ในสวนหลังบ้านมีดอกไม้และพืชพันธุ์มากมาย มุกดาก็ได้กลิ่นหอมต่างๆ มากมาย
“นี่คือดอกไม้ที่นำเข้าจากอเมริกา นี่คือดอกไม้ที่นำเข้าจากอิตาลี คุณมุกดา มีสวนพุดซ้อนขนาดใหญ่ที่นี่ด้วยนะคะ คนส่วนใหญ่ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาในนี้ ที่นี่คือพื้นที่ส่วนตัวของคุณชาย พวกเราก็อย่าเข้าไปกันเลยนะคะ” พอไปถึงที่ตรงนั้น แม่นมเคยถูกเตือนมาก่อน ว่าสามารถไปได้ทุกที่ ยกเว้นแค่สวนพุดซ้อนเท่านั้นที่เข้าไปไม่ได้
มุกดายิ้มอย่างเยือกเย็นภายในใจอีกครั้ง เมื่อก่อนเรื่องที่ผิดก็สามารถทำได้ทั้งหมด แต่ ณ เวลานี้ ไม่สามารถทำเรื่องที่ผิดได้เลย สุดท้ายคนเราก็สันดอนขุดง่าย สันดานขุดยากอยู่ดี
“ได้ พวกเราก็แค่ไม่ต้องเข้าไป ดูเหมือนว่าคุณชายของพวกเธอจะไม่ได้ชอบฉันแค่คนเดียวนะ แต่เขายังมีอีกความลับที่ซ่อนอยู่ในใจของเขา” มุกดาตั้งใจพูดแบบนั้น เมื่อเธอได้ยินแม่นมบอกให้ตัวเธอไม่ต้องเข้าไป เธอก็รู้ได้ทันทีว่าธีรเมทไม่ได้บอกคนเหล่านี้ว่า ดอกพุดซ้อนนั้นก็เป็นที่โปรดปรานของเธอเช่นกัน
“อันนี้ เอออันนี้ คุณชายอาจจะเอาไปใช้เพื่ออะไรสักอย่าง” แม่นมก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนาด้วยความอึดอัดอีกครั้ง
มุกดาทำเพียงแค่ยิ้มอย่างเยือกเย็น จากนั้นเธอก็เดินต่อไป เธอจงใจเดินช้าๆ
“คุณมุกดา นี่อยู่ใต้หน้าต่างห้องของคุณ ไม่แน่ใจว่าคุณจะได้กลิ่นหอมของดอกไม้ในตอนกลางคืนหรือเปล่า นี่คือดอกลาเวนเดอร์และดอกกุหลาบสีชมพูที่นำเข้ามาจากฝรั่งเศส กลิ่นหอมมากๆ เลยค่ะ” มุกดาไม่จำเป็นต้องถามแม่นมด้วยซ้ำ เพราะเธอพูดออกมาโดยตรงว่าตอนนี้มุกดานั้นอยู่ใต้หน้าต่างห้องของเธอ
“อืม นี่อยู่ใต้หน้าต่างห้องของฉันเหรอ ฉันก็ว่าทำไมถึงมักจะได้กลิ่นที่หอมหวาน ที่แท้ก็ปลูกดอกลาเวนเดอร์และดอกกุหลาบปลูกไว้ที่นี่นี่เอง” มุกดาแสร้งทำเป็นว่ามีความสุข
เธอเหยียบพื้นของที่นี่ โชคดีที่มันเป็นพื้นดินโคลน ตอนที่ชลธีกระโดดลงมา ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
“แม่นม ที่นี่มีบ้านอยู่เยอะไหม” มุกดารู้สึกสบายใจขึ้น แต่ตอนนี้เธออยากรู้ว่าชลธีอยู่ที่ไหน และจะโดนธีรเมททำร้ายจนได้รับบาดเจ็บหรือไม่
“เยอะค่ะ เยอะมาก วิลล่าของเราใช้เนื้อที่หนึ่งพันกว่าไร่ นอกจากตึกที่สำคัญที่สุดของที่นี่แล้ว ก็ยังมีบ้านอยู่รอบๆ อีกหลายหลัง” แม่นมมองดูบ้านรอบๆ ที่นั่นเป็นที่พักของคนรับใช้และบอดี้การ์ด
ทั้งสองคนเดินไปรอบๆ มุกดาเองก็ไม่รู้ว่าชลธีนั้นจะถูกเอาไปขังไว้ที่ไหน แม่นมฉลาดมาก ส่วนใหญ่เธอมักจะตอบว่าไม่รู้
