรกคิดจะมาหย่ากับเธอ แล้วยังไม่ได้เปิดตัวลูกชาย แต่ตอนนี้วรรณวิมลกลับกลายเป็นแบบนี้ เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วจริงๆ
“เธอจะอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนครับ” ธีร์ธวัชถามหมอ ตอนนี้หน้าวรรณวิมลซีดไปหมด ไร้ร่องรอยของความเป็นคน ถ้าไม่บอกว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ คนที่ไม่รู้คงคิดว่าเธอตายไปแล้ว หน้าที่เห็นนั้นดูไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
“ไม่รู้สิ อาจจะหนึ่งปี อาจจะตลอดชีวิต” หมอส่ายหัว ไม่มีใครคาดเดาได้ในตอนนี้
” ในกล้องวงจรปิดตอนนั้นเธอกินยาพิษเข้าไปด้วยตนเอง ยาพิษนั้นคือยาพิษฆ่าหนู นึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะคิดไม่ได้” โธรณีบอกทุกอย่างที่ได้ยินให้ ธีร์ธวัช
“เฮ้อ บางทีนี่อาจเป็นโชคชะตาก็ได้ เธอสมควรที่จะเป็นแบบนี้ในชาตินี้ก็ได้ แต่น่าเสียดายที่ลูกของผม ยังไม่ได้เปิดตัวในช่วงนี้แล้ว” ธีร์ธวัชไม่ได้กังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ของ วรรณวิมลมากนัก เขากังวลคนใหม่และลูกชายของเขามากกว่า
โธรณีทำได้แค่มองธีร์ธวัช ทั้งคู่ก็เป็นพี่ชายของตนเอง เธอก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี จู่ๆ เธอก็รู้สึกว่า วรรณวิมลก็ค่อนข้างน่าสงสาร
ธีร์ธวัชกลับมาก็ไม่ได้อยู่นาน หลังจากที่นิตย์รวีร์ได้เป็นประธานของบริษัทฮอนดากรุ๊ป เขาก็ใช้อำนาจกดเรื่องของตนเอง ดังนั้นจึงไม่มีใครพูดถึงเรื่องของธีร์ธวัช อีกเลย
อย่างไรก็ตามเขาชินกับการอยู่ต่างประเทศแล้ว คนที่นั้นไม่มีใครดูถูกเธอ อีกอย่างเขาก็ได้โอนหุ้นของเขาโอนไปยังพี่ชายคนโตนิตย์รวีร์แล้ว เพื่อให้พี่ชายคนโตเอาชนะ ชลธีและได้เป็นประธานของบริษัทฮอนดากรุ๊ป ดังนั้นข้อตกลงในตอนนั้นคือหลังจากที่ นิตย์รวีร์ได้เป็นประธานเขาก็จะจัดการเรื่องของธีร์ธวัช
ครั้งนี้ที่ธีร์ธวัชกลับมา เขาไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลสุวรรณเลิศ และก็ไม่ได้ไปพบชลธีกับนีรชา เขาไปพบแค่ นิตย์รวีร์ครั้งเดียว แล้วก็ไปพบคุณแม่ของเขาสิริกร เขาเห็นว่าเนื่องจากวรรณวิมลไม่ยอมหย่ากับเขา เขาก็ไม่อยากอยู่ตรงนี้อีกต่อไป
“พี่ หนูอยากไปเยี่ยมอักลี่” โธรณีพูดกับชลธี
“ไม่ได้ เธอไปเยี่ยมไม่ได้ แสนดีเธอไปเถอะ ครอบครัวนี้ไม่ต้อนรับเธอ เธอกลับไปที่คฤหาสน์เถอะ” ต่อหน้าคนใช้ ชลธีไม่ไว้หน้าให้โธรณีเลย
