บทที่ 1603 มีมิตรภาพกับคุณชายใหญ่เสิ่น
“หึๆ…รุ่นน้องคนนี้ใจลอยไปหน่อยนะ” จางจั้วเหนียนจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางหัวเราะเยาะเอ่ย
“มีธุระอะไร” เยี่ยหวันหวั่นถามอย่างติดรำคาญ
“ไม่มีอะไร แค่อยากบอกหลักการรุ่นน้องสักข้อ” จางจั้วเหนียนเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง
“โอ้ หลักการอะไร รุ่นพี่ไม่ต้องเกรงใจลองบอกให้ฟังทีสิคะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างไม่ใคร่สนใจนัก
จางจั้วเหนียนคนอย่างนี้ อาศัยว่าตัวเองมีประสบการณ์ในโรงเรียนชื่อเยี่ยนหน่อยก็รังแกนักเรียนใหม่ไปทั่ว ภารกิจที่โรงเรียนบังคับให้เขาทำ เขาไม่ทำให้สำเร็จแต่กลับปล่อยให้นักเรียนใหม่ทำสำเร็จแทนเขา
คนพรรค์นี้ เยี่ยหวันหวั่นไม่อยากแม้แต่สบตาพิจารณาโดยตรงจริงๆ
“ในโรงเรียนชื่อเยี่ยน ถ้าไม่แบ่งชนชั้นทางสังคม ไม่ฟังคำรุ่นพี่ ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมาก…ร้ายแรงหน่อยก็ตายอนาถ เบาลงหน่อยก็ไม่สามารถอยู่ในโรงเรียนชื่อเยี่ยนได้อีกนะ” จางจั้วเหนียนจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางยกมุมปากน้อยๆ
“งั้นเหรอ งั้นฉันก็อยากลองเจอดูหน่อยค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยเสียงเย็น
ก็แค่ทหารรับจ้างระดับ C คนหนึ่ง ยังมองตัวเองเป็นหัวโจกโรงเรียนชื่อเยี่ยนจริงน่ะเหรอ!
“หึ…” จางจั้วเหนียนจ้องเยี่ยหวันหวั่น “ไม่เลว ฉันนับถือความใจกล้าอย่างนี้ของเธอ แต่คนคมเกินไปจะบาดตัวเองเอาได้นะ”
โจวฝูกับโจวเทายืนอยู่ด้านข้าง โจวฝูนึกว่าจางจั้วเหนียนจะระเบิดโทสะแล้วสั่งสอนเยี่ยหวันหวั่นหนักๆ สักยก
แต่ที่ทำให้โจวฝูนึกไม่ถึงคือ จางจั้วเหนียนไม่ลงมือใดๆ หลังพูดประโยคนั้นกับเยี่ยหวันหวั่นจบก็หันตัวพาทหารรับจ้างระดับ C คนอื่นๆ จากไป
หลังจางจั้วเหนียนจากไป ทหารรับจ้างเก่าที่ค่อนข้างมีประสบการณ์คนหนึ่งก็เดินมาข้างตัวเยี่ยหวันหวั่นแล้วขมวดคิ้วมุ่นเอ่ย “รุ่นน้องเยี่ย เธอหุนหันเกินไปจริงๆ…”
ได้ยินดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นไม่เข้าใจอยู่บ้าง “หุนหัน?”
“ใช่ หุนหันเกินไปแล้ว…” ชายหนุ่มถอนหายใจ “รุ่นน้องเยี่ย เธอเพิ่งเข้ามาในประตูของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ยังไม่เข้าใจโรงเรียนชื่อเยี่ยนดี จางจั้วเหนียนคนนั้นไม่ใช่คนที่จะแหย่ได้ง่ายๆ…”
“ทำไมเหรอ ก็แค่ทหารรับจ้างระดับ C นี่ มีอะไรเจ๋งกัน เดี๋ยวผ่านไปบิดาก็ขึ้นระดับ C ได้เหมือนกัน”
จู่ๆ หลี่ซินก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“รุ่นน้องเนี่ยอย่ากลัวไป จางจั้วเหนียนไม่กล้าทำอะไรเธอหรอกก็แค่ขี้คุยเก่ง ฉันละอยากดูว่าเขาจะทำให้เธออยู่ไม่ได้ยังไง” หลี่ซินเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่น
“หลี่ซิน นายเพิ่งมาโรงเรียนชื่อเยี่ยนนานเท่าไร แค่สามเดือนจะไปรู้อะไร…” ชายหนุ่มเหล่มองหลี่ซิน “ถ้าจางจั้วเหนียนเป็นทหารับจ้างระดับ C นั่นยังจัดการง่าย แต่จางจั้วเหนียนนิสัยเจ้าเล่ห์มาก หัวฉลาด อยู่ในกลุ่มทหารรับจ้างระดับสูงได้ เรียกพี่เรียกน้องกับทหารรับจ้างระดับสูงพวกนั้น ว่ากันว่าจ้างจั้วเหนียนมีมิตรภาพนิดหน่อยกับรุ่นพี่เทพแห่งความตายด้วย!”
