บทที่ 1589 ภารกิจระดับ S
เยี่ยหวันหวั่นขอสาบานต่อหน้าหลอดไฟเลยว่าเธอจะกลายเป็นทหารรับจ้างระดับสูงให้เร็วที่สุด แล้วก็ย้ายไปอยู่บ้านหลังใหญ่กับบ้านเดี่ยวให้ได้!
“หวันหวั่น เธอแค่อยู่ที่นี่ชั่วคราว จี้หวงเป็นคนแนะนำเธอมาด้วยตัวเอง ฉันเชื่อว่าด้วยความสามารถของเธอ จะกลายเป็นทหารรับจ้างระดับสูงนั้นขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น พอถึงตอนนั้นก็จะได้ย้ายไปอยู่บ้านเดี่ยวเอง ทหารรับจ้างระดับสูงอย่างเช่นระดับ S นอกจากบ้านเดี่ยวแล้วยังมีพ่อบ้าน กับคนรับใช้เป็นคู่ฝึกให้ด้วยนะ…” อาจารย์พูดด้วยสีหน้าชักจูงสุดขีด
เยี่ยหวันหวั่นตาค้าง เธอจะเป็นทหารรับจ้างระดับ S ให้ได้!!
“ต้องทำยังไงถึงจะได้เป็นทหารรับจ้างระดับสูงคะ?” เยี่ยหวันหวั่นรีบถาม
“ก็ต้องทำภารกิจทหารรับจ้างให้สำเร็จน่ะสิ โรงเรียนชื่อเยี่ยนมีจุดมอบหมายภารกิจ ตั้งแต่ระดับ SS จนถึงระดับ D มีมอบหมายให้หมดเลย ยิ่งระดับความยากของภารกิจสูงเท่าไหร่ และทำสำเร็จได้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเลื่อนขั้นได้เร็วเท่านั้น” อาจารย์อธิบาย
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันพูดอะไร อาจารย์พูดต่อ “เธอทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่นี่ก่อนแล้วกัน ฉันไปแล้วนะ มีอะไรไม่เข้าใจก็มาหาฉันที่ห้องพักอาจารย์ได้”
พูดจบ อาจารย์ก็หมุนตัวเดินออกไป
เยี่ยหวันหวั่นเองก็ไม่ได้รั้งอยู่นาน เธอเดินออกจากห้องไป
ในโรงเรียนชื่อเยี่ยน เยี่ยหวันหวั่นเห็นหนุ่มสาวมากมายตลอดเส้นทาง ชุดเครื่องแบบที่สวมสีแตกต่างกันออกไป
เยี่ยหวันหวั่นเป็นทหารรับจ้างระดับ D เครื่องแบบที่ใส่เป็นชุดนักเรียนสีเทา ส่วนทหารรับจ้างระดับ S ได้ยินมาว่าชุดเครื่องแบบเป็นสีทอง ระดับ A เป็นสีดำ ระดับ B เป็นสีขาว ระดับ C เป็นสีเหลือง และระดับ D อย่างเยี่ยหวันหวั่นเป็นสีเทา
เยี่ยหวันหวั่นอดถอนหายใจไม่ได้ โรงเรียนทหารรับจ้างช่างแบ่งแยกระดับชนชั้นชัดเจนเหมือนพีระมิดจริงๆ ถ้าอยากได้อะไร ก็ต้องใช้ความสามารถแลกมา เป็นกฎขั้นพื้นฐานที่สุด…
แต่จนถึงตอนนี้ เยี่ยหวันหวั่นยังไม่เห็นใครใส่ชุดเครื่องแบบสีทองเลยซักคน ขนาดทารรับจ้างระดับ A เยี่ยหวันหวั่นก็เห็นแค่คนเดียวเท่านั้น
ไม่นาน เยี่ยหวันหวั่นก็เดินมาถึงจุดมอบหมายภารกิจ
ที่นี่มีคนพลุกพล่านมากมาย ส่วนมากเป็นทหารรับจ้างระดับ C ที่ใส่ชุดเครื่องแบบสีเหลือง และทหารรับจ้างระดับ D ก็มีไม่น้อยเหมือนกัน ระดับ C ขึ้นไปมีไม่ค่อยมากนัก
พอเห็นโฉมหน้าที่จงใจแต่งให้ขี้เหร่ของเยี่ยหวันหวั่นแล้ว ทุกคนกลับไม่ได้มีสายตาที่รังเกียจหรือผิดแปลกแต่อย่างใด
“รุ่นน้อง เธอมาใหม่เหรอ?”
