“นั่นมันก็แน่นอนอยู่แล้ว ผมก็แค่พูดความคิดเห็นของผมออกไปเท่านั้นเอง ไม่ได้จะเสนอไอเดียอะไรให้กับคุณ คุณเป็นคนที่มีความคิดเป็นของตัวเองอยู่แล้ว ผมเองก็ไม่ได้มีสิทธิ์อะไรไปควบคุมความคิดของคุณด้วยไม่ใช่หรือไง?” ธีรเมทยกยอธีร์ธวัชออกไป คำพูดของเขาทำให้ธีร์ธวัชรู้สึกสบายใจขึ้นมา
“นายว่ามาเถอะ ฉันฟังอยู่!” ธีร์ธวัชถามออกไปอย่างกระตือรือร้น เขาในตอนนี้ก็อยากจะให้คนอื่นมาออกไอเดียให้กับตัวเองเช่นกัน
“ไม่ต้องรีบร้อนไปครับ ประธานชลธี มาดื่มชาก่อนครับ น้ำชานี้ได้ใช้น้ำแร่ที่ดีที่สุดบวกกับชาหมิงเฉียนเหมาเฟิงนี้ คุณลองชิมดู สามารถบรรเทาความร้อนภายในได้” ธีรเมทในตอนนี้กลับไม่ได้รีบร้อนเลย เขาเทน้ำชาที่หอมกรุ่นแก้วหนึ่งให้กับธีร์ธวัช
ถึงแม้ว่าภายในใจของธีร์ธวัชจะร้อนใจมาก แต่เขาเองก็ไม่อาจแสดงออกไปได้ ให้ธีรเมทค้นพบจุดอ่อนของตัวเอง
ค่อยๆดื่มชาเหมาเฟิงนั้นไปคำหนึ่ง มันหอมจนน่ารื่นรมย์ใจมากจริงๆ ทำให้จิตใจของคนปลุกเร้าขึ้นมา ต้องบอกเลยว่านั่นเป็นชาดีเลยทีเดียว
ธีรเมทเห็นธีร์ธวัชพอใจกับชาที่ตนชงมากเลยทีเดียว ภายในใจของเขาก็ได้ยิ้มออกมา ยังดีที่ฝีมือของตนดีขึ้นเรื่อยๆ ใกล้ชิดกับมุกดามากขึ้นเรื่อยๆ มุกดามีความหลงใหลต่อชา เขารู้ดี
ธีรเมทรินให้ตนมาแก้วหนึ่ง จากนั้นก็ค่อยๆวางกาน้ำชาลงไปช้าๆ เขาเป่าถ้วยชา แล้วดื่มไปคำหนึ่ง
ธีร์ธวัชกำลังมองเขาอยู่ รอฟังคำแก้ตัวของเขาอยู่
“ประธานชลธี คุณรู้หรือเปล่าว่าข้อบกพร่องของคุณอยู่ที่ตรงไหน?” ธีรเมทในตอนนี้ก็ไม่ได้เกรงใจธีร์ธวัชด้วยเช่นกัน ชี้ถึงจุดบกพร่องของเขาไปอย่างตรงประเด็น
“ข้อบกพร่องของฉัน?” พูดตามตรงแล้ว ธีร์ธวัชแต่ไหนแต่ไรมาก็ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมีข้อบกพร่องอะไรมาก่อนเลย ถ้าจะบอกว่ามีล่ะก็ อย่างนั้นแล้วก็คงจะเป็นการที่รู้จักวรรณวิมลไม่ดีพอ ชอบไปโดยเปล่าประโยชน์มาตั้งหลายปี แต่ผลสุดท้ายก็เป็นนังแพศยาคนหนึ่ง
“ฮ่าๆๆ ดูท่าแล้วประธานชลธีจะไม่รู้จักตัวเองดีเลยนะครับ ข้อบกพร่องของคุณก็อยู่ที่คุณไร้เดียงสา ใจดีเกินไปไงครับ” ธีรเมทพูดกับธีร์ธวัช
ไร้เดียงสา ใจดี? ธีร์ธวัชคิดว่าตนไม่รู้จักตัวเองเลยใช่มั้ย สองคำนั้นมันมีความเกี่ยวข้องกับเขา?
