บทที่ 267 การแฉครั้งสุดท้าย!
เกาเฟยพูดจบ ก็สบตาคู่หนึ่งกับคนด้านล่างเวทีในมุมหนึ่งอย่างเงียบๆ จากนั้นก็ปล่อยภาพติดต่อกันอีก 5-6 ภาพ ทั้งหมดเป็นคอมเมนต์จากไอดีของจ้าวต้าหย่งที่แสดงความคิดเห็นในแต่ละโซเชียลมีเดีย แต่ละโพสต์ไม่น่าอ่านเลย
มีสามปีก่อน ห้าปีก่อน ปีที่แล้ว แล้วยังมีล่าสุดด้วย
รูปล่าสุดเป็นรูปที่เขาไปคอมเมนต์ขอดูหน้าเด็กผู้หญิงคนหนึ่งในเว็บไซต์หนึ่ง
ไอดีนี้โดนคนขุดมา พิสูจน์ชัดเจนว่าเป็นจ้าวต้าหย่งไม่มีผิด
แต่ละรูปโชว์หราบนหน้าจอใหญ่ สีหน้าจ้าวต้าหย่งยิ่งซีดขาวขึ้นไปอีก หลังจากเห็นรูปล่าสุด เขาทรุดลงบนเก้าอี้ด้านหลังไปทั้งตัว
เป็น… เป็นไปได้ยังไง…
คนคนนี้ทำได้ยังไง!
ข้อมูลมากมายของเขาในโซเชียลหลายปีขนาดนี้ แม้แต่ตัวเขาเลยยังลืมหมดเกลี้ยงแล้ว ทุกอย่างกลับตาลปัตรไปหมด!
เขาไม่ใช่พวกใคร่เด็กอะไรเลย ข้อความบนอินเทอร์เน็ตรวมถึงข้อมูลพวกนั้นเป็นแค่ความอยากรู้อยากเห็นอย่างตื่นเต้นเท่านั้นเอง แต่หลังจากเอาข้อมูลพวกนี้มาโชว์เดี่ยวๆ เขาก็อธิบายไม่ออก
เป็นอย่างที่คิด เมื่อเห็นหลักฐานแต่ละรูป สื่อที่อยู่ตรงนั้นต่างอึ้งกันไปหมด คนที่ดูไลฟ์สดในเน็ตยิ่งแตกฮือ
“พระ…พระเจ้า! นี่ฉันเห็นอะไรเนี่ย! ตัวจ้าวต้าหย่งเองที่เป็นพวกใคร่เด็ก!”
“พวกเธอดูคำพูดพวกนั้นที่เขาตอบคนในเน็ตสิ ทนดูไม่ได้เลย!”
“แล้วเขายังพูดจาตำหนิหานเซี่ยนอวี่อย่างมีความชอบธรรมได้ยังไง?”
“ไม่อยากจะเชื่อเลย!”
……..
เวลานี้เหยียนเจิ้งหยางวุ่นวายไปหมด เขาไม่เคยคาดคิดเลย จ้าวต้าหย่งจะทิ้งหลักฐานชิ้นใหญ่ขนาดนี้
ไม่ได้! จะให้เรื่องนี้ขยายไปไม่ได้อีก!
ถึงแม้จ้าวต้าหย่งจะเป็นพวกใคร่เด็ก แต่ก็ไม่อาจลบล้างความผิดของหานเซี่ยนอวี่ เขาจำเป็นต้องวกกลับมาที่เรื่องนี้ให้ได้
เหยียนเจิ้งหยางลุกขึ้นยืนทันที หยิบไมโครโฟนเตรียมจะพูด “ทุกท่าน…”
แต่ในเวลานี้เอง เกาเฟยกลับชิงล่วงหน้าไปก่อนหนึ่งก้าว พูดเสียงดังด้วยความโกรธ ตัดบทเหยียนเจิ้งหยางไปเลย “อย่างที่ทุกคนได้เห็น ไม่ผิดครับ จ้าวต้าหย่งตัวเขาเองก็เป็นพวกใคร่เด็กตั้งแต่หัวจรดเท้า เป็นกากเดนของสังคมอย่างที่ปากเขาว่า เป็นสัตว์เดรัจฉานไม่มีความเป็นมนุษย์ เป็นโรคจิตที่สมควรโดนประหารชีวิต!”
