บทที่ 1703 ภารกิจแต้มสูง
เยี่ยหวันหวั่นไม่แปลกใจกับเรื่องนี้แม้แต่น้อย พวกเมิ่งเทียนยังไงก็เป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโส พลังต่อสู้ไม่ธรรมดา จะมองทหารรับจ้างที่ระดับอยู่ต่ำกว่าพวกเขาได้ยังไง
“พี่หวันหวั่น แต่พี่ต้องระวังเด็ดขาดเลยนะ เมิ่งเทียนกับเมิ่งเข่อสองคนนี้ในบรรดาลูกศิษย์ของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อไม่มีค่าให้พูดถึงแม้แต่น้อย ลูกศิษย์ที่เก่งกาจอย่างแท้จริงของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อต่างไม่ได้เข้าร่วมงานแลกเปลี่ยนวิทยายุทธครั้งนี้!” ทหารรับจ้างหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่น
ได้ยินคำพูดนี้เยี่ยหวันหวั่นก็อึ้งเล็กน้อย เมิ่งเทียนกับเมิ่งเข่อกลับยังเป็นลูกศิษย์ที่ค่อนข้างอ่อนแอในมือของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อ…นี่เป็นไปได้ยังไง…
“คงไม่มั้ง” เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าสงสัยเล็กน้อย หันไปถามทหารรับจ้างหนุ่ม “เมิ่งเทียนนั่นไม่ใช่ศิษย์คนรองของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อเหรอ จะอ่อนแอมากได้ยังไง”
เวลานั้นทหารรับจ้างหนุ่มส่ายหน้าก่อนจะเอ่ยอธิบาย “พี่หวันหวั่น ในโรงเรียนชื่อเยี่ยนของพวกเรา นักเรียนทหารรับจ้างที่ไหว้ผู้อาวุโสเป็นอาจารย์พวกนั้นต่างนับลำดับกันตามเวลา ใครไหว้อาจารย์คนแรกสุดคนนั้นก็ศิษย์พี่ ก็เหมือนเมิ่งเทียน เขาไหว้ผู้อาวุโสเหลยเฮ่อเป็นอาจารย์ค่อนข้างเร็ว เลยเป็นพี่รอง ส่วนบรรดาลูกศิษย์ที่ไหว้ผู้อาวุโสเหลยเฮ่อหลังจากนั้น เมิ่งเทียนเทียบไม่ติดเลยแม้แต่น้อย!”
“ใช่ๆๆ พูดถูกเผงเลย…ลูกศิษย์คนโต ลูกศิษย์สาม แล้วก็ลูกศิษย์คนเล็กของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อ พลังต่อสู้แข็งแกร่งจนน่ากลัว ทหารรับจ้างระดับ S มากมายต่างมองเขาเป็นหัวหน้า”
“พี่หวันหวั่น พี่ต้องระวังหน่อยนะ หลายวันมานี้ลูกศิษย์ที่พลังต่อสู้แข็งแกร่งพวกนั้นของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อต่างออกไปทำภารกิจข้างนอก แต่รอหลังพวกเขากลับมาแล้วรู้ว่าพี่ฆ่าเมิ่งเทียน ทำร้ายเมิ่งเข่อ…ผลที่ตามไม่ไม่กล้าคิด…”
“ถึงศิษย์พวกนั้นของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อจะค่อนข้างดูถูกเมิ่งเทียนกับเมิ่งเข่อ แต่พี่ก็เท่ากับตบหน้าของพวกเขา ผมเดาว่าคนพวกนั้นคงไม่ปล่อยไว้…”
ทหารรับจ้างหนึ่งในนั้นเตือนเยี่ยหวันหวั่นด้วยความหวังดี
เวลานี้เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้าเล็กน้อย แสดงว่าเข้าใจแล้ว
ก็เหมือนอย่างที่ทหารรับจ้างตรงหน้าเหล่านี้ว่าไว้ ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ เธอก็ต้องระมัดระวังหน่อยแล้ว
ตอนนี้ตัวเธอยังไม่ฟื้นคืนความทรงจำกลับมา ย่อมแสดงพลังต่อสู้ช่วงสูงสุดตอนนั้นออกมาไม่ได้ ได้แต่อาศัยการดื่มเหล้าจึงจะพอฝืนฟื้นคืนมาได้บ้าง
แต่ก่อนหน้านี้โรงเรียนชื่อเยี่ยนกำหนดกฎชัดเจนแล้ว ถ้าตัวเองดื่มเหล้าสร้างปัญหาอีกละก็…เกรงว่าคงไม่มีปัญญาแล้ว
