เมื่อนัทธ์ได้ยินคำพูดของมุกดาแล้ว เขาก็ขมวดคิ้วทันที ไม่คิดเลยว่าที่นี่ยังไม่ปลอดภัยอีก เขาอยู่ที่ตระกูลสุวรรณเลิศมาหลายปีแล้ว แถมยังโชกโชนประสบการณ์ ทว่ากลับไม่เจอว่ายังคนที่น่าสงสัยเลย
“คุณนาย ผมจะคอยระวัง ที่คุณพูดมาก็ถูกต้อง คนคนนี้ปิดบังได้แนบเนียนมาก จนผมไม่รู้เลยว่าเป็นใครที่ทำตัวผิดปกติไป” นัทธ์พูดถึงตรงนี้ ก็ยังทำสีหน้ารู้สึกผิด
“ลุงนัทธ์คะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณเลยค่ะ แค่พวกเราต้องระวังตัวให้มากอีกสักนิดก็พอแล้ว เวลาพูดจาอะไรออกมา ก็ต้องระวังสักหน่อย ครั้งนี้มันหน้าต่างมีหู ประตูมีช่องจริงๆ แล้วค่ะ” มุกดาพูดจบ เธอก็เดินขึ้นชั้นบนไป เรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงนี้มันเยอะเหลือเกิน เธอจำเป็นต้องพูดคุยกับชลธีอย่างเร่งด่วน
“ชลคะ ฉันรู้สึกว่าฉันยังมีอีกหลายอย่างที่ขาดไป แถมยังทิ้งห่างจากคุณมาก แต่คุณเอาแต่มาแอบขี้เกียจอยู่ตรงนี้อยู่ตลอดเลย จนทำให้ฉันต้องลำบากมากเลยเนี่ย” มุกดานอนพาดบนแผงอกของชลธี พร้อมทั้งบ่นกระปอดกระแปด แม้ว่าเมื่อก่อนเห็นว่าตัวเองสู้ไม่ถอยก็ตาม ทว่าชลธีก็คอยทำลายอุปสรรคที่คอยขวางอยู่ข้างหน้าให้อยู่บ่อยครั้ง
ก่อนหน้านี้มุกดาไม่เคยรู้ในสิ่งที่ชลธีคอยทำให้ทุกอย่าง ภายหลัง เธอก็ยิ่งเข้าใจชัดเจนมากขึ้นว่าชลธีเขาทำอะไรเพื่อตัวเองบ้าง
“ชลคะ คุณรีบตื่นเร็วๆ เถอะนะ ไม่ใช่คุณพูดว่าเราจะมีลูกสาวสักคนเหรอคะ? คุณพูดว่าจะพาฉันไปเที่ยวรอบโลกไม่ใช่เหรอ? คุณพูดว่าจะรักฉันไปชั่วชีวิตเหรอ? แต่คุณเอาแต่นอนอยู่ตลอด นี่ยังไงกันเนี่ย คุณเป็นคนพูดแล้วไม่คืนคำไม่ใช่เหรอคะ?” มุกดารู้ว่าชลธีไม่ได้ยิน ดังนั้นเธอเลยเอาความทุกข์ระทมที่อยู่ในใจพรั่งพรูออกมา
“ชลคะ รีสอร์ตของโจนส์กรุ๊ปใกล้จะปรับปรุงเสร็จแล้ว รีสอร์ตนั่นคุณมีส่วนแบ่งอยู่หนึ่งส่วน หุ้นที่ธีรนัยน์ถือหุ้นอยู่มันเป็นหุ้นของคุณ แม้ว่าคุณไม่ได้พูดเลย ทว่าตอนนี้ฉันรู้หมดแล้ว คุณช่วยฉันให้ผ่านจุดที่แสนยากลำบากมาได้ คุณสามี ฉันรักคุณค่ะ ฉันรักคุณคนเดียวไปชั่วชีวิต ถ้าคุณรู้สึกว่ายังไม่พอ ถ้าพวกเราไปเกิดใหม่ในชาติหน้าก็ขอให้เป็นสามีภรรยากันแบบนี้ดีไหมคะ?” มุกดาพูดจนทำให้ตนเองสบายใจแล้ว เธอนอนพาดลงบนแผงอกของชลธี พร้อมทั้งรอคอยและวาดฝันอนาคตของพวกเขา
หัวใจของชลธีเต้นแรงมาก ในจังหวะที่หัวใจเต้นแรงนั้น มุกดาเธอเกิดผล็อยหลับ อยู่บนตัวของชลธี เธอรู้สึกกลิ่นกายของเขา รับรู้ถึงอุณหภูมิที่อยู่บนร่างกายของเขา รับรู้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจของเขา มุกดาหลับสนิท ขนาดตอนที่ชลธีขยับนิ้วมือนั้น เธอไม่เห็นด้วยซ้ำ
