โครงการก่อสร้างรีสอร์ทของโจนส์กรุ๊ปกำลังสร้างอย่างคึกคัก หลังจากที่คุณโจนส์กลับมา เขาก็ส่งคนไปตรวจตรา แล้วก็ย้ายธีรนัยน์กลับมา
“ธีรนัยน์ คุณคือคนที่มุกเลือก ต่อไปไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน คุณก็ติดตามเธอก็พอ ทักษะของคุณฉันรู้ดี ปกป้องเธอให้ดีด้วย” ยศัสวินพูดกับธีรนัยน์
“ได้ครับ คุณโจนส์ผมจะจะปกป้องคุณหนูให้ดีครับ” ธีรนัยน์ก็ชอบมุกดามากเช่นกัน ให้เขาติดตามมุกดา เขายินดีเป็นอย่างยิ่ง
ดังนั้นเมื่อธีรนัยน์ปรากฏตัวที่ประตูบ้านของชลธี มุกดาก็แปลกใจมากเช่นกัน “ธีรนัยน์ คุณมาแล้วเหรอ?คุณมานี่ได้ไง ?”
“โอ้ คุณหนู คุณโจนส์ให้ผมมาติดตามคุณบอกว่าคุณเป็นคนเลือกผม ดังนั้นผมควรอยู่กับคุณ” ธีรนัยน์ลากกระเป๋าเดินทางในมือ ท่าทีของเขาดูเหมือนจะอยู่ที่นี่จริง
“แต่ว่าฉัน…” มุกดารู้ว่าความหมายของพ่อ คือให้ธีรนัยน์มาปกป้องตัวเอง แต่เธอเองไม่ต้องการการปกป้อง อยู่ที่นี่ เธอน่าจะปลอดภัยดี
“ธีรนัยน์ ธีรนัยน์ ดีมากเลย คุณจะพักอยู่ในบ้านของฉันใช่มั้ย?” โธรณีกระโดดออกมาจากบ้าน เธอเดินขึ้นไปยืนอยู่ระหว่างมุกดากับธีรนัยน์
“ใช่ครับ ผมมาที่นี่เพื่อติดตามคุณหนู” สีหน้าของธีรนัยน์มีความอดทนต่อโธรณีเป็นอย่างมาก
“ธีรนัยน์ ต่อไปไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณหนูอะไรหรอก เรียกฉันว่ามุกก็พอ” มุกดาพูดกับธีรนัยน์
“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร ฉันกำลังถามธีรนัยน์ อยู่ คุณพูดแทรกทำไม รีบเข้าไปรินน้ำชาให้ธีรนัยน์สิ!” โธรณีพูดกับมุกดา
“อืม ไม่เป็นไร ผมรินเอง มุก ผมพักที่ไหน ผมเก็บข้าวของแล้ว ผมจะมารินน้ำชาให้คุณ” ธีรนัยน์เหลือบมองโธรณี
แต่ในขณะจ้องไปที่โธรณี ในสายตาของโธรณีกลับรู้สึกว่าช่างหล่อเหลือเกิน
“ธีรนัยน์เวลาที่คุณจ้องเขม็งคนอื่น ดูหล่อมาก ดูดีมากจริงๆ ต่อไปพวกเราทุกคนก็อยู่ที่นี่ ดีมากจริงๆ ดีมาก” โธรณีจับมือธีรนัยน์ แต่ธีรนัยน์ดึงมือของเธอลง แล้วเขาก็เดินตามมุกดาไป
มุกดาจัดให้ธีรนัยน์อยู่ห้องชั้นบน ซึ่งอยู่ในแนวทแยงมุมตรงข้ามกับห้องของเธอ แต่โธรณีไม่พอใจ เธอต้องการให้มุกดาจัดห้อง ธีรนัยน์ ให้อยู่ข้างๆ ห้องเธอ
“มุกดา มีห้องว่างอยู่ข้างๆ ห้องฉัน ทำไมคุณไม่จัดให้เขาอยู่ข้างๆ ห้องฉันล่ะ” โธรณีตะโกนบอกมุกดา
“นี่คือบ้านของฉัน ธีรนัยน์เป็นคนของฉัน ฉันต้องการจะจัดเขาอยู่ที่ไหน นั่นเป็นเรื่องของฉัน ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณเลยนะ” เวลานี้มุกดาก็ไม่ได้เกรงอกเกรงใจโธรณีแม้แต่น้อย
โธรณีเสียหน้าจนไม่รู้จะทำยังไง เธอเข้าไปในห้องของเธอด้วยความโมโห แต่ก่อนที่เธอจะเข้าไปในห้อง อยู่หน้าประตูของตัวเอง เธอยังหันมายิ้มให้กับธีรนัยน์
“ธีรนัยน์คุณก็พักอยู่ที่นี่ก่อน ฉันรู้ความหมายของพ่อดี คุณก็เป็นคนที่ยุ่งมากเช่นกัน คุณไม่จำเป็นต้องอยู่บ้านของฉันทุกวัน ถ้าคุณมีธุระอะไรก็ออกไปทำให้เรียบร้อย ลำบากคุณจริงๆ ” มุกดารู้สึกว่าคนที่โดดเด่นยอดเยี่ยมเช่นนี้ เป็นบอดี้การ์ดให้ตัวเอง ช่างน่าเสียดายความสามารถจริงๆ
“ไม่ลำบากครับ มันเป็นความตั้งใจของผมเอง ท่านประธานไม่ได้บังคับผม” ธีรนัยน์ยิ้มและพูด การแสดงออกของเขาอ่อนโยนเสมอ แต่แค่สำหรับมุกดาเท่านั้น