เมื่อเธอกลับมาที่ห้องรับแขก มุกดาก็ขอให้แม่นมทำบะหมี่ให้เธอ เพราะเธอหิวแล้ว
แน่นอนว่าแม่นมจะต้องไปทำ มุกดาก็นั่งคลำหาบางอย่างอยู่บนโต๊ะและรอบๆ ห้องรับแขก เธอต้องการหาโทรศัพท์ แต่คนเจ้าเล่ห์แบบธีรเมทได้เอาโทรศัพท์ไว้ในที่ที่มุกดาคาดไม่ถึงแล้ว
“คุณมุกดา คุณต้องร่วมมือกับการรักษาของผม ผมจะทำให้คุณเห็นแสงสว่างอย่างเร็วที่สุด” หมอคนนั้นพูดกับมุกดา เขาคิดว่ามุกดาไม่เข้าใจภาษาฝรั่งเศสของเขา แต่ภาษาจีนของเขาก็แย่เอามากๆ
“คุณเข้าใจใช่ไหมว่าผมหมายถึงอะไร” คุณหมอถามอย่างกังวลใจอีกครั้ง เขาเห็นว่าดวงตาของมุกดานั้นมองไม่เห็น ถ้าเธอไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูดอีก มันคงจะมีปัญหาในการสื่อสารแน่ๆ?
“เข้าใจ” มุกดาค่อยๆ พูดออกมาอย่างแผ่วเบา
เมื่อคุณหมอได้ยินคำพูดของมุกดา เหงื่อบนหน้าผากของเขาก็มีน้อยลงเช่นกัน ยังดีที่มุกดาเข้าใจในสิ่งที่เขาพูด
วันนี้ธีรเมทให้คนเอาอุปกรณ์ทางการแพทย์ทั้งหมดที่คุณหมอต้องการเข้ามา และคุณหมอก็เริ่มทำการตรวจให้มุกดา
คุณหมอได้วัดระยะรูม่านตาและความดันดวงตาแล้ว คุณหมอได้จดบันทึกข้อมูลไว้
จากนั้นก็ทำการตรวจอย่างละเอียดอื่นๆ และในที่สุดก็ได้แผนการรักษาออกมา
ในห้องเงียบมาก มีเพียงแค่มุกดาและคุณหมอเท่านั้นที่อยู่ข้างใน คนอื่นๆ ไม่ได้อยู่ในนี้ เธอไม่รู้ว่าทำไมธีรเมทถึงยังไม่กลับมา และแม่นมก็ถูกคุณหมอเชิญออกไปอย่างตรงไปตรงมาเช่นกัน
“คุณมุกดา เรามาเริ่มการรักษาได้แล้ว ที่ดวงตาของคุณมองไม่เห็นเพราะคุณได้ทานยาที่ส่งผลต่อการมองเห็นของคุณ ไม่เป็นอะไรครับ เดี๋ยวผมจะทำให้คุณมองเห็นแสงสว่างอย่างรวดเร็วที่สุด” คุณหมอมั่นใจในการรักษาดวงตาของมุกดามาก
มุกดาพยักหน้า และยื่นจดหมายในมือให้กับคุณหมอ
“คุณต้องการโทรศัพท์เหรอครับ” คุณหมอมองดูสิ่งของที่อยู่ในกระดาษ และเขาก็ถามมุกดา
“อืม ขอยืมโทรศัพท์มือถือของคุณหน่อย ในเมื่อดวงตาของฉันมีทางรักษาแล้ว ฉันต้องการบอกพ่อแม่ของฉันว่าฉันปลอดภัยแล้ว” มุกดาพูดกับคุณหมอด้วยภาษาเยอรมันอย่างคล่องแคล่ว
คุณคิดมาถึงว่ามุกดาจะพูดภาษาเยอรมันได้ และภาษาเยอรมันของเขาก็ดีมากเช่นกัน ทั้งสองจึงเริ่มพูดคุยกันด้วยภาษาเยอรมัน
“ขอโทษด้วย คุณมุกดา ผมคงช่วยคุณไม่ได้ หลังจากที่ผมเข้ามา โทรศัพท์ของผมก็ถูกประธานธีรเมทเก็บไปแล้ว และตอนนี้ผมก็ไม่มีโทรศัพท์” คุณหมอผายมือออก เขาก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าธีรเมทจะทำแบบนี้กับเขา