“มุกดานั้นมีหัวการบริหารธุรกิจมาตั้งแต่เด็กๆ เธอเป็นลูกสาวของคุณโจนส์ ได้สืบทอดความสามารถในการทำธุรกิจจากพ่อแม่ของตัวเองมา ดังนั้นแล้วโดยกำเนิดคุณนั้นสู้เธอไม่ได้เลย!” ธีรเมทช่วยวิเคราะห์ปัญหาให้กับธีร์ธวัช
ธีร์ธวัชพอได้ยินก็คิดว่ามันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ทางด้านการบริหารธุรกิจนั้นเขาสู้ใครไม่ได้เลยจริงๆ
“แล้วก็อีกอย่างหนึ่งก็คือเบื้องหลังเธอมีโจนส์กรุ๊ป แล้วก็ยังมีการสนับสนุนจากคุณโจนส์กับคุณนายเจนนี่อยู่ด้วย ที่บริษัทฮอนดากรุ๊ปเองก็มีนีรชาที่รักใครเอ็นดูเธออยู่ส่วนคุณมีอะไรกัน?” ธีรเมทรินน้ำชาใส่แก้วของธีร์ธวัชให้เต็มอีกครั้ง ฟังคำพูดของธีรเมท ธีร์ธวัชกำลังดื่มชาไปไม่หยุด
ธีร์ธวัชในตอนนี้ไม่มีอะไรเลยจริงๆ พ่อก็ไม่มี คุณย่าก็ไม่มี พี่ชายก็ไม่มี เหลือเพียงแค่เขากับสิริกรแม่ของเขา แต่ว่าพวกเขาทั้งสองคนจะสามารถทำอะไรได้กันล่ะ? คนหัวเดียวกระเทียมลีบ เดิมทีก็ไม่ได้เป็นคนที่ไม่ควรค่าให้ไปให้ความสำคัญอยู่แล้ว
“งั้นตอนนี้ฉันควรจะต้องทำยังไง?” ธีร์ธวัชในตอนนี้ได้มีความอาลัยอาวรณ์ไม่อยากจากไปต่อธีรเมทขึ้นมาบ้างแล้ว
“คุณสามารถเลือกมาร่วมมือกับผมได้ พวกเราสามารถมาคุยเงื่อนไขกันได้!” ภายใต้สถานการณ์ที่มีผลประโยชน์มาล่อใจแล้ว ธีร์ธวัชจึงได้เข้าไปในกับดักของธีรเมทสำเร็จ
“ดี ขอเพียงแค่นายให้ฉันเป็นประธานบริษัทของบริษัทฮอนดากรุ๊ป นายต้องการส่วนแบ่งเท่าไหร่ ฉันก็จะทำให้นายได้พึงพอใจ!” ความกระหายที่อยากจะเป็นตัวแทนประธานบริษัทของธีร์ธวัชในตอนนี้ไม่ได้เยอะแล้ว สิ่งที่เขาต้องการในตอนนี้คือตำแหน่งประธานบริษัทของบริษัทฮอนดากรุ๊ป
“ฮ่าๆๆ ประธานชลธีทำอะไรน่าสนุกจริงๆเลยนะครับ ผมสามารถช่วยให้คุณเป็นประธานบริษัทของบริษัทฮอนดากรุ๊ปได้ แต่ว่าผมไม่ได้ต้องการเงินของคุณเลย ผมต้องการเพียงแค่มุกดา! นั่นก็คือภรรยาของน้องชายคุณนั่นเอง” ธีรเมทได้บอกเป้าหมายของตัวเองออกไป
“หล่อน? นายต้องการหล่อนไปเพื่ออะไร? หล่อนเป็นภรรยาของน้องชายของฉัน และก็เป็นผู้หญิงที่แต่งงานไปแล้วคนหนึ่ง” ธีร์ธวัชนึกไม่ถึงว่าเป้าหมายของธีรเมทจะเป็นมุกดา
“ผู้หญิงที่แต่งงานไปแล้วถึงได้มีเสน่ห์มากขึ้น คุณช่วยผมคว้ามุกดามาได้สำเร็จ ผมช่วยคุณคว้าตำแหน่งประธานบริษัทมา เป็นไง?” ธีรเมทในตอนนี้ได้กลายเป็นเจ้านายอยู่หลังม่านไปเรียบร้อยแล้ว
“ได้ งั้นพวกเราก็ตกลงคำไหนคำนั้นกัน รอจนตอนที่ฉันได้เป็นประธานบริษัทแล้ว ฉันจะเลี้ยงข้าวนาย” ธีร์ธวัชได้ยินว่ามีคนต้องการจะช่วยตน แล้วยังไม่ต้องให้ตนออกเงินเลยสักแดงเดียว แน่นอนว่าเขาจะต้องยินดีอยู่แล้ว
“ตกลง คำไหนคำนั้น!” ธีรเมทได้ยิ้มออกมาจางๆ ทั้งสองคนได้ตกลงทิศทางการร่วมมือกันในอนาคตที่ในโรงน้ำชากันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
มุกดาได้จามออกมาสองทีอย่างต่อเนื่อง เธอได้ถูจมูกไปเล็กน้อย ฤดูใบไม้ผลิมาถึงแล้ว อาการแพ้โรคจมูกอักเสบของเธอได้กำเริบขึ้นมาอีกครั้ง?