มุกดาตบไหล่ของธีรนัยน์ ไหล่ของเขาไม่ได้กว้างหรือหนามาก แต่ก็ทำให้คนรู้สึกได้ถึงความปลอดภัย
“มุก ผมพบว่าแม่ครัวที่นี่แปลกๆ มีบางครั้ง มักจะแอบฟังการสนทนาของพวกเรา และยังแอบถ่ายรูป ” ธีรนัยน์กระซิบข้างหูของมุกดา
มุกดาพยักหน้า เธอไม่ได้พูดอะไร หากพูดอาจทำให้คนอื่นได้ยิน แต่เวลานี้เธอต้องการใครสักคนที่จะเป็นสายลับในบ้านของเธอ
ธีรนัยน์มาที่บ้านพักตากอากาศของชลธี แต่ชลธีที่ขี้หึง กลับไม่หึงเขาเลยสักนิด แต่กลับดีกับเขามาก หลายสิ่งหลายอย่างก็ดูแลเขาเป็นอย่างดี
แต่ว่าทุกวันโธรณีต้องแต่งตัวเหมือนดอกไม้ประจำหมู่บ้าน สะบัดไปมาอยู่ตรงหน้าธีรนัยน์
“ธีรนัยน์ คุณกินไอศกรีมนี้มั้ย ของโปรดของฉันเลยนะ ไม่ว่าเวลาไหนฉันก็จะกิน” โธรณีเอาไอศกรีมที่ตัวเองชอบแนะนำให้กับธีรนัยน์
“ผมไม่กิน” ธีรนัยน์ตอบอย่างเย็นชา
“โอ้ งั้นคุณชอบกินอะไร ฉันจะไปทำให้คุณถ้าฉันทำไม่ได้ฉันก็จะไปซื้อให้” โธรณี เป็นเหมือนเค้กข้าวที่ติดอยู่ที่ข้างกายของ ธีรนัยน์และไม่อยากจากไป
ธีรนัยน์รังเกียจเธอมาก ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผู้หญิงคนนี้ทำดีต่อตัวเองทุกวัน เธอดูไม่ออกหรือไงว่าตัวเองไม่ชอบเธอมาก?
“ธีรนัยน์ ทำไมคุณเมินฉันล่ะ คุยอะไรกับฉันหน่อย ลองคุยเรื่องทำไมคุณถึงฝึกกังฟู อิอิ ดูกล้ามเนื้อหน้าอกของคุณสิ” โธรณียื่นมือออกมาสัมผัสกล้ามเนื้อของธีรนัยน์ แต่ถูกธีรนัยน์คว้ามือไว้ เขาออกแรงทีเดียว ก็ทำให้โธรณีกรีดร้องเมื่อเขาพยายามอย่างหนัก
ธีรนัยน์สะบัดเล็กน้อย ก็โยนโธรณีไปไกลมาก จนล้มลงกับพื้น
ธีรนัยน์คิดว่าคราวนี้โธรณีจะต้องโกรธแน่ คงจะไม่มารบกวนตัวเองอีก แต่ความหน้าด้านของโธรณีนั้นเกินความคาดหมายของเขาจริงๆ
“ฮ่าฮ่าฮ่า ธีรนัยน์ คุณยอดเยี่ยมมาก ฉันชอบคุณมากจริงๆ คุณดูสิฉันก็ไม่เลวนะ ฐานะครอบครัวของฉันก็ดี หรือไม่คุณก็แต่งงานกับฉันซะ คุณจะโยนฉันยังไงก็ตามใจ!” โธรณีลุกขึ้นจากพื้น แล้วก็ขยับเข้าไปข้างกายธีรนัยน์อีกครั้ง
“ขอถามหน่อยพี่สาวฉันอยู่หรือเปล่า” ณฐวรพอเข้าไปในห้องนั่งเล่น ก็เห็นธีรนัยน์ถูกโธรณีพัวพันอยู่ เขามองดูแล้วไม่เห็นร่างของมุกดา บอกว่าจะรอเขาอยู่ที่บ้านตัวเองไม่ใช่เหรอ?
“อยู่ มุกอยู่ชั้นบน เธอบอกว่าถ้าคุณมาถึง ให้ผมไปเรียกเธอ” เมื่อธีรนัยน์เห็นณฐวรมาแล้ว เขาก็ผลักโธรณีออกไปทันที ขึ้นไปชั้นบนเรียกมุกดา
“ไม่รู้จักเลือกเวลาจริงๆ เช้าไม่มา เย็นไม่มา” โธรณีไม่พอใจณฐวรมาก เป็นเรื่องยากที่เธอสามารถอยู่กับธีรนัยน์ตามลำพัง เธอต้องการบังคับให้ธีรนัยน์แต่งงานกับตัวเองให้ได้ แต่ณฐวรคนนี้ดันมาขัดขวางเรื่องดีๆ ของพวกเขา
“คุณพูดเรื่องอะไร?”สายตาของณฐวร ไล่ตามธีรนัยน์ไป ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินโธรณีบ่นพึมพำ แต่ได้ยินไม่ชัดเจน
“ณัฐ คุณมาแล้วเหรอ พอดีเลย คุณขึ้นมาเถอะ ธีรนัยน์ก็อยู่ที่นี่ด้วย”มุกดายืนอยู่ที่ชั้นบนสุดของบันได เธอทักทายณฐวรให้ขึ้นไป
โธรณีเห็นทุกคนขึ้นไปข้างบน เธอหุบปาก นั่งบนโซฟาและเริ่มกินผลไม้ เธอต้องการทำให้มุกดารำคาญตัวเอง ทำให้ทุกคนรำคาญตัวเอง เธอถึงจะรู้สึกว่าตัวเองบรรลุเป้าหมายแล้ว