เช้าตรู่มุกดาก็ตื่นขึ้นทั้งๆ ที่เกยอยู่บนร่างกายของชลธี มือของเธอเป็นตะคริว จากนั้นก็เริ่มขยับเล็กน้อย และเหลือบมองชลธี และก้มตัวลงเพื่อหอมแก้วชลธีไปฟอดหนึ่ง จึงออกจากห้องเพื่อเตรียมตัวกินข้าวและเดินทางไปทำงาน
ช่วงนี้ธีร์ธวัชก็ดูถ่อมตนมาก เขาไม่ได้วางแผนเล่นตุกติกอะไรในบริษัทอีก ในทางกลับกันเขายังขยันขันแข็งกับการทำงานมาก
การที่ธีร์ธวัชขยันขันแข็งทำงานมันไม่ได้ทำให้มุกดาโล่งใจได้เลย ในทางกลับกันยังรู้สึกว่าเขาต้องซุ่มมีแผนการเหนือเมฆอีกขั้นกว่าเดิมอยู่แน่ๆ
“มุกครับ วันนี้ตอนผมเดินผ่านร้านดอกไม้ ก็เห็นว่าดอกพุดซ้อนกระถางนี้มันสวยมาก และเป็นดอกไม้ที่คุณชื่นชอบมากอีกด้วย ผมเลยซื้อมา ให้คุณแหละ?” ธีรเมทถือกระถางดินเผาดอกไม้เดินเข้ามาในห้องทำงานของมุกดา
วันนี้จะมีการคุยงานถึงความร่วมมือระหว่างบริษัทฮอนดากรุ๊ปกับว่องประเสริฐการกรุ๊ปกันเล็กน้อย ดังนั้นธีรเมทเลยมาถึงห้องทำงานของมุกดาในบริษัทฮอนดากรุ๊ปก่อนเวลามาก
“ขอบคุณท่านประธานธีรเมทมากค่ะ” มุกดาแสร้างทำเป็นไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างธีรเมทกับรวินท์ เธอเลยพูดถึงรวินท์อย่างไม่ได้ตั้งใจ
“ช่วงนี้ท่านประธานธีรเมทดูมีความสุขจัง หรือเป็นเพราะว่าอยู่กับสาวสวยหรือเปล่าคะ ช่วงนี้ดูสบายอกสบายใจมากเลย?” มุกดาพูดหยอกล้อธีรเมท
“มุก คุณไม่ต้องหยอกเย้าผมเล่นแล้ว เฮ้อ ผู้หญิงคนนั้น เป็นผู้หญิงแพศยาจริงๆ มุกดา นี่คุณยังติดหนี้บุญคุณผมอยู่เรื่องหนึ่งนะ เมื่อไหร่คุณจะแนะนำผู้หญิงดีๆ ให้ผมสักคนล่ะ!” ธีรเมทไม่กล้าพูดออกมาว่ามุกดาแนะนำผู้หญิงชั้นต่ำให้ตนเอง เขาพูดไม่ได้จริงๆ
“อะไรนะ? เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพวกคุณเนี่ย? ฉันจำได้นะว่าคุณเคยพูดออกมาว่ารวินท์เป็นเด็กสาวที่ไม่เลวเลยทีเดียว ดังนั้นฉันถึงแนะนำเธอให้คุณไง มิเช่นนั้นฉันก็คงไม่แนะนำพี่เลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้กับท่านประธานของธีรเมทของว่องประเสริฐการกรุ๊ปหรอกค่ะ” มุกดาพูดถึงเรื่องที่เธอเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยกับเรื่องนี้จนหมดเปลือก
