ชลธีมอบข้อตกลงที่เขานำมามอบให้กับนิตย์รวีร์ ให้เขาเซ็นชื่อลงในข้อตกลง
นิตย์รวีร์รับข้อตกลงมา เขายังไม่ทันอ่าน ชลธีก็พูดกับเขาว่า “เดี๋ยวนี้พี่อยู่ที่บริษัทฮอนดากรุ๊ปล้มละลายแล้ว พี่ใช้วิธีอะไรผมไม่อยากจะถามอีก ตอนนี้มีสภาพที่ยุ่งเหยิงมาก ผมต้องใช้เวลานานกว่าจะฟื้นฟูให้เหมือนเดิม เฮ้ ผมโชคร้ายจริงๆ ใครให้คุณเป็นพี่ชายผมล่ะ ถ้าเป็นคนอื่นละก็ เรื่องนี้ผมไม่ช่วยแน่นอน” ชลธีถอนหายใจ
นิตย์รวีร์กำข้อตกลงไว้แน่น เขากลัวว่าชลธีจะเปลี่ยนใจ เพราะบริษัทฮอนดากรุ๊ปในตอนนี้ ในใจเขารู้ชัดเจนดีว่า มันเป็นสภาพที่ยุ่งเหยิงจริงๆ เขาก็ไม่สามารถยืนหยัดต่อไปได้อีก ในเวลานี้ชลธียอมรับช่วงต่อถือว่าโชคดีแล้ว ตำแหน่งประธานก็ไม่ใช่เป็นได้ง่ายๆ ถือไว้ก็เป็นเหมือนหัวมันฝรั่งร้อนๆ ที่ลวกมือได้
“นายห้ามเปลี่ยนใจนะ ฉันโอนหุ้นทั้งหมดของฉันให้นาย และฉันก็ไม่ต้องการที่จะเป็นประธานอีกต่อไป นายให้เงินฉัน ต่อไปบริษัทฮอนดากรุ๊ปเกิดอะไรขึ้น ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันละ ” นิตย์รวีร์วาดหวังได้สวยมาก ในช่วงเวลานี้ เขามอบหุ้นทั้งหมดของเขาให้กับชลธี ก็สามารถแลกกับเงินสด เขาจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
ส่วนบริษัทฮอนดากรุ๊ป ในเวลาอันสั้นมีแนวโน้มสูงว่าคงจะไม่มีกำไรใดๆ เขาไม่ต้องการที่จะดูแลจัดการอีกต่อไป ยังไงซะ ไม่ว่ามีเงินหรือไม่มีเงินก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขาอีก แต่หุ้นส่วนของเขาจะต้องขอเงินจากชลธีนะ
“พี่ใหญ่ หุ้นของพี่เอามาให้ผม ผมควรจัดการอย่างไร พี่ยืมเงินจากข้างนอกมากมายขนาดนั้น หุ้นของพี่ยังไม่พอใช้หนี้ด้วยซ้ำ ผมยังต้องชดใช้หนี้ให้พี่ พี่คิดว่าผมจะไปเอาเงินมากมายมาจากไหน?” ชลธีพูดจบก็จะเอาข้อตกลงนั้นคืน
“ไม่ ไม่ ไม่ หุ้นส่วนของพี่นายให้นิดหน่อยก็พอ ฉันไม่ขอมาก ฉันลงนามในข้อตกลงนี้ ต่อไปฉันก็ไม่เป็นประธานของบริษัทฮอนดากรุ๊ปอีกต่อไป เรื่องบ้าบอคอแตกพวกนั้นต่อไปก็ไม่ต้องมาหาฉัน” นิตย์รวีร์กอดข้อตกลงไว้แน่น
เขามองๆ ดูแล้ว รู้สึกว่าไม่มีปัญหาอะไร เขามอบตำแหน่งประธานบริษัทฮอนดากรุ๊ปให้กับชลธี
“ฉันน่าจะเป็นประธานในเวลาที่สั้นที่สุดแล้วมั้ง ฉันยังเป็นไม่ถึงสามเดือนเลย ก็เกิดเหตุการณ์แบบนี้” นิตย์รวีร์กล่าวอย่างเย้ยหยันตัวเอง
จะพูดไปตัวเองไม่มีคุณสมบัติในการเป็นประธานจริงๆ เมื่อก่อนไม่เก่ง เข้าใจว่าตัวเองอายุน้อย แต่ตอนนี้ก็ทำไม่ได้ งั้นแสดงว่าตัวเองไม่เอาไหนจริงๆ