ขณะที่เยี่ยหวันหวั่นกำลังสับสนงุนงง เด็กหนุ่มน้ำเสียงอ่อนโยนคนหนึ่งก็หันมาพูดกับเยี่ยหวันหวั่นด้วยรอยยิ้ม
เด็กหนุ่มใส่ชุดเครื่องแบบสีเหลือง แสดงให้เห็นว่าเป็นทหารรับจ้างระดับ C
“ค่ะ ใช่ค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นตอบ
“รุ่นน้อง ฉันชื่อหานอวิ๋น ฉันจะอธิบายให้เธอฟังนะ นี่เป็นโซนรับภารกิจ มีตั้งแต่ระดับ SS ถึงระดับ D ภารกิจระดับ D จะง่ายหน่อย ระดับ D ขึ้นไปถ้าทำพลาดเมื่อไหร่ก็อาจตายได้เลย ฉันแนะนำว่ารุ่นน้องควรเริ่มทำความคุ้นเคยจากระดับ D ก่อนจะดีกว่านะ” เด็กหนุ่มหานอวิ๋นยิ้มบอก
“ขอบคุณค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว” เยี่ยหวันหวั่นยิ้มให้หานอวิ๋นด้วยความซาบซึ้ง
จากนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็หันไปมองพิจารณาบอร์ดประกาศภารกิจ
ภารกิจระดับ SS: ทำลายพันธมิตรอู๋เว่ย ได้รับคะแนนเกียรติยศสามหมื่นคะแนน
ภารกิจระดับ S+: คุ้มกันของมีค่า อาจถูกดักปล้นจากอาชูร่าและเปิดศึกกัน ได้รับคะแนนเกียรติยศสองหมื่นคะแนน
ภารกิจระดับ S: ขโมยแหวนประจำตัววงหนึ่งของจี้หวง ได้รับคะแนนเกียรติยศหนึ่งหมื่นคะแนน
ภารกิจระดับ S: ขโมยเส้นผมของนายแห่งอาชูร่าหนึ่งเส้น ได้รับคะแนนเกียรติยศหนึ่งหมื่นคะแนน
ภารกิจระดับ A: เดินทางไปจีน กำจัดกลุ่มทหารรับจ้างที่ทรยศและหลบหนีให้สิ้นซาก ได้รับคะแนนเกียรติยศห้าพันคะแนน
เยี่ยหวันหวั่นไล่สายตาอ่านเนื้อหาบนบอร์ดประกาศภารกิจ อดรู้สึกหูอื้อตาลายไม่ได้
ขโมยแหวนของจี้หวงกับเส้นผมของนายแห่งอาชูร่า นี่มันภารกิจบ้าบออะไร…แถมยังเป็นภารกิจระดับ S ด้วย ภารกิจอย่างงี้ก็ทำให้ตายได้ด้วยเหรอ เชื่อไหมว่าเธอเอามาให้เมื่อไหร่ก็ได้…
เยี่ยหวันหวั่นได้แต่แปลกใจ ขโมยเส้นผมของนายแห่งอาชูร่าเหรอ ภารกิจพิสการอย่างงี้ใครเป็นคนคิดขึ้นมากันแน่ ไม่นึกเลยว่าจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ยกเลิก
————————————————————————————-
บทที่ 1590 ภารกิจที่สร้างขึ้นมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ
พอไล่สายตาลงไปข้างล่างอีก เยี่ยหวันหวั่นก็ยิ้มกว้างทันที
A: ล้มเป่ยโต่วแห่งพันธมิตรอู๋เว่ย และถ่ายวิดิโอเป็นหลักฐาน
A: ล้มชีซิงแห่งพันธมิตรอู๋เว่ย และถ่ายวิดิโอเป็นหลักฐาน
A: ล้มสมาชิกตัวเต็งของพันธมิตรอู๋เว่ยหนึ่งคน และถ่ายวิดิโอเป็นหลักฐาน
S: ขโมยสมบัติมีค่าในสำนักงานใหญ่ของพันธมิตรอู๋เว่ย
S: สั่งสอนผู้อาวุโสและบุคลากรในพันธมิตรอู๋เว่ย
เยี่ยหวันหวั่นยิ้มกว้างอย่างหุบไม่อยู่ เนี่ยเหรอที่บอกว่าเป็นภารกิจที่อันตรายที่สุด…
“รุ่นน้อง…” หานอวิ๋นขมวดคิ้ว “นี่เธอคงไม่ได้สนใจภารกิจระดับ A หรือระดับ S อยู่หรอกนะ?”
“ก็ไม่เลวนี่คะ” เยี่ยหวันหวั่นยิ้มตอบ
บทสนทนาของเยี่ยหวันหวั่นกับหานอวิ๋นทำให้ทหารรับจ้างหลายคนที่อยู่ใกล้ๆ หันมามองทางนี้
รุ่นน้องที่เพิ่งเข้ามาในโรงเรียนชื่อเยี่ยนคนนี้กำลังบอกว่าเธอสนใจภารกิจระดับ S กับระดับ A งั้นเหรอ?!
อยากตายก็ไม่เห็นต้องทำอย่างงี้เลยนี่
ภารกิจระดับ A ถึงจะเป็นทหารรับจ้างระดับ A รับไปทำ ก็มีเปอร์เซ็นต์ล้มเหลวสูงมากทีเดียว แถมยังต้องทำภารกิจกันเป็นทีมด้วย!