“พี่ พี่ทำแบบนี้ได้ไง เพื่อผู้หญิงคนนั้น พี่เลยทำแบบนี้กับหนูนั้นเหรอ หนูเป็นน้องสาวแท้ๆ ของพี่เลยนะ พี่ไม่คิดว่าทำเกินไปเหรอ?” โธรณีร้องไห้ในห้อง
“เธอทำอะไรลงไป เธอรู้อยู่แก่ใจ อย่าให้ฉันต้องพูดอะไรอีกเลย ในฐานะที่เป็นพี่ชาย ฉันยอมให้เธอเข้ามาในบ้านแล้ว แต่ลูกและภรรยาของฉัน พวกเขาไม่มีทางที่จะให้อภัยเธอได้ ก่อนที่ฉันยังไม่เปลี่ยนใจ เธอออกไป บอกให้ออกไปไง!” ชลธีผลักโธรณีออกไป
โธรณีร้องไห้และวิ่งออกไป หลังจากที่ออกจากบ้านด้วยความรู้สึกที่น้อยใจ เธอจึงโทรหาธินิดา
“น้ำผึ้งแกอยู่ที่ไหน ฉันจะไปหาแก”
โครงการลงทุนของ นิตย์รวีร์ได้เริ่มดำเนินการในภายใต้ของตนเองและเขาอย่างแข็งแกร่ง ได้เริ่มดำเนินการแล้ว ช่วงระยะแรกก็ไปได้อย่างดี รายได้ก็ได้เยอะ
“เป็นไงล่ะ ตอนนั้นผมพูดถูกไหม? พวกคุณถูกชลธีล้างสมองกันแล้ว ไหนบอกว่าโปรเจกต์นี้อันตราย เป็นยังไงบ้างล่ะตอนนี้? พวกคุณถือ 20% ของรายได้ของทุกเดือน ดีใจไหม?” ในที่ทำการประชุมสามัญผู้ถือหุ้นนิตย์รวีร์พูดกับคณะผู้ถือหุ้น
กรรมการเหล่านั้นก็เห็นแก่เงินกัน ถูกนิตย์รวีร์ซื้อหมดแล้ว ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงอยู่ฝั่งนิตย์รวีร์ ผู้ถือหุ้นทั้งหมดที่อยู่ฝั่งชลธีได้ถูกจัดการอย่างเป็นจริงเป็นจังหมดแล้ว
“ดังนั้น พวกคุณต้องเชื่อใจผม ผมจะทำให้พวกคุณรวยขึ้นเรื่อย ๆ และรวยยิ่งกว่าตอนที่คุณอยู่กับ ชลธี พวกคุณต้องเชื่อใจผม ตอนนี้พวกเรากำลังจะออกหุ้นใหม่ พวกคุณนำเงินในบ้านมาซื้อได้เลย จากนั้นพวกคุณทั้งหมดก็จะได้นับเงินจนมือเป็นตะคริว” ในการประชุมสามัญผู้ถือหุ้น นิตย์รวีร์ขอให้ผู้ถือหุ้นนำเงินออกมาและซื้อหุ้นบริษัทฮอนดากรุ๊ปต่อไป
ตอนนี้เขายังขาดเงินจำนวนอีกมากมาย เงินที่ธินิดาบอกว่าจะชดใช้ก็ยังไม่ได้ให้มา เขาไม่มีวิธีอื่นแล้ว นอกจากการออกหุ้นใหม่
“แต่เราจะออกหุ้นใหม่เพื่ออะไรครับ? หุ้นของบริษัทฮอนดากรุ๊ปของเราขายดีมาตลอดทำไมเราถึงออกหุ้นใหม่ล่ะครับ?” แม้ว่าผู้ถือหุ้นดูเหมือนจะสนับสนุนนิตย์รวีร์ แต่ในใจพวกเขานั้นรู้ดีว่าเป็นอย่างไร”เพราะเราต้องการขยายขอบเขตธุรกิจของเรา สิ่งเหล่านี้ต้องการใช้เงิน พวกเราต้องใช้เงินทำเงิน พวกคุณน่าจะเข้าใจหลักการนี้อยู่แล้ว” นิตย์รวีร์พูดจนปากแห้ง แต่คนด้านล่างเหมือนจะไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่นัก