“เขาเก็บโทรศัพท์ของคุณไปด้วยเหรอ” มุกดาถามคุณหมอเป็นภาษาเยอรมัน เรื่องนี้ ธีรเมทใช้ทุกวิถีทางเพื่อทำให้บรรลุเป้าหมายจริงๆ เขาตั้งใจให้เธอตัดขาดการติดต่อกับโลกภายนอกทั้งหมด
โชคดีที่มุกดารู้ว่าธีรเมทนั้นไม่เข้าใจภาษาเยอรมัน ดังนั้นเธอจึงคุยกับคุณหมอเป็นภาษาเยอรมัน เดิมทีเธอแค่อยากจะลองดู เธอไม่คิดว่าคุณหมอจะพูดภาษาเยอรมันได้จริงๆ
“ใช่แล้ว แต่เขาจะคืนให้ผมตอนที่กลับบ้าน งั้นเรามาเริ่มการรักษากันดีกว่า?” คุณหมอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างมุกดาและธีรเมท เขารู้แค่ว่าธีรเมทยอมจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อให้เขามารักษาดวงตาของผู้หญิงคนนี้ ดังนั้นผู้ชายคนนี้น่าจะรักผู้หญิงคนนี้มาก แต่เขานั้นแค่ใจแคบไปบ้าง คุณหมอให้ความเห็นเกี่ยวกับตัวธีรเมทอย่างนี้
เรื่องที่ธีรเมทลักพาตัวเธอมา มุกดาไม่กล้าบอกกับคุณหมอ คุณหมอคนนี้ธีรเมทก็เป็นคนพามา ยังไงก็ไม่สามารถเชื่อถือได้อย่างแน่นอน
“อืม” มุกดาทำได้เพียงพยักหน้า ในเมื่อเธอไม่สามารถติดต่อกับภายนอกได้ ดังนั้นสิ่งสำคัญที่สุดคือเธอต้องรีบรักษาดวงตาของเธอให้หายดีก่อน คนที่สมควรตายอย่างเมธพร แอบใส่บางสิ่งบางอย่างลงไปในยาด้วย โชคดีที่ยังสามารถฟื้นฟูการมองเห็นของเธอได้
คุณวางเครื่องมือเหล่านั้นลงบนดวงตาของมุกดา ก่อนจะเริ่มการรักษาเธอ
อนุชิต ประวีร์ ทศพรและคนอื่นๆ ต่างก็พลิกแผ่นดินหากันจนทั่วแล้ว แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของมุกดา พวกเขาไปนั่งอยู่ในบาร์อย่างหมดสภาพ
“ทำยังไงดี ตอนนี้ฉันหามุกดาไม่เจอเลย ธีรเมทคนนั้นก็ดูปกติดี เขาก็เข้าออกงานตรงเวลาทุกวัน แต่เราไม่มีหลักฐานของเขาเลย!” ประวีร์ดื่มค็อกเทลจนหมดแก้ว
“ฉันก็กังวลเรื่องนี้เหมือนกัน ถ้าเกิดว่าไม่ใช่เขา แต่เขาเป็นคนที่น่าสงสัยที่สุด ถ้าเกิดว่าเป็นเขา แต่เขาก็มาทำงานทุกวัน ที่สำคัญเขาก็กลับไปที่บ้านตระกูลรุ่งเจริญ” อนุชิตก็ดื่มเหล้าในมือของเขาจนหมดเหมือนกัน
ทศพรทำได้แค่ดื่มเหล้าด้วยความเบื่อหน่าย เขาเองก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี
ทั้งสามคนไม่ได้พูดอะไรอีก ต่างพากันมองดูผู้คนที่กำลังเต้นบนฟลอร์ พวกเขารู้สึกว่าร่างกายของพวกเขากำลังจะขยับแล้ว
“ไปกันเถอะ พวกเราก็ไปขยับตัวกันหน่อย ปลดปล่อยออกมา ไม่อย่างนั้นในใจคงรู้สึกอึดอัดแน่ๆ” ทศพรพาทั้งสองคนเดินไปที่ฟลอร์เต้นรำ
แต่ในขณะนั้น ก็มีคนคนหนึ่งวิ่งเข้ามาชน จนเกิดเสียง “ตึก” และล้มลงไปตรงหน้าพวกเขา
