บทที่ 657 ทำลายทัศนียภาพเมืองหมด
เยี่ยมู่ฝานไอค่อกแค่ก “นี่… นี่มันไม่ดีมั้ง… ทำลายทัศนียภาพเมืองหมด…”
เยี่ยหวันหวั่นพูดว่า “ช่างเถอะ อยากจะจัดการเขา วันข้างหน้ายังมีโอกาสอีกมาก พี่ตั้งใจทำงานก่อนดีกว่า ฉันจะไปประชุมที่สำนักงานใหญ่โกลบอลแล้ว จะหาโอกาสผลักดันพี่ ดูว่าสามารถเข้าร่วมกับทีมงานเรื่อง ‘Prosperous Dynasty’ ได้ไหม กลับมาแล้วจะมาบอกข่าว”
“ได้เลยๆ! ขอบคุณมากบอส!”
………
ตึกสำนักงานใหญ่ของโกลบอลเอ็นเตอร์เทนเมนต์ ในห้องประชุม
ฉู่หงกวงชื่นชมเยี่ยหวันหวั่นอย่างอารมณ์ดีต่อหน้าทุกคน
“ฮ่าๆๆ… เวลาสั้นๆ แค่นี้ กำไรของกวงเย่าก็เติบโตขึ้นมาเป็นเท่าตัว เยี่ยไป๋ คุณทำงานได้ดีมาก!”
เหล่าผู้บริหารด้านล่างเห็นต่างก็ประจบเห็นด้วยตามกัน
“ผู้อำนวยการเยี่ยอายุน้อยแต่ความสามารถเกินคนรุ่นก่อนจริงๆ”
“ท่านประธานฉู่ค้นพบคนที่มีพรสวรรค์จริงด้วย!”
“ไม่ผิดๆ ท่านประธานฉู่สายตาเฉียบแหลม มองแวบเดียวก็เลือกคนรุ่นใหม่ที่เก่งอย่างผู้อำนวยการเยี่ยมา!”
เยี่ยหวันหวั่นพูดถ่อมตัวว่า “ทั้งหมดเป็นเพราะได้รับคำชี้แนะจากท่านประธานฉู่ครับ”
ฉู่หงกวงพอใจมากกับคำตอบของเยี่ยหวันหวั่น “เอาละ ไม่ต้องถ่อมตัว ผมใช้งานคุณก็เพราะว่าคุณมีความสามารถจริงๆ แต่ว่านะ อายุน้อยก็อย่าวางใจไป อย่าเหมือนกับพวกคนที่จิตใจไม่บริสุทธิ์ พอมีอำนาจมากหน่อยก็คิดไม่ซื่อ”
ในขณะที่ฉู่หงกวงชื่นชม ก็ไม่ลืมที่จะตักเตือนด้วย
ถึงอย่างไรตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นก็เลื่อนตำแหน่งเร็วมาก แถมยังไม่ใช่คนของเขาด้วย ไม่แปลกถ้าเขาจะไม่วางใจ
“จะจดจำคำสอนของท่านประธานฉู่ไว้ครับ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งอยากขอคำชี้แนะจากท่านประธานฉู่หน่อย!” เยี่ยหวันหวั่นพูด
“อ้อ? พูดมาเลยไม่เป็นไร”
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “ได้ข่าวว่าสไตล์ลิสต์ของเรื่อง ‘Prosperous Dynasty’ ยังไม่ลงตัว ฝั่งผมมีคนที่เหมาะสมอยู่ ไม่ทราบว่าจะให้เขามาลองดูได้ไหม ถ้าไม่เหมาะสม ท่านประธานฉู่สามารถเปลี่ยนคนได้ตลอดเวลา”
“ผมจะว่าอะไรได้ เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง คุณให้เขาเข้ามารายงานตัวได้เลย สไตล์ลิสต์ก็ให้เขาทำเลยแล้วกัน ในเมื่อเป็นคนที่คุณแนะนำ จะต้องไม่แย่แน่นอน” ฉู่หงกวงพูดอย่างใจกว้าง
“ขอบคุณมากครับท่านประธานฉู่!” เยี่ยหวันหวั่นก็ไม่แปลกใจ เธอเพิ่งทำงานสำเร็จ ฉู่หงกวงต้องการตอบแทน คำขอร้องเล็กน้อยแบบนี้ก็ยังเพียงพออยู่
เพียงแต่ ตอนนี้ฉู่หงกวงก็แค่ทำเป็นเชื่อใจและให้ความสำคัญเธอเพียงภายนอกเท่านั้น จิ้งจอกเฒ่านี่ไม่มีทางปล่อยเธอไปทั้งแบบนี้แน่ เกรงว่าไม่ทันไรก็จะเคลื่อนไหวแล้ว เธอจำเป็นต้องจัดการเรื่องทั้งหมดให้ได้ก่อน…