“ทุกคนดูบัญชีของตัวเองสิ เงินที่ทำได้โอนให้พวกคุณแล้ว ปลอดภัยดีใช่ไหมล่ะ ยิ่งพวกคุณลงทุนมาก ก็จะยิ่งมีรายได้มากขึ้นในวันข้างหน้า หากพวกคุณไม่ยอมที่จะออกเงิน ผมจะขายหุ้นให้บุคคลภายนอกในสังคม ฉันคิดว่าด้วยชื่อเสียงของบริษัทฮอนดากรุ๊ป หลายคนคงเต็มใจที่จะซื้อหุ้นของพวกเรา ถึงตอนนั้นถ้าพวกคุณอยากจะซื้อก็ไม่มีหวังแล้ว ผมเป็นคนที่มีประโยชน์อะไรดีๆ ก็ชอบแบ่งปันให้กับคนของตนเองก่อน” นิตย์รวีร์ยังคงเชียร์ให้พวกเขาซื้อหุ้น
บางคนก็พูดได้มีเหตุผล กำไรในช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมาค่อนข้างสูงจริงๆ และก็เข้าบัญชีของตัวเองได้อย่างตรงเวลา จึงเห็นด้วย เต็มใจที่ซื้อหุ้นส่วนนี้
เมื่อมีคนเห็นด้วย สิ่งต่างๆ ก็จะจัดการได้ง่ายขึ้น มีคนเห็นด้วยมากขึ้นเรื่อย ๆ ว่าต้องการซื้อหุ้นส่วนนี้
“ดีมากครับ ผมทำเพื่อพวกคุณแหละครับ สัปดาห์หน้า ทุกคนเตรียมเงินให้พร้อม และเราจะแจกจ่ายหุ้นกัน ครั้งนี้ฉันจะออกหุ้น 5 พันล้านหุ้น และเราจะเก็บ 3 พันล้านไว้ใช้กันเอง ผมจะขายให้บุคคลภายนอกในสังคม” นิตย์รวีร์ในที่สุดนิตย์รวีร์ก็ได้เห็นทุกคนโล่งใจ เขาเองก็โล่งใจเช่นกัน
กำไรช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเป็นเงินที่เขายืมมา ถึงแม้ว่าเขาจะทำเงินได้บ้าง แต่ก็ไม่เยอะอย่างที่เขาพูด เพื่อให้ทุกคนติดในหลุมต่อไป เขาเลยต้องยืมเงินเพื่อแจกกำไร
หลังจากการกล่าวสุนทรพจน์ไปหลายครั้ง ผู้ถือหุ้นก็ตกลงกันในที่สุด ตอนนี้นิตย์รวีร์ก็โล่งใจแล้ว เงินที่กู้ยืมจากเจ้าหนี้นอกระบบ เพื่อธินิดาเขาเลยทำไปแล้ว
ขณะนี้บริษัทฮอนดากรุ๊ปกำลังออกหุ้นใหม่ ชลธีถูกบริษัทฮอนดากรุ๊ปไล่ออกแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่มีส่วนร่วมแล้ว
ผู้ถือหุ้นบางคนโทรหาชลธี โดยบอกว่ากำลังจะออกหุ้นใหม่ และถามเขาว่าเขาคิดอย่างไร ในตอนนั้น คนเหล่านี้อยู่ฝั่งเดียวกับนิตย์รวีร์หมด และหลีกเลี่ยงชลธีให้ได้ไกลที่สุด แต่ตอนนี้พวกเขายังคงต้องถาม ชลธีก่อน
แน่นอน ชลธีจะพูดว่ามีความเสี่ยง และเขาก็ไม่สามารถบอกคนเหล่านี้โดยตรงว่าถูกหลอกลวง เพราะถ้าเขาพูดอย่างนั้น คนเหล่านี้ต้องคิดว่าเขาอิจฉา นิตย์รวีร์
“ชล นายคิดว่าครั้งนี้ นิตย์รวีร์ออกหุ้นใหม่ทำไม” ลูซี่ถามชลธี
“ทำไม จะทำไมล่ะ? ต้องเป็นเพราะเงินทุนไม่หมุนเวียนล่ะสิ!” สีหน้าของชลธีแสดงออกว่าอย่างรู้งาน