“พี่ใหญ่ พวกเรามาพูดให้ชัดเจน ถึงแม้ว่าพี่จะมอบตำแหน่งประธานของบริษัทฮอนดากรุ๊ปให้ผม แต่หุ้นส่วนของพี่ก็ยังอยู่ในมือ พี่ต้องหาทนายความของพี่เพื่อแก้ไขข้อตกลงการโอนหุ้นให้เรียบร้อย ผมจึงจะให้เงินพี่ เงินของพี่ผมไม่สามารถทำได้อย่างสบายๆ สรุปแล้วผมก็ต้องไปหายืมนะ ผมไม่มีเงินมากมายขนาดนั้น” ชลธีพูดกับนิตย์รวีร์
“น้องสาม นายก็ไม่ต้องลำบากหรอก นายก็ให้พี่แค่100ล้านก็พอ นอกจากนั้นพี่ไม่ต้องการแล้ว 100ล้านนี้เพียงพอสำหรับพี่ใช้ตลอดชีวิตแล้ว” ในเวลานี้นิตย์รวีร์รีบตั้งราคาหุ้นอย่างว่องไว
สิริกรอยู่ข้างๆ กังวลเล็กน้อย เธอเหนื่อยยากลำบากเพื่อให้ลูกชายได้เป็นประธานแม้แต่พินัยกรรมของย่านิ่มเธอก็เป็นคนจัดการเอง แต่ตอนนี้ลูกชายของเธอบอกว่าไม่ทำก็ไม่ทำเฉย เธอคาดไม่ถึงจริงๆ
“นิตย์อันนั้น ลูกจะไม่คิดดูอีกทีเหรอ? ข้อตกลงนี้ถ้าเซ็นชื่อแล้ว ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อีกนะ” สิริกรเตือนลูกชายของเธอ
ตำแหน่งประธานนั้น เป็นความหวังที่เธอใฝ่ฝันมาเป็นเวลานาน เธอจึงส่งลูกชายขึ้นไป แต่นี่เพียงแค่สามเดือน เป็นตายร้ายดียังไงเขาก็ไม่ยอมเป็น
“แม่ครับ ผมขอร้องคุณแม่ปล่อยผมไปเถอะครับ ให้ผมไปบริษัทเล็กๆ ยังพอไหว ให้ผมกินดื่มก็พอได้ ถ้าให้ผมจัดการดูแลบริษัทฮอนดากรุ๊ป ปล่อยให้ผมตายซะยังดีกว่านะ!” นิตย์รวีร์ทนทุกข์ทรมานแบบนั้นมามากพอแล้ว เดิมทีตัวเองก็ทำไม่ได้อยู่แล้ว สำหรับตัวเขาเองขึ้นนั่งตำแหน่งประธานได้ยังไง ในใจของเขาก็รู้อย่างชัดเจน
ในเวลานั้นมีธินิดาคอยออกความคิดอยู่เบื้องหลัง แต่ผู้หญิงชั่วคนนั้น ตอนนี้ไม่เห็นแม้แต่เงา เป็นมารร้ายจริงๆ
ครั้งนี้เชื่อฟังเธอเอาเงินชดเชยให้กับโจนส์กรุ๊ป แต่ทำให้ตัวเองเกือบตาย บริษัทฮอนดากรุ๊ปไม่มีเงินแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องหาวิธีแก้ไข แต่ธนาคารบอกว่าบริษัทฮอนดากรุ๊ปมีเงินกู้จำนวนมาก ก่อนที่เงินกู้จะชำระหมด เขาจะไม่สามารถยืมได้อีก
นิตย์รวีร์จึงต้องไปยืมได้เฉพาะเงินกู้นอกระบบ เงินกู้นอกระบบนี้ไม่ใช่สำหรับให้คนกู้ยืมจริงๆ อัตราดอกเบี้ยสูงจนน่าตกใจ ตอนนี้ตัวเองทำให้บริษัทฮอนดากรุ๊ปเดือดร้อนแล้ว
“พี่ใหญ่ ตอนนี้หุ้นของพี่100 ล้านผมไม่มีเงินมากพอ ผมยังยืมไปคืนที่พี่ยืมมาจากเงินกู้นอกระบบ ถ้าพี่คิดว่า80ล้านโอเค ผมจะไปรวบรวมให้พี่ ถ้าพี่คิดว่าไม่โอเค งั้นพวกเราก็ไม่ต้องโยกย้ายหุ้นส่วนกัน” ชลธีสีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ พูดตามตรง เวลานี้มีเพียงคนโง่เท่านั้นที่จะยอมรับบริษัทฮอนดากรุ๊ปนั่นที่เป็นหนี้จำนวนมาก ที่ต้องชดใช้จนเหนื่อยแสนสาหัส
