บทที่ 671 นายน่าจะเป็นเกย์แล้ว นายรู้ตัวไหม
ข้อเสนอแนะของถังซิงหั่วได้รับการเห็นด้วยเป็นเสียงเดียวกัน ทุกคนต่างโน้มเข้ามาใกล้
“ไม่เล่น! ฉันจะร้องเพลง!” กงซวี่ดึงดันจะร้องเพลง ‘ลักยิ้ม’ กับเยี่ยหวันหวั่นให้ได้
ถังซิงหั่วมีสีหน้าพูดไม่ออก ตอนที่หญิงสาวเมื่อกี้จะร้องเพลงกับเยี่ยไป๋ นายนี่ยังพูดประชดว่า ‘ลักยิ้มปู่เธอสิ’ ตอนนี้ตัวเองจะมาร้อง…
“พี่เยี่ย! ร้องเพลงกับผมหน่อย! ผมจะร้องลักยิ้ม!”
เยี่ยหวันหวั่นตอบ “ฉันร้องไม่เป็น”
กงซวี่มีสีหน้าเหมือนถูกรังแกอย่างหนัก “โกหก! พี่ร้องเพลงกับไอ้โง่นั้นแต่ไม่ยอมร้องกับผม!”
เยี่ยหวันหวั่นหรี่ตามองกงซวี่ที่ท่าทางเมามายอย่างจนปัญญา แย่งแก้วเหล้าในมือเขาออกมา จากนั้นล้วงลูกอมแก้เมาขึ้นมาเม็ดหนึ่ง แกะออกจากซอง แล้วยัดเข้าปากเขา
กงซวี่พูด “อุบ… อะไรน่ะ…”
เยี่ยหวันหวั่นตอบ “ลูกอมแก้เมา”
“อร่อย” ดวงตากงซวี่เป็นประกาย อาการน้อยใจเมื่อกี้มลายหายไปหมดแล้ว จากนั้นหันหน้ามองไปทางถังซิงหั่ว “ถังซิงหั่ว เมื่อกี้นายบอกจะเล่นเกมส์อะไร! เล่นเลยๆ!”
สีหน้าถังซิงหั่วยิ่งทียิ่งสงสัยมองไปทางกงซวี่ที่โดนลูกอมแก้เมาเม็ดเดียวอยู่จัดการอยู่หมัด
น้องชายเอ้ย นายน่าจะเป็นเกย์แล้ว… นายรู้ตัวไหม
ไม่นานทุกคนก็เริ่มเล่นเกมส์จริงหรือกล้า
ถังซิงหั่วถือว่าเล่นเก่ง เป็นคนแรกที่จับไพ่คิงส์ได้ เลยเลือกท้ากงซวี่
“อะฮ่าๆ กงซวี่ เลือกจริงหรือกล้า!” ถังซิงหั่วแกว่งไพ่ในมืออย่างได้ใจ
กงซวี่อมลูกอมอย่างอารมณ์ดี “พูดความจริงแล้วกัน!”
ลูกตาถั่งซิงหั่วกลอกไปมา มือหนึ่งเท้าคาง พูดลากเสียงยาว “กงซวี่เอ้ย ฉันจะถามคำถามที่ซีเรียสมากกับนาย นายจะต้องตอบฉันด้วยความจริงจัง! แล้วต้องพูดความจริงด้วย!”
“คำถามอะไร” กงซวี่มองท่าทีเขาที่อุบเรื่องไว้ด้วยความหงุดหงิด ไม่มีเกมส์อะไรที่เขาเล่นไม่ได้
ถังซิงหั่วจ้องเขาอีกครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างอารมณ์ดี “นายชอบ… ผู้ชายใช่ไหม”
ได้ยินคำถามนี้ ทุกคนต่างร้องเฮขึ้นมา
“ฮา…ถังซิงหั่ว นี่นายถามอะไร”
“นายสงสัยรสนิยมทางเพศของกงซวี่เหรอ”
……
ใบหน้ากงซวี่ดำมืดเหมือนก้นหม้อ “ถังซิงหั่ว นายจงใจแกล้งเป็นคนโง่เหรอ”
ถังซิงหั่วไม่ละความพยายาม ถามต่อ “นายยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลยนะ!”