“รู้หน้าแต่ไม่รู้ใจนะสิ ผมก็เห็นว่าเธอเป็นคนสวยหน้าตาดีแถมยังดูเรียบร้อย เวลาทำอะไรก็ดูคล่องตัวมาก ไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นผู้หญิงแบบของปลอม ทำเสริมมาทั้งตัว คุณรู้หรือเปล่า? ปลอมมาทั้งตัวเลย สิ่งที่ผมรังเกียจที่สุดไม่ใช่ผู้หญิงหน้าตาขี้เหร่นะ แต่เป็นผู้หญิงที่ไปเสริมของปลอมมาทั้งตัว!” ธีรเมทพูดซะจนเห็นภาพ เมธพรที่เป็นผู้หญิงในอดีตของเขาก็ทำมาทั้งตัว ตอนนี้เห็นว่ามีผู้หญิงที่หน้าตาละม้ายคล้ายกับมุกดา แต่กลับเป็นของปลอมไปทั้งตัวเสียนี่
“ทำมาเหรอ? ประธานธีรเมทคะ คุณพูดว่าทำมาทั้งตัวฉันกลับฉุกคิดถึงอีกคนแทน คนคนนั้นก็ทำมาทั้งตัวทั้งข้างบนและข้างล่าง คนคนนั้นคุณก็รู้จักดี” มุกดาจงใจพูดเว้นจังหวะไว้ครึ่งหนึ่ง เพื่อเว้นประโยคตอนท้ายเอาไว้
ธีรเมทเป็นคนประเภทไหน เขาย่อมรู้ความหมายของมุกดาดี แต่ผู้หญิงคนนั้นตอนนี้ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหนแล้ว ทางที่ดีที่สุดก็ตายให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไปเถอะ เพื่อจะได้ไม่มาทำร้ายคนอื่นบนโลกใบนี้อีก
“มุก คุณไม่ต้องเยาะเย้ยผมเลย ปีนั้นที่ผมทิ้งเพชรแล้วไปคว้าก้อนกรวดมาผมก็เสียใจมากอยู่แล้ว แต่คุณกลับมาเยาะเย้ยผมเสียนี่ จนผมอยากจะแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้วเนี่ย” ธีรเมทคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในปีนั้น เขาเจ็บปวดรวดร้าวทะลุไปถึงหัวใจจริงๆ
“อ้อ ถึงเวลาแล้วค่ะ ท่านประธานธีรเมท พวกเราควรไปประชุมได้แล้ว มีเวลาค่อยคุยกันนะ” มุกดาไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในปีนั้นอีก หญิงร้ายชายเลวคู่หนึ่งมันทำให้คนขยะแขยง แถมยังคิดวางแผนทำร้ายตนเองอีก!
“อ้อ โอเคครับ งั้นพวกเราออกไปด้วยกันเถอะ” ธีรเมทวางกระถางดอกพุดซ้อนเอาไว้ จากนั้นก็เดินออกจากประตูห้องทำงานพร้อมกับมุกดาทันที
มุกดาจงใจเดินให้เร็วขึ้นกว่าเดิม เธอไม่อยากเดินไปพร้อมกับธีรเมท ขืนทำแบบนั้นเธอจะรู้สึกว่าตัวเองจะกลายเป็นคนที่ขยะแขยงเหมือนกัน
“มุกครับ คุณใส่รองเท้าส้นสูง ต้องระวังหน่อย เดี๋ยวจะหกล้มเอา” ธีรเมทเห็นว่ามุกดารีบร้อนเดิน ก็รู้ว่ามุกดาแสดงความหมายว่าอย่างไร แต่เขาหน้าด้านหน้าทนนี่ และเพื่อให้ได้เป็นไปตามเป้าหมายของตนเองเขาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
“อ้อ ฉันรู้แล้ว ประธานธีรเมท เชิญคุณก่อนค่ะ!” มุกดาหยุดเท้าลงทันที เพื่อให้ธีรเมทเดินนำหน้าไปก่อน ทว่าธีรเมทกลับไม่หลงกลเธอ และต้องการจะเดินไปพร้อมกับเธอให้ได้
เมื่อเดินออกจากประตูห้องทำงานแล้ว ทั้งสองคนก็มาถึงห้องรับแขก ผู้ช่วยทุกคนต่างมาถึงกันหมดแล้ว คนของธีรเมทก็มาถึงแล้ว แต่ว่าผู้ช่วยของเขากลับกลายเป็นณัฐวรรธน์เสียนี่ ขนาดตัวของธีรเมทเองยังคาดไม่ถึงด้วยซ้ำ