“ธีรนัยน์ ไปช่วยซื้อยาแก้แพ้มาให้หน่อย” มุกดาเอ่ยกับมุกดา
“ได้” ธีรนัยน์ถึงแม้ว่าจะถูกจัดให้ไปอยู่ที่ฝ่ายวางแผน แต่ว่าเธอก็ยังมาทำความสะอาดห้องทำงานของมุกดาอยู่ทุกวัน และช่วยมุกดาเตรียมของที่ควรเตรียมเอาไว้ให้เรียบร้อย
“ช่างเถอะ เธอไปที่ฝ่ายวางแผนเสียเถอะ ฉันจะให้รณรัตไปซื้อแทน” มุกดาเคยชินกับการเรียกธีรนัยน์อยู่ทุกวัน จู่ๆเธอก็ได้นึกขึ้นมาได้อีกทีว่าธีรนัยน์ได้ย้ายไปที่ฝ่ายวางแผนไปเรียบร้อยแล้ว
“ไม่เป็นไร อีกไม่นานฉันก็กลับมาแล้ว หลังจากที่ฉันซื้อยากลับมาแล้วฉันจะไปที่ฝ่ายวางแผนอีกครั้ง” ธีรนัยน์ชอบบริการให้กับมุกดาอย่างมาก เธอได้วิ่งออกไปซื้อยาให้มุกดาไปอย่างรวดเร็ว
ถึงแม้ว่าจะรักษาสิทธิ์การบริหารของบริษัทฮอนดากรุ๊ปเอาไว้ได้เรียบร้อยแล้ว แต่ว่ามุกดารู้ว่าธีร์ธวัชกลับมาครั้งนี้ จะต้องไม่ยอมวางมือกับเรื่องนี้ไปอย่างแน่นอน เขาจะต้องคิดหาวิธีวางแผนทำร้ายตนอย่างแน่นอน
มุกดาเรียกรวิศมา ให้เขาไปเฝ้าสังเกตการเคลื่อนไหวของธีร์ธวัช
“เป้าหมายที่เขากลับมาครั้งนี้จะต้องเพื่อบริษัทฮอนดากรุ๊ปอย่างแน่นอน เธอต้องจับตาดูเขาเอาไว้ ถ้ามีจุดที่ผิดปกติอะไรขึ้นมา ก็รีบมารายงานทันที” มุกดานั้นพลาดพลั้งไปครั้งหนึ่งเพื่อเพิ่มประสบการณ์ สำหรับเรื่องหลายเรื่องและหลายคนต่างก็ต้องมีการป้องกันเอาไว้แต่เนิ่นๆแล้ว
“โอเค ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” รวิศตอบรับแล้วเดินออกไป
ธีรนัยน์ได้ซื้อยากลับมาอย่างรวดเร็วอย่างที่ได้คิดเอาไว้ หลังจากที่มาส่งที่ห้องทำงานของมุกดาแล้วเธอจึงได้พกพาความรู้สึกที่ปั่นป่วนเดินไปยังฝ่ายวางแผน
ที่หน้าประตูห้องของณฐวรมีผู้หญิงอยู่มากมาย ต่างก็กำลังมองเขาอยู่จากทางช่องระหว่างประตู ณฐวรมีหน้าตาดูเป็นเด็กเนิร์ดออกมา ในแวดวงธุรกิจที่มีการหลอกลวงกันไปหลอกลวงกันมานี้ เขานั้นเป็นบ่อน้ำพุใสขนาดใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัยเลย ดึงดูดความสนใจของคนอื่นเป็นอย่างมาก
ธีรนัยน์ไม่รู้ว่าทำไมเห็นผู้หญิงพวกนี้พากันมองณฐวรกันอยู่แล้ว กลับรู้สึกว่าภายในใจของตัวเองรู้สึกไม่ดีขึ้นมาเล็กน้อย
“พวกคุณกำลังดูอะไรกัน?” ธีรนัยน์เดินเข้าไป พูดกับผู้หญิงพวกนั้น
“ดูผู้จัดการ” ผู้หญิงพวกนั้นไม่แม้แต่จะหันหน้ากลับมาเลย ได้ถูกณฐวรทำให้เกิดความหลงใหลไปโดยสมบูรณ์
“ผู้จัดการณฐวร ฉันเข้าไปได้หรือเปล่า?” ธีรนัยน์ขึ้นเสียงของตัวเองให้ดังขึ้น ผู้หญิงพวกนั้นพอได้ยินก็รีบแยกย้ายกันไปทันที
“ได้ เข้ามาเถอะ” ณฐวรตอบกลับมาจากด้านใน
ธีรนัยน์เห็นผู้หญิงพวกนั้นพากันแยกย้ายกันไปแล้ว เธอจึงได้ผลักประตูเข้าไป หลังจากที่เข้าไปก็คิดๆไปเล็กน้อย แล้วปิดประตูลงไปอีกที ปิดประตูลงไปแล้วก็ได้มองดูจากที่ในช่องระหว่างประตูไปอีก เมื่อแน่ใจแล้วว่ามองไม่เห็นอะไรแล้ว เธอจึงได้ผันร่างเดินเข้าไปหาณฐวร