หลังจบประชุม ที่ห้องทำงานของประธานกรรมการโกลบอล
ชายหนุ่มซึ่งดูไม่แคร์โลกนั่งอยู่บนโซฟา พอเห็นฉู่หงกวงก็รีบเข้าไปใกล้อย่างกระตือรือร้น “คุณลุง ประชุมเสร็จแล้วเหรอครับ”
“อืม ทำไมวันนี้มีเวลามาหาลุงได้” ฉู่หงกวงชำเลืองมองหลานชายด้วยสีหน้าที่ไม่แปรเปลี่ยน
ลูกตาชายหนุ่มกลอกไปมา พูดด้วยสีหน้าร้อนใจว่า “ผมว่านะคุณลุง ผมจะไม่เป็นห่วงแทนลุงได้ยังไง? ลุงเชื่อใจเจ้าหนุ่มเยี่ยไป๋นั่นจริงเหรอ ยังไงก็ไม่ใช่คนที่ลุงพาเข้ามาด้วยตัวเอง กวงเย่าบริษัทใหญ่ขนาดนี้ ลุงวางใจปล่อยให้อยู่ในมือของคนนอกเหรอ ลุงดูสิ โจวเหวินปินอยู่กับลุงมาตั้งหลายปียังพึ่งพาไม่ได้เลย นับประสาอะไรกับคนนอก…”
ฉู่หงกวงจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าหลานชายตัวเองเล็งกวงเย่าเนื้อชิ้นนี้อยู่ “ดูหลานนี่รีบร้อนอะไร เยี่ยไป๋เพิ่งมารับมือดูกวงเย่าต่อไม่นานเอง ช่วงนี้บริษัทยังไม่มั่งคงอยู่ หลานจะรีบร้อนอะไร”
ชายหนุ่มฟังความหมายจากคำพูดของฉู่หงกวงออก ดีใจขึ้นมายกใหญ่ “คุณลุง งั้นก็หมายความว่ารอมั่นคงแล้วจะให้ผมรับช่วงต่อใช่ไหม ที่แท้คุณลุงวางแผนไว้แล้ว! คุณลุงนี่ปราดเปรื่องอย่างที่คิดเลย! ผมคิดมากไปเอง!”
ฉู่หงกวงโดนประจบแบบนี้ก็เบิกบานใจ “เด็กโง่ กลับไปทำความเข้าใจสถานการณ์ของกวงเย่าให้ดีๆ อย่าให้ถึงเวลาแล้วทำอะไรผิดพลาด!”
นัยน์ตาชายหนุ่มเต็มไปด้วยความยินดี “ทราบแล้วครับคุณลุง คุณลุงวางใจได้!”
……………………………………………………
บทที่ 658 ไม่ได้ไปก่อเรื่องเสียหน่อย
เมื่อออกมาจากประตูใหญ่โกลบอลเอ็นเตอร์เทนเมนต์ เยี่ยหวันหวั่นโทรไปบอกผลที่ได้กับเยี่ยมู่ฝาน
“พี่ ฝั่งนั้นจัดการได้แล้ว พี่เตรียมตัวได้เลย รีบไปรายงานตัวกับเรื่อง ‘Prosperous Dynasty’ ”
“หา?” เยี่ยมู่ฝานงงไปหลายวินาทีกว่าจะได้สติกลับมา “จัด… จัดการได้แล้ว! จัดการได้แบบนี้เลยเหรอ! ไปรายงานตัวได้เลย ไม่ต้องทดสอบอะไรเลยเหรอ?”
“ไม่ต้อง ฉู่หงกวงพูดเองว่าเลือกพี่ ตำแหน่งสไตล์ลิสต์แบบนี้ไม่สำคัญเหมือนการคัดเลือกนักแสดง สำหรับฉู่หงกวงแล้วเขาไม่ค่อยสนใจเท่าไร เป็นเรื่องปกติที่จะเลือกใครก็ได้เพื่อรักษาความสัมพันธ์”
แต่ว่า โอกาสนี้สำหรับเยี่ยมู่ฝานกลับสำคัญมาก เขาจะคว้าโอกาสนี้ไว้และใช้มันแสดงความสามารถให้โดดเด่นออกมาได้หรือไม่ก็อยู่ที่ตัวเขาแล้ว เริ่มจากศิลปินมันช้าไป เขาต้องการผลงานที่มีอิทธิพลมาก
อาศัยโอกาสตอนนี้ที่เธอยังมีอำนาจในการเจรจาอยู่ จะพยายามขวนขวายใช้บุคลากรให้มากที่สุด อีกหน่อย… เกรงว่าจะไม่ง่ายแบบนี้แล้ว…
“แต่จะคว้าโอกาสไว้ได้ไหม ต้องอยู่ที่พี่แล้ว” เยี่ยหวันหวั่นพูดเตือน
“เข้าใจแล้ว หวันหวั่น ฉันจะไม่ทำให้แกผิดหวัง!”
เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าอ่อนโยนขึ้นมา “อืม พี่ไปทำงานเถอะ ฉันจะไปดูลั่วเฉินหน่อยที่กองถ่าย ‘มังกรผงาด 2’ หน่อย”
“ได้!”
……….
สถานที่ถ่ายทำรายการวาไรตี้แห่งหนึ่ง
“เสร็จหรือยัง?” สีหน้ากงซวี่เต็มไปด้วยความหงุดหงิด
ผู้กำกับรายการรีบวิ่งเหยาะๆ เข้ามาหา “เสร็จแล้วครับๆ พี่ซวี่ ตอนเย็นทางช่องอยากจะชวนพี่ไปกินข้าวด้วยกัน ไม่ทราบว่าสนใจไหมครับ”
“ไม่สน!” พอกงซวี่ได้ยินว่าเสร็จแล้วก็ลุกขึ้นยืน เดินก้าวเท้ายาวออกไปอย่างว่องไว
“เอ่อ…” ผู้กำกับยืนเก้ๆ กังๆ อยู่ที่เดิม
ผู้ช่วยผู้จัดการรีบวิ่งตามไป “พี่ซวี่… พี่ซวี่ช้าหน่อย พวกเราจะไปไหนกัน”
“ไปกองถ่าย ‘มังกรผงาด 2’!” กงซวี่ตอบ
“หา? ไปทำอะไรที่นั่น” ผู้ช่วยไม่เข้าใจ
“ไปหาพี่เยี่ยสิ! เขาไม่มีเวลามา งั้นฉันจะไปหาเขาเอง!” กงซวี่พูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
“เอ่อ… แบบนี้จะดีเหรอ ควรบอกพี่เยี่ยหน่อยหรือเปล่า” ผู้ช่วยถามเสียงอ่อน
“ทำไมๆ! นี่นายทำท่าทางอะไร ฉันไปหาพี่เยี่ย ไม่ได้ไปก่อเรื่องสักหน่อย!” กงซวี่มีสีหน้าไม่พอใจ
“ครับๆๆ…” ผู้ช่วยปาดเหงื่อ
เขาไม่ลงรอยกับลั่วเฉินหนักขนาดนี้ ตอนนี้ยังจะไปกองถ่ายอีก เขาจะไม่เป็นห่วงได้ที่ไหน ถ้าเกิดไปก่อเรื่องอะไรเข้า เขาจะอธิบายกับพี่เยี่ยยังไง!
หวังแค่ว่าตอนนี้พี่เยี่ยจะประชุมเสร็จและไปถึงกองถ่ายแล้ว…
ในขณะเดียวกัน ที่สถานที่ถ่ายทำ ‘มังกรผงาด 2’ ในเมืองหลวง
กองถ่ายใช้วิวทั้งหมดในการถ่ายทำละครเรื่องนี้
เวลานี้ การถ่ายทำดำเนินไปอย่างตึงเครียด
ทีมงานทั้งหมดเตรียมพร้อมกันหมดแล้ว กล้องแพนไปที่ชายหนุ่มหญิงสาวคู่หนึ่งในป่า ลั่วเฉินกับเหลียงเยวี่ยหนึ่งในนักแสดงหญิงในเรื่องที่รับบทเป็นชิงชิง
ใน ‘มังกรผงาด’ ตอนที่ราชครูหานทำนายว่ามีคนคนหนึ่งจะเป็นหายนะของอาณาจักร จะทำให้ราชวงศ์ต้าลี่สูญสิ้น จึงมีราชโองการสั่งให้จำเป็นต้องกำจัดคนคนนี้
ราชครูทำนายวันเดือนปีเกิดและสถานที่ที่บุคคลผู้นั้นอยู่ ทุกคนหาหลินลั่วเฉินไม่เจอ จึงวางเพลิงเผาทั้งหมู่บ้านเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง
ตอนนั้นทุกคนในหมู่บ้านตายกันหมด เหลือเพียงหลินลั่วเฉิน อวิ๋นไห่ และชิงชิงหนีออกมาด้วยกัน
ทั้งสามคนหนีไปจนถึงเรือนของขุนนางทหาร และเข้าไปร่วมค่ายทหาร
ปรากฏว่าหลังจากนั้นหลายปี ฐานะของหลินลั่วเฉินถูกเปิดเผย
ตอนนั้นอวิ๋นไห่ออกไปปฏิบัติภารกิจที่ทะเลทราย ไม่รู้เรื่องนี้เลย
ชิงชิงหนีตายไปด้วยกันกับหลินลั่วเฉิน สุดท้ายชิงชิงกันกระบี่ให้หลินลั่วเฉินจนตัวตาย
…………………………………………………