“ขอบคุณทุกท่านที่เตือน ฉันรู้แล้ว” ใบหน้าเยี่ยหวันหวั่นเผยรอยยิ้มเป็นมิตรขณะเอ่ยกับทหารรับจ้างระดับ A ที่ด้านข้าง
“จริงสิ พี่หวันหวั่น ลูกศิษย์ของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อกับสุดยอดทหารรับจ้างอีกกลุ่มไม่ลงรอยกันมาตลอด คนของทั้งสองฝ่ายสู้กันจนไม่อาจเจรจากันได้หลายครั้ง ถ้าพี่หวันหวั่นไม่วางใจจริงๆ ก็สามารถเข้าร่วมอีกฝ่ายได้เลย พอเป็นแบบนี้…”
ทหารรับจ้างระดับ A คนหนึ่งเท้าคางออกแผนการเพื่อเยี่ยหวันหวั่น
ได้ยินคำพูดนี้เยี่ยหวันหวั่นก็ครุ่นคิดครู่หนึ่ง แต่ยังไม่ได้ส่งเสียง
ตัวเธอเข้ามาในโรงเรียนชื่อเยี่ยนก็ไม่ใช่เพื่อสร้างปัญหาสักหน่อย เรื่องเร่งด่วนตอนนี้ยังคงเป็นการรับภารกิจมากหน่อยเพื่อรับแต้มคุณงามความดีจำนวนมากจึงจะถูก เข้าร่วมฝ่ายอะไรนั่นเยี่ยหวันหวั่นไม่สนใจแม้แต่น้อยและก็คิดว่าไม่มีความจำเป็น
“พี่หวันหวั่น ตอนนี้พี่มารับภารกิจเหรอ”
ไม่นานทหารรับจ้างระดับ A หญิงคนหนึ่งก็จ้องเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าสงสัย
“ใช่ อยากรับภารกิจแต้มคุณงามความดีสูงสักหน่อยน่ะ” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า พูดตามความจริง
—————————————————————————-
บทที่ 1704 นั่นแหละถึงเรียกว่าโหดเหี้ยม
“พี่หวันหวั่น พี่อยากพุ่งเป็นทหารรับจ้างระดับ S โดยตรงเหรอ”
ทหารรับจ้างหญิงมองเยี่ยหวันหวั่นอย่างไม่ค่อยเข้าใจ
พูดตามหลักแล้ว แต้มคุณงามความดีที่เยี่ยหวันหวั่นได้รับมาพอให้เธอเลื่อนเป็นทหารรับจ้างระดับ A แต่เวลานี้ การแต่งตัวบนตัวของเยี่ยหวันหวั่น ยังคงเป็นชุดเครื่องแบบนักเรียนระดับ D ซึ่งเป็นระดับต่ำสุดของโรงเรียนชื่อเยี่ยน
“เธอจะถามพี่หวันหวั่นมากมายขนาดนั้นทำไม อย่าทำตัวเป็นเด็กขี้สงสัยสิ พี่หวันหวั่นไม่ใช้แต้มคุณงามความดีเลื่อนระดับ งั้นพี่หวันหวั่นก็ต้องมีความตั้งใจของตัวเองอยู่แล้ว” ทหารรับจ้างระดับ A หนึ่งในนั้นเอ่ย
ได้ยินคำพูดนี้ ทหารรับจ้างระดับ A หญิงกลอกตาใส่อีกฝ่ายหนึ่งหนึ่งที เจ้าขี้ประจบนี่…
ระหว่างที่พูดกัน เยี่ยหวันหวั่นก็เดินไปด้านหน้าแล้ว
ทหารรับจ้างระดับ A หลายคนตามหลังเยี่ยหวันหวั่นไป
หลังเห็นเยี่ยหวันหวั่นปรากฏตัวในเขตแจกจ่ายภารกิจของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ทหารรับจ้างไม่น้อยรอบด้านก็พากันพินิจมองเยี่ยหวันหวั่น
“เอ๊ะ…เยี่ยหวันหวั่น…”
“เชี่ย…ฉันเพิ่งกลับมาจากภารกิจก็ได้ยินว่าลูกศิษย์คนรองของผู้อาวุโสเหลยเฮ่อ ถูกลูกศิษย์คนหนึ่งที่ผู้อาวุโสกงเพิ่งรับมาใหม่ฆ่า ได้ยินว่าชื่อของลูกศิษย์คนใหม่ของผู้อาวุโสกงคือเยี่ยหวันหวั่น คงไม่ใช่เธอหรอกนะ…”
“ก็ไม่ใช่เธอเหรอ ทหารรับจ้างระดับ D บ้าคลั่งถึงขีดสุดบนเวที จะสู้หนึ่งต่อสอง ดวลกับเมิ่งเทียนและเมิ่งเข่อนักเรียนทหารรับจ้างระดับ S สองคนพร้อมกัน…ผลคือ เมิ่งเทียนถูกเธอฆ่า เมิ่งเข่อถูกทำบาดเจ็บหนัก สิบกว่าตาไม่แพ้สักตา ทำลายสถิติเข้าร่วมงานแลกเปลี่ยนวิทยายุทธของรุ่นพี่หลิงหลง แถมยังได้ที่หนึ่ง…”
“โหดขนาดนั้นเชียว?”
“นายไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ เหตุการณ์นั่นถึงจะเรียกว่าโหดเหี้ยม…”
หลังเห็นเยี่ยหวันหวั่นเดินมาถึงที่นี่แล้ว ทุกคนที่เดิมกำลังถกเถียงกันรีบร้อนหุบปากฉับ
ทหารรับจ้างระดับ D กับทหารรับจ้างระดับ C จำนวนหนึ่งในที่นั้นหลังเห็นเยี่ยหวันหวั่น ก็หลีกซ้ายขวาเปิดทางให้เยี่ยหวันหวั่นโดยจิตใต้สำนึก
เวลานี้เยี่ยหวันหวั่นมองไปยังกระดานแจกจ่ายภารกิจ
ส่วนมากเป็นภารกิจทหารรับจ้างระดับ C กับระดับ B หลังทำเสร็จแต้มคุณงามความดีที่ได้รับก็เริ่มต้นจากหนึ่งร้อยถึงสามสี่ร้อยไม่เท่ากัน
ภารกิจทหารรับจ้างระดับ C กับระดับ B อย่างนี้หลังทำเสร็จแต้มคุณงามความดีที่ให้มาถึงกับมีแค่หนึ่งร้อยถึงสี่ร้อยแต้ม น่าอนาถเกินทนชัดๆ!
ถ้าตัวเองทำภารกิจระดับ C กับระดับ B อย่างนี้แล้วอยากได้แต้มคุณงามความดีหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นห้าพันแต้ม เดาว่าเส้นผมของเธอคงขาวแล้ว
ภารกิจระดับ C กับระดับ B เยี่ยหวันหวั่นละทิ้งโดยสมบูรณ์ ชาตินี้ไม่อาจรับได้…
ส่วนภารกิจระดับ A ทั่วไปก็เป็นแค่แต้มคุณงามความดีหนึ่งพันกว่าแต้ม ระดับกลางก็สองพันถึงสามพัน สูงสุดก็สี่พันถึงหกพัน
มูลค่าแต้มนี้สำหรับเยี่ยหวันหวั่นแล้วกลับยังพอฝืนรับได้ แต่ถ้าตัวเองรับแค่ภารกิจระดับ A นั้นก็กลับไม่ได้
ถ้าหยิบแต้มเฉลี่ยสองพันห้ามาคำนวณ ถ้าตัวเองอยากสะสมแต้มคุณงามความดีเจ็ดหมื่นห้าพันแต้ม เยี่ยหวันหวั่นต้องทำภารกิจทหารรับจ้างระดับ A แปดเก้าสิบกว่าภารกิจ…
ถ้าลำพังทำแค่ระดับ A ไม่มีทางทำจริงได้แน่นอน
อยากสะสมแต้มคุณงามความดีจำนวนมากในระยะเวลาสั้นๆ ก็มีแต่ต้องทำภารกิจระดับ S สูงสุด ภารกิจระดับ S+ หรือกระทั่งภารกิจระดับ SS ให้สำเร็จ…
และภารกิจพวกนี้ สำหรับเยี่ยหวันหวั่นในตอนนี้ก็มีความยากมากเกินไป
ภารกิจระดับ S: ได้รับเส้นผมของนายของอาชูร่า หลังทำภารกิจสำเร็จได้รับหนึ่งหมื่นแต้มคุณงามความดี
ภารกิจระดับ S: ได้รับแหวนหนึ่งวงของจี้ซิวหร่าน หลังทำภารกิจสำเร็จได้รับหนึ่งหมื่นแต้มคุณงามความดี
ตอนที่เห็นภารกิจหนึ่งในนั้น ม่านตาเยี่ยหวันหวั่นหดเล็ดลง อ้าปากค้างอย่างไม่อยากเชื่อ