เดิมทีเยี่ยหวันหวั่นไม่สนใจใดๆ แต่เมื่อได้ยินฉายาเทพแห่งความตายเธอก็ชะงักทันควัน
เทพแห่งความตาย…ฉายานี้ไม่ใช่ถูกนายทุนใหญ่ตระกูลเสิ่นซื้อไปแล้วหรอกเหรอ…
“เทพแห่งความตาย? เทพแห่งความตายไหน คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น?” เยี่ยหวันหวั่นถามโดยไม่รู้ตัว
ได้ยินเยี่ยหวันหวั่นพูดเช่นนี้ ชายหนุ่มพลันงงงัน เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งมาโรงเรียนชื่อเยี่ยนได้แค่สองวันแต่กลับรู้ตัวตนของเทพแห่งความตายชัดเจนแจ่มแจ้ง…
“เชี่ย…คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น…ตระกูลเสิ่นไหน อย่าบอกนะว่าเป็นตระกูลเสิ่นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของรัฐอิสระนั้น…” หลี่ซินมีสีหน้าเปี่ยมความตกใจ
สี่ตระกูลใหญ่ ตระกูลไหนไม่มีชื่อเสียงสะท้านสะเทือนรัฐอิสระบ้าง เนี่ย จี้ เสิ่น หลิง สี่สกุลนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว
“ใช่น่ะสิ ตระกูลเสิ่นของรัฐอิสระนั่นแหละ!” ชายหนุ่มพยักหน้ารัว “ยิ่งไปกว่านั้นนะ ว่ากันว่าคุณชายใหญ่เสิ่นยังเป็นทหารรับจ้างระดับ S ขึ้นไปด้วย คฤหาสน์ของทหารรับจ้างระดับ S มากมายของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ทั้งหมดนั้นก็เป็นผลงานชิ้นเอกของคุณชายใหญ่เสิ่น เขาสร้างให้โรงเรียน…” ชายหนุ่มพยักหน้าเอ่ย
————————————————————————————–
บทที่ 1604 จงใจทำให้ลำบาก
เยี่ยหวันหวั่นนิ่งเงียบ นึกไม่ถึงสักนิดเดียว คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นใช้ได้นี่ นึกไม่ถึงว่าจะอยู่ในโรงเรียนชื่อเยี่ยนได้ดีทีเดียว
“รุ่นน้องเยี่ย…เมื่อกี้คิดซะว่าฉันไม่ได้พูดอะไรแล้วกัน ไอ้ลูกหมาอย่างจางจั้วเหนียนนั่น…ฉันแหย่ไม่ไหว…” หลี่ซินรีบเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่น
“รุ่นน้องเยี่ย” ชายหนุ่มคนหนึ่งจ้องเยี่ยหวันหวั่น “ยังไงก็ตาม ทางที่ดีเธอระวังหน่อย จางจั้วเหนียนแหย่ไม่ง่ายแน่นอน ก่อนหน้านี้ก็มีทหารรับจ้างระดับ D ที่เข้าใหม่ถูกครูฝึกชื่อเยี่ยนจงใจเพ่งเล็งเพราะล่วงเกินจางจั้วเหนียน จากนั้นนักเรียนใหม่คนนั้นก็ตายในภารกิจ”
“อืม เข้าใจแล้ว ขอบคุณที่เตือน” เยี่ยหวันหวั่นหัวเราะเบ่ๆ ให้ชายหนุ่ม
จำต้องพูดว่า คนส่วนใหญ่ของโรงเรียนชื่อเยี่ยนยังไม่เลว แต่คนส่วนน้อยอย่างจางจั้วเหนียนโจวฝูกับโจวเทาทำลายชื่อเสียงของชื่อเยี่ยน
…
เวลานี้ในฝ่ายวิชาการ
จางจั้วเหนียนมองชายวัยกลางคนและหัวเราะเสียงเบาเอ่ย “คุณลุง คุณลุงดูแลเยี่ยหวันหวั่นใช่ไหม”
ได้ยินดังนั้นชายวัยกลางคนพยักหน้า “อืม มีคนหนึ่งชื่อเยี่ยหวันหวั่น ทำไมเหรอ”