กงซวี่จ้องเขา “ชอบสาวสวยผิวขาวขายาวอย่างที่หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ชอบกัน เข้าใจไหม ถังซิงหั่ว นายแอบชอบฉันหรือเปล่าเนี่ย”
ถังซิงหั่วตอบ “เหอะ… นายคิดมากแล้ว!”
เพื่อที่จะไม่ให้ดูชัดเจนมากเกินไป ถังซิงหั่วจงใจรอให้ทุกคนเล่นกันไปหลายรอบก่อน แล้วค่อยหาโอกาสเหมาะสมท้าเยี่ยหวันหวั่น
นัยน์ตาสองข้างของถังซิงหั่วเป็นประกายจ้องมองไปที่ใบหน้าที่ทำให้ทั้งผู้หญิงผู้ชายตกหลุมรักของเยี่ยไป๋ หึ หน้าตาของเยี่ยไป๋ ช่างอันตรายมากจริงๆ…
ไม่รอให้ถังซิงหั่วพูด เยี่ยหวันหวั่นเลือกเลย “พูดความจริง”
ถึงแม้สำหรับเธอแล้ว พูดความจริงจะอันตรายมาก แต่เลือกกล้านั้นอันตรายยิ่งกว่า คนพวกนี้เล่นบ้าบอเกินไป
ได้ยินเยี่ยหวันหวั่นเลือกพูดความจริง ถังซิงหั่วแสดงออกว่าตรงกับจุดประสงค์เขาเลย!
ดังนั้นเลยแอบพูด “อ้า พอดีเลย พี่เยี่ย ผมกำลังคิดอยากจะถามพี่หนึ่งคำถามอยู่!”
“คำถามอะไร” เยี่ยหวันหวั่นพูดอย่างไม่รีบร้อน
ถังซิงหั่วมองไปทางกงซวี่ก่อน จากนั้นลูบคาง พูดอย่างสบายใจ “วันนี้คนที่อยู่ตรงนี้มีหนุ่มหล่อ หนุ่มน้อยเยอะแยะมากมาย ถ้าให้พี่เลือกชอบเพศเดียวกันคนหนึ่ง… พี่จะเลือกใคร”
เยี่ยหวันหวั่นเงียบ
อะไรวะ นี่คำถามบ้าอะไร
………………………………………………………………
บทที่ 672 ตกลงเลือกใคร
อะไรคือเลือกคนที่ชอบเพศเดียวกัน
คำถามนี้เกินขีดจำกัดของเยี่ยหวันหวั่นแล้ว
ปฏิกิริยาของลั่วเฉินเห็นชัดมากที่สุด สีหน้าแข็งทื่อทันที มือหานเซี่ยนอวี่ที่ถือแก้วเหล้าอยู่ข้างๆ เยี่ยหวันหวั่นก็ชะงักไป สายตากงซวี่จ้องตวัดไปทางเยี่ยหวันหวั่น ไม่กะพริบตาเลยแม้แต่น้อย
ถังซิงหั่วหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ สีหน้าไม่แคร์เลยว่าโลกนี้จะวุ่นวาย จงใจพูดเน้นว่า “พี่เยี่ย จำเป็นต้องเลือกหนึ่งคนที่อยู่ที่นี่วันนี้!”
ทุกคนร้องเชียร์ มีหนุ่มน้อยแสดงความเป็นตัวของตัวเองส่งสายตามาทางเยี่ยหวันหวั่น “พี่เยี่ย เลือกผมสิๆ!”
“ไปโน่นเลย! ฉันว่าพี่เยี่ยชอบผู้ชายแบบฉันมากกว่า!”
……..
เห็นเหล่าผู้ชายต่างร้องเฮกัน พวกผู้หญิงก็ทนไม่ไหว
“บ้าจริง! พวกนายผู้ชายพวกนี้ยังมีศีลธรรมกันอยู่หรือเปล่า อีกอย่าง ทำไมถึงเลือกได้แค่ผู้ชายล่ะ!”
“ใช่แล้ว! ถังซิงหั่วนายเล่นอะไร”
“ทำไมคำถามไม่ให้เลือกผู้หญิงที่อยู่ในนี้มาเป็นแฟน ไม่ยุติธรรม!”