เหยียนเจิ้งหยางเอ่ย “จ้าวต้าหย่งเป็นพวกใคร่เด็กหรือไม่นั้นอย่าเพิ่งพูด หานเซี่ยนอวี่เขา…”
สีหน้าของเกาเฟยราวกับโมโหสุดขีดแล้ว เขาออกแรงตบโต๊ะ ตัดบทเหยียนเจิ้งหยางที่พยายามจะพูดอีกครั้ง เบิกตากว้างโมโหสุดขีด “อีกอย่าง ตามที่ผมไปสืบมาลึกยิ่งกว่านั้น! เรื่องจริงไม่ได้จบเพียงแค่นี้!
จ้าวต้าหย่ง! เดรัจฉานที่ไม่มีความเป็นมนุษย์! เขาไม่เพียงแต่เป็นพวกใคร่เด็กโรคจิต! เขา…แม้แต่ลูกสาวแท้ๆ ของตัวเองยังไม่ละเว้น!”
มีเสียงโห่ร้องด้วยความโกรธดังไปทั่วห้องโถงตามหลังเสียงของเกาเฟย ฝูงคนที่แต่เดิมตกใจที่สุดอยู่แล้วกลับอึ้งทั้งหมดอยู่ตรงนั้น
แม้แต่เหยียนเจิ้งหยางก็ลืมพูดไปเลย ตกอยู่ในความตกตะลึง
“อะ..อะไรนะ? จ้าวต้าหย่งแม้แต่ลูกสาวแท้ๆ ของตัวเองก็ยังไม่ละเว้น?”
“พระ…พระเจ้า!”
……
ในเว็บไลฟ์สด หลังจากหยุดนิ่งไปครู่เดียว ก็ล้นหลามไปด้วยคอมเมนต์อย่างบ้าคลั่ง
ไม่มีใครสนใจว่าเมื่อกี้เหยียนเจิ้งหยางกำลังจะพูดอะไรอีกแล้ว ความสนใจของทุกคนโดนข่าวแฉของเกาเฟยดึงดูดไปหมด
หลังจากจ้าวต้าหย่งที่เดิมทีกำลังกระวนกระวายได้ฟังประโยคนี้ เขาอึ้งไปก่อน ตามมาด้วยอารมณ์โกรธจัด ลุกพรึ่บขึ้นมา “แกมันใส่ร้ายป้ายสี! ฉันไปมีอะไรกับปู่แกหรือไง! แกบ้าไปแล้วเหรอ? นั่นลูกสาวแท้ๆ ของฉันนะ!”
……………………………………………………….
บทที่ 268 ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา
หลังจากที่เกาเฟยเปิดโปงข้อมูลที่เด็ดยิ่งกว่า เหยียนเจิ้งหยางที่ถูกขัดจังหวะซ้ำแล้วซ้ำเล่าถึงกับตะลึงอ้าปากค้างไปเลยทีเดียว
ผ่านไปไม่กี่วินาที เขาพลันดึงสติกลับมาได้ ตะคอกใส่เกาเฟยทันควันว่า “นักข่าวเกา ทำอะไรต้องมีหลักฐานด้วย อาศัยแค่คำพูดจากปากคุณคนเดียวมากล่าวหากันแบบนี้ มันไม่ได้ต่างไปจากการเห็นชีวิตคนเป็นผักปลาเลยนะ คุณมันไม่ใช่นักข่าวแต่เป็นเพชฌฆาต!”
จ้าวต้าหย่งเองก็นึกขึ้นได้ว่าที่นี่คืองานแถลงข่าว จึงทำใจให้เย็นลงพลางกล่าว “นักข่าวท่านนี้ คุณมีหลักฐานหรือเปล่า? ทำไมถึงมาพูดใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นได้?”
เกาเฟยเหมือนกับรอให้พวกเขาตั้งคำถามอยู่นานแล้ว จึงเอ่ยพูดช้าๆ “ฮึ หลักฐานเหรอครับ? จ้าวต้าหย่ง! ดูท่าคุณไม่เห็นโลงศพคงไม่หลั่งน้ำตา!”
สิ่งที่ตามมาหลังจากคำพูดของเกาเฟย บนหน้าจอใหญ่ปรากฏภาพภาพหนึ่ง
ในภาพเป็นรูปเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ด้วยวัยของเด็กผู้หญิงก็พอจะเห็นว่ามีทรวดทรงแล้ว เธอสวมเพียงกางเกงในและเสื้อชั้นใน ดูคล้ายกับเพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ สีหน้าที่มองกล้องดูตื่นมาก
บุคคลในภาพคือลูกสาวของจ้าวต้าหย่ง
และภาพนี้เป็นภาพที่จ้าวต้าหย่งโพสต์ลงกลุ่มเพื่อนเอง อีกทั้งยังใส่ข้อความประกอบว่า ‘ลูกสาวฉัน เป็นไงบ้าง?’ ด้านหลังเติมอิโมจิยิ้มร้ายเข้าไปด้วย
เมื่อภาพนี้ปรากฏขึ้น ก็ได้สร้างความไม่สบายใจให้กับสื่อมวลชนทั้งงาน
“พระเจ้า! เป็นเดรัจฉานจริงๆ ด้วย! แม้แต่ลูกสาวของตัวเองก็ไม่เว้น!”