“ผมเห็นแก่ที่คุณปู่กับคุณพ่อสร้างไว้ให้ ไม่งั้นผมก็ไม่อยากรับไว้ ถ้าหากบริษัทฮอนดากรุ๊ปล้มละลาย คนที่เสียเปรียบก็คือพี่คนเดียว ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับผมเลย หุ้นของผมก็จัดการเรียบร้อยแล้ว” ชลธีพูดจบก็ลุกขึ้นยืน
“ได้ ได้ 80ล้านก็80ล้าน หลังหนึ่งเดือนเอาเงินให้พี่ก็แล้วกัน ผมให้เวลานายเต็มที่แล้วเพราะมะรืนนี้ก็จ่ายเงินกู้นอกระบบแล้ว นายคงยุ่งเกินไปอาจไม่ทัน” นิตย์รวีร์ก็เหมือนขอร้องชลธี ช่วงเวลานี้ชลธียอมให้ก็เป็นเรื่องที่ดีมากแล้ว เขาไม่ควรบีบบังคับชลธีจนเกินไป ถ้าหากเขาเปลี่ยนใจ ตัวเองคงแย่แน่เลย
“งั้นก็ได้ พรุ่งนี้นายก็ให้ทนายของนายร่างเอกสารให้เสร็จ พวกเราจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย แต่ต่อจากนี้ไปเรื่องของบริษัทฮอนดาผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวอีก ถ้าพวกเขามาหาผม ผมจะบอกว่านายคือประธานบริษัทฮอนดานะ” ท่าทีนิตย์รวีร์เหมือนโยนมันฝรั่งร้อนที่ลวกมือออกไปได้แล้ว
สิริกรก็จนปัญญา ลูกชายของเธอไม่เอาไหน แล้วเธอจะทำอะไรได้ ดูเหมือนว่าเธอจะมีวาสนาเพียงแค่นี้เท่านั้นนายหญิงหัวหน้าครอบครัวของตระกูลสุวรรณเลิศ เธอคงไม่มีทางได้เป็นแล้ว
นิตย์รวีร์เซ็นชื่อในข้อตกลงเรียบร้อย ก็เก็บสำเนาของตัวเองไว้หนึ่งชุด และอีกชุดให้กับชลธี
“พี่ใหญ่ ผมมีความรู้สึกว่าผมเสียเปรียบเล็กน้อย พวกเราทุกคนเป็นลูกของตระกูลสุวรรณเลิศ พี่ก็ควรทำอะไรเพื่อช่วยเหลือตระกูลสุวรรณเลิศบ้าง หรือพี่เป็นประธานดีกว่า” ชลธีรู้สึกเสียใจเล็กน้อย
“ข้อตกลงก็เซ็นแล้ว นายก็ไม่ต้องพูดอีก ฉันจะพักผ่อนละ นายก็ควรรีบกลับไปอยู่เป็นเพื่อนอักลี่กับมุกดานะ” นิตย์รวีร์มอบข้อตกลงให้สิริกร ให้เธอเก็บรักษาไว้ แล้วก็ล้มลงเตรียมพร้อมที่จะนอน สิ่งต่าง ๆ เสร็จสิ้น เขาก็รู้สึกสบายขึ้นมาก
นิตย์รวีร์ถอยออกมา ในมือเขาถือข้อตกลงที่นิตย์รวีร์เซ็นชื่อไว้ นิตย์รวีร์คนนี้เขาขาดความรับผิดชอบจริงๆ เขามีสมองน้อยนิดแค่นี้ ยังคิดจะวางแผนคำนวณคนอื่น ถ้าหากไม่ใช่ธินิดาคอยยุแหย่อยู่เบื้องหลัง เขามีคุณสมบัติอะไรออกมาขึ้นเสียง แต่ตอนนี้บริษัทฮอนดากรุ๊ปอยู่ในช่วงย่ำแย่มาก ๆ โชคดีที่เขาเคยโอนสินทรัพย์ส่วนใหญ่โยกย้ายไปก่อน นิตย์รวีร์เลยไม่รู้ว่าสรุปแล้วบริษัทฮอนดากรุ๊ปมีทรัพย์สินอยู่เท่าไหร่