เห็นพวกผู้หญิงต่างเริ่มบ่นตัวเอง ถังซิงหั่วทำหน้าใสซื่อบริสุทธิ์ ยักไหล่เอ่ย “พวกเธออยากถามคำถามนี้ งั้นเดี๋ยวพวกเธอก็ถามเองสิ! แต่ฉันจะเตือนพวกเธอหน่อยนะ พี่เยี่ยของพวกเธอมีแฟนแล้ว ดังนั้นนะ อย่าคิดเลย!”
ได้ยินคำพูดถังซิงหั่ว พวกผู้หญิงต่างร้องคร่ำครวญขึ้นมา
อะไร? พี่เยี่ยมีแฟนแล้ว?
“เอ้าๆๆ พูดเรื่องสำคัญๆ สิ พี่เยี่ย พี่ยังไม่ตอบคำถามผมเลยนะ! รีบเลือกเร็วๆ!” ถังซิงหั่วรีบตะโกนเร่งเร้า
เห็นทุกคนจ้องมาที่ตัวเอง เยี่ยหวันหวั่นจนปัญญา พูดขึ้นมา “ฉันไม่ชอบเพศเดียวกัน”
ถังซิงหั่วหัวเราะหึๆ “ผมรู้ๆ ดังนั้นผมเลยพูดว่าถ้าไง! ถ้าไม่ตอบ ก็ต้องปรับสามแก้วนะ!”
นายถังซิงหั่วนี่ คืนนี้เป็นโรคอะไรขึ้นมา
เยี่ยหวันหวั่นปวดหัวจนขมวดคิ้ว สายตากวาดมองไปรอบๆ ห้อง ดูว่าเลือกใครจะเหมาะสมดี
เธอเป็นถึงผู้จัดการ คำถามนี้ของถังซิงหั่วถึงแม้ว่าจะล้อเล่น แต่ยังไงก็ยังอ่อนไหวอยู่ดี ดังนั้นจึงไม่สามารถเลือกคนที่ไม่สนิทใครก็ได้มาเล่นเกมแบบนี้ อีกหน่อยวันหลังต้องกระอักกระอ่วนแน่
แต่ว่า ถ้าเป็นคนสนิท… ขอบเขตก็จะลดลงเหลือน้อยมาก คนที่เธอสนิทนอกเหนือจากการทำงานนั้นมีไม่เยอะเลย
มีแค่ลั่วเฉิน กงซวี่ หานเซี่ยนอวี่… เทียบกับคนอื่นแล้วจะสนิทมากกว่าหน่อย
ลั่วเฉิน?
ไม่ต้องคิดเลย เยี่ยหวันหวั่นกำจัดลั่วเฉินออกไปเป็นคนแรก
ลั่วเฉินรู้สึกชัดเจนว่าสายตาของเยี่ยหวันหวั่นแวบมามองที่ตัวเอง แล้วถอนออกไปอย่างรวดเร็ว ไหล่จึงค่อยผ่อนคลายลงมาหน่อย แต่ก็อดมองไปทางเยี่ยหวันหวั่นไม่ได้เช่นกัน
เยี่ยหวันหวั่นพิจารณาต่อ
ลั่วเฉินไม่ได้แน่นอน แล้วกงซวี่ล่ะ?
นายนี่ไม่มีหลักการอะไรทั้งสิ้น ล้อเล่นยังไงก็ไม่เป็นไร…
วินาทีนี้เวลานี้ ในงานเลี้ยง ทุกคนต่างจับจ้องการเลือกของเยี่ยหวันหวั่นอย่างตื่นเต้น
หลังจากกงซวี่รู้สึกได้ถึงสายตาของเยี่ยหวันหวั่นที่ตกมาที่ตัวเอง ทั้งตัวเขาแข็งเกร็งไปหมด อดยืดหลังตรงขึ้นมาไม่ได้ หัวใจยิ่งเต้นแรง จุดที่สายตาที่มองไปที่เขา ร้อนขึ้นมาทีละนิด ทั้งตัวเขาราวกับโดนวางลงไปในน้ำต้มเดือด…
อ๊ะๆๆ!
พี่เยี่ยจะเลือกตัวเองไหม
ไม่หรอกๆ!
แต่ถ้าพี่เยี่ยเลือกตัวเองขึ้นมาจะทำยังไง ถึงยังไงเขาก็หล่อออกขนาดนี้!
………………………………………………………………