ระดับ S เกรงว่าคงต้องใช้ทีมแบบเต็มรูปแบบเลยทีเดียว
นอกจากต้องสู้เก่งแล้ว ยังต้องวางกลยุทธ์ให้ดีด้วย คิดจะทำคนเดียวนั้นแทบไม่มีความเป็นไปได้เลย
“รุ่นน้อง เธอทำความเข้าใจภารกิจระดับ S กับระดับ A ใหม่ก่อนแล้วค่อยว่ากันดีกว่าไหม อย่าเพิ่งเอาชีวิตตัวเองไปทิ้งอย่างงี้เลย” ชายคนหนึ่งหันมาพูดกับเยี่ยหวันหวั่นด้วยใบหน้าไม่แสดงอารมณ์
น้ำเสียงที่ฟังดูไม่เป็นมิตรของชายหนุ่ม เยี่ยหวันหวั่นกลับไม่ได้ใส่ใจนัก ยังไงตอนนี้เธอก็เป็นทหารรับจ้างระดับ D ผู้ชายคนนี้ก็คงหวังดีอย่างตักเตือนล่ะมั้ง
เยี่ยหวันหวั่นอ่านภารกิจระดับ S และระดับ A อันอื่นอีก เป็นภารกิจเสี่ยงตายจริงๆ ด้วย เธอไม่กล้ารับหรอก แต่ภารกิจอย่างการอัดเป่ยโต่วน่ะ…
เปรียบเสมือนภารกิจที่สร้างขึ้นมาเพื่อเธอโดยเฉพาะชัดๆ!
นอกจากนี้ ภารกิจที่ต้องไปทำที่ประเทศจีนก็เหมาะกับเธอมากด้วยเหมือนกัน
ประจวบเหมาะกับที่ก่อนหน้านี้เยี่ยหวันหวั่นตั้งใจจะหาโอกาสกลับจีน หลังจากเข้ามาในโรงเรียนชื่อเยี่ยนพอดี
ถ้าเธอรับภารกิจไปกำจัดกลุ่มทหารรับจ้างที่ทรยศและหลบหนีที่จีน ก็เท่ากับเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
แต่จำนวนทหารรับจ้างที่ทรยศและหลบหนีมีกี่คน และเป็นทหารรับจ้างระดับไหน เยี่ยหวันหวั่นต้องศึกษาเรื่องนี้ให้ดีก่อน ไม่งั้นจะรับภารกิจมาทำส่งเดชไม่ได้
“รุ่นน้อง เธอพิจารณาระดับ D ก่อนดีกว่า ภารกิจทหารรับจ้างระดับสูงพวกนั้นอันตรายมากจริงๆ นะ รุ่นพี่ที่เก่งๆ หลายคนรวมทีมกันไปทำ ก็ยังเสี่ยงพ่ายแพ้ยับเยินเลย” หานอวิ๋นเกลี้ยกล่อมเยี่ยหวันหวั่นอีกครั้ง
นักเรียนใหม่มักไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร สถานการณ์อย่างงี้ไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้นครั้งแรก นักเรียนใหม่ในแต่ละปีมักจะมีพวกที่ไม่รู้ฟ้าสูงดินต่ำ คิดว่าตัวเองไร้เทียมทาน เลยรับภารกิจที่อันตรายมากไปทำ
ถึงขนาดเคยมีทหารรับจ้างระดับ D รับภารกิจระดับ SSS ไปทำ จากนั้นก็ไม่มีเรื่องราวหลังจากนั้นอีก ทหารรับจ้างระดับ D คนนั้นไม่เคยกลับมาอีกเลย
“วางใจเถอะค่ะรุ่นพี่ ฉันรู้ตัวว่ากำลังทำอะไร” เยี่ยหวันหวั่นกล่าว
“อื่ม อ้อ แล้วก็มีอีกอย่าง ถ้ารุ่นน้องตัดสินใจรับภารกิจแล้วบอกฉันได้นะ ฉันจะพารุ่นน้องไปทำภารกิจด้วยเอง จะได้ปลอดภัยกว่าหน่อย” หานอวิ๋นยิ้มบอก
เยี่ยหวันหวั่นอดมองพิจารณาเขาหลายทีไม่ได้ เด็กหนุ่มคนนี้เป็นคนจิตใจดีจริงๆ
ผ่านไปครู่หนึ่ง สายตาของเยี่ยหวันหวั่นกลับมาจับจ้องที่กระดานภารกิจอีกครั้ง
ภารกิจระดับ S กับระดับ A ที่เธอทำได้มีไม่น้อย อีกอย่างมั่นใจได้เลยว่าเธอต้องทำสำเร็จแน่…
ส่วนภารกิจระดับ A ที่ต้องไปทำที่จีน ถ้าทำได้ก็รับไว้ เพราะอีกไม่นานเธอต้องกลับจีนพอดี
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันคิดอะไรมาก อาจารย์โรงเรียนชื่อเยี่ยนคนเมื่อกี้ก็เดินมาหยุดข้างเยี่ยหวันหวั่น
“ทำไมมาอยู่นี่ได้ล่ะ การประเมินนักเรียนใหม่จบลงแล้ว ต้องแบ่งห้องกัน ตามฉันมา” อาจารย์กล่าวกับเยี่ยหวันหวั่น