“ไม่มีอะไร แต่หลังจากนี้ผมไม่ค่อยอยากเห็นคนคนนี้เท่าไร พรุ่งนี้ตอนที่คุณลุงแจกภารกิจ ช่วยผมดูแลเธอที” จางจั้วเหนียนหัวเราะเสียงเบา
“โอ้…อย่าบอกนะว่าเยี่ยหวันหวั่นไม่ลืมตาล่วงเกินแกแล้ว” ชายวัยกลางคนมีท่าทีครุ่นคิด
“ใช่ครับ” จางจั้วเหนียนยิ้มเอ่ย
“ได้ ลุงเข้าใจแล้ว” ชายวัยกลางคนพยักหน้าตกลง
…
เช้าวันถัดมา
ในห้องเรียนระดับ D
เยี่ยหวันหวั่นอ่านกฎพื้นฐานของระบบทหารรับจ้างโรงเรียนชื่อเยี่ยนรวมถึงระเบียบของโรงเรียนชื่อเยี่ยน
ไม่นานครูฝึกชื่อเยี่ยนก็เดินเข้ามาในห้องเรียน
เห็นนักเรียนใหม่ทั้งหมดอยู่พร้อมหน้าแล้ว ครูฝึกชื่อเยี่ยนจึงเอ่ยปาก “วันนี้จะแจกภารกิจบังคับ”
ได้ยินดังนั้น ทหารรับจ้างที่เพิ่งเข้าโรงเรียนชื่อเยี่ยนมาใหม่ไม่น้อยสวดภาวนาในใจ หวังไม่ให้ครูฝึกแจกภารกิจที่ยากเกินไป
ที่โรงเรียนชื่อเยี่ยน โดยทั่วไปนักเรียนทหารรับจ้างจะต้องทำหลายภารกิจให้สำเร็จในทุกๆ เดือน และภารกิจเหล่านี้ปกติโรงเรียนชื่อเยี่ยนจะแจกจ่ายเอง ถ้าถูกโรงเรียนชื่อเยี่ยนแจกภารกิจ ไม่ว่านักเรียนคนไหนก็ไม่อาจปฏิเสธได้แต่ต้องรับภารกิจ ดังนั้นจึงเรียกกันว่าภารกิจบังคับ
ถ้านักเรียนไม่ยอมรับภารกิจก็จะถูกไล่ออกจากโรงเรียนชื่อเยี่ยน
เวลานั้นครูฝึกหยิบลิสต์รายชื่อกองหนึ่งออกมา
หลังได้รู้ภารกิจที่โรงเรียนชื่อเยี่ยนแจกจ่ายให้ นักเรียนใหม่ไม่น้อยเผยรอยยิ้ม ภารกิจไม่ได้ยากอะไร แต่ก็มีบางคนที่มีสีหน้าน่าเกลียด ภารกิจบังคับดูเหมือนจะยากอยู่บ้าง
“เยี่ยหวันหวั่น”
ทันใดนั้นสายตาของครูฝึกชื่อเยี่ยนก็ตกลงบนตัวของเยี่ยหวันหวั่น
ได้ยินดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นเงยหน้า
“เยี่ยหวันหวั่น มีนักเรียนสองสามคนหายตัวไปทางฝั่งเหนือของเมืองอวิ๋น เธอมุ่งหน้าไปตรวจสอบข้อมูล ดูว่ามีร่องรอยอะไรบ้างแล้วรายงานกลับทันที” ครูฝึกชื่อเยี่ยนมองเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยเสียงเรียบ
ได้ยินดังนั้น ทหารรับจ้างระดับ D ที่มีประสบการณ์หลายคนหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย หันมองไปยังเยี่ยหวันหวั่นโดยไม่รู้ตัว
สถานที่ที่ครูฝึกชื่อเยี่ยนพูด นอกจากมีสัตว์ร้ายขนาดใหญ่วนเวียนแล้ว ยังมีคนโฉดชั่วที่ถูกสมาคมสหพันธ์วิทยายุทธ์ออกหมายจับอยู่มากมายด้วย
กระทั่งว่ามีทหารรับจ้างที่หลบหนีจำนวนมากหลบซ่อนอยู่ที่นั่น…
แต่ว่ากันในด้านภารกิจ ภารกิจที่ครูฝึกชื่อเยี่ยนแจกให้เยี่ยหวันหวั่นก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรจริงๆ แต่…สถานที่ที่ครูฝึกชื่อเยี่ยนให้เยี่ยหวันหวั่นไป…มีปัญหาใหญ่เชียวละ!
อย่าว่าแต่นักเรียนใหม่ ต่อให้เป็นทหารรับจ้างระดับสูงบางคนก็ไม่กล้ารับภารกิจอย่างเด็ดขาด