“ทำแบบนี้ได้ยังไง! เด็กผู้หญิงวัยนี้เข้าใจเรื่องเพศสภาพและความเป็นส่วนตัวแล้วนะ เป็นพ่อแต่กลับเอารูปส่วนตัวแบบนี้ของลูกสาวแท้ๆ มาโพสต์ลงไทม์ไลน์เนี่ยนะ! น่าขยะแขยงสุดๆ!”
“คนแบบนี้สมควรเป็นพ่อคนเหรอ?”
จ้าวต้าหย่งมองรูปภาพนั้นที่ทุกคนต่างก็เห็นว่าเป็นหลักฐานการลวนลามลูกสาวตัวเอง โกรธหน้าดำหน้าแดง รีบเอ่ยชี้แจงทันที “นี่เป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวันของฉันกับลูกสาวเท่านั้น!”
เกาเฟยแค่นหัวเราะเย็นชา “เฮอะ รูปภาพโจ่งแจ้งขนาดนี้ยังเรียกว่าเป็นเรื่องปกติอีกเหรอครับ มีหลักฐานมากางตรงหน้าแล้วยังจะเล่นลิ้นอีก? ไม่เป็นไรครับ! รูปภาพคุณไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไร! ผมยังมีหลักฐานพยานบุคคลอีก! วันนี้ผมจะเปิดโปงโฉมหน้าที่แท้จริงของกากเดนอย่างคุณให้ได้!”
สิ่งที่ตามมาพร้อมกับเสียงตวาดดังก้องของเกาเฟย สื่อมวลชนทั้งหมดในงานต่างเตรียมตั้งอุปกรณ์ไว้พร้อมแล้ว รอชมหลักฐานต่อมาของเกาเฟย
ความนึกคิดของผู้คนต่างคล้อยตามเกาเฟยอย่างไม่ทันเอะใจโดยไม่รู้ตัว…
“สองวันก่อน ผมไปเยี่ยมเพื่อนบ้านของจ้าวต้าหย่ง หลังจากได้รับความยินยอมจากอีกฝ่าย จึงได้บันทึกการสัมภาษณ์ท่อนหนึ่งมา…” เกาเฟยพูดพลางเปิดคลิปบันทึกการสัมภาษณ์
ในคลิปวิดีโอ เกาเฟยกำลังสัมภาษณ์ผู้ชายคนหนึ่ง เพื่อเป็นการปกป้องพยานบุคคล จึงเซ็นเซอร์ใบหน้าของผู้ชายไว้
ได้ยินเกาเฟยพูดว่าไปสัมภาษณ์เพื่อนบ้านของตัวเองมา อีกทั้งเห็นเงาร่างอันคุ้นเคยบนหน้าจอ สีหน้าจ้าวต้าหย่งก็พลันเปลี่ยนไป
แต่เวลานี้ คลิปสัมภาษณ์เริ่มเล่นแล้ว…
เกาเฟย “ในความคิดของคุณ จ้าวต้าหย่งเป็นคนแบบไหนเหรอครับ”
เพื่อนบ้าน “พวกเอ้อระเหยลอยชาย ไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน…”
เกาเฟย “เขามีนิสัยด้านลบอะไรไหม?”
เพื่อนบ้าน “เล่นพนันนับไหมล่ะ?”
เกาเฟย “เล่นพนัน? ถึงขั้นติดพนันไหมครับ”
เพื่อนบ้าน “ได้ยินมาว่าแม้แต่ค่ารักษาพยาบาลของลูกสาวก็เอาไปแพ้พนันจนเกลี้ยง สุดท้ายไม่ใช่เพราะได้ดาราดังคนนั้นมาช่วยไว้ ลูกสาวของเขาถึงได้รับการรักษาหรอกเหรอ? โชคดีจริงๆ!”
เกาเฟย “คุณมีความคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องที่จ้าวต้าหย่งกล่าวหาดาราดังคนนั้นว่ากระทำอนาจารลูกสาวของเขาครับ?”
…………………………………
